ယောဘ 3
Napokon otvori Job usta i prokle dan svoj;
poče svoju besjedu i reče:
3 ၃ ငါဘွားသော နေ့ရက်ပျက်စီးပါစေ။ သားယောက်ျားကို ပဋိသန္ဓေယူပြီဟုသိတင်းကြားပြောသော ညဉ့်လည်း ပျက်စီးပါစေ။
“O, ne bilo dana kad sam se rodio i noći što javi: 'Začeo se dječak!'
U crnu tminu dan taj nek se prometne! S visina se njega Bog ne spominjao, svjetlost sunčeva ne svijetlila mu više!
5 ၅ မှောင်မိုက်၊ သေမင်းအရိပ်သည် ထိုနေ့ရက် အသရေကို ရှုတ်ချပါစေ။ မိုဃ်းတိမ်ထပ် လွှမ်းမိုးပါစေ။ မွန်းတည့်အရှိန်ဖြင့် ကြောက်မက်ဘွယ် ဖြစ်ပါစေ။
Mrak i sjena smrtna o nj se otimali, posvema ga tmina gusta prekrila, pomrčine dnevne stravom ga morile!
O, da bi ga tama svega presvojila, nek' se ne dodaje danima godine, nek' ne ulazi u brojenje mjeseci!
A noć ona bila žalosna dovijeka, ne čulo se u njoj radosno klicanje!
Prokleli je oni štono dan proklinju i Levijatana probudit' su kadri!
9 ၉ ညဦးယံကြယ်တို့သည် မိုက်ပါစေ။ ထိုညဉ့်သည် အလင်းကိုတောင့်တ၍ မရပါစေနှင့်။ နံနက်မိုဃ်းလင်း ကို မမြင်ပါစေနှင့်။ အကြောင်းမူကား၊
Pomrčale zvijezde njezina svanuća, zaludu se ona vidjelu nadala, i zorinih vjeđa ne gledala nigda!
Što mi od utrobe ne zatvori vrata da sakrije muku od mojih očiju!
Što nisam mrtav od krila materina, što ne izdahnuh izlazeć' iz utrobe?
Čemu su me dva koljena prihvatila i dojke dvije da me nejaka podoje?
U miru bih vječnom počivao sada, spavao bih, pokoj svoj bih uživao
s kraljevima i savjetnicima zemlje koji su sebi pogradili grobnice,
15 ၁၅ မှူးမတ်တို့နှင့်၎င်း၊ ရွှေကိုရတတ်၍ ဘဏ္ဍာတိုက်၌ ငွေကိုအပြည့်သိုထားသောမင်းတို့နှင့်၎င်း ငါငြိမ်းရပြီ။
ili s knezovima, zlatom bogatima, što su kuće svoje srebrom napunili.
Ne bih bio - k'o nedonošče zakopano, k'o novorođenče što svjetla ne vidje.
Zlikovci se više ne obijeste ondje, iznemogli tamo nalaze počinka.
Sužnjeve na miru tamo ostavljaju: ne slušaju više poviku stražara.
Malen ondje leži zajedno s velikim, rob je slobodan od gospodara svoga.
20 ၂၀ ဒုက္ခဆင်းရဲခံရသောသူအား အဘယ်ကြောင့်အလင်းကိုပေးသနည်း။ စိတ်နှလုံးခါးသောသူအား အဘယ်ကြောင့် အသက်ကိုပေးသနည်း။
Čemu darovati svjetlo nesretniku i život ljudima zagorčene duše
21 ၂၁ သူတို့သည် သေခြင်းကို တောင့်တ၍မရနိုင်။ ဝှက်ထားသော ဥစ္စာကိုဘော်ခြင်းငှါ တူးသည် ထက်သေ ခြင်းအကြောင်းကို ဘော်ခြင်းငှါ သာ၍ထူးကြ၏။
koji smrt ištu, a ona ne dolazi, i kao za blagom za njome kopaju?
Grobnom bi se humku oni radovali, klicali od sreće kad bi grob svoj našli.
23 ၂၃ မိမိသွားသောလမ်း ကွယ်ပျောက်သောသူ၊ ဘုရားသခင်ဆီးကာ ချုပ်ထားသောသူအား အလင်းနှင့် အသက်ကို အဘယ်ကြောင့် ပေးသနည်း။
Što će to čovjeku kom je put sakriven, koga je Bog sa svih strana zapriječio?
24 ၂၄ အစာစားခြင်းအရာ၌ ငါညည်းတွားခြင်းရှိ၏။ ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း မျက်ရည်သည်လည်း ရေစီးသကဲ့သို့ ဖြစ်၏။
Zato videć' hranu, uzdahnuti moram, k'o voda se moji razlijevaju krici.
Obistinjuje se moje strahovanje, snalazi me, evo, čega god se bojah.
26 ၂၆ ငါသည်ငြိမ်ဝပ်ခြင်းမရှိ။ ချမ်းဧခြင်းမရှိ။ သက်သာခြင်းမရှိ။ ဒုက္ခဆင်းရဲသက်သက်ရှိသည်ဟု မြွက်ဆို လေ၏။
Pokoja ni mira meni više nema, u mukama mojim nikad mi počinka.”
