ဗျာဒိတ်ကျမ်း 5

1 ၁ ထိုအခါ တစ်ဘက်တစ်ချက် ၌ အက္ခရာတင် ၍ တံဆိပ် ခုနစ် ချက် ခတ်သော စာစောင် ကို ပလ္လင် တော်ပေါ်မှာ ထိုင် တော်မူသောသူ ၏ လက်ျာ လက်၌ ငါမြင် ၏။

১অনন্তৰং তস্য সিহাসনোপৱিষ্টজনস্য দক্ষিণস্তে ঽন্ত ৰ্বহিশ্চ লিখিতং পত্ৰমেকং মযা দৃষ্টং তৎ সপ্তমুদ্ৰাভিৰঙ্কিতং|

2 ၂ အားကြီး သောကောင်းကင် တမန်တစ်ပါးက၊ ထို စာစောင် ကိုဖွင့် ၍ တံဆိပ် တို့ကိုခွာ ခြင်းငှာအဘယ်သူ ထိုက် သနည်းဟု ကြီး သောအသံ နှင့် ကြွေးကြော် လျက်ရှိသည်ကို ငါမြင် ၏။

২তৎপশ্চাদ্ একো বলৱান্ দূতো দৃষ্টঃ স উচ্চৈঃ স্ৱৰেণ ৱাচমিমাং ঘোষযতি কঃ পত্ৰমেতদ্ ৱিৱৰীতুং তম্মুদ্ৰা মোচযিতুঞ্চাৰ্হতি?

3 ၃ ထို စာစောင် ကိုဖွင့် ၍ကြည့် ခြင်းငှာကောင်းကင် ၊ မြေကြီး ၊ မြေကြီး အောက် ၌ အဘယ်သူ မျှမတတ်နိုင် ။ ထို စာစောင် ကိုဖွင့် ၍ ကြည့် ထိုက် သောသူ တစ်ယောက် ကိုမျှ ရှာ၍မတွေ့ သောကြောင့် ၊ ငါသည် များစွာ ငိုကြွေး လေ၏။

৩কিন্তু স্ৱৰ্গমৰ্ত্ত্যপাতালেষু তৎ পত্ৰং ৱিৱৰীতুং নিৰীক্ষিতুঞ্চ কস্যাপি সামৰ্থ্যং নাভৱৎ|

4 ၄ ထိုအခါ အသက်ကြီး သောသူတစ်ပါးက ၊ မ ငိုကြွေး နှင့်၊ ယုဒ အမျိုး ခြင်္သေ့ တည်းဟူသောဒါဝိဒ် ၏။ အမြစ် သည် ထို စာစောင် ကို၎င်း၊

৪অতো যস্তৎ পত্ৰং ৱিৱৰীতুং নিৰীক্ষিতুঞ্চাৰ্হতি তাদৃশজনস্যাভাৱাদ্ অহং বহু ৰোদিতৱান্|

5 ၅ တံဆိပ် ခုနစ် ချက်တို့ကို၎င်း၊ ဖွင့် ခြင်းငှာအောင်မြင် လေပြီဟု ငါ့ ကို ပြောဆို ၏။

৫কিন্তু তেষাং প্ৰাচীনানাম্ একো জনো মামৱদৎ মা ৰোদীঃ পশ্য যো যিহূদাৱংশীযঃ সিংহো দাযূদো মূলস্ৱৰূপশ্চাস্তি স পত্ৰস্য তস্য সপ্তমুদ্ৰাণাঞ্চ মোচনায প্ৰমূতৱান্|

6 ၆ ထိုအခါ ပလ္လင် တော်မှစသော သတ္တဝါ လေး ပါး နှင့် အသက်ကြီး သူ တို့အလယ် ၌ ၊ အသေ သတ်ပြီးသကဲ့သို့ သောသိုးသူငယ် သည် ရပ် လျက်ရှိ သည်ကို ငါမြင် ၏။ ထိုသိုးသူငယ် သည် မြေကြီး တပြင်လုံး ၌ လွှတ် သော ဘုရားသခင် ၏ ဝိညာဉ် ခုနစ် ပါးတည်းဟူသောမျက်စိ ခုနစ် လုံးနှင့် ချို ခုနစ် ချောင်းရှိ ၏။

৬অপৰং সিংহাসনস্য চতুৰ্ণাং প্ৰাণিনাং প্ৰাচীনৱৰ্গস্য চ মধ্য একো মেষশাৱকো মযা দৃষ্টঃ স ছেদিত ইৱ তস্য সপ্তশৃঙ্গাণি সপ্তলোচনানি চ সন্তি তানি কৃৎস্নাং পৃথিৱীং প্ৰেষিতা ঈশ্ৱৰস্য সপ্তাত্মানঃ|

7 ၇ သူသည်လာ ၍ ပလ္လင် တော်ပေါ်မှာ ထိုင် တော်မူသော သူ ၏ လက်ျာ လက်မှ စာစောင်ကို ခံယူ လေ၏။

৭স উপাগত্য তস্য সিংহাসনোপৱিষ্টজনস্য দক্ষিণকৰাৎ তৎ পত্ৰং গৃহীতৱান্|

8 ၈ ထို စာစောင် ကိုခံယူ သောအခါ ၊ သတ္တဝါ လေး ပါးနှင့် အသက်ကြီး သူနှစ်ဆယ် လေး ပါးတို့သည်၊ သန့်ရှင်း သူ တို့၏ ပဌနာ တည်းဟူသောမီးရှို့ ရာနံ့သာပေါင်းနှင့် ပြည့် သော ရွှေ ဖလား တို့ကို၎င်း ၊ စောင်း တို့ကို၎င်း၊ အသီးသီး ကိုင် ၍ သိုးသူငယ် ရှေ့ ၌ပြပ်ဝပ် လျက်၊

৮পত্ৰে গৃহীতে চৎৱাৰঃ প্ৰাণিনশ্চতুৰ্ৱিংংশতিপ্ৰাচীনাশ্চ তস্য মেষশাৱকস্যান্তিকে প্ৰণিপতন্তি তেষাম্ একৈকস্য কৰযো ৰ্ৱীণাং সুগন্ধিদ্ৰৱ্যৈঃ পৰিপূৰ্ণং স্ৱৰ্ণমযপাত্ৰঞ্চ তিষ্ঠতি তানি পৱিত্ৰলোকানাং প্ৰাৰ্থনাস্ৱৰূপাণি|

9 ၉ ကိုယ်တော်သည် အသေ သတ်ခြင်းကို ခံတော်မူသောအားဖြင့် ၊ အသီးအသီး ဘာသာ စကားကို ပြောသော လူ အမျိုး အနွယ် ခပ်သိမ်းတို့အထဲ မှအကျွန်ုပ် တို့ကိုယူ၍၊ အသွေး တော်နှင့် ဘုရားသခင် အဘို့ ရွေးနှုတ် တော်မူ၏။

৯অপৰং তে নূতনমেকং গীতমগাযন্, যথা, গ্ৰহীতুং পত্ৰিকাং তস্য মুদ্ৰা মোচযিতুং তথা| ৎৱমেৱাৰ্হসি যস্মাৎ ৎৱং বলিৱৎ ছেদনং গতঃ| সৰ্ৱ্ৱাভ্যো জাতিভাষাভ্যঃ সৰ্ৱ্ৱস্মাদ্ ৱংশদেশতঃ| ঈশ্ৱৰস্য কৃতে ঽস্মান্ ৎৱং স্ৱীযৰক্তেন ক্ৰীতৱান্|

10 ၁၀ အကျွန်ုပ် တို့၏ ဘုရားသခင် ရှေ့မှာ၊ ရှင်ဘုရင် အရာ၌၎င်း ၊ ယဇ် ပုရောဟိတ်အရာ၌၎င်း၊ ခန့်ထား ၍ ၊ မြေကြီး ပေါ်မှာ စိုးစံ ရသော အခွင့်ကိုပေးတော်မူ၏။ ထိုကြောင့်၊ ကိုယ်တော်သည် စာစောင် ကို ခံယူ ၍တံဆိပ် တို့ကို ဖွင့် ထိုက် တော်မူ၏ဟု အသစ် သောသီချင်း ကိုသီ ၍ လျှောက်ဆို ကြ၏။

১০অস্মদীশ্ৱৰপক্ষে ঽস্মান্ নৃপতীন্ যাজকানপি| কৃতৱাংস্তেন ৰাজৎৱং কৰিষ্যামো মহীতলে||

11 ၁၁ ထိုအခါ ငါကြည့် ၍ ပလ္လင် တော်မှစသော သတ္တဝါ တို့နှင့် အသက်ကြီး သူ တို့၏ ပတ်ဝန်းကျင် ၌ ကုဋေ သင်္ချေ မက အတိုင်းမသိ များစွာ သော ကောင်းကင် တမန် တို့၏ အသံ ကို ငါကြား ၏။

১১অপৰং নিৰীক্ষমাণেন মযা সিংহাসনস্য প্ৰাণিচতুষ্টযস্য প্ৰাচীনৱৰ্গস্য চ পৰিতো বহূনাং দূতানাং ৰৱঃ শ্ৰুতঃ, তেষাং সংখ্যা অযুতাযুতানি সহস্ৰসহস্ত্ৰাণি চ|

12 ၁၂ ထိုသူတို့ကလည်း၊ အသေ သတ်ခြင်းကိုခံ ခဲ့ပြီးသော သိုးသူငယ် သည်၊ တန်ခိုး ၊ စည်းစိမ် ၊ ပညာ ၊ အစွမ်း သတ္တိ၊ ဂုဏ် အသရေ၊ ဘုန်း အာနုဘော်၊ ကောင်းကြီး မင်္ဂလာကိုခံထိုက် တော်မူ၏ဟု ကြီး သောအသံ နှင့် ပြောဆို ကြ၏။

১২তৈৰুচ্চৈৰিদম্ উক্তং, পৰাক্ৰমং ধনং জ্ঞানং শক্তিং গৌৰৱমাদৰং| প্ৰশংসাঞ্চাৰ্হতি প্ৰাপ্তুং ছেদিতো মেষশাৱকঃ||

13 ၁၃ ကောင်းကင် ၊ မြေကြီး ၊ မြေကြီး အောက် ၊ သမုဒ္ဒရာ အထဲ ၊ အရပ်ရပ်တို့၌ ရှိရှိသမျှ သော ဝေနေယျ သတ္တဝါ အပေါင်း တို့က၊ ပလ္လင် တော်ပေါ်မှာ ထိုင် တော်မူသောသူ နှင့် သိုးသူငယ် သည် ကမ္ဘာ အဆက်ဆက်ကောင်းကြီး မင်္ဂလာ၊ ဂုဏ် အသရေ၊ ဘုန်း အာနုဘော်၊ အစွမ်း သတ္တိရှိတော်မူစေသတည်းဟု ပြောဆို ကြသည်ကို ငါကြား လေ၏။ (aiōn g165)

১৩অপৰং স্ৱৰ্গমৰ্ত্ত্যপাতালসাগৰেষু যানি ৱিদ্যন্তে তেষাং সৰ্ৱ্ৱেষাং সৃষ্টৱস্তূনাং ৱাগিযং মযা শ্ৰুতা, প্ৰশংসাং গৌৰৱং শৌৰ্য্যম্ আধিপত্যং সনাতনং| সিংহসনোপৱিষ্টশ্চ মেষৱৎসশ্চ গচ্ছতাং| (aiōn g165)

14 ၁၄ သတ္တဝါ လေး ပါးတို့ကလည်း အာမင် ဟုခေါ်ဝေါ် ကြ၏။ အသက်ကြီး သူ တို့သည်လည်း ပြပ်ဝပ် ၍ ကိုးကွယ် ကြ၏။

১৪অপৰং তে চৎৱাৰঃ প্ৰাণিনঃ কথিতৱন্তস্তথাস্তু, ততশ্চতুৰ্ৱিংশতিপ্ৰাচীনা অপি প্ৰণিপত্য তম্ অনন্তকালজীৱিনং প্ৰাণমন্|