< မဿဲ 9 >

1 ထိုအခါ ကိုယ်တော်သည် လှေစီး၍ ကူးပြန်သဖြင့်၊ မိမိမြို့သို့ ရောက်တော်မူ၏။
អនន្តរំ យីឝុ រ្នៅកាមារុហ្យ បុនះ បារមាគត្យ និជគ្រាមម៑ អាយយៅ។
2 လက်ခြေသေ၍ အိပ်ရာပေါ်မှာ တုံးလုံးနေသော သူတယောက်ကို အထံတော်သို့ဆောင်ခဲ့ကြ၏။ ယေရှုသည် ထိုသူတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းကိုမြင်လျှင် လက်ခြေသေသောသူအား၊ ငါ့သားမစိုးရိမ်နှင့်။ သင်၏အပြစ် ကို လွတ်စေပြီဟု မိန့်တော်မူ၏။
តតះ កតិបយា ជនា ឯកំ បក្ឞាឃាតិនំ ស្វដ្ដោបរិ ឝាយយិត្វា តត្សមីបម៑ អានយន៑; តតោ យីឝុស្តេឞាំ ប្រតីតិំ វិជ្ញាយ តំ បក្ឞាឃាតិនំ ជគាទ, ហេ បុត្រ, សុស្ថិរោ ភវ, តវ កលុឞស្យ មឞ៌ណំ ជាតម៑។
3 ကျမ်းပြုဆရာအချို့တို့က၊ ဤသူသည် ဘုရားကိုလွန်ကျူး၍ ပြောသည်ဟု ထင်ကြ၏။
តាំ កថាំ និឝម្យ កិយន្ត ឧបាធ្យាយា មនះសុ ចិន្តិតវន្ត ឯឞ មនុជ ឦឝ្វរំ និន្ទតិ។
4 ယေရှုသည် ထိုသူတို့၏စိတ်ကို သိမြင်တော်မူလျှင်၊ သင်တို့သည် အဘယ်ကြောင့်ငြူစူသောစိတ် ရှိကြသနည်း။
តតះ ស តេឞាម៑ ឯតាទ្ឫឝីំ ចិន្តាំ វិជ្ញាយ កថិតវាន៑, យូយំ មនះសុ ក្ឫត ឯតាទ្ឫឝីំ កុចិន្តាំ កុរុថ?
5 အဘယ်စကားကိုသာ၍ ပြောလွယ်သနည်း။ သင်၏အပြစ်ကို လွတ်စေပြီဟု ပြောလွယ်သလော။ သင်ထ၍ လှမ်းသွားလော့ဟု ပြောလွယ်သလော။
តវ បាបមឞ៌ណំ ជាតំ, យទ្វា ត្វមុត្ថាយ គច្ឆ, ទ្វយោរនយោ រ្វាក្យយោះ កិំ វាក្យំ វក្តុំ សុគមំ?
6 လူသားသည် မြေကြီးပေါ်မှာ အပြစ်လွှတ်ပိုင်သည်ကို သင်တို့သိစေခြင်းငှါ ထလော့။ ကိုယ်အိပ်ရာကို ဆောင်၍ ကိုယ်အိမ်သို့ သွားလော့ဟု လက်ခြေသေသောသူအား မိန့်တော်မူ၏။
កិន្តុ មេទិន្យាំ កលុឞំ ក្ឞមិតុំ មនុជសុតស្យ សាមត៌្ហ្យមស្តីតិ យូយំ យថា ជានីថ, តទត៌្ហំ ស តំ បក្ឞាឃាតិនំ គទិតវាន៑, ឧត្តិឞ្ឋ, និជឝយនីយំ អាទាយ គេហំ គច្ឆ។
7 ထိုသူသည်လည်း ထ၍ မိမိအိမ်သို့ သွားလေ၏။
តតះ ស តត្ក្ឞណាទ៑ ឧត្ថាយ និជគេហំ ប្រស្ថិតវាន៑។
8 လူအစုအဝေးတို့သည်မြင်လျှင် အံ့ဩခြင်းရှိ၍၊ လူတို့အား ဤသို့သောအခွင့်ကို အပ်ပေးတော်မူသော ဘုရားသခင်၏ ဂုဏ်တော်ကိုချီးမွမ်းကြ၏။
មានវា ឥត្ថំ វិលោក្យ វិស្មយំ មេនិរេ, ឦឝ្វរេណ មានវាយ សាមត៌្ហ្យម៑ ឦទ្ឫឝំ ទត្តំ ឥតិ ការណាត៑ តំ ធន្យំ ពភាឞិរេ ច។
9 ယေရှုသည် ထိုအရပ်မှ ကြွတော်မူလျှင်၊ မဿဲအမည်ရှိသော သူတယောက်သည် အခွန်ခံရာတဲ၌ ထိုင် နေသည်ကို မြင်သော်၊ ငါ့နောက်သို့လိုက်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုသူသည်လည်း ထ၍ နောက်တော်သို့ လိုက်လေ၏။
អនន្តរំ យីឝុស្តត្ស្ថានាទ៑ គច្ឆន៑ គច្ឆន៑ ករសំគ្រហស្ថានេ សមុបវិឞ្ដំ មថិនាមានម៑ ឯកំ មនុជំ វិលោក្យ តំ ពភាឞេ, មម បឝ្ចាទ៑ អាគច្ឆ, តតះ ស ឧត្ថាយ តស្យ បឝ្ចាទ៑ វវ្រាជ។
10 ၁၀ ထိုနောက်မှ အိမ်တွင် စားပွဲ၌ လျောင်းတော်မူစဉ်၊ အခွန်ခံသောသူများနှင့် ဆိုးသောသူများတို့သည် လာ၍ ကိုယ်တော်မှစသော တပည့်တော်တို့နှင့်တကွ စားပွဲ၌လျောင်းကြ၏။
តតះ បរំ យីឝៅ គ្ឫហេ ភោក្តុម៑ ឧបវិឞ្ដេ ពហវះ ករសំគ្រាហិណះ កលុឞិណឝ្ច មានវា អាគត្យ តេន សាកំ តស្យ ឝិឞ្យៃឝ្ច សាកម៑ ឧបវិវិឝុះ។
11 ၁၁ ဖာရိရှဲတို့သည် မြင်လျှင် တပည့်တော်တို့အား၊ သင်တို့ဆရာသည် အခွန်ခံသောသူ၊ ဆိုးသောသူတို့နှင့် အတူ အဘယ်ကြောင့် စားသနည်းဟုဆိုကြ၏။
ផិរូឝិនស្តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា តស្យ ឝិឞ្យាន៑ ពភាឞិរេ, យុឞ្មាកំ គុរុះ កិំ និមិត្តំ ករសំគ្រាហិភិះ កលុឞិភិឝ្ច សាកំ ភុំក្តេ?
12 ၁၂ ယေရှုသည် ကြားတော်မူလျှင်၊ ကျန်းမာသောသူတို့သည် ဆေးသမားကို အလိုမရှိကြ။ နာသောသူတို့ သာလျှင် အလိုရှိကြ၏။
យីឝុស្តត៑ ឝ្រុត្វា តាន៑ ប្រត្យវទត៑, និរាមយលោកានាំ ចិកិត្សកេន ប្រយោជនំ នាស្តិ, កិន្តុ សាមយលោកានាំ ប្រយោជនមាស្តេ។
13 ၁၃ ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအကျင့်ထက် သနားခြင်း ကရုဏာအကျင့်ကို ငါနှစ်သက်၏ဟူသော ကျမ်းစကားကို နားလည်ခြင်းငှါ သင်တို့သွား၍ သင်ကြလော့။ ဖြောင့်မတ်သောသူတို့ကို နောင်တသို့ ခေါ်ခြင်းငှါ၊ ငါလာသည် မဟုတ်။ ဆိုးသောသူတို့ကို ခေါ်ခြင်းငှါ၊ ငါလာသတည်းဟု မိန့်တော်မူ၏။
អតោ យូយំ យាត្វា វចនស្យាស្យាត៌្ហំ ឝិក្ឞធ្វម៑, ទយាយាំ មេ យថា ប្រីតិ រ្ន តថា យជ្ញកម៌្មណិ។ យតោៜហំ ធាម៌្មិកាន៑ អាហ្វាតុំ នាគតោៜស្មិ កិន្តុ មនះ បរិវត៌្តយិតុំ បាបិន អាហ្វាតុម៑ អាគតោៜស្មិ។
14 ၁၄ ထိုအခါ ယောဟန်၏ တပည့်တို့သည် အထံတော်သို့ ချဉ်းကပ်၍၊ အကျွန်ုပ်တို့နှင့် ဖာရိရှဲတို့သည် အဖန် တလဲလဲအစာရှောင်ကြသည်ဖြစ်၍၊ အဘယ်ကြောင့် ကိုယ်တော်၏တပည့်တို့သည် အစာမရှောင်ဘဲ နေကြပါသနည်းဟု လျှောက်ကြ၏။
អនន្តរំ យោហនះ ឝិឞ្យាស្តស្យ សមីបម៑ អាគត្យ កថយាមាសុះ, ផិរូឝិនោ វយញ្ច បុនះ បុនរុបវសាមះ, កិន្តុ តវ ឝិឞ្យា នោបវសន្តិ, កុតះ?
15 ၁၅ ယေရှုကလည်း မင်္ဂလာဆောင်လုလင်သည် မိမိအပေါင်းအဘော်တို့နှင့်အတူ ရှိစဉ်အခါ သူတို့သည် စိတ်မသာ ညည်းတွားတတ်ကြသလော။ မင်္ဂလာဆောင် လုလင်ကို သူ၏အပေါင်းအဘော်တို့နှင့် ခွာ၍ ယူသွား သော အချိန်ကာလရောက်လိမ့်မည်။ ထိုအခါ သူတို့သည် အစာရှောင်ကြလိမ့်မည်။
តទា យីឝុស្តាន៑ អវោចត៑ យាវត៑ សខីនាំ សំង្គេ កន្យាយា វរស្តិឞ្ឋតិ, តាវត៑ កិំ តេ វិលាបំ កត៌្តុំ ឝក្លុវន្តិ? កិន្តុ យទា តេឞាំ សំង្គាទ៑ វរំ នយន្តិ, តាទ្ឫឝះ សមយ អាគមិឞ្យតិ, តទា តេ ឧបវត្ស្យន្តិ។
16 ၁၆ အဝတ်ဟောင်းကို အထည်သစ်နှင့်ဖာလေ့မရှိ။ ထိုသို့ဖာလျှင် ဖာသောအထည်သည် အဝတ်ဟောင်းကို စား၍ အပေါက်ကျယ်တတ်၏။
បុរាតនវសនេ កោបិ នវីនវស្ត្រំ ន យោជយតិ, យស្មាត៑ តេន យោជិតេន បុរាតនវសនំ ឆិនត្តិ តច្ឆិទ្រញ្ច ពហុកុត្សិតំ ទ្ឫឝ្យតេ។
17 ၁၇ ၎င်းနည်းဟောင်းသော သားရေဘူး၌ အသစ်သောစပျစ်ရည်ကို ထည့်လေ့မရှိ။ ထိုသို့ထည့်လျှင်၊ သားရေဘူးသည် စုတ်ကွဲသဖြင့်၊ စပျစ်ရည်သည် ယို၍ သားရေဘူးလည်း ပျက်စီးတတ်၏။ အသစ်သော စပျစ်ရည်ကို အသစ်သောသားရေဘူး၌ထည့်လေ့ရှိ၏။ ထိုသို့ထည့်လျှင် နှစ်ပါးစလုံး မပျက်စီးဟု မိန့်တော်မူ၏။
អន្យញ្ច បុរាតនកុត្វាំ កោបិ នវានគោស្តនីរសំ ន និទធាតិ, យស្មាត៑ តថា ក្ឫតេ កុតូ រ្វិទីយ៌្យតេ តេន គោស្តនីរសះ បតតិ កុតូឝ្ច នឝ្យតិ; តស្មាត៑ នវីនាយាំ កុត្វាំ នវីនោ គោស្តនីរសះ ស្ថាប្យតេ, តេន ទ្វយោរវនំ ភវតិ។
18 ၁၈ ထိုစကားကို မိန့်တော်မူစဉ် အရာရှိတယောက်သည် လာ၍ ပြပ်ဝပ်လျက်၊ အကျွန်ုပ်၏ သမီးသည် ယခုပင် သေဆဲရှိပါ၏။ သို့သော်လည်း၊ ကိုယ်တော်သည်ကြွ၍ သူ့အပေါ်၌ လက်ကိုတင်တော်မူလျှင် အသက် ရှင် ပါလိမ့်မည်ဟု လျှောက်၏။
អបរំ តេនៃតត្កថាកថនកាលេ ឯកោៜធិបតិស្តំ ប្រណម្យ ពភាឞេ, មម ទុហិតា ប្រាយេណៃតាវត្កាលេ ម្ឫតា, តស្មាទ៑ ភវានាគត្យ តស្យា គាត្រេ ហស្តមប៌យតុ, តេន សា ជីវិឞ្យតិ។
19 ၁၉ ယေရှုသည် ထ၍ တပည့်တော်နှင့်အတူ ထိုသူ နောက်သို့လိုက်တော်မူ၏။
តទានីំ យីឝុះ ឝិឞ្យៃះ សាកម៑ ឧត្ថាយ តស្យ បឝ្ចាទ៑ វវ្រាជ។
20 ၂၀ ထိုအခါ တဆယ်နှစ်နှစ်ပတ်လုံး သွေးသွန်အနာစွဲသော မိန်းမတယောက်က၊
ឥត្យនន្តរេ ទ្វាទឝវត្សរាន៑ យាវត៑ ប្រទរាមយេន ឝីណ៌ៃកា នារី តស្យ បឝ្ចាទ៑ អាគត្យ តស្យ វសនស្យ គ្រន្ថិំ បស្បឝ៌;
21 ၂၁ ငါသည် အဝတ်တော်ကိုသာ တို့လျှင် ချမ်းသာရမည်ဟု စိတ်ထင်နှင့် နောက်တော်သို့ချဉ်းကပ်၍ အဝတ်တော်၏ ပန်းပွားကို တို့လေ၏။
យស្មាត៑ មយា កេវលំ តស្យ វសនំ ស្ប្ឫឞ្ដ្វា ស្វាស្ថ្យំ ប្រាប្ស្យតេ, សា នារីតិ មនសិ និឝ្ចិតវតី។
22 ၂၂ ယေရှုသည် လှည့်၍ ထိုမိန်းမကို မြင်တော်မူလျှင်၊ ငါ့သမီး၊ မစိုးရိမ်နှင့်။ သင်၏ယုံကြည်ခြင်းသည် သင့်အနာကို ငြိမ်းစေပြီဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုခဏမှစ၍ ထိုမိန်းမသည် အနာကင်းပျောက်လေ၏။
តតោ យីឝុវ៌ទនំ បរាវត៌្ត្យ តាំ ជគាទ, ហេ កន្យេ, ត្វំ សុស្ថិរា ភវ, តវ វិឝ្វាសស្ត្វាំ ស្វស្ថាមកាឞ៌ីត៑។ ឯតទ្វាក្យេ គទិតឯវ សា យោឞិត៑ ស្វស្ថាភូត៑។
23 ၂၃ အရာရှိအိမ်သို့ ရောက်တော်မူ၍ တီးမှုတ်သော သူတို့နှင့် များစွာသောလူတို့သည် အုန်းအုန်းသဲသဲ ပြု ကြသည်ကိုမြင်လျှင်၊
អបរំ យីឝុស្តស្យាធ្យក្ឞស្យ គេហំ គត្វា វាទកប្រភ្ឫតីន៑ ពហូន៑ លោកាន៑ ឝព្ទាយមានាន៑ វិលោក្យ តាន៑ អវទត៑,
24 ၂၄ ဖယ်ရှားကြလော့။ မိန်းမငယ်သေသည်မဟုတ်၊ အိပ်ပျော်သည်ဟု မိန့်တော်မူသော်၊ ထိုသူတို့သည် ပြက်ယယ်ပြုကြ၏။
បន្ថានំ ត្យជ, កន្យេយំ នាម្រិយត និទ្រិតាស្តេ; កថាមេតាំ ឝ្រុត្វា តេ តមុបជហសុះ។
25 ၂၅ ထိုလူများကို ပြင်သို့ထွက်စေပြီးမှ အတွင်းသို့ဝင်၍၊ မိန်းမငယ်၏လက်ကို ကိုင်တော်မူသည်တွင် သူသည် ထလေ၏။
កិន្តុ សវ៌្វេឞុ ពហិឞ្ក្ឫតេឞុ សោៜភ្យន្តរំ គត្វា កន្យាយាះ ករំ ធ្ឫតវាន៑, តេន សោទតិឞ្ឋត៑;
26 ၂၆ ထိုသိတင်းစကားသည် တပြည်လုံး၌ နှံ့ပြားကျော်စောလေ၏။
តតស្តត្កម៌្មណោ យឝះ ក្ឫត្ស្នំ តំ ទេឝំ វ្យាប្តវត៑។
27 ၂၇ ထိုအရပ်မှ ယေရှုသည် ကြွတော်မူစဉ်၊ မျက်စိကန်းသောသူနှစ်ယောက်တို့သည် နောက်တော်သို့ လိုက်၍ ဒါဝိဒ်၏သားတော်၊ ကျွန်တော်တို့ကို သနားတော်မူပါဟု ဟစ်ကြော်ကြ၏။
តតះ បរំ យីឝុស្តស្មាត៑ ស្ថានាទ៑ យាត្រាំ ចការ; តទា ហេ ទាយូទះ សន្តាន, អស្មាន៑ ទយស្វ, ឥតិ វទន្តៅ ទ្វៅ ជនាវន្ធៅ ប្រោចៃរាហូយន្តៅ តត្បឝ្ចាទ៑ វវ្រជតុះ។
28 ၂၈ အိမ်သို့ ဝင်တော်မူလျှင်၊ မျက်စိကန်းသောသူတို့သည် အထံတော်သို့ ချဉ်းကပ်ကြ၏။ ကိုယ်တော်က လည်း၊ ဤအမှုကို ငါတတ်နိုင်သည်ကို ယုံသလောဟု မေးတော်မူလျှင်၊ ယုံပါ၏သခင်ဟု လျှောက်ကြ၏။
តតោ យីឝៅ គេហមធ្យំ ប្រវិឞ្ដំ តាវបិ តស្យ សមីបម៑ ឧបស្ថិតវន្តៅ, តទានីំ ស តៅ ប្ឫឞ្ដវាន៑ កម៌្មៃតត៑ កត៌្តុំ មម សាមត៌្ហ្យម៑ អាស្តេ, យុវាំ កិមិតិ ប្រតីថះ? តទា តៅ ប្រត្យូចតុះ, សត្យំ ប្រភោ។
29 ၂၉ ထိုအခါ သူတို့၏ မျက်စိကို တို့တော်မူ၍၊ သင်တို့ ယုံခြင်းရှိသည်အတိုင်း သင်တို့၌ဖြစ်စေဟု မိန့်တော် မူလျှင်၊
តទានីំ ស តយោ រ្លោចនានិ ស្ប្ឫឝន៑ ពភាឞេ, យុវយោះ ប្រតីត្យនុសារាទ៑ យុវយោ រ្មង្គលំ ភូយាត៑។ តេន តត្ក្ឞណាត៑ តយោ រ្នេត្រាណិ ប្រសន្នាន្យភវន៑,
30 ၃၀ သူတို့သည် မျက်စိပွင့်လင်းလေ၏။ ယေရှုကလည်း၊ အဘယ်သူမျှ မသိစေခြင်းငှါ သတိပြုကြလော့ဟု မြစ်တားတော်မူ၏။
បឝ្ចាទ៑ យីឝុស្តៅ ទ្ឫឍមាជ្ញាប្យ ជគាទ, អវធត្តម៑ ឯតាំ កថាំ កោបិ មនុជោ ម ជានីយាត៑។
31 ၃၁ သို့သော်လည်း ထိုသူတို့သည် သွား၍ သိတင်းတော်ကို တပြည်လုံး၌ နှံ့ပြားကျော်စောစေ၏။
កិន្តុ តៅ ប្រស្ថាយ តស្មិន៑ ក្ឫត្ស្នេ ទេឝេ តស្យ កីត៌្តិំ ប្រកាឝយាមាសតុះ។
32 ၃၂ ထိုသူတို့သည် ထွက်သွားကြသည်နောက်၊ နတ်ဆိုးစွဲသော လူအ တယောက်ကို အထံတော်သို့ ဆောင်ခဲ့ကြ၏။
អបរំ តៅ ពហិយ៌ាត ឯតស្មិន្នន្តរេ មនុជា ឯកំ ភូតគ្រស្តមូកំ តស្យ សមីបម៑ អានីតវន្តះ។
33 ၃၃ နတ်ဆိုးကို နှင်ထုတ်တော်မူပြီးမှ ထိုအသောသူသည် စကားပြော၏။ လူအစုအဝေးတို့သည်လည်း အံ့ဩ၍၊ ဣသရေလအမျိုး၌ ဤကဲ့သို့ မမြင်ရစဖူးဟု ပြောဆိုကြ၏။
តេន ភូតេ ត្យាជិតេ ស មូកះ កថាំ កថយិតុំ ប្រារភត, តេន ជនា វិស្មយំ វិជ្ញាយ កថយាមាសុះ, ឥស្រាយេលោ វំឝេ កទាបិ នេទ្ឫគទ្ឫឝ្យត;
34 ၃၄ ဖာရိရှဲတို့ကလည်း၊ နတ်ဆိုးအကြီးကို အမှီပြု၍ နတ်ဆိုးတို့ကို နှင်ထုတ်သည်ဟု ပြောဆိုကြ၏။
កិន្តុ ផិរូឝិនះ កថយាញ្ចក្រុះ ភូតាធិបតិនា ស ភូតាន៑ ត្យាជយតិ។
35 ၃၅ ယေရှုသည် တရားစရပ်တို့၌ ဆုံးမဩဝါဒပေးလျက်၊ နိုင်ငံတော်နှင့်ယှဉ်သော ဧဝံဂေလိတရားကို ဟောလျက်၊ လူများခံရသောအနာရောဂါအမျိုးမျိုးတို့ကို ငြိမ်းစေလျက်၊ မြို့ရွာရှိသမျှတို့ကို ဒေသစာရီ လှည့် လည်တော်မူ၏။ လူအစုအဝေးတို့ကို မြင်တော်မူလျှင် သနားခြင်းစိတ်ရှိတော်မူ၏။
តតះ បរំ យីឝុស្តេឞាំ ភជនភវន ឧបទិឝន៑ រាជ្យស្យ សុសំវាទំ ប្រចារយន៑ លោកានាំ យស្យ យ អាមយោ យា ច បីឌាសីត៑, តាន៑ ឝមយន៑ ឝមយំឝ្ច សវ៌្វាណិ នគរាណិ គ្រាមាំឝ្ច ពភ្រាម។
36 ၃၆ အကြောင်းမူကား၊ ထိုသူတို့သည် ပင်ပန်းသည်ဖြစ်၍ ထိန်းသူမရှိဘဲ ပစ်ထားသောသိုးကဲ့သို့ ဖြစ်ကြ၏။
អន្យញ្ច មនុជាន៑ វ្យាកុលាន៑ អរក្ឞកមេឞានិវ ច ត្យក្តាន៑ និរីក្ឞ្យ តេឞុ ការុណិកះ សន៑ ឝិឞ្យាន៑ អវទត៑,
37 ၃၇ ထိုအခါ ကိုယ်တော်က၊ စပါးရိတ်စရာများစွာရှိ၏။ ရိတ်သောသူတို့သည် နည်းကြ၏။
ឝស្យានិ ប្រចុរាណិ សន្តិ, កិន្តុ ឆេត្តារះ ស្តោកាះ។
38 ၃၈ ထိုကြောင့် လုပ်ဆောင်သောသူတို့ကို စပါးရိတ်စေခြင်းငှါ စေလွှတ်တော်မူမည်အကြောင်း၊ စပါးရှင်ကို ဆုတောင်းကြလော့ဟု တပည့်တော်တို့အား မိန့်တော်မူ၏။
ក្ឞេត្រំ ប្រត្យបរាន៑ ឆេទកាន៑ ប្រហេតុំ ឝស្យស្វាមិនំ ប្រាត៌្ហយធ្វម៑។

< မဿဲ 9 >