ဗျာဒိတ်ကျမ်း 10

1 ၁ ခွန်အား ကြီးသော ကောင်းကင်တမန် တစ်ပါး သည် မိုးတိမ် ကို ဝတ် လျက်၊ ကောင်းကင် က ဆင်းသက် သည်ကို ငါမြင် ၏။ သူ ၏ခေါင်း ပေါ်၌ သက်တံ့ ရှိ၏။ သူ ၏ မျက်နှာ သည်နေ ကဲ့သို့ ဖြစ်၏။ သူ ၏ ခြေ သည်လည်း မီးခဲ တိုင် ကဲ့သို့ ဖြစ်၏။

ଅନନ୍ତରଂ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ଅୱରୋହନ୍ ଅପର ଏକୋ ମହାବଲୋ ଦୂତୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ, ସ ପରିହିତମେଘସ୍ତସ୍ୟ ଶିରଶ୍ଚ ମେଘଧନୁଷା ଭୂଷିତଂ ମୁଖମଣ୍ଡଲଞ୍ଚ ସୂର୍ୟ୍ୟତୁଲ୍ୟଂ ଚରଣୌ ଚ ୱହ୍ନିସ୍ତମ୍ଭସମୌ|

2 ၂ ဖွင့် ထားသော စာစောင် ငယ်ကိုကိုင် လျက်ရှိ ၏။ လက်ျာ ခြေ သည်ပင်လယ် ပေါ်မှာ ၎င်း ၊ လက်ဝဲ ခြေသည် မြေကြီး ပေါ်မှာ နင်း ၍ ၊

ସ ସ୍ୱକରେଣ ୱିସ୍ତୀର୍ଣମେକଂ କ୍ଷୂଦ୍ରଗ୍ରନ୍ଥଂ ଧାରଯତି, ଦକ୍ଷିଣଚରଣେନ ସମୁଦ୍ରେ ୱାମଚରଣେନ ଚ ସ୍ଥଲେ ତିଷ୍ଠତି|

3 ၃ ခြင်္သေ့ ဟောက် သကဲ့သို့ ကြီး သောအသံ နှင့် ကြွေးကြော် လေ၏။ ကြွေးကြော် ပြီးမှ မိုဃ်းကြိုး သံ ခုနစ် ချက်မြည် လေ၏။

ସ ସିଂହଗର୍ଜନୱଦ୍ ଉଚ୍ଚୈଃସ୍ୱରେଣ ନ୍ୟନଦତ୍ ନିନାଦେ କୃତେ ସପ୍ତ ସ୍ତନିତାନି ସ୍ୱକୀଯାନ୍ ସ୍ୱନାନ୍ ପ୍ରାକାଶଯନ୍|

4 ၄ မိုဃ်းကြိုး သံ ခုနစ် ချက်မြည် ပြီးမှ ငါသည်ရေးမှတ် မည်ဟု အားထုတ် သော် ၊ ကောင်းကင် မှ ထွက်သော အသံ ကား၊ မိုဃ်းကြိုး သံခုနစ် ချက်မြည် သောအရာ ကို တံဆိပ် ခတ်လော့။ မ ရေး မမှတ်နှင့်ဟု ဆို သည်ကို ငါကြား ၏။

ତୈଃ ସପ୍ତ ସ୍ତନିତୈ ର୍ୱାକ୍ୟେ କଥିତେ ଽହଂ ତତ୍ ଲେଖିତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତ ଆସଂ କିନ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ୱାଗିଯଂ ମଯା ଶ୍ରୁତା ସପ୍ତ ସ୍ତନିତୈ ର୍ୟଦ୍ ଯଦ୍ ଉକ୍ତଂ ତତ୍ ମୁଦ୍ରଯାଙ୍କଯ ମା ଲିଖ|

5 ၅ ထိုအခါ ငါမြင် ၍ မြေ နှင့် ပင်လယ် ပေါ်မှာ ရပ် နေသော ကောင်းကင်တမန် သည်၊ လက်ျာ လက် ကို ကောင်းကင် သို့ ချီ ပြီးလျှင်၊

ଅପରଂ ସମୁଦ୍ରମେଦିନ୍ୟୋସ୍ତିଷ୍ଠନ୍ ଯୋ ଦୂତୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ ସ ଗଗନଂ ପ୍ରତି ସ୍ୱଦକ୍ଷିଣକରମୁତ୍ଥାପ୍ୟ

6 ၆ ဘုရားသခင် ၏ ကျွန် တော်မျိုးပရောဖက် တို့အား ဝမ်းမြောက် စရာသိတင်းကို ဗျာဒိတ်ထားတော်မူသည် နှင့်စပ်ဆိုင်သော ဘုရားသခင် ၏ နက်နဲ သောအရာ သည်၊ ကာလ မ နှေး ဘဲ သတ္တမ ကောင်းကင်တမန် တံပိုး မှုတ်ခြင်း အသံ မြည်သော နေ့ရက် ကာလ၌ ပြည့်စုံ ခြင်းသို့ ရောက်မည်ဟုကောင်းကင် ၊ မြေကြီး ၊ သမုဒ္ဒရာ ကို၎င်း ၊ အရပ်ရပ်၌ရှိရှိသမျှတို့ကို၎င်း၊ (aiōn g165)

ଅପରଂ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ଯସ୍ୟ ରୱୋ ମଯାଶ୍ରାୱି ସ ପୁନ ର୍ମାଂ ସମ୍ଭାୱ୍ୟାୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ ଗତ୍ୱା ସମୁଦ୍ରମେଦିନ୍ୟୋସ୍ତିଷ୍ଠତୋ ଦୂତସ୍ୟ କରାତ୍ ତଂ ୱିସ୍ତୀର୍ଣ କ୍ଷୁଦ୍ରଗ୍ରନ୍ଥଂ ଗୃହାଣ, ତେନ ମଯା ଦୂତସମୀପଂ ଗତ୍ୱା କଥିତଂ ଗ୍ରନ୍ଥୋ ଽସୌ ଦୀଯତାଂ| (aiōn g165)

7 ၇ ဖန်ဆင်း ၍ ကမ္ဘာ အဆက်ဆက်အသက် ရှင်တော်မူသောသူ ကို တိုင်တည် ကျိန်ဆိုခြင်းကို ပြုလေ၏။

କିନ୍ତୁ ତୂରୀଂ ୱାଦିଷ୍ୟତଃ ସପ୍ତମଦୂତସ୍ୟ ତୂରୀୱାଦନସମଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁପ୍ତା ମନ୍ତ୍ରଣା ତସ୍ୟ ଦାସାନ୍ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଃ ପ୍ରତି ତେନ ସୁସଂୱାଦେ ଯଥା ପ୍ରକାଶିତା ତଥୈୱ ସିଦ୍ଧା ଭୱିଷ୍ୟତି|

8 ၈ ငါကြား ရသော ကောင်းကင် အသံ သည် တစ်ဖန် ငါ့ အား ပြော သည်ကား၊ မြေ နှင့် ပင်လယ် ပေါ်မှာ ရပ် နေသော ကောင်းကင် တမန်၏ လက် ၌ ဖွင့် ထားလျက်ရှိသော စာစောင် ငယ်ကို သွား ၍ ယူ လော့ဟု ဆို လျှင် ၊

ଅପରଂ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ଯସ୍ୟ ରୱୋ ମଯାଶ୍ରାୱି ସ ପୁନ ର୍ମାଂ ସମ୍ଭାଷ୍ୟାୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ ଗତ୍ୱା ସମୁଦ୍ରମେଦିନ୍ୟୋସ୍ତିଷ୍ଠତୋ ଦୂତସ୍ୟ କରାତ୍ ତଂ ୱିସ୍ତୀର୍ଣଂ କ୍ଷୁଦ୍ରଗ୍ରନ୍ଥଂ ଗୃହାଣ,

9 ၉ ငါသည် ကောင်းကင်တမန် ထံသို့ သွား ၍ စာစောင် ငယ်ကို ပေး ပါဟု တောင်း ၏။ သူကလည်း ယူ ၍ စား လော့။ ဝမ်း ကိုခါး စေလိမ့်မည် ။ သို့သော်လည်း ပါးစပ် ၌ ပျားရည် ကဲ့သို့ ချို လိမ့်မည် ဟုဆို လျှင် ၊ ငါ သည် စာစောင် ကို ကောင်းကင် တမန်၏လက် မှ ယူ၍ စား ၏။ ပါးစပ် ၌ ပျားရည် ကဲ့သို့ ချို ၏။ စား ပြီးမှ ဝမ်း ၌ခါး ၏။

ତେନ ମଯା ଦୂତସମୀପଂ ଗତ୍ୱା କଥିତଂ ଗ୍ରନ୍ଥୋ ଽସୌ ଦୀଯତାଂ| ସ ମାମ୍ ଅୱଦତ୍ ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଗିଲ, ତୱୋଦରେ ସ ତିକ୍ତରସୋ ଭୱିଷ୍ୟତି କିନ୍ତୁ ମୁଖେ ମଧୁୱତ୍ ସ୍ୱାଦୁ ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି|

10 ၁၀

ତେନ ମଯା ଦୂତସ୍ୟ କରାଦ୍ ଗ୍ରନ୍ଥୋ ଗୃହୀତୋ ଗିଲିତଶ୍ଚ| ସ ତୁ ମମ ମୁଖେ ମଧୁୱତ୍ ସ୍ୱାଦୁରାସୀତ୍ କିନ୍ତ୍ୱଦନାତ୍ ପରଂ ମମୋଦରସ୍ତିକ୍ତତାଂ ଗତଃ|

11 ၁၁ ကောင်းကင်တမန်ကလည်း ၊ သင် သည် အသီးအသီးဘာသာ စကားကို ပြောသော လူ အမျိုးမျိုး တို့၌၎င်း၊ ရှင်ဘုရင် တို့၌၎င်း၊ တဖန် ပရောဖက် ပြု၍ ဟောပြောရ မည်ဟု ဆို လေ၏။

ତତଃ ସ ମାମ୍ ଅୱଦତ୍ ବହୂନ୍ ଜାତିୱଂଶଭାଷାୱଦିରାଜାନ୍ ଅଧି ତ୍ୱଯା ପୁନ ର୍ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୱ୍ୟଂ|