ဆာလံ 105
1 ၁ ထာဝရဘုရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်း ကြလော့။ နာမတော်ကို ပဌနာပြုကြလော့။ အမှုတော် တို့ကို လူများတို့အား ပြသကြလော့။
RAB'be şükredin, O'nu adıyla çağırın, Halklara duyurun yaptıklarını!
2 ၂ ထာဝရဘုရားကို သီချင်းဆိုကြလော့။ ဆာလံ သီချင်းကို ဆိုကြလော့။ အံ့ဘွယ်သော အမှုတော်အပေါင်း တို့ကို ဟောပြောကြလော့။
O'nu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarını anlatın!
3 ၃ သန့်ရှင်းသောနာမတော်၌ ဝါကြွား ဝမ်းမြောက် ကြလော့။ ထာဝရဘုရားကို ရှာသောသူတို့သည် စိတ်နှလုံး ရွှင်လန်းကြစေ။
Kutsal adıyla övünün, Sevinsin RAB'be yönelenler!
RAB'be ve O'nun gücüne bakın, Durmadan O'nun yüzünü arayın!
5 ၅ စီရင်တော်မူသော အံ့ဩဘွယ်တို့ကို၎င်း၊ ထူးဆန်းသော အမှုတော်တို့နှင့် နှုတ်ထွက်ပညတ်တို့ကို၎င်း အောက်မေ့ကြလော့။
Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu, Seçtiği Yakupoğulları, O'nun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
7 ၇ ကိုယ်တော်မြတ် ထာဝရဘုရားသည် ငါတို့ ဘုရားသခင်ဖြစ်တော်မူ၏။ မြေကြီးတပြင်လုံး၌ တရား စီရင်ပိုင်တော်မူ၏။
Tanrımız RAB O'dur, Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
O antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahim'le yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
“Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim” diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
12 ၁၂ လူမျိုး အဆက် တထောင်တိုင်အောင် မိန့်မြွက်တော်မူသော နှုတ်ကပတ်တည်းဟူသော ဝန်ခံခြင်းတရားတော်ကို အစဉ်အမြဲ အောက်မေ့တော်မူ၏။
O zaman bir avuç insandılar, Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
14 ၁၄ သူတို့ကို ညှဉ်းဆဲစေခြင်းငှါ အဘယ်သူအားမျှ အခွင့်ပေးတော်မမူ။ သူတို့အတွက်လည်းရှင်ဘုရင်တို့ကို ဆုံးမလျက်၊
RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, Onlar için kralları bile payladı:
“Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin!” dedi.
16 ၁၆ တဖန်တုံ၊ ထိုပြည်၌ မွတ်သိပ်ခြင်းဘေးကို ခေါ်၍၊ အစာအာဟာရတည်းဟူသော အထောက်အပင့် ရှိသမျှကို ချိုးဖျက်တော်မူသောအခါ၊
Ülkeye kıtlık gönderdi, Bütün yiyeceklerini yok etti.
Önlerinden bir adam göndermişti, Köle olarak satılan Yusuf'tu bu.
Zincir vurup incittiler ayaklarını, Demir halka geçirdiler boynuna,
Söyledikleri gerçekleşinceye dek, RAB'bin sözü onu sınadı.
20 ၂၀ လူတို့ကို အစိုးရသော အရှင်တည်းဟူသော ရှင်ဘုရင်သည် စေလွှတ်၍ သူ့ကိုနှုတ်ပြီးမှ ချမ်းသာ ပေးတော်မူ၏။
Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi, Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
Onu kendi sarayının efendisi, Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
22 ၂၂ မှူးတော်မတ်တော်တို့ကို ဆုံးမပိုင် သော အခွင့်နှင့် နန်းတော်အုပ်၊ နိုင်ငံတော်အုပ်အရာ၌ ထိုသူကို ခန့်ထားတော်မူ၏။
Önderlerini istediği gibi eğitsin, İleri gelenlerine akıl versin diye.
O zaman İsrail Mısır'a gitti, Yakup Ham ülkesine yerleşti.
RAB halkını alabildiğine çoğalttı, Düşmanlarından sayıca artırdı onları.
25 ၂၅ မိမိလူတို့ကို ရန်သူတို့သည်မုန်း၍၊ မိမိကျွန်တို့ကို ပရိယာယ်ပြုမည် အကြောင်း၊ ထိုသူတို့ စိတ်နှလုံးကို ပြောင်းလဲစေတော် မူ၏။
Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: Halkından tiksindiler, Kullarına kurnazca davrandılar.
Kulu Musa'yı, Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına.
27 ၂၇ အဲဂုတ္တုပြည်သားတို့တွင်၊ လက္ခဏာသက်သေ တော်တို့ကိုပြ၍၊ ဟာမအမျိုးနေရာပြည်၌ အံ့ဘွယ်သော အမှုတို့ကို ပြုကြ၏။
Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini, Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti.
Kana çevirdi sularını, Öldürdü balıklarını.
Ülkede kurbağalar kaynaştı Krallarının odalarına kadar.
RAB buyurunca sinek sürüleri, Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
Dolu yağdırdı yağmur yerine, Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
33 ၃၃ သူတို့စပျစ်နွယ်ပင်နှင့် သင်္ဘောသဖန်းပင်တို့ကို ထိခိုက်၍၊ တပြည်လုံး၌ရှိသော သစ်ပင်များကို ချိုးတော် မူ၏။
Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
O buyurunca çekirgeler, Sayısız yavrular kaynadı.
Ülkenin bütün bitkilerini yediler, Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
RAB ülkede ilk doğanların hepsini, İlk çocuklarını öldürdü.
İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
Onlar gidince Mısır sevindi, Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine.
RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
40 ၄၀ သူတို့သည် တောင်းသောအခါ ငုံးများကို ဆောင်ခဲ့တော်မူ၍၊ သူတို့ကို ကောင်းကင်မုန့်နှင့် ရောင့်ရဲ စေတော်မူ၏။
İstediler, bıldırcın gönderdi, Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
Kayayı yardı, sular fışkırdı, Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
Çünkü kutsal sözünü, Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı.
Halkını sevinç içinde, Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
44 ၄၄ သူတို့သည် အထုံးအဖွဲ့တော်တို့အတိုင်း ကျင့်၍၊ ပညတ်တရားတော်ကို စောင့်ရှောက်မည်အကြောင်း၊ တပါးအမျိုးသားတို့၏မြေကို ပေးတော်မူသဖြင့်၊ သူတို့ သည် အခြားသောလူတို့၏ အလုပ်ထဲသို့ ဝင်စားရကြ၏။ ဟာလေလုယ။
Ulusların topraklarını verdi onlara. Halkların emeğini miras aldılar;
45 ၄၅
Kurallarını yerine getirsinler, Yasalarına uysunlar diye. RAB'be övgüler sunun!
