မာကု 9
1 ၁ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်သည် တန်ခိုးနှင့်တကွ တည်ကြောင်းကို ဤအရပ်၌ ရှိသောသူ အချို့တို့သည် မမြင်မှီသေခြင်းသို့ မရောက်ရကြဟု မိန့်တော်မူ၏။
ਅਥ ਸ ਤਾਨਵਾਦੀਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯੰ ਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣੋਪਸ੍ਥਿਤੰ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੰ ਨਾਸ੍ਵਾਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਅਤ੍ਰ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇਪਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਲੋਕਾਃ ਸਨ੍ਤਿ|
2 ၂ ခြောက်ရက်လွန်သောအခါ ယေရှုသည် ပေတရု၊ ယာကုပ်၊ ယောဟန်တို့ကိုခေါ်၍၊ အခြားသူ မပါဘဲ မြင့်လှစွာသော တောင်ပေါ်တွင် ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်သို့ ဆောင်ကြွတော်မူ၏။ သူတို့ရှေ့၌ ထူးခြားသော အဆင်းအရောင်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍၊
ਅਥ ਸ਼਼ਡ੍ਦਿਨੇਭ੍ਯਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਿਤਰੰ ਯਾਕੂਬੰ ਯੋਹਨਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਗਿਰੇਰੁੱਚਸ੍ਯ ਨਿਰ੍ਜਨਸ੍ਥਾਨੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇ ਮੂਰ੍ਤ੍ਯਨ੍ਤਰੰ ਦਧਾਰ|
3 ၃ အဝတ်တော်လည်း ပြောင်လက်လျှက်၊ ဤမြေပေါ်၌ အဘယ်ခဝါသည်မျှ မတတ်နိုင်အောင် မိုဃ်းပွင့် ကဲ့သို့ အလွန်ဖြူလျက်ရှိ၏။
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਰਿਧੇਯਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਉੱਜ੍ਵਲਹਿਮਪਾਣਡਰੰ ਜਾਤੰ ਯਦ੍ ਜਗਤਿ ਕੋਪਿ ਰਜਕੋ ਨ ਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਪਾਣਡਰੰ ਕਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
ਅਪਰਞ੍ਚ ਏਲਿਯੋ ਮੂਸਾਸ਼੍ਚ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਹ ਕਥਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮਾਰੇਭਾਤੇ|
5 ၅ ထိုအခါ ပေတရုက အရှင်ဘုရား၊ ဤအရပ်၌ နေဘွယ်ကောင်းပါ၏။ ကိုယ်တော်ဘို့ တဲတဆောင်၊ မောရှေဘို့တဆောင်၊ ဧလိယဘို့တဆောင်၊ တဲသုံးဆောင်ကို အကျွန်ုပ်တို့ ဆောက်လုပ်ပါရစေဟု လျှောက်လေ ၏။
ਤਦਾ ਪਿਤਰੋ ਯੀਸ਼ੁਮਵਾਦੀਤ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤਿਰੁੱਤਮਾ, ਤਤਏਵ ਵਯੰ ਤ੍ਵਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਏਕਾਂ ਮੂਸਾਕ੍ਰੁʼਤੇ ਏਕਾਮ੍ ਏਲਿਯਕ੍ਰੁʼਤੇ ਚੈਕਾਂ, ਏਤਾਸ੍ਤਿਸ੍ਰਃ ਕੁਟੀ ਰ੍ਨਿਰ੍ੰਮਾਮ|
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਯਦੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਤ੍ ਸ੍ਵਯੰ ਨ ਬੁਬੁਧੇ ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਬਿਭਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ|
7 ၇ ထိုအခါ မိုဃ်းတိမ်သည် သူတို့ကိုလွှမ်းမိုး၍၊ ဤသူသည် ငါ၏ချစ်သားပေတည်း။ သူ၏စကားကို နား ထောင်ကြလော့ဟု မိုဃ်းတိမ်က အသံတော်ဖြစ်လေ၏။
ਏਤਰ੍ਹਿ ਪਯੋਦਸ੍ਤਾਨ੍ ਛਾਦਯਾਮਾਸ, ਮਮਯਾਂ ਪ੍ਰਿਯਃ ਪੁਤ੍ਰਃ ਕਥਾਸੁ ਤਸ੍ਯ ਮਨਾਂਸਿ ਨਿਵੇਸ਼ਯਤੇਤਿ ਨਭੋਵਾਣੀ ਤਨ੍ਮੇਦ੍ਯਾੰਨਿਰ੍ਯਯੌ|
8 ၈ ထိုခဏခြင်းတွင် တပည့်တော်တို့သည် ပတ်လည်သို့ကြည့်ရှုလျှင်၊ မိမိတို့နှင့်အတူ ယေရှုတယောက် တည်းမှတပါး အဘယ်သူကိုမျှ မမြင်ကြ။
ਅਥ ਹਠਾੱਤੇ ਚਤੁਰ੍ਦਿਸ਼ੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਵਿਨਾ ਸ੍ਵੈਃ ਸਹਿਤੰ ਕਮਪਿ ਨ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
9 ၉ တောင်ပေါ်မှာ ဆင်းကြသောအခါ ကိုယ်တော်က၊ လူသားသည် သေခြင်းမှ မထမြောက်မှီတိုင်အောင် သင်တို့ ယခုမြင်သောအရာကို အဘယ်သူအားမျှ မကြားမပြောကြနှင့်ဟု တပည့်တော်တို့ကို ပညတ်တော်မူ၏။
ਤਤਃ ਪਰੰ ਗਿਰੇਰਵਰੋਹਣਕਾਲੇ ਸ ਤਾਨ੍ ਗਾਢਮ੍ ਦੂਤ੍ਯਾਦਿਦੇਸ਼ ਯਾਵੰਨਰਸੂਨੋਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਨੰ ਨ ਭਵਤਿ, ਤਾਵਤ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨਸ੍ਯਾਸ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਸ੍ਮੈਚਿਦਪਿ ਨ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯਾ|
10 ၁၀ တပည့်တော်တို့သည် ထိုစကားကို မှတ်မိ၍ သေခြင်းမှ ထမြောက်ခြင်းသည် အဘယ်သို့ဆိုလိုသနည်း ဟု အချင်းချင်း ဆွေးနွေးမေးမြန်းကြ၏။
ਤਦਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਨਸ੍ਯ ਕੋਭਿਪ੍ਰਾਯ ਇਤਿ ਵਿਚਾਰ੍ੱਯ ਤੇ ਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਗੋਪਾਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
11 ၁၁ ထိုအခါ တပည့်တော်တို့က၊ ဧလိယသည် အရင်လာမည်ဟု ကျမ်းပြုဆရာတို့သည် အဘယ်ကြောင့် ဆိုပါသနည်းဟု မေးလျှောက်ကြလျှင်၊
ਅਥ ਤੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ ਪ੍ਰਥਮਤ ਏਲਿਯੇਨਾਗਨ੍ਤਵ੍ਯਮ੍ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕੁਤ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾ ਆਹੁਃ?
12 ၁၂ ကိုယ်တော်က၊ ဧလိယသည် အရင်လာ၍ အလုံးစုံတို့ကို ပြုပြင်ရသည် မှန်ပေ၏။ လူသားသည်လည်း အလွန်ဆင်းရဲ၍ ကဲ့ရဲ့ပယ်ထားခြင်းကို ခံရမည်ဟု ကျမ်းစာလာ၏။
ਤਦਾ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਏਲਿਯਃ ਪ੍ਰਥਮਮੇਤ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਕਾਰ੍ੱਯਾਣਿ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; ਨਰਪੁਤ੍ਰੇ ਚ ਲਿਪਿ ਰ੍ਯਥਾਸ੍ਤੇ ਤਥੈਵ ਸੋਪਿ ਬਹੁਦੁਃਖੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਵਜ੍ਞਾਸ੍ਯਤੇ|
13 ၁၃ ငါဆိုသည်ကား၊ ဧလိယသည် ရောက်လေပြီ။ သူ၏အကြောင်းကို ကျမ်းစာရေးထားသည်အတိုင်း လူ များသည် သူ့အားပြုချင်သမျှကို ပြုကြပြီဟု မိန့်တော်မူ၏။
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਏਲਿਯਾਰ੍ਥੇ ਲਿਪਿ ਰ੍ਯਥਾਸ੍ਤੇ ਤਥੈਵ ਸ ਏਤ੍ਯ ਯਯੌ, ਲੋਕਾ: ਸ੍ਵੇੱਛਾਨੁਰੂਪੰ ਤਮਭਿਵ੍ਯਵਹਰਨ੍ਤਿ ਸ੍ਮ|
14 ၁၄ တပည့်တော်တို့ရှိရာသို့ ရောက်တော်မူသောအခါ များစွာသောလူအစုအဝေးသည် သူတို့ကို ဝိုင်းလျက်၊ ကျမ်းပြုဆရာတို့သည် သူတို့နှင့် ဆွေးနွေးမေးမြန်းကြသည်ကို မြင်တော်မူ၏။
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸਮੀਪਮੇਤ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਚਤੁਃਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਤੈਃ ਸਹ ਬਹੁਜਨਾਨ੍ ਵਿਵਦਮਾਨਾਨ੍ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਂਸ਼੍ਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍;
15 ၁၅ စုဝေးလျက်ရှိသော လူအပေါင်းတို့သည် ကိုယ်တော်ကိုမြင်လျှင် ချက်ခြင်း အံ့ဩမိန်းမောခြင်းရှိလျက် အထံတော်သို့ ပြေး၍ နှုတ်ဆက်ကြ၏။
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵੈਵ ਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਦਾਸੰਨੰ ਧਾਵਨ੍ਤਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਣੇਮੁਃ|
16 ၁၆ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ သင်တို့သည် သူတို့နှင့် အဘယ်သို့ဆွေးနွေးမေးမြန်းကြသနည်းဟု ကျမ်းပြုဆရာ တို့ကို မေးတော်မူလျှင်၊
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਧ੍ਯਾਪਕਾਨਪ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ੀਦ੍ ਏਤੈਃ ਸਹ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਵਿਵਦਧ੍ਵੇ?
17 ၁၇ လူအစုအဝေး၌ပါသော သူတယောက်က၊ အရှင်ဘုရား၊ အသောနတ်အစွဲခံရသော အကျွန်ုပ်၏သားကို အထံတော်သို့ ဆောင်ခဲ့ပါပြီ။
ਤਤੋ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕਸ਼੍ਚਿਦੇਕਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ ਮਮ ਸੂਨੁੰ ਮੂਕੰ ਭੂਤਧ੍ਰੁʼਤਞ੍ਚ ਭਵਦਾਸੰਨਮ੍ ਆਨਯੰ|
18 ၁၈ နတ်သည် ဘမ်းစားလေရာရာ၌ သူ့ကိုမြေပေါ်မှာ လှဲ၍၊ သူသည်လည်း ခံတွင်းမှ အမြှုတ်ထွက်လျက်၊ အံသွားခဲကြိတ်လျက်၊ ပိန်ခြောက်လျက်နေရပါ၏။ ထိုနတ်ကို နှင်ထုတ်ပါမည်အကြောင်း တပည့်တော်တို့အား အကျွန်ုပ်လျှောက်၍ သူတို့သည် မတတ်နိုင်ကြပါဟု လျှောက်သော်၊
ਯਦਾਸੌ ਭੂਤਸ੍ਤਮਾਕ੍ਰਮਤੇ ਤਦੈਵ ਪਾਤਸਤਿ ਤਥਾ ਸ ਫੇਣਾਯਤੇ, ਦਨ੍ਤੈਰ੍ਦਨ੍ਤਾਨ੍ ਘਰ੍ਸ਼਼ਤਿ ਕ੍ਸ਼਼ੀਣੋ ਭਵਤਿ ਚ; ਤਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤੰ ਭੂਤੰ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਭਵੱਛਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਨਿਵੇਦਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਨ ਸ਼ੇਕੁਃ|
19 ၁၉ ကိုယ်တော်က၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောအမျိုး၊ ငါသည် သင်တို့နှင့်တကွ အဘယ်မျှကာလပတ်လုံးနေရ မည်နည်း။ သင်တို့ကို အဘယ်မျှကာလပတ်လုံး သည်းခံရမည်နည်း။ သူငယ်ကို ငါ့ထံသို့ယူခဲ့ကြဟု မိန့်တော်မူ သည်အတိုင်း၊
ਤਦਾ ਸ ਤਮਵਾਦੀਤ੍, ਰੇ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਕਤਿ ਕਾਲਾਨਹੰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਾਮਿ? ਅਪਰਾਨ੍ ਕਤਿ ਕਾਲਾਨ੍ ਵਾ ਵ ਆਚਾਰਾਨ੍ ਸਹਿਸ਼਼੍ਯੇ? ਤੰ ਮਦਾਸੰਨਮਾਨਯਤ|
20 ၂၀ ယူခဲ့ကြ၏။ ထိုနတ်သည် ကိုယ်တော်ကိုမြင်လျှင် ချက်ခြင်းသူငယ်ကို တောင့်မာစေသဖြင့် သူငယ်သည် မြေပေါ်မှာလဲ၍ အမြှုတ်ထွက်လျက် ကိုယ်ကို လှိမ့်လျက်နေ၏။
ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਸੰਨਿਧਿੰ ਸ ਆਨੀਯਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵੈਵ ਭੂਤੋ ਬਾਲਕੰ ਧ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍; ਸ ਚ ਭੂਮੌ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਫੇਣਾਯਮਾਨੋ ਲੁਲੋਠ|
21 ၂၁ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ ဤသို့ဖြစ်သည်ကား၊ အဘယ်မျှလောက် ကြာပြီနည်းဟု သူငယ်၏အဘအား မေးတော်မူလျှင်၊ အဘက၊ ငယ်သော အရွယ်ကပင် ဖြစ်ပါ၏။
ਤਦਾ ਸ ਤਤ੍ਪਿਤਰੰ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਅਸ੍ਯੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਦਸ਼ਾ ਕਤਿ ਦਿਨਾਨਿ ਭੂਤਾ? ਤਤਃ ਸੋਵਾਦੀਤ੍ ਬਾਲ੍ਯਕਾਲਾਤ੍|
22 ၂၂ သူငယ်ကို သေစေခြင်းငှါ မီး၌၎င်း၊ ရေ၌၎င်း အကြိမ်ကြိမ်လဲစေတတ်၏။ သို့သော်လည်း ကိုယ်တော် သည် တတ်နိုင်တော်မူလျှင် အကျွန်ုပ်တို့ကို သနား၍ကယ်တော်မူပါဟု လျှောက်လေ၏။
ਭੂਤੋਯੰ ਤੰ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਬਹੁਵਾਰਾਨ੍ ਵਹ੍ਨੌ ਜਲੇ ਚ ਨ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਭਵਾਨ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਦਯਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਉਪਕਰੋਤੁ|
23 ၂၃ ယေရှုကလည်း၊ သင်သည် ယုံကြည်နိုင်သလော။ ယုံကြည်သောသူဖြစ်လျှင် ခပ်သိမ်းသောအမှုတို့ကို တတ်နိုင်သည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਵਦਤ੍ ਯਦਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਿਨੇ ਜਨਾਯ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਾਧ੍ਯਮ੍|
24 ၂၄ သူငယ်၏အဘသည် ချက်ခြင်းဟစ်ကြော်၍ အကျွန်ုပ်ယုံကြည်ပါ၏သခင်။ မယုံကြည်သည်ကို မစ တော်မူပါဟု မျက်ရည်နှင့် လျှောက်ပြန်လေ၏။
ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਤਦ੍ਬਾਲਕਸ੍ਯ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰੋੱਚੈ ਰੂਵਨ੍ ਸਾਸ਼੍ਰੁਨੇਤ੍ਰਃ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਪ੍ਰਭੋ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਮਿ ਮਮਾਪ੍ਰਤ੍ਯਯੰ ਪ੍ਰਤਿਕੁਰੁ|
25 ၂၅ ထိုအခါ လူများတို့သည် စုဝေးလျက် ပြေးလာကြသည်ကို ယေရှုသည်မြင်လျှင်၊ နားပင်း၍ စကား အ သောနတ်၊ သူငယ်မှထွက်လော့၊ နောက်တဖန်မဝင်နှင့် ငါအမိန့်ရှိ၏ဟု ထိုညစ်ညူးသောနတ်ကို ဆုံးမ၍ မိန့် တော်မူသဖြင့်၊
ਅਥ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਲੋਕਸਙ੍ਘੰ ਧਾਵਿਤ੍ਵਾਯਾਨ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਮਪੂਤਭੂਤੰ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਰੇ ਬਧਿਰ ਮੂਕ ਭੂਤ ਤ੍ਵਮੇਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਭਵ ਪੁਨਃ ਕਦਾਪਿ ਮਾਸ਼੍ਰਯੈਨੰ ਤ੍ਵਾਮਹਮ੍ ਇਤ੍ਯਾਦਿਸ਼ਾਮਿ|
26 ၂၆ နတ်သည် အော်ဟစ်၍ အလွန်တောင့်မာစေပြီးမှ ထွက်သွား၏။ သူငယ်သည် သေသကဲ့သို့ဖြစ်၏။ သေပြီဟု လူများဆိုကြ၏။
ਤਦਾ ਸ ਭੂਤਸ਼੍ਚੀਤ੍ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਮਾਪੀਡ੍ਯ ਬਹਿਰ੍ਜਜਾਮ, ਤਤੋ ਬਾਲਕੋ ਮ੍ਰੁʼਤਕਲ੍ਪੋ ਬਭੂਵ ਤਸ੍ਮਾਦਯੰ ਮ੍ਰੁʼਤਇਤ੍ਯਨੇਕੇ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ|
ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਰੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਨੋੱਥਾਪਿਤਃ ਸ ਉੱਤਸ੍ਥੌ|
28 ၂၈ အိမ်သို့ ဝင်တော်မူပြီးမှ တပည့်တော်တို့က၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုနတ်ကို အဘယ်ကြောင့် မနှင်ထုတ် နိုင်ပါသနည်းဟု တိတ်ဆိတ်စွာမေးလျှောက်ကြသော်၊
ਅਥ ਯੀਸ਼ੌ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਗੁਪ੍ਤੰ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਵਯਮੇਨੰ ਭੂਤੰ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਕੁਤੋ ਨ ਸ਼ਕ੍ਤਾਃ?
29 ၂၉ ကိုယ်တော်က၊ ဆုတောင်းခြင်း၊ အစာရှောင်ခြင်းမှတပါး အဘယ်သို့သောအားဖြင့် ထိုနတ်မျိုးသည် မ ထွက်နိုင်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ਸ ਉਵਾਚ, ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨੋਪਵਾਸੌ ਵਿਨਾ ਕੇਨਾਪ੍ਯਨ੍ਯੇਨ ਕਰ੍ੰਮਣਾ ਭੂਤਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯੰ|
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਦਿਤ੍ਵਾ ਗਾਲੀਲ੍ਮਧ੍ਯੇਨ ਯਯੌ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ ਕੋਪਿ ਜਾਨੀਯਾਦਿਤਿ ਸ ਨੈੱਛਤ੍|
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਪਦਿਸ਼ਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਨਰਪੁਤ੍ਰੋ ਨਰਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤੇ ਚ ਤੰ ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੈਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਹਤੇ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਨੇ ਸ ਉੱਥਾਸ੍ਯਤੀਤਿ|
32 ၃၂ ခံပြီးမှသုံးရက်မြောက်သောနေ့၌ ထမြောက်လိမ့်မည်ဟူသော အကြောင်းများကို တပည့်တော်တို့အား ပြတော်မူ၏။ ထိုအကြောင်းများကို သူတို့သည် နားမလည်သော်လည်း၊ ကိုယ်တော်ကို မမေးမလျှောက်ဝံ့ကြ။
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਕਥਾਂ ਤੇ ਨਾਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਞ੍ਚ ਬਿਭ੍ਯਃ|
33 ၃၃ ကပေရနောင်မြို့သို့ ရောက်၍ အိမ်၌ရှိတော်မူလျှင်၊ သင်တို့သည် လမ်း၌အဘယ်အမှုကို အချင်းချင်း ငြင်းခုံကြသနည်းဟု မေးတော်မူသည်ကို၊
ਅਥ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ਪੁਰਮਾਗਤ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇਗ੍ਰੁʼਹਞ੍ਚੇਤ੍ਯ ਤਾਨਪ੍ਰੁʼੱਛਦ੍ ਵਰ੍ਤ੍ਮਮਧ੍ਯੇ ਯੂਯਮਨ੍ਯੋਨ੍ਯੰ ਕਿੰ ਵਿਵਦਧ੍ਵੇ ਸ੍ਮ?
34 ၃၄ သူတို့သည် တိတ်ဆိတ်စွာနေကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ အဘယ်သူသည်သာ၍ ကြီးမြတ်အံ့နည်းဟု လမ်း၌ အချင်းချင်းငြင်းခုံကြ၏။
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਨਿਰੁੱਤਰਾਸ੍ਤਸ੍ਥੁ ਰ੍ਯਸ੍ਮਾੱਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੋ ਮੁਖ੍ਯ ਇਤਿ ਵਰ੍ਤ੍ਮਾਨਿ ਤੇ(ਅ)ਨ੍ਯੋਨ੍ਯੰ ਵ੍ਯਵਦਨ੍ਤ|
35 ၃၅ ထိုအခါကိုယ်တော်သည် ထိုင်လျက် တကျိပ်နှစ်ပါးတို့ခေါ်တော်မူ၍၊ အရင်အဦးဖြစ်လိုသောသူ မည် သည်ကား နောက်ဆုံးဖြစ်ရမည်။ အလုံစုံတို့၏ အစေခံလည်းဖြစ်ရမည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ਤਤਃ ਸ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਆਹੂਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮੁਖ੍ਯੋ ਭਵਿਤੁਮਿੱਛਤਿ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯੋ ਗੌਣਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸੇਵਕਸ਼੍ਚ ਭਵਤੁ|
ਤਦਾ ਸ ਬਾਲਕਮੇਕੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਮਧ੍ਯੇ ਸਮੁਪਾਵੇਸ਼ਯਤ੍ ਤਤਸ੍ਤੰ ਕ੍ਰੋਡੇ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਾਨਵਾਦਾਤ੍
37 ၃၇ အကြင်သူသည် ငါ့မျက်နှာကိုထောက်၍ ဤကဲ့သို့သော သူငယ်တစုံတယောက်ကိုလက်ခံ၏။ ထိုသူ သည် ငါ့ကိုပင်လက်ခံ၏။ ငါ့ကိုလက်ခံသောသူသည်လည်း ငါကိုသာလက်ခံသည်မဟုတ်။ ငါ့ကိုစေလွှတ် တော် မူသောသူကိုပင် လက်ခံသည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਬਾਲਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ; ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਕੇਵਲਮ੍ ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ ਤੰਨ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕਸ੍ਯਾਪ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਕਰੋਤਿ|
38 ၃၈ ယောဟန်ကလည်း၊ အရှင်ဘုရား၊ အကျွန်ုပ်တို့နှင့်အတူ မလိုက်ဘဲလျက် ကိုယ်တော်၏နာမကို အမှီပြု ၍ နတ်ဆိုးတို့ကိုနှင်ထုတ်သောသူတယောက်ကို အကျွန်ုပ်တို့တွေ့ပါ၏။ သူသည်အကျွန်ုပ်တို့နှင့် အတူမလိုက် သောကြောင့် အကျွန်ုပ်တို့သည် မြစ်တားကြပါသည်ဟု လျှောက်လေသော်၊
ਅਥ ਯੋਹਨ੍ ਤਮਬ੍ਰਵੀਤ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ, ਅਸ੍ਮਾਕਮਨਨੁਗਾਮਿਨਮ੍ ਏਕੰ ਤ੍ਵਾੰਨਾਮ੍ਨਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਨ੍ਤੰ ਵਯੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤਃ, ਅਸ੍ਮਾਕਮਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਤ੍ਵਾੱਚ ਤੰ ਨ੍ਯਸ਼਼ੇਧਾਮ|
39 ၃၉ ယေရှုက၊ ထိုသူကိုမမြစ်တားကြနှင့်။ ငါ့နာမကို အမှီပြုလျက် တန်ခိုးကိုပြ၍ ငါ့ကိုအလွယ်တကူ ကဲ့ရဲ့နိုင်သောသူတယောက်မျှမရှိ။
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਤੰ ਮਾ ਨਿਸ਼਼ੇਧਤ੍, ਯਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮੰਨਾਮ੍ਨਾ ਚਿਤ੍ਰੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਸ ਸਹਸਾ ਮਾਂ ਨਿਨ੍ਦਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
ਤਥਾ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਾਂ ਨ ਕਰੋਤਿ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਵ ਸਪਕ੍ਸ਼਼ਃ|
41 ၄၁ သင်တို့သည်ခရစ်တော်နှင့် ဆိုင်သည်ဟု ငါ့မျက်နှာကိုထောက်၍ အကြင်သူသည် သင်တို့အား ရေ တခွက်ကိုမျှပေး၏။ ထိုသူသည် အကျိုးကို မရဘဲနေရာ၊ ငါအမှန်ဆို၏။
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਮੰਨਾਮ੍ਨਾ ਕੰਸੈਕੇਨ ਪਾਨੀਯੰ ਪਾਤੁੰ ਦਦਾਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਚ੍ਮਿ, ਸ ਫਲੇਨ ਵਞ੍ਚਿਤੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
42 ၄၂ ငါ့ကိုယုံကြည်သော ဤသူငယ်တစုံတယောက်ကို အကြင်သူသည် မှားယွင်းစေ၏။ ထိုသူသည် လည် ပင်း၌ ကြိတ်ဆုံကျောက်ကိုဆွဲ၍ ပင်လယ်၌ချခြင်းကိုခံရလျှင် အနေသာ၍ကောင်း၏။
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਮੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਣਿਨਾਮ੍ ਏਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਿਘ੍ਨੰ ਜਨਯਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯੈਤਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਕਰਣਾਤ੍ ਕਣ੍ਠਬੱਧਪੇਸ਼਼ਣੀਕਸ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਾਗਰਾਗਾਧਜਲ ਮੱਜਨੰ ਭਦ੍ਰੰ|
43 ၄၃ သင်၏လက်သည်သင့်ကိုမှားယွင်းစေလျှင် လက်ကိုဖြတ်လော့။ ပိုးမသေ၊ မီးမငြိမ်းရာ၊ ငရဲအတွင်းမငြိမ်းနိုင်သော မီးထဲသို့လက်နှစ်ဘက်စုံနှင့် ဝင်ရသည်ထက်၊ လက် ချို့တဲ့၍ အသက်ရှင်ခြင်းသို့ဝင်စားသော် သာ၍ကောင်း၏။ (Geenna g1067)
ਅਤਃ ਸ੍ਵਕਰੋ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਬਾਧਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਛਿਨ੍ਧਿ;
44 ၄၄
ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਯਤ੍ਰ ਕੀਟਾ ਨ ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਵਹ੍ਨਿਸ਼੍ਚ ਨ ਨਿਰ੍ੱਵਾਤਿ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਨਿਰ੍ੱਵਾਣਾਨਲਨਰਕੇ ਕਰਦ੍ਵਯਵਸ੍ਤਵ ਗਮਨਾਤ੍ ਕਰਹੀਨਸ੍ਯ ਸ੍ਵਰ੍ਗਪ੍ਰਵੇਸ਼ਸ੍ਤਵ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੰ| (Geenna g1067)
45 ၄၅ သင်၏ခြေသည် သင့်ကိုမှားယွင်းစေလျှင် ခြေကိုဖြတ်လော့။ ပိုးမသေ၊ မီးမငြိမ်းရာ၊ ငရဲအတွင်း မငြိမ်းနိုင်သောမီးထဲသို့ ခြေနှစ်ဘက်စုံနှင့်ချခြင်းကို ခံရသည်ထက်၊ ခြေချို့တဲ့၍ အသက်ရှင်ခြင်းသို့ ဝင်စားသော် သာ၍ကောင်း၏။ (Geenna g1067)
ਯਦਿ ਤਵ ਪਾਦੋ ਵਿਘ੍ਨੰ ਜਨਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਛਿਨ੍ਧਿ,
46 ၄၆
ਯਤੋ ਯਤ੍ਰ ਕੀਟਾ ਨ ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਵਹ੍ਨਿਸ਼੍ਚ ਨ ਨਿਰ੍ੱਵਾਤਿ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ (ਅ)ਨਿਰ੍ੱਵਾਣਵਹ੍ਨੌ ਨਰਕੇ ਦ੍ਵਿਪਾਦਵਤਸ੍ਤਵ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪਾਤ੍ ਪਾਦਹੀਨਸ੍ਯ ਸ੍ਵਰ੍ਗਪ੍ਰਵੇਸ਼ਸ੍ਤਵ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੰ| (Geenna g1067)
47 ၄၇ သင်၏မျက်စိသည်လည်း သင့်ကိုမှားယွင်းစေလျှင် မျက်စိကိုထုတ်လော့။ ပိုးမသေ၊ မီးမငြိမ်းရာ၊ ငရဲမီးထဲသို့ မျက်စိနှစ်ဘက်စုံနှင့်ချခြင်းကို ခံရသည်ထက်၊ မျက်စိတဘက်နှင့် ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်သို့ ဝင်စားသော် သာ၍ကောင်း၏။ (Geenna g1067)
ਸ੍ਵਨੇਤ੍ਰੰ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਬਾਧਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦਪ੍ਯੁਤ੍ਪਾਟਯ, ਯਤੋ ਯਤ੍ਰ ਕੀਟਾ ਨ ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਵਹ੍ਨਿਸ਼੍ਚ ਨ ਨਿਰ੍ੱਵਾਤਿ,
48 ၄၈
ਤਸ੍ਮਿਨ (ਅ)ਨਿਰ੍ੱਵਾਣਵਹ੍ਨੌ ਨਰਕੇ ਦ੍ਵਿਨੇਤ੍ਰਸ੍ਯ ਤਵ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪਾਦ੍ ਏਕਨੇਤ੍ਰਵਤ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਸ੍ਤਵ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੰ| (Geenna g1067)
ਯਥਾ ਸਰ੍ੱਵੋ ਬਲਿ ਰ੍ਲਵਣਾਕ੍ਤਃ ਕ੍ਰਿਯਤੇ ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵੋ ਜਨੋ ਵਹ੍ਨਿਰੂਪੇਣ ਲਵਣਾਕ੍ਤਃ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
50 ၅၀ ဆားသည်ကောင်း၏သို့သော်လည်း အငန်ကင်းပျောက်လျှင်၊ ငန်သောအရသာကို အဘယ်သို့ ရပြန် မည်နည်း။ သင်တို့၌ဆားရှိစေကြလော့။ အချင်းချင်း အသင့်အတင့်နေကြလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ਲਵਣੰ ਭਦ੍ਰੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਲਵਣੇ ਸ੍ਵਾਦੁਤਾ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਕਥਮ੍ ਆਸ੍ਵਾਦ੍ਯੁਕ੍ਤੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ? ਯੂਯੰ ਲਵਣਯੁਕ੍ਤਾ ਭਵਤ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕੁਰੁਤ|
