< မဿဲ 3 >
1 ၁ ထိုကာလအခါ ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်သည် ပေါ်ထွန်းလျှင်၊ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည် တည်လုနီး ပြီ။
ହେ ୱେଡ଼ାଲିଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନି ଜହନ୍ ଜିହୁଦା ରାଜିନି ବାଟାରାଜିତ ୱାଜ଼ି ସୁଣାୟ୍କିଦେଂ ଆରମ୍ କିତାନ୍ ।
2 ၂ ထို့ကြောင့် နောင်တရကြလော့ဟု ယုဒတော၌ဟောလေ၏။
ହେୱାନ୍ ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍, “ପାପ୍ ହାଜ଼ିତାଂ ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିୟାଟ୍, ଇନାକିଦେଂକି ସାର୍ଗେ ରାଜି ଲାଗାଂ ।”
3 ၃ ပရောဖက်ဟေရှာယဟောဘူးသည်ကား၊ တော၌ဟစ်ကျော်သောသူ၏အသံမှာ၊ ထာဝရဘုရား ကြွ တော်မူရာလမ်းကို ပြင်ကြလော့။ လမ်းခရီးတော်ကို ဖြောင့်စေကြလော့ဟူသောအချက်၌ ထိုယောဟန်ကို ဆိုလို သတည်း။
ଜିସାୟ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ ଇମ୍ଣି ମୁଣିକାନ୍ତି ବିସ୍ରେ ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍, ଜହନ୍ ନେ ହେ ମାନାୟ୍; “ବାଲିବାଟାତ ଇନେର୍ ରକାନ୍ କିକିରାଡିଂ କିଜ଼ି ଇନାନ୍ନା, ମାପ୍ରୁ କାଜିଂ ହାଜ଼ି ଜାଲ୍ଦି କିୟାଟ୍; ହେୱାନ୍ ୱାନି କାଜିଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼୍ୱା ହାଜ଼ି ରଚାଟ୍ ।”
4 ၄ ယောဟန်သည် ကုလားအုပ်အမွေးနှင့်ရက်သော အဝတ်ကိုဝတ်လျက်၊ ခါး၌သားရေခါးပန်းကို စည်း လျက်၊ ကျိုင်းကောင်နှင့် တော၌ဖြစ်သော ပျားရည်ကို စားလျက်နေ၏။
ହେ ଜହନ୍ ଉଟ୍ ତଲ୍ନି ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପିସ୍ ମାଚାନ୍ । ହେୱାନ୍ ତା ମ୍ଡେଙ୍ଗାତ ତଲ୍ନି ନୁଣ୍କୁ ଡରି ଗାଚ୍ଚି ମାଚାନ୍ । ପାମି ଆରି ରାନ୍ତିପୁକି ହେୱାନ୍ତି କାଦି ମାଚାତ୍ ।
5 ၅ ထိုအခါ ယေရုရှလင်မြို့မှစ၍ ယုဒပြည်သူပြည်သား၊ ယော်ဒန်မြစ်နားမှာနေသောသူအပေါင်းတို့သည် ယောဟန်ထံသို့ ထွက်သွား၍၊
ଜିରୁସାଲମ୍ ବସ୍ତିତାଂ, ଜିହୁଦା ଦେସ୍ତ ଆରି ଜର୍ଦନ୍ ନାଗୁଡ଼୍ ଲାଗାଂ ୱିଜ଼ାର୍ ନିପ୍ଣାକାର୍ ମାନାୟାର୍ ତା ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
6 ၆ မိမိတို့အပြစ်များကို ဘော်ပြလျက်ယော်ဒန်မြစ်၌ ဗတ္တိဇံကို ခံကြ၏။
ହେୱାର୍ ଜାର୍ ଜାର୍ତି ପାପ୍ ମାନି କିଜ଼ି ଜହନ୍ତାଂ ଜର୍ଦନ୍ ନାଗୁଡ଼୍ତ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଅଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
7 ၇ ဖာရိရှဲနှင့် ဗဒ္ဒုကဲအများတို့သည် ဗတ္တိဇံကို ခံအံ့သောငှာလာကြသည်ကို ယောဟန်သည်မြင်လျှင်၊ အချင်းမြွေဆိုးအမျိုးတို့၊ ရောက်လုသောသေဒဏ်မှ ပြေးသွားစိမ့်သောငှာ၊ အဘယ်သူသည် သင်တို့ကိုသတိပေး ဘိသနည်း။
ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଜହନ୍ ହୁଡ଼୍ତାନ୍ ଆଦେକ୍ ପାରୁସିର୍ ଆରେ ସାଦୁକିର୍ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଅନି କାଜିଂ ୱାନାରା; ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, “କାଲାଟିରାଚ୍ନି ଲାତ୍ରା,” ୱାନିଦିନ୍ ମାପ୍ରୁତି ଟାକ୍ରିତାଂ ହନ୍ତେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ଇନେର୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚେତ୍ନା ହିତ୍ତାନ୍?
8 ၈ နောင်တရခြင်းနှင့် ထိုက်တန်သောအကျင့်ကို ကျင့်ကြလော့။
ଲାଗିଂ ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିନି ହାର୍ଦି ପାଡ଼୍ ଉବ୍ଜାଣ୍ କିୟାଟ୍; ଆରେ, ଇଦାଂ ମି ହାର୍ଦି କାମାୟ୍ କାବାଡ଼୍ତ ଚଚାଟ୍ ।
9 ၉ အာဗြဟံသည် ငါတို့အဘဖြစ်သည်ဟူ၍ စိတ်ထဲ၌မအောက်မေ့ကြနှင့်။ ဘုရားသခင်သည် ဤကျောက်ခဲတို့မှ အာဗြဟံတို့ကို ထုတ်ဘော်ဖန်ဆင်းနိုင်တော်မူသည်ဟု ငါအမှန်ဆို၏။
ବାବି କିମାଟ୍ ଜେ ଅବ୍ରାହାମ୍ ମା ଆବା, ଇଞ୍ଜି ମାନେ ମାନେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନ୍ମାଟ୍, ଇନାକିଦେଂକି ଆନ୍ ମିଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଇଟ୍ନାଙ୍ଗା ଜେ ଇସ୍ୱର୍ ଇ କାଲ୍କୁକାଂ ଅଜ଼ି ଅବ୍ରାହାମ୍ ଲାତ୍ରା ଉବ୍ଜାଣ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାନ୍ ।
10 ၁၀ သစ်ပင်အမြစ်နားမှာ ပုဆိန်ထားလျက်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ကောင်းသောအသီးမသိးသောအပင် ရှိသမျှတို့ကို ခုတ်လှဲ၍ မီးထဲသို့ ချလိုက်ရ၏။
ଆରେ, ନଙ୍ଗ୍ ପା ମାର୍କୁକାଂ ଦଲ୍ଦ କୁଡ଼େଲ୍ ଲାଗାତାତ୍ନ୍ନା; ଇମ୍ଣି ମାର୍କୁ ହାର୍ ପାଡ଼୍ ଆହ୍ୱିତିସ୍, ହେଦାଂ କାଦ୍ଦି ନାଣିତ ତୁହିୟା ଆନାତ୍ ।
11 ၁၁ ငါသည်နောင်တအဘို့အလိုငှါ သင်တို့ကို ရေနှင့်ဗတ္တိဇံပေး၏။ ငါ့နောက်ကြွလာသောသူသည် ငါ့ထက် တတ်စွမ်းနိုင်၏။ ထိုသူ၏ခြေနင်းတော်ကိုမျှဆောင်ခြင်းငှာ ငါမထိုက်။ ထိုသူသည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော် နှင့်၎င်း၊ မီးနှင့်၎င်း၊ သင်တို့ကို ဗတ္တိဇံပေးမည်။
ଜହନ୍ ୱିଜ଼ାକାରିଂ ଉତର୍ ହିନାନ୍, “ଆନ୍ ହିନା ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିଦେଂ ଏଜ଼ୁଂତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିତ୍ତାଂନା, ମାତର୍ ନା ପାଚେ ଇନେନ୍ ୱାନାନା, ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗ୍ତାଂ ସାକ୍ତିକାଟାକାନ୍, ତା ପାନାନି ପାଣ୍ଡାଇଙ୍ଗ୍ ରିକ୍ତେଂ ଇଞ୍ଜି ଆନ୍ ସମାନ୍ ଆକାୟ୍; ହେୱାନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍ତାଂ ଆରି ନାଣିତ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିଦ୍ନାନ୍ ।
12 ၁၂ လက်တော်တွင် စံကောပါလျက်၊ မိမိကောက်နယ်တလင်းကို ရှင်းလင်းစေသဖြင့်၊ မိမိဂျုံစပါးကို ကျီ၌ စုသိမ်းသွင်းထား၍၊ အဖျင်းကိုကား မငြိမ်းနိုင်သောမီးနှင့် ရှိတော်မူလတံ့ဟု ယောဟန်ဟောပြော၏။
ତା କେଇଦ ହେଚି ମାନାତ୍, ଲାଗିଂ ବାରବାନି ତାସ୍ ନିର୍ମଲ୍ କିଜ଼ି ଟୁଣ୍ଡିତ ଗଁମ୍ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ କିଜ଼ି ଇଡ୍ଦେଂ ଇଞ୍ଜି ହେୱାନ୍ କେଇଦ ହେଚି ମାନାତ୍, ମାତର୍ ପୁଟା ୱିଜ଼ୁ ହେୱାନ୍ ହାୱିନାଣିତ ଦେସ୍ସି ତୁହିନାନ୍ ।”
13 ၁၃ ထိုအခါ ယေရှုသည် ဗတ္တိဇံကို ခံအံ့သောငှါ ဂါလိလဲပြည်မှ ယော်ဒန်မြစ်နား ယောဟန်ထံသို့ ကြွတော် မူ၏။
ହେ ପାଦ୍ନା ଜିସୁ ଗାଲିଲିତାଂ ୱାଜ଼ି ବାପ୍ତିସିମ୍ ମାନି କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଜର୍ଦନ୍ ନାଗୁଡ଼୍ ଗୁଟିତ ଜହନ୍ତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଅତାନ୍ ।
14 ၁၄ ယောဟန်ကလည်း၊ အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်ထံ၌ ဗတ္တိဇံကိုခံရမည် အကြောင်းရှိပါသည်ဖြစ်၍၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်ထံသို့ ကြွလာတော်မူသလောဟု ယေရှုကိုဆီးတားလေ၏။
ମାତର୍ ଜହନ୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ବୁଲାୟ୍କିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ହିନା ନି ତାଙ୍ଗ୍ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଆନି କାତା-ଏନ୍ ଆତିସ୍ପା ନା ଲାଗାଂ ୱାତାୟ୍ନା?”
15 ၁၅ ယေရှုကလည်း အလုံးစုံသောတရားတို့ကို အကုန်အစင်ကျင့်သင့်သည်ဖြစ်၍ ယခုအခွင့်ပေးပါဟု ပြန်ပြောတော်မူ၏။ ထိုအခါ ယောဟန်သည် ဝန်ခံလေ၏။
ମାତର୍ ଜିସୁ ଉତର୍ ହିତାନ୍, ନଙ୍ଗ୍ “ନା କାତାତ ରାଜିଆ । ଇନାକିଦେଂକି ଇଦାଂ କାଜିଂ ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ଇଚା କାମାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାସ୍ ।” ଲାଗିଂ ଜହନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିଦେଂ ରାଜି ଆତାନ୍ ।
16 ၁၆ ယေရှုသည်ဗတ္တိဇံကိုခံတော်မူပြီးလျှင် ရေမှပေါ်ထစဉ်တွင်၊ ကောင်းကင်ဖွင့်လှစ်သဖြင့်၊ ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်သည် ချိုးငှက်ကဲ့သို့ ဆင်းသက်၍ ကိုယ်တော်အပေါ်၌ နားတော်မူသည်ကိုမြင်ရ၍၊
ଜିସୁ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଅଜ଼ି ଏଜ଼ୁଂତାଂ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ୱାନିହିଂ ହେୱାନ୍ ହୁଡ଼୍ତାନ୍ ବାଦାଡ଼୍ ଜେୟାଆତାତ୍ନା ଆରେ ଇସ୍ୱର୍ତି ଜିବୁନ୍ ପାଣ୍ଡ୍କା ଲାକେ ତା ଜପି କୁଚ୍ଚାତ୍ ।
17 ၁၇ ဤသူကား ငါနှစ်သက်မြတ်နိုးရာ၊ ငါ၏ချစ်သား ပေတည်းဟု ကောင်းကင်က အသံတော်ဖြစ်လေ၏။
ତା ପାଚେ ସାର୍ଗେତାଂ ଇ ଗାର୍ଜାନ୍ ଆତାତ୍, “ଇୱାନ୍ ନା ୱାରିନି ମାଜ଼ି, ତାତାକେ ଆନ୍ ବେସି ୱାରି ।”