တမန်တော်ဝတ္ထု 7
ตต: ปรํ มหายาชก: ปฺฤษฺฏวานฺ, เอษา กถำ กึ สตฺยา?
2 ၂ သတေဖန်က၊ ညီအစ်ကို အဘတို့ နားထောင် ကြပါလော့။ ငါတို့ အဘအာဗြဟံသည်၊ ခါရန်မြို့၌မနေမှီ၊ မေသောပေါတာမိအရပ်၌ ရှိစဉ်အခါ၊ ဘုန်းကြီးတော် မူသော ဘုရားသခင်သည် ထင်ရှားတော်မူ၍၊
ตต: ส ปฺรตฺยวทตฺ, เห ปิตโร เห ภฺราตร: สรฺเวฺว ลากา มนำสิ นิธทฺธฺวํฯ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษ อิพฺราหีมฺ หารณฺนคเร วาสกรณาตฺ ปูรฺวฺวํ ยทา อรามฺ-นหรยิมเทเศ อาสีตฺ ตทา เตโชมย อีศฺวโร ทรฺศนํ ทตฺวา
3 ၃ သင်နေသော ပြည်နှင့်တကွ အမျိုးသားချင်း များထဲကထွက် ပြီးလျှင်၊ ငါပြလတံ့သော ပြည်သို့သွား လော့ဟု အာဗြဟံအားမိန့်တော်မူ၏။
ตมวทตฺ ตฺวํ สฺวเทศชฺญาติมิตฺราณิ ปริตฺยชฺย ยํ เทศมหํ ทรฺศยิษฺยามิ ตํ เทศํ วฺรชฯ
4 ၄ ထိုအခါ အာဗြဟံ သည် ခါလဒဲပြည်မှထွက်၍ ခါရန်မြို့၌နေ၏။ သူ၏ အဘ သေလွန်သည်ရှိသော်၊ ယခုသင်တို့နေသော ဤပြည်သို့ ထိုမြို့မှ ပြောင်းစေတော်မူ၏။
อต: ส กสฺทียเทศํ วิหาย หารณฺนคเร นฺยวสตฺ, ตทนนฺตรํ ตสฺย ปิตริ มฺฤเต ยตฺร เทเศ ยูยํ นิวสถ ส เอนํ เทศมาคจฺฉตฺฯ
5 ၅ ဤပြည်၌ ခြေနင်းရာကိုမျှ အမွေပေးတော် မမူ သော်လည်း၊ သူမှ စ၍ သူ၏သားမြေးတို့အား ဤပြည်ကိုအပိုင်းပေးတော်မူမည်ဟု သားတယောက်မျှ မရှိမှီ ဂတိထားတော်မူ၏။
กินฺตฺวีศฺวรสฺตไสฺม กมปฺยธิการมฺ อรฺถาทฺ เอกปทปริมิตำ ภูมิมปิ นาททาตฺ; ตทา ตสฺย โกปิ สนฺตาโน นาสีตฺ ตถาปิ สนฺตาไน: สารฺทฺธมฺ เอตสฺย เทศสฺยาธิการี ตฺวํ ภวิษฺยสีติ ตมฺปฺรตฺยงฺคีกฺฤตวานฺฯ
6 ၆ သင်၏အမျိုးအနွယ်သည် သူတပါးပိုင်သော ပြည်၌ဧည့်သည် ဖြစ်ကြသဖြင့်၊ သူတပါးတို့၌ ကျွန်ခံခြင်း၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲခြင်းကို အနှစ် လေးရာပတ်လုံး ခံရကြ လိမ့်မည်။
อีศฺวร อิตฺถมฺ อปรมปิ กถิตวานฺ ตว สนฺตานา: ปรเทเศ นิวตฺสฺยนฺติ ตตสฺตทฺเทศียโลกาศฺจตุ: ศตวตฺสรานฺ ยาวตฺ ตานฺ ทาสเตฺว สฺถาปยิตฺวา ตานฺ ปฺรติ กุวฺยวหารํ กริษฺยนฺติฯ
7 ၇ သူတို့ကို စေခိုင်းသောလူမျိုးကိုလည်း ငါစီရင် မည်။ ထိုနောက်မှ သူတို့သည်ထွက်၍ ဤအရပ်၌ ငါ့အား ဝတ်ပြုကြလိမ့်မည်ဟု ဗျာဒိတ် ထားတော်မူ၏။
อปรมฺ อีศฺวร เอนำ กถามปิ กถิตวานฺ, เย โลกาสฺตานฺ ทาสเตฺว สฺถาปยิษฺยนฺติ ตาโลฺลกานฺ อหํ ทณฺฑยิษฺยามิ, ตต: ปรํ เต พหิรฺคตา: สนฺโต มามฺ อตฺร สฺถาเน เสวิษฺยนฺเตฯ
8 ၈ ဘုရားသခင်သည်လည်း အရေဖျားလှီးခြင်းနှင့် ဆိုင်သော ပဋိညာဉ်တရားကို အာဗြဟံအား ပေးတော်မူ ၏။ ထိုသို့ဣဇာတ်ကို ဘွားမြင်၍ ရှစ်ရက်မြောက်သော နေ့၌ အရေဖျားလှီးခြင်းကိုပေးလေ၏။ ဣဇာတ်သား ယာကုပ်၊ ယာကုပ်သားများကား၊ အမျိုး၏ အဘ တကျိတ်နှစ်ပါးတည်း။
ปศฺจาตฺ ส ตไสฺม ตฺวกฺเฉทสฺย นิยมํ ทตฺตวานฺ, อต อิสฺหากนามฺนิ อิพฺราหีม เอกปุเตฺร ชาเต, อษฺฏมทิเน ตสฺย ตฺวกฺเฉทมฺ อกโรตฺฯ ตสฺย อิสฺหาก: ปุโตฺร ยากูพฺ, ตตสฺตสฺย ยากูโพ'สฺมากํ ทฺวาทศ ปูรฺวฺวปุรุษา อชายนฺตฯ
9 ၉ အမျိုး၏ အဘတို့သည် လည်း ငြူစူသောစိတ်ရှိ၍၊ ယောသပ်ကို အဲဂုတ္တုပြည်သို့ ရောင်းလိုက်ကြ၏။ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကိုစောင့်မတော် မူလျက်၊
เต ปูรฺวฺวปุรุษา อีรฺษฺยยา ปริปูรฺณา มิสรเทศํ เปฺรษยิตุํ ยูษผํ วฺยกฺรีณนฺฯ
10 ၁၀ အလုံးစုံသော ဒုက္ခဆင်းရဲထဲမှ ကယ်နှုတ်၍၊ အဲဂုတ္တုပြည်ကို အစိုးရသော ဖာရောဘုရင်ထံ၌ မျက်နှာ ပွင့်လန်းခြင်းနှင့် ပညာအတတ် ကိုပေးတော်မူသဖြင့်၊ ထိုမင်းကြီးသည် အဲဂုတ္တုနိုင်ငံအုပ်အရာ၊ နန်းတော် အုပ်အရာ၌ ယောသပ်ကိုခန့်ထားလေ၏။
กินฺตฺวีศฺวรสฺตสฺย สหาโย ภูตฺวา สรฺวฺวสฺยา ทุรฺคเต รกฺษิตฺวา ตไสฺม พุทฺธึ ทตฺตฺวา มิสรเทศสฺย ราชฺญ: ผิเราณ: ปฺริยปาตฺรํ กฺฤตวานฺ ตโต ราชา มิสรเทศสฺย สฺวียสรฺวฺวปริวารสฺย จ ศาสนปทํ ตไสฺม ทตฺตวานฺฯ
11 ၁၁ ခါနာန်ပြည်နှင့်အဲဂုတ္တုပြည် တရှောက်လုံး၌ အစာခေါင်းပါးခြင်း၊ ကြီးစွာသောဆင်းရဲခြင်းရှိ၍ ငါတို့ အဘများ၌ စားစရာကုန်သော အခါ၊ အဲဂုတ္တုပြည်မှာ ဆန်စပါးရှိသည်ဟု ယာကုပ်သည်ကြားလျှင်၊
ตสฺมินฺ สมเย มิสร-กินานเทศโย รฺทุรฺภิกฺษเหโตรติกฺลิษฺฏตฺวาตฺ น: ปูรฺวฺวปุรุษา ภกฺษฺยทฺรวฺยํ นาลภนฺตฯ
กินฺตุ มิสรเทเศ ศสฺยานิ สนฺติ, ยากูพฺ อิมำ วารฺตฺตำ ศฺรุตฺวา ปฺรถมมฺ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษานฺ มิสรํ เปฺรษิตวานฺฯ
13 ၁၃ ဒုတိယအကြိမ်တွင် ယောသပ်သည် မိမိညီ အစ်ကိုတို့အား မိမိအကြောင်းကို ဘော်ပြ၍၊ ဖာရော ဘုရင်သည် ယောသပ်၏ အမျိုးကို သိတော်မူ၏။
ตโต ทฺวิตียวารคมเน ยูษผฺ สฺวภฺราตฺฤภิ: ปริจิโต'ภวตฺ; ยูษโผ ภฺราตร: ผิเราณฺ ราเชน ปริจิตา อภวนฺฯ
14 ၁၄ ထိုအခါ ယောသပ်သည်စေလွှတ်၍ မိမိအဘ ယာကုပ်နှင့်တကွ အရေအတွက်အားဖြင့် ခုနစ်ကျိပ် ငါးယောက်သော မိမိအမျိုးသားချင်း အပေါင်းတို့ကို ခေါ်ပင့်လေ၏။
อนนฺตรํ ยูษผฺ ภฺราตฺฤคณํ เปฺรษฺย นิชปิตรํ ยากูพํ นิชานฺ ปญฺจาธิกสปฺตติสํขฺยกานฺ ชฺญาติชนำศฺจ สมาหูตวานฺฯ
ตสฺมาทฺ ยากูพฺ มิสรเทศํ คตฺวา สฺวยมฺ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษาศฺจ ตสฺมินฺ สฺถาเน'มฺริยนฺตฯ
16 ၁၆ ထိုသူတို့ကိုလည်း ရှေခင်မြို့သို့ပို့ဆောင်သဖြင့်၊ ရှေခင်၏အဘ ဖြစ်သောဟာမော်၏ သားတို့အား အဘိုးငွေကိုပေး၍ဝယ်ပြီဖြစ်သော သင်္ချိုင်းတွင်း၌ ထားကြ၏။
ตตเสฺต ศิขิมํ นีตา ยตฺ ศฺมศานมฺ อิพฺราหีมฺ มุทฺราทตฺวา ศิขิม: ปิตุ รฺหโมร: ปุเตฺรภฺย: กฺรีตวานฺ ตตฺศฺมศาเน สฺถาปยาญฺจกฺริเรฯ
ตต: ปรมฺ อีศฺวร อิพฺราหีม: สนฺนิเธา ศปถํ กฺฤตฺวา ยำ ปฺรติชฺญำ กฺฤตวานฺ ตสฺยา: ปฺรติชฺญายา: ผลนสมเย นิกเฏ สติ อิสฺราเยโลฺลกา สิมรเทเศ วรฺทฺธมานา พหุสํขฺยา อภวนฺฯ
18 ၁၈ ထိုလူမျိုးသည် အဲဂုတ္တုပြည်၌ တိုးပွါး၍၊ ယောသပ်ကိုမသိ မကျွမ်းသော မင်းကြီးတပါး ပေါ်လာ သည်တိုင်အောင် များပြားကြလေ၏။
เศเษ ยูษผํ โย น ปริจิโนติ ตาทฺฤศ เอโก นรปติรุปสฺถาย
19 ၁၉ ထိုမင်းကြီးသည် ငါတို့အဆွေအမျိုးကို ပရိယာယ်ပြုသဖြင့်၊ သူငယ်များကိုအသက်မရှင်စေခြင်းငှါ ပစ်ထားရမည်အကြောင်း ငါတို့ အဘများကို ညှဉ်းဆဲ နှိပ်စက်လေ၏။
อสฺมากํ ชฺญาติภิ: สารฺทฺธํ ธูรฺตฺตตำ วิธาย ปูรฺวฺวปุรุษานฺ ปฺรติ กุวฺยวหรณปูรฺวฺวกํ เตษำ วํศนาศนาย เตษำ นวชาตานฺ ศิศูนฺ พหิ รฺนิรกฺเษปยตฺฯ
เอตสฺมินฺ สมเย มูสา ชชฺเญ, ส ตุ ปรมสุนฺทโร'ภวตฺ ตถา ปิตฺฤคฺฤเห มาสตฺรยปรฺยฺยนฺตํ ปาลิโต'ภวตฺฯ
กินฺตุ ตสฺมินฺ พหิรฺนิกฺษิปฺเต สติ ผิเราณราชสฺย กนฺยา ตมฺ อุตฺโตลฺย นีตฺวา ทตฺตกปุตฺรํ กฺฤตฺวา ปาลิตวตีฯ
ตสฺมาตฺ ส มูสา มิสรเทศียายา: สรฺวฺววิทฺยายา: ปารทฺฤษฺวา สนฺ วาเกฺย กฺริยายาญฺจ ศกฺติมานฺ อภวตฺฯ
ส สมฺปูรฺณจตฺวารึศทฺวตฺสรวยโสฺก ภูตฺวา อิสฺราเยลียวํศนิชภฺราตฺฤนฺ สากฺษาตฺ กรฺตุํ มตึ จเกฺรฯ
24 ၂၄ အမျိုးသားချင်းတယောက်သည် ညှဉ်းဆဲခံရ သည်ကို မြင်လျှင် သူ့ဘက်ကနေ၍ အဲဂုတ္တုလူကို ကွပ် မျက်သဖြင့်၊ ထိုညှဉ်းဆဲခံရသော သူအား အနိုင်ပေးလေ ၏။
เตษำ ชนเมกํ หึสิตํ ทฺฤษฺฏฺวา ตสฺย สปกฺษ: สนฺ หึสิตชนมฺ อุปกฺฤตฺย มิสรียชนํ ชฆานฯ
25 ၂၅ ဘုရားသခင်သည် ဤသူလက်ဖြင့် ငါတို့ကို ကယ်နှုတ်တော် မူမည်အရာကို ညီအစ်ကိုတို့သည် နား လည်လိမ့်မည်ဟု ထင်မှတ်သော်လည်း၊ ထိုသူတို့သည် နားမလည်ဘဲနေကြ၏။
ตสฺย หเสฺตเนศฺวรสฺตานฺ อุทฺธริษฺยติ ตสฺย ภฺราตฺฤคณ อิติ ชฺญาสฺยติ ส อิตฺยนุมานํ จการ, กินฺตุ เต น พุพุธิเรฯ
26 ၂၆ နက်ဖြန်နေ့၌ အချင်းချင်း ခိုက်ရန်ပြုကြသော သူတို့ရှိရာသို့ သွား၍၊ အချင်းလူတို့၊ ညီအစ်ကိုချင်း ဖြစ်လျက်နှင့် အဘယ်ကြောင့် တယောက်ကိုတယောက် ညှဉ်းဆဲကြသနည်းဟု ဆို၍ ရန်ငြိမ်းရာသို့ သွေးဆောင် သည်ရှိသော်၊
ตตฺปเร 'หนิ เตษามฺ อุภโย รฺชนโย รฺวากฺกลห อุปสฺถิเต สติ มูสา: สมีปํ คตฺวา ตโย เรฺมลนํ กรฺตฺตุํ มตึ กฺฤตฺวา กถยามาส, เห มหาศเยา ยุวำ ภฺราตเรา ปรสฺปรมฺ อนฺยายํ กุต: กุรุถ: ?
27 ၂၇ အိမ်နီးချင်းကို ညှဉ်းဆဲသောသူက၊ အဘယ်သူသည် သင့်ကို ငါတို့အပေါ်မှာအကဲအမှူး တရားသူကြီး အရာ၌ ခန့်ထားသနည်း။
ตต: สมีปวาสินํ ปฺรติ โย ชโน'นฺยายํ จการ ส ตํ ทูรีกฺฤตฺย กถยามาส, อสฺมากมุปริ ศาสฺตฺฤตฺววิจารยิตฺฤตฺวปทโย: กสฺตฺวำ นิยุกฺตวานฺ?
โหฺย ยถา มิสรียํ หตวานฺ ตถา กึ มามปิ หนิษฺยสิ?
29 ၂၉ ထိုစကားကိုကြားလျှင်၊ မောရှေသည် ပြေး၍ မိဒျန်ပြည်၌ ဧည့်သည်ဖြစ်လျက်နေသည်တွင် သားနှစ် ယောက်ကိုမြင်လေ၏။
ตทา มูสา เอตาทฺฤศีํ กถำ ศฺรุตฺวา ปลายนํ จเกฺร, ตโต มิทิยนเทศํ คตฺวา ปฺรวาสี สนฺ ตเสฺถา, ตตสฺตตฺร เทฺวา ปุเตฺรา ชชฺญาเตฯ
30 ၃၀ အနှစ်လေးဆယ်လွန်သောအခါ၊ သိနာတောင် ခြေရင်း တောတွင်၊ မီးလောင်သောချုံ၌ ထာဝရဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန်ထင် ရှား၏။
อนนฺตรํ จตฺวารึศทฺวตฺสเรษุ คเตษุ สีนยปรฺวฺวตสฺย ปฺรานฺตเร ปฺรชฺวลิตสฺตมฺพสฺย วหฺนิศิขายำ ปรเมศฺวรทูตสฺตไสฺม ทรฺศนํ ทเทาฯ
มูสาสฺตสฺมินฺ ทรฺศเน วิสฺมยํ มตฺวา วิเศษํ ชฺญาตุํ นิกฏํ คจฺฉติ,
32 ၃၂ ငါကား သင့်ဘိုးဘေးတို့၏ဘုရား၊ အာဗြဟံ၏ ဘုရား၊ ဣဇာက်၏ဘုရား၊ ယာကုပ်၏ဘုရားဖြစ်၏ ဟုထာဝရဘုရား၏ ဗျာဒိတ် တော်အသံထွက်တော်မူ၏။ ထိုအခါ မောရှေသည် တုန်လှုပ်လျက် စေ့စေ့ မကြည့်ဝံ။
เอตสฺมินฺ สมเย, อหํ ตว ปูรฺวฺวปุรุษาณามฺ อีศฺวโร'รฺถาทฺ อิพฺราหีม อีศฺวร อิสฺหาก อีศฺวโร ยากูพ อีศฺวรศฺจ, มูสามุทฺทิศฺย ปรเมศฺวรไสฺยตาทฺฤศี วิหายสียา วาณี พภูว, ตต: ส กมฺปานฺวิต: สนฺ ปุน รฺนิรีกฺษิตุํ ปฺรคลฺโภ น พภูวฯ
ปรเมศฺวรสฺตํ ชคาท, ตว ปาทโย: ปาทุเก โมจย ยตฺร ติษฺฐสิ สา ปวิตฺรภูมิ: ฯ
34 ၃၄ အဲဂုတ္တုပြည်၌ရှိသော ငါ၏လူတို့သည် ခံရသော ညှဉ်းဆဲခြင်းကို ငါစေ့စေ့မြင်ခဲ့ပြီ။ သူတို့ညည်းတွား မြည် တမ်းသောအသံကိုလည်း ငါကြားခဲ့ပြီ။ သူတို့ကို ကယ်နှုတ် ခြင်းငှါ ငါဆင်းလာပြီ။ ယခုသွားလော့။ သင့်ကို အဲဂုတ္တု ပြည်သို့ငါစေလွှတ်မည်ဟု ဗျာဒိတ်တော်ရှိ၏။
อหํ มิสรเทศสฺถานำ นิชโลกานำ ทุรฺทฺทศำ นิตานฺตมฺ อปศฺยํ, เตษำ กาตรฺโยฺยกฺติญฺจ ศฺรุตวานฺ ตสฺมาตฺ ตานฺ อุทฺธรฺตฺตุมฺ อวรุหฺยาคมมฺ; อิทานีมฺ อาคจฺฉ มิสรเทศํ ตฺวำ เปฺรษยามิฯ
35 ၃၅ အဘယ်သူသည် သင့်ကို အကဲအမှူးတရား သူကြီးအရာ၌ ခန့်ထားသနည်းဟူ၍ အငြင်းအပယ်ခံ ရသော ထိုမောရှေကို အကဲအမှူး၊ ကယ်လွှတ်သောသူ ဖြစ်စေခြင်းငှါ၊ ဘုရားသခင်သည်ချုံ၌ ထင်ရှားသော ကောင်းကင်တမန်အားဖြင့် စေခန့်တော်မူ၏။
กสฺตฺวำ ศาสฺตฺฤตฺววิจารยิตฺฤตฺวปทโย รฺนิยุกฺตวานฺ, อิติ วากฺยมุกฺตฺวา ไต โรฺย มูสา อวชฺญาตสฺตเมว อีศฺวร: สฺตมฺพมเธฺย ทรฺศนทาตฺรา เตน ทูเตน ศาสฺตารํ มุกฺติทาตารญฺจ กฺฤตฺวา เปฺรษยามาสฯ
36 ၃၆ ထိုသူသည် ဣသရေလအမျိုးသားတို့ကို နှုတ် ဆောင်၍ အနှစ် လေးဆယ်ပတ်လုံး အဲဂုတ္တုပြည်၌၎င်း၊ ဧဒုံပင်လယ်၌၎င်း၊ တော၌၎င်း၊ နိမိတ်လက္ခဏာ၊ အံ့ဘွယ်သောအမှုတို့ကိုပြုလေ၏။
ส จ มิสรเทเศ สูผฺนามฺนิ สมุเทฺร จ ปศฺจาตฺ จตฺวารึศทฺวตฺสรานฺ ยาวตฺ มหาปฺรานฺตเร นานาปฺรการาณฺยทฺภุตานิ กรฺมฺมาณิ ลกฺษณานิ จ ทรฺศยิตฺวา ตานฺ พหิ: กฺฤตฺวา สมานินายฯ
37 ၃၇ သင်တို့၏ ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားသည်၊ သင်တို့အမျိုးသား ချင်းတို့အထဲ၌ ငါနှင့်တူသော ပရောဖက်တပါးကို သင်တို့အဘို့ ပေါ်ထွန်း စေတော်မူ မည်။ ထိုပရောဖက်၏ စကားကိုနားထောင်ရကြမည်ဟု ဣသရေလအမျိုးသားတို့အားပြောဆိုသောသူကား အခြားသူမဟုတ်၊ ထိုမောရှေပင်ဖြစ်သတည်း။
ปฺรภุ: ปรเมศฺวโร ยุษฺมากํ ภฺราตฺฤคณสฺย มเธฺย มาทฺฤศมฺ เอกํ ภวิษฺยทฺวกฺตารมฺ อุตฺปาทยิษฺยติ ตสฺย กถายำ ยูยํ มโน นิธาสฺยถ, โย ชน อิสฺราเยล: สนฺตาเนภฺย เอนำ กถำ กถยามาส ส เอษ มูสา: ฯ
38 ၃၈ ထိုသူသည် တောတွင်ရှိသော အစည်းအဝေး၌ ၎င်း၊ သိနာ တောင်ပေါ်မှာ သူ့ကိုနှုတ်ဆက်သော ကောင်းကင်တမန်နှင့်၎င်း၊ ငါတို့ အဘများနှင့်၎င်းရှိ၏။ ထိုသူသည် ငါတို့အား အပ်ပေးခြင်းငှါ အသက်ရှင် စေသော ဗျာဒိတ်တော်ကိုခံလေ၏။
มหาปฺรานฺตรสฺถมณฺฑลีมเธฺย'ปิ ส เอว สีนยปรฺวฺวโตปริ เตน สารฺทฺธํ สํลาปิโน ทูตสฺย จาสฺมตฺปิตฺฤคณสฺย มธฺยสฺถ: สนฺ อสฺมภฺยํ ทาตวฺยนิ ชีวนทายกานิ วากฺยานิ เลเภฯ
อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษาสฺตมฺ อมานฺยํ กตฺวา เสฺวโภฺย ทูรีกฺฤตฺย มิสรเทศํ ปราวฺฤตฺย คนฺตุํ มโนภิรภิลษฺย หาโรณํ ชคทุ: ,
40 ၄၀ ငါတို့ရှေ့မှာ သွားရသော ဘုရားတို့ကို ငါတို့အဘို့လုပ်ပါ။ ငါတို့ကို အဲဂုတ္တုပြည်မှ နှုတ်ဆောင်ခဲ့သော ထိုမောရှေ၌ အဘယ်သို့ ဖြစ်သည်ကို ငါတို့မသိဟု အဲဂုတ္တုပြည်သို့ ပြန်ချင်သောစိတ်နှင့် အာရုန်ကို ပြောဆိုကြ၏။
อสฺมากมฺ อเคฺร'เคฺร คนฺตุมฺ อสฺมทรฺถํ เทวคณํ นิรฺมฺมาหิ ยโต โย มูสา อสฺมานฺ มิสรเทศาทฺ พหิ: กฺฤตฺวานีตวานฺ ตสฺย กึ ชาตํ ตทสฺมาภิ รฺน ชฺญายเตฯ
41 ၄၁ ထိုနေ့ရက်ကာလ၌ နွားသငယ်ကို လုပ်၍ ထိုရုပ်တုအား ယဇ်ပူဇော်သဖြင့် မိမိတို့လက်နှင့် လုပ်သော အရာ၌ပင် ပျော်မွေ့ကြ၏။ အနာဂတ္တိကျမ်း၌ လာသည် ကား၊
ตสฺมินฺ สมเย เต โควตฺสากฺฤตึ ปฺรติมำ นิรฺมฺมาย ตามุทฺทิศฺย ไนเวทฺยมุตฺมฺฤชฺย สฺวหสฺตกฺฤตวสฺตุนา อานนฺทิตวนฺต: ฯ
42 ၄၂ အိုဣသရေလအမျိုး၊ သင်တို့သည် စီရင်သော တိရစ္ဆာန်နှင့် ယဇ်များကိုတော၌ အနှစ်လေးဆယ်ပတ်လုံး ငါ့အား ပူဇော်ကြသလော။
ตสฺมาทฺ อีศฺวรเสฺตษำ ปฺรติ วิมุข: สนฺ อากาศสฺถํ โชฺยติรฺคณํ ปูชยิตุํ เตโภฺย'นุมตึ ทเทา, ยาทฺฤศํ ภวิษฺยทฺวาทินำ คฺรนฺเถษุ ลิขิตมาเสฺต, ยถา, อิสฺราเยลียวํศา เร จตฺวารึศตฺสมานฺ ปุราฯ มหติ ปฺรานฺตเร สํสฺถา ยูยนฺตุ ยานิ จฯ พลิโหมาทิกรฺมฺมาณิ กฺฤตวนฺตสฺตุ ตานิ กึฯ มำ สมุทฺทิศฺย ยุษฺมาภิ: ปฺรกฺฤตานีติ ไนว จฯ
43 ၄၃ သင်တို့သည် မောလုပ်၏တဲနှင့်သင်တို့ဘုရား ရင်ဖန်၏ ကြယ်တည်း ဟူသောကိုးကွယ်ဘို့ရာ မိမိ တို့လုပ်သော ပုံတို့ကို ဆောင်ရွက်ကြပြီ တကား။ ထိုကြောင့် ငါသည် သင်တို့ကို ဗာဗုလုန်မြို့ တဘက်သို့ ဆောင်သွားမည်ဟု ကျမ်းလာရှိသည်နှင့်အညီ၊ ဘုရားသခင်သည် မျက်နှာတော်ကိုလွှဲ၍၊ ကောင်းကင် တန်ဆာများတို့အား ဝတ်ပြုစေခြင်းငှါ ထိုသူတို့ကို စွန့်ပစ်ထားတော်မူ၏။
กินฺตุ โว โมลกาขฺยสฺย เทวสฺย ทูษฺยเมว จฯ ยุษฺมากํ ริมฺผนาขฺยายา เทวตายาศฺจ ตารกาฯ เอตโยรุภโย รฺมูรฺตี ยุษฺมาภิ: ปริปูชิเตฯ อโต ยุษฺมำสฺตุ พาเพล: ปารํ เนษฺยามิ นิศฺจิตํฯ
44 ၄၄ မောရှေမြင်ရသောပုံနှင့်အညီ၊ သက်သေခံတော် မူချက် ဌာပနာ ရာတဲတော်ကို လုပ်ရမည်အကြောင်း အမိန့်တော်ရှိသောသူမှာ ထားတော်မူသည်အတိုင်း၊ ထိုတဲတော်သည် တောတွင် ငါတို့အဘများ၌ရှိ၏။
อปรญฺจ ยนฺนิทรฺศนมฺ อปศฺยสฺตทนุสาเรณ ทูษฺยํ นิรฺมฺมาหิ ยสฺมินฺ อีศฺวโร มูสามฺ เอตทฺวากฺยํ พภาเษ ตตฺ ตสฺย นิรูปิตํ สากฺษฺยสฺวรูปํ ทูษฺยมฺ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุไษ: สห ปฺรานฺตเร ตเสฺถาฯ
45 ၄၅ နောက်ကျသော ငါတို့အဘများသည် ထိုတဲ တော်ကို တပါးအမျိုးသားတို့ ပိုင်သော မြေထဲသို့ ယောရှုနှင့်အတူ ဆောင်သွင်းကြ၏။ ထိုတပါး အမျိုးသား တို့ကို ဘုရားသခင်သည် ဒါဝိဒ်မင်းလက်ထက်တိုင်အောင် ငါတို့အဘများထံမှ နှင်ထုတ်တော်မူ၏။
ปศฺจาตฺ ยิโหศูเยน สหิไตเสฺตษำ วํศชาไตรสฺมตฺปูรฺวฺวปุรุไษ: เสฺวษำ สมฺมุขาทฺ อีศฺวเรณ ทูรีกฺฤตานามฺ อนฺยเทศียานำ เทศาธิกฺฤติกาเล สมานีตํ ตทฺ ทูษฺยํ ทายูโทธิการํ ยาวตฺ ตตฺร สฺถาน อาสีตฺฯ
46 ၄၆ ထိုဒါဝိဒ်သည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ခံရ၍၊ ယာကုပ်၏ ဘုရားသခင် ကျိန်းဝပ်တော်မူဘို့ရာ အရပ်ကို တွေ့ခြင်းငှါ တောင့်တ၏။
ส ทายูทฺ ปรเมศฺวรสฺยานุคฺรหํ ปฺราปฺย ยากูพฺ อีศฺวรารฺถมฺ เอกํ ทูษฺยํ นิรฺมฺมาตุํ ววาญฺฉ;
กินฺตุ สุเลมานฺ ตทรฺถํ มนฺทิรมฺ เอกํ นิรฺมฺมิตวานฺฯ
ตถาปิ ย: สรฺโวฺวปริสฺถ: ส กสฺมึศฺจิทฺ หสฺตกฺฤเต มนฺทิเร นิวสตีติ นหิ, ภวิษฺยทฺวาที กถาเมตำ กถยติ, ยถา,
49 ၄၉ မြေကြီးသည် ငါ့ခြေတင်ရာခုံဖြစ်၏။ အဘယ် သို့သော ဗိမာန် ကိုငါ့အဘို့ တည်ဆောက်ကြမည်နည်း။ အဘယ်အရပ်သည် ငါ့ကျိန်းဝပ် ရာအရပ်ဖြစ်မည်နည်။
ปเรโศ วทติ สฺวรฺโค ราชสึหาสนํ มมฯ มทียํ ปาทปีฐญฺจ ปฺฤถิวี ภวติ ธฺรุวํฯ ตรฺหิ ยูยํ กฺฤเต เม กึ ปฺรนิรฺมฺมาสฺยถ มนฺทิรํฯ วิศฺรามาย มทียํ วา สฺถานํ กึ วิทฺยเต ตฺวิหฯ
50 ၅၀ ငါ့လက်သည် ဤအရာအလုံးစုံတို့ကို ဖန်ဆင်းသည် မဟုတ်လောဟု ထာဝရဘုရား၏ ဗျာဒိတ်တော်အချက်ကို ပရောဖက်ပြန်ကြားသည်နှင့်အညီ၊ အမြင့်ဆုံးသော ဘုရားသည် လူတို့ လက်ဖြင့် လုပ်သောဗိမာန်၌ ကျိန်းဝပ် တော်မူသည်မဟုတ်။
สรฺวฺวาเณฺยตานิ วสฺตูนิ กึ เม หสฺตกฺฤตานิ น๚
51 ၅၁ လည်ပင်းခိုင်မာ၍ နှလုံးဖြင့်၎င်း၊ နားဖြင့်၎င်း အရေဖျားလှီးခြင်းကို မခံသောလူတို့၊ သင်တို့သည် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ကို အစဉ်မပြတ် ဆန့်ကျင် ဘက် ပြုလေ့ရှိကြ၏။ သင်တို့ဘိုးဘေးများ၏ အလေ့နှင့် သင်တို့အလေ့တူ၏။
เห อนาชฺญาคฺราหกา อนฺต: กรเณ ศฺรวเณ จาปวิตฺรโลกา: ยูยมฺ อนวรตํ ปวิตฺรสฺยาตฺมน: ปฺราติกูลฺยมฺ อาจรถ, ยุษฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษา ยาทฺฤศา ยูยมปิ ตาทฺฤศา: ฯ
52 ၅၂ သင်တို့ဘိုးဘေးများသည် အဘယ်ပရောဖက်ကို မျှ မညှဉ်းဆဲဘဲ နေသနည်း။ ဖြောင့်မတ်သောသူ ကြွလာတော်မူမည်အကြောင်းအရာကို ဟောပြော ပြညွှန်သော သူတို့ကို ကွပ်မျက်ကြ၏။ ထိုဖြောင့်မတ်သော သူကိုပင် ယခုလည်း သင်တို့သည် အပ်နှံ၍ အသေသတ် ကြပြီ။
ยุษฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษา: กํ ภวิษฺยทฺวาทินํ นาตาฑยนฺ? เย ตสฺย ธารฺมฺมิกสฺย ชนสฺยาคมนกถำ กถิตวนฺตสฺตานฺ อฆฺนนฺ ยูยมฺ อธูนา วิศฺวาสฆาติโน ภูตฺวา ตํ ธารฺมฺมิกํ ชนมฺ อหตฯ
53 ၅၃ သင်တို့သည် ကောင်းကင်တမန်များ ခင်းကျင်း သော အားဖြင့် ပညတ်တရားတော်ကို ခံရသော်လည်း မစောင့်မရှောက်ကြဟု သတေဖန် မြွက်ဆို၏။
ยูยํ สฺวรฺคียทูตคเณน วฺยวสฺถำ ปฺราปฺยาปิ ตำ นาจรถฯ
อิมำ กถำ ศฺรุตฺวา เต มน: สุ พิทฺธา: สนฺตสฺตํ ปฺรติ ทนฺตฆรฺษณมฺ อกุรฺวฺวนฺฯ
55 ၅၅ သူသည်လည်း သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်နှင့် ပြည့်သဖြင့်၊ ကောင်းကင်သို့ စေ့စေ့ကြည့်မျှော်၍ ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတော်ကို၎င်း၊ ဘုရားသခင်၏ လက်ျာတော်ဘက်၌ ယေရှုရပ်နေသည်ကို၎င်း မြင်လျှင်၊
กินฺตุ สฺติผาน: ปวิเตฺรณาตฺมนา ปูรฺโณ ภูตฺวา คคณํ ปฺรติ สฺถิรทฺฤษฺฏึ กฺฤตฺวา อีศฺวรสฺย ทกฺษิเณ ทณฺฑายมานํ ยีศุญฺจ วิโลกฺย กถิตวานฺ;
56 ၅၆ ကြည့်ပါ။ ကောင်းကင်ဖွင့်လှစ်သည်ကို၎င်း၊ လူသားသည် ဘုရားသခင်၏လက်ျာတော်ဘက်၌ ရပ်နေသည်ကို၎င်း၊ ငါမြင်သည်ဟုဆို ၏။
ปศฺย, เมฆทฺวารํ มุกฺตมฺ อีศฺวรสฺย ทกฺษิเณ สฺถิตํ มานวสุตญฺจ ปศฺยามิฯ
57 ၅၇ ထိုသူတို့သည် ပြင်းစွာသော အသံနှင့် ဟစ်ကြော်၍ နားကိုပိတ် ဆို့လျက် သူ့ဆီသို့ညီညွတ်စွာ တဟုန်တည်းပြေး၍၊
ตทา เต โปฺรจฺไจ: ศพฺทํ กฺฤตฺวา กรฺเณษฺวงฺคุลี รฺนิธาย เอกจิตฺตีภูย ตมฺ อากฺรมนฺฯ
58 ၅၈ မြို့ပြင်သို့နှင့်ထုတ်ပြီးမှ ကျောက်ခဲနှင့်ပစ်ကြ၏။ သက်သေခံ တို့သည်လည်း မိမိတို့အဝတ်ကို ရှောလု အမည်ရှိသော လုလင်၏ခြေရင်း ၌ထားကြ၏။
ปศฺจาตฺ ตํ นคราทฺ พหิ: กฺฤตฺวา ปฺรสฺตไรราฆฺนนฺ สากฺษิโณ ลากา: เศาลนามฺโน ยูนศฺจรณสนฺนิเธา นิชวสฺตฺราณิ สฺถาปิตวนฺต: ฯ
59 ၅၉ ကျောက်ခဲနှင့်ပစ်ကြစဉ် သတေဖန်သည် ပဌနာ ပြုလျက်၊ သခင်ယေရှု၊ အကျွန်ုပ်၏ဝိညာဉ်ကို သိမ်းယူတော်မူပါဟု လျှောက်ဆို၏။
อนนฺตรํ เห ปฺรโภ ยีเศ มทียมาตฺมานํ คฺฤหาณ สฺติผานเสฺยติ ปฺรารฺถนวากฺยวทนสมเย เต ตํ ปฺรสฺตไรราฆฺนนฺฯ
60 ၆၀ ဒူးထောက်လျက်၊ သခင်၊ ဤသူတို့ပြုသော ဒုစရိုက်အပြစ်ကို မှတ်တော်မမူပါနှင့်ဟု ကြီးသော အသံနှင့် ကြွေးကြော်ပြီးမှ ကျိန်းစက်လေ၏။ သူ့ကို ကွပ်မျက်သော အမှုကို ရှောလုသည်လည်း ဝန်ခံလျက် ရှိ၏။
ตสฺมาตฺ ส ชานุนี ปาตยิตฺวา โปฺรจฺไจ: ศพฺทํ กฺฤตฺวา, เห ปฺรเภ ปาปเมตทฺ เอเตษุ มา สฺถาปย, อิตฺยุกฺตฺวา มหานิทฺรำ ปฺราปฺโนตฺฯ
