ယောဘ 31
I made a covenant with mine eyes, and I will not think upon a virgin.
2 ၂ သို့မဟုတ် အထက်အရပ်က ဘုရားသခင်သည်အဘယ်ကျေးဇူးကို၎င်း၊ မြင့်ရာအရပ်က အနန္တတန်ခိုးရှင် သည် အဘယ်သို့သော အမွေဥစ္စာကို၎င်း ပေးတော်မူ မည်နည်း။
Now what portion has God given from above? and is there an inheritance [given] of the Mighty One from the highest?
3 ၃ ဆိုးသော သူတို့သည် ပျက်စီးခြင်းသို့၎င်း၊ မတရားသဖြင့် ကျင့်သောသူတို့သည် ဆုံးရှုံးခြင်းသို့၎င်း ရောက်ရကြမည် မဟုတ်လော။
Alas! destruction to the unrighteous, and rejection to them that do iniquity.
4 ၄ ဘုရားသခင်သည် ငါသွားရာလမ်းတို့ကို မြင် တော်မူသည်မဟုတ်လော။ ငါ့ခြေရာရှိသမျှတို့ကို ရေတွက်တော်မူသည်မဟုတ်လော။
Will he not see my way, and number all my steps?
5 ၅ မုသာလမ်းသို့ ငါလိုက်မိသော်၎င်း၊ လှည့်စားခြင်းငှါ ငါပြေးမိသော်၎င်း၊ လှည့်စားခြင်းငှါ ငါပြေးမိ သော်၎င်း၊
But if I had gone with scorners, and if too my foot has hasted to deceit:
(for I am weighed in a just balance, and the Lord knows my innocence: )
7 ၇ ငါသည်လမ်းလွှဲမိသော်၎င်း၊ ငါ့စိတ်နှလုံးသည် ငါ့မျက်စိအလိုသို့လိုက်မိသော်၎င်း၊ ငါ့လက်၌ အညစ် အကြေးကပ်မိသော်၎င်း၊
if my foot has turned aside out of the way, or if mine heart has followed mine eye, and if too I have touched gifts with my hands;
then let me sow, and let others eat; and let me be uprooted on the earth.
If my heart has gone forth after another man's wife, and if I laid wait at her doors;
then let my wife also please another, and let my children be brought low.
For the rage of anger is not to be controlled, [in the case] of defiling [another] man's wife.
For it is a fire burning on every side, and whoever it attacks, it utterly destroys.
And if too I despised the judgement of my servant or [my] handmaid, when they pleaded with me;
14 ၁၄ ဘုရားသခင်ထတော်မူသောအခါ အဘယ်သို့ ငါ့ပြုရမည်နည်း။ စစ်ကြောတော်မူသောအခါ အဘယ်သို့ ပြန်လျှောက်ရမည်နည်း။
what then shall I do if the Lord should try me? and if also he should at all visit me, can I make an answer?
15 ၁၅ ငါ့ကို ဖန်ဆင်းတော်မူသောဘုရားသည် သူ့ကို လည်း ဖန်ဆင်းတော်မူသည်မဟုတ်လော။ တပါးတည်း သောဘုရားသည် ငါတို့နှစ်ယောက်ကို အမိဝမ်းထဲ၌ ဖန်ဆင်းတော်မူသည်မဟုတ်လော။
Were not they too formed as I also was formed in the womb? yes, we were formed in the same womb.
16 ၁၆ ငါသည် ဆင်းရဲသားတောင့်တသော အရာကို မပေးဘဲနေဘူးသလော။ မုတ်ဆိုးမမျက်စိကို ပျက်စေ ခြင်းငှါ ပြုဘူးသလော။
But the helpless missed not whatever need they had, and I did not cause the eye of the widow to fail.
And if too I ate my morsel alone, and did not impart [of it] to the orphan;
18 ၁၈ ဆင်းရဲသားသည် အဘထံမှာ နေသကဲ့သို့၊ ငါ့အသက်ငယ်စဉ်ကာလမှစ၍ ငါနှင့်အတူ ကျွေးမွေးခြင်း ကို ခံပြီ။ ငါသည် ဘွားမြင်သော နေ့မှစ၍ မုတ်ဆိုးမကို မစပြီ။
(for I nourished [them] as a father from my youth and guided [them] from my mother's womb.)
19 ၁၉ အဝတ်မရှိသောကြောင့် သေခြင်းသို့ ရောက် သော သူတစုံတယောက်နှင့်၊ ခြုံစရာမရှိဘဲ ဆင်းရဲစွာ နေသောသူ တစုံတယောက်ကို ငါမြင်၍၊
And if too I overlooked the naked as he was perishing, and did not clothe him;
and if the poor did not bless me, and their shoulders were [not] warmed with the fleece of my lambs;
if I lifted my hand against an orphan, trusting that my strength was far superior [to his]:
let them my shoulder start from the blade-bone, and my arm be crushed off from the elbow.
23 ၂၃ ငါသည် ဘုရားသခင်ဖျက်ဆီးတော်မူခြင်းဘေး ကို ကြောက်ရွံ့၍၊ တန်ခိုးအာနုဘော်တော်ကြောင့် မပြစ် မှားဝံဘဲနေပါပြီ။
For the fear of the Lord constrained me, and I can’t bear up by reason of his burden.
If I made gold my treasure, and if too I trusted the precious stone;
and if too I rejoiced when my wealth was abundant, and if too I laid my hand on innumerable [treasures]:
(do we not see the shining sun eclipsed, and the moon waning? for they have not [power to continue]: )
and if my heart was secretly deceived, and if I have laid my hand upon my mouth and kissed it:
let this also then be reckoned to me as the greatest iniquity: for I [should] have lied against the Lord Most High.
And if too I was glad at the fall of mine enemies, and mine heart said, Aha!
let then mine ear hear my curse, and let me be a byword amongst my people in my affliction.
And if too my handmaids have often said, Oh that we might be satisfied with his flesh; (whereas I was very kind:
32 ၃၂ ဧည့်သည်သည် လမ်း၌ညဉ့်ကို မလွန်ရမည်အကြောင်း၊ ငါသည် ခရီးသွားသော သူတို့အား ကိုယ် တံခါးကို ဖွင့်ထားပြီ။
for the stranger did not lodge without, and my door was opened to every one that came: )
or if too having sinned unintentionally, I hid my sin;
34 ၃၄ ထိုသို့ပြုမိလျှင်၊ ကြီးသော ပရိတ်သတ်ရှေ့မှာ ငါ့မျက်နှာပျက်ပါစေ။ လူအမျိုးမျိုးတို့သည် ကဲ့ရဲ့၍ ငါ့အရှက်ကွဲပါစေ။ အိမ်ပြင်သို့မထွက်ဘဲ တိတ်ဆိတ်စွာ နေရပါစေ။
(for I did not stand in awe of a great multitude, so as not to declare boldly before them: ) and if too I permitted a poor man to go out of my door with an empty bosom:
35 ၃၅ တစုံတယောက်သောသူသည် ငါ့စကားကို နားထောင်ပါစေသော။ ငါ့လက်မှတ်ကိုငါပေးမည်။ အနန္တတန်ခိုးရှင်သည် ငါ့ကိုစစ်ကြောတော်မူပါစေ။ ငါ့တရားတွေ့ဘက်သည် စာထားပါစေ။
(Oh that I had a hearer, ) and if I had not feared the hand of the Lord; and [as to] the written charge which I had against any one,
I would place [it] as a chaplet on my shoulders, and read it.
And if I did not read it and return it, having taken nothing from the debtor:
If at any time the land groaned against me, and if its furrows mourned together;
and if I ate its strength alone without price, and if I too grieved the heart of the owner of the soil, by taking [anything] from [him]:
40 ၄၀ စပါးပင်အတွက် ဆူးပင်ပေါက်ပါစေ။ မုယော ပင်အတွက် ဗောရှပင်ပေါက်ပါစေဟု မြွက်ဆို၏။ ယောဘမြွက်ဆိုသောစကားပြီး၏။
then let the nettle come up to me instead of wheat, and a bramble instead of barley. And Job ceased speaking.
