< ဆာလံ 113 >

1 ထာဝရဘုရား၏ ကျွန်တော်တို့၊ ထာဝရဘုရား ၏နာမတော်ကို ချီးမွမ်းကြလော့။ ချီးမွမ်းကြလော့။
Alleluja! Des Herren Knechte, preist, lobpreist des Herren Namen!
2 ထာဝရဘုရား၏ နာမတော်သည် ယခုမှစ၍၊ အစဉ်အဆက် မင်္ဂလာရှိစေသတည်း။
Des Herren Name sei gepriesen von nun an bis in Ewigkeit!
3 နေထွက်ရာမှသည် နေဝင်ရာတိုင်အောင်၊ ထာဝရဘုရား၏နာမတော်သည် ချီးမွမ်းဘွယ်ဖြစ်၏။
Vom Sonnenaufgang bis zum Niedergang sei hochgelobt des Herrn Name!
4 ထာဝရဘုရားသည် လူမျိုးတကာတို့ အပေါ်၌၎င်း၊ ဘုန်းတော်သည် ကောင်းကင်အပေါ်၌၎င်း မြင့်တော်မူ၏။
Der Herr sei über alle Heiden hoch erhaben! Bis in den Himmel reiche seine Ehrung!
5 ကိုယ်ကို ချီးမြှင့်၍ ကျိန်းဝပ်တော်မူသော်လည်း၊
Wer gleicht dem Herrn, unserm Gott, der in der Höhe thront,
6 ကိုယ်ကိုနှိမ့်ချ၍ ကောင်းကင်အရာနှင့် မြေကြီး အရာတို့ကို ကြည့်ရှုတော်မူသော ငါတို့၏ ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားနှင့် အဘယ်သူ တူသနည်း။
der tief herniederblickt, im Himmel dort, hier auf die Erde?
7 ဆင်းရဲသောသူကို မြေမှုန့်ထဲကကြွလျက်၊ ငတ်မွတ်သော သူကို နောက်ချေးပုံထဲက ချီးမြှောက်လျက်၊
Aus Staub zieht er den Niedrigen empor und hebt den Dürftigen aus dem Kot
8 မင်းသားတို့တွင်၎င်း၊ မိမိလူတို့ကို အုပ်စိုးသော မင်းတို့တွင်၎င်း နေရာပေးတော်မူ၏။
und setzt ihn neben Fürsten, zu seines Volkes Fürsten.
9 မြုံနေသောမိန်းမသည် အိမ်၌နေ၍၊ဝမ်းမြောက် သောစိတ်နှင့် သားဘွားရသော အခွင့်ကို ပေးတော်မူ၏။ ဟာလေလုယ။
Er läßt die Frau, die nie gebar, im Hause bleiben, als Kindermutter hochwillkommen.

< ဆာလံ 113 >