ယောဘ 9
Då tok Job til ords og sagde:
2 ၂ မှန်ပါ၏။ ထိုစကားမှန်ကြောင်းကိုငါသိ၏။ သို့သော်လည်း လူသည်ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ အဘယ် သို့ဖြောင့်မတ်ရာသို့ ရောက်နိုင်သနည်း။
«Eg veit for visst at det er so; kva rett fær mannen imot Gud?
Um han med honom vilde trætta, han kann’kje svara eitt til tusund.
4 ၄ ဘုရားသခင်သည်ထူးဆန်းသောဥာဏ်၊ ကြီးစွာသောတန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသည်ဖြစ်၍၊ အဘယ်သူသည် အာဏာတော်ကို ဆန်၍အောင်နိုင်သနည်း။
Vis som han er og sterk i velde - kven kann vel strafflaust tråssa honom,
som fjelli flyt, dei veit’kje av det, og velter deim upp i harm,
som ruggar jordi frå sin plass, so pilarne hennar skjelv,
som soli byd so ho ei skin, og set eit segl for stjernorne,
som eine spanar himmeln ut og fram på havsens toppar skrid,
hev skapt Karlsvogni og Orion, Sjustjerna og Sørkamri med?
Som storverk gjer, me ei kann fata, og underverk forutan tal?
Han framum gjeng, eg ser han ikkje; um burt han glid, eg går han ikkje.
12 ၁၂ သိမ်းယူတော်မူသောအခါ အဘယ်သူသည် ဆီးတားနိုင်သနည်း။ ကိုယ်တော်သည်အဘယ်သို့ ပြုသနည်းဟု အဘယ်သူဆိုဝံ့သနည်း။
Når han tek fat, kven stoggar honom? Kven honom spør: «Kva gjer du der?»
13 ၁၃ ဘုရားသခင်သည် အမျက်ပြေတော်မမူလျှင်၊ မာနကြီး၍ အားပေးသောသူတို့သည် ရှေ့တော်၌ နှိမ့်ချ ခြင်းကို ခံရကြ၏။
Gud stoggar ikkje vreiden sin; for han seg bøygde Rahabs-fylgjet.
14 ၁၄ ထိုမျှမက ငါသည်အဘယ်သို့ ပြန်လျှောက်ရအံ့နည်း။ ရှေ့တော်၌ အဘယ်သို့သောစကားကို ရွေး၍ လျှောက်ရအံ့နည်း။
Kor kann vel eg då svara han? Kor skal for han eg ordi leggja?
15 ၁၅ ငါသည် ဖြောင့်မတ်သော်လည်း ပြန်၍ မလျှောက်ဝံ့ဘဲ၊ တရားမှုကို ဆုံးဖြတ်တော်မူသော အရှင်ကို တောင်းပန်ရုံမျှသာပြုရ၏။
Um eg hev rett, eg kann’kje svara, men lyt min domar be um nåde.
Og um han svara når eg ropa, eg trudde ei mi røyst han høyrde.
17 ၁၇ အကြောင်းမူကား၊ မိုဃ်းသက်မုန်တိုင်းဖြင့် ငါ့ကို ညှဉ်းဆဲ၍၊ အကြောင်းမရှိဘဲငါ၌ အနာတို့ကို များပြား စေတော်မူ၏။
Han som i stormver reiv meg burt og auka grunnlaust såri mine,
han let meg ikkje anda fritt, men metta meg med beiske ting.
19 ၁၉ တန်ခိုးကိုအမှီပြုမည်ဆိုသော်၊ ဘုရားသခင်သည် တန်ခိုးကြီးတော်မူ၏။ တရားကိုအမှီပြုမည်ဆိုပြန် သော်၊ အဘယ်သူသည် ငါ့ဘက်၌ သက်သေခံမည်နည်း။
Når magt det gjeld, då er han der; men gjeld det rett: kven stemnar honom?
20 ၂၀ ကိုယ်အပြစ်ကို ပြေစေခြင်းငှါပြုလျှင်၊ ကိုယ်စကားအားဖြင့် တရားရှုံးလိမ့်မည်။ ငါသည် စုံလင်ပြီဟု ဆိုပြန်လျှင်၊ ငါ့သဘောကောက်ကြောင်း ထင်ရှားလိမ့် မည်။
Um eg hev rett, min munn meg dømer; er skuldlaus, han meg domfeller.
Skuldlaus eg er! eg skyner ei meg sjølv, vanvyrder livet mitt.
22 ၂၂ ငါပြောအံ့သောစကားတချက်ဟူမူကား၊ ဘုရားသခင်သည် စုံလင်သောသူတို့ကို၎င်း၊ ဆိုးညစ်သော သူတို့ကို၎င်း ဖျက်ဆီးတော်မူတတ်၏။
Det er det same, no eg segjer: Han tyner skuldig og uskuldig.
Når svipa brått gjev ulivssår, med lått han ser den gode lida.
24 ၂၄ မြေကြီးကိုလူဆိုးတို့ လက်၌အပ်၍၊ တရားသူကြီးတို့၏ မျက်နှာကို ဖျက်တော်မူ၏။ သို့မဟုတ် ထိုအမှုကို စီရင်သောသူကားအဘယ်သူနည်း။
Han jordi gav i nidings hand; på domarar han syni kverver. Er det’kje han, kven er det då?
25 ၂၅ တမြို့မှတမြို့သို့ စာပို့သောလုလင်ထက်၊ ငါ့နေ့ ရက်တို့သည် လျင်မြန်၍၊ ကောင်ကျိုးကိုမခံရဘဲ ပြေးတတ် ကြ၏။
Mitt liv fer snøggare enn lauparen, dei kverv, men lukka såg det aldri;
Det glid som båtar utav sev, lik ørn som ned på fengdi slær.
27 ၂၇ ငါသည်မြည်တမ်းသော စကားကိုဖြတ်၍၊ ရွှင်လန်းသောမျက်နှာကိုဆောင်လျက်၊ ရဲရင့်ခြင်းသို့ ရောက်မည်ဟု ငါဆိုသော်လည်း၊
Når eg mi plåga gløyma vil og jamna panna mi og smila,
28 ၂၈ ငါခံရသော ဒုက္ခဝေဒနာများသောကြောင့်၊ ကြောက်သောသဘောရှိ၏။ အပြစ်လွှတ်စေဟု ငါ၌စီရင်တော် မမူကြောင်းကို ငါသိ၏။
då gruvar eg for pina mi; eg veit du ei frikjenner meg.
For når eg lyt straffskuldig vera, kvifor skal eg då fåfengt stræva?
Um eg i snø meg vilde tvætta og reinsa henderne med lut.
Du ned i grefti straks meg dukka, so mine klæde ved meg stygdest.
32 ၃၂ ငါသည် ဘုရားသခင်၏စကားကို တဦးနှင့်တဦး တရားတွေ့နိုင်မည်အကြောင်း၊ ဘုရားသခင်သည် ငါကဲ့သို့ လူဖြစ်တော်မူသည်မဟုတ်။
Han ikkje er ein mann som eg, kann ei med meg til retten gå;
d’er ingen skilsmann millom oss som handi si kann på oss leggja.
Når berre han tok riset frå meg og ikkje skræmde meg med rædsla,
eg skulde tala utan otte; sjølv dømer eg meg annarleis.
