ဆာလံ 78
En Maskil af Asaf. Lyt, mit Folk, til min Lære, bøj eders Øre til Ord fra min Mund;
jeg vil aabne min Mund med Billedtale, fremsætte Gaader fra fordums Tid,
hvad vi har hørt og ved, hvad vore Fædre har sagt os;
4 ၄ သားမြေးတို့မှ မဝှက်မထား။ ထာဝရဘုရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးတော်နှင့် တန်ခိုးတော်ကို၎င်း၊ ပြုတော်မူ သော အံ့ဩဘွယ်အမှုတို့ကို၎င်း၊ ဖြစ်လတံ့သောသူတို့အား ဘော်ပြကြမည်။
vi dølger det ikke for deres Børn, men melder en kommende Slægt om HERRENS Ære og Vælde og Underne, som han har gjort.
Han satte et Vidnesbyrd i Jakob, i Israel gav han en Lov, idet han bød vore Fædre at lade deres Børn det vide,
at en senere Slægt kunde vide det, og Børn, som fødtes siden, staa frem og fortælle deres Børn derom,
saa de slaar deres Lid til Gud og ikke glemmer Guds Gerninger, men overholder hans Bud,
8 ၈ ငြင်းဆန်၍ ပုန်ကန်တတ်အမျိုးတည်းဟူသော ဘိုးဘေးတို့ကဲ့သို့ သားမြေးတို့သည် မဖြစ်၊ ဘုရားသခင် အမှုတော်တို့ကို မမေ့၊ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ကိုးစား၍၊ ထိုတရားတို့ကို ဘိုးဘေးတို့သည် သားတို့အား ပြသ၍၊ ဖြစ်လတံ့သော အမျိုးတည်းဟူသော၊ ဘွားမြင်လတံ့သော သားတို့သည် သိနားလည်၍၊ နောက်တဖန် မြေးမြစ်တို့ အား ပြသကြမည်အကြောင်း ပညတ်ထားတော်မူပြီ။
ej slægter Fædrene paa, en vanartet, stridig Slægt, hvis Hjerte ikke var fast, hvis Aand var utro mod Gud
9 ၉ ဧဖရိမ် အမျိုးသားတို့သည် လေးလက်နက်ကို စွဲကိုင်သော်လည်း၊ စစ်တိုက်သောအခါ နောက်သို့ လှည့်ကြပါသည်တကား။
— Efraims Børn var rustede Bueskytter, men svigted paa Stridens Dag —
Gudspagten holdt de ikke, de nægtede at følge hans Lov;
hans Gerninger gik dem ad Glemme, de Undere, han lod dem skue.
Han gjorde Undere for deres Fædre i Ægypten paa Zoans Mark;
han kløved Havet og førte dem over, lod Vandet staa som en Vold;
14 ၁၄ နေ့အချိန်၌ကား၊ မိုဃ်းတိမ်ဖြင့်၎င်း၊ ညဉ့်အချိန်၌ကားတညဉ့်လုံးမီးအလင်းဖြင့်၎င်း သူတို့ကို လမ်းပြတော်မူ၏။
han ledede dem ved Skyen om Dagen, Natten igennem ved Ildens Skær;
han kløvede Klipper i Ørkenen, lod dem rigeligt drikke som af Strømme,
han lod Bække rinde af Klippen og Vand strømme ned som Floder.
Men de blev ved at synde imod ham og vække den Højestes Vrede i Ørkenen;
de fristede Gud i Hjertet og krævede Mad til at stille Sulten,
de talte mod Gud og sagde: »Kan Gud dække Bord i en Ørken?
20 ၂၀ ကြည့်ကြလော့။ ကျောက်ကို ရိုက်တော်မူသဖြင့်၊ ရေထွက်၍ မြစ်ရေကဲ့သို့ စီးလေ၏။ မုန့်ကိုလည်း ပေးနိုင် သလော။ မိမိလူတို့အဘို့ အမဲသားကိုပြင်ဆင်နိုင်သလော ဟု ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုလျက် ပြောဆိုကြ၏။
Se, Klippen slog han, saa Vand flød frem, og Bække vælded ud; mon han ogsaa kan give Brød og skaffe Kød til sit Folk?«
21 ၂၁ ထိုစကားကို ထာဝရဘုရားသည် ကြား၍ အမျက်ထွက်တော်မူ၏။ ယာကုပ်အမျိုး၌ မီးလောင်၍၊ ဣသရေလအမျိုး၌ ဒေါသမီးတက်လေ၏။
Det hørte HERREN, blev vred, der tændtes en Ild mod Jakob, ja Vrede kom op mod Israel,
22 ၂၂ အကြောင်းမူကား၊ အထက်မိုဃ်းတမ်တို့ကို မှာထားလျက်၊ ကောင်းကင်တံခါးတို့ကို ဖွင့်၍၊ သူတို့ စားစရာဘို့ မန္နကို မိုဃ်းရွာစေသဖြင့်၊ ကောင်းကင် ဆန် စပါးကို ပေးတော်မူသည်ဖြစ်၍၊ ထိုသူအပေါင်းတို့သည် ကြီးမြတ်သော သူတို့၏ အစာကိုသုံးဆောင်၍၊ ဝပြောစွာ စားကြမည် အကြောင်းပြုတော်မူသော်လည်း၊ သူတို့သည် ဘုရားသခင်ကို မယုံကြည်။ ကယ်တင်တော်မူခြင်း ကျေးဇူးကို မကိုးစားဘဲ နေကြ၏။
fordi de ikke troede Gud eller stolede paa hans Frelse.
23 ၂၃
Da bød han Skyerne oventil, lod Himlens Døre aabne
24 ၂၄
og Manna regne paa dem til Føde, han gav dem Himmelkorn;
25 ၂၅
Mennesker spiste Englebrød, han sendte dem Mad at mætte sig med.
Han rejste Østenvinden paa Himlen, førte Søndenvinden frem ved sin Kraft;
27 ၂၇ သူတို့အပေါ်သို့ အမဲသားကို မြေမှုန့်နှင့်အမျှ ပျံတက်သောငှက်တို့ကို သမုဒ္ဒရာသဲလုံးနှင့်အမျှ၊ မိုဃ်းရွာ စေလျက်၊
Kød lod han regne paa dem som Støv og vingede Fugle som Havets Sand,
lod dem falde midt i sin Lejr, rundt omkring sine Boliger;
Og de spiste sig overmætte, hvad de ønsked, lod han dem faa.
Men før deres Attraa var stillet, mens Maden var i deres Mund,
31 ၃၁ ဘုရားသခင်၏အမျက်တော်သည် သက်ရောက် သဖြင့်၊ ကျန်းမာသောသူတို့ကို ကွပ်မျက်၍၊ ဣသရေလ လူပျိုတို့ကို လှဲချတော်မူ၏။
rejste Guds Vrede sig mod dem; han vog deres kraftige Mænd, fældede Israels Ynglinge.
32 ၃၂ ထိုအမှုအလုံးစုံတို့နှင့် ဣသရေလလူတို့သည် တွေ့ကြုံရသော်လည်း၊ အံ့ဘွယ်သော အမှုတော်တို့ကြောင့် ယုံကြည်ခြင်းမရှိ။ ပြစ်မှားလျက် နေကြသေး၏။
Og dog blev de ved at synde og troede ej paa hans Undere.
33 ၃၃ ထိုကြောင့် သူတို့ နေ့ရက်ကာလကို အချည်းနှီး လွန်စေ၍၊ သူတို့နှစ်များကို ဘေးဥပဒ်တွင် မြှုပ်တော် မူ၏။
Da lod han deres Dage svinde i Tomhed og endte brat deres Aar.
Naar han vog dem, søgte de ham, vendte om og spurgte om Gud,
35 ၃၅ ဘုရားသခင်သည် သူတို့၏ကျောက်၊ အမြင့်ဆုံး သော ဘုရားသည် သူတို့ကို ကယ်တင်သော အရှင်ဖြစ် တော်မူသည်ကို ထိုအခါ သတိရကြ၏။
kom i Hu, at Gud var deres Klippe, Gud den Allerhøjeste deres Genløser.
De hyklede for ham med Munden, løj for ham med deres Tunge;
deres Hjerter holdt ikke fast ved ham, hans Pagt var de ikke tro.
38 ၃၈ ကိုယ်တော်မူကား၊ ကရုဏာစိတ်ရှိ၍ သူတို့ကို မဖျက်ဆီးဘဲ အပြစ်လွှတ်တော်မူ၏။ ကြိမ်ဖန်များစွာ စိတ်တော်ပြေ၍၊ အမျက်တော် ကိုနှိုးဆော်တော်မမူ။
Og dog er han barmhjertig, han tilgiver Misgerning, lægger ej øde, hans Vrede lagde sig Gang paa Gang, han lod ikke sin Harme fuldt bryde frem;
39 ၃၉ သူတို့သည် အသားဖြစ်ကြောင်းကို၎င်း၊ စုတေ့၍ နောက်တဖန် မလာတတ်သော ဝိညာဉ်ဖြစ်ကြောင်းကို ၎င်း အောက်မေ့တော်မူ၏။
han kom i Hu, de var Kød, et Pust, der svinder og ej vender tilbage.
40 ၄၀ သူတို့သည် ကိုယ်တော်ကို တော၌ပုန်ကန်၍၊ လူဆိတ်ညံရာ အရပ်၌ စိတ်တော်နာဘွယ်သော အကြောင်းကို ကြိမ်ဖန်များစွာ ပြုကြပါသည်တကား။
Hvor tit stod de ham ikke imod i Ørkenen og voldte ham Sorg i det øde Land!
41 ၄၁ ဘုရားသခင်ကို အဖန်ဖန်စုံစမ်း၍ ဣသရေလ အမျိုး၌ သန့်ရှင်းတော်မူသော ဘုရားကို ဆန့်ကျင်ဘက် ပြုကြပါသည်တကား။
De fristede atter Gud, de krænkede Israels Hellige;
hans Haand kom de ikke i Hu, den Dag han friede dem fra Fjenden,
da han gjorde sine Tegn i Ægypten, sine Undere paa Zoans Mark,
forvandled deres Floder til Blod, saa de ej kunde drikke af Strømmene,
sendte Myg imod dem, som aad dem, og Frøer, som lagde dem øde,
46 ၄၆ သူတို့၏ မြေအသီးအနှံကို ခါသိလကျိုင်းတို့အား၎င်း၊ သူတို့လုပ်၍ရသောဥစ္စာကို အရာဘကျိုင်းတို့အား ၎င်း ပေးတော်မူ၏။
gav Æderen, hvad de avlede, Græshoppen al deres Høst,
47 ၄၇ သူတို့စပျစ်နွယ်ပင်များကို မိုဃ်းသီးဖြင့်၎င်း၊ သူတို့ သဖန်းပင်များကို နှင်းခဲဖြင့်၎င်း ဖျက်ဆီးတော်မူ၏။
slog deres Vinstokke ned med Hagl, deres Morbærtræer med Frost,
prisgav Kvæget for Hagl og deres Hjorde for Lyn.
49 ၄၉ အမျက်တော် အရှိန်အားဖြင့်သူတို့၌ ဆိုးသော တမန်တို့ကို စေလွှတ်၍ လွှမ်းမိုးခြင်း၊ ဒဏ်ခတ်ခြင်း၊ နှောင့်ရှက်ခြင်းအမှုကိုဖြစ်စေတော်မူ၏။
Han sendte sin Vredesglød mod dem, Harme, Vrede og Trængsel, en Sendefærd af Ulykkesengle;
50 ၅၀ အမျက်တော်ဘို့ လမ်းကိုပြင်ဆင်တော်မူ၏။ သူတို့အသက်ကို မနှမြော၊ သေစေခြင်းငှါ ကာလနာသို့ အပ်နှံသဖြင့်၊
frit Løb gav han sin Vrede, skaaned dem ikke for Døden, gav deres Liv til Pris for Pest;
51 ၅၁ အဲဂုတ္တုပြည်၌ သားဦးအပေါင်းတို့ကို၎င်း၊ ဟာမသားတို့နေရာ အရပ်၌ အထွဋ်အမြတ်များကို၎င်း ဒဏ်ခတ်တော်မူ၏။
alt førstefødt i Ægypten slog han, Mandskraftens Førstegrøde i Kamiternes Telte,
lod sit Folk bryde op som en Hjord, leded dem som Kvæg i Ørkenen,
53 ၅၃ ဘေးနှင့်ကင်းလွတ်အောင် ဆောင်တော်မူ သဖြင့်၊ သူတို့သည် မကြောက်ရကြ။ ရန်သူတို့ကိုကား ပင်လယ်ရေသည် လွှမ်းလေ၏။
leded dem trygt, uden Frygt, mens Havet lukked sig over deres Fjender;
54 ၅၄ သန့်ရှင်းသော ပြည်တော်စွန်းတိုင်အောင်၎င်း၊ လက်ျာလက်တော်အားဖြင့် အပိုင်ရတော်မူသော ဤတောင်သို့၎င်း၊ သူတို့ကို ပို့ဆောင်တော်မူ၏။
han bragte dem til sit hellige Land, de Bjerge, hans højre vandt,
55 ၅၅ သူတို့ရှေ့မှာလည်း၊ တပါးအမျိုးသားတို့ကို နှင် ထုတ်ပြီးလျှင်၊ ဣသရေလအမျိုးအနွယ် အသီးအသီးတို့ သည် အမွေခံရသော မြေကို တာထိုး၍ ပိုင်းခြားလျက် နေရာချတော်မူ၏။
drev Folkeslag bort foran dem, udskiftede ved Lod deres Land og lod Israels Stammer bo i deres Telte.
56 ၅၆ သို့သော်လည်း၊ သူတို့သည် အမြင့်ဆုံးသော ဘုရားကို စုံစမ်း၍ ပုန်ကန်ကြ၏။ သက်သေခံတော်မူချက် များကို မစောင့်ဘဲ၊
Dog fristed og trodsede de Gud den Allerhøjeste og overholdt ikke hans Vidnesbyrd;
de faldt fra, var troløse som deres Fædre, svigtede som en slappet Bue,
58 ၅၈ သူတို့သည် မြင့်သော အရပ်များအားဖြင့်၊ အမျက်တော်ကို နှိုးဆော်၍၊ ရုပ်တုများအားဖြင့်လည်း စိတ်တော်ကို ချုပ်ချယ်နှောင့်ရှက်ကြ၏။
de krænked ham med deres Offerhøje, ægged ham med deres Gudebilleder.
Det hørte Gud og blev vred, følte højlig Lede ved Israel;
han opgav sin Bolig i Silo, det Telt, hvor han boede blandt Mennesker;
61 ၆၁ တန်ခိုးတော်ကို သိမ်းသွားစေခြင်းငှါ၎င်း၊ ဘုန်း တော်ကို ရန်သူတို့လက်သို့ ရောက်စေခြင်းငှါ၎င်း စီရင် တော်မူ၏။
han gav sin Stolthed i Fangenskab, sin Herlighed i Fjendehaand,
prisgav sit Folk for Sværdet, blev vred paa sin Arvelod;
Ild fortæred dets unge Mænd, dets Jomfruer fik ej Bryllupssange,
dets Præster faldt for Sværdet, dets Enker holdt ikke Klagefest.
65 ၆၅ ထိုအခါ ဘုရားရှင်သည် အိပ်ပျော်ပြီးသော သူ ကဲ့သို့၎င်း၊ စပျစ်ရည်ကြောင့် ငြိမ်ပြီးသောသူရဲကဲ့သို့၎င်း နိုးတော်မူ၏။
Da vaagned Herren som en, der har sovet, som en Helt, der er døvet af Vin;
han slog sine Fjender paa Ryggen, gjorde dem evigt til Skamme.
Men han fik Lede ved Josefs Telt, Efraims Stamme udvalgte han ikke;
han udvalgte Judas Stamme, Zions Bjerg, som han elsker;
han bygged sit Tempel himmelhøjt, grundfæsted det evigt som Jorden.
Han udvalgte David, sin Tjener, og tog ham fra Faarenes Folde,
71 ၇၁ သားငယ်ရှိသော သိုးမတို့ကို ထိန်းခြင်းအမှုမှ နှုတ်၍၊ မိမိလူတည်းဟူသော ယာကုပ်အမျိုးသား၊ အမွေ တော်တည်းဟူသော ဣသရေလလူတို့ကို ကျွေးမွေးစေခြင်း ငှါ ခန့်ထားတော်မူ၏။
hentede ham fra de diende Dyr til at vogte Jakob, hans Folk, Israel, hans Arvelod;
han vogtede dem med oprigtigt Hjerte, ledede dem med kyndig Haand.
