ယောဘ 13
Lo, mine eye hath seen all [this], Mine ear hath heard and understood it.
What ye know, [the same] do I know also: I am not inferior unto you.
Surely I would speak to the Almighty, And I desire to reason with God.
But ye are forgers of lies; Ye are all physicians of no value.
5 ၅ သင်တို့သည် စကားတခွန်းကိုမျှ မပြောဘဲတိတ်ဆိတ်စွာနေကြပါစေ။ ထိုသို့နေလျှင် စင်စစ်ပညာရှိကဲ့သို့ ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။
Oh that ye would altogether hold your peace! And it would be your wisdom.
6 ၆ ငါပြောမည်အကျိုးအကြောင်းစကားကို နားထောင်ကြပါလော့။ ငါ့နှုတ်နှင့် ဆွေးနွှေးနှီးနှောမည့် စကားကို နှလုံးသွင်းကြပါလော့။
Hear now my reasoning, And hearken to the pleadings of my lips.
7 ၇ သင်တို့သည် လျစ်လျူသောစိတ်မရှိဘဲ ဘုရားသခင့်ဘက်၌ ပြောချင်သလော။ ဘုရားသခင့်ဘက်၌နေ၍ မုသာကိုသုံးချင်သလော။
Will ye speak unrighteously for God, And talk deceitfully for him?
Will ye show partiality to him? Will ye contend for God?
9 ၉ သင်တို့ကိုကျပ်တည်းစွာ စစ်တော်မူလျှင်၊ သင်တို့၌ ကျေးဇူးရှိလိမ့်မည်လော။ လူကိုလှည့်စားသကဲ့သို့ ဘုရားသခင်ကို လှည့်စားနိုင်သလော။
Is it good that he should search you out? Or as one deceiveth a man, will ye deceive him?
He will surely reprove you, If ye do secretly show partiality.
11 ၁၁ သင်တို့သည် တန်ခိုးအာနုဘော်တော်ကြောင့် မကြောက်ကြသလော။ ကြောက်မက်ဘွယ်သော ဂုဏ် တော်ကြောင့် မထိတ်လန့်ကြသလော။
Shall not his majesty make you afraid, And his dread fall upon you?
12 ၁၂ သင်တို့၏နည်းဥပဒေသစကားသည် မြေမှုန့် ထက်သာ၍ပေါ့၏။ သင်တို့ ခိုလှုံသောမြို့ရိုးသည်လည်း သရွတ်မြို့ရိုးကဲ့သို့ ဖြစ်၏။
Your memorable sayings are proverbs of ashes, Your defences are defences of clay.
Hold your peace, let me alone, that I may speak; And let come on me what will.
14 ၁၄ သို့သော်လည်း ငါသည် ကိုယ်အသားကို ပစပ် နှင့်ကိုက်ချီလျက်၊ ကိုယ်အသက်ကိုလည်း လက်နှင့်ကိုက် လျက် ဆောင်သွားမည်။
Wherefore should I take my flesh in my teeth, And put my life in my hand?
15 ၁၅ ငါ့ကိုသတ်တော်မူ၍၊ ငါမြော်လင့်စရာမရှိသော်လည်း၊ ရှေ့တော်၌ ကိုယ်အပြစ်ဖြေရာစကားကို ငါလျှောက်ထားမည်။
Behold, he will slay me; I have no hope: Nevertheless I will maintain my ways before him.
This also shall be my salvation, That a godless man shall not come before him.
Hear diligently my speech, And let my declaration be in your ears.
Behold now, I have set my cause in order; I know that I am righteous.
Who is he that will contend with me? For then would I hold my peace and give up the ghost.
Only do not two things unto me; Then will I not hide myself from thy face:
21 ၂၁ လက်တော်ကိုသိမ်းတော်မူပါ။ ကြောက်မက်ဘွယ်သော အခြင်းအရာတော်အားဖြင့် အကျွန်ုပ်ကို ချောက် တော်မမူပါနှင့်။
Withdraw thy hand far from me; And let not thy terror make me afraid.
22 ၂၂ ထိုအခါခေါ်တော်မူပါ။ အကျွန်ုပ်ပြန်လျှောက်ပါမည်။ သို့မဟုတ် အကျွန်ုပ်သည် အရင်လျှောက်ပါမည်။ ကိုယ်တော်အမိန့်ရှိတော်မူပါ။
Then call thou, and I will answer; Or let me speak, and answer thou me.
23 ၂၃ အကျွန်ုပ်ပြုမိသော ဒုစရိုက်အပြစ်တို့သည် အဘယ်မျှလောက်များပါသနည်း။ အကျွန်ုပ်ပြစ်မှား ကျူးလွန်ခြင်းအပြစ်တို့ကို အကျွန်ုပ်အား ပြတော်မူပါ။
How many are mine iniquities and sins? Make me to know my transgression and my sin.
Wherefore hidest thou thy face, And holdest me for thine enemy?
Wilt thou harass a driven leaf? And wilt thou pursue the dry stubble?
26 ၂၆ အကျွန်ုပ်၌ ပြင်းစွာသောအပြစ်တင်သော စကားကိုမှတ်ထားတော်မူ၏။ အကျွန်ုပ်အသက်ငယ်စဉ် တွင် ပြုမိသောအပြစ်ကြောင့် ယခုခံစေတော်မူ၏။
For thou writest bitter things against me, And makest me to inherit the iniquities of my youth:
27 ၂၇ အကျွန်ုပ်ကိုထိတ်ခတ်လျက်၊ အကျွန်ုပ်ထွက်ရာ လမ်းရှိသမျှကို စောင့်လျက်နေ၍၊ အကျွန်ုပ်ပတ်လည်၌ စည်းလုပ်တော်မူ၏။
Thou puttest my feet also in the stocks, And markest all my paths; Thou settest a bound to the soles of my feet:
28 ၂၈ ထိုသို့ခံရသောသူသည် ဆွေးမြေ့သောအရာကဲ့သို့၎င်း၊ ပိုးရွကိုက်စားသောအဝတ်ကဲ့သို့၎င်း အားလျော့ ပျက်ရပါ၏။
Though I am like a rotten thing that consumeth, Like a garment that is moth-eaten.
