< မဿဲ 26 >

1 ထို ဒေသနာ တော်ရှိသမျှတို့ကို ယေရှု သည် အကုန်အစင် ဟော တော်မူပြီး လျှင်၊ တပည့် တော်တို့အား၊
یِیشُریتانْ پْرَسْتاوانْ سَماپْیَ شِشْیانُوچے،
2 နှစ် ရက် လွန် မှပသခါ ပွဲနေ့ရောက် မည်ကို သင်တို့သိ ကြ၏။ ထိုအခါ လူ သား ကိုလက်ဝါးကပ်တိုင် မှာရိုက်သတ်စေခြင်းငှာ အပ်နှံ ကြလိမ့်မည် ဟု မိန့်တော်မူ၏။
یُشْمابھِ رْجْناتَں دِنَدْوَیاتْ پَرَں نِسْتارَمَہَ اُپَسْتھاسْیَتِ، تَتْرَ مَنُجَسُتَح کْرُشینَ ہَنْتُں پَرَکَریشُ سَمَرْپِشْیَتے۔
3 ထိုအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးကျမ်းပြုဆရာတို့နှင့် လူ တို့တွင် အကြီးအကဲ ဖြစ်သောသူ တို့သည်၊ ကယာဖ အမည် ရှိသော ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်း၏ အိမ်ဦး ၌ စည်းဝေး ကြပြီးလျှင် ၊
تَتَح پَرَں پْرَدھانَیاجَکادھْیاپَکَپْرانْچَح کِیَپھانامْنو مَہایاجَکَسْیاٹّالِکایاں مِلِتْوا
4 ယေရှု ကိုပရိယာယ် အားဖြင့်ဘမ်းဆီး ၍ သတ် အံ့သောငှာတိုင်ပင် ကြ၏။
کینوپایینَ یِیشُں دھرِتْوا ہَنْتُں شَکْنُیُرِتِ مَنْتْرَیانْچَکْرُح۔
5 သို့သော်လည်း လူ များတို့သည် ရုန်းရင်းခတ် ဖြစ် မည်ကိုစိုးရိမ်၍ ပွဲ နေ့တွင် မ ပြုနှင့်ဦးဟု ပြောဆို ကြ၏။
کِنْتُ تَیرُکْتَں مَہَکالے نَ دھَرْتَّوْیَح، دھرِتے پْرَجاناں کَلَہینَ بھَوِتُں شَکْیَتے۔
6 ဗေသနိ ရွာတွင် ရှိမုန် အမည်ရှိသောလူနူ ၏ အိမ် ၌ ယေရှု ရှိ တော်မူသည်ဖြစ်၍ ၊
تَتو بَیتھَنِیاپُرے شِموناکھْیَسْیَ کُشْٹھِنو ویشْمَنِ یِیشَو تِشْٹھَتِ
7 မိန်းမ တစ်ယောက်သည် အဘိုး များစွာထိုက်သော ဆီမွှေး ကျောက်ဖြူ ခွက်တစ်လုံးကို အထံ တော်သို့ ယူခဲ့၍၊ စားပွဲ နားမှာလျောင်းတော်မူသော ကိုယ်တော် ၏ခေါင်း ပေါ်၌ သွန်းလောင်း လေ၏။
کاچَنَ یوشا شْویتوپَلَبھاجَنینَ مَہارْگھْیَں سُگَنْدھِ تَیلَمانِییَ بھوجَنایوپَوِشَتَسْتَسْیَ شِروبھْیَشیچَتْ۔
8 တပည့် တော်တို့သည် မြင် လျှင် ဒေါသ စိတ်ရှိသည်ဖြစ်၍ အဘယ်ကြောင့် အကျိုးမဲ့ ဆုံးစေသနည်း။
کِنْتُ تَدالوکْیَ تَچّھِشْیَیح کُپِتَیرُکْتَں، کُتَ اِتّھَمَپَوْیَیَتے؟
9 ထို ဆီမွှေးကို အဘိုးများစွာ နှင့်ရောင်း ၍ ဆင်းရဲ သောသူတို့အား ပေး စရာကောင်းသည်ဟုဆို ကြ၏။
چیدِدَں وْیَکْریشْیَتَ، تَرْہِ بھُورِمُولْیَں پْراپْیَ دَرِدْریبھْیو وْیَتارِشْیَتَ۔
10 ၁၀ ယေရှု သည် သိ တော်မူလျှင် ထိုမိန်းမ ကိုအဘယ်ကြောင့် နှောင့်ရှက် ကြသနည်း။ သူသည် ငါ ၌ ကောင်း သောအမှု ကိုပြု ပြီ။
یِیشُنا تَدَوَگَتْیَ تے سَمُدِتاح، یوشامیناں کُتو دُحکھِنِیں کُرُتھَ، سا ماں پْرَتِ سادھُ کَرْمّاکارْشِیتْ۔
11 ၁၁ ဆင်းရဲ သောသူ တို့သည် သင် တို့၌ အစဉ် ရှိ ကြ၏။ ငါ မူကား သင်တို့၌အစဉ် ရှိ သည်မ ဟုတ်။
یُشْماکَمَں سَمِیپے دَرِدْراح سَتَتَمیواسَتے، کِنْتُ یُشْماکَمَنْتِکیہَں ناسے سَتَتَں۔
12 ၁၂ ဤ ဆီမွှေး ကို ငါ့ ကိုယ် အပေါ် ၌သွန်းလောင်း သည်မှာ ငါ့ အလောင်းကို သင်္ဂြိုဟ် မည်ဟု ပြင်ဆင်ခြင်းငှာ ပြု သတည်း။
سا مَمَ کایوپَرِ سُگَنْدھِتَیلَں سِکْتْوا مَمَ شْمَشانَدانَکَرْمّاکارْشِیتْ۔
13 ၁၃ ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ ဧဝံဂေလိ တရားကို မြေ တပြင်လုံး တွင် ဟော သောအရပ်ရပ် တို့၌ ဤမိန်းမ ကို အောက်မေ့ စရာဘို့ သူ ပြု သောဤအမှု ကို ကြားပြော ရကြလတံ့ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
اَتوہَں یُشْمانْ تَتھْیَں وَدامِ سَرْوَّسْمِنْ جَگَتِ یَتْرَ یَتْرَیشَ سُسَماچارَح پْرَچارِشْیَتے، تَتْرَ تَتْرَیتَسْیا نارْیّاح سْمَرَنارْتھَمْ کَرْمّیدَں پْرَچارِشْیَتے۔
14 ၁၄ ထိုအခါ တပည့်တော်တစ်ကျိပ် နှစ်ပါးအဝင် ဖြစ် သော ယုဒ ရှကာရုတ် သည် ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့ထံသို့ သွား ၍၊
تَتو دْوادَشَشِشْیانامْ اِیشْکَرِیوتِییَیِہُودانامَکَ ایکَح شِشْیَح پْرَدھانَیاجَکانامَنْتِکَں گَتْوا کَتھِتَوانْ،
15 ၁၅ အကျွန်ုပ် သည် ယေရှု ကို ကိုယ်တော် တို့လက်သို့အပ် လျှင် အဘယ်မျှလောက် ပေး ပါမည်နည်းဟု လျှောက် သော်၊ ထိုသူ တို့က ငွေ အကျပ်သုံးဆယ် ပေးမည်ဟု ဝန်ခံကြ၏။
یَدِ یُشْماکَں کَریشُ یِیشُں سَمَرْپَیامِ، تَرْہِ کِں داسْیَتھَ؟ تَدانِیں تے تَسْمَے تْرِںشَنْمُدْرا داتُں سْتھِرِیکرِتَوَنْتَح۔
16 ၁၆ ထိုအခါ မှစ၍ ကိုယ်တော် ကိုအပ် ခြင်းငှာ အဆင်သင့် သောအချိန်ကာလကို ရှာကြံ လျက်နေ၏။
سَ تَدارَبھْیَ تَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِتُں سُیوگَں چیشْٹِتَوانْ۔
17 ၁၇ အဇုမ ပွဲ ပဌမ နေ့၌ တပည့် တော်တို့သည် အထံ တော်သို့ချဉ်းကပ် ၍၊ ကိုယ်တော်သည် ပသခါ ပွဲကို စား တော်မူဘို့ရာအဘယ် အရပ်၌ အကျွန်ုပ်တို့သည် ပြင်ဆင် စေခြင်းငှာအလိုရှိ တော်မူသနည်းဟု မေး ကြသော်၊
اَنَنْتَرَں کِنْوَشُونْیَپُوپَپَرْوَّنَح پْرَتھَمیہْنِ شِشْیا یِیشُمْ اُپَگَتْیَ پَپْرَچّھُح بھَوَتْکرِتے کُتْرَ وَیَں نِسْتارَمَہَبھوجْیَمْ آیوجَیِشْیامَح؟ بھَوَتَح کیچّھا؟
18 ၁၈ ကိုယ်တော် က၊ မြို့ တွင် ဤမည်သော သူ ၏အိမ်သို့ သွား ကြ၊ ဆရာ မှာ လိုက်သည်ကား၊ ငါ့ အချိန် နီး ပြီ။ သင့် အိမ်၌ ငါ့ တပည့် တို့နှင့်တကွ ပသခါ ပွဲကို ငါခံ မည်ဟု ထိုသူ ကို ပြော ကြလော့ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
تَدا سَ گَدِتَوانْ، مَدھْیینَگَرَمَمُکَپُںسَح سَمِیپَں وْرَجِتْوا وَدَتَ، گُرُ رْگَدِتَوانْ، مَتْکالَح سَوِدھَح، سَہَ شِشْیَیسْتْوَدالَیے نِسْتارَمَہَبھوجْیَں بھوکْشْیے۔
19 ၁၉ တပည့် တော်တို့သည် စီရင် တော်မူသည်အတိုင်း ပြု ၍ ပသခါ ပွဲကို ပြင်ဆင် ကြ၏။
تَدا شِشْیا یِیشوسْتادرِشَنِدیشانُرُوپَکَرْمَّ وِدھایَ تَتْرَ نِسْتارَمَہَبھوجْیَماسادَیاماسُح۔
20 ၂၀ ညဦးယံ အချိန်ရောက် မှ တပည့်တော်တစ်ကျိပ် နှစ်ပါးတို့နှင့်အတူ စားပွဲ၌ လျောင်း တော်မူ၏။
تَتَح سَنْدھْیایاں سَتْیاں دْوادَشَبھِح شِشْیَیح ساکَں سَ نْیَوِشَتْ۔
21 ၂၁ စား ၍နေကြစဉ် ကိုယ်တော် က၊ ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ သင် တို့တွင် တစ်စုံတစ်ယောက် သောသူသည် ငါ့ ကို အပ်နှံ လိမ့်မည် ဟု မိန့် တော်မူလျှင် ၊
اَپَرَں بھُنْجانَ اُکْتَوانْ یُشْمانْ تَتھْیَں وَدامِ، یُشْماکَمیکو ماں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ۔
22 ၂၂ တပည့်တော်တို့သည် အလွန် ဝမ်းနည်း ၍ သခင် ၊ အကျွန်ုပ် လောဟု အသီးအသီး မေးလျှောက် ကြ၏။
تَدا تےتِیوَ دُحکھِتا ایکَیکَشو وَکْتُماریبھِرے، ہے پْرَبھو، سَ کِمَہَں؟
23 ၂၃ ကိုယ်တော် ကလည်း ငါ နှင့်အတူ ပုကန် တွင် လက် နှိုက် သောသူ သည် ငါ့ ကို အပ်နှံ လိမ့်မည်။
تَتَح سَ جَگادَ، مَیا ساکَں یو جَنو بھوجَنَپاتْرے کَرَں سَںکْشِپَتِ، سَ ایوَ ماں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ۔
24 ၂၄ ကျမ်းစာ လာသည်အတိုင်း လူ သား သည်သွား ရမည်။ သို့သော်လည်း လူ သား ကိုအပ်နှံ သောသူ သည် အမင်္ဂလာ ရှိ၏။ ထို သူ သည် ဘွားမြင် ခြင်းကိုမ ခံရလျှင် အနေသာ၍ကောင်း သည် ဟု မိန့် တော်မူ၏။
مَنُجَسُتَمَدھِ یادرِشَں لِکھِتَماسْتے، تَدَنُرُوپا تَدْگَتِ رْبھَوِشْیَتِ؛ کِنْتُ یینَ پُںسا سَ پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتے، ہا ہا چیتْ سَ ناجَنِشْیَتَ، تَدا تَسْیَ کْشیمَمَبھَوِشْیَتْ۔
25 ၂၅ ကိုယ်တော်ကို အပ်နှံ မည့်သူ ယုဒ ရှကာရုတ် ကလည်း ၊ အရှင် ဘုရား၊ အကျွန်ုပ် လောဟု မေးလျှောက် လျှင်၊ သင် ဆို သည့်အတိုင်းမှန်သည် ဟု ပြန်ပြော တော်မူ၏။
تَدا یِہُوداناما یو جَنَسْتَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ، سَ اُکْتَوانْ، ہے گُرو، سَ کِمَہَں؟ تَتَح سَ پْرَتْیُکْتَوانْ، تْوَیا سَتْیَں گَدِتَمْ۔
26 ၂၆ ထိုအခါ စား လျက်နေကြစဉ်တွင်၊ ယေရှု သည် မုန့် ကိုယူ ၍ ကျေးဇူး တော်ကိုချီးမွမ်းပြီးမှမုန့်ကိုဖဲ့ ၍ ၊ ဤ မုန့်ကား ငါ ၏ကိုယ် ဖြစ် ၏။ ယူ ၍စား ကြလော့ ဟု မိန့် တော်မူလျက်၊ တပည့် တော်တို့အား ပေး တော်မူ၏။
اَنَنْتَرَں تیشامَشَنَکالے یِیشُح پُوپَماداییشْوَرِییَگُنانَنُودْیَ بھَںکْتْوا شِشْییبھْیَح پْرَدایَ جَگادَ، مَدْوَپُحسْوَرُوپَمِمَں گرِہِیتْوا کھادَتَ۔
27 ၂၇ ခွက် ကိုလည်း ယူ ၍ ကျေးဇူး တော်ကိုချီးမွမ်းပြီးမှ သူ တို့အားပေး တော်မူ၍ သင်တို့ရှိသမျှ သည်သောက် ကြလော့။
پَشْچاتْ سَ کَںسَں گرِہْلَنْ اِیشْوَرِییَگُنانَنُودْیَ تیبھْیَح پْرَدایَ کَتھِتَوانْ، سَرْوَّے رْیُشْمابھِرَنینَ پاتَوْیَں،
28 ၂၈ ဤ ခွက်ကား ပဋိညာဉ် တရားသစ်နှင့်ဆိုင်၍ လူများ တို့၏အပြစ် ကိုလွတ် စေခြင်းငှာ သွန်း သော ငါ ၏ အသွေး ဖြစ် ၏။
یَسْمادَنیکیشاں پاپَمَرْشَنایَ پاتِتَں یَنْمَنُّوتْنَنِیَمَرُوپَشونِتَں تَدیتَتْ۔
29 ၂၉ ငါဆို သည်ကား၊ ဤ စပျစ်ရည် မျိုး အသစ် ကို ငါ့ ခမည်းတော် ၏နိုင်ငံ ၌ သင် တို့နှင့်အတူ ငါ မ သောက်မှီ နေ့ တိုင်အောင်ယခု မှစ၍ တစ်ဖန် ငါမ သောက်ရ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
اَپَرَمَہَں نُوتْنَگوسْتَنِیرَسَں نَ پاسْیامِ، تاوَتْ گوسْتَنِیپھَلَرَسَں پُنَح کَداپِ نَ پاسْیامِ۔
30 ၃၀ ထို့နောက် သီချင်း ဆိုကြပြီးမှသံလွင် တောင် သို့ ထွက်သွား ကြ၏။
پَشْچاتْ تے گِیتَمیکَں سَںگِییَ جَیتُناکھْیَگِرِں گَتَوَنْتَح۔
31 ၃၁ ထိုအခါ ယေရှု ကလည်း၊ ကျမ်းစာလာသည်ကား၊ သိုးထိန်း ကိုငါရိုက်သတ် ၍ သိုး တို့သည် ကွဲလွင့် ရကြ လိမ့်မည်ဟု ရေး ထားသည်နှင့်အညီ၊ ယနေ့ ညဉ့် တွင် သင် တို့ရှိသမျှ သည် ငါ့ ကြောင့် စိတ်ပျက် ကြလိမ့်မည်။
تَدانِیں یِیشُسْتانَووچَتْ، اَسْیاں رَجَنْیامَہَں یُشْماکَں سَرْوّیشاں وِگھْنَرُوپو بھَوِشْیامِ، یَتو لِکھِتَماسْتے، "میشاناں رَکْشَکو یَسْتَں پْرَہَرِشْیامْیَہَں تَتَح۔ میشاناں نِوَہو نُونَں پْرَوِکِیرْنو بھَوِشْیَتِ"۔۔
32 ၃၂ သို့သော်လည်း ငါ သည်ထမြောက် ပြီးမှသင် တို့ရှေ့ ဂါလိလဲ ပြည်သို့ သွားမည် ဟု မိန့် တော်မူသော်၊
کِنْتُ شْمَشاناتْ سَمُتّھایَ یُشْماکَمَگْرےہَں گالِیلَں گَمِشْیامِ۔
33 ၃၃ ပေတရု က၊ ဤသူ ရှိသမျှတို့သည် ကိုယ်တော် ကြောင့် စိတ်ပျက် ကြသော်လည်း ၊ အကျွန်ုပ် သည် စိတ် အလျှင်း မပျက်ပါဟု လျှောက် လေ၏။
پِتَرَسْتَں پْروواچَ، بھَواںشْچیتْ سَرْوّیشاں وِگھْنَرُوپو بھَوَتِ، تَتھاپِ مَمَ نَ بھَوِشْیَتِ۔
34 ၃၄ ယေရှု ကလည်း၊ ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ ယနေ့ ညဉ့် တွင် ကြက် မ တွန် မှီ သင်သည်သုံး ကြိမ်မြောက်အောင် ငါ့ ကို ငြင်းပယ် လိမ့်မည် ဟု မိန့် တော်မူလျှင်၊
تَتو یِیشُنا سَ اُکْتَح، تُبھْیَمَہَں تَتھْیَں کَتھَیامِ، یامِنْیامَسْیاں چَرَنایُدھَسْیَ رَواتْ پُورْوَّں تْوَں ماں تْرِ رْنانْگِیکَرِشْیَسِ۔
35 ၃၅ ပေတရု က၊ ကိုယ်တော် နှင့်တကွ သေ ရသော်လည်း အကျွန်ုပ် သည်ကိုယ်တော် ကို မ ငြင်း မပယ်ပါဟု လျှောက် ပြန်၏။ တပည့် တော်အပေါင်း တို့သည်လည်း ထိုနည်းတူ လျှောက် ကြ၏။
تَتَح پِتَرَ اُدِتَوانْ، یَدْیَپِ تْوَیا سَمَں مَرْتَّوْیَں، تَتھاپِ کَداپِ تْواں نَ نانْگِیکَرِشْیامِ؛ تَتھَیوَ سَرْوّے شِشْیاشْچوچُح۔
36 ၃၆ ထိုအခါ ယေရှု သည် သူ တို့နှင့်အတူ ဂေသရှေမန် အရပ် သို့ ရောက် တော်မူလျှင်၊ ငါသည် ထို အရပ်သို့ သွား ၍ ဆုတောင်း စဉ် တွင် ဤ အရပ်၌ ထိုင် နေကြလော့ ဟု တပည့် တော်တို့အား မိန့် တော်မူပြီးမှ ၊
اَنَنْتَرَں یِیشُح شِشْیَیح ساکَں گیتْشِمانِینامَکَں سْتھانَں پْرَسْتھایَ تیبھْیَح کَتھِتَوانْ، اَدَح سْتھانَں گَتْوا یاوَدَہَں پْرارْتھَیِشْیے تاوَدْ یُویَمَتْروپَوِشَتَ۔
37 ၃၇ ပေတရု နှင့် ဇေဗေဒဲ ၏သား နှစ် ယောက်တို့ကို ခေါ်သွား ၍ ၊ နှလုံး သေစိတ်ပူပန် ခြင်းသို့ ရောက်တော်မူ၏။
پَشْچاتْ سَ پِتَرَں سِوَدِیَسُتَو چَ سَنْگِنَح کرِتْوا گَتَوانْ، شوکاکُلوتِیوَ وْیَتھِتَشْچَ بَبھُووَ۔
38 ၃၈ ထိုအခါ ယေရှု က၊ ငါ သည် သေ လောက် အောင် စိတ် နှလုံးအလွန်ညှိုးငယ် ခြင်းရှိ ၏။ ဤ အရပ်၌ ငါ နှင့်အတူ စောင့် ၍ နေ ကြလော့ ဟု တပည့်တော်သုံးယောက်တို့အား မိန့် တော်မူ၏။
تانَوادِیچَّ مرِتِیاتَنیوَ مَتْپْراناناں یاتَنا جایَتے، یُویَمَتْرَ مَیا سارْدّھَں جاگرِتَ۔
39 ၃၉ ထိုမှအနည်းငယ် လွန် ပြန်လျှင် ပြပ်ဝပ် ၍ အကျွန်ုပ် အဘ ၊ ဤ ခွက် သည် အကျွန်ုပ် ကိုလွန်သွားနိုင် လျှင် လွန်သွား ပါစေသော။ သို့သော်လည်း အကျွန်ုပ် အလိုရှိ သည်အတိုင်း မ ဖြစ်ပါစေနှင့်။ ကိုယ်တော် အလိုရှိသည်အတိုင်း ဖြစ်ပါစေသော ဟု ဆုတောင်း တော်မူ၏။
تَتَح سَ کِنْچِدُّورَں گَتْوادھومُکھَح پَتَنْ پْرارْتھَیانْچَکْرے، ہے مَتْپِتَرْیَدِ بھَوِتُں شَکْنوتِ، تَرْہِ کَںسویَں مَتّو دُورَں یاتُ؛ کِنْتُ مَدِچّھاوَتْ نَ بھَوَتُ، تْوَدِچّھاوَدْ بھَوَتُ۔
40 ၄၀ တပည့် တော်တို့ရှိရာ သို့ ပြန် ၍ သူ တို့သည် အိပ်ပျော် လျက်နေကြသည်ကို တွေ့ တော်မူလျှင် ၊ သင်တို့ သည် တစ် နာရီ ခန့်မျှ ငါ နှင့်အတူ စောင့် ၍နေခြင်းငှာဤသို့ မ စွမ်းနိုင် သလော။
تَتَح سَ شِشْیانُپیتْیَ تانْ نِدْرَتو نِرِیکْشْیَ پِتَرایَ کَتھَیاماسَ، یُویَں مَیا ساکَں دَنْڈَمیکَمَپِ جاگَرِتُں ناشَنْکُتَ؟
41 ၄၁ စုံစမ်း နှောင့်ရှက်ခြင်းနှင့် ကင်းလွတ် မည်အကြောင်း ဆုတောင်း လျက်စောင့် နေကြလော့။ စိတ်ဝိညာဉ် ကား စေတနာ ရှိငြားသော်လည်း ၊ ကိုယ် မူကား အားနည်း သည် ဟု ပေတရု အား မိန့် တော်မူပြီးမှ ၊
پَرِیکْشایاں نَ پَتِتُں جاگرِتَ پْرارْتھَیَدھْوَنْچَ؛ آتْما سَمُدْیَتوسْتِ، کِنْتُ وَپُ رْدُرْبَّلَں۔
42 ၄၂ တစ်ဖန် သွား ၍ အကျွန်ုပ် အဘ ၊ ဤခွက် ကိုအကျွန်ုပ်မ သောက် ဘဲ လွန် ၍မ သွားရလျှင် ကိုယ်တော် အလိုရှိ သည်အတိုင်း ဖြစ် ပါစေသော ဟု ဆုတောင်း ပြန်၏။
سَ دْوِتِییَوارَں پْرارْتھَیانْچَکْرے، ہے مَتّاتَ، نَ پِیتے یَدِ کَںسَمِدَں مَتّو دُورَں یاتُں نَ شَکْنوتِ، تَرْہِ تْوَدِچّھاوَدْ بھَوَتُ۔
43 ၄၃ ထိုနောက် တပည့် တော်တို့ရှိရာသို့လာ ၍ သူ တို့သည် မျက်စိ လေးလံ သဖြင့် တစ်ဖန် အိပ်ပျော် လျက် နေကြသည်ကိုတွေ့ တော်မူလျှင်၊
سَ پُنَریتْیَ تانْ نِدْرَتو دَدَرْشَ، یَتَسْتیشاں نیتْرانِ نِدْرَیا پُورْنانْیاسَنْ۔
44 ၄၄ သူ တို့ကိုထား ခဲ့၍ တစ်ဖန် သွား ပြီးလျှင်ရှေ့မြွက်ဆို သည်နည်းတူ သုံး ကြိမ်မြောက်အောင် ဆုတောင်း တော်မူ၏။
پَشْچاتْ سَ تانْ وِہایَ وْرَجِتْوا ترِتِییَوارَں پُورْوَّوَتْ کَتھَیَنْ پْرارْتھِتَوانْ۔
45 ၄၅ ထိုနောက် တပည့် တော်တို့ရှိရာ သို့ပြန်လာ လျှင် ယခု အိပ်ပျော် ၍ ငြိမ်ဝပ် စွာနေကြလော့။ လူ သား ကို ဆိုး သောသူတို့လက် သို့ အပ်နှံ ရသောအချိန် ရောက်လာ ပြီ။
تَتَح شِشْیانُپاگَتْیَ گَدِتَوانْ، سامْپْرَتَں شَیاناح کِں وِشْرامْیَتھَ؟ پَشْیَتَ، سَمَیَ اُپاسْتھاتْ، مَنُجَسُتَح پاپِناں کَریشُ سَمَرْپْیَتے۔
46 ၄၆ ထ ကြ၊ ငါတို့သည် သွား ကြကုန်အံ့။ ငါ့ ကို အပ်နှံ သောသူ သည် ရောက်လာ ပြီ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
اُتِّشْٹھَتَ، وَیَں یامَح، یو ماں پَرَکَریشُ مَسَرْپَیِشْیَتِ، پَشْیَتَ، سَ سَمِیپَمایاتِ۔
47 ၄၇ ထိုသို့ မိန့် တော်မူစဉ် တွင်ပင် တပည့်တော်တစ်ကျိပ် နှစ်ပါးအဝင်ဖြစ်သော ယုဒ ရှကာရုတ်လာ ၏။ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့နှင့် လူ တို့တွင် အကြီးအကဲ ဖြစ်သောသူများစေလွှတ်သောလူ အစုအဝေးအပေါင်း တို့သည် ဓား နှင့် ဒုတ် များကို ကိုင်လျက်ပါကြ၏။
ایتَتْکَتھاکَتھَنَکالے دْوادَشَشِشْیانامیکو یِہُودانامَکو مُکھْیَیاجَکَلوکَپْراچِینَیح پْرَہِتانْ اَسِدھارِیَشْٹِدھارِنو مَنُجانْ گرِہِیتْوا تَتْسَمِیپَمُپَتَسْتھَو۔
48 ၄၈ ကိုယ်တော် ကို အပ်နှံ သောသူ က၊ ငါနမ်း သောသူ သည် ယေရှု ပင်ဖြစ် ၏။ သူ့ ကိုဘမ်း ကြဟု ထိုသူ တို့အား အမှတ် ပေး ခဲ့သည်အတိုင်း၊
اَسَو پَرَکَریشْوَرْپَیِتا پُورْوَّں تانْ اِتّھَں سَنْکیتَیاماسَ، یَمَہَں چُمْبِشْیے، سوسَو مَنُجَح،سَایوَ یُشْمابھِ رْدھارْیَّتاں۔
49 ၄၉ ကိုယ်တော် ရင်းသို့ ချက်ခြင်း ချဉ်းကပ် ၍ အရှင် ဘုရား၊ မင်္ဂလာ ရှိပါစေသောဟုဆို လျက်နမ်း လေ၏။
تَدا سَ سَپَدِ یِیشُمُپاگَتْیَ ہے گُرو، پْرَنَمامِیتْیُکْتْوا تَں چُچُمْبے۔
50 ၅၀ ယေရှု ကလည်း ၊ အဆွေ ၊ အဘယ် အခင်းရှိ ၍လာ သနည်း ဟုမေး တော်မူပြီးမှ ၊ ထိုသူများတို့သည် လာ ၍ ကိုယ်တော် ကို ဆွဲကိုင် ဘမ်းဆီး ကြ၏။
تَدا یِیشُسْتَمُواچَ، ہے مِتْرَں کِمَرْتھَماگَتوسِ؟ تَدا تَیراگَتْیَ یِیشُراکْرَمْیَ دَگھْرے۔
51 ၅၁ ထိုအခါ ယေရှု နှင့် ပါသောသူ တစ် ယောက်သည် လက် ကိုဆန့် ၍ ဓား ကိုဆွဲထုတ် ပြီးလျှင် ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်း၏ ကျွန် တစ်ယောက်ကိုခုတ် သဖြင့် နားရွက် ပြတ် လေ၏။
تَتو یِیشوح سَنْگِنامیکَح کَرَں پْرَسارْیَّ کوشادَسِں بَہِشْکرِتْیَ مَہایاجَکَسْیَ داسَمیکَماہَتْیَ تَسْیَ کَرْنَں چِچّھیدَ۔
52 ၅၂ ယေရှု ကလည်း သင့် ဓား ကို သူ့ နေရာ ၌ ပြန်ထား လော့။ ဓား ကိုကိုင် သောသူ ရှိသမျှ တို့သည် ဓား ဖြင့် ဆုံး ခြင်းသို့ ရောက်ကြလိမ့်မည်။
تَتو یِیشُسْتَں جَگادَ، کھَڈْگَں سْوَسْتھانے نِدھیہِ یَتو یے یے جَنا اَسِں دھارَیَنْتِ، تَایواسِنا وِنَشْیَنْتِ۔
53 ၅၃ ယခုပင် ငါ့ အဘ ကို ငါတောင်း နိုင် သည်ကို ၎င်း ၊ တောင်းလျှင် ကောင်းကင်တမန် တစ်ဆယ့်နှစ် တပ် မက ငါ့ ထံသို့စေလွှတ် တော်မူမည်ကို၎င်း၊ သင်သည်မ ထင် သလော။
اَپَرَں پِتا یَتھا مَدَنْتِکَں سْوَرْگِییَدُوتاناں دْوادَشَواہِنِیتودھِکَں پْرَہِنُیاتْ مَیا تَمُدِّشْییدانِیمیوَ تَتھا پْرارْتھَیِتُں نَ شَکْیَتے، تْوَیا کِمِتّھَں جْنایَتے؟
54 ၅၄ သို့ဖြစ်လျှင် ဤသို့သော အမူအရာ တို့သည်ဖြစ်ရ မည်ဟူသောကျမ်းစာ ချက်သည် အဘယ်သို့ ပြည့်စုံ အံ့နည်း ဟု မိန့် တော်မူ၏။
تَتھا سَتِیتّھَں گھَٹِشْیَتے دھَرْمَّپُسْتَکَسْیَ یَدِدَں واکْیَں تَتْ کَتھَں سِدھْییتْ؟
55 ၅၅ ထို အခါ ယေရှု က၊ သင်တို့သည် ဓားပြ ကိုဖမ်း သကဲ့သို့ ငါ့ ကိုဖမ်း အံ့သောငှာဓား နှင့် ဒုတ် များကို လက်စွဲလျက်လာ ကြသည်တကား။ ငါသည် ဗိမာန် တော်၌ နေ့တိုင်း ဆုံးမ ဩဝါဒပေးလျက် သင်တို့အလယ်၌ ထိုင် နေစဉ်အခါ၊ သင်တို့သည် ငါ့ ကို မ ဖမ်းဆီး ကြ။
تَدانِیں یِیشُ رْجَنَنِوَہَں جَگادَ، یُویَں کھَڈْگَیَشْٹِینْ آدایَ ماں کِں چَورَں دھَرْتُّمایاتاح؟ اَہَں پْرَتْیَہَں یُشْمابھِح ساکَمُپَوِشْیَ سَمُپادِشَں، تَدا ماں نادھَرَتَ؛
56 ၅၆ ထို အကြောင်းအရာမူကား ၊ အနာဂတ္တိ ကျမ်းစာ ပြည့်စုံ မည်အကြောင်း တည်း ဟု လူ အစုအဝေးတို့ကို မိန့် တော်မူ၏။ ထိုအခါ တပည့် တော်အပေါင်း တို့သည် ကိုယ်တော် ကို စွန့်ပစ် ၍ပြေး ကြ၏။
کِنْتُ بھَوِشْیَدْوادِناں واکْیاناں سَںسِدّھَیے سَرْوَّمیتَدَبھُوتْ۔ تَدا سَرْوّے شِشْیاسْتَں وِہایَ پَلایَنْتَ۔
57 ၅၇ ကိုယ်တော် ကို ဘမ်းဆီး သောသူ တို့သည် ကျမ်းပြု ဆရာ၊ လူ အကြီးအကဲများစည်းဝေး ရာ ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်း ကယာဖ ထံသို့ ဆောင်သွား ကြ၏။
اَنَنْتَرَں تے مَنُجا یِیشُں دھرِتْوا یَتْرادھْیاپَکَپْرانْچَح پَرِشَدَں کُرْوَّنْتَ اُپاوِشَنْ تَتْرَ کِیَپھانامَکَمَہایاجَکَسْیانْتِکَں نِنْیُح۔
58 ၅၈ ပေတရု သည်လည်း ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်း၏ အိမ်ဦး တိုင်အောင် ကိုယ်တော် နှင့် ဝေး စွာလိုက် ၍ အတွင်း သို့ဝင် ပြီးလျှင် ၊ ထိုအမှု၏ အဆုံး ကိုသိမြင် ခြင်းငှာမင်း လုလင်တို့နှင့်အတူ ထိုင် နေ၏။
کِنْتُ شیشے کِں بھَوِشْیَتِیتِ ویتُّں پِتَرو دُورے تَتْپَشْچادْ وْرَجِتْوا مَہایاجَکَسْیاٹّالِکاں پْرَوِشْیَ داسَیح سَہِتَ اُپاوِشَتْ۔
59 ၅၉ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့နှင့် လူအကြီးအကဲ၊ လွှတ် အရာရှိအပေါင်း တို့သည် ယေရှု ကိုသတ် ရမည် အကြောင်း မမှန် သောသက်သေကို ရှာ သော်လည်း မတွေ့ကြ။
تَدانِیں پْرَدھانَیاجَکَپْراچِینَمَنْتْرِنَح سَرْوّے یِیشُں ہَنْتُں مرِشاساکْشْیَمْ اَلِپْسَنْتَ،
60 ၆၀ မမှန် သောသက်သေခံအများ လာ သော်လည်း သက်သေကိုမ တွေ့ ကြ။ နောက်ဆုံး ၌ မမှန်သော သက်သေခံနှစ် ယောက်တို့သည် လာ ၍ ၊
کِنْتُ نَ لیبھِرے۔ اَنیکیشُ مرِشاساکْشِشْواگَتیشْوَپِ تَنَّ پْراپُح۔
61 ၆၁ ဤ သူက ငါသည် ဘုရားသခင် ၏ဗိမာန် တော်ကို ဖြိုဖျက် ၍ သုံး ရက် အတွင်း တွင် တည်ဆောက် နိုင် သည်ဟု ပြော ပါသည်ဟု သက်သေခံ ကြ၏။
شیشے دْوَو مرِشاساکْشِناواگَتْیَ جَگَدَتُح، پُمانَیَمَکَتھَیَتْ، اَہَمِیشْوَرَمَنْدِرَں بھَںکْتْوا دِنَتْرَیَمَدھْیے تَنِّرْمّاتُں شَکْنومِ۔
62 ၆၂ ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်းသည် ထ ၍ ၊ သင်သည် တစ်ခွန်းမျှ ပြန် ၍မပြောသလော။ ဤ သူတို့သည် အဘယ်သို့ သက်သေခံ သနည်းဟုဆို လျှင်၊
تَدا مَہایاجَکَ اُتّھایَ یِیشُمْ اَوادِیتْ۔ تْوَں کِمَپِ نَ پْرَتِوَدَسِ؟ تْوامَدھِ کِمیتے ساکْشْیَں وَدَنْتِ؟
63 ၆၃ ယေရှု သည် တိတ်ဆိတ် စွာနေတော်မူ၏။ ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်းကလည်း သင် သည် ခရစ်တော် တည်းဟူသောဘုရားသခင် ၏သား တော်မှန်သည် မမှန်သည်ကို ငါ တို့အား ပြော စေခြင်းငှာ ၊ အသက် ရှင်တော်မူသောဘုရားသခင် ကို ငါတိုင်တည် ၍ သင့် ကို ကျိန်ဆိုစေ၏ဟု ဆို လျှင်၊
کِنْتُ یِیشُ رْمَونِیبھُویَ تَسْیَو۔ تَتو مَہایاجَکَ اُکْتَوانْ، تْوامْ اَمَریشْوَرَنامْنا شَپَیامِ، تْوَمِیشْوَرَسْیَ پُتْروبھِشِکْتو بھَوَسِ نَویتِ وَدَ۔
64 ၆၄ ယေရှု က၊ သင် ဆို သည့်အတိုင်းမှန်၏။ ထိုမျှမက ငါဆို သည်ကား၊ နောင်ကာလ၌ လူ သား သည် တန်ခိုး တော်၏လက်ျာ ဘက်၌ ထိုင် လျက် မိုဃ်းတိမ် ကိုစီး ၍ ကြွလာ သည်ကို သင်တို့ မြင် ရကြလတံ့ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
یِیشُح پْرَتْیَوَدَتْ، تْوَں سَتْیَمُکْتَوانْ؛ اَہَں یُشْمانْ تَتھْیَں وَدامِ، اِتَحپَرَں مَنُجَسُتَں سَرْوَّشَکْتِمَتو دَکْشِنَپارْشْوے سْتھاتُں گَگَنَسْتھَں جَلَدھَرانارُہْیایانْتَں وِیکْشَدھْوے۔
65 ၆၅ ထိုအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်းသည် မိမိ အဝတ် ကိုဆုတ် လျက် ဤသူသည်ဘုရားကို လွန်ကျူး ၍ ပြော သောစကားကို ယခုပင် သင်တို့ ကြား ရပြီ။
تَدا مَہایاجَکو نِجَوَسَنَں چھِتّوا جَگادَ، ایشَ اِیشْوَرَں نِنْدِتَوانْ، اَسْماکَمَپَرَساکْشْیینَ کِں پْرَیوجَنَں؟ پَشْیَتَ، یُویَمیواسْیاسْیادْ اِیشْوَرَنِنْداں شْرُتَوَنْتَح،
66 ၆၆ အဘယ်သို့ ထင်မှတ် ကြသနည်းဟု မေးမြန်းလျှင်၊ ထိုသူ တို့က ဤသူသည် အသေခံ ထိုက် ပေ၏ဟု ပြန် စီရင်ကြ၏။
یُشْمابھِح کِں وِوِچْیَتے؟ تے پْرَتْیُوچُح، وَدھارْہویَں۔
67 ၆၇ ထိုအခါ မျက်နှာ တော်ကို တံထွေး နှင့် ထွေးကြ၏။ လက်သီး နှင့် ထိုးကြ၏။
تَتو لوکَیسْتَداسْیے نِشْٹھِیوِتَں کیچِتْ پْرَتَلَماہَتْیَ کیچِچَّ چَپیٹَماہَتْیَ بَبھاشِرے،
68 ၆၈ အချို့ တို့သည်လည်း ပါးတော်ကို လက်နှင့်ပုတ် ၍ ၊ အချင်းခရစ်တော် ၊ ကိုယ်တော် ကို အဘယ်သူ ပုတ် သည်ကို ပရောဖက် ပြု၍ ဟောတော်မူပါဟုဆို ကြ၏။
ہے کھْرِیشْٹَ تْواں کَشْچَپیٹَماہَتَوانْ؟ اِتِ گَنَیِتْوا وَداسْمانْ۔
69 ၆၉ ပေတရု သည် ပြင် မှာအိမ်ဦး ၌ ထိုင် နေစဉ်၊ အစေအပါး မိန်းမတစ် ယောက်သည် သူ ရှိရာသို့လာ ၍ သင် သည်လည်း ဂါလိလဲ လူ ယေရှု နှင့် ပေါင်းဘော်သောသူဖြစ် သည်ဟု ဆို လျှင်၊
پِتَرو بَہِرَنْگَنَ اُپَوِشَتِ، تَدانِیمیکا داسِی تَمُپاگَتْیَ بَبھاشے، تْوَں گالِیلِییَیِیشوح سَہَچَرَایکَح۔
70 ၇၀ ပေတရု က သင်ပြော သောအရာ ကို ငါမ သိ ဟု လူအပေါင်း တို့ရှေ့ ၌ ငြင်းခုံ လေ၏။
کِنْتُ سَ سَرْوّیشاں سَمَکْشَمْ اَنَنْگِیکرِتْیاوادِیتْ، تْوَیا یَدُچْیَتے، تَدَرْتھَمَہَں نَ ویدْمِ۔
71 ၇၁ ထို့နောက် ပေတရုသည် အိမ်ဦးရှေ့ သို့ ထွက် ပြီးမှအခြား သောမိန်းမသည် သူ့ ကိုမြင် ၍ ထို အရပ်၌ ရှိသောသူ တို့အား၊ ဤ သူလည်းနာဇရက် မြို့သားယေရှု နှင့် ပေါင်းဖော်သောသူဖြစ် သည်ဟု ဆို လျှင် ၊
تَدا تَسْمِنْ بَہِرْدْوارَں گَتے نْیا داسِی تَں نِرِیکْشْیَ تَتْرَتْیَجَنانَوَدَتْ، اَیَمَپِ ناسَرَتِییَیِیشُنا سارْدّھَمْ آسِیتْ۔
72 ၇၂ ပေတရုက၊ ထိုသူ ကို ငါမ သိ ဟု ကျိန်ဆို လျက်တစ်ဖန် ငြင်းခုံ ပြန်၏။
تَتَح سَ شَپَتھینَ پُنَرَنَنْگِیکرِتْیَ کَتھِتَوانْ، تَں نَرَں نَ پَرِچِنومِ۔
73 ၇၃ ထို့နောက် များမကြာ ထိုအရပ်၌ ရပ် နေသော သူ တို့သည် ပေတရု အနီးသို့လာ ၍၊ အကယ်စင်စစ် သင် သည်လည်း ထိုသူ တို့အဝင် ဖြစ် ၏။ သင့် စကား သည် သင့် အကြောင်းကို ထင်ရှား စေ၏ဟု ဆို ကြလျှင် ၊
کْشَناتْ پَرَں تِشْٹھَنْتو جَنا ایتْیَ پِتَرَمْ اَوَدَنْ، تْوَمَوَشْیَں تیشامیکَ اِتِ تْوَدُچّارَنَمیوَ دْیوتَیَتِ۔
74 ၇၄ ပေတရုက၊ ထိုသူ ကို ငါမ သိ ဟု ဓိဋ္ဌာန် ပြု၍ ကျိန်ဆို ၏။ ထို ခဏချင်းတွင် ကြက် တွန် လေ၏။
کِنْتُ سوبھِشَپْیَ کَتھِتَوانْ، تَں جَنَں ناہَں پَرِچِنومِ، تَدا سَپَدِ کُکُّٹو رُراوَ۔
75 ၇၅ ယေရှု က၊ ကြက် မ တွန် မှီ သင်သည် သုံး ကြိမ်မြောက်အောင် ငါ့ ကို ငြင်းပယ် လိမ့်မည် ဟု မိန့် တော်မူသော စကား ကို ပေတရု သည် သတိရ သဖြင့် ပြင် သို့ထွက် ၍ ပြင်းစွာ ငိုကြွေး လေ၏။
کُکُّٹَرَواتْ پْراکْ تْوَں ماں تْرِرَپاہْنوشْیَسے، یَیشا واگْ یِیشُناوادِ تاں پِتَرَح سَںسْمرِتْیَ بَہِرِتْوا کھیدادْ بھرِشَں چَکْرَنْدَ۔

< မဿဲ 26 >