ဆာလံ 95
1 ၁ လာကြ။ ထာဝရဘုရားအား ရွှင်လန်းစွာသီချင်း ဆိုကြကုန်အံ့။ ငါတို့သည် ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်ရာ ကျောက်ကို ကျူးဧကြကုန်အံ့။
Venez, chantons avec allégresse en l'honneur de l'Éternel; Jetons des cris de joie Vers celui qui est notre rocher, notre salut.
2 ၂ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းလျက် ရှေ့တော်သို့ ဝင်၍၊ ဆာလံသီချင်းဆိုလျက် ကျူးဧသော အသံကို ပြုကြ ကုန်အံ့။
Présentons-nous devant lui avec des louanges; Faisons retentir des cantiques en son honneur!
Car l'Éternel est le Dieu suprême, Le Roi dont la grandeur s'élève au-dessus de tous les dieux.
En sa main sont les abîmes de la terre; A lui, les montagnes les plus élevées.
A lui appartient la mer, — car c'est lui qui l'a créée — Ainsi que la terre, qui est l'oeuvre de ses mains.
6 ၆ လာကြ။ ပြပ်ဝပ်၍ ကိုးကွယ်ကြကုန်အံ့။ ငါတို့ကို ဖန်ဆင်းတော်မူသော ထာဝရဘုရား၏ ရှေ့တော်၌ ဒူးထောက်ကြကုန်အံ့။
Venez, prosternons-nous, inclinons-nous; Fléchissons les genoux devant l'Éternel qui nous a créés.
7 ၇ ထာဝရဘုရားသည် ငါတို့၏ ဘုရားဖြစ်တော် မူ၏။ ငါတို့သည်လည်း၊ အထံတော်၌ ကျက်စားသောသူ၊ လက်တော်အောက်၌ နေသော သိုးစုဖြစ်ကြ၏။
Car il est notre Dieu. Nous sommes le peuple dont il est le berger. Le troupeau que sa main conduit. Aujourd'hui, si vous entendez sa voix,
N'endurcissez pas vos coeurs, comme à Mériba, Comme au jour de Massa, dans le désert.
9 ၉ သင်တို့အဘများသည် အနှစ်လေးဆယ်ပတ်လုံး ငါ့ကို အနည်းနည်း စုံစမ်း၍၊ ငါ၏အမှုတို့ကို မြင်ရသော တောတွင်၊ ငါ့ကိုဆန့်ကျင်ဘက်ပြု၍၊ စုံစမ်းရာကာလ၌ ရှိသကဲ့သို့ မရှိစေကြနှင့်။
Là, vos pères m'ont tenté Et ils m'ont mis à l'épreuve. Aussi ont-ils vu mes oeuvres!
10 ၁၀ ထိုလူမျိုးကို ငါရွံသည်ဖြစ်၍၊ သူတို့သည် စိတ် သဘော မှားယွင်းတတ်သော လူမျိုးဖြစ်ကြ၏။ ငါ၏ အလေ့အလာတို့ကို နားမလည်ကြဟု ငါဆိုရ၏။
Pendant quarante ans, j'eus cette génération en dégoût, Et je dis: «C'est un peuple dont le coeur s'égare; Il ne veut pas connaître mes desseins.»
C'est pourquoi j'ai fait ce serment dans ma colère: «Ils n'entreront pas dans mon repos!»
