ဆာလံ 147
1 ၁ ထာဝရ ဘုရားကို ချီးမွမ်း ကောင်း သည်ဖြစ်၍၊ ချီးမွမ်း ကြလော့။ ငါ တို့၏ဘုရား သခင်ကို ထောမနာ ပြု ခြင်းသည် သာယာ လျောက်ပတ် သည် ဖြစ်၍၊ ထောမနာ သီချင်းဆိုကြလော့။
Lover Herren! thi det er godt at synge vor Gud Psalmer; thi det er lifligt, Lovsang sømmer sig.
2 ၂ ထာဝရဘုရား သည် ယေရုရှလင် မြို့ကို တည်ဆောက် ၍၊ အဝေး သို့နှင်လိုက်သော ဣသရေလ အမျိုးသားတို့ကို စုဝေး စေတော်မူ၏။
Herren bygger Jerusalem, han samler de fordrevne af Israel.
Han helbreder dem, som have et sønderbrudt Hjerte, og forbinder deres Saar.
Han sætter Tal paa Stjernerne, han nævner dem alle sammen ved Navn.
Stor er vor Herre og vældig i Kraft, der er intet Maal paa hans Forstand.
6 ၆ ထာဝရဘုရား သည် စိတ် နှိမ့်ချသောသူတို့ ကို ကြွပင့် ၍၊ မ တရားသောသူတို့ ကိုကား၊ မြေ ပေါ် မှာ လှဲ တော်မူ၏။
Herren oprejser de sagtmodige; de ugudelige fornedrer han til Jorden.
7 ၇ ဂုဏ်တော်ကိုချီးမွမ်း လျက် ထာဝရဘုရား ရှေ့တော်၌ သီချင်း ဆိုကြလော့။ စောင်း တီး၍၊ ငါ တို့၏ ဘုရား သခင်ကို ထောမနာ သီချင်းဆိုကြလော့။
Svarer Herren med Taksigelse, synger vor Gud Psalmer til Harpe;
8 ၈ ကောင်းကင် ကို မိုဃ်းတိမ် များနှင့် ဖုံးလွှမ်း သဖြင့်၊ မြေကြီး ဘို့ မိုဃ်း ရေကိုပြင်ဆင် ၍၊ တောင် များပေါ်မှာ မြက်ပင် ကိုပေါက် စေတော်မူ၏။
ham, som bedækker Himmelen med Skyer, ham, som beskikker Regn paa Jorden, ham, som lader Græs gro paa Bjergene;
ham, som giver Føde til Kvæget, til Ravnens Unger, som skrige.
Hans Lyst er ikke Hestens Styrke; han har ikke Behag i Mandens raske Ben.
Behag har Herren til dem, som ham frygte, som haabe paa hans Miskundhed.
12 ၁၂ အိုယေရုရှလင် မြို့၊ ထာဝရဘုရား ကို ချီးမွမ်း လော့။ အိုဇိအုန် မြို့၊ သင် ၏ဘုရား သခင်ကို ချီးမွမ်း လော့။
O, Jerusalem! pris Herren; o, Zion! lov din Gud.
13 ၁၃ အကြောင်း မူကား၊ သင် ၏တံခါး ကန့်လန့် တို့ကို ခိုင်မာ စေ၍၊ သင် ၏ အထဲမှာ သားသမီး များကို ကောင်းကြီး ပေးတော်မူ၏။
Thi han har gjort dine Portes Stænger stærke, han har velsignet dine Børn i din Midte.
14 ၁၄ သင် ၏ပြည်စွန်း ပြည်နားမှာ အမှုအရေးကို ငြိမ်းစေ ၍၊ အကောင်း ဆုံးသော စပါး နှင့် သင့် ကို ဝ စွာ ကျွေးမွေးတော်မူ၏။
Han beskikker Fred i dine Landemærker, han mætter dig med den bedste Hvede.
Han sender sit Ord til Jorden, hans Beføling løber saare hastelig.
Han lader Sne lægge sig som Uld, han udstrør Rimfrost som Aske.
17 ၁၇ မိမိ မိုဃ်းသီး ကို စားနုတ် စားပေါက်ကဲ့သို့ လွှတ် တော်မူ၍၊ ချမ်း စေတော်မူခြင်းကို အဘယ်သူ ခံ နိုင် သနည်း။
Han udkaster sin Is som Billinger; hvo kan staa for hans Kulde?
18 ၁၈ တဖန်နှုတ်ကပတ် တော်ကိုလွှတ် ၍ ၊ ထို မိုဃ်းပွင့်အစရှိသည်တို့ကို အရည် ကျိုတော်မူ၏။ မိမိ လေ ကို လာ စေတော်မူသဖြင့်၊ ရေ တို့သည် စီး ကြ၏။
Han sender sit Ord og smelter den; han lader sit Vejr blæse, saa flyde Vandene hen.
19 ၁၉ နှုတ်ကပတ် အမိန့်တော်ကို ယာကုပ် အမျိုး၌ ၎င်း၊ စီရင် ထုံးဖွဲ့တော်မူချက်များကို ဣသရေလ အမျိုး၌ ၎င်း ဘော်ပြ တော်မူ၏။
Han kundgør Jakob sine Ord, Israel sine Skikke og sine Love.
20 ၂၀ အခြားတပါးသော အမျိုးသား တို့ ၌ ထိုသို့ ပြု တော် မ မူ။ စီရင် တော်မူချက်များကို သူ တို့မ သိ ရကြ။ ဟာလေလုယ။
Saaledes har han ikke gjort ved noget andet Folk, og Lovene dem kende de ikke. Halleluja!
