သုတ္တံကျမ်း 26
1 ၁ နွေ ကာလ၌ မိုဃ်းပွင့် ကဲ့သို့ ၎င်း၊ စပါး ရိတ်ရာကာလ ၌ မိုဃ်း ရေကဲ့သို့ ၎င်း၊ မိုက် သောသူသည် ဂုဏ် အသရေကို မ ခံသင့်။
Som Sne om Somren og Regn om Høsten saa lidt hører Ære sig til for en Taabe.
2 ၂ စာငှက် သည် အရပ်ရပ် လှည့်လည်၍ ၊ ဇရက် သည် လည်း ပျံ သွားသကဲ့သို့ ၊ ထိုနည်းတူ အကြောင်း မရှိသော ကျိန်ဆဲ ခြင်းသည် မ သင့်မရောက် တတ်။
Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt saa rammer ej Banden mod sagesløs Mand.
Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Taabers Ryg.
Svar ej Taaben efter hans Daarskab, at ikke du selv skal blive som han.
Svar Taaben efter hans Daarskab, at han ikke skal tykkes sig viis.
Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Taabe.
Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Taabers Mund.
Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Taabe.
Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Taabers Mund.
10 ၁၀ ကြီး သောသူသည် ခပ်သိမ်း သောသူတို့ကို တုန်လှုပ် စေတတ်၏။ မိုက် သောသူနှင့် ပြစ်မှား တတ် သောသူတို့ ကို စေ သုံးတတ်၏။
Som en Skytte, der saarer enhver, som kommer, er den, der lejer en Taabe og en drukken.
11 ၁၁ ခွေး သည် မိမိ အန်ဖတ် ကို ပြန် ၍စားတတ်သကဲ့သို့ ၊ မိုက် သောသူသည် မိုက် သောအကျင့်ကို ပြန် ၍ ကျင့်တတ်၏။
Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Taabe, der gentager Daarskab.
12 ၁၂ ငါသည် ပညာ ရှိ၏ဟု ထင် သောသူ ရှိလျှင်၊ ထိုသူ ၌ မြော်လင့်စရာအခွင့်ရှိသည်ထက်၊ မိုက် သောသူ၌ သာ၍ မြော်လင့် စရာအခွင့်ရှိ၏။
Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Taabe er der mere Haab end for ham.
Den lade siger: »Et Rovdyr paa Vejen, en Løve ude paa Torvene!«
Døren drejer sig paa sit Hængsel, den lade paa sit Leje.
15 ၁၅ ပျင်းရိ သောသူသည် မိမိ လက် ကို အိုး ၌ သွင်း သော်လည်း၊ တဖန်နှုတ် ၍ မိမိ ပစပ် သို့ ခွံရလျှင် စိတ်ညစ် တတ်၏။
Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Haanden til Munden.
16 ၁၆ ပျင်းရိ သောသူက၊ ငါသည် အကျိုးအကြောင်းကို ပြတတ်သောသူ ခုနစ် ယောက်ထက် သာ၍ပညာရှိသည် ဟု ကိုယ်ကိုထင်တတ်၏။
Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.
17 ၁၇ လမ်း၌ရှောက်သွား ၍ မိမိ မ ဆိုင်သောအမှု ကို ရောနှော သောသူသည် ခွေး နားရွက် ကို ကိုင် ဆွဲသောသူ နှင့် တူ၏။
Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.
Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,
er den, der sviger sin Næste og siger: »Jeg spøger jo kun.«
Er der intet Brænde, gaar Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.
21 ၂၁ မီးခဲ ချင်းပြုသကဲ့သို့၎င်း ၊ ထင်း သည် မီး ကို မွေး သကဲ့သို့ ၎င်း၊ ရန်တွေ့ တတ်သောသူ သည် ခိုက်ရန် မှုကို ပြုစု တတ်၏။
Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.
Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.
23 ၂၃ ချစ် အားကြီးသောနှုတ် နှင့် ၊ ဆိုးညစ် သော စိတ် နှလုံး သည် ချော် မွမ်းမံ သော အိုးခြမ်း နှင့် တူ၏။
Som Sølvovertræk paa et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.
Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;
25 ၂၅ ထိုသို့သောသူ ၏ စကား သည် ချို သော်လည်း မ ယုံ နှင့်။ သူ ၏စိတ် နှလုံးထဲမှာ စက်ဆုပ် ရွံရှာဘွယ်သော အရာခုနစ် ပါးရှိ၏။
gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.
26 ၂၆ အငြိုး ထားခြင်းကို လှည့်စား ခြင်းအားဖြင့် ဝှက်ထား သောသူ ၏ ဒုစရိုက် အပြစ်သည် ပရိသတ် ရှေ့ မှာ ထင်ရှား လိမ့်မည်။
Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.
27 ၂၇ တွင်း တူး သောသူသည် မိမိ တွင်းထဲသို့ ကျ လိမ့်မည်။ ကျောက် ကို လှိမ့် သောသူအပေါ် သို့ ထို ကျောက် သည် ပြန် ၍လိမ့်လိမ့်မည်။
I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.
28 ၂၈ မုသား ပြော တတ်သောသူသည် မိမိ ညှဉ်းဆဲ သောသူတို့ကို မုန်း တတ်၏။ ချော့မော့ တတ်သောသူသည် လည်း ဖျက်ဆီး တတ်၏။
Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.
