< ဗျာဒိတ်ကျမ်း 8 >

1 သတ္တမ တံဆိပ် ကိုဖွင့် သောအခါ ၊ ကောင်းကင် ဘုံ၌ နာရီဝက် မျှ တိတ်ဆိတ် စွာ နေ ကြ၏။
ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ସା଼ତା ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତି ଦେବୁଣିଏ ଲାକପୂରୁ ଆଦା ଗଂଟା ପାତେକା ସାପିଆ଼ତେ ।
2 ဘုရားသခင့် ရှေ့ တော်၌ ရပ် နေသောကောင်းကင်တမန် ခုနစ် ပါးကို ငါမြင် ၏။ သူ တို့၌ တံပိုး ခုနစ် လုံးကို ပေး ၏။
ଏମ୍ବାଟିଏ ନା଼ନୁ ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ନିଚାମାନି ସା଼ତା ଜା଼ଣା ଦୂତୁୟାଁଇଁ ମେସ୍ତେଏଁ, ଏ଼ୱାରାକି ସା଼ତାଗଟା ତୀତ୍ରି ମ଼ହ୍‌ରି ହୀପ୍‌କି ଆ଼ତୁ ।
3 ကောင်းကင်တမန် တစ်ပါး သည်လာ ၍ ရွှေ လင်ပန်း ကို ကိုင် လျက် ယဇ်ပလ္လင် နား မှာရပ် နေ၏။ ပလ္လင် တော်ရှေ့ ၌ရှိသော ရွှေ ယဇ်ပလ္လင် ပေါ်မှာ သန့်ရှင်း သူ အပေါင်း တို့၏ ပဌနာ နှင့်အတူ ဆက်ကပ် ခြင်းငှာ ၊ မီးရှို့ သောနံ့သာပေါင်းအများ ကို ထိုသူ ၌ပေး ၏။
ଏମ୍ବାଟିଏ ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ଦୂତୁ ୱା଼ହାଁ ପିଣ୍ତା ନ଼କିତା ନିତେ, ଏ଼ଦାନି କେୟୁତା ବାଂଗାରା ଦୁପ୍‌ଣି ସାଡ଼୍‌ୱା ମାଚେ, ଅ଼ଡ଼େ ସିଂଗାସାଣି ନ଼କିତି ବାଂଗାରା ପୂଜାପିଣ୍ତା ଲାକ ବାରେ ମାହାପୂରୁ ଲ଼କୁତି ପ୍ରା଼ତାନା ତଲେ ହେର୍‌ପାଲି ତାକି ହା଼ରେକା ଦୁପ୍‌ଣି ହୀପ୍‌କିଆ଼ତେ ।
4 မီးရှို့ သော နံ့သာပေါင်း၏ အခိုးအငွေ့ သည် သန့်ရှင်း သူ တို့၏ ပဌနာ များနှင့်အတူ ကောင်းကင် တမန်၏ လက် ထဲက ဘုရားသခင့် ရှေ့ တော်သို့ တက် လေ၏။
ଏମ୍ବାଟିଏ ଲାକପୂରୁ ଦୂତୁ କେୟୁତି ଦୁପ୍‌ଣି ବ଼ୟିଁ ମାହାପୂରୁ ଲ଼କୁତି ପ୍ରା଼ତାନା ତଲେ ଆଣ୍ତାନା ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ଏଗାତେ ।
5 ကောင်းကင်တမန် သည် လင်ပန်း ကိုယူ ၍ ယဇ်ပလ္လင် ၏ မီး နှင့် ပြည့် စေပြီးမှ ၊ မြေကြီး အပေါ်သို့ ချ လိုက် သည်ဖြစ်၍ ၊ အသံမြည် ခြင်း၊ မိုဃ်းချုန်း ခြင်း၊ လျှပ်စစ် ပြက်ခြင်း၊ မြေကြီး လှုပ်ခြင်းဖြစ် ကြ၏။
ଡା଼ୟୁ ଏ଼ ଦୂତୁ ଦୁପ୍‌ଣି ସାଡ଼୍‌ୱାତା ପୂଜା ପିଣ୍ତାତି ହିଚୁତଲେ ନେଞ୍ଜିକିହାନା ଦାର୍‌ତି ଲାକ ଡ଼ାଞ୍ଜିତେ, ଏମ୍ବାଟି ହା଼ଗୁ ଗୂଣ୍‌ତେ ବିଜା ରିନି ହା଼ଡା ୱେ଼ଙ୍ଗିତେ ଇଞ୍ଜାଁ ବୂମି ୱୀଡିତେ ।
6 တံပိုး ခုနစ် လုံးရှိ သော ကောင်းကင်တမန် ခုနစ် ပါးတို့သည် မှုတ် အံ့သောငှာ မိမိ တို့ကို ပြင်ဆင် ကြ၏။
ଏଚିବେ଼ଲା ସା଼ତା ଜା଼ଣା ତୀତ୍ରି ଆସାମାନି ଦୂତୁୟାଁ ସା଼ତା ଜା଼ଣା ତୀତ୍ରି ଊକାଲି ତିୟାରା ଆ଼ତେରି ।
7 ပဌမ သူ သည် တံပိုး မှုတ်သောအခါ မိုဃ်းသီး ဖြစ် ၏။ အသွေး နှင့် ရောနှော သော မီး လည်း ဖြစ်၏။ မြေကြီး အပေါ်သို့ ချ လိုက်၍ ၊ မြေ သုံးစု တစ်စု၊ သစ်ပင် သုံးစု တစ်စု၊ စိမ်း သော မြက်ပင် ရှိသမျှ တို့ကို လောင်ကျွမ်း လေ၏။
ର଼ ଲମ୍ବର ଦୂତୁ ତାନି ତୀତ୍ରି ଊକିତେ ଏଚେଟିଏ ନେତେରି ତଲେ ଆ଼ଜିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ହିଚୁ ଆଣ୍ତ୍‌ୱି ଆ଼ହାଁ ଦାର୍‌ତି ଲାକ ରିତୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ବାରେ ମା଼ର୍‌ନୁ ମା଼ଡ଼ା, ହିଇଲି ଜା଼ଡ଼ା ତଲେ ଦାର୍‌ତିତି ତୀନି ବା଼ଗାଟି ର଼ ବା଼ଗା ବାରେ ୱେହା ହାଚେ ।
8 ဒုတိယ ကောင်းကင်တမန် သည် တံပိုး မှုတ်သောအခါ ၊ မီး လောင် သော တောင် ကြီး ကို ပင်လယ် ထဲသို့ ချ လိုက်သကဲ့သို့ ဖြစ်၍ ၊ ပင်လယ် သုံးစု တစ်စုသည်အသွေး ဖြစ် ၏။
ଏଚେଟିଏ ରୀ ଲମ୍ବର ଦୂତୁ ତାନି ତୀତ୍ରି ଊକିନି ଦେବୁଣିଏ ଡ଼ୀଞ୍ଜିମାନି ର଼ କାଜା ହ଼ରୁ ଲେହେଁତାୟି ସାମ୍‌ଦୁରି ଲାକ ରୀତେ ଇଞ୍ଜାଁ ସାମ୍‌ଦୁରିତି ଏ଼ୟୁ ତୀନି ବା଼ଗାଟି ର଼ ବା଼ଗା ନେତେରି ଆ଼ହାହାଚୁ ।
9 ပင်လယ် ၌ အသက်ရှင်သော သတ္တဝါ သုံးစု တစ်စုလည်း သေ ၏။ သင်္ဘော သုံးစု တစ်စုလည်း ပျက် ၏။
ସାମ୍‌ଦୁରିତା ମାନି ତୀନି ବା଼ଗାଟି ର଼ ବା଼ଗା ଜୀୱୁ ଗାଟାଇ ହା଼ହାହାଚୁ, ଅ଼ଡ଼େ ସାମ୍‌ଦୁରିତା ମାନି ଜା଼ଜାୟାଁ ତୀନି ବା଼ଗାଟି ର଼ ବା଼ଗା ଜା଼ଜାୟାଁ ବିଡ଼୍‌ହାହାଚୁ ।
10 ၁၀ တတိယ ကောင်းကင်တမန် သည် တံပိုး မှုတ်သောအခါ ၊ မီးခွက် ကဲ့သို့ ထွန်းတောက် သော ကြယ် ကြီး သည် ကောင်းကင် က ကျ ၍ ၊ မြစ် သုံးစု တစ်စုသို့ ၎င်း၊ စမ်း ရေ တွင်းသို့ ၎င်း ရောက် ၏။
୧୦ତୀନି ଲମ୍ବର ଦୂତୁ ତୀତ୍ରି ଊକିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଦେବୁଣିଏ ହିଚୁ ବ଼ନ୍ଦାଲେହେଁ ଡ଼ୀଞ୍ଜିମାନି ର଼ କାଜା ହୁକା ହା଼ଗୁଟି ତୀନି ବା଼ଗା କାଡା ଅ଼ଡ଼େ ଊସାଣାଁ ରୀତେ ।
11 ၁၁ ထိုကြယ် သည် ဒေါနရွက် ဟူသောအမည် ရှိ ၏။ ရေ သုံးစု တစ်စုသည်ဒေါနရွက် ဖြစ် ၍ ရေ ခါး သောကြောင့် ၊ လူ အများ တို့သည် သေ ကြ၏။
୧୧ଏ଼ ହୁକାତି ଦ଼ରୁ “କାମ୍ବେଲି” ଏଚେଟିଏ ତୀନି ବା଼ଗାଟିଏ ର଼ ବା଼ଗା ଏ଼ୟୁ କାମ୍ବେଲି ଆ଼ତୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ଏ଼ୟୁ ଗସାନା ହା଼ତେରି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱି କାମ୍ବେଲି କିୱି ଆ଼ହାମାଚୁ ।
12 ၁၂ စတုတ္ထ ကောင်းကင်တမန် သည် တံပိုး မှုတ်သောအခါ ၊ နေ သုံးစု တစ်စု၊ လ သုံးစု တစ်စု၊ ကြယ် သုံးစု တစ်စုကြတ် ၍ သုံးစု တစ်စုမိုက် လေ၏။ နေ့ သုံးစု တစ်စု၊ ညဉ့် သုံးစုတစ်စုသည် အလင်း မ ရှိ၊
୧୨ସା଼ରି ଲମ୍ବର ଦୂତୁ ତୀତ୍ରି ଊକିତେସି ଇଞ୍ଜାଁ ୱେ଼ଡ଼ା, ଲେ଼ଞ୍ଜୁ, ହୁକାୟାଁତି ବାରେ ତୀନି ବା଼ଗାଟି ର଼ ବା଼ଗା ନସ୍ତ ଆ଼ତୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ତୀନି ବା଼ଗାଟି ର଼ ବା଼ଗା ଉଜେଡ଼ି ଊଣା ଆ଼ତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଲା଼ଆଁୟାଁ ମାଦେନା ତୀନି ବା଼ଗାଟି ର଼ ବା଼ଗା ଉଜେଡ଼ି ଊଣା ଆ଼ତେ ।
13 ၁၃ ထိုအခါ ငါကြည့် လျှင် ၊ ရွှေလင်းတ တ ကောင်က၊ ကြွင်း သေးသော ကောင်းကင်တမန် သုံး ပါးမှုတ် လု လတံ့သော တံပိုး သံ ကြောင့် မြေကြီး သားတို့သည် အမင်္ဂလာ ၊ အမင်္ဂလာ ၊ အမင်္ဂလာ ရှိကြ၏ဟု ကောင်းကင် အလယ်၌ ပျံဝဲ ၍ကြီး သောအသံ နှင့် ဆို သည်ကိုငါကြား ၏။
୧୩ଡା଼ୟୁ ନା଼ନୁ ମେସ୍ତେଏଁ, ହା଼ଗୁତି ମାଦି ଊମ୍ବିମାନି ର଼ ଲେ଼ଡ଼ୁ କାଜା ହା଼ଡାତଲେ ଏଲେଇଞ୍ଜିମାଚାଣି ୱେଚେଏଁ, ଆ଼ହା! ଦାର୍‌ତିତା ବାସା ଆ଼ହାମାନି ଲ଼କୁ ଆଜିହ଼ପେତି ଡଣ୍ତ ବେଟାଆ଼ନାରି, ଇଚିହିଁ ଅ଼ଡ଼େ ତୀନି ଜା଼ଣା ଦୂତୁୟାଁ ତୀତ୍ରି ଊକାଲି ହାଜିମାନେରି ।

< ဗျာဒိတ်ကျမ်း 8 >