မြည်တမ်းစကား 3
Ni ne mutumin da ya ga azaba ta wurin bulalar fushin Ubangiji.
Ya kore ni, ya sa na yi tafiya a cikin duhu maimakon a cikin haske;
ba shakka, ya juya mini baya, yana gāba da ni sau da sau, dukan yini.
Ya sa fatar jikina da naman jikina sun tsufa ya kuma karya ƙasusuwana.
Ya yi mini kwanton ɓauna ya kuma kewaye ni da baƙin ciki da kuma wahala.
Ya sa na zauna a cikin duhu kamar waɗanda suka mutu da jimawa.
Ya kewaye ni yadda ba zan iya gudu ba; Ya daure ni da sarƙa mai nauyi.
Ko lokacin da nake kira don neman taimako, ba ya jin addu’ata.
Ya tare hanyata da tubula na duwatsu; ya sa hanyata ta karkace.
10 ၁၀ ငါ့ကို ချောင်းမြောင်းသောဝက်ဝံကဲ့သို့၎င်း၊ မထင်ရှားသော အရပ်၌နေသော ခြင်္သေ့ကဲ့သို့၎င်း ဖြစ် တော်မူ၏။
Kamar beyar da take a laɓe tana jira, kamar zaki a ɓoye,
ya janye ni daga kan hanya ya ɓatar da ni ya bar ni ba taimako.
Ya ja kwarinsa ya sa in zama abin baratarsa.
Ya harbi zuciyata da kibiyoyin kwarinsa.
Na zama abin dariya ga mutanena duka; suna yi mini ba’a cikin waƙa dukan yini.
Ya cika ni da kayan ɗaci ya gundure ni da abinci mai ɗaci.
Ya kakkarya haƙorana da tsakuwa; ya tattake ni cikin ƙura.
An hana ni salama; na manta da ko mene ne ake kira wadata.
Saboda haka na ce, “Darajata ta ƙare da kuma duk abin da nake begen samu daga wurin Ubangiji.”
Na tuna da azabata da kuma sintiri, da na yi ta yi da ɗacin rai.
Na tuna su sosai, sai kuma na ji ba daɗi a raina.
Duk da haka na tuna da wannan na kuma sa bege ga nan gaba.
22 ၂၂ ထာဝရဘုရားသည် သနားတော်မူ၍ ကရုဏာ တော်သည် မကုန်သောကြောင့် ငါတို့သည် ဆုံးရှုံးခြင်းသို့ မရောက်ဘဲနေကြ၏။
Domin ƙaunar Ubangiji ba mu hallaka ba; gama jiyejiyanƙansa ba su ƙarewa.
Sababbi ne kowace safiya; amincinka kuwa mai girma ne.
24 ၂၄ ငါ့ဝိညာဉ်၏ သဘောဟူမူကား၊ ထာဝရဘုရား သည် ငါ၏အဘို့ ဖြစ်တော်မူ၏။ ထိုကြောင့်၊ ကိုယ်တော် ကို ငါမြော်လင့်ပါ၏။
Na ce wa kaina, “Ubangiji shi ne nawa; saboda haka zan jira shi.”
25 ၂၅ ကိုယ်တော်ကို မြော်လင့်သောသူနှင့် ကိုယ်တော် ကို ရှာသောသူ၏ စိတ်ဝိညာဉ်အား ထာဝရဘုရားသည် ကျေးဇူးပြုတော်မူ၏။
Ubangiji mai alheri ne ga waɗanda suke da bege a cikinsa, ga kuma wanda yake neman shi;
yana da kyau ka jira shiru domin samun ceton Ubangiji.
Yana da kyau mutum yă sha wuya tun yana yaro.
Bari yă zauna shiru shi kaɗai, gama haka Ubangiji ya sa yă yi.
Bari yă ɓoye fuskarsa cikin ƙura kila akwai bege.
Bari yă ba da kumatunsa a mare shi, yă kuma bari a ci masa mutunci.
Gama Ubangiji ba ya yashe mutane har abada.
Ko da ya kawo ɓacin rai, zai nuna tausayi sosai, ƙaunarsa tana da yawa.
Gama ba haka kawai yake kawo wahala ko ɓacin rai ga’yan adam ba.
Bai yarda a tattake’yan kurkuku a ƙasa ba,
ko kuma a danne wa mutum hakkinsa a gaban Maɗaukaki,
ko kuma a danne wa mutum shari’ar gaskiya ashe Ubangiji ba zai ga irin waɗannan abubuwa ba?
Wane ne ya isa yă yi magana kuma ta cika in ba Ubangiji ne ya umarta ba?
Ba daga bakin Maɗaukaki ne bala’i da abubuwa masu kyau suke fitowa ba?
39 ၃၉ အသက်ရှင်သောလူသတ္တဝါသည် အဘယ် ကြောင့် မြည်တမ်းရမည်နည်း။ မိမိဒုစရိုက်အပြစ်ကြောင့် မြည်တမ်းရမည်လော။
Don mene ne wani mai rai zai yi gunaguni sa’ad da aka ba shi horo domin zunubansa?
Bari mu auna tafiyarmu mu gwada ta, sai mu kuma koma ga Ubangiji.
Bari mu ɗaga zuciyarmu da hannuwanmu ga Allah na cikin sama, mu ce,
“Mun yi zunubi mun yi tawaye ba ka kuwa gafarta ba.
“Ka rufe kanka da fushi, ka fafare mu; ka karkashe mu ba tausayi.
44 ၄၄ အကျွန်ုပ်တို့ ပဌနာစကားသည် အထံတော်သို့ မပေါက်နိုင်အောင်၊ မိုဃ်းတိမ်ဖြင့်ကိုယ်ကို ကွယ်ကာ တော်မူ၏။
Ka rufe kanka da gajimare don kada addu’armu ta kai wurinka.
45 ၄၅ အကျွန်ုပ်တို့ကိုလူမျိုးတို့တွင် လှည်းပစ်သော တန်မြက်ချေး အမှိုက်ကဲ့သို့၎င်း၊ ရွံစရာအရာကဲ့သို့၎င်း ဖြစ်စေတော်မူ၏။
Ka mai da mu tarkace da juji a cikin mutane.
“Dukan maƙiyanmu suna ta yin mana magana marar daɗi.
47 ၄၇ အကျွန်ုပ်တို့သည် ကြောက်လန့်ဘွယ်သော အရာထဲသို့၎င်း၊ တွင်းထဲသို့၎င်း၊ သုတ်သင်ပယ်ရှင်း ဖျက်ဆီးခြင်းထဲသို့၎င်း ရောက်ကြပါပြီ။
Muna cika da tsoro, da lalatarwa da hallakarwa.”
Hawaye na kwararowa daga idanuna domin an hallaka mutanena.
Idanuna za su ci gaba da kwararowa da hawaye, ba hutawa.
50 ၅၀ ထာဝရဘုရားသည် ကောင်းကင်က ငုံ့ကြည့်၍ ရှုမှတ်တော်မမူမှီတိုင်အောင်၊ ငါ့မျက်ရည်သည် ကျ၍ အစဉ်မပြတ် ယိုစီးလျက်ရှိ၏။
Har sai in Ubangiji ya duba daga sama ya gani.
Abin da nake gani yana kawo mini baƙin ciki domin dukan matan birnina.
Maƙiyana suna farauta ta ba dalili kamar tsuntsu.
Sun yi ƙoƙari su kashe ni a cikin rami suka kuma jajjefe ni da duwatsu;
ruwaye suka rufe kaina, sai na yi tunani cewa na kusa mutuwa.
Na yi kira ga sunanka, ya Ubangiji, daga rami mai zurfi.
56 ၅၆ အကျွန်ုပ်ခေါ်သံကို ကြားတော်မူသည်ဖြစ်၍၊ အကျွန်ုပ်ညည်းတွားအော်ဟစ်သောအခါ နားတော်ကို လွှဲတော်မမူပါနှင့်။
Ka ji roƙona, “Kada ka toshe kunnuwanka ka ƙi jin roƙona na neman taimako.”
57 ၅၇ အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်ကို ဟစ်ခေါ်သော အခါ၊ ကိုယ်တော်သည် ချဉ်းကပ်တော်မူ၍၊ မကြောက်နှင့် ဟု မိန့်တော်မူပြီ။
Ka zo kusa lokacin da na kira ka, kuma ka ce mini, “Kada ka ji tsoro.”
Ya Ubangiji, ka goyi bayana; ka fanshi raina.
59 ၅၉ အိုထာဝရဘုရား၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ် ခံရသော ညှဉ်းဆဲခြင်းကို မြင်တော်မူပြီ။ အကျွန်ုပ်အဘို့ တရားစီရင်တော်မူပါ။
Ya Ubangiji, ka ga inda aka yi mini ba daidai ba. Ka shari’anta, ka ba ni gaskiya!
60 ၆၀ သူတို့သည် အကျွန်ုပ်ကို ရန်ငြိုးဖွဲ့သမျှနှင့် မကောင်းသော အကြံရှိသမျှကို ကိုယ်တော်မြင်တော်မူပြီ။
Ka ga zurfin ramakonsu, da duk mugun shirin da suke yi mini.
Ya Ubangiji, ka ji zaginsu, da duka mugun shirin da suke yi mini
62 ၆၂ အကျွန်ုပ်တဘက်၌ ထသောသူတို့၏ အပြစ်တင် ခြင်း၊ အကျွန်ုပ်တဘက်၌ တနေ့လုံးကြံစည်ခြင်းကို၎င်း ကိုယ်တော်ကြားတော်မူပြီ။
Abin da maƙiyana suke yin raɗa a kai game da ni duk yini.
Dube su! A zaune ko a tsaye, suna yi mini ba’a cikin waƙoƙinsu.
Ka ba su abin da ya dace su samu, ya Ubangiji, domin abin da hannuwansu suka yi.
Ka sa yana ta rufe zuciyarsu, kuma bari la’anarka ta bi su.
66 ၆၆ အမျက်တော်ထွက်၍ သူတို့ကို ညှဉ်းဆဲသဖြင့်၊ ထာဝရဘုရား၏ မိုဃ်းကောင်းကင်အောက်မှ သုတ်သင် ပယ်ရှင်းတော်မူပါ။
Ka fafare su cikin fushi ka hallaka su daga cikin duniya ta Ubangiji.
