ဆာလံ 104
1 ၁ အို ငါ့ဝိညာဉ်၊ ထာဝရဘုရားကို ကောင်းကြီးပေး လော့။ အကျွန်ုပ်၏ ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ် တော်သည် အလွန်ကြီးမြတ်တော်မူ၏။ ဘုန်းတန်ခိုးအာနု ဘော်နှင့် တန်ဆာဆင်တော်မူ၏။
Bless the LORD, O my soul! O LORD my God, You are very great; You are clothed with splendor and majesty.
2 ၂ အဝတ်နှင့်ခြုံသကဲ့သို့၊ အလင်းနှင့် ကိုယ်တော်ကို ခြုံတော်မူထသော၊ မိုဃ်းကောင်းကင်ကို မျက်နှာကြက် ကဲ့သို့ ကြက်တော်မူထသော၊
He wraps Himself in light as with a garment; He stretches out the heavens like a tent,
3 ၃ နေတော်မူရာအထက်ခန်း၊ အမြစ်ကိုရေ၌ တည် တော်မူထသော၊ မိုဃ်းတိမ်ရထားကို စီး၍၊ လေအတောင် တို့ဖြင့် ကြွသွားတော်မူထသော၊
laying the beams of His chambers in the waters above, making the clouds His chariot, walking on the wings of the wind.
He makes the winds His messengers, flames of fire His servants.
He set the earth on its foundations, never to be moved.
6 ၆ ကိုယ်တော်သည် မြေကြီးကို အဝတ်နှင့် ဖုံးသကဲ့ သို့၊ ပင်လယ်နှင့် ဖုံးတော်မူ၍၊ ရေတို့သည် တောင်များ အပေါ်မှာ ရပ်နေကြပါ၏။
You covered it with the deep like a garment; the waters stood above the mountains.
At Your rebuke the waters fled; at the sound of Your thunder they hurried away—
8 ၈ တောင်တို့သည် တက်လျက်၊ ချိုင့်တို့သည် ဆင်း လျက်၊ သူတို့ဘို့ ခွဲခန့်တော်မူသော အရပ်သို့ ရောက်ကြ ပါ၏။
the mountains rose and the valleys sank to the place You assigned for them—
You set a boundary they cannot cross, that they may never again cover the earth.
He sends forth springs in the valleys; they flow between the mountains.
They give drink to every beast of the field; the wild donkeys quench their thirst.
The birds of the air nest beside the springs; they sing among the branches.
13 ၁၃ အထက်ခန်းတော်ထဲက တောင်များကို ရေပေး တော်မူ၏။ စီရင်ပြုပြင်တော်မူခြင်းအကျိုးကြောင့်၊ မြေကြီးသည် ရောင့်ရဲလျက်ရှိ၏။
He waters the mountains from His chambers; the earth is satisfied by the fruit of His works.
14 ၁၄ တိရစ္ဆာန်ဘို့ မြက်ပင်ကို၎င်း၊ လူသုံးဘို့ စပါးပင်ကို၎င်း ပေါက်စေတော်မူသဖြင့်၊ မြေကြီးထဲက မုန့်ကို ထုတ်ဘော်တော်မူ၏။
He makes the grass grow for the livestock and provides crops for man to cultivate, bringing forth food from the earth:
15 ၁၅ စပျစ်ရည်သည်လည်း လူတို့ကို ရွှင်လန်းစေ၏။ ဆီအားဖြင့်လည်း သူတို့မျက်နှာကို ပြောင်စေတော်မူ၏။ မုန့်သည်လည်း၊ သူတို့နှလုံးကို ထောက်မ၏။
wine that gladdens the heart of man, oil that makes his face to shine, and bread that sustains his heart.
The trees of the LORD have their fill, the cedars of Lebanon that He planted,
where the birds build their nests; the stork makes her home in the cypresses.
The high mountains are for the wild goats, the cliffs a refuge for the rock badgers.
He made the moon to mark the seasons; the sun knows when to set.
20 ၂၀ ကိုယ်တော်သည် မှောင်မိုက်ကို စီရင်တော်မူ၍ ညဉ့်ဖြစ်ပါ၏။ ထိုအချိန်၌ တောတိရစ္ဆာန်အပေါင်းတို့ သည် တွားလျက် ထွက်တတ်ကြပါ၏။
You bring darkness, and it becomes night, when all the beasts of the forest prowl.
The young lions roar for their prey and seek their food from God.
The sun rises, and they withdraw; they lie down in their dens.
Man goes forth to his work and to his labor until evening.
24 ၂၄ အို ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ်တော်စီရင် ပြုပြင်တော် မူသော အရာတို့သည် အလွန်များပြားပါ၏။ ရှိရှိသမျှ တို့ကို ပညာတော်အားဖြင့် ဖန်ဆင်းတော်မူ၏။ မြေကြီး သည် ဘဏ္ဍာတော်နှင့် ကြွယ်ဝပါ၏။
How many are Your works, O LORD! In wisdom You have made them all; the earth is full of Your creatures.
25 ၂၅ မရေတွက်နိုင်အောင် တွားတတ်သော တိရစ္ဆာန် အစရှိသော တိရစ္ဆာန်အကြီးအငယ်များတို့နေရာ ကြီးမား ကျယ်ဝန်းသော သမုဒ္ဒရာလည်း ရှိပါသေး၏။
Here is the sea, vast and wide, teeming with creatures beyond number, living things both great and small.
26 ၂၆ ထိုအရပ်၌ သင်္ဘောတို့သည် သွားလာကြပါ၏။ ထိုအရပ်၌ ကွန့်မြူးစေခြင်းငှါ ဖန်ဆင်းတော်မူသော ငါးကြီးလဝိသန်သည်လည်း ရှိပါ၏။
There the ships pass, and Leviathan, which You formed to frolic there.
27 ၂၇ ထိုသို့သော တိရစ္ဆာန်အပေါင်းတို့သည် အချိန် တန်လျှင် အစာကျွေးတော်မူစေခြင်းငှါ၊ ကိုယ်တော်ကို မြော်လင့်လျက် နေကြပါ၏။
All creatures look to You to give them their food in due season.
28 ၂၈ ကိုယ်တော်ချထားတော်မူသည်အတိုင်း သူတို့ သည် သိမ်းယူကြပါ၏။ လက်တော်ကို ဖွင့်တော်မူသော အားဖြင့်၊ သူတို့သည် ကောင်းသောအရာနှင့် ရောင့်ရဲကြ ပါ၏။
When You give it to them, they gather it up; when You open Your hand, they are satisfied with good things.
29 ၂၉ မျက်နှာတော်ကို လွှဲတော်မူလျှင်၊ သူတို့သည် ပင်ပန်းကြပါ၏။ သူတို့အသက်ကို ရုပ်သိမ်းတော်မူလျှင်၊ သူတို့သည် သေ၍ မိမိတို့မြေမှုန့်ထဲသို့ ပြန်သွားကြပါ၏။
When You hide Your face, they are terrified; when You take away their breath, they die and return to dust.
30 ၃၀ တဖန်ဝိညာဉ်တော်ကို လွှတ်၍၊ သူတို့ကို ဖန်ဆင်းတော်မူသဖြင့်၊ မြေကြီးမျက်နှာကို အသစ်ပြုပြင် တော်မူ၏။
When You send Your Spirit, they are created, and You renew the face of the earth.
May the glory of the LORD endure forever; may the LORD rejoice in His works.
32 ၃၂ မြေကြီးကို ကြည့်ရှုတော်မူ၍ သူသည် တုန်လှုပ် တတ်၏။ တောင်တို့ကို တို့တော်မူ၍၊ သူတို့သည် မီးခိုး ထွက်တတ်ကြပါ၏။
He looks on the earth, and it trembles; He touches the mountains, and they smolder.
33 ၃၃ ငါသည် အသက်ရှင်စဉ်၊ ထာဝရဘုရားကို သီချင်းဆိုမည်။ ငါဖြစ်သည် ကာလပတ်လုံး၊ ငါ၏ ဘုရား သခင်ကို ထောမနာသီချင်းဆိုမည်။
I will sing to the LORD all my life; I will sing praise to my God while I have my being.
May my meditation be pleasing to Him, for I rejoice in the LORD.
35 ၃၅ ပြစ်မှားသောသူတို့ကို မြေကြီးမှ သုတ်သင် ပယ်ရှင်း၍၊ မတရားသော သူတို့သည် နောက်တဖန် မဖြစ်ရကြ။ အိုငါ့ဝိညာဉ်၊ ထာဝရဘုရားကို ကောင်းကြီး ပေးလော့။ ဟာလေလုယ။
May sinners vanish from the earth and the wicked be no more. Bless the LORD, O my soul. Hallelujah!
