သုတ္တံကျမ်း 7
Min Søn, vogt dig mine Ord, mine Bud maa du gemme hos dig;
2 ၂ ငါ့ ပညတ် တို့ကို စောင့်ရှောက် ၍ အသက်ရှင် လော့။ ငါ ပေးသောတရား ကို ကိုယ် မျက် ဆန် ကဲ့သို့ စောင့်လော့။
vogt mine Bud, saa skal du leve, som din Øjesten vogte du, hvad jeg har lært dig;
bind dem om dine Fingre, skriv dem paa dit Hjertes Tavle,
sig til Visdommen: »Du er min Søster!« og kald Forstanden Veninde,
5 ၅ သို့ပြုလျှင်သူတို့သည် အမျိုး ပျက်သောမိန်းမ ၊ နှုတ် နှင့် ချော့မော့ တတ်သော ပြည်တန်ဆာ မိန်းမလက်မှ သင့် ကို ကယ်တင် ကြလိမ့်မည်။
at den maa vogte dig for Andenmands Hustru, en fremmed Kvinde med sleske Ord.
Thi fra mit Vindue skued jeg ud, jeg kigged igennem mit Gitter;
og blandt de tankeløse saa jeg en Yngling, en uden Vid blev jeg var blandt de unge;
han gik paa Gaden tæt ved et Hjørne, skred frem paa Vej til hendes Hus
9 ၉ မိုဃ်းချုပ် ၍ ညဦး အချိန် ၊ ညဉ့် နက် သော အချိန် ရောက်သောအခါ ၊ ထိုမိန်းမ နေရာ လမ်း သို့ လိုက် လေ၏။
i Skumringen henimod Aften, da Nat og Mørke brød frem.
Og se, da møder Kvinden ham i Skøgedragt, underfundig i Hjertet;
løssluppen, ustyrlig er hun, hjemme fandt hendes Fødder ej Ro;
snart paa Gader, snart paa Torve, ved hvert et Hjørne lurer hun;
hun griber i ham og kysser ham og siger med frække Miner;
»Jeg er et Takoffer skyldig og indfrier mit Løfte i Dag,
gik derfor ud for at møde dig, søge dig, og nu har jeg fundet dig!
Jeg har redt mit Leje med Tæpper, med broget ægyptisk Lærred,
jeg har stænket min Seng med Myrra, med Aloe og med Kanelbark;
18 ၁၈ လာ ပါ၊ မိုဃ်းလင်း သည်တိုင်အောင် ကာမ ရာဂ စိတ်ကို ဖြေ ကြကုန်အံ့။ မေထုန် ပြု၍ မွေ့လျော်ကြကုန်အံ့။
kom, lad os svælge til Daggry i Vellyst, beruse os i Elskovs Lyst!
Thi Manden er ikke hjemme, paa Langfærd er han draget;
Pengepungen tog han med, ved Fuldmaane kommer han hjem!«
Hun lokked ham med mange fagre Ord, forførte ham med sleske Læber;
22 ၂၂ နွား သည်အသေခံ ရာသို့ လိုက် သကဲ့သို့ ၎င်း ၊ သမင်ဒရယ်သည် မိမိ အသည်း ၌ မြှား မ ထိုး မှီတိုင်အောင်၊ ဘမ်းမိရာထဲသို့ ဝင်သကဲ့သို့ ၎င်း၊
tankeløst følger han hende som en Tyr, der føres til Slagtning, som en Hjort, der løber i Nettet,
23 ၂၃ ငှက် သည် မိမိ အသက် ဆုံးစေခြင်းငှါ ထောင် မှန်းကိုမ ရိပ်မိ ဘဲ၊ ကျော့ကွင်း ထဲသို့ အလျင် အမြန်ဝင်သကဲ့သို့ ၎င်း၊ လူပျိုသည် ထိုမိန်းမ နောက် သို့ ချက်ခြင်း လိုက်သွား တတ်၏။
til en Pil gennemborer dens Lever, som en Fugl, der falder i Snaren, uden at vide, det gælder dens Liv.
Hør mig da nu, min Søn, og lyt til min Munds Ord!
25 ၂၅ ထိုသို့သော မိန်းမ နေရာလမ်း ကို စိတ် မ ငဲ့ကွက် နှင့်။ သူ ကျင်လည်သော လမ်း ခရီးသို့ လွှဲ ၍မ လိုက်နှင့်။
Ej bøje du Hjertet til hendes Veje, far ikke vild paa hendes Stier;
26 ၂၆ အကြောင်း မူကား၊ သူသည်စစ်သူရဲ အများ တို့ကို လှဲ လေပြီ။ ခွန်အား ကြီးသော သူအများ တို့ကိုသတ် လေပြီ။
thi mange ligger slagne, hvem hun har fældet, og stor er Hoben, som hun slog ihjel.
