မာကု 12
1 ၁ ထိုအခါ ဥပမာအားဖြင့် မိန့်တော်မူသည်ကား၊ လူတဦးသည် စပျစ်ဥယျာဉ်ကိုစိုက်ပျိုး၍၊ စောင်ရန်းကို လုပ်ပြီးမှ စပျစ်သီးနယ်ရာကျင်းကိုတူးလေ၏။ မှီခိုရာ လင့်စင်ကိုလည်းဆောက်လေ၏။ လုပ်ဆောင်သောသူတို့ အား ဥယျာဉ်ကိုငှါး၍၊ အခြားသောပြည်သို့သွားလေ၏။
อนนฺตรํ ยีศุ รฺทฺฤษฺฏานฺเตน เตภฺย: กถยิตุมาเรเภ, กศฺจิเทโก ทฺรากฺษากฺเษตฺรํ วิธาย ตจฺจตุรฺทิกฺษุ วารณีํ กฺฤตฺวา ตนฺมเธฺย ทฺรากฺษาเปษณกุณฺฑมฺ อขนตฺ, ตถา ตสฺย คฑมปิ นิรฺมฺมิตวานฺ ตตสฺตตฺกฺเษตฺรํ กฺฤษีวเลษุ สมรฺปฺย ทูรเทศํ ชคามฯ
2 ၂ ကာလအချိန်တန်လျှင်၊ လုပ်ဆောင်သောသူတို့ လက်မှ စပျစ်သီးကိုခံစေခြင်းငှါ သူတို့ရှိရာသို့ ငယ်သားကို စေလွှတ်လေ၏။
ตทนนฺตรํ ผลกาเล กฺฤษีวเลโภฺย ทฺรากฺษากฺเษตฺรผลานิ ปฺราปฺตุํ เตษำ สวิเธ ภฺฤตฺยมฺ เอกํ ปฺราหิโณตฺฯ
กินฺตุ กฺฤษีวลาสฺตํ ธฺฤตฺวา ปฺรหฺฤตฺย ริกฺตหสฺตํ วิสสฺฤชุ: ฯ
4 ၄ နောက်တဖန်အခြားသော ငယ်သားကိုသူတို့ရှိရာသို့ စေလွှတ်ပြန်လျှင်၊ ဥယျာဉ်စောင့်တို့သည် ခဲနှင့်ပစ် သဖြင့်၊ သူ၏ခေါင်းကိုမှန်၍ အယှက်ခွဲပြီးမှ လွှတ်ချလိုက်ကြ၏။
ตต: ส ปุนรนฺยเมกํ ภฺฤตฺยํ ปฺรษยามาส, กินฺตุ เต กฺฤษีวลา: ปาษาณาฆาไตสฺตสฺย ศิโร ภงฺกฺตฺวา สาปมานํ ตํ วฺยสรฺชนฺฯ
5 ၅ အခြားသောသူငယ်သားကို စေလွှတ်ပြန်လျှင်၊ သူ့ကိုသတ်ကြ၏။ အခြားသောငယ်သားများတို့တွင် အချို့ကိုရိုက်ကြ၏။ အချို့တို့ကိုသတ်ကြ၏။
ตต: ปรํ โสปรํ ทาสํ ปฺราหิโณตฺ ตทา เต ตํ ชฆฺนุ: , เอวมฺ อเนเกษำ กสฺยจิตฺ ปฺรหาร: กสฺยจิทฺ วธศฺจ ไต: กฺฤต: ฯ
6 ၆ ထိုကြောင့်ဥယျာဉ်ရှင်သည် မိမိ၌ချစ်သားတယောက်တည်းရှိသေးသည်ဖြစ်၍၊ ထိုသူတို့သည် ငါ့သားကို အားနာကြလိမ့်မည်ဟုဆို၍ မိမိသားကို နောက်ဆုံး၌ စေလွှတ်လေ၏။
ตต: ปรํ มยา สฺวปุเตฺร ปฺรหิเต เต ตมวศฺยํ สมฺมํสฺยนฺเต, อิตฺยุกฺตฺวาวเศเษ เตษำ สนฺนิเธา นิชปฺริยมฺ อทฺวิตียํ ปุตฺรํ เปฺรษยามาสฯ
7 ၇ ဥယျာဉ်စောင့်တို့ကလည်း၊ ဤသူသည် အမွေခံဖြစ်၏။ လာကြ၊ သူ့ကို သတ်ကြကုန်အံ့။ ထိုသို့ သူ၏ အမွေဥစ္စာကို ငါတို့ရကြလိမ့်မည်ဟု အချင်းချင်းတိုင်ပင်၍၊
กินฺตุ กฺฤษีวลา: ปรสฺปรํ ชคทุ: , เอษ อุตฺตราธิการี, อาคจฺฉต วยเมนํ หนฺมสฺตถา กฺฤเต 'ธิกาโรยมฺ อสฺมากํ ภวิษฺยติฯ
ตตสฺตํ ธฺฤตฺวา หตฺวา ทฺรากฺษากฺเษตฺราทฺ พหิ: ปฺรากฺษิปนฺฯ
9 ၉ သို့ဖြစ်လျှင်၊ ဥယျာဉ်ရှင်သည် အဘယ်သို့ပြုမည်နည်း၊ သူသည်လာ၍ ဥယျာဉ်စောင့်တို့ကို သုတ်သင် ပယ်ရှင်းပြီးမှ ထိုဥယျာဉ်ကို အခြားသောသူတို့အား ပေးလိမ့်မည်။
อเนนาเสา ทฺรากฺษากฺเษตฺรปติ: กึ กริษฺยติ? ส เอตฺย ตานฺ กฺฤษีวลานฺ สํหตฺย ตตฺกฺเษตฺรมฺ อเนฺยษุ กฺฤษีวเลษุ สมรฺปยิษฺยติฯ
10 ၁၀ တိုက်ကိုတည်လုပ်သောသူများ ပယ်ထားသောကျောက်သည် နောက်တဖန်တိုက်ထောင့် အထွဋ်အဖျား သို့ ရောက်ပြန်၏။ ထိုအမှုသည် ထာဝရဘုရားပြုတော်မူသောအမှုဖြစ်၏။
อปรญฺจ, "สฺถปตย: กริษฺยนฺติ คฺราวาณํ ยนฺตุ ตุจฺฉกํฯ ปฺราธานปฺรสฺตร: โกเณ ส เอว สํภวิษฺยติฯ
11 ၁၁ ငါတို့မျက်မှောက်၌လည်း၊ အံ့ဩဘွယ်ဖြစ်၏ဟူသောစကားကိုကျမ်းစာ၌ သင်တို့သည် မဘတ်ဘူး သလောဟု မိန့်တော်မူ၏။
เอตตฺ กรฺมฺม ปเรศสฺยำทฺภุตํ โน ทฺฤษฺฏิโต ภเวตฺ๚ " อิมำ ศาสฺตฺรียำ ลิปึ ยูยํ กึ นาปาฐิษฺฏ?
12 ၁၂ ထိုသူတို့သည် မိမိတို့ကိုရည်ဆောင်၍ ထိုဥပမာစကားကို ဟောပြောတော်မူသည်ကို သိသောကြောင့်၊ ကိုယ်တော်ကို ဘမ်းဆီးခြင်းငှါ ရှာကြံကြ၏။ သို့သော်လည်း စုဝေးသောသူတို့ကို ကြောက်သောကြောင့် အထံ တော်မှ ထွက်သွားကြ၏။
ตทานีํ ส ตานุทฺทิศฺย ตำ ทฺฤษฺฏานฺตกถำ กถิตวานฺ, ต อิตฺถํ พุทฺวฺวา ตํ ธรฺตฺตามุทฺยตา: , กินฺตุ โลเกโภฺย พิภฺยุ: , ตทนนฺตรํ เต ตํ วิหาย ววฺรชุ: ฯ
13 ၁၃ တဖန်စကားကို ချောင်းမြောင်း၍ အပြစ်ပြုခွင့်ကိုရခြင်းငှါ ဖာရိရှဲတို့နှင့် ဟေရုဒ်တပည့်အချို့တို့ကို အထံတော်သို့စေလွှတ်ကြ၏။
อปรญฺจ เต ตสฺย วากฺยโทษํ ธรฺตฺตำ กติปยานฺ ผิรูศิโน เหโรทียำศฺจ โลกานฺ ตทนฺติกํ เปฺรษยามาสุ: ฯ
14 ၁၄ ထိုသူတို့သည် ချည်းကပ်၍၊ အရှင်ဘုရား၊ ကိုယ်တော်သည်သစ္စာရှိပါ၏။ အဘယ်သူကိုမျှမကြောက်၊ လူမျက်နှာကိုထောက်ဘဲ ဘုရားသခင်၏တရားလမ်းကို ဟုတ်မှန်စွာပြတော်မူသည်ကို အကျွန်ုပ်တို့သိကြပါ၏။ ကဲသာဘုရင်အား အခွန်ဆက်အပ်သလော၊ မဆက်အပ်သလော။
ต อาคตฺย ตมวทนฺ, เห คุโร ภวานฺ ตถฺยภาษี กสฺยาปฺยนุโรธํ น มนฺยเต, ปกฺษปาตญฺจ น กโรติ, ยถารฺถต อีศฺวรียํ มารฺคํ ทรฺศยติ วยเมตตฺ ปฺรชานีม: , ไกสราย กโร เทโย น วำ? วยํ ทาสฺยาโม น วา?
15 ၁၅ အကျွန်ုပ်တို့သည် ဆက်ရမည်လော၊ မဆက်ရမည်လောဟု မေးလျှောက်ကြ၏။ ကိုယ်တော်သည် ထို သူတို့၏လျှိုဝှက်ခြင်းကို သိတော်မူလျှင်၊ သင်တို့သည် ငါ့ကိုအဘယ်ကြောင့် စုံစမ်းနှောင့်ယှက်ကြသနည်း။ ဒေနာရိတပြားကို ငါကြည့်ဘို့ ယူခဲ့ကြဟု မိန့်တော်မူ၍၊
กินฺตุ ส เตษำ กปฏํ ชฺญาตฺวา ชคาท, กุโต มำ ปรีกฺษเธฺว? เอกํ มุทฺราปาทํ สมานีย มำ ทรฺศยตฯ
16 ၁၆ သူတို့သည်ယူခဲ့ကြ၏။ ဤပုံ၊ ဤလိပ်စာကားအဘယ်သူ၏ပုံ၊ အဘယ်သူ၏လိပ်စာဖြစ်သနည်းဟု မေး တော်မူလျှင်၊ ကဲသာဘုရင်၏ပုံ၊ လိပ်စာဖြစ်ပါသည်ဟု လျှောက်ကြသော်၊
ตทา ไตเรกสฺมินฺ มุทฺราปาเท สมานีเต ส ตานฺ ปปฺรจฺฉ, อตฺร ลิขิตํ นาม มูรฺตฺติ รฺวา กสฺย? เต ปฺรตฺยูจุ: , ไกสรสฺยฯ
17 ၁၇ ယေရှုကလည်း၊ ကဲသာဘုရင်၏ဥစ္စာကို ကဲသာဘုရင်အား ဆက်ပေးကြလော့။ ဘုရားသခင်၏ဥစ္စာကို ကား၊ ဘုရားသခင်အားဆက်ပေးကြလော့ဟု မိန့်တော်မူသည်ကို သူတို့သည် အံ့ဩခြင်းရှိကြ၏။
ตทา ยีศุรวทตฺ ตรฺหิ ไกสรสฺย ทฺรวฺยาณิ ไกสราย ทตฺต, อีศฺวรสฺย ทฺรวฺยาณิ ตุ อีศฺวราย ทตฺต; ตตเสฺต วิสฺมยํ เมนิเรฯ
อถ มฺฤตานามุตฺถานํ เย น มนฺยนฺเต เต สิทูกิโน ยีโศ: สมีปมาคตฺย ตํ ปปฺรจฺฉุ: ;
19 ၁၉ အရှင်ဘုရား၊ လူမည်သည်ကား သားမရှိဘဲ သေသွား၍ မယားကျန်ရစ်လျှင်၊ သူ့ညီသည် ထိုမိန်းမကို သိမ်းယူ၍ အစ်ကိုအမျိုးမပြတ်ဆက်နွှယ်စေဟု အကျွန်ုပ်တို့အား မောရှေစီရင်ရေးထားပါပြီ။
เห คุโร กศฺจิชฺชโน ยทิ นิ: สนฺตติ: สนฺ ภารฺยฺยายำ สตฺยำ มฺริยเต ตรฺหิ ตสฺย ภฺราตา ตสฺย ภารฺยฺยำ คฺฤหีตฺวา ภฺราตุ รฺวํโศตฺปตฺตึ กริษฺยติ, วฺยวสฺถามิมำ มูสา อสฺมานฺ ปฺรติ วฺยลิขตฺฯ
กินฺตุ เกจิตฺ สปฺต ภฺราตร อาสนฺ, ตตเสฺตษำ เชฺยษฺฐภฺราตา วิวหฺย นิ: สนฺตติ: สนฺ อมฺริยตฯ
ตโต ทฺวิตีโย ภฺราตา ตำ สฺตฺริยมคฺฤหณตฺ กินฺตุ โสปิ นิ: สนฺตติ: สนฺ อมฺริยต; อถ ตฺฤตีโยปิ ภฺราตา ตาทฺฤโศภวตฺฯ
22 ၂၂ ထို့အတူ တတိယသူမှစ၍ တယောက်နောက်တယောက် ခုနစ်ယောက်သောညီအစ်ကိုတို့သည် ထို မိန်းမကိုသိမ်းယူ၍ သားကိုမကျန်ရစ်စေကြ။ နောက်ဆုံး၌ မိန်းမသည်လည်းသေလေ၏။
อิตฺถํ สปฺไตว ภฺราตรสฺตำ สฺตฺริยํ คฺฤหีตฺวา นิ: สนฺตานา: สนฺโต'มฺริยนฺต, สรฺวฺวเศเษ สาปิ สฺตฺรี มฺริยเต สฺมฯ
23 ၂၃ သို့ဖြစ်၍ ထမြောက်ရာကာလ၌ သူတို့သည်ထမြောက်ကြသောအခါ ထိုမိန်းမသည် အဘယ်သူ၏ မယားဖြစ်ပါမည်နည်း။ ထိုခုနစ်ယောက်တို့သည် ထိုမိန်းမနှင့် စုံဘက်ခြင်းကို ပြုကြပြီဟု မေးလျှောက်ကြ၏။
อถ มฺฤตานามุตฺถานกาเล ยทา ต อุตฺถาสฺยนฺติ ตทา เตษำ กสฺย ภารฺยฺยา สา ภวิษฺยติ? ยตเสฺต สปฺไตว ตำ วฺยวหนฺฯ
24 ၂၄ ယေရှုကလည်း၊ သင်တို့သည်ကျမ်းစာကို နားမလည်၊ ဘုရားသခင်၏တန်ခိုးတော်ကို မသိသောကြောင့် မှားသောအယူကို ယူကြ၏။
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยุวาจ ศาสฺตฺรมฺ อีศฺวรศกฺติญฺจ ยูยมชฺญาตฺวา กิมภฺรามฺยต น?
25 ၂၅ သေခြင်းမှ ထမြောက်သောအခါ စုံဘက်ခြင်းကိုမပြု၊ ထိမ်းမြားပေးစားခြင်းကိုမပြု၊ ကောင်းကင်တမန် ကဲ့သို့ ဖြစ်ကြ၏။
มฺฤตโลกานามุตฺถานํ สติ เต น วิวหนฺติ วาคฺทตฺตา อปิ น ภวนฺติ, กินฺตุ สฺวรฺคียทูตานำ สทฺฤศา ภวนฺติฯ
26 ၂၆ ထိုမှတပါး သေလွန်သောသူတို့သည် ထမြောက်ခြင်းအရာမှာ၊ ဘုရားသခင်က ငါသည် အာဗြဟံ၏ ဘုရား၊ ဣဇာက်၏ဘုရား၊ ယာကုပ်၏ဘုရားဖြစ်သည်ဟု မောရှေအား မိန့်တော်မူကြောင်းကို မောရှေ၏ကျမ်း၊ ချုံခဏ်၌ သင်တို့သည် မဘတ်ဘူးသလော။
ปุนศฺจ "อหมฺ อิพฺราหีม อีศฺวร อิสฺหาก อีศฺวโร ยากูพศฺเจศฺวร:" ยามิมำ กถำ สฺตมฺพมเธฺย ติษฺฐนฺ อีศฺวโร มูสามวาทีตฺ มฺฤตานามุตฺถานารฺเถ สา กถา มูสาลิขิเต ปุสฺตเก กึ ยุษฺมาภิ รฺนาปาฐิ?
27 ၂၇ ဘုရားသခင်သည် သေနေသောသူတို့၏ဘုရားမဟုတ်၊ အသက်ရှင်သောသူတို့၏ ဘုရားဖြစ်တော်မူ၏။ ထိုကြောင့် သင်တို့သည် အလွန်မှားကြသည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
อีศฺวโร ชีวตำ ปฺรภุ: กินฺตุ มฺฤตานำ ปฺรภุ รฺน ภวติ, ตสฺมาทฺเธโต รฺยูยํ มหาภฺรเมณ ติษฺฐถฯ
28 ၂၈ ထိုသို့ ဆွေးနွေးငြင်းခုံကြသည်ကို ကျမ်းပြုဆရာတယောက်သည်ကြား၍၊ ကိုယ်တော်သည် လျောက် ပတ်စွာ ပြန်ပြောတော်မူသည်ကိုသိမြင်လျှင် အထံတော်သို့ချဉ်းကပ်၍၊ ပညတ်တကာတို့တွင် အဘယ်မည်သော ပညတ်သည်သာ၍မြတ်သနည်းဟု မေးလျှောက်သော်၊
เอตรฺหิ เอโกธฺยาปก เอตฺย เตษามิตฺถํ วิจารํ ศุศฺราว; ยีศุเสฺตษำ วากฺยสฺย สทุตฺตรํ ทตฺตวานฺ อิติ พุทฺวฺวา ตํ ปฺฤษฺฏวานฺ สรฺวฺวาสามฺ อาชฺญานำ กา เศฺรษฺฐา? ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยุวาจ,
29 ၂၉ ယေရှုက၊ ပညတ်တကာတို့တွင် အမြတ်ဆုံးသောပညတ်ဟူမူကား၊ အိုဣသရေလအမျိုး၊ နားထောင် လော့။ ငါတို့၏ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားသည် တဆူတည်းသော ထာဝရဘုရားဖြစ်တော်မူ၏။ ထာဝရဘရား သည် တပါးတည်းဖြစ်တော်မူ၏။
"เห อิสฺราเยโลฺลกา อวธตฺต, อสฺมากํ ปฺรภุ: ปรเมศฺวร เอก เอว,
30 ၃၀ သင်၏ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ ဥာဏ်ရှိသမျှ၊ အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှနှင့် ချစ်လော့။ ဤပညတ်သည် ပဌမပညတ်ဖြစ်၏။
ยูยํ สรฺวฺวนฺต: กรไณ: สรฺวฺวปฺราไณ: สรฺวฺวจิตฺไต: สรฺวฺวศกฺติภิศฺจ ตสฺมินฺ ปฺรเภา ปรเมศฺวเร ปฺรียธฺวํ," อิตฺยาชฺญา เศฺรษฺฐาฯ
31 ၃၁ ထိုမှတပါး ကိုယ်နှင့်စပ်ဆိုင်သောသူကို ကိုယ်နှင့်အမျှချစ်လော့ဟူသော ဒုတိယပညတ်သည် ပဌမ ပညတ် နှင့်သဘောတူ၏။ ဤပညတ်တို့ထက်သာ၍ကြီးမြတ်သော ပညတ်မရှိဟုပြန်၍ မိန့်တော်မူ၏။
ตถา "สฺวปฺรติวาสินิ สฺววตฺ เปฺรม กุรุธฺวํ," เอษา ยา ทฺวิตียาชฺญา สา ตาทฺฤศี; เอตาภฺยำ ทฺวาภฺยามฺ อาชฺญาภฺยามฺ อนฺยา กาปฺยาชฺญา เศฺรษฺฐา นาสฺติฯ
32 ၃၂ ကျမ်းပြုဆရာကလည်း၊ အရှင်ဘုရား၊ အကယ်စင်စစ် ကိုယ်တော်သည် လျောက်ပတ်စွာမိန့်တော်မူပြီ။ ဘုရားသခင်တဆူတည်းရှိတော်မူ၏။
ตทา โสธฺยาปกสฺตมวทตฺ, เห คุโร สตฺยํ ภวานฺ ยถารฺถํ โปฺรกฺตวานฺ ยต เอกสฺมาทฺ อีศฺวราทฺ อโนฺย ทฺวิตีย อีศฺวโร นาสฺติ;
33 ၃၃ ထိုဘုရားသခင်မှတပါး အခြားသောဘုရားသခင်မရှိ။ ထိုဘုရားသခင်ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ ဥာဏ် ရှိသမျှ၊ အစွမ်းသတ္တရှိသမျှနှင့် ချစ်ခြင်း၊ ကိုယ်နှင့်စပ်ဆိုင်သောသူကိုလည်း၊ ကိုယ်နှင့်အမျှ ချစ်ခြင်းအကျင့်သည် မီးရှို့သောယဇ်ကောင်မှ၍ ယဇ်အမျိုးမျိုးတို့ကို ပူဇော်ခြင်းအကျင့်ထက်သာ၍ မြတ်ပါသည်ဟု လျှောက်လေ၏။
อปรํ สรฺวฺวานฺต: กรไณ: สรฺวฺวปฺราไณ: สรฺวฺวจิตฺไต: สรฺวฺวศกฺติภิศฺจ อีศฺวเร เปฺรมกรณํ ตถา สฺวมีปวาสินิ สฺววตฺ เปฺรมกรณญฺจ สรฺเวฺวโภฺย โหมพลิทานาทิภฺย: ศฺรษฺฐํ ภวติฯ
34 ၃၄ ထိုသို့ ပညာသတိနှင့်ပြန်လျှောက်သည်ကို ယေရှုသည်သိမြင်လျှင်၊ သင်သည်ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံ တော်နှင့်မဝေးဟု မိန့်တော်မူ၏။ နောက်တဖန် အဘယ်သူမျှ မမေးမလျှောက်ဝံ့ကြ။
ตโต ยีศุ: สุพุทฺเธริว ตเสฺยทมฺ อุตฺตรํ ศฺรุตฺวา ตํ ภาษิตวานฺ ตฺวมีศฺวรสฺย ราชฺยานฺน ทูโรสิฯ อิต: ปรํ เตน สห กสฺยาปิ วากฺยสฺย วิจารํ กรฺตฺตำ กสฺยาปิ ปฺรคลฺภตา น ชาตาฯ
35 ၃၅ ထိုအခါယေရှုသည် ဗိမာန်တော်၌ ဆုံးမဩဝါဒပေးတော်မူစဉ်တွင်၊ ခရစ်တော်သည် ဒါဝိဒ်၏သား ဖြစ်သည်ဟု ကျမ်းပြုဆရာတို့သည် အဘယ်ကြောင့် ဆိုကြသနည်း။
อนนฺตรํ มเธฺยมนฺทิรมฺ อุปทิศนฺ ยีศุริมํ ปฺรศฺนํ จการ, อธฺยาปกา อภิษิกฺตํ (ตารกํ) กุโต ทายูท: สนฺตานํ วทนฺติ?
36 ၃၆ ဒါဝိဒ်၏စကားမှာ၊ ထာဝရဘုရားက၊ သင်၏ ရန်သူတို့ကို သင်၏ခြေတင်ရာ ငါမချမထားမှီတိုင်အောင် ငါ့လက်ျာဘက်၌ ထိုင်နေလော့ဟု ငါ၏သခင်အား မိန့်တော်မူသည်ဟု သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ဒါဝိဒ်ဆိုသတည်း။
สฺวยํ ทายูทฺ ปวิตฺรสฺยาตฺมน อาเวเศเนทํ กถยามาสฯ ยถาฯ "มม ปฺรภุมิทํ วากฺยวทตฺ ปรเมศฺวร: ฯ ตว ศตฺรูนหํ ยาวตฺ ปาทปีฐํ กโรมิ นฯ ตาวตฺ กาลํ มทีเย ตฺวํ ทกฺษปารฺศฺวฺ อุปาวิศฯ "
37 ၃၇ ထိုသို့ ဒါဝိဒ်သည် ခရစ်တော်ကိုသခင်ဟူ၍ ခေါ်လျှင် အဘယ်သို့သူ၏သားဖြစ်သနည်းဟု မေးတော် မူ၏။ လူများအပေါင်းတို့သည် အားရဝမ်းမြောက်သောစိတ်နှင့် စကားတော်ကို နားထောင်ကြ၏။
ยทิ ทายูทฺ ตํ ปฺรภูํ วทติ ตรฺหิ กถํ ส ตสฺย สนฺตาโน ภวิตุมรฺหติ? อิตเร โลกาสฺตตฺกถำ ศฺรุตฺวานนนฺทุ: ฯ
38 ၃၈ ထိုသို့ဆုံးမဩဝါဒပေးစဉ်တွင် တဖန်မိန့်တော်မူသည်ကား၊ ကျမ်းပြုဆရာတို့ကို ရှောင်ကြလော့။ သူတို့ သည် ရှည်သောအင်္ကျီကိုဝတ်လျက် လည်ခြင်းငှါအလိုရှိကြ၏။ ဈေး၌ရိုသေစွာ နှုတ်ဆက်ခြင်းကို၎င်း၊
ตทานีํ ส ตานุปทิศฺย กถิตวานฺ เย นรา ทีรฺฆปริเธยานิ หฏฺเฏ วิปเนา จ
โลกกฺฤตนมสฺการานฺ ภชนคฺฤเห ปฺรธานาสนานิ โภชนกาเล ปฺรธานสฺถานานิ จ กางฺกฺษนฺเต;
40 ၄၀ သူတို့သည် မုတ်ဆိုးမအိမ်ကို လုယူသိမ်းစား၍ အပြစ်မပေါ်စေခြင်းငှါ ရှည်စွာသော ပဌနာစကားကို ရွတ်တတ်ကြ၏။ သူတို့သည် သာ၍ကြီးစွာသောဒဏ်ကို ခံရကြမည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
วิธวานำ สรฺวฺวสฺวํ คฺรสิตฺวา ฉลาทฺ ทีรฺฆกาลํ ปฺรารฺถยนฺเต เตภฺย อุปาธฺยาเยภฺย: สาวธานา ภวต; เต'ธิกตรานฺ ทณฺฑานฺ ปฺราปฺสฺยนฺติฯ
41 ၄၁ ထိုနောက်ယေရှုသည် ဘဏ္ဍာတိုက်ရှေ့မှာ ထိုင်တော်မူစဉ်တွင်၊ လူများတို့သည် ကြေးငွေကို ဘဏ္ဍာ တိုက်ထဲသို့ သွင်းချသည်ကို ကြည့်ရှုတော်မူ၏။ ငွေရတတ်သော သူအများတို့သည် များစွာသွင်းချကြ၏။
ตทนนฺตรํ โลกา ภาณฺฑาคาเร มุทฺรา ยถา นิกฺษิปนฺติ ภาณฺฑาคารสฺย สมฺมุเข สมุปวิศฺย ยีศุสฺตทวลุโลก; ตทานีํ พหโว ธนินสฺตสฺย มเธฺย พหูนิ ธนานิ นิรกฺษิปนฺฯ
ปศฺจาทฺ เอกา ทริทฺรา วิธวา สมาคตฺย ทฺวิปณมูลฺยำ มุไทฺรกำ ตตฺร นิรกฺษิปตฺฯ
43 ၄၃ ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်တို့ကိုခေါ်၍ ငါမှန်ဆိုသည်ကား၊ ဘဏ္ဍာတိုက်ထဲသို့ သွင်းချသော သူ အပေါင်းတို့ထက် ထိုဆင်းရဲသားမုတ်ဆိုးမသည်သာ၍ သွင်းချခဲ့ပြီ။
ตทา ยีศุ: ศิษฺยานฺ อาหูย กถิตวานฺ ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วทามิ เย เย ภาณฺฑาคาเร'สฺมิน ธนานิ นิ: กฺษิปนฺติ สฺม เตภฺย: สรฺเวฺวภฺย อิยํ วิธวา ทริทฺราธิกมฺ นิ: กฺษิปติ สฺมฯ
44 ၄၄ အကြောင်းမူကား၊ ထိုသူအပေါင်းတို့သည် မိမိတို့ကြွယ်ဝသော စည်းစိမ်ထဲကနှုတ်၍သွင်းချကြ၏။ ထို မိန်းမမူကားအလွန်ဆင်းရဲလျက်ပင်၊ မိမိအသက် မွေးစရာဥစ္စာရှိသမျှကို သွင်းချလေပြီဟုမိန့်တော်မူ၏။
ยตเสฺต ปฺรภูตธนสฺย กิญฺจิตฺ นิรกฺษิปนฺ กินฺตุ ทีเนยํ สฺวทินยาปนโยคฺยํ กิญฺจิทปิ น สฺถาปยิตฺวา สรฺวฺวสฺวํ นิรกฺษิปตฺฯ
