< ဗျာဒိတ်ကျမ်း 21 >
1 ၁ ကောင်းကင် သစ် နှင့် မြေကြီး သစ် ကိုလည်း ငါမြင် ၏။ အဘယ်သို့ နည်းဟူမူကား၊ ရှေး ကောင်းကင် နှင့် ရှေး မြေကြီး သည် ရွေ့သွား ကြပြီ။ ထိုအခါ မှစ၍သမုဒ္ဒရာ မ ရှိ ။
anantaraM navInam AkAzamaNPalaM navInA pRthivI ca mayA dRSTE yataH prathamam AkAzamaNPalaM prathamA pRthivI ca lOpaM gatE samudrO 'pi tataH paraM na vidyatE|
2 ၂ သန့်ရှင်း သောမြို့ တည်းဟူသောယေရုရှလင် မြို့ သစ် သည် မိမိ ခင်ပွန်း ဘို့ တန်ဆာ ဆင်သောမင်္ဂလာဆောင်သတို့သမီး ကဲ့သို့ ပြင်ဆင် လျက်၊ ဘုရားသခင် အထံ တော်၊ ကောင်းကင် ဘုံမှ ဆင်းသက် သည်ကို ငါမြင် ၏။
aparaM svargAd avarOhantI pavitrA nagarI, arthatO navInA yirUzAlamapurI mayA dRSTA, sA varAya vibhUSitA kanyEva susajjitAsIt|
3 ၃ ကောင်းကင်မှ ကြီး သောအသံ ကား၊ ဘုရားသခင် ၏ တဲ တော်သည် လူတို့ တွင် ရှိ ၏။ လူ တို့နှင့်အတူ ကျိန်းဝပ် တော်မူမည်။ သူ တို့သည် ကိုယ်တော် ၏လူ ဖြစ် ကြလိမ့်မည်။ဘုရားသခင် သည် ကိုယ်တော် တိုင်သူ တို့နှင့်အတူ ရှိ နေ၍ သူ တို့၏ ဘုရားသခင် ဖြစ်တော်မူမည်။
anantaraM svargAd ESa mahAravO mayA zrutaH pazyAyaM mAnavaiH sArddham IzvarasyAvAsaH, sa taiH sArddhaM vatsyati tE ca tasya prajA bhaviSyanti, Izvarazca svayaM tESAm IzvarO bhUtvA taiH sArddhaM sthAsyati|
4 ၄ ဘုရားသခင်သည် သူ တို့၏ မျက်စိ ၌ မျက်ရည် ရှိသမျှ တို့ကို သုတ် တော်မူမည်။နောက်တစ်ဖန် သေ ဘေး မ ရှိ ရ။စိတ်မသာညည်းတွား ခြင်း၊အော်ဟစ် ခြင်း၊ပင်ပန်း ခြင်းလည်း မ ရှိ ရ။အကြောင်းမူကား ၊ရှေး ဖြစ် ဘူးသောအရာတို့သည် ရွေ့သွား ကြပြီ။
tESAM nEtrEbhyazcAzrUNi sarvvANIzvarENa pramArkSyantE mRtyurapi puna rna bhaviSyati zOkavilApaklEzA api puna rna bhaviSyanti, yataH prathamAni sarvvANi vyatItini|
5 ၅ ပလ္လင် တော်ပေါ်မှာ ထိုင် တော်မူသောသူ ကလည်း ၊ ငါသည် ခပ်သိမ်း သောအရာတို့ကို အသစ် ဖန်ဆင်း သည်ဟု မိန့် တော်မူ၏။ တစ်ဖန်တုံ ၊ ရေး ထား လော့။ ဤ စကား သည် သစ္စာ စကား၊ ဟုတ်မှန် သောစကားဖြစ် ၏ ဟူ၍၎င်း၊
aparaM siMhAsanOpaviSTO janO'vadat pazyAhaM sarvvANi nUtanIkarOmi| punaravadat likha yata imAni vAkyAni satyAni vizvAsyAni ca santi|
6 ၆ အမှု ပြီးပြီ။ ငါ သည် အာလဖ ဖြစ် ၏။ ဩမေဃ လည်း ဖြစ်၏။ အစ နှင့် အဆုံး လည်းဖြစ်၏။ ရေငတ် သောသူ အား အသက် စမ်း ရေ ကို အဘိုး မယူဘဲ ငါ ပေး မည်။
pana rmAm avadat samAptaM, ahaM kaH kSazca, aham Adirantazca yaH pipAsati tasmA ahaM jIvanadAyiprasravaNasya tOyaM vinAmUlyaM dAsyAmi|
7 ၇ အောင်မြင် သောသူ သည် ဤ အရာတို့ကို အမွေ ခံရလိမ့်မည်။ ငါသည် သူ ၏ ဘုရားသခင် ဖြစ် မည်။ သူ သည်လည်း ငါ ၏သား ဖြစ် လိမ့်မည်။
yO jayati sa sarvvESAm adhikArI bhaviSyati, ahanjca tasyEzvarO bhaviSyAmi sa ca mama putrO bhaviSyati|
8 ၈ ကြောက် တတ်သောသူ၊ မယုံကြည် သောသူ၊ စက်ဆုပ် ရွံ့ရှာဘွယ်သောသူ၊ လူ အသက်ကိုသတ်သောသူ၊ မတရား သောမေထုန်၌မှီဝဲသောသူ၊ ပြုစား တတ်သောသူ၊ ရုပ်တု ကိုးကွယ်သောသူ၊ သစ္စာ ပျက်သောသူ အပေါင်း တို့မူကား၊ ဒုတိယ သေ ခြင်းတည်းဟူသောကန့် နှင့်လောင် သောမီး အိုင် ထဲ၌ မိမိ တို့အဘို့ကို ရကြလိမ့်မည်ဟူ၍၎င်း ငါ့ အား မိန့် တော်မူ၏။ (Limnē Pyr )
kintu bhItAnAm avizvAsinAM ghRNyAnAM narahantRNAM vEzyAgAminAM mOhakAnAM dEvapUjakAnAM sarvvESAm anRtavAdinAnjcAMzO vahnigandhakajvalitahradE bhaviSyati, ESa Eva dvitIyO mRtyuH| (Limnē Pyr )
9 ၉ နောက်ဆုံး သော ဘေးဒဏ် ခုနစ် ပါးနှင့် ပြည့် သောဖလား ခုနစ် လုံးကို ဆောင် သော ကောင်းကင်တမန် ခုနစ် ပါးတွင် တစ် ပါးသည် လာ ပြီးလျှင် ငါ့ ကိုနှုတ်ဆက် ၍ ၊ လာ ခဲ့ပါ။ သိုးသူငယ် ၏ ခင်ပွန်း တည်းဟူသောမင်္ဂလာဆောင်သတို့သမီး ကို ငါပြ မည်ဟု ပြောဆို လျက် ၊
anantaraM zESasaptadaNPaiH paripUrNAH sapta kaMsA yESAM saptadUtAnAM karESvAsan tESAmEka Agatya mAM sambhASyAvadat, AgacchAhaM tAM kanyAm arthatO mESazAvakasya bhAvibhAryyAM tvAM darzayAmi|
10 ၁၀ ကြီး မြင့် သောတောင် သို့ ဝိညာဉ် တော်အားဖြင့် ငါ့ ကိုဆောင်သွား ၍ သန့်ရှင်း သောယေရုရှလင် မြို့ သည် ဘုရားသခင် ၏ ဘုန်း တော်နှင့် ပြည့်စုံ လျက်၊ ဘုရားသခင့် အထံ တော်၊ ကောင်းကင် ဘုံမှ ဆင်းသက် သည်ကို ငါ့ အားပြ လေ၏။
tataH sa AtmAviSTaM mAm atyuccaM mahAparvvatamEMka nItvEzvarasya sannidhitaH svargAd avarOhantIM yirUzAlamAkhyAM pavitrAM nagarIM darzitavAn|
11 ၁၁ ထိုမြို့ ၏ အရောင်အဝါ သည်၊ ကျောက် သလင်း နဂါးသွဲ့ ကဲ့သို့ ၊ အမြတ်ဆုံး သော ကျောက် မျက်မွန်နှင့် တူ ၏။
sA IzvarIyapratApaviziSTA tasyAstEjO mahArgharatnavad arthataH sUryyakAntamaNitEjastulyaM|
12 ၁၂ ကြီး မြင့် သောမြို့ရိုး လည်း ရှိ ၏။
tasyAH prAcIraM bRhad uccanjca tatra dvAdaza gOpurANi santi tadgOpurOpari dvAdaza svargadUtA vidyantE tatra ca dvAdaza nAmAnyarthata isrAyElIyAnAM dvAdazavaMzAnAM nAmAni likhitAni|
13 ၁၃ အရှေ့ ဘက်၌ တံခါး သုံး ပေါက်၊ မြောက် ဘက်၌ သုံး ပေါက်၊ တောင် ဘက်၌ သုံး ပေါက်၊ အနောက် ဘက်၌ သုံး ပေါက်၊ တံခါး တစ်ဆယ့်နှစ် ပေါက်ရှိ ၏။ ထိုတံခါး တစ်ဆယ့်နှစ် ပေါက်၌ ကောင်းကင်တမန် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး ရှိ၏။ ဣသရေလ အမျိုး တစ်ဆယ့်နှစ် မျိုး၏ နာမ တို့သည် ထိုတံခါးပေါ်၌ရေး ထားလျက်ရှိ ၏။
pUrvvadizi trINi gOpurANi uttaradizi trINi gOpurANi dakSiNadiSi trINi gOpurANi pazcImadizi ca trINi gOpurANi santi|
14 ၁၄ မြို့ ရိုး အမြစ် သည် တစ်ဆယ့်နှစ် ထပ်ရှိ ၏။သိုးသူငယ် ၏တမန်တော် တစ်ဆယ့်နှစ် ပါး၏ နာမ တို့ သည် မြို့ရိုး အမြစ်ပေါ်၌ ရေးထားလျက်ရှိကြ၏။
nagaryyAH prAcIrasya dvAdaza mUlAni santi tatra mESAzAvAkasya dvAdazaprEritAnAM dvAdaza nAmAni likhitAni|
15 ၁၅ ငါ နှင့် စကားပြော သောသူ သည်၊ မြို့ ကို၎င်း ၊ တံခါး တို့ကို၎င်း၊ မြို့ရိုး ကို၎င်း တိုင်း ခြင်းငှာ ၊ တိုင်း စရာ ရွှေ ကျူလုံး ပါ ၏။
anaraM nagaryyAstadIyagOpurANAM tatprAcIrasya ca mApanArthaM mayA sambhASamANasya dUtasya karE svarNamaya EkaH parimANadaNPa AsIt|
16 ၁၆ မြို့ သည် စတုရန်းလေး ထောင့်ဖြစ်၏။ ထိုသူ သည် ကျူလုံး နှင့် မြို့ ကိုတိုင်း ၍ မြို့၏ အနံ ၊ အလျား ၊ အမြင့် ၊ ယူဇနာတရာနှစ်ဆယ်စီရှိ၏။
nagaryyA AkRtizcaturasrA tasyA dairghyaprasthE samE| tataH paraM sa tEga parimANadaNPEna tAM nagarIM parimitavAn tasyAH parimANaM dvAdazasahasranalvAH| tasyA dairghyaM prastham uccatvanjca samAnAni|
17 ၁၇ မြို့ရိုး ဒုကို တိုင်း ၍ ၊ လူ အတောင် ကဲ့သို့သောကောင်းကင်တမန် အတောင်အားဖြင့်၊ တစ်ရာ လေးဆယ် လေး တောင် ရှိ ၏။
aparaM sa tasyAH prAcIraM parimitavAn tasya mAnavAsyArthatO dUtasya parimANAnusAratastat catuzcatvAriMzadadhikAzatahastaparimitaM |
18 ၁၈ မြို့ရိုး ကိုယ်သည် နဂါးသွဲ့ ကျောက်ဖြစ်၏။ မြို့ သည်လည်း ကြည်လင် သောဖန် နှင့် တူ သော ရွှေ စင် ဖြစ်၏။
tasya prAcIrasya nirmmitiH sUryyakAntamaNibhi rnagarI ca nirmmalakAcatulyEna zuddhasuvarNEna nirmmitA|
19 ၁၉ မြို့ ရိုး အမြစ် တို့သည် ကျောက် မြတ် အမျိုးမျိုး နှင့် ပြည့်စုံကြ၏။ ပဌမ အမြစ် ကားနဂါးသွဲ့ ဖြစ်၏။ ဒုတိယ အမြစ်ကား နီလာ ၊ တတိယ အမြစ်ကား မဟူရာ ၊ စတုတ္ထ အမြစ်ကား မြ ၊
nagaryyAH prAcIrasya mUlAni ca sarvvavidhamahArghamaNibhi rbhUSitAni| tESAM prathamaM bhittimUlaM sUryyakAntasya, dvitIyaM nIlasya, tRtIyaM tAmramaNEH, caturthaM marakatasya,
20 ၂၀ ပဉ္စမ အမြစ်ကား ကြောင် ၊ ဆဋ္ဌမ အမြစ် ကား ကျောက်နီ၊ သတ္တမ အမြစ်ကား ခရုသုလိတ် ၊ အဋ္ဌမ အမြစ်ကား မျက်ရွဲ ၊ နဝမ အမြစ်ကား ဥသ္သဖရား ၊ ဒသမ အမြစ်ကား ခရုသုပြတ် ၊ ဧကဒသမ အမြစ်ကား ဝှာကိန္သု ၊ ဒွါဒသမ အမြစ်ကား ဂေါ်မုတ် ဖြစ်သတည်း။
panjcamaM vaidUryyasya, SaSThaM zONaratnasya, saptamaM candrakAntasya, aSTamaM gOmEdasya, navamaM padmarAgasya, dazamaM lazUnIyasya, EkAdazaM SErOjasya, dvAdazaM marTISmaNEzcAsti|
21 ၂၁ တံခါး ရွက် တစ်ဆယ့်နှစ် ရွက်အသီးအသီး တို့သည် ပုလဲ တစ် ပြားစီ ဖြင့်ပြီး၍ ပုလဲ တစ်ဆယ့်နှစ် ပြားဖြစ်ကြ၏။ မြို့ လမ်းမ သည် ကြည်လင် သောဖန် ကဲ့သို့သော ရွှေ စင် ဖြစ်၏။
dvAdazagOpurANi dvAdazamuktAbhi rnirmmitAni, EkaikaM gOpuram EkaikayA muktayA kRtaM nagaryyA mahAmArgazcAcchakAcavat nirmmalasuvarNEna nirmmitaM|
22 ၂၂ မြို့ ထဲ၌ ဗိမာန် တော်ကိုငါမ မြင် ၊ အကြောင်းမူကား ၊ အနန္တ တန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော ထာဝရ အရှင် ဘုရားသခင် နှင့် သိုးသူငယ် သည် ထိုမြို့ ၏ ဗိမာန် ဖြစ် တော်မူ၏။
tasyA antara Ekamapi mandiraM mayA na dRSTaM sataH sarvvazaktimAn prabhuH paramEzvarO mESazAvakazca svayaM tasya mandiraM|
23 ၂၃ ထိုမြို့ သည် နေ ၏အရောင်၊ လ ၏ အရောင်ကို အလို မ ရှိ ။ အကြောင်းမူကား ၊ ဘုရားသခင် ၏ ဘုန်း တော်သည် ထိုမြို့ ကို လင်း စေ၏။ သိုးသူငယ် သည်လည်း ထိုမြို့ ၏ ဆီမီး ဖြစ်၏။
tasyai nagaryyai dIptidAnArthaM sUryyAcandramasOH prayOjanaM nAsti yata Izvarasya pratApastAM dIpayati mESazAvakazca tasyA jyOtirasti|
24 ၂၄ လူ အမျိုးမျိုးတို့သည် ထိုမြို့ ၏ အလင်း ကို အမှီပြု သွားလာ ကြလိမ့်မည်။ လောကီ ရှင်ဘုရင် တို့သည်လည်း မိမိ တို့ဘုန်း အသရေကို ထိုမြို့ ထဲသို့ ဆောင်ခဲ့ ကြလိမ့်မည်။
paritrANaprAptalOkanivahAzca tasyA AlOkE gamanAgamanE kurvvanti pRthivyA rAjAnazca svakIyaM pratApaM gauravanjca tanmadhyam Anayanti|
25 ၂၅ မြို့ တံခါး တို့ကို နေ့ အချိန်၌ အလျှင်း မ ပိတ် တတ်။ ညဉ့် မူကား မ ရှိ ။
tasyA dvArANi divA kadApi na rOtsyantE nizApi tatra na bhaviSyati|
26 ၂၆ လူ အမျိုးမျိုးတို့သည် မိမိတို့ ဘုန်း အသရေ ကို ထိုမြို့ ထဲသို့ ဆောင်ခဲ့ ကြလိမ့်မည်။
sarvvajAtInAM gauravapratApau tanmadhyam AnESyEtE|
27 ၂၇ ညစ်ညူး သောအရာ၊ စက်ဆုပ် ဘွယ်သောအရာ၊ သစ္စာ ပျက်သောအရာ တစ်စုံတစ်ခုမျှမဝင်ရဘဲ၊ သိုးသူငယ် ၏ အသက် စာစောင် ၌ စာရင်းဝင် သော သူတို့သာလျှင် ဝင် ရ၏။
parantvapavitraM ghRNyakRd anRtakRd vA kimapi tanmadhyaM na pravEkSyati mESazAvakasya jIvanapustakE yESAM nAmAni likhitAni kEvalaM ta Eva pravEkSyanti|