မာကု 6
ହେ ବାହାତାଂ ଜିସୁ ଇମେତାକେ ଗାଜା ଆଜ଼ି ମାଚାନ୍ ଜାର୍ ଗାଡ଼୍ଦ ୱାତାନ୍ ଆରେ ତା ଚେଲାହିର୍ ତା ପାଚେ ପାଚେ ୱାତାର୍ ।
2 ၂ ဥပုသ်နေ့ရောက်လျှင် တရားစရပ်၌ ဆုံးမဩဝါဒပေးတော်မူ၏။ လူများတို့သည် ကြားနာရလျှင် မိန်းမောတွေဝေခြင်းသို့ ရောက်၍၊ ဤသူသည် ဤအရာတို့ကို အဘယ်မှာရသနည်း။ သူရသော ပညာကား အဘယ်ပညာနည်း။ ဤမျှလောက်သော တန်ခိုးများကို အဘယ်သို့ပြနိုင်သနည်း။
ଜମ୍ନିବାର୍, ହେୱାନ୍ କୁଟୁମ୍ ଇଞ୍ଜ ହିକାଇ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍ । ଆରେ, ବେସି ଲକୁ ହେୱାନ୍ କାତା ୱେନ୍ଞ୍ଜି କାବା ଆଜ଼ି ଇଚାର୍, “ଇୱାନ୍ ଇ ସବୁ ଇମେତାଂ ପୁଚାନ୍ନା?” ପାଚେ, ଇୱାନ୍ ଇମ୍ଣି ବୁଦିହିୟା ଆତାତ୍ନ୍ନା? “ଆରେ ଇମ୍ଣି ସାକ୍ତିନି କାମାୟ୍ ଇୱାନ୍ତି ତା କେଇ କାଜିଂ କାମାୟ୍ ଆନାତା, ଇ ସବୁ ଇନାକା?”
3 ၃ သူသည် လက်သမားမဟုတ်လော။ မာရိ၏သား မဟုတ်လော။ ယာကုပ်၊ ယောသေ၊ ယုဒ၊ ရှိမုန်တို့၏ အစ်ကိုမဟုတ်လော။ သူ့နှမများသည်လည်း ငါတို့နှင့် အနီးအပါးနေကြသည်မဟုတ်လောဟု ပြောဆိုလျက် စေတနာစိတ်ပျက်ကြ၏။
ଇୱାନ୍ ଜେ ହେ ବାଡାୟ୍ ଆକାୟ୍ । ଇୱାନ୍ ହେ ମରିୟମ୍ ମେହି, ଆରି ଜାକୁବ୍, ଜସି, ଜିହୁଦା ଆରେ ସିମନ୍ ଟଣ୍ଡେନ୍ ଆକାୟ୍ ପାଚେ, “ଇୱାର୍ ତଣ୍ଦେହିକ୍ ଇବେ ମା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ରଚେ ହିଲ୍ୱିତିକ୍” ଆରେ ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିୱାତାର୍ ।
4 ၄ ယေရှုကလည်း၊ ပရောဖက်သည် မိမိမြို့၊ မိမိအဆွေနေရာ၊ မိမိအိမ်မှတပါး အခြားသောအရပ်၌ အသ ရေရှိသည်ဟု ထိုသူတို့အားမိန့်တော်မူ၏။
ହେବେତାଂ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ବିନେନିକାର୍ ରୱାନ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାନିଂ ଗୱାରି କିତାର୍, ମାତର୍ ହେ ନିଜେ ଗାଡ଼୍ନି ମାନାୟାର୍, ହେ ଲକ୍ବାକ୍ ଆରି ନିଜେ ଇଞ୍ଜ୍ନି ଲକ୍ବାକ୍ ପିସ୍ତି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିଉର୍ ।”
5 ၅ မကျန်းမမာသောသူအချို့ကိုအပေါ်မှာ လက်တော်ကိုတင်၍ အနာကိုငြိမ်းစေခြင်းမှတပါး အဘယ် တန်ခိုးတော်ကိုမျှ ထိုအရပ်၌ ပြတော်မမူနိုင်။
ପାଚେ, ଅଲପ୍ କେତେକ୍ ରଗିୟାରିଂ ଜପି କେଇ ଇଡ଼୍ଜି ହେୱାରିଂ ଉଜ୍ କିନାକା ପିସ୍ତି ଅଲ୍ଗା ଇମ୍ଣି ସାକ୍ତିତାଂ କାମାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼୍ୱା ତାନ୍ନ୍ଦେ ।
6 ၆ ထိုသူတို့သည် မယုံကြည်ကြသည်ကို အံ့ဩခြင်းရှိတော်မူ၏။ ပတ်လည်၌ရှိသော မြို့ရွာများသို့ ဒေသစာရီ လှည့်လည်၍ ဆုံးမဩဝါဒပေးတော်မူ၏။
ଆରେ, ହେୱାର୍ତି ପାର୍ତି କିୱାକା କାଜିଂ କାବା ଆତାର୍ ।
7 ၇ တကျိပ်နှစ်ပါးသောတပည့်တော်တို့ကို ခေါ်တော်မူပြီးမှ၊ ညစ်ညူးသောနတ်တို့ကို နိုင်စေခြင်းငှါ အခွင့် ပေးလျက်၊ နှစ်ယောက်စီနှစ်ယောက်စီစေလွှတ်တော်မူ၍၊
ପାଚେ ହେୱାନ୍ ବାରଜାଣ୍ ଲାଗେ କୁକ୍ଚି ହେୱାରିଂ ରିୟାର୍ ରିୟାରିଂ କିଜ଼ି ପକ୍ତେତେଂ ଆରାମ୍ କିତାନ୍ ଆରି ପୁଦାଂ ଡୁୟାଆତି ମାନାୟ୍ତିଂ ପିହିକିଦେଂ ଇଞ୍ଜି ହେୱାରିଂ ଆଦିକାର୍ ହିତାନ୍;
8 ၈ သင်တို့သည် တောင်ဝေးတခုမှတပါး လမ်းခရီးတို့ အဘယ်အရာကိုမျှ မယူကြနှင့်။ လွယ်အိတ်နှင့်မုန့် မှစ၍ ခါးပန်း၌ ကြေးငွေကို မယူကြနှင့်။
ଆରେ, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ହାନିହିଂ ମାତର୍ ଜେ ବାଡ୍ଗା ପିସ୍ତି ରୁଟି କି ଡରି ମଣାତ ଡାବୁଙ୍ଗ୍ ଆମାଟ୍ ଇଞ୍ଜି ହେୱାରିଂ ବଲ୍ ହିତାନ୍;
ମାତର୍ ହେୱାରିଂ କାଲ୍ଦ ପାଣ୍ଡାୟ୍ଙ୍ଗ୍ ତୁଜ଼ାଟ୍ ଇଚାନ୍, ରିଣ୍ଡାଂ ଆଙ୍ଗିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ପେଦେଂ ମୁନା କିତାନ୍ ।”
10 ၁၀ ထိုမှတပါး သင်တို့သည် မည်သည်အိမ်သို့ဝင်လျှင်၊ ထိုအိမ်တွင် ထိုအရပ်မှ မထွက်မသွားမှီတိုင်အောင် နေကြလော့။
ଆରେ, ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି ଇଞ୍ଜ ହଣ୍ଗାନାଦେର୍, ହେ ବାହାତାଂ ପକ୍ତିୱି ପାତେକ୍ ହେବେ ମାନାଟ୍ ।
11 ၁၁ အကြင်သူတို့သည် သင်တို့ကို လက်မခံ၊ သင်တို့ ၏ စကားကိုနားမထောင်ဘဲနေ၏။ ထိုသူတို့နေရာ အရပ်မှ ထွက်သွားစဉ်၊ သူတို့တဘက်၌သက်သေဖြစ်စေခြင်းငှါ သင်တို့၏ခြေဘဝါးမှ မြေမှုန့်ကို ခါလိုက်ကြ လော့။ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ တရားဆုံးဖြတ်သောနေ့၌ ထိုမြို့သည် သောဒုံမြို့နှင့် ဂေါမောရမြို့ထက်သာ ခံရ လတံ့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ମାତର୍ ଇମ୍ଣି ନାସ୍ନି ମାନାୟ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍କିଦୁର୍, ଆରେ ମି ବେରଣ୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜୁର୍, ହେ ବାହାତାଂ ହାନି ୱେଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ହେୱାର୍ ତାକେ ସାକି ହିଦେଂ ମି କାଲ୍ ପାନାନି ଦୁଡ଼ି ଡ଼ାତାଟ୍ ।
ହେବେ ହେୱାର୍ ବାର୍ତ ହାଲ୍ଜି ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିନାକା ଜେ ମାନାତ୍, ଇଦାଂ ସୁଣାୟ୍ କିତାର୍,
ଆରେ ଆଦେକ୍ ପୁଦାଂ ପିହିକିତାର୍ ଆରେ ବେସି ହେନି ରଗି ଲଗାଙ୍ଗ୍ ଚିକାଣ୍ କାଜିଂ ଉଜ୍ କିତାର୍ ।”
14 ၁၄ ထိုအခါ သိတင်းတော်ကျော်စောသည်ဖြစ်၍၊ ဟေရုဒ်မင်းကြီးသည် ကြားလျှင်၊ ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန် သည် သေခြင်းမှ ထမြောက်လေပြီ။ ထိုကြောင့် တန်ခိုးများကို ပြနိုင်သည်ဟု ဆို၏။
ଜିସୁ ତର୍ ୱିଣ୍ତିଲେ ହେରଦ୍ ରାଜା । ହେୱାନ୍ ବିସ୍ରେ ୱେଚାନ୍, ଆରେ ଲକୁ ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍, “ବାପ୍ତିସିମ୍ ଜହନ୍ ହାତି ତାକେଣ୍ଡାଂ ନିଙ୍ଗ୍ତାନ୍ନା! ହେ ଇ ୱିଜ଼ୁ ସାକ୍ତି ହେୱାନ୍ ତାକେ କାମାୟ୍ କିନାତା ।”
ମାତର୍ ବିନେନିକାର୍ ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍, “ଆଗେଦିନି ରୱାନ୍ ଏଲିୟ,” ପାଚେ ଆରେ ଇନେ ଇନେର୍ ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍, “ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଇନାକାନ୍ ଲାକେପା ଇୱାନ୍ ରକାନ୍ ବେରଣ୍ ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାନ୍ ।”
16 ၁၆ ဟေရုဒ်သည် ကြားလျှင်၊ ဤသူကား ငါ၏အမိန့်နှင့် လည်ပင်းကိုဖြတ်သော ယောဟန်ဖြစ်၏။ သေခြင်းမှ ထမြောက်လေပြီဟု ဆိုလေ၏။
ମାତର୍ ହେରଦ୍ ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଇଚାନ୍, “ଇମ୍ଣି ଜହନ୍ତିଂ ଆପେଂ କାପ୍ଡ଼ା ରାସ୍ତାପ୍ନା, ହେୱାନ୍ ନିଙ୍ଗ୍ତାନ୍ନା ।”
17 ၁၇ အထက်က ဟေရုဒ်သည် မိမိညီ ဖိလိပ္ပု၏ ခင်ပွန်းဟေရောဒိကို သိမ်းယူသဖြင့်၊ ထိုမိန်းမအကြောင်း ကြောင့် စေလွှတ်၍ ယောဟန်ကို ဘမ်းဆီးပြီးလျှင် ထောင်ထဲမှာချုပ်နှောင်လေ၏။
ଲାଗିଂ ହେରଦ୍ ତା ଟଣ୍ଡାହି ପିଲିପ୍ ୱାଣିଙ୍ଗ୍ ହେରଦିଆଙ୍ଗ୍ ବିବା କିତିଲେ ହେଦାଂ କାଜିଂ ନିଜେ ମାନାୟ୍ ପକ୍ଚି ଜହନ୍ତିଂ ଆସ୍ତି ଆରେ ଗାଚ୍ଚି ଜେଲ୍ ଇଞ୍ଜ ତୁଇଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
ହେଦାଂ କାଜିଂ ଜହନ୍ ହେରଦ୍ତିଂ ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍, “ନି ଟଣ୍ଡେନ୍ ୱାଣିଙ୍ଗ୍ ଡକ୍ରି କିନାକା ନି ବିଦି ହିଲୁତ୍!”
ହେବେତାଂ ହେରଦିୟା ଆକାର୍ ଆଜ଼ି ଜହନ୍ତିଂ ଅସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ମାନ୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ମାତର୍ ଆଡ୍ୱାଦାଂ ମାଚାନ୍;
20 ၂၀ သို့သော်လည်း ယောဟန်သည် ဖြောင့်မတ်သန့်ရှင်းသောသူဖြစ်ကြောင်းကို ဟေရုဒ်သည် သိ၍ သူ့ကို ကြောက်ရွံ့ရိုသေ၏။ သူ့ကိုလည်း စောင့်မ၏။ အမူအရာများတို့၌ သူ၏စကားကို နားထောင်၍ ဝမ်းမြောက် သောစိတ်နှင့်လည်း နားထောင်တတ်သည် ဖြစ်သောကြောင့် ထိုမိန်းမသည် အခွင့်မရနိုင်။
ଇନାକିଦେଂକି ହେରଦ୍ ଜହନ୍ତିଂ ରୱାନ୍ ଦାର୍ମି ନିକାନ୍ ଆରି ପୁଇପୁୟା ପୁଞ୍ଜି ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାନ୍, ଆରେ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ରାକ୍ୟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ସେସ୍ଟା କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ଆରେ ହେ କାତା ୱେନ୍ଞ୍ଜି ବେସି ରିସା ଆତିସ୍ପା ୱାରିତାଂ ହେଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ମାଚାନ୍ ।
21 ၂၁ ထိုနောက်မှ အဆင်သင့်သောအခါ ဟေရုဒ်ကို ဘွားသောနေ့ရက်၌ နှစ်စဉ်ပွဲကိုခံ၍ မှူးမတ်၊ စစ်သူ ကြီး၊ ဂါလိလဲပြည်၌ အကြီးအကဲဖြစ်သောသူတို့ကို ကျွေးတော်မူစဉ်တွင်၊
ପାଚେ ହେରଦିୟାତି ପାଗ୍ ଦିନ୍ ଏକା ୱାତାତ୍ । ହେରଦ୍ତି ଜଲମ୍ ଦିନ୍ ନାଜିଂ ପାଟ୍ ମତ୍ରି, ମୁଡ଼୍ମେଲ୍ୟା ଆରି ଗାଲିଲିନି ମୁଣିକାର୍ କାଜିଂ ମିକାଲିଂ ବଜି ଜାଲ୍ଦି କିତାନ୍ ।
22 ၂၂ ဟေရောဒိ၏သမီးသည် ဝင်၍ ကသဖြင့်၊ ဟေရုဒ်မှစ၍ အပေါင်းအဘော်တို့အား နူးညွတ်သော စိတ် ကိုဖြစ်စေ၏။ ထိုအခါ မင်းကြီးက၊ သင်သည် အလိုရှိသမျှကို တောင်းလော့၊ ငါပေးမည်ဟု ထိုမိန်းမငယ်အား ဆိုလေ၏။
ଆରେ, ହେରଦିୟା ତା ଗାଡ଼୍ହି ବିତ୍ରେ ୱାଜ଼ି ଏନ୍ନ୍ଦିପା, ହେରଦ୍ ଆରି ହେୱାନ୍ ହୁକେ ବଜିତ କୁଚ୍ଚି ଲଗାଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିତାତ୍ । ହେବେ ହେରଦ୍ ରାଜା ଗାଡ଼୍ଚେଂ ଇଚାନ୍, “ଇନାକା ମାନ୍ କିନାୟା, ଏନ୍ତା, ଆନ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହେଦାଂ ହିଦ୍ନାଂ ।”
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ତା ତାକେ ପାର୍ମାଣ୍ କିତାନ୍, “ଏନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଏନ୍ତାନାୟ୍, ହେଦାଂ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ରାଜିନି ବାଗେ ପାତେକ୍ ଏନ୍ତିତିସ୍ ପା ଆନ୍ ହିଦିନାଂ!”
24 ၂၄ ထိုမိန်းမငယ်သည် ထွက်၍ အဘယ်အရာကို တောင်းရမည်နည်းဟု သူ၏အမိကိုမေးလျှင် အမိက၊ ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်၏ ဦးခေါင်းကို တောင်းလော့ဟု ပြန်ဆိုသော်၊
ତା ପାଚେ ହେଦେଲ୍ ହସି ହାଲ୍ଜି ତା ତେହିଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାତ୍, “ଆନ୍ ଇନାକା ଏନ୍ନାଙ୍ଗ୍? ହେଦେଲ୍ ଇଚାତ୍, ବାପ୍ତିସିମ୍ ଜହନ୍ନ୍ତି କାପ୍ଡ଼ା” ଏନା ।
25 ၂၅ ချက်ခြင်းမိန်းမငယ်သည် မင်းကြီးထံသို့ အလျင်တဆောဝင်၍၊ ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်၏ ဦးခေါင်းကို ဤလင်ပန်း၌ အလျင်အမြန်ပေးတော်မူစေခြင်းငှါ ကျွန်မ အလိုရှိပါသည်ဟု တောင်းလျှောက်၏။
ହେ ଦାପ୍ରେ ହେଦେଲ୍ ରାଜା ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜି ଏନ୍ତାତ୍, ତା ପାଚେ ତେହି ଇଚାତ୍ ଜେ, “ଏନ୍ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନି ଜହନ୍ତି କାପ୍ଡ଼ା ର ତାଡ଼ିୟାତ ହେ ଦାପ୍ରେ ହିଦା!”
26 ၂၆ မင်းကြီးသည် အလွန်ဝမ်းနည်းခြင်းရှိသော်လည်း၊ ကျိန်ဆိုခြင်းကို၎င်း၊ အပေါင်းအဘော်တို့၏ မျက်နှာ ကို၎င်း၊ ထောက်သောကြောင့်၊ ထိုမိန်းမငယ်ကို မငြင်းမပယ်လို၍၊
ଇବେ ରାଜା ଦୁକ୍ ଆତିସ୍ ପା ଜାର୍ ପାର୍ମାଣ୍ ଆରି ବଜିତ କୁଚ୍ଚି ମାନାୟାର୍ ତାକେ ଆକାୟ୍ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ କିୱାତାନ୍ ।
27 ၂၇ ဦးခေါင်းကို ယူခဲ့ဟု အမိန့်တော်ရှိလျက် လူစောင့်တယောက်ကို ချက်ခြင်းစေလွှတ်လျှင်၊ လူစောင့် သည် သွား၍ ယောဟန်၏လည်ပင်းကို ထောင်ထဲမှာ ဖြတ်လေ၏။
ଲାଗିଂ ରାଜା ହେ ଦାପ୍ରେ ର ଜାମାନ୍ତିଂ ପକ୍ଚି ହେୱାନ୍ତି କାପ୍ଡ଼ା ତାସି ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ବଲ୍ ହିତାନ୍ । ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍ ହାଲ୍ଜି ଜେଲ୍ତାଂ ଜହନ୍ତି କାପ୍ଡ଼ା ରାସ୍ଦି ତାହିୱାତାନ୍,
ଆରେ ହେଦାଂ ର ତାଡ଼ିୟାତ ତାକେ ତାସି ଗାଡ଼୍ଚେଂ ହିତାନ୍, ଆରେ ଗାଡ଼୍ଚେ ହେଦାଂ ଅଜ଼ି ତା ତେହିଙ୍ଗ୍ ହିତାତ୍ ।
ଜହନ୍ ଚେଲାହିର୍ ହେବେନି କାବୁର୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ୱାତାର୍ ଆରି ହେୱାନ୍ ମାଡ଼ା ଅଜ଼ି ଦୁଗେର୍ତ ଇଟ୍ତାର୍ ।
ପାଚେ ପକ୍ୟାତାକାର୍ ଜିସୁ ତାକେ ରୁଣ୍ଡା ଆତାର୍, ଆରି ହେୱାର୍ ଇନା ଇନାକା କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ଆରେ ଇନା ଇନାକା ହିକିୟା ହିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେ ୱିଜ଼ୁ ହେୱାନିଂ ୱେଚ୍ପାତାର୍ ।
31 ၃၁ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ တော၌ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်သို့ လာကြ။ ခဏအားဖြည့်၍ ငြိမ်သက်စွာ နေကြဟု မိန့်တော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား၊ လူများ သွားလာကြသည်ဖြစ်၍ တမန်တော်တို့သည် အစာစားခြင်းငှါမျှ မအားနိုင်ကြ။
ହେବେତାଂ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଜାଡୁ ଆସେଙ୍ଗ୍ ର ଚିମ୍ରା ବାହାତ ଜମ୍ନାସ୍ । ଇନାକିଦେଂକି ହେନି ମାନାୟ୍ ହାନାକା ୱାନାକା ଆଜ଼ି ମାନି କାଜିଂ ହେୱାର୍ ଚିଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ପା ପାବ୍ ଆୱାଦାଂ ମାଚାର୍ ।”
ତା ପାଚେ ହେୱାର୍ ବିନେ ଆଜ଼ି ର ଡଙ୍ଗାତ ଚିମ୍ରା ବାହାତାକେ ହସି ହାଚାର୍ ।
33 ၃၃ သွားကြသည်ကို လူများတို့သည်မြင်၍ ကိုယ်တော်ဖြစ်သည်ကို သိလျှင်၊ အမြို့မြို့အရွာရွာတို့မှ ထွက်၍ ထိုအရပ်သို့ ကုန်းကြောင်းပြေးသွားသဖြင့်၊ တမန်တော်တို့ အရင်ရောက်၍ အထံတော်၌စုဝေးကြ၏။
ମାତର୍ ହେନି ହେୱାରିଂ ହସି ହାନାକା ହୁଡ଼୍ତାର୍ ଆରି ଚିିନ୍ କିତାର୍, ଆରେ ମାନାୟାର୍ ୱିଜ଼ାକାର୍ ଗାଡ଼୍ଦାଂ ତାଙ୍ଗ୍ଜି ହାଲ୍ଜି ହେବେ ରଚେ ହଞ୍ଚି ହାଲ୍ଜି ହେୱାର୍ ଆଗେ ଏକାତାର୍ ।
34 ၃၄ ယေရှုသည် ထွက်ကြွ၍ လူများအပေါင်းတို့ကို တွေ့မြင်တော်မူလျှင်၊ ထိုသူတို့သည် ထိန်းသူမရှိ၊ ပစ်ထားသော သိုးကဲ့သို့ ဖြစ်ကြသည်ကို သနားခြင်းစိတ်တော်ရှိ၍ များစွာသော ဆုံးမဩဝါဒကို ပေးတော်မူ၏။
ହେୱାନ୍ ଡଙ୍ଗାତାଂ ହସି ବେସି ହେନି ମାନାୟାରିଂ ହୁଡ଼୍ଜି ହେୱାର୍ କାଜିଂ କାର୍ମାତିଂ ତାଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ତ ରାସ୍ ଇଚାନ୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ଗଡ଼ିୟା ହିଲ୍ୱି ମେଣ୍ଡାଂ ଲାକେ ମାଚାର୍, ପାଚେ, ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଆଦିକ୍ ବିସ୍ରେ ହିକାଇ ହିଦେଂ ଲାଗାତାନ୍ ।
35 ၃၅ မိုဃ်းချုပ်သောအခါ တပည့်တော်တို့သည် ချဉ်းကပ်၍၊ ဤအရပ်သည် တောအရပ်ဖြစ်ပါ၏။ မိုဃ်း လည်း ချုပ်ပါပြီ။
ୱେଡ଼ା ଆଦିକ୍ ଆତିଲେ ତା ଚେଲାର୍ ତା କଚଣ୍ତ ୱାଜ଼ି ଇଚାର୍, ଇ ବାହାତ ଚିମ୍ରା, ଆରେ “ବେସି ୱେଡ଼ା ଆତାତେ ।
36 ၃၆ လူများတို့သည် ပတ်ဝန်းကျင်ရွာဇနပုဒ်သို့သွား၍ စားစရာကိုဝယ်စေခြင်းငှါ အခွင့်ပေးတော်မူပါ။ သူ တို့၌ စားစရာမရှိပါဟု လျှောက်ကြလျှင်၊
ମାନାୟାର୍ ଇନେସ୍ ଚାରିବେଣ୍ତି ନାସ୍କୁ ନିକାର୍ ଆରେ ନାଟ ହାଲ୍ଜି ଜାର୍ ଜାର୍ କାଜିଂ ତିନ୍ଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଇନାକା କଡ଼୍ନାର୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ପକା ।”
37 ၃၇ ကိုယ်တော်က၊ သူတို့စားစရာဘို့ သင်တို့ပေးကြလော့ဟု ပြန်ပြောတော်မူ၏။ တပည့်တော်တို့ကလည်း၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် သွား၍ ဒေနာရိအပြားနှစ်ရာနှင့်မုန့်ကိုဝယ်ပြီးလျှင် သူတို့အား စားစရာဘို့ ပေးရပါအံ့လောဟု လျှောက်ကြ၏။
ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ହେୱାରିଂ ଚିଚ୍ପାଟ୍ । ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ଇଚାର୍, ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ସହେ ଟାକାନି ରୁଟିଂ କଡ଼୍ଜି ଇୱାରିଂ ହିନାସ୍?”
38 ၃၈ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ သင်တို့၌ မုန့်ဘယ်နှစ်လုံးရှိသနည်း။ သွား၍ ကြည့်ရှုကြဟု မိန့်တော်မူသည် အတိုင်း သူတို့သည် သိပြီးမှ၊ မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင် ရှိပါသည်ဟု လျှောက်ပြန်၏။
“ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, ମି ତାକେ ଏଚେଗଟା ରୁଟିଂ ମାନିକ୍? ହାଲ୍ଜି ହୁଡ଼ାଟ୍ ।” ହେୱାର୍ ବୁଜା ଆଜ଼ି ୱାଜ଼ି ହେୱାନିଂ ଇଚାର୍, “ପାଞ୍ଚ୍ ଗଟା, ଆରେ ରିଣ୍ଡାଂ ମିନ୍କୁ ।”
ଜିସୁ ବଲ୍ ହିତାନ୍, ମାନାୟାରିଂ ବାଟାତ କୱାଣ୍ କାଚ୍ରା ଜପି କୁଦା କୁଦା କିଜ଼ି କୁଚ୍ଚି କିୟାଟ୍ ।
ହେବେ ହେୱାର୍ ସଏ ସଏ ଜାଣ୍ ଆରେ ପଚାସ୍ ପଚାସ୍ ଜାଣ୍ ଆଜ଼ି କୁଦା କୁଦା ଆଜ଼ି କୁଚ୍ଚାର୍ ।
41 ၄၁ ကိုယ်တော်သည် မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်ကိုယူ၍၊ ကောင်းကင်သို့ ကြည့်မျှော်လျက် ကျေးဇူးတော် ကို ချီးမွမ်းပြီးမှ မုန့်ကိုဖဲ့၍ လူများတို့ရှေ့၌ထည့်စေခြင်းငှါ တပည့်တော်တို့အား ပေးတော်မူ၏။ ငါးနှစ်ကောင်ကို လည်း လူအပေါင်းတို့အား ဝေငှတော်မူ၏။
ପାଚେ ଜିସୁ ହେ ପାଞ୍ଚ୍ଗଟା ରୁଟିଂ ଆରେ ରିଣ୍ଡାଂ ମିନ୍କୁ ଆସ୍ତି ସାର୍ଗେତ ହୁଡ଼୍ଜି ଆସିର୍ବାଦ୍ କିଜ଼ି ଇଚାନ୍ ଆରି ରୁଟିଂ ଡ୍ରିପ୍କିସ୍ ମାନାୟାରିଂ ପାସ୍ପେଦେଂ ଚେଲାରିଂ ହିତାନ୍ । ପାଚେ, ହେ ଲାକେ ରିଣ୍ଡାଂ ମିନ୍କୁ ହେୱାରିଂ ବାଟା କିଜ଼ି ହିତାର୍ ।
ହେବେଣ୍ଡାଂ ୱିଜ଼ାକାର୍ ତିନ୍ଞ୍ଜି ପଟ ପାନ୍ଚାର୍,
ଆରେ ହେୱେର୍ ଡ୍ରିଙ୍ଗ୍ତି ରୁଟିଂ ପେସ୍ଜିପା ବାର ଟପା ବାର୍ତି କିତାର୍ ଆରି ମିନ୍କୁପା ଏଲେଙ୍ଗ୍ନେ ପେସ୍କାତାର୍ ।
ରୁଟି ତିନି ମାନାୟ୍ ପାଞ୍ଚ୍ ହାଜାର୍ ଆଣ୍ଡ୍ରାହିମ୍ଣାଂ ମାଚାର୍ ।
45 ၄၅ စည်းဝေးသောသူတို့ကို လွှတ်တော်မူစဉ်တွင် တပည့်တော်တို့ လှေစီးစေ၍ ကမ်းတဘက်ဗက်ဇဲဒမြို့သို့ အရင်ကူးစေတော်မူ၏။
ହେ ଦାପ୍ରେ ହେୱାନ୍ ତା ଚେଲାରିଂ ଡଙ୍ଗାତ ଦୁମ୍ଜି ବେତ୍ସାଇଦା ନିପ ଆନ୍ଟି ପାଡ଼୍କା ଆଗେ ହାନ୍ଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ଇବେଣ୍ଡାଂ ମାନାୟାରିଂ ୱିଜ଼ାରିଂ ହେଲ ହିତାନ୍ ।
ଜିସୁ ହେୱାର୍ ତାକେଣ୍ଡାଂ ହେଲ ଅତି ପାଚେ ଜିସୁ ପାର୍ତାନା କିନି କାଜିଂ ମାଡ଼ିଜପି ହାଚାନ୍ ।
ମ୍ଡିକାହାରେସ୍ ଆତିଲେ ଡଙ୍ଗା ହାମ୍ଦୁର୍ ମାଦି ମାଚାତ୍ ଆରେ ହେୱାନ୍ ମେଦ୍ନିତ ରକାନ୍ ମାଚାନ୍ ।
48 ၄၈ လေမသင့်သောကြောင့် တပည့်တော်တို့သည် တက်ခတ်၍ပင်ပန်းကြသည်ကို မြင်တော်မူ၏။ ညသုံး ချက်တီးကျော်အချိန်၌ အိုင်ပေါ်မှ စက်တော်ဖြန့်လျက်၊ သူတို့ရှိရာသို့ကြွ၍ အနားမှာ ရှောက်သွားမည် ပြု တော်မူ၏။
ଲଡ଼ି ଦୁକା କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ଡଙ୍ଗା ଗାଟି କିଦେଙ୍ଗ୍ କସ୍ଟ ପାୟା ଆନାକା ହୁଡ଼୍ଜି ହେୱାନ୍ ପୁରା ନାଣା କୁଜ଼ୁ କେପା ୱେଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ହାମ୍ଦୁର୍ ଜପି ତାଙ୍ଗ୍ଜି ଚେଲାର୍ ତାକେ ୱାତାନ୍, ଆରେ ହେୱାର୍ କଚଣ୍ତାଂ ଆଗେ ତାଂଦେଙ୍ଗ୍ ପା ସାସ୍ ମାଚାନ୍ ।
49 ၄၉ ထိုသို့ အိုင်ပေါ်မှာ စက်တော်ဖြန့်၍ ကြွတော်မူသည်ကို သူတို့သည်မြင်လျှင်၊ ဖုတ်တစ္ဆေဖြစ်သည်ဟု စိတ်ထင်နှင့် အော်ဟစ်ကြ၏။
ମାତର୍ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାମ୍ଦୁର୍ ଜପି ତାଂନାକା ହୁଡ଼୍ଜି “ପୁଦା ଇଞ୍ଜି!” କିକିରାଡିଂ କିତାର୍ ।
50 ၅၀ ထိုသူအပေါင်းတို့သည် ကိုယ်တော်ကိုမြင်၍ ထိတ်လန့်ခြင်းသို့ရောက်ကြ၏။ ကိုယ်တော်သည် ချက် ခြင်းနှုတ်ဆက်၍ တည်ကြည်သောစိတ်ရှိကြလော့။ ငါပင်ဖြစ်သည်၊ မကြောက်လန့်ကြနှင့်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍ । ମାତର୍ ଜିସୁ ହେ ଦାପ୍ରେ ହେୱାରିଂ ବେରଣ୍ କିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, ପାଡ୍ରା ଆମାଟ୍ “ସାସ୍ ଆଡୁ ଇୱାଙ୍ଗ୍ ତ ଆନ୍ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆମାଟ୍!”
51 ၅၁ လှေပေါ်၌ သူတို့ရှိရာသို့ တက်တော်မူလျှင် လေသည်ငြိမ်လေ၏။ ထိုသူတို့သည် အတိုင်းထက်အလွန် မိန်းမောတွေဝေအံ့ဩခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ହେୱାର୍ ଲାଗାଂ ହାଲ୍ଜି ଡଙ୍ଗାତ ଦୁମ୍ତାନ୍, ଆରେ ଦୁକା ତିର୍ ଆତାତ୍ । ହେବେ ହେୱାର୍ ମାନ୍ତ ମାନ୍ତ କାବା ଆଜ଼ି ହାଚାର୍ ।
ହେୱାର୍ ପାଞ୍ଚ୍ ହାଜାର୍ ମାନାୟାରିଂ ରୁଟି ଚିଚ୍ପିନି ବିସ୍ରେ ଅରତ୍ ପୁନ୍ୱାଦାଂ ହିକାୱାଦାଙ୍ଗ୍ ମାଚାର୍ ଇନାକିଦେଂକି ରୁଟି ନି ଗଟ୍ଣା ୱେଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ହେୱାର୍ତି ବୁଦି ଆର୍ୱାଦାଂ ମାଚାତ୍, ଲାଗିଂ ହେୱାରିଂ ମାନ୍ ଆଟ୍ୱା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।
ହେୱାର୍ ନାସି ଗିନ୍ନେସରତ୍ ନିପ ଏକିସ୍ ଗୁଟିତ ଡଙ୍ଗା ଗାଚ୍ଚାର୍ ।
ଆରେ, ହେୱାର୍ ଡଙ୍ଗାତାଙ୍ଗ୍ ଜୁତିଲେ, ମାନାୟାର୍ ହେ ଦାପ୍ରେ ତାଙ୍ଗ୍ ଚିନ୍ କିତାର୍,
55 ၅၅ ပတ်ဝန်းကျင်အရပ်၌ ရှိသမျှသို့ ပြေးသွား၍ မည်သည့်အရပ်၌ ရှိတော်မူသည်ဟုကြားလျှင်၊ ထိုအရပ် သို့ လူနာများကို အိပ်ရာနှင့် ဆောင်ခဲ့ကြ၏။
ହେ ୱିଜ଼ୁ ରାଜି ନିକାର୍ ଚାରିବେଣ୍ତାଂ ହନ୍ଚି ହାଚାର୍, ଆରେ ଜିସୁ ଇମେ ଇମ୍ଣି ବାହାତ ମାନାନ୍ ଇଞ୍ଜି ୱେଚାର୍, ହେ ବାହାତ ରଗି ମାନାୟାରିଂ କାଟେଲ୍ତ ପିଣ୍ଡ୍ଜି ତାସି ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ ।
56 ၅၆ မြို့ရွာဇနပုဒ်သို့ ရောက်တော်မူရာ၌ မကျန်းမမာသောသူတို့ကို လမ်းနားမှာထား၍ အဝတ်တော်၏ ပန်းပွါးကိုမျှတို့ရပါမည်အကြောင်း အခွင့်တောင်းကြ၏။ တို့သမျှသော သူတို့သည်လည်းချမ်းသာရကြ၏။
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ଇମେ ଇମ୍ଣି ନାସ୍ତ, ଗାଡ଼୍ଦ କି ହାରୁନାସ୍ତ ହଟାର୍, ମାନାୟ୍ ହେ ବାହାତ ଆଟ୍ ପାଦାଲାକେ ରଗି ଲଗାଙ୍ଗ୍ ଇଡ଼୍ଜି, ହେୱାର୍ ଇନେସ୍କି ଜିସୁ ହେନ୍ଦ୍ରାନି ଚେଲିଂ ଡୁନାର୍, ଇଦାଂ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍; ଆରି, ଏଚେକ୍ ଜାଣ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଡୁତାର୍, ୱିଜ଼ାର୍ ଉଜ୍ ଆତାର୍ ।
