ဗျာဒိတ်ကျမ်း 16

1 ၁ ဗိမာန်တော်ထဲက ကြီးသောအသံကား၊ သွားကြလော့။ ဘုရားသခင်၏ အမျက်တော် ဖလားခုနစ်လုံးကို မြေကြီးပေါ်သို့ သွန်းလောင်းကြလော့ဟု ကောင်းကင်တမန် ခုနစ်ပါးတို့အား ပြောဆိုသည်ကို ငါကြား၏။

ਤਤਃ ਪਰੰ ਮਨ੍ਦਿਰਾਤ੍ ਤਾਨ੍ ਸਪ੍ਤਦੂਤਾਨ੍ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼ਮਾਣ ਏਸ਼਼ ਮਹਾਰਵੋ ਮਯਾਸ਼੍ਰਾਵਿ, ਯੂਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸਪ੍ਤਕੰਸੇਭ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕ੍ਰੋਧੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਸ੍ਰਾਵਯਤ|

2 ၂ ပဋ္ဌမသူသည် သွား၍မိမိဖလားကို မြေကြီးပေါ်သို့ သွန်းလောင်းလျှင်၊ သားရဲ၏တံဆိပ်လက်မှတ်ကို ခံ၍ သူ၏ရုပ်တုကို ကိုးကွယ်သော လူတို့၌ အလွန်ဆိုးသော အနာစိမ်းပေါက်လေ၏။

ਤਤਃ ਪ੍ਰਥਮੋ ਦੂਤੋ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਮ੍ ਅਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਸ਼ੋਃ ਕਲਙ੍ਕਧਾਰਿਣਾਂ ਤਤ੍ਪ੍ਰਤਿਮਾਪੂਜਕਾਨਾਂ ਮਾਨਵਾਨਾਂ ਸ਼ਰੀਰੇਸ਼਼ੁ ਵ੍ਯਥਾਜਨਕਾ ਦੁਸ਼਼੍ਟਵ੍ਰਣਾ ਅਭਵਨ੍|

3 ၃ ဒုတိယကောင်းကင်တမန်သည် မိမိဖလားကို ပင်လယ်ပေါ်သို့ သွန်းလောင်းလျှင်၊ ပင်လယ်သည် လူသေ၏ အသွေးကဲ့သို့သော အသွေးဖြစ်၏။ ပင်လယ်၌ အသက်ရှင်သော သတ္တဝါအပေါင်းတို့သည် သေကြ၏။

ਤਤਃ ਪਰੰ ਦ੍ਵਿਤੀਯੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਸਮੁਦ੍ਰੇ (ਅ)ਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤੇਨ ਸ ਕੁਣਪਸ੍ਥਸ਼ੋਣਿਤਰੂਪ੍ਯਭਵਤ੍ ਸਮੁਦ੍ਰੇ ਸ੍ਥਿਤਾਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪ੍ਰਾਣਿਨੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੰ ਗਤਾਃ|

4 ၄ တတိယကောင်းကင်တမန်သည် မိမိဖလားကို မြစ်ပေါ်သို့၎င်း၊ စမ်းရေတွင်းပေါ်သို့၎င်း သွန်းလောင်း လျှင် ထိုအရာတို့သည် အသွေးဖြစ်ကြ၏။

ਅਪਰੰ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਨਦੀਸ਼਼ੁ ਜਲਪ੍ਰਸ੍ਰਵਣੇਸ਼਼ੁ ਚਾਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤਤਸ੍ਤਾਨਿ ਰਕ੍ਤਮਯਾਨ੍ਯਭਵਨ੍| ਅਪਰੰ ਤੋਯਾਨਾਮ੍ ਅਧਿਪਸ੍ਯ ਦੂਤਸ੍ਯ ਵਾਗਿਯੰ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਾ|

5 ၅ ကောင်းကင်တမန်ကလည်း၊ ပစ္စုပ္ပန်၊ အတိတ်၊ အနာဂတ်ကာလ အစဉ်ရှိတော်မူသော အရှင်၊ ကိုယ်တော် သည် ဤသို့ တရားစီရင်တော်မူသည်အမှုမှာ ဖြောင့်မတ် တော်မူ၏။

ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਸ਼੍ਚ ਭੂਤਸ਼੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯੰਸ਼੍ਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ| ਤ੍ਵਮੇਵ ਨ੍ਯਾੱਯਕਾਰੀ ਯਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਤ੍ਵੰ ਵ੍ਯਚਾਰਯਃ|

6 ၆ ထိုသူတို့သည် သန့်ရှင်းသူတို့၏ အသွေး၊ ပရောဖက်တို့၏ အသွေးကို သွန်းလောင်းကြသည်ဖြစ်၍၊ သူတို့အား အသွေးကို တိုက်တော်မူပြီ။ သူတို့လည်း ခံထိုက်ကြပါ၏ဟု လျှောက်ဆိုသည်ကို ငါကြား၏။

ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਸਾਧੂਨਾਂ ਰਕ੍ਤੰ ਤੈਰੇਵ ਪਾਤਿਤੰ| ਸ਼ੋਣਿਤੰ ਤ੍ਵਨ੍ਤੁ ਤੇਭ੍ਯੋ (ਅ)ਦਾਸ੍ਤਤ੍ਪਾਨੰ ਤੇਸ਼਼ੁ ਯੁਜ੍ਯਤੇ||

7 ၇ ယဇ်ပလ္လင်ကလည်း၊ မှန်ပါ၏။ အနန္တတန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော ထာဝရအရှင်ဘုရားသခင်၊ ကိုယ် တော်စီရင်တော်မူခြင်း အရာတို့သည် ဟုတ်မှန်ဖြောင့်မတ် ကြပါ၏ဟု လျှောက်ဆိုသောအသံကို ငါကြား၏။

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਵੇਦੀਤੋ ਭਾਸ਼਼ਮਾਣਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਅਯੰ ਰਵੋ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਃ, ਹੇ ਪਰਸ਼੍ਵਰ ਸਤ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਹੇ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਨ੍ ਪ੍ਰਭੋ| ਸਤ੍ਯਾ ਨ੍ਯਾੱਯਾਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਾ ਹਿ ਵਿਚਾਰਾਜ੍ਞਾਸ੍ਤ੍ਵਦੀਯਕਾਃ||

8 ၈ စတုတ္ထကောင်းကင်တမန်သည် မိမိဖလားကို နေပေါ်သို့ သွန်းလောင်းလျှင်၊ နေသည်လူတို့ကို မီးလောင် ရသော အခွင့်ကိုရ၏။

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਚਤੁਰ੍ਥੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸੂਰ੍ੱਯੇ (ਅ)ਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤਸ੍ਮੈ ਚ ਵਹ੍ਨਿਨਾ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਦਗ੍ਧੁੰ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਮ੍ ਅਦਾਯਿ|

9 ၉ ပူအားကြီးသောအရှိန်ဖြင့် လူတို့သည် လောင်ခြင်းကိုခံရ၍၊ ထိုဘေးဒဏ်တို့ကို အစိုးပိုင်တော်မူသော ဘုရားသခင်၏ နာမတော်ကို ကျိန်ဆဲကြ၏။ ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းခြင်းအလိုငှါ နောင်တမရကြ။

ਤੇਨ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਮਹਾਤਾਪੇਨ ਤਾਪਿਤਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦਣ੍ਡਾਨਾਮ੍ ਆਧਿਪਤ੍ਯਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਾਮਾਨਿਨ੍ਦਨ੍ ਤਤ੍ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਰ੍ਥਞ੍ਚ ਮਨਃਪਰਿਵਰ੍ੱਤਨੰ ਨਾਕੁਰ੍ੱਵਨ੍|

10 ၁၀ ပဥ္စမကောင်းကင်တမန်သည် မိမိဖလားကို သားရဲ၏ ပလ္လင်ပေါ်သို့ သွန်းလောင်းလျှင်၊ သူ၏နိုင်ငံ သည် မှောင်မိုက်အတိဖြစ်လေ၏။ နိုင်ငံသားတို့သည် ပင်ပန်းအားကြီးသည်နှင့် မိမိတို့လျှာကို ကိုက်ခဲကြ၏။

ਤਤਃ ਪਰੰ ਪਞ੍ਚਮੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਸ਼ੋਃ ਸਿੰਹਾਸਨੇ (ਅ)ਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤੇਨ ਤਸ੍ਯ ਰਾਸ਼਼੍ਟ੍ਰੰ ਤਿਮਿਰਾੱਛੰਨਮ੍ ਅਭਵਤ੍ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਵੇਦਨਾਕਾਰਣਾਤ੍ ਸ੍ਵਰਸਨਾ ਅਦੰਦਸ਼੍ਯਤ|

11 ၁၁ မိမိတို့ခံရသော ဝေဒနာနှင့် အနာစိမ်းများကြောင့် ကောင်းကင်ဘုံ၏ အရှင်ဘုရားသခင်ကို ကျိန်ဆဲ ကြ၏။ မိမိတို့အကျင့်ကိုလည်း နောင်တမရကြ။

ਸ੍ਵਕੀਯਵ੍ਯਥਾਵ੍ਰਣਕਾਰਣਾੱਚ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਮ੍ ਅਨਿਨ੍ਦਨ੍ ਸ੍ਵਕ੍ਰਿਯਾਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਮਨਾਂਸਿ ਨ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਨ੍|

12 ၁၂ ဆဋ္ဌမကောင်းကင်တမန်သည် မိမိဖလားကို ဥဖရတ်မြစ်ကြီးပေါ်သို့ သွန်းလောင်းလျှင်၊ အရှေ့ မျက်နှာဘုရင်တို့ သွားရာလမ်းကို ပြင်ဆင်စေခြင်းအလိုငှါ ထိုမြစ်ရေသည် ခန်းခြောက်လေ၏။

ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਠੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਫਰਾਤਾਖ੍ਯੋ ਮਹਾਨਦੇ (ਅ)ਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤੇਨ ਸੂਰ੍ੱਯੋਦਯਦਿਸ਼ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਾਂ ਰਾਜ੍ਞਾਂ ਮਾਰ੍ਗਸੁਗਮਾਰ੍ਥੰ ਤਸ੍ਯ ਤੋਯਾਨਿ ਪਰ੍ੱਯਸ਼ੁਸ਼਼੍ਯਨ੍|

13 ၁၃ ထိုအခါ၊ နဂါး၏ခံတွင်းထဲက၎င်း၊ သားရဲ၏ ခံတွင်းထဲက၎င်း၊ မိစ္ဆာပရောဖက်၏ ခံတွင်းထဲက၎င်း၊ ဘားကောင်ကဲ့သို့ ညစ်ညူးသော ဝိညာဉ်သုံးပါးထွက်သည် ကို ငါမြင်၏။

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਨਾਗਸ੍ਯ ਵਦਨਾਤ੍ ਪਸ਼ੋ ਰ੍ਵਦਨਾਤ੍ ਮਿਥ੍ਯਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚ ਵਦਨਾਤ੍ ਨਿਰ੍ਗੱਛਨ੍ਤਸ੍ਤ੍ਰਯੋ (ਅ)ਸ਼ੁਚਯ ਆਤ੍ਮਾਨੋ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਸ੍ਤੇ ਮਣ੍ਡੂਕਾਕਾਰਾਃ|

14 ၁၄ နိမိတ်လက္ခဏာတို့ကိုပြသော နတ်ဆိုး၏ ဝိညာဉ်ဖြစ်သတည်း။ ထိုဝိညာဉ်တို့သည် လောကီ တနိုင်ငံ လုံးတွင်ရှိသော ရှင်ဘုရင်တို့ထံသို့ ထွက်သွား၍ အနန္တတန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော ဘုရားသခင်၏ နေ့ကြီး၌ စစ်တိုက်ခြင်းအလိုငှါ စုဝေးစေကြ၏။

ਤ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣੋ ਭੂਤਾਨਾਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨਃ ਸਨ੍ਤਿ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਾਦਿਨੇ ਯੇਨ ਯੁੱਧੇਨ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਰਜਗਤੋ ਰਾਜ੍ਞਾਃ ਸੰਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧਿੰ ਨਿਰ੍ਗੱਛਨ੍ਤਿ|

15 ၁၅ ဟေဗြဲဘာသာအားဖြင့် အာမေဂေဒုန် အမည်ရှိသောအရပ်၌ စုဝေးစေကြ၏။

ਅਪਰਮ੍ ਇਬ੍ਰਿਭਾਸ਼਼ਯਾ ਹਰ੍ੰਮਗਿੱਦੋਨਾਮਕਸ੍ਥਨੇ ਤੇ ਸਙ੍ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਾਃ|

16 ၁၆ အသံတော်ကား၊ သူခိုးကဲ့သို့ ငါလာ၏။ အဝတ် အချည်းစည်းနှင့် သွားလာ၍ သူတပါးရှေ့၌ ရှက်စရာ အကြောင်း မရှိစေခြင်းငှါ နိုးလျက်နေ၍၊ ကိုယ်အဝတ်ကို စောင့်သောသူသည် မင်္ဂလာရှိ၏။

ਪਸ਼੍ਯਾਹੰ ਚੈਰਵਦ੍ ਆਗੱਛਾਮਿ ਯੋ ਜਨਃ ਪ੍ਰਬੁੱਧਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਯਥਾ ਚ ਨਗ੍ਨਃ ਸਨ੍ ਨ ਪਰ੍ੱਯਟਤਿ ਤਸ੍ਯ ਲੱਜਾ ਚ ਯਥਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਾ ਨ ਭਵਤਿ ਤਥਾ ਸ੍ਵਵਾਸਾਂਸਿ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਸ ਧਨ੍ਯਃ|

17 ၁၇ သတ္တမကောင်းကင်တမန်သည် မိမိဖလားကို အာကသကောင်းကင်ပေါ်သို့ သွန်းလောင်းလျှင်၊ ပြီး ပြီဟု ကြီးသောအသံသည် ကောင်းကင်ဗိမာန်တော်၌ ရှိသော ပလ္လင်တော်ထဲက ထွက်၏။

ਤਤਃ ਪਰੰ ਸਪ੍ਤਮੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਕੰਸੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ ਆਕਾਸ਼ੇ (ਅ)ਸ੍ਰਾਵਯਤ੍ ਤੇਨ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਮਨ੍ਦਿਰਮਧ੍ਯਸ੍ਥਸਿੰਹਾਸਨਾਤ੍ ਮਹਾਰਵੋ (ਅ)ਯੰ ਨਿਰ੍ਗਤਃ ਸਮਾਪ੍ਤਿਰਭਵਦਿਤਿ|

18 ၁၈ လျှပ်စစ်ပြတ်ခြင်း၊ အသံမြည်ခြင်း၊ မိုဃ်းချုန်းခြင်း၊ ကြီးစွာသော မြေလှုပ်ခြင်းဖြစ်ကြ၏။ မြေကြီး အပေါ်မှာ လူတို့ဖြစ်သည့် ကာလမှစ၍ ထိုသို့သော လက္ခဏာနှင့် ထိုမျှလောက် ပြင်းထန်စွာသော မြေလှုပ် ခြင်းသည်မဖြစ်စဖူး။

ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤਡਿਤੋ ਰਵਾਃ ਸ੍ਤਨਿਤਾਨਿ ਚਾਭਵਨ੍, ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਚ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਸ੍ਤਮ੍ ਆਰਭ੍ਯ ਯਾਦ੍ਰੁʼਙ੍ਮਹਾਭੂਮਿਕਮ੍ਪਃ ਕਦਾਪਿ ਨਾਭਵਤ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਭੂਕਮ੍ਪੋ (ਅ)ਭਵਤ੍|

19 ၁၉ မြို့ကြီးသည်သုံးဖြာကွဲပြား၍ လူအမျိုးမျိုးနေသော မြို့တို့သည် ပြိုလဲကြ၏။ ဘုရားသခင်သည် ပြင်းစွာသော ဒေါသအမျက်တော်၏ စပျစ်ရည်ဖလားကို တိုက်ခြင်းငှါ ဗာဗုလုန်မြို့ကြီးကို အောက်မေ့တော်မူ၏။ ကျွန်းရှိသမျှတို့သည် လွင့်ပြေးကြ၏။ တောင်များတို့သည် ကွယ်ပျောက်ကြ၏။

ਤਦਾਨੀਂ ਮਹਾਨਗਰੀ ਤ੍ਰਿਖਣ੍ਡਾ ਜਾਤਾ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾਨਾਂ ਨਗਰਾਣਿ ਚ ਨ੍ਯਪਤਨ੍ ਮਹਾਬਾਬਿਲ੍ ਚੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ੍ਵਕੀਯਪ੍ਰਚਣ੍ਡਕੋਪਮਦਿਰਾਪਾਤ੍ਰਦਾਨਾਰ੍ਥੰ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤਾ|

20 ၂၀ အချိန်အခွက်တဆယ်ရှိသော မိုဃ်းသီးသည် ကောင်းကင်က လူတို့အပေါ်သို့ ကျလေ၏။

ਦ੍ਵੀਪਾਸ਼੍ਚ ਪਲਾਯਿਤਾ ਗਿਰਯਸ਼੍ਚਾਨ੍ਤਹਿਤਾਃ|

21 ၂၁ ထိုမိုဃ်းသီးဘေးဒဏ် အလွန်ကြီးသည်ဖြစ်၍၊ လူတို့သည် မိုဃ်းသီးဘေးဒဏ်ကြောင့် ဘုရားသခင်ကို ကျိန်ဆဲကြ၏။

ਗਗਨਮਣ੍ਡਲਾੱਚ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਉਪਰ੍ੱਯੇਕੈਕਦ੍ਰੋਣਪਰਿਮਿਤਸ਼ਿਲਾਨਾਂ ਮਹਾਵ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਰਭਵਤ੍ ਤੱਛਿਲਾਵ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇਃ ਕ੍ਲੇਸ਼ਾਤ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਈਸ਼੍ਵਰਮ੍ ਅਨਿਨ੍ਦਮ੍ ਯਤਸ੍ਤੱਜਾਤਃ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ (ਅ)ਤੀਵ ਮਹਾਨ੍|