ဗျာဒိတ်ကျမ်း 16
1 ၁ ဗိမာန် တော်ထဲက ကြီး သောအသံ ကား ၊ သွား ကြလော့။ ဘုရားသခင် ၏ အမျက် တော် ဖလား ခုနစ် လုံးကို မြေကြီး ပေါ်သို့ သွန်းလောင်း ကြလော့ဟု ကောင်းကင်တမန် ခုနစ် ပါးတို့အား ပြောဆို သည်ကို ငါကြား ၏။
தத: பரம்’ மந்தி³ராத் தாந் ஸப்ததூ³தாந் ஸம்பா⁴ஷமாண ஏஷ மஹாரவோ மயாஸ்²ராவி, யூயம்’ க³த்வா தேப்⁴ய: ஸப்தகம்’ஸேப்⁴ய ஈஸ்²வரஸ்ய க்ரோத⁴ம்’ ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ஸ்ராவயத|
2 ၂ ပဌမ သူသည် သွား ၍ မိမိ ဖလား ကို မြေကြီး ပေါ်သို့ သွန်းလောင်း လျှင် ၊ သားရဲ ၏တံဆိပ် လက်မှတ်ကို ခံ ၍ သူ ၏ရုပ်တု ကိုကိုးကွယ် သော လူတို့ ၌ အလွန် ဆိုး သော အနာစိမ်း ပေါက် လေ၏။
தத: ப்ரத²மோ தூ³தோ க³த்வா ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ப்ரு’தி²வ்யாம் அஸ்ராவயத் தஸ்மாத் பஸோ²: கலங்கதா⁴ரிணாம்’ தத்ப்ரதிமாபூஜகாநாம்’ மாநவாநாம்’ ஸ²ரீரேஷு வ்யதா²ஜநகா து³ஷ்டவ்ரணா அப⁴வந்|
3 ၃ ဒုတိယ ကောင်းကင်တမန်သည် မိမိ ဖလား ကို ပင်လယ် ပေါ်သို့ သွန်းလောင်း လျှင် ၊ ပင်လယ်သည် လူသေ ၏ အသွေး ကဲ့သို့သော အသွေးဖြစ်၏ ။ ပင်လယ် ၌ အသက် ရှင်သော သတ္တဝါ အပေါင်း တို့သည် သေ ကြ၏။
தத: பரம்’ த்³விதீயோ தூ³த: ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ஸமுத்³ரே (அ)ஸ்ராவயத் தேந ஸ குணபஸ்த²ஸோ²ணிதரூப்யப⁴வத் ஸமுத்³ரே ஸ்தி²தாஸ்²ச ஸர்வ்வே ப்ராணிநோ ம்ரு’த்யும்’ க³தா: |
4 ၄ တတိယ ကောင်းကင်တမန်သည် မိမိ ဖလား ကို မြစ် ပေါ်သို့ ၎င်း၊ စမ်း ရေ တွင်းပေါ်သို့၎င်း သွန်းလောင်း လျှင် ထိုအရာတို့သည် အသွေး ဖြစ်ကြ ၏။
அபரம்’ த்ரு’தீயோ தூ³த: ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ஸர்வ்வம்’ நதீ³ஷு ஜலப்ரஸ்ரவணேஷு சாஸ்ராவயத் ததஸ்தாநி ரக்தமயாந்யப⁴வந்| அபரம்’ தோயாநாம் அதி⁴பஸ்ய தூ³தஸ்ய வாகி³யம்’ மயா ஸ்²ருதா|
5 ၅ ကောင်းကင် တမန်ကလည်း ၊ ပစ္စုပ္ပန် ၊ အတိတ် ၊ အနာဂတ်ကာလ အစဉ်ရှိတော်မူသော အရှင် ၊ ကိုယ်တော် သည် ဤသို့တရားစီရင်တော်မူသည်အမှု မှာ ဖြောင့်မတ် တော်မူ၏။
வர்த்தமாநஸ்²ச பூ⁴தஸ்²ச ப⁴விஷ்யம்’ஸ்²ச பரமேஸ்²வர: | த்வமேவ ந்யாய்யகாரீ யத்³ ஏதாத்³ரு’க் த்வம்’ வ்யசாரய: |
6 ၆ ထိုသူတို့သည် သန့်ရှင်း သူတို့၏ အသွေး ၊ ပရောဖက် တို့၏ အသွေးကို သွန်းလောင်း ကြသည်ဖြစ်၍ ၊ သူ တို့အား အသွေး ကို တိုက် တော်မူပြီ။ သူတို့လည်း ခံ ထိုက် ကြပါ၏ဟု လျှောက်ဆို သည်ကို ငါကြား ၏။
ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ஸாதூ⁴நாம்’ ரக்தம்’ தைரேவ பாதிதம்’| ஸோ²ணிதம்’ த்வந்து தேப்⁴யோ (அ)தா³ஸ்தத்பாநம்’ தேஷு யுஜ்யதே||
7 ၇ ယဇ်ပလ္လင် ကလည်း ၊ မှန် ပါ၏။ အနန္တ တန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော ထာဝရ အရှင်ဘုရားသခင် ၊ ကိုယ်တော် စီရင် တော်မူခြင်းအရာတို့သည် ဟုတ်မှန် ဖြောင့်မတ် ကြပါ၏ဟု လျှောက်ဆို သောအသံကို ငါကြား ၏။
அநந்தரம்’ வேதீ³தோ பா⁴ஷமாணஸ்ய கஸ்யசித்³ அயம்’ ரவோ மயா ஸ்²ருத: , ஹே பரஸ்²வர ஸத்யம்’ தத் ஹே ஸர்வ்வஸ²க்திமந் ப்ரபோ⁴| ஸத்யா ந்யாய்யாஸ்²ச ஸர்வ்வா ஹி விசாராஜ்ஞாஸ்த்வதீ³யகா: ||
8 ၈ စတုတ္ထ ကောင်းကင်တမန်သည် မိမိ ဖလား ကို နေ ပေါ်သို့ သွန်းလောင်း လျှင်၊ နေ သည်လူ တို့ကို မီး လောင် ရသော အခွင့်ကိုရ ၏။
அநந்தரம்’ சதுர்தோ² தூ³த: ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ஸர்வ்வம்’ ஸூர்ய்யே (அ)ஸ்ராவயத் தஸ்மை ச வஹ்நிநா மாநவாந் த³க்³து⁴ம்’ ஸாமர்த்²யம் அதா³யி|
9 ၉ ပူ အားကြီး သောအရှိန်ဖြင့် လူ တို့သည် လောင် ခြင်းကိုခံရ၍ ၊ ထိုဘေးဒဏ် တို့ကို အစိုးပိုင် တော်မူသော ဘုရားသခင် ၏ နာမ တော်ကို ကျိန်ဆဲ ကြ၏။ ဘုရားသခင် ကို ချီးမွမ်း ခြင်းအလိုငှာ နောင်တ မ ရကြ။
தேந மநுஷ்யா மஹாதாபேந தாபிதாஸ்தேஷாம்’ த³ண்டா³நாம் ஆதி⁴பத்யவிஸி²ஷ்டஸ்யேஸ்²வரஸ்ய நாமாநிந்த³ந் தத்ப்ரஸ²ம்’ஸார்த²ஞ்ச மந: பரிவர்த்தநம்’ நாகுர்வ்வந்|
10 ၁၀ ပဉ္စမ ကောင်းကင်တမန်သည် မိမိ ဖလား ကို သားရဲ ၏ ပလ္လင် ပေါ်သို့ သွန်းလောင်း လျှင် ၊ သူ ၏နိုင်ငံ သည် မှောင်မိုက် အတိဖြစ် လေ၏။ နိုင်ငံသားတို့သည် ပင်ပန်း အားကြီးသည်နှင့် မိမိ တို့လျှာ ကို ကိုက်ခဲ ကြ၏။
தத: பரம்’ பஞ்சமோ தூ³த: ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ஸர்வ்வம்’ பஸோ²: ஸிம்’ஹாஸநே (அ)ஸ்ராவயத் தேந தஸ்ய ராஷ்ட்ரம்’ திமிராச்ச²ந்நம் அப⁴வத் லோகாஸ்²ச வேத³நாகாரணாத் ஸ்வரஸநா அத³ம்’த³ஸ்²யத|
11 ၁၁ မိမိ တို့ခံရသော ဝေဒနာ နှင့် အနာစိမ်း များကြောင့် ကောင်းကင် ဘုံ၏ အရှင်ဘုရားသခင် ကို ကျိန်ဆဲ ကြ၏။ မိမိ တို့အကျင့် ကိုလည်း နောင်တ မ ရကြ။
ஸ்வகீயவ்யதா²வ்ரணகாரணாச்ச ஸ்வர்க³ஸ்த²ம் அநிந்த³ந் ஸ்வக்ரியாப்⁴யஸ்²ச மநாம்’ஸி ந பராவர்த்தயந்|
12 ၁၂ ဆဋ္ဌမ ကောင်းကင်တမန်သည် မိမိ ဖလား ကို ဥဖရတ် မြစ် ကြီး ပေါ်သို့ သွန်းလောင်း လျှင် ၊ အရှေ့ မျက်နှာ ဘုရင် တို့ သွားရာလမ်း ကို ပြင်ဆင် စေခြင်းအလိုငှာ ထိုမြစ် ရေ သည် ခန်းခြောက် လေ၏။
தத: பரம்’ ஷஷ்டோ² தூ³த: ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ஸர்வ்வம்’ ப²ராதாக்²யோ மஹாநதே³ (அ)ஸ்ராவயத் தேந ஸூர்ய்யோத³யதி³ஸ² ஆக³மிஷ்யதாம்’ ராஜ்ஞாம்’ மார்க³ஸுக³மார்த²ம்’ தஸ்ய தோயாநி பர்ய்யஸு²ஷ்யந்|
13 ၁၃ ထိုအခါ ၊ နဂါး ၏ခံတွင်း ထဲက ၎င်း ၊ သားရဲ ၏ ခံတွင်း ထဲက ၎င်း၊ မိစ္ဆာ ပရောဖက်၏ ခံတွင်း ထဲက ၎င်း ၊ ဖား ကောင်ကဲ့သို့ ညစ်ညူး သော ဝိညာဉ် သုံး ပါးထွက်သည် ကို ငါမြင် ၏။
அநந்தரம்’ நாக³ஸ்ய வத³நாத் பஸோ² ர்வத³நாத் மித்²யாப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²ச வத³நாத் நிர்க³ச்ச²ந்தஸ்த்ரயோ (அ)ஸு²சய ஆத்மாநோ மயா த்³ரு’ஷ்டாஸ்தே மண்டூ³காகாரா: |
14 ၁၄ နိမိတ် လက္ခဏာတို့ကိုပြ သော နတ်ဆိုး ၏ ဝိညာဉ် ဖြစ် သတည်း။ ထိုဝိညာဉ်တို့သည် လောကီ တ နိုင်ငံလုံးတွင်ရှိသော ရှင်ဘုရင် တို့ထံသို့ ထွက်သွား ၍ အနန္တ တန်ခိုးနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော ဘုရားသခင် ၏ နေ့ ကြီး ၌ စစ်တိုက် ခြင်းအလိုငှာ စုဝေး စေကြ၏။
த ஆஸ்²சர்ய்யகர்ம்மகாரிணோ பூ⁴தாநாம் ஆத்மாந: ஸந்தி ஸர்வ்வஸ²க்திமத ஈஸ்²வரஸ்ய மஹாதி³நே யேந யுத்³தே⁴ந ப⁴விதவ்யம்’ தத்க்ரு’தே க்ரு’த்ஸ்ரஜக³தோ ராஜ்ஞா: ஸம்’க்³ரஹீதும்’ தேஷாம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ நிர்க³ச்ச²ந்தி|
அபரம் இப்³ரிபா⁴ஷயா ஹர்ம்மகி³த்³தோ³நாமகஸ்த²நே தே ஸங்க்³ரு’ஹீதா: |
16 ၁၆ အသံတော်ကား၊ သူခိုး ကဲ့သို့ ငါလာ ၏။ အဝတ် အချည်းစည်းနှင့် သွားလာ ၍ သူတစ်ပါး ရှေ့ ၌ ရှက် စရာအကြောင်း မ ရှိစေခြင်းငှာ နိုး လျက်နေ၍ ၊ ကိုယ် အဝတ် ကို စောင့် သောသူ သည် မင်္ဂလာ ရှိ၏။
பஸ்²யாஹம்’ சைரவத்³ ஆக³ச்சா²மி யோ ஜந: ப்ரபு³த்³த⁴ஸ்திஷ்ட²தி யதா² ச நக்³ந: ஸந் ந பர்ய்யடதி தஸ்ய லஜ்ஜா ச யதா² த்³ரு’ஸ்²யா ந ப⁴வதி ததா² ஸ்வவாஸாம்’ஸி ரக்ஷதி ஸ த⁴ந்ய: |
17 ၁၇ သတ္တမ ကောင်းကင်တမန်သည် မိမိ ဖလား ကို အာကာသ ကောင်းကင်ပေါ်သို့ သွန်းလောင်း လျှင် ၊ ပြီးပြီဟု ကြီး သောအသံ သည် ကောင်းကင်ဗိမာန် တော်၌ ရှိသောပလ္လင် တော်ထဲက ထွက် ၏။
தத: பரம்’ ஸப்தமோ தூ³த: ஸ்வகம்’ஸே யத்³யத்³ அவித்³யத தத் ஸர்வ்வம் ஆகாஸே² (அ)ஸ்ராவயத் தேந ஸ்வர்கீ³யமந்தி³ரமத்⁴யஸ்த²ஸிம்’ஹாஸநாத் மஹாரவோ (அ)யம்’ நிர்க³த: ஸமாப்திரப⁴வதி³தி|
18 ၁၈ လျှပ်စစ် ပြက်ခြင်း၊ အသံမြည် ခြင်း၊ မိုဃ်းချူန်း ခြင်း၊ ကြီးစွာ သော မြေလှုပ် ခြင်းဖြစ် ကြ၏။ မြေကြီး အပေါ်မှာ လူတို့ ဖြစ် သည့် ကာလ မှစ၍ ထိုသို့သော လက္ခဏာနှင့် ထိုမျှလောက်ပြင်းထန် စွာသော မြေလှုပ် ခြင်းသည်မ ဖြစ် စဖူး။
தத³நந்தரம்’ தடி³தோ ரவா: ஸ்தநிதாநி சாப⁴வந், யஸ்மிந் காலே ச ப்ரு’தி²வ்யாம்’ மநுஷ்யா: ஸ்ரு’ஷ்டாஸ்தம் ஆரப்⁴ய யாத்³ரு’ங்மஹாபூ⁴மிகம்ப: கதா³பி நாப⁴வத் தாத்³ரு’க்³ பூ⁴கம்போ (அ)ப⁴வத்|
19 ၁၉ မြို့ ကြီး သည်သုံး ဖြာ ကွဲပြား ၍ လူ အမျိုးမျိုးနေသော မြို့ တို့သည် ပြိုလဲ ကြ၏။ ဘုရားသခင် သည် ပြင်းစွာသော ဒေါသ အမျက် တော်၏ စပျစ်ရည် ဖလား ကို တိုက် ခြင်းငှာဗာဗုလုန် မြို့ကြီး ကို အောက်မေ့ တော်မူ၏။ ကျွန်း ရှိသမျှ တို့သည် လွင့် ပြေးကြ၏။ တောင် များတို့သည် ပျောက်ကွယ် ကြ၏။
ததா³நீம்’ மஹாநக³ரீ த்ரிக²ண்டா³ ஜாதா பி⁴ந்நஜாதீயாநாம்’ நக³ராணி ச ந்யபதந் மஹாபா³பி³ல் சேஸ்²வரேண ஸ்வகீயப்ரசண்ட³கோபமதி³ராபாத்ரதா³நார்த²ம்’ ஸம்’ஸ்ம்ரு’தா|
த்³வீபாஸ்²ச பலாயிதா கி³ரயஸ்²சாந்தஹிதா: |
21 ၂၁ ထိုမိုဃ်းသီး ဘေးဒဏ် အလွန် ကြီး သည်ဖြစ် ၍ ၊ လူ တို့သည် မိုဃ်းသီး ဘေးဒဏ် ကြောင့် ဘုရားသခင် ကို ကျိန်ဆဲ ကြ၏။
க³க³நமண்ட³லாச்ச மநுஷ்யாணாம் உபர்ய்யேகைகத்³ரோணபரிமிதஸி²லாநாம்’ மஹாவ்ரு’ஷ்டிரப⁴வத் தச்சி²லாவ்ரு’ஷ்டே: க்லேஸா²த் மநுஷ்யா ஈஸ்²வரம் அநிந்த³ம் யதஸ்தஜ்ஜாத: க்லேஸோ² (அ)தீவ மஹாந்|
