မာကု 7
អនន្តរំ យិរូឝាលម អាគតាះ ផិរូឝិនោៜធ្យាបកាឝ្ច យីឝោះ សមីបម៑ អាគតាះ។
2 ၂ တပည့်တော်အချို့တို့သည် ညစ်ညူးသောလက်တည်းဟူသော ရေမဆေးသောလက်နှင့် အစာစား သည်ကိုမြင်လျှင် အပြစ်တင်ကြ၏။
តេ តស្យ កិយតះ ឝិឞ្យាន៑ អឝុចិករៃរត៌្ហាទ អប្រក្ឞាលិតហស្តៃ រ្ភុញ្ជតោ ទ្ឫឞ្ដ្វា តានទូឞយន៑។
3 ၃ အကြောင်းမူကား၊ ရှေးလူဟောင်းတို့မှ ဆက်ဆံသော နည်းဥပဒေသကိုခံယူသော ဖာရိရှဲမှစ၍ ယုဒလူ အပေါင်းတို့သည် လက်ဆုပ်မဆေးဘဲ အစာကို စားလေ့မရှိ။
យតះ ផិរូឝិនះ សវ៌្វយិហូទីយាឝ្ច ប្រាចាំ បរម្បរាគតវាក្យំ សម្មន្យ ប្រតលេន ហស្តាន៑ អប្រក្ឞាល្យ ន ភុញ្ជតេ។
4 ၄ ဈေးမှ ပြန်လာသောအခါ၌လည်း ဆေးခြင်းမပြုဘဲစားလေ့မရှိ။ ထိုမှတပါး၊ ခွက်၊ ဖလား၊ ကြေးဝါ ပုကန်၊ ခုတင်တို့ ဆေးခြင်းမှစ၍ အခြားသောထုံးတမ်းများကို ခံယူ၍ ကျင့်လေ့ရှိ၏။
អាបនាទាគត្យ មជ្ជនំ វិនា ន ខាទន្តិ; តថា បានបាត្រាណាំ ជលបាត្រាណាំ បិត្តលបាត្រាណាម៑ អាសនានាញ្ច ជលេ មជ្ជនម៑ ឥត្យាទយោន្យេបិ ពហវស្តេឞាមាចារាះ សន្តិ។
5 ၅ ထိုအခါ ဖာရိရှဲတို့နှင့် ကျမ်းပြုဆရာတို့က၊ ရှေးလူဟောင်းတို့မှ ဆက်ခံသောနည်းဥပဒေသကို ကိုယ်တော်၏ တပည့်တို့သည် မကျင့်ဘဲလျက် အဘယ်ကြောင့် ညစ်ညူးသောလက်နှင့် အစာစားကြပါသနည်း ဟု မေးလျှောက်ကြလျှင်၊ ကိုယ်တော်က၊ ကျမ်းစာလာသည်အတိုင်း၊
តេ ផិរូឝិនោៜធ្យាបកាឝ្ច យីឝុំ បប្រច្ឆុះ, តវ ឝិឞ្យាះ ប្រាចាំ បរម្បរាគតវាក្យានុសារេណ នាចរន្តោៜប្រក្ឞាលិតករៃះ កុតោ ភុជំតេ?
6 ၆ ဟေရှာယသည် လျှို့ဝှက်သော သင်တို့ကိုရည်မှတ်လျက်၊ ဤလူမျိုးသည် နှုတ်ခမ်းနှင့်ငါ့ကို ရိုသေ ကြ၏။ စိတ်နှလုံးမူကား ငါနှင့်ဝေးလှ၏။
តតះ ស ប្រត្យុវាច កបដិនោ យុឞ្មាន៑ ឧទ្ទិឝ្យ យិឝយិយភវិឞ្យទ្វាទី យុក្តមវាទីត៑។ យថា ស្វកីយៃរធរៃរេតេ សម្មន្យនតេ សទៃវ មាំ។ កិន្តុ មត្តោ វិប្រកឞ៌េ សន្តិ តេឞាំ មនាំសិ ច។
7 ၇ လူတို့စီရင်သော ပညတ်တို့ကို သွန်သင်၍ နည်းဥပဒေပေးလျက်ပင်၊ ငါ့ကို အချည်းနှီးကိုးကွယ် ကြ၏ဟု၊ နောက်ဖြစ်လတံ့သောအရာကို လျောက်ပတ်စွာ ဟောခဲ့ပြီ။
ឝិក្ឞយន្តោ ពិធីន៑ ន្នាជ្ញា ភជន្តេ មាំ មុធៃវ តេ។
8 ၈ အကြောင်းမူကား၊ သင်တို့သည် ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်ကို ပယ်၍ ခွက်ဖလားဆေးခြင်းတည်းဟူ သော လူတို့မှ ဆက်ခံသောနည်းဥပဒေသကို ခံယူလျှက်၊ ထိုသို့သော အခြားအကျင့်အလေ့များတို့ကို ကျင့်လေ့ ရှိကြ၏။
យូយំ ជលបាត្របានបាត្រាទីនិ មជ្ជយន្តោ មនុជបរម្បរាគតវាក្យំ រក្ឞថ កិន្តុ ឦឝ្វរាជ្ញាំ លំឃធ្វេ; អបរា ឦទ្ឫឝ្យោនេកាះ ក្រិយា អបិ កុរុធ្វេ។
9 ၉ သင်တို့သည် အဆက်ဆက်ခံသော နည်းဥပဒေသကိုကျင့်ရသော အခွင့်ရှိစေခြင်းငှါ၊ ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်ကို လျောက်ပတ်စွာ ပယ်ကြသည်တကား။
អន្យញ្ចាកថយត៑ យូយំ ស្វបរម្បរាគតវាក្យស្យ រក្ឞាត៌្ហំ ស្បឞ្ដរូបេណ ឦឝ្វរាជ្ញាំ លោបយថ។
10 ၁၀ မောရှေ၏ ပညတ်ကား၊ မိဘကို ရိုသေစွာပြုလော့။ အကြင်သူသည် မိဘကို နှုတ်ဖြင့်ပြစ်မှား၏၊ ထိုသူ သည် အသေသတ်ခြင်းကို ခံစေဟု လာသတည်း။
យតោ មូសាទ្វារា ប្រោក្តមស្តិ ស្វបិតរៅ សម្មន្យធ្វំ យស្តុ មាតរំ បិតរំ វា ទុវ៌្វាក្យំ វក្តិ ស និតាន្តំ ហន្យតាំ។
11 ၁၁ သင်တို့မူကား၊ အကြင်သူသည် ကိုယ်မိဘကို သင်တို့အသုံးရနိုင်သမျှသော ငါ၏ဥစ္စာသည် အလှူဝတ္ထု တည်းဟူသော ကော်ဘန်ဖြစ်စေဟုဆို၏။
កិន្តុ មទីយេន យេន ទ្រវ្យេណ តវោបការោភវត៑ តត៑ កព៌្ពាណមត៌្ហាទ៑ ឦឝ្វរាយ និវេទិតម៑ ឥទំ វាក្យំ យទិ កោបិ បិតរំ មាតរំ វា វក្តិ
តហ៌ិ យូយំ មាតុះ បិតុ រ្វោបការំ កត៌្តាំ តំ វារយថ។
13 ၁၃ မိမိတို့အဆက်ဆက်ခံသော နည်းဥပဒေသအားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကိုပယ်ကြ၏။ ထိုသို့သောအကျင့်အလေ့များတို့ကို သင်တို့သည် ကျင့်လေ့ရှိကြသည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ឥត្ថំ ស្វប្រចារិតបរម្បរាគតវាក្យេន យូយម៑ ឦឝ្វរាជ្ញាំ មុធា វិធទ្វ្វេ, ឦទ្ឫឝាន្យន្យាន្យនេកានិ កម៌្មាណិ កុរុធ្វេ។
អថ ស លោកានាហូយ ពភាឞេ យូយំ សវ៌្វេ មទ្វាក្យំ ឝ្ឫណុត ពុធ្យធ្វញ្ច។
15 ၁၅ လူပြင်မှလာ၍ လူအတွင်းသို့ဝင်လျက်၊ လူကိုညစ်ညူးစေနိုင်သော အရာတစုံတခုမျှမရှိ။ လူအတွင်းမှ ထွက်သောအရာသည် လူကို ညစ်ညူးစေသောအရာဖြစ်၏။
ពាហ្យាទន្តរំ ប្រវិឝ្យ នរមមេធ្យំ កត៌្តាំ ឝក្នោតិ ឦទ្ឫឝំ កិមបិ វស្តុ នាស្តិ, វរម៑ អន្តរាទ៑ ពហិគ៌តំ យទ្វស្តុ តន្មនុជម៑ អមេធ្យំ ករោតិ។
យស្យ ឝ្រោតុំ ឝ្រោត្រេ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។
តតះ ស លោកាន៑ ហិត្វា គ្ឫហមធ្យំ ប្រវិឞ្ដស្តទា ឝិឞ្យាស្តទ្ឫឞ្ដាន្តវាក្យាត៌្ហំ បប្រច្ឆុះ។
18 ၁၈ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ သင်တို့သည် ဤမျှလောက် ပညာမဲ့လျက်နေသလော။ လူပြင်မှလာ၍ လူအတွင်း သို့ ဝင်သမျှသည် နှလုံးထဲသို့မဝင်။
តស្មាត៑ ស តាន៑ ជគាទ យូយមបិ កិមេតាទ្ឫគពោធាះ? កិមបិ ទ្រវ្យំ ពាហ្យាទន្តរំ ប្រវិឝ្យ នរមមេធ្យំ កត៌្តាំ ន ឝក្នោតិ កថាមិមាំ កិំ ន ពុធ្យធ្វេ?
19 ၁၉ ဝမ်းထဲသို့ဝင်၍ အစာရှိသမျှကို သန့်ရှင်းစေသဖြင့် ရေအိမ်တွင် ဆင်းသွားသောကြောင့်၊ လူကို မညစ် ညူးစေနိုင်သည်ကို နားမလည်ကြသလော။
តត៑ តទន្តន៌ ប្រវិឝតិ កិន្តុ កុក្ឞិមធ្យំ ប្រវិឝតិ ឝេឞេ សវ៌្វភុក្តវស្តុគ្រាហិណិ ពហិទ៌េឝេ និយ៌ាតិ។
អបរមប្យវាទីទ៑ យន្នរាន្និរេតិ តទេវ នរមមេធ្យំ ករោតិ។
21 ၂၁ လူအတွင်းနှလုံးထဲက မကောင်းသော ကြံစည်ခြင်း၊ သူမယားကို ပြစ်မှားခြင်း၊ မိန်းမလွတ်နှင့် မှားယွင်း ခြင်း၊ လူအသက်ကို သတ်ခြင်း၊
យតោៜន្តរាទ៑ អត៌្ហាន៑ មានវានាំ មនោភ្យះ កុចិន្តា បរស្ត្រីវេឝ្យាគមនំ
22 ၂၂ သူ့ဥစ္စာကို ခိုးခြင်း၊ လောဘလွန်ကျူးခြင်း၊ မနာလိုခြင်း၊ လှည့်စားခြင်း၊ ညစ်ညူးခြင်း၊ ငြူစုခြင်း၊ သူ့ အသရေကို ဖျက်ခြင်း၊ ထောင်လွှားစော်ကားခြင်း၊ လျှပ်ပေါ်ခြင်း၊
នរវធឝ្ចៅយ៌្យំ លោភោ ទុឞ្ដតា ប្រវញ្ចនា កាមុកតា កុទ្ឫឞ្ដិរីឝ្វរនិន្ទា គវ៌្វស្តម ឥត្យាទីនិ និគ៌ច្ឆន្តិ។
ឯតានិ សវ៌្វាណិ ទុរិតាន្យន្តរាទេត្យ នរមមេធ្យំ កុវ៌្វន្តិ។
24 ၂၄ ကိုယ်တော်သည် ထိုအရပ်မှထ၍ တုရုမြို့နှင့် ဖိဒုန်မြို့၏ ကျေးလက်သို့ ကြွတော်မူပြီးလျှင် အိမ်သို့ ဝင်၍ အဘယ်သူမျှ မသိစေခြင်းငှါ အလိုတော်ရှိသော်လည်း ပုန်းရှောင်၍ နေတော်မမူနိုင်။
អថ ស ឧត្ថាយ តត្ស្ថានាត៑ សោរសីទោន្បុរប្រទេឝំ ជគាម តត្រ កិមបិ និវេឝនំ ប្រវិឝ្យ សវ៌្វៃរជ្ញាតះ ស្ថាតុំ មតិញ្ចក្រេ កិន្តុ គុប្តះ ស្ថាតុំ ន ឝឝាក។
យតះ សុរផៃនិកីទេឝីយយូនានីវំឝោទ្ភវស្ត្រិយាះ កន្យា ភូតគ្រស្តាសីត៑។ សា ស្ត្រី តទ្វាត៌្តាំ ប្រាប្យ តត្សមីបមាគត្យ តច្ចរណយោះ បតិត្វា
26 ၂၆ မိမိသမီးထဲက နတ်ဆိုးကို နှင်ထုတ်တော်မူမည်အကြောင်း တောင်းပန်လေ၏။ ထိုမိန်းမကား၊ ဟေလသအမျိုး၊ ရှုရိဖိနိတ်ပြည်သူ ဖြစ်သတည်း။
ស្វកន្យាតោ ភូតំ និរាកត៌្តាំ តស្មិន៑ វិនយំ ក្ឫតវតី។
27 ၂၇ ယေရှုကလည်း၊ ရှေးဦးစွာ သားများကို ဝစွာကျွေးပါရစေ။ သား၏ အစာကို ယူ၍ ခွေးအားမပေး မချ အပ်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
កិន្តុ យីឝុស្តាមវទត៑ ប្រថមំ ពាលកាស្ត្ឫប្យន្តុ យតោ ពាលកានាំ ខាទ្យំ គ្ឫហីត្វា កុក្កុរេភ្យោ និក្ឞេបោៜនុចិតះ។
28 ၂၈ မိန်းမကလည်း မှန်ပါ၏သခင်။ ခွေးမည်သည်ကား၊ သားတို့၏ စားနုပ်စားပေါက်ကို စားပွဲအောက်၌ စားမြဲထုံးစံရှိပါသည်ဟု ပြန်၍ လျှောက်လျှင်၊
តទា សា ស្ត្រី តមវាទីត៑ ភោះ ប្រភោ តត៑ សត្យំ តថាបិ មញ្ចាធះស្ថាះ កុក្កុរា ពាលានាំ ករបតិតានិ ខាទ្យខណ្ឌានិ ខាទន្តិ។
តតះ សោៜកថយទ៑ ឯតត្កថាហេតោះ សកុឝលា យាហិ តវ កន្យាំ ត្យក្ត្វា ភូតោ គតះ។
30 ၃၀ ထိုမိန်းမသည် မိမိအိမ်သို့ပြန်၍ နတ်ဆိုးထွက်သွားသည်ကို၎င်း၊ သမီးသည် အိပ်ရာ၌ အိပ်လျက် ရှိသည်ကို၎င်း တွေ့၏။
អថ សា ស្ត្រី គ្ឫហំ គត្វា កន្យាំ ភូតត្យក្តាំ ឝយ្យាស្ថិតាំ ទទឝ៌។
31 ၃၁ တဖန် ကိုယ်တော်သည် တုရုမြို့နှင့် ဇိဒုန်မြို့၏ ကျေးလက်မှထွက်၍ ဒေကာပေါလိပြည်နယ်ကို ရှောက်သွားသဖြင့်၊ ဂါလိလဲအိုင်သို့ ရောက်တော်မူ၏။
បុនឝ្ច ស សោរសីទោន្បុរប្រទេឝាត៑ ប្រស្ថាយ ទិកាបលិទេឝស្យ ប្រាន្តរភាគេន គាលីល្ជលធេះ សមីបំ គតវាន៑។
32 ၃၂ ထိုအခါ နားပင်း၍ စကားအသောသူတယောက်ကို အထံတော်သို့ဆောင်ခဲ့၍၊ သူ့အပေါ်မှာ လက်တော်ကို တင်ပါမည်အကြောင်း တောင်းပန်ကြ၏။
តទា លោកៃរេកំ ពធិរំ កទ្វទញ្ច នរំ តន្និកដមានីយ តស្យ គាត្រេ ហស្តមប៌យិតុំ វិនយះ ក្ឫតះ។
33 ၃၃ ကိုယ်တော်သည် ထိုသူကို လူအစုအဝေးထဲကခေါ်၍၊ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်သို့ သွားပြီးလျှင်၊ လက်ညှိုး တော်ကို သူ၏နားပေါက်၌ သွင်းတော်မူ၏။ တံထွေးနှင့် ထွေး၍ သူ၏လျှာကိုလည်း တို့တော်မူ၏။
តតោ យីឝុ រ្លោការណ្យាត៑ តំ និជ៌នមានីយ តស្យ កណ៌យោង្គុលី រ្ទទៅ និឞ្ឋីវំ ទត្ត្វា ច តជ្ជិហ្វាំ បស្បឝ៌។
34 ၃၄ ထိုနောက် ကောင်းကင်သို့ ကြည့်မျှော်၍ ညီးတွားသံကိုပြုလျက်၊ ဧဖသဟု မိန့်တော်မူ၏။ အနက် ကား၊ ပွင့်စေဟု ဆိုလိုသတည်း။
អនន្តរំ ស្វគ៌ំ និរីក្ឞ្យ ទីគ៌្ហំ និឝ្វស្យ តមវទត៑ ឥតផតះ អត៌្ហាន៑ មុក្តោ ភូយាត៑។
តតស្តត្ក្ឞណំ តស្យ កណ៌ៅ មុក្តៅ ជិហ្វាយាឝ្ច ជាឌ្យាបគមាត៑ ស សុស្បឞ្ដវាក្យមកថយត៑។
36 ၃၆ ထိုအကြောင်းကို အဘယ်သူအားမျှမပြောစေခြင်းငှါ သူတို့ကို ပညတ်တော်မူ၏။ ပညတ်တော်မူသော် လည်း သူတို့သည် သာ၍ အလွန်သိတင်းကြားပြောကြ၏။
អថ ស តាន៑ វាឍមិត្យាទិទេឝ យូយមិមាំ កថាំ កស្មៃចិទបិ មា កថយត, កិន្តុ ស យតិ ន្យឞេធត៑ តេ តតិ ពាហុល្យេន ប្រាចារយន៑;
37 ၃၇ အတိုင်းထက် အလွန်မိန်းမောတွေဝေလျက်ရှိ၍၊ သူသည် အလုံးစုံတို့ကို လျောက်ပတ်စွာ ပြုတော်မူပြီ။ နားပင်းသောသူတို့ကို စကားပြောစေတော်မူပြီဟု ဆိုကြ၏။
តេៜតិចមត្ក្ឫត្យ បរស្បរំ កថយាមាសុះ ស ពធិរាយ ឝ្រវណឝក្តិំ មូកាយ ច កថនឝក្តិំ ទត្ត្វា សវ៌្វំ កម៌្មោត្តមរូបេណ ចការ។
