< မဿဲ 25 >

1 ၁ ထိုအခါ ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်သည်ကား၊ မင်္ဂလာဆောင်လုလင်ကို ခရီးဦးကြိုပြုအံ့သောငှါ မီးခွက်ကို ကိုင်ယူ၍ ထွက်သွားသောသတို့သမီးတကျိပ်နှင့်တူ၏။
ଯା ଦଶ କନ୍ୟାଃ ପ୍ରଦୀପାନ୍ ଗୃହ୍ଲତ୍ୟୋ ୱରଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ ବହିରିତାଃ, ତାଭିସ୍ତଦା ସ୍ୱର୍ଗୀଯରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସାଦୃଶ୍ୟଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
2 ၂ ထိုသတို့သမီးတို့တွင် ငါးယောက်သည် ပညာသတိရှိကြ၏။ ငါးယောက်မူကား အမိုက်ဖြစ်ကြ၏။
ତାସାଂ କନ୍ୟାନାଂ ମଧ୍ୟେ ପଞ୍ଚ ସୁଧିଯଃ ପଞ୍ଚ ଦୁର୍ଧିଯ ଆସନ୍|
3 ၃ မိုက်သောသူတို့သည် မီးခွက်တို့ကိုသာယူ၍ ဆီကို မယူကြ။
ଯା ଦୁର୍ଧିଯସ୍ତାଃ ପ୍ରଦୀପାନ୍ ସଙ୍ଗେ ଗୃହୀତ୍ୱା ତୈଲଂ ନ ଜଗୃହୁଃ,
4 ၄ ပညာသတိရှိသောသူတို့မူကား၊ မီးခွက်နှင့်တကွ ဘူး၌ပါသောဆီကိုလည်း ယူကြ၏။
କିନ୍ତୁ ସୁଧିଯଃ ପ୍ରଦୀପାନ୍ ପାତ୍ରେଣ ତୈଲଞ୍ଚ ଜଗୃହୁଃ|
5 ၅ မင်္ဂလာဆောင်လုလင်သည် မလာဘဲနေစဉ်၊ ထိုသတို့သမီးအပေါင်းတို့သည် ငိုက်၍အိပ်ပျော်ကြ၏။
ଅନନ୍ତରଂ ୱରେ ୱିଲମ୍ବିତେ ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ନିଦ୍ରାୱିଷ୍ଟା ନିଦ୍ରାଂ ଜଗ୍ମୁଃ|
6 ၆ သန်းခေါင်ယံ၌ကြည့်ပါ။ မင်္ဂလာဆောင်လုလင်သည် လာပြီ။ ခရီးဦးကြိုပြုခြင်းငှါ ထွက်သွားကြကုန်ဟု ကြွေးကြော်လျှင်၊
ଅନନ୍ତରମ୍ ଅର୍ଦ୍ଧରାତ୍ରେ ପଶ୍ୟତ ୱର ଆଗଚ୍ଛତି, ତଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ ବହିର୍ୟାତେତି ଜନରୱାତ୍
7 ၇ ထိုသတို့သမီးအပေါင်းတို့သည် ထ၍မီးခွက်များကို ပြင်ဆင်ကြ၏။
ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱାଃ କନ୍ୟା ଉତ୍ଥାଯ ପ୍ରଦୀପାନ୍ ଆସାଦଯିତୁଂ ଆରଭନ୍ତ|
8 ၈ မိုက်သောသူတို့က ငါတို့ဆီမီးသေပါပြီ။ သင်တို့ ဆီကိုအနည်းငယ်ပေးပါဟု ပညာရှိသောသူတို့အား တောင်းကြ၏။
ତତୋ ଦୁର୍ଧିଯଃ ସୁଧିଯ ଊଚୁଃ, କିଞ୍ଚିତ୍ ତୈଲଂ ଦତ୍ତ, ପ୍ରଦୀପା ଅସ୍ମାକଂ ନିର୍ୱ୍ୱାଣାଃ|
9 ၉ ပညာရှိသောသူတို့ကလည်း သင်တို့အဘို့နှင့် ငါတို့အဘို့ ဆီမလောက်။ ထို့ကြောင့် ဆီရောင်းသောသူ ရှိရာသို့သွား၍ ကိုယ်သုံးဘို့ဝယ်လျှင် သာ၍ကောင်းသည်ဟု ပြန်ပြောကြ၏။
କିନ୍ତୁ ସୁଧିଯଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍, ଦତ୍ତେ ଯୁଷ୍ମାନସ୍ମାଂଶ୍ଚ ପ୍ରତି ତୈଲଂ ନ୍ୟୂନୀଭୱେତ୍, ତସ୍ମାଦ୍ ୱିକ୍ରେତୃଣାଂ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା ସ୍ୱାର୍ଥଂ ତୈଲଂ କ୍ରୀଣୀତ|
10 ၁၀ ထိုသူတို့သည် ဆီဝယ်သွားသည်အခိုက်တွင် မင်္ဂလာဆောင်လုလင်သည်လာ၍၊ အသင့်ရှိသော သတို့ သမီးတို့သည် လုလင်နှင့်အတူ ပွဲသို့ဝင်ကြပြီးလျှင် တံခါးကိုပိတ်ထား၏။
ତଦା ତାସୁ କ୍ରେତୁଂ ଗତାସୁ ୱର ଆଜଗାମ, ତତୋ ଯାଃ ସଜ୍ଜିତା ଆସନ୍, ତାସ୍ତେନ ସାକଂ ୱିୱାହୀଯଂ ୱେଶ୍ମ ପ୍ରୱିୱିଶୁଃ|
11 ၁၁ ထိုနောက် ကြွင်းသောသတို့သမီးတို့သည်လာ၍ အရှင်၊ အရှင်၊ ကျွန်မတို့အား တံခါးကိုဖွင့်ပါဟု တောင်းလျှောက်ကြသော်၊
ଅନନ୍ତରଂ ଦ୍ୱାରେ ରୁଦ୍ଧେ ଅପରାଃ କନ୍ୟା ଆଗତ୍ୟ ଜଗଦୁଃ, ହେ ପ୍ରଭୋ, ହେ ପ୍ରଭୋ, ଅସ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ଦ୍ୱାରଂ ମୋଚଯ|
12 ၁၂ အရှင်ကလည်း၊ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်တို့ကို ငါမသိဟု ပြန်ပြောလေ၏။
କିନ୍ତୁ ସ ଉକ୍ତୱାନ୍, ତଥ୍ୟଂ ୱଦାମି, ଯୁଷ୍ମାନହଂ ନ ୱେଦ୍ମି|
13 ၁၃ သို့ဖြစ်၍ လူသားသည် ကြွလာအံ့သောနေ့ရက်၊ အချိန်နာရီကို သင်တို့သည်မသိသောကြောင့် စောင့် နေကြလော့။
ଅତୋ ଜାଗ୍ରତଃ ସନ୍ତସ୍ତିଷ୍ଠତ, ମନୁଜସୁତଃ କସ୍ମିନ୍ ଦିନେ କସ୍ମିନ୍ ଦଣ୍ଡେ ୱାଗମିଷ୍ୟତି, ତଦ୍ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ନ ଜ୍ଞାଯତେ|
14 ၁၄ ဥပမာကား၊ လူတဦးသည် အခြားသောပြည်သို့သွားမည်ဟု အကြံရှိလျက်၊ မိမိငယ်သားတို့ကိုခေါ်၍ မိမိဥစ္စာများကို အပ်ပေး၏။ သူတို့သည် အသီးအသီးအစွမ်းသတ္တိရှိသည်အတိုင်း၊ တဦး၌ ငွေအခွက်ငါးဆယ်၊
ଅପରଂ ସ ଏତାଦୃଶଃ କସ୍ୟଚିତ୍ ପୁଂସସ୍ତୁଲ୍ୟଃ, ଯୋ ଦୂରଦେଶଂ ପ୍ରତି ଯାତ୍ରାକାଲେ ନିଜଦାସାନ୍ ଆହୂଯ ତେଷାଂ ସ୍ୱସ୍ୱସାମର୍ଥ୍ୟାନୁରୂପମ୍
15 ၁၅ တဦး၌ အခွက်နှစ်ဆယ်၊ တဦး၌ အခွက်တဆယ်ကို အပ်ပေးပြီးမှ ချက်ခြင်းသွားလေ၏။
ଏକସ୍ମିନ୍ ମୁଦ୍ରାଣାଂ ପଞ୍ଚ ପୋଟଲିକାଃ ଅନ୍ୟସ୍ମିଂଶ୍ଚ ଦ୍ୱେ ପୋଟଲିକେ ଅପରସ୍ମିଂଶ୍ଚ ପୋଟଲିକୈକାମ୍ ଇତ୍ଥଂ ପ୍ରତିଜନଂ ସମର୍ପ୍ୟ ସ୍ୱଯଂ ପ୍ରୱାସଂ ଗତୱାନ୍|
16 ၁၆ အခွက်ငါးဆယ်ကိုခံသောသူသည် သွား၍ကုန်သွယ်ခြင်းကိုပြုသဖြင့် အခြားသောအခွက်ငါးဆယ်ကို အမြတ်ရလေ၏။
ଅନନ୍ତରଂ ଯୋ ଦାସଃ ପଞ୍ଚ ପୋଟଲିକାଃ ଲବ୍ଧୱାନ୍, ସ ଗତ୍ୱା ୱାଣିଜ୍ୟଂ ୱିଧାଯ ତା ଦ୍ୱିଗୁଣୀଚକାର|
17 ၁၇ ထိုနည်းတူ အခွက်နှစ်ဆယ်ကိုခံသောသူသည်လည်း၊ အခြားသောအခွက်နှစ်ဆယ်ကို အမြတ်ရလေ၏။
ଯଶ୍ଚ ଦାସୋ ଦ୍ୱେ ପୋଟଲିକେ ଅଲଭତ, ସୋପି ତା ମୁଦ୍ରା ଦ୍ୱିଗୁଣୀଚକାର|
18 ၁၈ အခွက်တဆယ်ကို ခံသောသူမူကား၊ သွား၍ မြေ၌တွင်းတူးပြီးလျှင် အရှင်၏ငွေကိုဝှက်ထားလေ၏။
କିନ୍ତୁ ଯୋ ଦାସ ଏକାଂ ପୋଟଲିକାଂ ଲବ୍ଧୱାନ୍, ସ ଗତ୍ୱା ଭୂମିଂ ଖନିତ୍ୱା ତନ୍ମଧ୍ୟେ ନିଜପ୍ରଭୋସ୍ତା ମୁଦ୍ରା ଗୋପଯାଞ୍ଚକାର|
19 ၁၉ ကာလကြာမြင့်ပြီးမှ ထိုငယ်သားတို့၏ အရှင်သည်လာ၍ သူတို့ကိုစာရင်းယူလေ၏။
ତଦନନ୍ତରଂ ବହୁତିଥେ କାଲେ ଗତେ ତେଷାଂ ଦାସାନାଂ ପ୍ରଭୁରାଗତ୍ୟ ତୈର୍ଦାସୈଃ ସମଂ ଗଣଯାଞ୍ଚକାର|
20 ၂၀ အခွက်ငါးဆယ်ကို ခံသောသူသည်ချဉ်းကပ်၍ အခြားသောအခွက်ငါးဆယ်ကိုဆက်လျက်၊ သခင်၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်၌ အခွက်ငါးဆယ်ကို အပ်ပေးတော်မူ၏။ အခြားသောအခွက်ငါးဆယ်ကို အကျွန်ုပ် အမြတ်ရပါပြီဟု လျှောက်လေ၏။
ତଦାନୀଂ ଯଃ ପଞ୍ଚ ପୋଟଲିକାଃ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍ ସ ତା ଦ୍ୱିଗୁଣୀକୃତମୁଦ୍ରା ଆନୀଯ ଜଗାଦ; ହେ ପ୍ରଭୋ, ଭୱତା ମଯି ପଞ୍ଚ ପୋଟଲିକାଃ ସମର୍ପିତାଃ, ପଶ୍ୟତୁ, ତା ମଯା ଦ୍ୱିଗୁଣୀକୃତାଃ|
21 ၂၁ အရှင်ကလည်၊ သာဓု၊ သစ္စာရှိသော ငယ်သားကောင်း။ သင်သည် အမှုငယ်၌သစ္စာစောင့်လေပြီ။ များ စွာသော အမှုအခွင့်ကို သင်၌ငါအပ်ပေးမည်။ သင်၏သခင်နှင့်အတူ စည်းစိမ်ကိုဝင်စားလော့ဟု မိန့်တော် မူ၏။
ତଦାନୀଂ ତସ୍ୟ ପ୍ରଭୁସ୍ତମୁୱାଚ, ହେ ଉତ୍ତମ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟ ଦାସ, ତ୍ୱଂ ଧନ୍ୟୋସି, ସ୍ତୋକେନ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟୋ ଜାତଃ, ତସ୍ମାତ୍ ତ୍ୱାଂ ବହୁୱିତ୍ତାଧିପଂ କରୋମି, ତ୍ୱଂ ସ୍ୱପ୍ରଭୋଃ ସୁଖସ୍ୟ ଭାଗୀ ଭୱ|
22 ၂၂ အခွက်နှစ်ဆယ်ကို ခံသောသူသည်လည်းချဉ်းကပ်၍ သခင်၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်၌ အခွက်နှစ် ဆယ်ကို အပ်ပေးတော်မူ၏။ အခြားသောအခွက်နှစ်ဆယ်ကို အကျွန်ုပ်အမြတ်ရပါပြီဟု လျှောက်လေသော်၊
ତତୋ ଯେନ ଦ୍ୱେ ପୋଟଲିକେ ଲବ୍ଧେ ସୋପ୍ୟାଗତ୍ୟ ଜଗାଦ, ହେ ପ୍ରଭୋ, ଭୱତା ମଯି ଦ୍ୱେ ପୋଟଲିକେ ସମର୍ପିତେ, ପଶ୍ୟତୁ ତେ ମଯା ଦ୍ୱିଗୁଣୀକୃତେ|
23 ၂၃ အရှင်က၊ သာဓု သစ္စာရှိသောငယ်သားကောင်း၊ သင်သည် အမှုငယ်၌သစ္စာစောင့်လေပြီ။ များစွာသော အမှုအခွင့်ကို သင်၌ ငါအပ်ပေးမည်။ သင်၏ သခင်နှင့်အတူ စည်းစိမ်ကိုဝင်စားလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ତେନ ତସ୍ୟ ପ୍ରଭୁସ୍ତମୱୋଚତ୍, ହେ ଉତ୍ତମ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟ ଦାସ, ତ୍ୱଂ ଧନ୍ୟୋସି, ସ୍ତୋକେନ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟୋ ଜାତଃ, ତସ୍ମାତ୍ ତ୍ୱାଂ ବହୁଦ୍ରୱିଣାଧିପଂ କରୋମି, ତ୍ୱଂ ନିଜପ୍ରଭୋଃ ସୁଖସ୍ୟ ଭାଗୀ ଭୱ|
24 ၂၄ အခွက်တဆယ်ကို ခံသောသူသည်လည်း ချဉ်းကပ်၍ သခင်၊ ကိုယ်တော်သည် ခဲယဉ်းသောသူဖြစ် သည်နှင့် ကိုယ်မစိုက်မပျိုးသောအရပ်၌ရိတ်၍၊ ကိုယ်မဖြန့်မကြဲသောအရပ်၌ စုသိမ်းတတ်သည်ကို အကျွန်ုပ် သိ၍၊
ଅନନ୍ତରଂ ଯ ଏକାଂ ପୋଟଲିକାଂ ଲବ୍ଧୱାନ୍, ସ ଏତ୍ୟ କଥିତୱାନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ, ତ୍ୱାଂ କଠିନନରଂ ଜ୍ଞାତୱାନ୍, ତ୍ୱଯା ଯତ୍ର ନୋପ୍ତଂ, ତତ୍ରୈୱ କୃତ୍ୟତେ, ଯତ୍ର ଚ ନ କୀର୍ଣଂ, ତତ୍ରୈୱ ସଂଗୃହ୍ୟତେ|
25 ၂၅ ကြောက်သောကြောင့်၊ အခြားသို့သွား၍ ကိုယ်တော်၏ ငွေအခွက်တဆယ်ကို မြေ၌ဝှက်ထားပါပြီ။ ယခုကိုယ်တော်၏ ဥစ္စာရှိပါသည်ဟု လျှောက်၏။
ଅତୋହଂ ସଶଙ୍କଃ ସନ୍ ଗତ୍ୱା ତୱ ମୁଦ୍ରା ଭୂମଧ୍ୟେ ସଂଗୋପ୍ୟ ସ୍ଥାପିତୱାନ୍, ପଶ୍ୟ, ତୱ ଯତ୍ ତଦେୱ ଗୃହାଣ|
26 ၂၆ အရှင်ကလည်း၊ ဆိုးညစ်ပျင်းရိသောငယ်သား၊ ငါသည် ကိုယ်မစိုက်မပျိုးသောအရပ်၌ ရိတ်၍၊ ကိုယ် မဖြန့်မကြဲသောအရပ်၌ စုသိမ်းသည်ကို သင်သိသည်မှန်လျှင်၊
ତଦା ତସ୍ୟ ପ୍ରଭୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍ ରେ ଦୁଷ୍ଟାଲସ ଦାସ, ଯତ୍ରାହଂ ନ ୱପାମି, ତତ୍ର ଛିନଦ୍ମି, ଯତ୍ର ଚ ନ କିରାମି, ତତ୍ରେୱ ସଂଗୃହ୍ଲାମୀତି ଚେଦଜାନାସ୍ତର୍ହି
27 ၂၇ ငါ့ငွေကို ပွဲစားလက်သို့အပ်ရမည်။ ထိုသို့အပ်လျှင် ငါပြန်လာသောအခါ ငွေရင်းနှင့်အတိုးကိုရနိုင်၏။
ୱଣିକ୍ଷୁ ମମ ୱିତ୍ତାର୍ପଣଂ ତୱୋଚିତମାସୀତ୍, ଯେନାହମାଗତ୍ୟ ୱୃଦ୍ୱ୍ୟା ସାକଂ ମୂଲମୁଦ୍ରାଃ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟମ୍|
28 ၂၈ ထို့ကြောင့် အခွက်တဆယ်ကို ထိုသူ၏ လက်မှနှုတ်ကြ။ အခွက်တရာရှိသောသူကို ပေးကြ။
ଅତୋସ୍ମାତ୍ ତାଂ ପୋଟଲିକାମ୍ ଆଦାଯ ଯସ୍ୟ ଦଶ ପୋଟଲିକାଃ ସନ୍ତି ତସ୍ମିନ୍ନର୍ପଯତ|
29 ၂၉ အကြောင်းမူကား၊ အကြင်သူသည်ရတတ်၏။ ထိုသူ၌ ကြွယ်ဝပြည့်စုံစေခြင်းငှါ ပေးဦးမည်။ အကြင်သူ သည် ဆင်းရဲ၏။ ထိုသူ၌ရှိသမျှကိုပင် နှုတ်လိမ့်မည်။
ଯେନ ୱର୍ଦ୍ୱ୍ୟତେ ତସ୍ମିନ୍ନୈୱାର୍ପିଷ୍ୟତେ, ତସ୍ୟୈୱ ଚ ବାହୁଲ୍ୟଂ ଭୱିଷ୍ୟତି, କିନ୍ତୁ ଯେନ ନ ୱର୍ଦ୍ୱ୍ୟତେ, ତସ୍ୟାନ୍ତିକେ ଯତ୍ କିଞ୍ଚନ ତିଷ୍ଠତି, ତଦପି ପୁନର୍ନେଷ୍ୟତେ|
30 ၃၀ အသုံးမရသော ထိုငယ်သားကိုငိုကြွေးခြင်း၊ အံသွားခဲကြိတ်ခြင်းရှိရာ၊ ပြင်အရပ်မှောင်မိုက်ထဲသို့ နှင် ထုတ်ချလိုက်ကြဟု စီရင်တော်မူ၏။
ଅପରଂ ଯୂଯଂ ତମକର୍ମ୍ମଣ୍ୟଂ ଦାସଂ ନୀତ୍ୱା ଯତ୍ର ସ୍ଥାନେ କ୍ରନ୍ଦନଂ ଦନ୍ତଘର୍ଷଣଞ୍ଚ ୱିଦ୍ୟେତେ, ତସ୍ମିନ୍ ବହିର୍ଭୂତତମସି ନିକ୍ଷିପତ|
31 ၃၁ လူသားသည် မိမိဘုန်းအာနုဘော်ကို ဆောင်လျက်၊ သန့်ရှင်းသော ကောင်းကင်တမန်များ အခြံအရံ တို့နှင့်တကွ ကြွလာတော်မူသောအခါ ဘုန်းရှိသော ပလ္လင်တော်ပေါ်မှာ ထိုင်၍၊
ଯଦା ମନୁଜସୁତଃ ପୱିତ୍ରଦୂତାନ୍ ସଙ୍ଗିନଃ କୃତ୍ୱା ନିଜପ୍ରଭାୱେନାଗତ୍ୟ ନିଜତେଜୋମଯେ ସିଂହାସନେ ନିୱେକ୍ଷ୍ୟତି,
32 ၃၂ ရှေ့တော်၌ လူမျိုးအပေါင်းတို့ကို စုဝေးစေသဖြင့်၊ သိုးထိန်းသည် သိုးနှင့်ဆိတ်တို့ကို အသီးအခြားခွဲ၍၊
ତଦା ତତ୍ସମ୍ମୁଖେ ସର୍ୱ୍ୱଜାତୀଯା ଜନା ସଂମେଲିଷ୍ୟନ୍ତି| ତତୋ ମେଷପାଲକୋ ଯଥା ଛାଗେଭ୍ୟୋଽୱୀନ୍ ପୃଥକ୍ କରୋତି ତଥା ସୋପ୍ୟେକସ୍ମାଦନ୍ୟମ୍ ଇତ୍ଥଂ ତାନ୍ ପୃଥକ କୃତ୍ୱାୱୀନ୍
33 ၃၃ သိုးတို့ကို လက်ျာတော်ဘက်၊ ဆိတ်တို့ကို လက်ဝဲတော်ဘက်၌ ထားတော်မူလတံ့။
ଦକ୍ଷିଣେ ଛାଗାଂଶ୍ଚ ୱାମେ ସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟତି|
34 ၃၄ ထိုအခါ လက်ျာတော်ဘက်၌ရှိသော သူတို့အား မင်းကြီးက၊ ငါ့ခမည်းတော်ထံ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာကို ခံသောသူတို့၊ ကမ္ဘာဦးကပင် သင်တို့အဘို့ ပြင်ဆင်သောနိုင်ငံကို လာ၍ အမွေခံကြလော့။
ତତଃ ପରଂ ରାଜା ଦକ୍ଷିଣସ୍ଥିତାନ୍ ମାନୱାନ୍ ୱଦିଷ୍ୟତି, ଆଗଚ୍ଛତ ମତ୍ତାତସ୍ୟାନୁଗ୍ରହଭାଜନାନି, ଯୁଷ୍ମତ୍କୃତ ଆ ଜଗଦାରମ୍ଭତ୍ ଯଦ୍ ରାଜ୍ୟମ୍ ଆସାଦିତଂ ତଦଧିକୁରୁତ|
35 ၃၅ အကြောင်းမူကား၊ ငါသည် မွတ်သိပ်သောအခါ သင်တို့သည် ကျွေးကြ၏။ ငါသည် ရေငတ်သောအခါ သင်တို့သည် သောက်ဘို့ပေးကြ၏။ ငါသည် ဧည့်သည်ဖြစ်သောအခါ သင်တို့သည် ဧည့်သည်ဖြစ်သောအခါ သင်တို့သည် ဧည့်သည်ဝတ်ကို ပြုကြ၏။
ଯତୋ ବୁଭୁକ୍ଷିତାଯ ମହ୍ୟଂ ଭୋଜ୍ୟମ୍ ଅଦତ୍ତ, ପିପାସିତାଯ ପେଯମଦତ୍ତ, ୱିଦେଶିନଂ ମାଂ ସ୍ୱସ୍ଥାନମନଯତ,
36 ၃၆ ငါသည် အဝတ်အချည်းစည်းရှိသောအခါ သင်တို့သည် အဝတ်နှင့်ဖုံးလွှမ်းကြ၏။ ငါသည် အနာ ရောဂါ စွဲသောအခါ သင်တို့သည်ကြည့်ရှုပြုစုကြ၏။ ငါသည် ထောင်ထဲမှာနေရသောအခါ သင်တို့သည် ငါ့ထံသို့လာကြ၏ဟု မိန့်တော်မူလျှင်၊
ୱସ୍ତ୍ରହୀନଂ ମାଂ ୱସନଂ ପର୍ୟ୍ୟଧାପଯତ, ପୀଡୀତଂ ମାଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁମାଗଚ୍ଛତ, କାରାସ୍ଥଞ୍ଚ ମାଂ ୱୀକ୍ଷିତୁମ ଆଗଚ୍ଛତ|
37 ၃၇ ဖြောင့်မတ်သောသူတို့က၊ သခင်၊ ကိုယ်တော်သည် မွတ်သိပ်တော်မူသည်ကို အဘယ်အခါ၌ အကျွန်ုပ် တို့သည်မြင်၍ ကိုယ်တော်ကို လုပ်ကျွေးပါသနည်း။ ရေငတ်တော်မူသည်ကို အဘယ်အခါ၌ အကျွန်ုပ်တို့သည် မြင်၍ ကိုယ်တော်ကို သောက်ဘို့ပေးပါသနည်း။
ତଦା ଧାର୍ମ୍ମିକାଃ ପ୍ରତିୱଦିଷ୍ୟନ୍ତି, ହେ ପ୍ରଭୋ, କଦା ତ୍ୱାଂ କ୍ଷୁଧିତଂ ୱୀକ୍ଷ୍ୟ ୱଯମଭୋଜଯାମ? ୱା ପିପାସିତଂ ୱୀକ୍ଷ୍ୟ ଅପାଯଯାମ?
38 ၃၈ ဧည့်သည်ဖြစ်တော်မူသည်ကို အဘယ်အခါ၌ အကျွန်ုပ်တို့သည်မြင်၍ ဧည့်သည်ဝတ်ကို ကိုယ်တော် အား ပြုပါသနည်း။ အဝတ်အချည်းစည်းရှိတော်မူသည်ကို အဘယ်အခါ၌ အကျွန်ုပ်တို့သည်မြင်၍ ကိုယ်တော် ကို အဝတ်နှင့်ဖုံးလွှမ်းပါသနည်း။
କଦା ୱା ତ୍ୱାଂ ୱିଦେଶିନଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ସ୍ୱସ୍ଥାନମନଯାମ? କଦା ୱା ତ୍ୱାଂ ନଗ୍ନଂ ୱୀକ୍ଷ୍ୟ ୱସନଂ ପର୍ୟ୍ୟଧାପଯାମ?
39 ၃၉ အနာစွဲတော်မူသည်ကို၎င်း၊ ထောင်ထဲမှာ နေတော်မူသည်ကို၎င်း၊ အဘယ်အခါ၌ အကျွန်ုပ်တို့သည် မြင်၍ အထံတော်သို့ ရောက်ပါသနည်းဟု ပြန်၍လျှောက်ကြသော်၊
କଦା ୱା ତ୍ୱାଂ ପୀଡିତଂ କାରାସ୍ଥଞ୍ଚ ୱୀକ୍ଷ୍ୟ ତ୍ୱଦନ୍ତିକମଗଚ୍ଛାମ?
40 ၄၀ မင်းကြီးက၊ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်တို့သည် ဤသူတည်းဟူသော ငါ့ညီတို့တွင် အငယ်ဆုံးသော သူတယောက်အား ပြုကြသမျှတို့ကို ငါ့အား ပြုကြပြီဟု ပြန်၍မိန့်တော်မူလတံ့။
ତଦାନୀଂ ରାଜା ତାନ୍ ପ୍ରତିୱଦିଷ୍ୟତି, ଯୁଷ୍ମାନହଂ ସତ୍ୟଂ ୱଦାମି, ମମୈତେଷାଂ ଭ୍ରାତୃଣାଂ ମଧ୍ୟେ କଞ୍ଚନୈକଂ କ୍ଷୁଦ୍ରତମଂ ପ୍ରତି ଯଦ୍ ଅକୁରୁତ, ତନ୍ମାଂ ପ୍ରତ୍ୟକୁରୁତ|
41 ၄၁ ထိုအခါ လက်ဝဲတော်ဘက်၌ရှိသောသူတို့အား မင်းကြီးက၊ ကျိန်ခြင်းကို ခံရသောသူတို့၊ မာရန်နတ်နှင့် သူ၏တမန်တို့အဘို့ ပြင်ဆင်သောထာဝရမီးထဲသို့ ငါ့ထံမှ ခွာသွားကြလော့။ (aiōnios g166)
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ୱାମସ୍ଥିତାନ୍ ଜନାନ୍ ୱଦିଷ୍ୟତି, ରେ ଶାପଗ୍ରସ୍ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ, ଶୈତାନେ ତସ୍ୟ ଦୂତେଭ୍ୟଶ୍ଚ ଯୋଽନନ୍ତୱହ୍ନିରାସାଦିତ ଆସ୍ତେ, ଯୂଯଂ ମଦନ୍ତିକାତ୍ ତମଗ୍ନିଂ ଗଚ୍ଛତ| (aiōnios g166)
42 ၄၂ အကြောင်းမူကား၊ ငါသည် မွတ်သိပ်သောအခါ သင်တို့သည်မကျွေး၊ ငါသည် ရေငတ်သောအခါ သင် တို့သည် သောက်ဘို့မပေး။
ଯତୋ କ୍ଷୁଧିତାଯ ମହ୍ୟମାହାରଂ ନାଦତ୍ତ, ପିପାସିତାଯ ମହ୍ୟଂ ପେଯଂ ନାଦତ୍ତ,
43 ၄၃ ငါသည် ဧည့်သည်ဖြစ်သောအခါ သင်တို့သည် ဧည့်သည်ဝတ်ကိုမပြု။ ငါသည် အဝတ်အချည်းစည်းရှိ သောအခါ သင်တို့သည် အဝတ်နှင့်မဖုံးမလွှမ်း။ ငါသည် အနာရောဂါစွဲသောအခါ၌၎င်း၊ ထောင်ထဲမှာ နေရ သောအခါ၌၎င်း၊ သင်တို့သည် မကြည့်ရှုမပြုစုကြဟု မိန့်တော်မူလျှင်၊
ୱିଦେଶିନଂ ମାଂ ସ୍ୱସ୍ଥାନଂ ନାନଯତ, ୱସନହୀନଂ ମାଂ ୱସନଂ ନ ପର୍ୟ୍ୟଧାପଯତ, ପୀଡିତଂ କାରାସ୍ଥଞ୍ଚ ମାଂ ୱୀକ୍ଷିତୁଂ ନାଗଚ୍ଛତ|
44 ၄၄ ထိုသူတို့က၊ သခင်၊ ကိုယ်တော်သည် မွတ်သိပ်တော်မူခြင်း၊ ရေငတ်တော်မူခြင်း၊ ဧည့်သည်ဖြစ်တော်မူ ခြင်း၊ အဝတ်အချည်းစည်းရှိတော်မူခြင်း၊ အနာစွဲတော်မူခြင်း၊ ထောင်ထဲမှာနေတော်မူခြင်းတို့ကို အကျွန်ုပ်တို့ သည် အဘယ်အခါ၌မြင်၍ ကိုယ်တော်ကို မပြုစုမလုပ်ကျွေးဘဲ နေပါသနည်းဟု ပြန်၍လျှောက်ကြသော်၊
ତଦା ତେ ପ୍ରତିୱଦିଷ୍ୟନ୍ତି, ହେ ପ୍ରଭୋ, କଦା ତ୍ୱାଂ କ୍ଷୁଧିତଂ ୱା ପିପାସିତଂ ୱା ୱିଦେଶିନଂ ୱା ନଗ୍ନଂ ୱା ପୀଡିତଂ ୱା କାରାସ୍ଥଂ ୱୀକ୍ଷ୍ୟ ତ୍ୱାଂ ନାସେୱାମହି?
45 ၄၅ မင်းကြီးက၊ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်တို့သည် ဤသူတို့တွင် အငယ်ဆုံးသောသူတယောက်အား မပြုသမျှတို့ကို ငါ့အား မပြုကြပြီဟု ပြန်၍မိန့်တော်မူလတံ့။
ତଦା ସ ତାନ୍ ୱଦିଷ୍ୟତି, ତଥ୍ୟମହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ବ୍ରୱୀମି, ଯୁଷ୍ମାଭିରେଷାଂ କଞ୍ଚନ କ୍ଷୋଦିଷ୍ଠଂ ପ୍ରତି ଯନ୍ନାକାରି, ତନ୍ମାଂ ପ୍ରତ୍ୟେୱ ନାକାରି|
46 ၄၆ ထိုသူတို့သည် ထာဝရအပြစ်ဒဏ်ခံရာသို့၎င်း၊ ဖြောင့်မတ်သောသူတို့မူကား၊ ထာဝရအသက်ရှင်ရာ သို့၎င်း သွားရကြလတံ့ဟု မိန့်တော်မူ၏။ (aiōnios g166)
ପଶ୍ଚାଦମ୍ୟନନ୍ତଶାସ୍ତିଂ କିନ୍ତୁ ଧାର୍ମ୍ମିକା ଅନନ୍ତାଯୁଷଂ ଭୋକ୍ତୁଂ ଯାସ୍ୟନ୍ତି| (aiōnios g166)

< မဿဲ 25 >