မာကု 5
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ଆର୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଗାଲିଲି ସଃମ୍ନ୍ଦ୍ ସେହାଟି ରିଲା ଗରାସିୟମଃନାର୍ ଦେସେ ହଚ୍ଲାୟ୍ ।
2 ၂ ယေရှုသည် လှေထဲကထွက်ကြွတော်မူသည် ခဏခြင်းတွင်၊ ညစ်ညူးသောနတ်စွဲသောသူသည် သင်္ချိုင်း တစပြင်မှ ထွက်လာ၍ ကိုယ်တော်ကိုခရီးဦးကြိုပြုလေ၏။
ଜିସୁ ଡଙ୍ଗାୟ୍ହୁଣି ଉତୁର୍ଲା ଦାହ୍ରେ ଗଟେକ୍ ବିଟାଳ୍ ବୁତ୍ ଦଃର୍ଲା ଲକ୍ ମଃସ୍ଣେ ହୁଣି ବାରାୟ୍ ଜିସୁର୍ ଲଃଗେ ଆୟ୍ଲା ।
ସେ ଲକ୍ ମଃସ୍ଣେ ରେତିରିଲା, ତାକ୍ କେ ହେଁ ସିକ୍ଳି ସଃଙ୍ଗ୍ ବାନ୍ଦି ସଃଙ୍ଗାଉଁକ୍ ନଃହାର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
4 ၄ ခြေချင်း၊ သံကြိုးနှင့် အဖန်များစွာ ချည်စမ်းသော်လည်း၊ သံကြိုးကိုဆွဲဖြတ်၍ ခြေချင်းကိုဖြဲတတ်၏။ သူ့ကို ယဉ်စေခြင်းငှါ အဘယ်သူမျှမတတ်နိုင်။
କଃତିତର୍ ତାକ୍ ସିକ୍ଳି ସଃଙ୍ଗ୍ ଆତେ ଗଡେ ବାନ୍ଦ୍ତି ରିଲାୟ୍, ମଃତର୍ ସେ ସିକ୍ଳିକେ ଚିଡାୟ୍ ଗଃର୍ଣ୍ଡା ଗଃର୍ଣ୍ଡା କଃରି ହଃକାଉତି ରିଲା, ତାକ୍ ବାନ୍ଦିକଃରି ଆୟ୍ତ୍ କଃରୁକେ କାର୍ ସଃକ୍ତି ନଃରିଲି ।
5 ၅ နေ့ညဉ့်မပြတ် သင်္ချိုင်းတစပြင်၌၎င်း၊ တောင်ပေါ်၌၎င်း၊ ဟစ်ကြော်လျက်၊ ကျောက်စောင်းနှင့် ကိုယ်ကို ရှုစေလျက် နေတတ်၏။
ସେ ଦିନ୍ରାତି ସଃବୁବଃଳ୍ ମଃସ୍ଣେ ଆର୍ ଡଙ୍ଗ୍ରେ ବୁଲି ବୁଲି ବେଲ୍କି ଅଃଉତି ରିଲା, ଆର୍ ନିଜାର୍ ଗିନେ ନିଜେ ଟେଳାୟ୍ ଚେଚି ଅୟ୍ ଗାଉ କଃର୍ତିରିଲା ।
ସେ ମାନାୟ୍ ଜିସୁକେ ଦୁରିକ୍ ହୁଣି ଦଃକ୍ଲା ଆର୍ ଦଃବ୍ଳି ଆୟ୍ଲା ଆର୍ ଜିସୁକେ ଜୁଆର୍ କଃଲା ।
7 ၇ အမြင့်ဆုံးသော ဘုရားသခင်၏သားတော်ယေရှု၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်နှင့်အဘယ်သို့ ဆိုင် သနည်း။ အကျွန်ုပ်ကို ညှဉ်းဆဲတော်မမူမည်အကြောင်း ဘုရားသခင်ကိုအမှီပြု၍ အကျွန်ုပ်တောင်းပန် ပါသည်ဟု ကြီးသောအသံနှင့် အော်ဟစ်၍ လျှောက်လေ၏။
ଆର୍ ସେ ଆଉଲି ଅୟ୍କଃରି କୟ୍ଲା, “ଏ ସଃବ୍କେ ବଃଡ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ହୟ୍ସି ଜିସୁ, ମର୍ତଃୟ୍ ତର୍ କାୟ୍ରି ଆଚେ? ମୁଁୟ୍ ତକେ ଇସ୍ୱରାର୍ ନାଉଁଏ ଗଃଉଆରି କଃରୁଲେ, ମକ୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ଦେନାୟ୍ ।”
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜିସୁ ତାକ୍ କଃଉଁକେ ଜାତିରିଲା, “ଏ ବିଟାଳ୍ ବୁତ୍ ଇ ଲକ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବାରାୟ୍ ଜାଆ ।”
9 ၉ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ သင်သည် အဘယ်အမည် ရှိသနည်းဟုမေးတော်မူလျှင်၊ အကျွန်ုပ်အမည်ကား၊ လေဂေါင်ဖြစ်ပါ၏။ အကျွန်ုပ်တို့သည် အများဖြစ်ကြပါ၏ဟု လျှောက်ပြီးမှ၊
ଜିସୁ ତାକ୍ ହଃଚାର୍ଲା, “ତର୍ ନାଉଁ କାୟ୍ ନାଉଁ?” ସେ କୟ୍ଲା, “ମର୍ ନାଉଁ ବାହିନି, ବଃଲେକ୍ ଅଃମି ଗାଦେକ୍ ।”
ଆର୍ ସେ କାନିକଃର୍ମ୍ ଅୟ୍ ଗଃଉଆରି କଃରି କଃଉଁକ୍ ଦଃର୍ଲା, “ଇତିହୁଣି ସଃନ୍ଦି ଜିଣ୍ତେ ଦୁରିକ୍ ଅଃମିକ୍ ହଃଟାଉ ନାୟ୍ ।”
ସେତିର୍ ଡଙ୍ଗୁର୍ କଃଳ୍କାୟ୍ ଗଟ୍ ଗୁସ୍ରା ମଃନ୍ଦା ଚଃର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
12 ၁၂ နတ်ဆိုးအပေါင်းတို့လည်း၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုဝက်ထဲသို့ ဝင်ရပါမည်အကြောင်း စေလွှတ်တော်မူပါ ဟု တောင်းပန်ပြန်လျှင်၊
ସେ ବିଟାଳ୍ ଦୁତ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ କାନିକଃର୍ମ୍ ଅୟ୍ ଗଃଉଆରି କଃଲାୟ୍, “ହୟ୍ ଗୁସ୍ରାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ହୁରୁକ୍ ଅଃମିକ୍ ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ହଃଟାଉ ।”
13 ၁၃ ယေရှုသည် ချက်ခြင်းအခွင့်ပေးတော်မူ၏။ ညစ်ညူးသောနတ်တို့သည် ထွက်၍ ဝက်ထဲသို့ ဝင်သဖြင့် ဝက်အစုသည် အိုင်ကမ်းစောက်ကို တဟုန်တည်းပြေးဆင်း၍ အိုင်၌အသက်ဆုံးကြ၏။ အရေအတွက်အားဖြင့် နှစ်ထောင်လောက်ရှိ၏။
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଜଃଉଁକେ ଆଦେସ୍ ଦିଲାକ୍, ବିଟାଳ୍ ଦୁତ୍ମଃନ୍ ସେ ଲକାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବାରାୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ସେତି ରିଲା ଗୁସ୍ରାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ହୁର୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ସେ ଗୁସ୍ରା ମଃନ୍ଦା ଦଃବ୍ଳି ଜାୟ୍ ସଃମ୍ନ୍ଦ୍ କଃଣ୍ଡାୟ୍ ହୁଣି ଅଦ୍ରି ବୁଡି ମଃଲାୟ୍ ।
14 ၁၄ ဝက်ကျောင်းသောသူတို့သည် ပြေး၍မြို့ရွာတို့၌ သိတင်းကြားပြောလျှင်၊ လူများတို့သည် ထိုအမူအရာ တို့ကို ကြည့်ရှုအံ့သောငှါ ထွက်လာကြ၏။
ତାର୍ହଃଚେ ଗୁସ୍ରା ଚଃରାଉତା ଲକ୍ମଃନ୍ ହଃଳାୟ୍ ଜାୟ୍ ସଃବୁ ଗଃଳେ ଆର୍ ଗାଉଁଏ ଜିସୁ କଃରିରିଲା ଗଃଟ୍ଣା ସଃବୁ କୟ୍ଲାୟ୍, ତଃବାର୍ଗିନେ ଲକ୍ମଃନ୍ କାୟ୍ରି ଅୟ୍ଆଚେ ବଃଲି ଦଃକୁକ୍ ଆୟ୍ଲାୟ୍ ।
15 ၁၅ အထံတော်သို့ ရောက်သောအခါ၊ နတ်ဆိုး လေဂေါင်စွဲသောသူသည် အဝတ်ကိုဝတ်၍ ပကတိစိတ် နှင့် ထိုင်နေသည်ကိုမြင်လျှင်၊ ကြောက်ရွံ့ခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။
ଆର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ଲଃଗେ ଆୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ହଃର୍ତୁ ଜୁୟ୍ ଲକ୍କେ ବିଟାଳ୍ ବୁତ୍ ଡଃସିରିଲି, ସେମାନାୟ୍ ନିକ ଅୟ୍କଃରି ହଃଚ୍ୟା ହିନ୍ଦି ସୁସ୍ତାମଃନେ ବଃସିରିଲାର୍ ଦଃକିକଃରି ସେମଃନ୍ ଡିରି ଗଃଲାୟ୍ ।
16 ၁၆ နတ်ဆိုးစွဲသောသူ၌၎င်း၊ ဝက်တို့၌၎င်း၊ အဘယ်သို့ဖြစ်သည်ကို သိမြင်သောသူတို့သည် နောက်လာ သောသူတို့အား ပြန်ကြားပြီးမှ၊
ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ବୁତ୍ ଡଃସ୍ଲାର୍ ଲକ୍କେ ନିକ କଃଲାର୍ ଆର୍ ଗୁସ୍ରାମଃନ୍ ବୁଡି ମଃଲାର୍ ଦଃକି ରିଲାୟ୍, ସେମଃନ୍ ନଃଜାଣ୍ତା ଲକ୍କେ ସଃବୁ କଃତା କୟ୍ଲାୟ୍ ।
ଲକ୍ମଃନ୍ ଇ କଃତା ସୁଣିକଃରି, ଜିସୁକେ ତାକାର୍ ସଃନ୍ଦି ଚାଡି ଜାଆ ବଃଲି ଗଃଉଆରି କଃଲାୟ୍ ।
18 ၁၈ လှေထဲသို့ ဝင်တော်မူသောအခါ နတ်ဆိုးစွဲဘူးသောသူသည် ကိုယ်တော်နှင့်အတူ ရှိပါမည်အကြောင်း တောင်းပန်လျှင်၊
ଜିସୁ ଡଙ୍ଗାୟ୍ ଚଃଗ୍ତିରିଲା ବଃଳ୍, ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍କେ ବୁତ୍ ଡଃସିରିଲି, ସେମାନାୟ୍ ଜିସୁକେ “ମୁଁୟ୍ ହେଁ ତର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଆସିନ୍ଦ୍,” ବଃଲି ତର୍କେ ତର୍ କାନିକଃର୍ମ୍ ଅୟ୍ ଗଃଉଆରି କଃଲା ।
19 ၁၉ ကိုယ်တော်သည် အခွင့်မပေး။ သင်သည် ကိုယ်အိမ်သို့သွားလော့။ ထာဝရဘုရားသည် သနားခြင်းစိတ် တော်နှင့် သင်၌ အဘယ်မျှလောက် ကျေးဇူးပြုတော်မူသည်ကို သင်၏အဆွေအမျိုးတို့အား ပြန်ကြားလော့ဟု မိန့်တော်မူလျှင်၊
ମଃତର୍ ଜିସୁ ସେମାନାୟ୍କେ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜଃଉଁକେ ମଃନାକଃରି ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ତୁୟ୍ ତର୍ ଗଃରେ, ତର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ଟାଣେ ବାଉଳି ଜାଆ, ଆର୍ ମାପ୍ରୁ ତର୍ ଗିନେ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି କଃରି ଆଚେ, ଆର୍ ତକେ ଦଃୟା କଃରି ଆଚେ, ସେ କଃତା ସେମଃନ୍କେ କଃଉ ।”
20 ၂၀ ထိုသူသည် သွား၍၊ ယေရှုသည် အဘယ်မျှလောက် ကျေးဇူးပြုတော်မူသည်ကို၊ ဒေကာပေါလိပြည် တွင် သိတင်းကြားပြောသည်ဖြစ်၍၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့သည် အံ့ဩခြင်းရှိကြ၏။
ସେମାନାୟ୍ ଜିସୁର୍ କଃତାମାନି ସେତିହୁଣି ଗଃଲା, ଆର୍ ଜିସୁ ତାକ୍ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି କଃରିରିଲା, ସେ କଃତା ଦେକାପଲି, ବଃଲେକ୍ ଦଃସ୍ଗଟ୍ ଗାଉଁଆର୍ ସଃବୁ ହାକ୍ ପର୍ଚାର୍ କଃରି ବୁଲ୍ଲା; ଆର୍ ଜଃତେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଇ କଃତା ସୁଣ୍ଲାୟ୍, ସେମଃନ୍ କାବା ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।
21 ၂၁ ယေရှုသည် ကမ်းတဘက်သို့ကူးပြန်၍ အိုင်နားမှာ ရှိတော်မူစဉ်၊ များစွာသောလူအပေါင်းတို့သည် အထံတော်၌ စုဝေးကြ၏။
ଜିସୁ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ଡଙ୍ଗାୟ୍ ବଃସି ଇହାଟି ବାଉଳି ଆୟ୍ଲା । ସେଲଃଗେ ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ଦା ରୁଣ୍ଡ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁ ସେ ସଃମ୍ନ୍ଦ୍ କଃଣ୍ଡାୟ୍ ରିଲା ।
22 ၂၂ ထိုအခါ ယာဣရုအမည်ရှိသော တရားစရပ်မှူးသည်လာ၍ ကိုယ်တော်ကိုမြင်လျှင်၊ ခြေတော်ရင်း၌ ပြပ်ဝပ်လျက်၊ အကျွန်ုပ်၏ သမီးငယ်သေလုပါပြီ။
ସଃଡେବଃଳ୍ ଗଟେକ୍ ଜାଇରସ୍ ନାଉଁଆର୍ ଲକ୍ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରାର୍ ମୁଳିକା ସେ ଲଃଗେ ଆୟ୍ଲା, ଆର୍ ଜିସୁକେ ଦଃକିକଃରି ତାର୍ ହାଦେ ଡୁଳି ଜୁଆର୍ କଃଲା ।
23 ၂၃ သို့သော်လည်း ကိုယ်တော်သည်ကြွ၍ သူ့ကို ကယ်တင်ခြင်းငှါ သူ၏အပေါ်၌ လက်ကိုတင်တော်မူလျင် အသက်ရှင်ပါလိမ့်မည်ဟု များစွာတောင်းပန်၏။
ଆର୍ ବଃଡେ କାନିକଃର୍ମ୍ ଅୟ୍ ଗଃଉଆରି କଃଲା, “ମର୍ ବାର ବଃର୍ସାର୍ ସାନ୍ ଜିଇ ମଃର୍ତା ଉହ୍ରେ ଆଚେ, ସେ ଜଃନ୍କଃରି ମଃର୍ନ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବଚେଦ୍, ଇତାର୍ ଗିନେ ତୁୟ୍ ଆଉ ଆର୍ ତାର୍ ଉହ୍ରେ ଆତ୍ ସଃଙ୍ଗାଉ ।”
24 ၂၄ ကိုယ်တော်သည် သူနှင့်အတူသွား၍ များစွာသော လူအပေါင်းတို့သည် ကိုယ်တော်ကို ခြံရံလျက် ထိခိုက်တိုက်မိကြ၏။
ଜିସୁ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଗଃଲା, ଆର୍ ସେତି ରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍ଦା ତାର୍ ହଃଚେ ହଃଚେ ଗଃଲାୟ୍ ଆର୍ ସେମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ଉହ୍ରେ ମାଡାଚଃଗା ଅଃଉତିରିଲାୟ୍ ।
ସଃଡେବଃଳ୍ ବାର ବଃର୍ସ୍ ହଃତେକ୍ ଗଃଗାଳ୍ଜାତା ରଗେ ହଃଳ୍ଲା ଗଟେକ୍ ମାୟ୍ଜିରିଲି ।
26 ၂၆ များစွာသော ဆေးသမားတို့လက်၌ အလွန်ခံရ၍၊ ဥစ္စာရှိသမျှ ကုန်သော်လည်း သက်သာမရသည် သာမက၊ အနာတိုးသော မိန်းမတယောက်သည်၊
ସେ ରଗ୍ ଚାଡାୟ୍ ଅଃଉଁକେ କଃତେକ୍ ବୟ୍ଦ୍କାରି ହାକ୍ ଜାୟ୍କଃରି ସଃବୁଦଃନ୍ ସଃରାୟ୍ରିଲି, ମଃତର୍ ନିକ ଅଃଉତା ବାଦୁଲେ ଆରେକ୍ ଅଃଦିକ୍ ରଗି ଅୟ୍ ରିଲି ।
ସେ ମାୟ୍ଜି ଜିସୁର୍ କଃତା ସୁଣ୍ଲି, ଆର୍ ସେ ଲକ୍ମଃନ୍ଦା ବିତ୍ରେ ଜିସୁର୍ ହଃଚ୍ବାଟ୍ୟା ଆସି ଜିସୁର୍ ହଃଚ୍ୟା ଆଚଳ୍ ଚୁୟ୍ଲି । କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେ ବାବ୍ତି ରିଲି,
28 ၂၈ ငါသည် အဝတ်တော်ကိုသာတို့လျှင် ချမ်းသာရမည်ဟု ဆိုသည်နှင့်၊ လူအစုအဝေးထဲ၌ နောက်တော်သို့ လာ၍အဝတ်တော်ကို တို့လေ၏။
“ଜିସୁର୍ ହଃଚ୍ୟାର୍ ଆଚଳ୍ ଚୁୟ୍ଲେକ୍ ମୁଁୟ୍ ଉଜ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
29 ၂၉ ထိုခဏခြင်းတွင် အသွေးစုဝေးရာ ခန်းချောက်သည်ဖြစ်၍၊ ထိုရောဂါနှိပ်စက်ခြင်းနှင့် ကင်းလွတ်ပြီဟု မိမိကိုယ်၌သိလေ၏။
ସେ ଜିସୁର୍ ହଃଚ୍ୟା ଆଚଳ୍ ଚୁୟ୍ଲା ଦାହ୍ରେ ସେ ଗଃଗାଳ୍ ଜାତା ରଗେ ହୁଣି ଉଜ୍ ଅୟ୍ଲେ ବଃଲି ତାର୍ ଗଃଗାଳେ ଜାଣ୍ଲି ।
30 ၃၀ ယေရှုသည် မိမိကိုယ်မှ တန်ခိုးထွက်သည်ကို ချက်ခြင်းသိတော်မူလျှင် လူအစုအဝေး၌ နောက်သို့လှည့် ၍၊ ငါ့အဝတ်ကို အဘယ်သူတို့သနည်းဟု မေးတော်မူ၏။
ସେଦାହ୍ରେ ଜିସୁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ସଃକ୍ତି ବାରାୟ୍ଲାର୍ ମଃନ୍ ବିତ୍ରେ ଜାଣ୍ଲା ଆର୍ ଲକ୍ ମଃନ୍ଦା ହାକ୍ ଲେଉଟି କଃରି କୟ୍ଲା, “କେ ମର୍ ବଃସ୍ତରାର୍ ଆଚଳ୍ ଚୁୟ୍ଲା?”
31 ၃၁ တပည့်တော်တို့က၊ လူအစုအဝေးသည် ကိုယ်တော်အား ထိခိုက်ကြသည်ကိုမြင်လျက်ပင်၊ ငါ့ကို အဘယ်သူ တို့သနည်းဟုမေးတော်မူပါသည်တကားဟု လျှောက်ကြသော်လည်း၊
ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲାୟ୍, “ତୁୟ୍ ତ ଦଃକୁଲିସ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ କଃନ୍କଃରି ତର୍ ଉହ୍ରେ ମାଡା ଚଃଗା ଅଃଉଁଲାୟ୍, ଆର୍ ତୁୟ୍ କଃଉଁଲିସ୍, ‘କେ ମକ୍ ଚୁୟ୍ଲା?’”
ଜେ ତାକ୍ ଚୁୟ୍ରିଲି ତାକ୍ ଦଃକିନ୍ଦ୍ ବଃଲି ଜିସୁ ଚାରିହାକ୍ ଦଃକୁକ୍ ଦଃର୍ଲା ।
33 ၃၃ ထိုမိန်းမသည် ကိုယ်၌အဘယ်သို့ဖြစ်သည်ကိုသိသောကြောင့် ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်လျက် အထံတော်သို့ လာပြီးလျှင်၊ ပြပ်ဝပ်၍ ထိုအကြောင်းရှိသမျှကို အဟုတ်အမှန်ကြားလျှောက်လေ၏။
ସେତାକ୍ ସେ ମାୟ୍ଜି ଅଃହ୍ଣାର୍ ଉହ୍ରେ ଜୁୟ୍ ଗଃଟ୍ଣା ଗଃଟି ଆଚେ ବଃଲି ଜାଣ୍ଲି ଆର୍ ଡିରାର୍ ମାଡେ ତଃର୍ତଃରି କଃରି ଆୟ୍ଲି, ଆର୍ ଜିସୁର୍ ହାଦ୍ ତଃଳେ ଡୁଳି ସଃବୁ ସଃତ୍ କଃତା ତାକ୍ କୟ୍ଲି ।
34 ၃၄ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ ငါ့သမီး၊ သင်၏ယုံကြည်ခြင်းသည် သင့်အနာကိုငြိမ်းစေပြီ။ ငြိမ်ဝပ်စွာ သွား လော့။ ရောဂါနှိပ်စက်ခြင်းနှင့် ကင်းလွတ်စေဟု မိန့်တော်မူ၏။
ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ମର୍ ଜିଇ ତର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ତକେ ଉଜ୍ କଃରିଆଚେ, ସୁସ୍ତାୟ୍ ଜାଆ ଆର୍ ତର୍ ରଗେ ହୁଣି ଉଜ୍ ଅୟ୍ରେ ।”
35 ၃၅ ထိုသို့ မိန့်တော်မူစဉ်တွင် တရားစရပ်မှူးအိမ်မှလူလာ၍၊ ကိုယ်တော်၏သမီးသေပါပြီ။ အဘယ်ကြောင့် ဆရာကို နှောင့်ရှက်သေးသနည်းဟု ဆိုကြ၏။
ଜିସୁ ଇ କଃତା କଃଉତା ବଃଳ୍, ସେ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରାର୍ ମୁଳିକା ଜାଇରସାର୍ ଗଃରେହୁଣି କଃତି ଲକ୍ ଆୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ତର୍ ଜିଦି ମଃଲିନି, ଗୁରୁକ୍ ଆର୍ କାୟ୍ତାକ୍ କଃସ୍ଟ୍ ଦେଉଁଲିସ୍?”
36 ၃၆ ထိုစကားကို ယေရှုသည်ကြားလျှင်၊ မကြောက်ကြနှင့်။ ယုံကြည်ခြင်းစိတ်တခုသာရှိစေလော့ဟု တရား စရပ်မှူးအား ချက်ခြင်းမိန့်တော်မူ၏။
ମଃତର୍ ଜିସୁ ସେମଃନାର୍ କଃତା ସୁଣ୍ଲା ନଃସୁଣ୍ଲା ହର୍ ଅୟ୍ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରାର୍ ମୁଳିକାକେ କୟ୍ଲା, “ଡିରା ନାୟ୍, ମଃତର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃର୍ ।”
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ପିତର୍, ଜାକୁବ ଆର୍ ତାର୍ ବାୟ୍ସି ଜହନ୍କେ ଚାଡି କାକେ ହେଁ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ନଃନିଲା ।
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ମୁଳିକା ଜାଇରସାର୍ ଗଃରେ ହଚ୍ଲାୟ୍, ସେତି ଜିସୁ ଲକ୍ମଃନ୍ କାଲାହୁଲି ଆର୍ କାନ୍ଦାବାଳା ଅଃଉତି ରିଲାର୍ ଦଃକ୍ଲାୟ୍ ।
39 ၃၉ အတွင်းသို့ဝင်၍ သင်တို့သည် အဘယ်ကြောင့် အုန်းအုန်းသဲသဲပြု၍ ငိုကြွေးကြသနည်း။ သုငယ်သေ သည်မဟုတ် အိပ်ပျော်သည်ဟု မိန့်တော်မူသော်၊
ଜିସୁ ବିତ୍ରେ ଗଃଲା ଆର୍ କୟ୍ଲା, “କାୟ୍ତାକ୍ କାଲାହୁଲି ଆର୍ କାନ୍ଦାବାଳା ଅଃଉଁଲାସ୍ । ଇ ଟକି ନଃମେରେ, ମଃତର୍ ସଇଆଚେ ।” ଇ କଃତା ସୁଣି ଲକ୍ମଃନ୍ ଟାହ୍ରା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
40 ၄၀ ထိုသူတို့သည် ပြက်ယယ်ပြုကြ၏။ ထိုသူရှိသမျှတို့ကို ပြင်သို့ ထွက်စေပြီးမှ သူငယ်၏ မိဘတို့ကို၎င်း၊ ကိုယ်တော်နှင့်ပါသောသူတို့ကို၎င်း ခေါ်ပြီးလျှင်၊ သူငယ် လျောင်းရာအရပ်သို့ ဝင်၍၊
ମଃତର୍ ଜିସୁ ସଃବ୍କେ ହଃଦାୟ୍ ବାର୍କଃରି, ସେ ହିଲାର୍ ଉବାସି, ଆୟ୍ସି ଆର୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ସେ ଟକିହିଲା ଜୁୟ୍ତି ସୟ୍ରିଲି, ସେତି ଗଃଳାୟ୍ ।
41 ၄၁ သူငယ်၏လက်ကို ကိုင်တော်မူလျှက်၊ တလိသကုမိဟု မိန့်တော်မူ၏။ အနက်ကား၊ မိန်းမငယ်ထလော့ ငါဆို၏ဟု ဆိုလိုသတည်း။
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ସେ ଟକିହିଲାର୍ ଆତେ ଦଃରି ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ଟଲିତାକୁମ୍!” ବଃଲେକ୍, “ଏ ନୁନି, ମୁଁୟ୍ ତକେ କଃଉଁଲେ, ଉଟ୍ ।”
42 ၄၂ ထိုခဏခြင်းတွင် မိန်းမငယ်သည် ထ၍လှမ်းသွား၏။ သူသည် တဆယ်နှစ်နှစ်အရွယ်ရှိ၏။ ထိုသူတို့ သည် အလွန်မိန်းမောတွေဝေခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။
ସେଦାହ୍ରେ ସେ ଟକିହିଲା ଉଟ୍ଲି ଆର୍ ଚାଲାବୁଲା କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲି, ବଃଲେକ୍ ତାକ୍ ବାର ବଃର୍ସ୍ ଅୟ୍ରିଲି । ଇରି ଦଃକି କଃରି ସେମଃନ୍ କାବା ଅୟ୍ ଗଃଳାୟ୍ ।
43 ၄၃ ထိုအမူအရာကို အဘယ်သူမျှ မသိစေမည်အကြောင်း၊ ထိုသူတို့ကို ကျပ်တည်းစွာ ပညတ်တော်မူ၍၊ သူ့အား စားစရာပေးလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ମଃତର୍ କେ ହେଁ ଜଃନ୍କଃରି ଇ କଃତା ନଃଜାଣତ୍, ଇତାର୍ ଗିନେ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କାକେହେଁ କଃଉଆ ନାୟ୍ ବଃଲି କୟ୍ଲା, ଆର୍ ସେ କୟ୍ଲା, “ଇ ଟକି ହିଲାକ୍ କାୟ୍ରି ଅଲେ କାଉଁକେ ଦିଆସ୍ ।”
