ဆာလံ 105
1 ၁ ထာဝရဘုရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်း ကြလော့။ နာမတော်ကို ပဌနာပြုကြလော့။ အမှုတော် တို့ကို လူများတို့အား ပြသကြလော့။
Give thanks to the LORD! Call on his name! Make his doings known among the peoples.
2 ၂ ထာဝရဘုရားကို သီချင်းဆိုကြလော့။ ဆာလံ သီချင်းကို ဆိုကြလော့။ အံ့ဘွယ်သော အမှုတော်အပေါင်း တို့ကို ဟောပြောကြလော့။
Sing to him, sing praises to him! Tell of all his marvelous works.
3 ၃ သန့်ရှင်းသောနာမတော်၌ ဝါကြွား ဝမ်းမြောက် ကြလော့။ ထာဝရဘုရားကို ရှာသောသူတို့သည် စိတ်နှလုံး ရွှင်လန်းကြစေ။
Glory in his holy name. Let the heart of those who seek the LORD rejoice.
Seek the LORD and his strength. Seek his face forever more.
5 ၅ စီရင်တော်မူသော အံ့ဩဘွယ်တို့ကို၎င်း၊ ထူးဆန်းသော အမှုတော်တို့နှင့် နှုတ်ထွက်ပညတ်တို့ကို၎င်း အောက်မေ့ကြလော့။
Remember his marvelous works that he has done: his wonders, and the judgments of his mouth,
you offspring of Abraham, his servant, you children of Jacob, his chosen ones.
7 ၇ ကိုယ်တော်မြတ် ထာဝရဘုရားသည် ငါတို့ ဘုရားသခင်ဖြစ်တော်မူ၏။ မြေကြီးတပြင်လုံး၌ တရား စီရင်ပိုင်တော်မူ၏။
He is the LORD, our God. His judgments are in all the earth.
He has remembered his covenant forever, the word which he commanded to a thousand generations,
the covenant which he made with Abraham, his oath to Isaac,
and confirmed it to Jacob for a statute; to Israel for an everlasting covenant,
saying, “To you I will give the land of Canaan, the lot of your inheritance,”
12 ၁၂ လူမျိုး အဆက် တထောင်တိုင်အောင် မိန့်မြွက်တော်မူသော နှုတ်ကပတ်တည်းဟူသော ဝန်ခံခြင်းတရားတော်ကို အစဉ်အမြဲ အောက်မေ့တော်မူ၏။
when they were but a few men in number, yes, very few, and foreigners in it.
They went about from nation to nation, from one kingdom to another people.
14 ၁၄ သူတို့ကို ညှဉ်းဆဲစေခြင်းငှါ အဘယ်သူအားမျှ အခွင့်ပေးတော်မမူ။ သူတို့အတွက်လည်းရှင်ဘုရင်တို့ကို ဆုံးမလျက်၊
He allowed no one to do them wrong. Yes, he reproved kings for their sakes,
“Don’t touch my anointed ones! Do my prophets no harm!”
16 ၁၆ တဖန်တုံ၊ ထိုပြည်၌ မွတ်သိပ်ခြင်းဘေးကို ခေါ်၍၊ အစာအာဟာရတည်းဟူသော အထောက်အပင့် ရှိသမျှကို ချိုးဖျက်တော်မူသောအခါ၊
He called for a famine on the land. He destroyed the food supplies.
He sent a man before them. Joseph was sold for a slave.
They bruised his feet with shackles. His neck was locked in irons,
until the time that his word happened, and the LORD’s word proved him true.
20 ၂၀ လူတို့ကို အစိုးရသော အရှင်တည်းဟူသော ရှင်ဘုရင်သည် စေလွှတ်၍ သူ့ကိုနှုတ်ပြီးမှ ချမ်းသာ ပေးတော်မူ၏။
The king sent and freed him, even the ruler of peoples, and let him go free.
He made him lord of his house, and ruler of all of his possessions,
22 ၂၂ မှူးတော်မတ်တော်တို့ကို ဆုံးမပိုင် သော အခွင့်နှင့် နန်းတော်အုပ်၊ နိုင်ငံတော်အုပ်အရာ၌ ထိုသူကို ခန့်ထားတော်မူ၏။
to discipline his princes at his pleasure, and to teach his elders wisdom.
Israel also came into Egypt. Jacob lived in the land of Ham.
He increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
25 ၂၅ မိမိလူတို့ကို ရန်သူတို့သည်မုန်း၍၊ မိမိကျွန်တို့ကို ပရိယာယ်ပြုမည် အကြောင်း၊ ထိုသူတို့ စိတ်နှလုံးကို ပြောင်းလဲစေတော် မူ၏။
He turned their heart to hate his people, to conspire against his servants.
He sent Moses, his servant, and Aaron, whom he had chosen.
27 ၂၇ အဲဂုတ္တုပြည်သားတို့တွင်၊ လက္ခဏာသက်သေ တော်တို့ကိုပြ၍၊ ဟာမအမျိုးနေရာပြည်၌ အံ့ဘွယ်သော အမှုတို့ကို ပြုကြ၏။
They performed miracles among them, and wonders in the land of Ham.
He sent darkness, and made it dark. They didn’t rebel against his words.
He turned their waters into blood, and killed their fish.
Their land swarmed with frogs, even in the rooms of their kings.
He spoke, and swarms of flies came, and lice in all their borders.
He gave them hail for rain, with lightning in their land.
33 ၃၃ သူတို့စပျစ်နွယ်ပင်နှင့် သင်္ဘောသဖန်းပင်တို့ကို ထိခိုက်၍၊ တပြည်လုံး၌ရှိသော သစ်ပင်များကို ချိုးတော် မူ၏။
He struck their vines and also their fig trees, and shattered the trees of their country.
He spoke, and the locusts came with the grasshoppers, without number.
They ate up every plant in their land, and ate up the fruit of their ground.
He struck also all the firstborn in their land, the first fruits of all their manhood.
He brought them out with silver and gold. There was not one feeble person among his tribes.
Egypt was glad when they departed, for the fear of them had fallen on them.
He spread a cloud for a covering, fire to give light in the night.
40 ၄၀ သူတို့သည် တောင်းသောအခါ ငုံးများကို ဆောင်ခဲ့တော်မူ၍၊ သူတို့ကို ကောင်းကင်မုန့်နှင့် ရောင့်ရဲ စေတော်မူ၏။
They asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of the sky.
He opened the rock, and waters gushed out. They ran as a river in the dry places.
For he remembered his holy word, and Abraham, his servant.
He brought his people out with joy, his chosen with singing.
44 ၄၄ သူတို့သည် အထုံးအဖွဲ့တော်တို့အတိုင်း ကျင့်၍၊ ပညတ်တရားတော်ကို စောင့်ရှောက်မည်အကြောင်း၊ တပါးအမျိုးသားတို့၏မြေကို ပေးတော်မူသဖြင့်၊ သူတို့ သည် အခြားသောလူတို့၏ အလုပ်ထဲသို့ ဝင်စားရကြ၏။ ဟာလေလုယ။
He gave them the lands of the nations. They took the labor of the peoples in possession,
45 ၄၅
that they might keep his statutes, and observe his laws. Praise the LORD!
