မဿဲ 17
1 ၁ ခြောက် ရက် လွန် သောအခါ ယေရှု သည် ပေတရု ၊ ယာကုပ် ၊ ယာကုပ် ညီ ယောဟန် တို့ကိုခေါ် ၍၊ မြင့် လှစွာသော တောင် ပေါ်တွင်ဆိတ်ကွယ် ရာအရပ်သို့ ဆောင်ကြွ တော်မူ၏။
அநந்தரம்’ ஷட்³தி³நேப்⁴ய: பரம்’ யீஸு²: பிதரம்’ யாகூப³ம்’ தத்ஸஹஜம்’ யோஹநஞ்ச க்³ரு’ஹ்லந் உச்சாத்³ரே ர்விவிக்தஸ்தா²நம் ஆக³த்ய தேஷாம்’ ஸமக்ஷம்’ ரூபமந்யத் த³தா⁴ர|
2 ၂ သူ တို့ရှေ့ ၌ ထူးခြား သောအဆင်းအရောင်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ၊ မျက်နှာ တော်သည် နေ ကဲ့သို့ ထွန်းတောက် လျက် ၊ အဝတ် တော်သည် အလင်း ကဲ့သို့ ဖြူ လျက် ရှိ ၏။
தேந ததா³ஸ்யம்’ தேஜஸ்வி, ததா³ப⁴ரணம் ஆலோகவத் பாண்ட³ரமப⁴வத்|
அந்யச்ச தேந ஸாகம்’ ஸம்’லபந்தௌ மூஸா ஏலியஸ்²ச தேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த³து: |
4 ၄ ထိုအခါ ပေတရု က၊ သခင် ၊ ဤ အရပ်၌နေ ဘွယ်ကောင်း ပါ၏။ ကိုယ်တော် ဘို့တဲတစ် ဆောင်၊ မောရှေ ဘို့ တစ် ဆောင်၊ ဧလိယ ဘို့တစ် ဆောင်၊ တဲ သုံး ဆောင်ကို အလို တော်ရှိလျှင် အကျွန်ုပ်တို့သည် ဆောက်လုပ် ပါမည်ဟု လျှောက် လေ၏။
ததா³நீம்’ பிதரோ யீஸு²ம்’ ஜகா³த³, ஹே ப்ரபோ⁴ ஸ்தி²திரத்ராஸ்மாகம்’ ஸு²பா⁴, யதி³ ப⁴வதாநுமந்யதே, தர்ஹி ப⁴வத³ர்த²மேகம்’ மூஸார்த²மேகம் ஏலியார்த²ஞ்சைகம் இதி த்ரீணி தூ³ஷ்யாணி நிர்ம்மம|
5 ၅ ထိုသို့လျှောက် စဉ် တွင်၊ ထွန်းလင်း သောမိုဃ်းတိမ် သည် ထိုသူ တို့ကိုလွှမ်းမိုး ၍၊ ဤ သူသည် ငါနှစ်သက် မြတ်နိုးရာ၊ ငါ ၏ချစ် သား ပေတည်း ။ သူ ၏စကားကို နားထောင် ကြလော့ဟု မိုဃ်းတိမ် က အသံ တော်ဖြစ်လေ၏။
ஏதத்கத²நகால ஏக உஜ்ஜவல: பயோத³ஸ்தேஷாமுபரி சா²யாம்’ க்ரு’தவாந், வாரிதா³த்³ ஏஷா நப⁴ஸீயா வாக்³ ப³பூ⁴வ, மமாயம்’ ப்ரிய: புத்ர: , அஸ்மிந் மம மஹாஸந்தோஷ ஏதஸ்ய வாக்யம்’ யூயம்’ நிஸா²மயத|
கிந்து வாசமேதாம்’ ஸ்²ரு’ண்வந்தஏவ ஸி²ஷ்யா ம்ரு’ஸ²ம்’ ஸ²ங்கமாநா ந்யுப்³ஜா ந்யபதந்|
ததா³ யீஸு²ராக³த்ய தேஷாம்’ கா³த்ராணி ஸ்ப்ரு’ஸ²ந் உவாச, உத்திஷ்ட²த, மா பை⁴ஷ்ட|
ததா³நீம்’ நேத்ராண்யுந்மீல்ய யீஸு²ம்’ விநா கமபி ந த³த்³ரு’ஸு²: |
9 ၉ တောင် ပေါ်မှ ဆင်း ကြသောအခါ ယေရှု က၊ လူ သား သည်သေ ခြင်းမှ မ ထမြောက် မှီတိုင်အောင်၊ သင်တို့ ယခုမြင်သော ရူပါရုံ ကို အဘယ်သူ အားမျှမပြော ကြနှင့်ဟု တပည့် တော်တို့ကို ပညတ် တော်မူ၏။
தத: பரம் அத்³ரேரவரோஹணகாலே யீஸு²ஸ்தாந் இத்யாதி³தே³ஸ², மநுஜஸுதஸ்ய ம்ரு’தாநாம்’ மத்⁴யாது³த்தா²நம்’ யாவந்ந ஜாயதே, தாவத் யுஷ்மாபி⁴ரேதத்³த³ர்ஸ²நம்’ கஸ்மைசித³பி ந கத²யிதவ்யம்’|
10 ၁၀ ထိုအခါ တပည့် တော်တို့က၊ ဧလိယ သည် အရင် လာ ရ မည်ဟု ကျမ်းပြု ဆရာတို့သည် အဘယ်ကြောင့် ဆို ပါသနည်းဟု မေးလျှောက် ကြလျှင် ၊
ததா³ ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ பப்ரச்சு²: , ப்ரத²மம் ஏலிய ஆயாஸ்யதீதி குத உபாத்⁴யாயைருச்யதே?
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த், ஏலிய: ப்ராகே³த்ய ஸர்வ்வாணி ஸாத⁴யிஷ்யதீதி ஸத்யம்’,
12 ၁၂ ငါဆို သည်ကား၊ ဧလိယ ရောက်လာ ပြီ ။ လူများသည်သူ့ ကိုမ သိ သဖြင့် သူ့ အားပြုချင် သမျှ ကိုပြု ကြပြီ။ ထိုနည်းတူ လူ သား သည်လည်း ထိုလူ များလက်၌ ခံရ မည် ဟုမိန့် တော်မူသော်၊
கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வச்மி, ஏலிய ஏத்ய க³த: , தே தமபரிசித்ய தஸ்மிந் யதே²ச்ச²ம்’ வ்யவஜஹு: ; மநுஜஸுதேநாபி தேஷாமந்திகே தாத்³ரு’க்³ து³: க²ம்’ போ⁴க்தவ்யம்’|
ததா³நீம்’ ஸ மஜ்ஜயிதாரம்’ யோஹநமதி⁴ கதா²மேதாம்’ வ்யாஹ்ரு’தவாந், இத்த²ம்’ தச்சி²ஷ்யா பு³பு³தி⁴ரே|
14 ၁၄ လူအစုအဝေး ရှိရာ သို့ ရောက် ကြသောအခါ ၊ လူ တစ်ယောက်သည် အထံ တော်သို့ချဉ်းကပ် ၍ ဒူးထောက် လျက် ၊ သခင် ၊
பஸ்²சாத் தேஷு ஜநநிவஹஸ்யாந்திகமாக³தேஷு கஸ்²சித் மநுஜஸ்தத³ந்திகமேத்ய ஜாநூநீ பாதயித்வா கதி²தவாந்,
15 ၁၅ အကျွန်ုပ် ၏သား ကို ကယ်မ သနားတော်မူပါ။ ဝက်ရူးနာ စွဲ၍ ပြင်းစွာ ခံစား ရပါ၏။ မီး ၌ ၎င်း ၊ ရေ ၌ ၎င်း အကြိမ်ကြိမ် လဲ တတ်ပါ၏။
ஹே ப்ரபோ⁴, மத்புத்ரம்’ ப்ரதி க்ரு’பாம்’ வித³தா⁴து, ஸோபஸ்மாராமயேந ப்⁴ரு’ஸ²ம்’ வ்யதி²த: ஸந் புந: புந ர்வஹ்நௌ முஹு ர்ஜலமத்⁴யே பததி|
தஸ்மாத்³ ப⁴வத: ஸி²ஷ்யாணாம்’ ஸமீபே தமாநயம்’ கிந்து தே தம்’ ஸ்வாஸ்த²ம்’ கர்த்தும்’ ந ஸ²க்தா: |
17 ၁၇ ယေရှု က၊ ယုံကြည် ခြင်းမရှိ၊ ဖောက်ပြန် သောအမျိုး ၊ ငါသည် သင် တို့နှင့်တကွ အဘယ်မျှ ကာလပတ်လုံးနေ ရမည်နည်း။ သင် တို့ကို အဘယ်မျှ ကာလ ပတ်လုံးသည်းခံ ရမည်နည်း။ သူငယ် ကို ငါ့ ထံသို့ယူခဲ့ ကြ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ததா³ யீஸு²: கதி²தவாந் ரே அவிஸ்²வாஸிந: , ரே விபத²கா³மிந: , புந: கதிகாலாந் அஹம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸ்தா²ஸ்யாமி? கதிகாலாந் வா யுஷ்மாந் ஸஹிஷ்யே? தமத்ர மமாந்திகமாநயத|
18 ၁၈ ယေရှု သည် သူ့ ကိုဆုံးမ တော်မူလျှင် ၊ နတ်ဆိုး သည် သူ မှ ထွက်သွား သဖြင့် ၊ ထို ခဏ မှစ၍ သူငယ် သည် ကျန်းမာ ပကတိဖြစ်လေ၏။
பஸ்²சாத்³ யீஸு²நா தர்ஜதஏவ ஸ பூ⁴தஸ்தம்’ விஹாய க³தவாந், தத்³த³ண்ட³ஏவ ஸ பா³லகோ நிராமயோ(அ)பூ⁴த்|
19 ၁၉ ထိုအခါ တပည့် တော်တို့သည် ဆိတ်ကွယ် ရာအရပ်၌ ယေရှု ထံတော်သို့ချဉ်းကပ် ၍၊ အကျွန်ုပ် တို့သည် ထိုနတ်ဆိုး ကိုအဘယ်ကြောင့် မ နှင်ထုတ် နိုင် ပါသနည်းဟု လျှောက် ကြသော်၊
தத: ஸி²ஷ்யா கு³ப்தம்’ யீஸு²முபாக³த்ய ப³பா⁴ஷிரே, குதோ வயம்’ தம்’ பூ⁴தம்’ த்யாஜயிதும்’ ந ஸ²க்தா: ?
20 ၂၀ သင် တို့သည် ယုံကြည် ခြင်းမရှိသောကြောင့် မနှင်ထုတ်နိုင်ကြ။ ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ သင် တို့သည် မုန်ညင်း စေ့ ခန့်မျှလောက် သော ယုံကြည် ခြင်းရှိလျှင် ၊ ထို တောင် ကို နေရာမှ ရွေ့ လော့ဟုဆို ကြသော်၊ နေရာမှ ရွေ့ လိမ့်မည်။ ယုံကြည်ခြင်းရှိလျှင် သင် တို့မ တတ်နိုင်သောအမှုမ ရှိ။
யீஸு²நா தே ப்ரோக்தா: , யுஷ்மாகமப்ரத்யயாத்;
21 ၂၁ သို့သော်လည်းဆုတောင်းခြင်း၊ အစာရှောင်ခြင်းမှတပါး အဘယ်သို့သောအားဖြင့်၊ ထိုအမျိုးသည် မ ထွက်တတ် ဟု မိန့်တော်မူ၏။
யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வச்மி யதி³ யுஷ்மாகம்’ ஸர்ஷபைகமாத்ரோபி விஸ்²வாஸோ ஜாயதே, தர்ஹி யுஷ்மாபி⁴ரஸ்மிந் ஸை²லே த்வமித: ஸ்தா²நாத் தத் ஸ்தா²நம்’ யாஹீதி ப்³ரூதே ஸ ததை³வ சலிஷ்யதி, யுஷ்மாகம்’ கிமப்யஸாத்⁴யஞ்ச கர்ம்ம ந ஸ்தா²ஸ்யாதி| கிந்து ப்ரார்த²நோபவாஸௌ விநைதாத்³ரு’ஸோ² பூ⁴தோ ந த்யாஜ்யேத|
அபரம்’ தேஷாம்’ கா³லீல்ப்ரதே³ஸே² ப்⁴ரமணகாலே யீஸு²நா தே க³தி³தா: , மநுஜஸுதோ ஜநாநாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே தை ர்ஹநிஷ்யதே ச,
23 ၂၃ သူတို့သည် သတ် ကြလိမ့်မည်။ သုံး ရက်မြောက်သောနေ့ ၌ ထမြောက် လိမ့်မည် ဟု တပည့် တော်တို့အား မိန့် တော်မူ၏။ သူတို့သည်လည်း အလွန် ဝမ်းနည်း ခြင်းရှိကြ၏။
கிந்து த்ரு’தீயே(அ)ஹிந ம உத்தா²பிஷ்யதே, தேந தே ப்⁴ரு’ஸ²ம்’ து³: கி²தா ப³பூ⁴வ: |
24 ၂၄ ကပေရနောင် မြို့သို့ ရောက် သောအခါ ၊ ဗိမာန်တော်အခွန်တည်းဟူသောဒိဒြမ္မ ကိုခံ သောသူ တို့သည် ပေတရု ဆီသို့လာ ၍ သင် ၏ဆရာ သည်ဒိဒြမ္မ ကိုမ ပေး သလောဟု မေးမြန်းလျှင်၊ ပေး ပါသည်ဟု ပေတရုဆို ၏။
தத³நந்தரம்’ தேஷு கப²ர்நாஹூம்நக³ரமாக³தேஷு கரஸம்’க்³ராஹிண: பிதராந்திகமாக³த்ய பப்ரச்சு²: , யுஷ்மாகம்’ கு³ரு: கிம்’ மந்தி³ரார்த²ம்’ கரம்’ ந த³தா³தி? தத: பிதர: கதி²தவாந் த³தா³தி|
25 ၂၅ ပေတရု သည် အိမ် သို့ ဝင် သောအခါ ၊ ယေရှု သည် တင်ကူး ၍၊ အချင်းရှိမုန် ၊ သင် သည်အဘယ်သို့ ထင် သနည်း။ လောကီ ရှင်ဘုရင် တို့သည် အဘယ်သူ မှာ အခွန် ကိုခံ ကြသနည်း။ မိမိ သား မှာ ခံကြသလော။ သူတစ်ပါး မှာ ခံကြသလော၊ ဟုမေး တော်မူလျှင်၊
ததஸ்தஸ்மிந் க்³ரு’ஹமத்⁴யமாக³தே தஸ்ய கதா²கத²நாத் பூர்வ்வமேவ யீஸு²ருவாச, ஹே ஸி²மோந், மேதி³ந்யா ராஜாந: ஸ்வஸ்வாபத்யேப்⁴ய: கிம்’ விதே³ஸி²ப்⁴ய: கேப்⁴ய: கரம்’ க்³ரு’ஹ்லந்தி? அத்ர த்வம்’ கிம்’ பு³த்⁴யஸே? தத: பிதர உக்தவாந், விதே³ஸி²ப்⁴ய: |
26 ၂၆ ပေတရုက၊ သူတစ်ပါး မှာ ခံကြပါသည်ဟုလျှောက် သော်၊ ယေရှု ကလည်း သို့ဖြစ်လျှင် သား မူကားလွတ် ရ ၏။ သို့သော်လည်း ထိုသူ တို့သည် ငါတို့ကြောင့်မ မှားယွင်း မည်အကြောင်း ၊ အိုင် သို့ သွား ၍ ငါးမျှား ကိုချ လော့။
ததா³ யீஸு²ருக்தவாந், தர்ஹி ஸந்தாநா முக்தா: ஸந்தி|
27 ၂၇ ရှေ့ဦးစွာ ရ သောငါး ကိုယူ ၍ ပစပ် ကိုဖွင့် လျှင် ၊ သတာတဲ တစ်ပြားကိုတွေ့ လိမ့်မည်။ ထို ငွေကိုယူ ၍ ငါ့ အဘို့ နှင့် သင့် အဘို့ ထိုသူ တို့အားပေး လော့ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ததா²பி யதா²ஸ்மாபி⁴ஸ்தேஷாமந்தராயோ ந ஜந்யதே, தத்க்ரு’தே ஜலதே⁴ஸ்தீரம்’ க³த்வா வடி³ஸ²ம்’ க்ஷிப, தேநாதௌ³ யோ மீந உத்தா²ஸ்யதி, தம்’ க்⁴ரு’த்வா தந்முகே² மோசிதே தோலகைகம்’ ரூப்யம்’ ப்ராப்ஸ்யஸி, தத்³ க்³ரு’ஹீத்வா தவ மம ச க்ரு’தே தேப்⁴யோ தே³ஹி|
