< မာကု 8 >
1 ၁ ထိုအခါ စုဝေးသောသူအလွန်များ၍ စားစရာမရှိလျှင်၊ ယေရှုသည် တပည့်တော်တို့ကို ခေါ်၍၊
ହେୱାଡ଼ାଂ ହେନି ମାନାୟାର୍ ଆରେ ରଗ ରୁଣ୍ଡାଆତାର୍, ଆରେ ହେୱାର୍ ତାକେ ତିନାକା ଉଣାକା ଇନାକା ହିଲ୍ୱିତିଲେ ଜିସୁ ଚେଲାହିରିଂ ଲାଗେ କୁକ୍ଚି ହେୱାରିଂ ୱେଚ୍ଚାନ୍,
2 ၂ ဤလူများကို ငါသနား၏။ သုံးရက်ပတ်လုံး ငါနှင့်အတူ ရှိကြပြီ။ စားစရာအလျှင်းမရှိ။
“ହେନି ମାନାୟାର୍ କାଜିଂ ନାଙ୍ଗ୍ କାର୍ମା ହତ୍ନାତା, ଇନାକିଦେଂକି ଇୱାର୍ ତିନି ଦିନ୍ ଆତାରେ ନା ହୁଦାଂ ମାନ୍ଞ୍ଜି ୱାନାରା ଆରେ ହେୱାର୍ ତାକେ ଇନାକାପା ତିନାକା ହିଲୁତ୍,”
3 ၃ အချို့တို့သည် အဝေးကလာသည်ဖြစ်၍၊ အစာမစားမှီ သူတို့အိမ်သို့ ငါလွှတ်လျှင် လမ်းခရီး၌ မောကြ လိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ଜଦି ଆନ୍ ହେୱାରିଂ ନାସ୍କିତାଂ ଇଞ୍ଜ ପକ୍ତାଂଚି, ତା ଆତିସ୍ ହାସ୍ଦ ହେୱାର୍ ନାସ୍କି ବାଉଡ଼ା ଆନାର୍; ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ କେତେକ୍ ଦେହାତାଂ ୱାତାର୍ଣ୍ଣା ।
4 ၄ တပည့်တော်တို့ကလည်း၊ ဤတောအရပ်၌ ဤသူတို့ကို အဘယ်သို့ ဝစွာကျွေးနိုင်မည်နည်းဟု လျှောက်ကြသော်၊
ଚେଲାହିର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ଇବେ ଇ ଚିମ୍ରା ବାହାତାକେ ଇନେର୍ ଇମେଣ୍ଡାଂ ରୁଟି ତାସି ଇୱାରିଂ ପଟପାଞ୍ଜି କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାସ୍?”
5 ၅ ကိုယ်တော်က၊ သင်တို့တွင် မုန့်ဘယ်နှစ်လုံး ရှိပါသနည်းဟု မေးတော်မူလျှင်၊ မုန့်ခုနှစ်လုံးရှိပါသည်ဟု လျှောက်ကြ၏။
“ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, ମି ତାକେ ଏଚଙ୍ଗ୍ ରୁଟିଂ ମାନିକ୍?” ହେୱାର୍ ଇଚାର୍, “ସାତ୍ଗଟା ।”
6 ၆ ထိုအခါ လူအစုအဝေးကို မြေပေါ်မှာလျောင်းကြစေဟု အမိန့်တော်ရှိ၏။ မုန့်ခုနစ်လုံးကိုလည်း ယူ၍ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပြီးမှ မုန့်ကိုဖဲ့၍ လူများတို့ရှေ့၌ ထည့်စေခြင်းငှါ တပည့်တော်တို့အား ပေးတော်မူသည် အတိုင်း သူတို့သည် ထည့်ကြ၏။
ହେବେତାଂ ଜିସୁ ମାନାୟାରିଂ ମେଦ୍ନିତ କୁଚ୍ଚେଂ ବଲ୍ ହିତାନ୍; ଆରି, ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ସାତ୍ଗଟା ରୁଟିଂ ଅଜ଼ି ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ଜୁୱାର୍ କିଜ଼ି ହେ ୱିଜ଼ୁ ଡ୍ରିପ୍କିସ୍ ବାଟାକିଜ଼ି ହିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ହେ ଚେଲାହିରିଂ ହିତାନ୍ ଆରେ ହେୱାର୍ ମାନାୟାରିଂ ହେଦାଂ ପାସ୍ପିସ୍ ହିତାର୍ ।
7 ၇ အနည်းငယ်မျှသော ငါးကောင်ကလေးလည်း ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပြီးမှ လူများရှေ့၌ ထည့်စေခြင်းငှါ မိန့်တော်မူ၏။
ପାଚେ, ହେୱାର୍ ତାକେ ଅଲପ୍ ପାରାନେ କେତ୍ ଗଟା ହିରୁ ମିନ୍କୁ ମାଚିକ୍; ହେୱାଙ୍ଗ୍ ୱିଜ଼ୁ ହେୱାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ଦନ୍ୟବାଦ୍ କିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ବାଟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଇଚାନ୍ ।
8 ၈ ထိုသူတို့သည် စား၍ ဝကြပြီးမှ ကြွင်းရစ်သောအကျိုးအပဲ့ကို ကောက်သိမ်း၍ ခုနစ်တောင်းအပြည့် ရကြ၏။
ହେବେ ହେୱାର୍ ତିନ୍ଞ୍ଜି ପଟ ପାନ୍ଚାର୍ ଆରେ ସାତ୍ ଟପା ହାର୍ତି ଡ୍ରିକ୍ତି ରୁଟିଂ ନିିକ୍ଚି ଅତାର୍ ।
9 ၉ စားသောသူအရေအတွက်ကား၊ လူလေးထောင် မျှလောက် ရှိသတည်း။ ထိုသူတို့ကို လွှတ်တော်မူပြီးမှ၊
ହେୱାର୍ ଆନ୍ମାନ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଚାରି ହାଜାର୍ ଲକୁ ମାଚାର୍ ।
10 ၁၀ တပည့်တော်တို့နှင့်တကွ လှေထဲသို့ ချက်ခြင်းဝင်၍၊ ဒါလမနုသကျေးလက်သို့ ရောက်တော်မူ၏။
ତା ପାଚେ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ପକ୍ତାନ୍ ଆରି ହେ ଦାପ୍ରେ ହେୱାନ୍ ତା ଚେଲାର୍ ହୁଦାଂ ଡଙ୍ଗାତ ଦୁମ୍ଜି ଦଲ୍ମନୁତା ନିପ ୱାତାର୍ ।
11 ၁၁ ထိုအခါ ဖာရိရှဲတို့သည် ထွက်လာ၍ ကိုယ်တော်နှင့် ဆွေးနွေးငြင်းခုံသည်တွင် စုံစမ်းနှောင့်ရှက်ခြင်းငှါ၊ မိုဃ်းကောင်းကင်ကဖြစ်သော နိမိတ်လက္ခဏာကို တောင်းကြ၏။
ପାଚେ ପାରୁସିର୍ ବାର୍ତ ୱାଜ଼ି ତା ଲାହାଂ ବେଣ୍କିବାଦେଂ ଲାଗାତାର୍ ଆରି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପରିକ୍ୟା କିନି ବାବ୍ନାତ ଆକାସ୍ନି ର ଚିନ୍ ଏନ୍ତାର୍ ।
12 ၁၂ ကိုယ်တော်သည် စိတ်နှလုံးညည်းတွားသံကို ပြုတော်မူလျက်၊ ဤလူမျိုးသည် နိမိတ်လက္ခဏာကို မပြရ ဟု မိန့်တော်မူပြီးလျှင်၊
ହେବେତାଂ ହେୱାନ୍ ଜିବୁନ୍ତ ଗାଜା ପୁଣ୍ଡା ହିଜ଼ି ନେନ୍ଚାନ୍, “ନେଞ୍ଜେୱିଗାନି ନାର୍ ଇନାକିଦେଂକି ଚିନ୍ ଡେକ୍ନାରା? ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ନେଞ୍ଜେୱିଗାନି ନାର୍ଦିଂ ଇନାକାପା ଚିନ୍ ହିୟା ଆଉତ୍!”
13 ၁၃ ထိုသူတို့ ရှိရာမှထွက်၍ တဖန် လှေထဲသို့ ဝင်ပြီးလျှင် ကမ်းတဘက်သို့ ပြန်တော်မူ၏။
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ପିସ୍ସି ଆରି ରଗ ଡଙ୍ଗାତ ଦୁମ୍ଜି ଆନ୍ଟି ପାଡ଼ାକା ହାଚାନ୍ ।
14 ၁၄ တပည့်တော်တို့သည် မုန့်ကိုယူခြင်းငှါ မေ့လျော့ကြသဖြင့်၊ လှေပေါ်မှာ သူတို့၌ မုန့်တလုံးတည်းသာ ရှိ ၏။
ଜିସୁତି ଚେଲାର୍ ରୁଟି ଅଦେଂ ବାଣା ଆତାର୍; ଡଙ୍ଗାତ ହେୱାର୍ ତାକେ ମାତର୍ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ନେ ରୁଟି ମାଚାତ୍ ।
15 ၁၅ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ ဖာရိရှဲတို့၏တဆေးကို၎င်း၊ ဟေရုဒ်၏တဆေးကို၎င်း၊ သတိနှင့် ကြဉ်ရှောင်ကြဟု ပညတ်တော်မူ၏။
ପାଚେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଜାଗ୍ରତ୍ ଆଡୁ,” ହେରଦ୍ତି ଆରି “ପାରୁସିର୍ତାଂ ଆରି ହେରଦ୍ତି ସାଦୁକିର୍ତି ହଇନିତାଂ ଜାଗ୍ରତ୍ ଆଜ଼ି ମାନାଟ୍ ।”
16 ၁၆ တပည့်တော်တို့ကိုလည်း၊ ငါတို့၌ မုန့်မပါသောကြောင့် ဤစကားကို မိန့်တော်မူသည်ဟု အချင်းချင်း ဆွေးနွေးပြောဆိုကြ၏။
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱେର୍ ନିଜେ ନିଜେ ବେଣ୍କିବା ଆଜ଼ି ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, “ମା ତାକେ ରୁଟି ହିଲୁତ୍ ଇଞ୍ଜି ହେୱାର୍ ଇଦାଂ ଇଚାର୍ ।”
17 ၁၇ ယေရှုသည် သိတော်မူလျှင်၊ သင်တို့၌ မုန့်မပါသည်ကိုထောက်၍ အဘယ်ကြောင့်အချင်းချင်း ဆွေး နွေး ပြောဆိုကြသနည်း။ ယခုတိုင်အောင် နှလုံးမသွင်း၊ နားမလည်ကြသလော။ သင်တို့ စိတ်နှလုံးမိုက်သေး သလော။
ଜିସୁ ହେଦାଂ ପୁଞ୍ଜି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ମି ତାକେ ରୁଟି ହିଲୁତ୍ ଇଞ୍ଜି ଇନାକିଦେଂ ହାରି ବେଣ୍କିବା ଆନାଦେରା? ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଇ ପାତେକ୍ ପୁନୁଦେରା କି ବୁଜା ଆଉଦେରା? ଇନାକା ମି ମାନ୍ ଆଟ୍ୱା ଆତାତ୍ନ୍ନା
18 ၁၈ မျက်စိရှိလျက်ပင် မမြင်၊ နားရှိလျက်ပင် မကြား၊ စိတ်မအောက်မေ့ဘဲနေကြသလော။
ମି ମାନ୍ ଇନାକା କାଲ୍ଲାକେ ଆତାତ୍ନ୍ନା? କାଣ୍କୁ ମାନ୍ଞ୍ଜି ମାନ୍ଞ୍ଜି ହୁଡ଼ୁଦେରା? ଆରେ, କିତୁଲିଂ ମାନ୍ଞ୍ଜି ମାନ୍ଞ୍ଜି ୱେନୁଦେରା?
19 ၁၉ မုန့်ငါးလုံးကို လူငါးထောင်အား ငါဖဲ့သောအခါ အကျိုးအပဲ့ဘယ်နှစ်တောင်း ကောက်သိမ်း သနည်း ဟု မေးတော်မူလျှင်၊ တဆယ်နှစ်တောင်းကောက်သိမ်းပါသည်ဟု လျှောက်ကြ၏။
ହେ ପାଞ୍ଚ୍ ହାଜାର୍ ମାନାୟାର୍ ବିତ୍ରେ ଆନ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ପାଞ୍ଚ୍ଗଟା ରୁଟିଂ ଡ୍ରିକ୍ଚି ମାଚାଙ୍ଗ୍ ହେ ପାଦ୍ନା ଏପେଙ୍ଗ୍ ବାର୍ତି ଏଚେ ଟପା କୁଦ୍ରି ଆତି ରୁଟିଂ ଅଜ଼ି ମାଚାଦେର୍ ହେଦାଂ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଏତ୍ ହିଲୁତ୍?” ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ଇଚାର୍, “ବାର ଦାଉଡ଼ା ।”
20 ၂၀ မုန့်ခုနစ်လုံးကို လူလေးထောင်အား ငါဖဲ့သောအခါ အကျိုးအပဲ့ဘယ်နှစ်တောင်း ကောက်သိမ်းသနည်း ဟု မေးတော်မူလျှင်၊ ခုနစ်တောင်းကောက်သိမ်းပါသည်ဟု လျှောက်ကြ၏။
ଆରେ, “ହେ ଚାରି ହାଜାର୍ ମାନାୟାର୍ ବିତ୍ରେ ଆନ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ସାତ୍ଗଟା ରୁଟିଂ ଡ୍ରିକ୍ଚି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ହେ ପାଦ୍ନା ଏପେଙ୍ଗ୍ ପୁରା ଏଚେ ଟପା ଡ୍ରିଙ୍ଗ୍ତି କୁଦ୍ରି ନିକ୍ଚି ଅଜ଼ି ମାଚାଦେର୍?” ହେୱାର୍ ଇଚାର୍, “ସାତ୍ ଟପା ।”
21 ၂၁ သို့ဖြစ်လျှင်၊ သင်တို့သည် နားမလည်ဘဲ အဘယ်သို့ နေကြသနည်းဟု မိန့်တော်မူ၏။
ହେବେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ନଙ୍ଗ୍ ପାତେକ୍ ବୁଜା ଆଉଦେରା ।”
22 ၂၂ ဗက်ဇဲဒမြို့သို့ ရောက်တော်မူလျှင်၊ လူကန်းတယောက်ကို အထံတော်သို့ဆောင်ခဲ့၍၊ ထိုသူကို တို့တော်မူမည်အကြောင်း တောင်းပန်ကြ၏။
ପାଚେ ହେୱାର୍ ବେତ୍ସାଇଦାତ ୱାତାର୍ । ଆରି, ଲକୁ ର କାଣାଙ୍ଗ୍ ତା ଲାଗେ ତାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଡୁଦେଂ ହେୱାନିଂ ଗୱାରି କିତାର୍ ।
23 ၂၃ ကိုယ်တော်သည် လူကန်းကိုလက်ဆွဲ၍ မြို့ပြင်သို့ ထွက်ပြီးမှ၊ သူ၏မျက်စိကို တံထွေးနှင့်ထွေး၍ သူ့အပေါ်မှာ လက်တော်ကိုတင်လျက်၊ သင်သည် တစုံတခုကို မြင်သလောဟု မေးတော်မူ၏။
ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍ କାଣାଙ୍ଗ୍ କେଇ ଆଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ନାସ୍ ବାର୍ତ ଅସି ହାଚାନ୍, ଆରେ ହେ କାଣ୍କୁକାଂ ଏୱିଡ଼ିଂ ଆରେ ତା ଜପି କେଇ ଇଡ଼ିିଜି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଏନ୍ କି ଅଲପ୍ ହୁଡ଼୍ନାୟା?”
24 ၂၄ ထိုသူသည် ကြည့်မျှော်လျှင်၊ လူတို့သည် သစ်ပင်ကဲ့သို့ဖြစ်၍ လှမ်းသွားသည်ကို အကျွန်ုပ် မြင်ပါသည် ဟု လျှောက်၏။
ହେୱାନ୍ ଜପି ହୁଡ଼୍ଜି ଇଚାନ୍, ଆନ୍ ମାନାୟ୍ତିଂ ତାଂନାକା ହୁଡ଼୍ନାଙ୍ଗା, ମାତର୍ “ଆନ୍ ମାର୍ ଲାକେ ଇନାକା ତାଂନାକା ହୁଡ଼୍ନାଙ୍ଗା ।”
25 ၂၅ နောက်တဖန်သူ၏မျက်စိပေါ်မှာ လက်တော်ကိုတင်၍ ကြည့်မျှော်စေတော်မူလျှင်၊ သူသည် ပကတိ အဖြစ်သို့ ရောက်၍ အလုံးစုံတို့ကို ရှင်းလင်းစွာမြင်လေ၏။
ତାପାଚେ ହେୱାନ୍ ଆରେ ରଗ ତା କାଣାଙ୍ଗାତ କେଇ ଡୁପ୍ତାନ୍; ହେବେ ହେୱାନ୍ ହାର୍ କିଜ଼ି ହୁଡ଼୍ତାନ୍ ଆରି ଉଜ୍ ଆଜ଼ି କାଣ୍ଙ୍ଗାମିଟ୍ ଇଚ୍ୱାଦାଂ ୱିଜ଼ୁ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ଲାଗାତାନ୍ ।
26 ၂၆ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ မြို့ထဲသို့မဝင်နှင့်။ မြို့၌ အဘယ်သူကိုမျှမပြောနှင့်ဟု မိန့်တော်မူ၍ သူ့ကို မိမိ နေရာသို့ လွှတ်လိုက်လေ၏။
ପାଚେ ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ଇଞ୍ଜ ପକ୍ଚି ଇଚାନ୍, “ଇ ନାସ୍ ହାଲ୍ମା ମାତର୍ ଜାର୍ ଇଞ୍ଜ ହାଲା ।”
27 ၂၇ ယေရှုသည် ဖိလိပ္ပုကဲသရိမြို့၏ ကျေးလက်သို့ တပည့်တော်တို့နှင့်တကွ ကြွတော်မူစဉ်၊ လမ်းခရီး၌ လူများတို့သည် ငါ့ကို အဘယ်သူဖြစ်သည်ဆိုကြသနည်းဟု တပည့်တော်တို့ကို မေးမြန်းတော်မူလျှင်၊
ଇଦାଂ ପାଚେ ଜିସୁ ଆରି ତା ଚେଲାହିର୍ କାଇସରିୟା ପିଲିପ୍ପି ନିପ ନାସ୍କୁକାଂ ହାଚାର୍, ଆରି ହାନି ହାସ୍ଦ ହେ ଚେଲାହିରିଂ ଜିସୁ ୱେନ୍ବେଦେଂ ଲାଗାତାନ୍, “ଆନ୍ ଇନେର୍ ଇଞ୍ଜି ଲକୁ ଇନାକା ଇଞ୍ଜି ବାବି କିଦ୍ନାରା?”
28 ၂၈ လူအချို့က၊ ကိုယ်တော်သည် ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်ဖြစ်သည်ဟူ၍၎င်း၊ အချို့က ဧလိယဖြစ်သည် ဟူ ၍၎င်း၊ အချို့က ပရောဖက်တပါးပါးဖြစ်သည်ဟူ၍၎င်း ဆိုကြပါ၏ဟု လျှောက်ကြသော်၊
ଇବେ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାର୍, “ବାପ୍ତିସିମ୍ହିନି ଜହନ୍,” ଆରେ ଇନେର୍ ଇନେର୍ ଏଲିୟ, ମାତର୍ ଇନେର୍ ଇନେର୍ ଇନାର୍, ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ ବିତ୍ରେ ରକାନ୍ ।
29 ၂၉ သင်တို့လည်း ငါ့ကို အဘယ်သူဖြစ်သည် ဆိုကြသနည်းဟု မေးမြန်းတော်မူလျှင်၊ ပေတရုက၊ ကိုယ်တော်သည် ခရစ်တော်ဖြစ်တော်မူသည်ဟု လျှောက်လေ၏။
ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, ମାତର୍ “ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନେନ୍ ଇଞ୍ଜି ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଇଞ୍ଜ୍ନାଦେରା?” ପିତର୍ ହେୱାନିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଏନ୍ ଆନାୟା ଇସ୍ୱର୍ ବାଚିକିତି କ୍ରିସ୍ଟତି ।”
30 ၃၀ ကိုယ်တော်၏အကြောင်းကို အဘယ်သူအားမျှမပြောစိမ့်သောငှါ တပည့်တော်တို့ကို ပညတ်တော်မူ၏။
ମାତର୍ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ “ହେ ବିସ୍ରେ ଇନେରିଂକି ଇନାକା ୱେଚ୍ୱେଦେଂ ବଲ୍ ହିତାନ୍ ।”
31 ၃၁ ထိုမှတပါး၊ လူသားသည်များစွာ ခံရမည်။ လူအကြီးအကဲ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီး၊ ကျမ်းပြုဆရာတို့၏ ငြင်းပယ်ခြင်းကို၎င်း၊ အသေသတ်ခြင်းကို၎င်းခံရမည်။ သုံးရက်မြောက်သောနေ့၌ ထမြောက်လိမ့်မည်ဟူသော အကြောင်းများကို တပည့်တော်တို့အား ပြစပြုတော်မူ၏။
ଆରେ, ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ହିକାଇ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍ ଜେ, “ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ଆତିସ୍ପା ବେସି ଦୁକ୍ପାୟା ଆଦେଂ ଆନାତ୍ ଆରେ ପ୍ରାଚିନାର୍, ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଆରେ ସାସ୍ତିର୍ତି ହୁକେ ମୁନା କିୟାଜ଼ି ହାଦେଂ ଆନାତ୍, ଆରେ ତିନ୍ଦିନ୍ତାଂ ନିଙ୍ଗ୍ନାକା ମାନାତ୍ ।”
32 ၃၂ ထိုသို့အတည့်အလင်းပြတော်မူသောကြောင့် ပေတရုသည် ကိုယ်တော်ကို မိမိနှင့်အတူခေါ်၍ အပြစ် တင်သောစကားကို လျှောက်သော်၊
ଇ ବେରଣ୍ ହେୱାନ୍ ପୁଟ୍ତେ ଇଚାନ୍ । ହେବେଣ୍ଡାଂ ପିତର୍ ହେୱାନିଂ ର ବାହାତ ଅଜ଼ି ଗଡ଼୍କିଦେଂ ଲାଗାତାନ୍ ।
33 ၃၃ ကိုယ်တော်သည် မျက်နှာတော်ကိုလှည့်၍ တပည့်တော်တို့ကိုကြည့်ရှုလျက်၊ အချင်းရန်သူ၊ ငါ့နောက်သို့ ဆုတ်လော့။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏အရာကို စိတ်မစွဲလမ်း၊ လူတို့၏အရာကိုသာ စွဲလမ်းသည်ဟူ၍ ပေတရု ကို ဆုံးမတော်မူ၏။
ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ମାସ୍ଦି ହୁଡ଼୍ଜି ତା ଚେଲାହିରିଂ ପିତର୍ତିଂ ଗଡ଼୍ କିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ନା ମୁମ୍ଦାଂ ଗୁଚା, ସୟ୍ତାନ୍,” ଲାଗିଂ “ଏନ୍ ଇସ୍ୱର୍ ବିସ୍ରେ ବାବି କିୱାଦାଂ ଏନ୍ ମାନାୟ୍ ବିସ୍ରେ ବାବି କିନାୟା ।”
34 ၃၄ ထိုအခါ တပည့်တော်တို့နှင့် ပရိတ်သတ်များကို ခေါ်တော်မူပြီးလျှင်၊ အကြင်သူသည် ငါ၌ဆည်းကပ် ခြင်းငှါ အလိုရှိ၏။ ထိုသူသည် ကိုယ်ကိုကိုယ် ငြင်းပယ်ရမည်။ ကိုယ်လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို ထမ်း၍ ငါ့နောက်သို့ လိုက်ရမည်။
ତା ପାଚେ ଜିସୁ ତା ଚେଲାରିଂ ଆରି ରୁଣ୍ଡାତି ମାନାୟାରିଂ କୁକ୍ଚି ଇଚାନ୍, “ଇନେର୍କି ନା ହୁଦାଂ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ଜାର୍ତିଂ ପିହେନ୍ ଆରି ଜାର୍ତି କ୍ରୁସ୍ ଆସ୍ତି ନା ପାଚେ ପାଚେ ୱାୟେନ୍ ।”
35 ၃၅ အကြင်သူသည် မိမိအသက်ကို ကယ်ဆယ်ခြင်းငှါအလိုရှိ၏။ ထိုသူသည် အသက်ရှုံးလိမ့်မည်။ အကြင် သူသည် ငါ့ကြောင့်၎င်း၊ ဧဝံဂေလိတရားကြောင့်၎င်း အသက်ရှုံး၏။ ထိုသူသည် မိမိအသက်ကို ကယ်ဆယ်လိမ့် မည်။
ଇନାକିଦେଂକି “ଇନେର୍ ଜାର୍ ଜିବୁନ୍ ବାଚାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ହେଦାଂ ଆରାଇ କିନାନ୍; ମାତର୍ ଇନେନ୍ ଜଦି ନା ନେକ୍ରିକାବୁର୍ କାଜିଂ ତା ଜିବୁନ୍ ଆରାଇ କିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ତା ଜିବୁନ୍ ରାକ୍ୟା କିନାନ୍ ।
36 ၃၆ လူသည် ဤစကြာဝဠာကို အကြွင်းမဲ့အစိုးရ၍ မိမိအသက်ဝိညာဉ်ရှုံးလျှင် အဘယ်ကျေးဇူးရှိသနည်း။
ଆରେ, ମାନାୟ୍ ୱିଜ଼ୁ ପୁର୍ତିତିଂ ଲାବ୍କିଜ଼ି ଜାର୍ ଜିବୁନ୍ ହାଚ୍ନାନ୍, ହେଦାଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନା ଲାବ୍?
37 ၃၇ မိမိအသက်ဝိညာဉ်ကို အဘယ်ဥစ္စာနှင့် ရွေးနိုင်သနည်း။
ଆରେ, ମାନାୟ୍ ଜାର୍ ଜିବୁନ୍ ବାଦୁଲ୍ ଇନାକା ହିଦେଂ ଆଡ୍ନାନ୍?
38 ၃၈ မျောက်မထားသော ဤလူမျိုးဆိုးတွင် အကြင်သူသည် ငါ့ကို၎င်း၊ ငါ့စကားကို၎င်းရှက်၏။ လူသား သည် မိမိအဘခမည်းတော်၏ ဘုန်းအာနုဘော်ကို ဆောင်လျက်၊ သန့်ရှင်းသော ကောင်းကင်တမန် အခြံအရံ တို့နှင့် ကြွလာသောအခါ ထိုသူကို ရှက်တော်မူလတံ့။
ଲାଗିଂ ଇନେର୍ ଇ କାଡ୍ନି ଦାରିୟାର୍ ଆରି ପାପିର୍ ମାନାୟ୍ ବିତ୍ରେ ନାଦାଂ ଆରି ନା ବଚନ୍ ବିସ୍ରେ ଲାଜା ଆନାନ୍, ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ପୁଇପୁୟା ଦୁତ୍ର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ନିଜେନି ଆବାତି ଜାଜ୍ମାଲ୍ତ ଆଜ଼ି ୱାନାନ୍, ହେବେତାଂ ହେୱାନ୍ପା ହେ ବିସ୍ରେ ଲାଜା ଆନାନ୍ ।”