< မဿဲ 17 >
1 ၁ ခြောက် ရက် လွန် သောအခါ ယေရှု သည် ပေတရု ၊ ယာကုပ် ၊ ယာကုပ် ညီ ယောဟန် တို့ကိုခေါ် ၍၊ မြင့် လှစွာသော တောင် ပေါ်တွင်ဆိတ်ကွယ် ရာအရပ်သို့ ဆောင်ကြွ တော်မူ၏။
ଜିସୁ ଇ ଚଅ ଦିନ୍ ପାଚେ ପିତର୍ ଆରି ଜାକୁବ୍, ଜହନ୍ ଟଣ୍ଡ୍ରିୟାରିଂ ଅଜ଼ି ର ପାନ୍ତି ମାଡ଼ିଜପି ହାଚାର୍ । ହେବେ ବିନେନିକାର୍ ଇନେର୍ ହିଲ୍ୱାତାର୍ ।
2 ၂ သူ တို့ရှေ့ ၌ ထူးခြား သောအဆင်းအရောင်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ၊ မျက်နှာ တော်သည် နေ ကဲ့သို့ ထွန်းတောက် လျက် ၊ အဝတ် တော်သည် အလင်း ကဲ့သို့ ဖြူ လျက် ရှိ ၏။
ଚେଲାହିର୍ ହୁଡ଼ୁ ହୁଡ଼ୁ ଜିସୁତି ର ତ୍ରିପ୍କୁ ପାଗ୍ମାସ୍ବାତାନ୍ । ହେୱାନ୍ ୱେଇ ୱେଡ଼ାଲାକେ ଅଜଡ଼୍ ଆତାତ୍ ଆରେ ହେୱାନ୍ତି ହେନ୍ଦ୍ରା ଅଜଡ଼୍ ଲାକେ ଡ଼ିଞ୍ଚାତ୍ ।
3 ၃ မောရှေ နှင့် ဧလိယ သည် ထင်ရှား ၍ ကိုယ်တော် နှင့်အတူ စကား ပြောလျက်နေကြ၏။
ମସା ଆରି ଏଲିୟ ଜିସୁ ଲାହାଙ୍ଗ୍ କାତାର୍ବାତା ଆନାକା ଚେଲାର୍ ହୁଡ଼୍ତାର୍ ।
4 ၄ ထိုအခါ ပေတရု က၊ သခင် ၊ ဤ အရပ်၌နေ ဘွယ်ကောင်း ပါ၏။ ကိုယ်တော် ဘို့တဲတစ် ဆောင်၊ မောရှေ ဘို့ တစ် ဆောင်၊ ဧလိယ ဘို့တစ် ဆောင်၊ တဲ သုံး ဆောင်ကို အလို တော်ရှိလျှင် အကျွန်ုပ်တို့သည် ဆောက်လုပ် ပါမည်ဟု လျှောက် လေ၏။
ହେବେ ପିତର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ଆସେଙ୍ଗ୍ ଜେ ଇ ବାହାତ ମାନାସ୍, ଇଦାଂ ହାର୍ଦାକା; ନି ଇଚା ଆତିସ୍ ଆନ୍ ଇବେ ତିନିଗଟା ପୁଟ୍କୁ ରଚ୍ନାଙ୍ଗ୍ ନି କାଜିଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍, ମସା କାଜିଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ଆରି ଏଲିୟ କାଜିଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ।”
5 ၅ ထိုသို့လျှောက် စဉ် တွင်၊ ထွန်းလင်း သောမိုဃ်းတိမ် သည် ထိုသူ တို့ကိုလွှမ်းမိုး ၍၊ ဤ သူသည် ငါနှစ်သက် မြတ်နိုးရာ၊ ငါ ၏ချစ် သား ပေတည်း ။ သူ ၏စကားကို နားထောင် ကြလော့ဟု မိုဃ်းတိမ် က အသံ တော်ဖြစ်လေ၏။
ହେୱାନ୍ ଇ କାତା ଇନୁ ଇନୁ, ହୁଡ଼ାଟ୍, ଇଚୁକ୍ ବାଦାଡ଼୍ ହେୱାରିଂ ଡାବାୟ୍ କିତାତ୍, ଆରି ହୁଡ଼ାଟ୍, ଇ ସବଦ୍ ଆତାତ୍, “ଇ ମା ୱାରିନି ମାଜ଼ି ଇୱାନ୍ ତାକେ ମା ଅପ୍ରବଲ୍ ୱାରି, ଇୱାନ୍ତି ବଚନ୍ ମାନ୍ତ ଇଟାଟ୍ ।”
6 ၆ တပည့် တော်တို့သည် ကြား ရလျှင် ၊ ပြပ်ဝပ် ၍ အလွန် ကြောက်လန့် ခြင်းရှိကြ၏။
ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଚେଲାହିର୍ ମୁମ୍ ତାରେନ୍ କିତାର୍ ଆରି ବେସି ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆତାର୍ ।
7 ၇ ယေရှု သည်လာ ၍ သူ တို့ကို လက်နှင့်တို့ တော်မူလျက် ၊ ထ ကြ၊ မ ကြောက် ကြနှင့် ဟု မိန့် တော်မူသော်၊
ଜିସୁ ହେୱାର୍ ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଡୁବିସ୍ ଇଚାନ୍, “ନିଙ୍ଗା, ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆମାଟ୍ ।”
8 ၈ သူ တို့သည် ကြည့်မြော် သဖြင့် ၊ ယေရှု တစ်ယောက်တည်း မှတစ်ပါး ၊ အဘယ်သူ ကိုမျှ မမြင် ကြ။
ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ଜପି ହୁଡ଼୍ଜି ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ପିସ୍ତି ହେବେ ଆରେ ଇନେରିଂ ହୁଡ଼୍ୱାତାର୍ ।
9 ၉ တောင် ပေါ်မှ ဆင်း ကြသောအခါ ယေရှု က၊ လူ သား သည်သေ ခြင်းမှ မ ထမြောက် မှီတိုင်အောင်၊ သင်တို့ ယခုမြင်သော ရူပါရုံ ကို အဘယ်သူ အားမျှမပြော ကြနှင့်ဟု တပည့် တော်တို့ကို ပညတ် တော်မူ၏။
ହେୱାର୍ ମାଡ଼ିତାଂ ଜୁଜ଼ି ୱାନିହିଂ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ବଲ୍ ହିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ହାକିତାଂ ନିଙ୍ଗ୍ନି ପାତେକ୍, ଇନାକା ହୁଡ଼୍ତାଦେର୍ଣ୍ଣା ହେଦାଂ ନିଙ୍ଗ୍ୱି ପାତେକ୍ ଇନେରିଂ ପା ୱେଚ୍ମାଟ୍ ।”
10 ၁၀ ထိုအခါ တပည့် တော်တို့က၊ ဧလိယ သည် အရင် လာ ရ မည်ဟု ကျမ်းပြု ဆရာတို့သည် အဘယ်ကြောင့် ဆို ပါသနည်းဟု မေးလျှောက် ကြလျှင် ၊
ଚେଲାହିର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ଏଲିୟ ପର୍ତୁମ୍ ୱାନାନ୍ ଇଞ୍ଜି ମା ଦରମ୍ ଗୁରୁର୍ ଇନେକିଦେଂ ଇଞ୍ଚାର୍ଣ୍ଣା?”
11 ၁၁ ယေရှု က၊ ဧလိယ သည်အရင်လာ ၍ အလုံးစုံ တို့ကို ပြုပြင် ရသည်မှန် ပေ၏။
ଜିସୁ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆଁ, ହାତ୍ପା ଏଲିୟ ପର୍ତୁମ୍ ୱାଜ଼ି ସବୁ ବିସ୍ରେ ଜାଲ୍ଦି କିନାନ୍;
12 ၁၂ ငါဆို သည်ကား၊ ဧလိယ ရောက်လာ ပြီ ။ လူများသည်သူ့ ကိုမ သိ သဖြင့် သူ့ အားပြုချင် သမျှ ကိုပြု ကြပြီ။ ထိုနည်းတူ လူ သား သည်လည်း ထိုလူ များလက်၌ ခံရ မည် ဟုမိန့် တော်မူသော်၊
ମାତର୍ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଏଲିୟ ୱାତାନେ ମତର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚିନ୍କିୱାଦାଂ ମାନାୟାର୍ ତା କାଜିଂ ଇନାକା ଇଚା, ହେଦାଂ କିତାନ୍ନ୍ନା । ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି କାଜିଂ ପା ହେୱାର୍ ହେ ଲାକେ କାରାପ୍ ଚିନ୍ତା କିତାର୍ ।”
13 ၁၃ ဗတ္တိဇံ ဆရာယောဟန် ကို အမှတ် ပြု၍ မိန့် တော်မူကြောင်း ကို တပည့် တော်တို့သည် နားလည် ကြ၏။
ହେୱେଡ଼ାଂ ଚେଲାର୍ ବୁଜାତାର୍ ଜେ, ଜିସୁ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନି ଜହନ୍ତି ବିସ୍ରେ ଇନାନ୍ନା ।
14 ၁၄ လူအစုအဝေး ရှိရာ သို့ ရောက် ကြသောအခါ ၊ လူ တစ်ယောက်သည် အထံ တော်သို့ချဉ်းကပ် ၍ ဒူးထောက် လျက် ၊ သခင် ၊
ପାଚେ ଚେଲାର୍ ମାନାୟାର୍ ଲାଗେ ୱାଜ଼ି, ରକାନ୍ ମାନାୟ୍ ଜିସୁ ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ମେଣ୍ଡାଂ କୁନ୍ଦିକିଜ଼ି ଇଚାନ୍,
15 ၁၅ အကျွန်ုပ် ၏သား ကို ကယ်မ သနားတော်မူပါ။ ဝက်ရူးနာ စွဲ၍ ပြင်းစွာ ခံစား ရပါ၏။ မီး ၌ ၎င်း ၊ ရေ ၌ ၎င်း အကြိမ်ကြိမ် လဲ တတ်ပါ၏။
“ଏ ମାପ୍ରୁ, ନା ମାଜ଼ି ଦୟା କିୟା, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ଆପ୍ରାଂତ ବେସି କସ୍ଟ ପାୟାନାନା, ହେୱାନ୍ ରଗତିଂ ରଗ ନାଣିତ ଆରି ରଗତିଂ ରଗ ଏଜ଼ୁକାଂ ଆର୍ଣ୍ଣାନା ।
16 ၁၆ တပည့် တော်တို့ထံသို့ဆောင်ခဲ့ ၍ သူတို့သည်ချမ်းသာ မ ပေးနိုင် ကြပါဟု လျှောက် လျှင် ၊
ଆନ୍ ନି ଚେଲାରିଂ କଚଣ୍ତ ହେୱାନିଂ ତାଜ଼ି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ମତର୍ ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ଉଜ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ହେୱାର୍ ଆଡ୍ୱାତାର୍ ।”
17 ၁၇ ယေရှု က၊ ယုံကြည် ခြင်းမရှိ၊ ဖောက်ပြန် သောအမျိုး ၊ ငါသည် သင် တို့နှင့်တကွ အဘယ်မျှ ကာလပတ်လုံးနေ ရမည်နည်း။ သင် တို့ကို အဘယ်မျှ ကာလ ပတ်လုံးသည်းခံ ရမည်နည်း။ သူငယ် ကို ငါ့ ထံသို့ယူခဲ့ ကြ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ଜିସୁ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆଡ଼େ ପାର୍ତି କିୱାକାର୍ ଆରି ଉଚ୍କା ଆନି ମାନାୟ୍, ଏଚେକ୍ କାଡ଼୍ ଆନ୍ ମି ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଗାନାଂ? ଏଚେକ୍ କାଡ଼୍ ମି ଚିନ୍ତା ହୁଡ଼୍ଦାନାଙ୍ଗ୍? ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ନାତାକେ ତାଇୱାଡୁ ।”
18 ၁၈ ယေရှု သည် သူ့ ကိုဆုံးမ တော်မူလျှင် ၊ နတ်ဆိုး သည် သူ မှ ထွက်သွား သဖြင့် ၊ ထို ခဏ မှစ၍ သူငယ် သည် ကျန်းမာ ပကတိဖြစ်လေ၏။
କାଡ଼୍ଦେ ବିତ୍ରେ ବୁତ୍ ମାଚାତ୍, ଜିସୁ ବୁତ୍ତିଙ୍ଗ୍ ଦାକା କିତିଲେ ବୁତ୍ କାଡ଼୍ଦେତାଂ ହସି ହାଚାତ୍ ଆରି କାଡ଼୍ଦେ ହେ ଦାପ୍ରେ ଉଜ୍ ଆତାନ୍ ।
19 ၁၉ ထိုအခါ တပည့် တော်တို့သည် ဆိတ်ကွယ် ရာအရပ်၌ ယေရှု ထံတော်သို့ချဉ်းကပ် ၍၊ အကျွန်ုပ် တို့သည် ထိုနတ်ဆိုး ကိုအဘယ်ကြောင့် မ နှင်ထုတ် နိုင် ပါသနည်းဟု လျှောက် ကြသော်၊
ଇଦାଂ ପାଚେ ଚେଲାର୍ ଡ଼ୁଗ୍ଜି ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ଇଚାର୍, ଆପେଙ୍ଗ୍ “ଇନେକିଦେଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପିହିକିଦେଂ ଆଡ୍ୱାତାପ୍?”
20 ၂၀ သင် တို့သည် ယုံကြည် ခြင်းမရှိသောကြောင့် မနှင်ထုတ်နိုင်ကြ။ ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ သင် တို့သည် မုန်ညင်း စေ့ ခန့်မျှလောက် သော ယုံကြည် ခြင်းရှိလျှင် ၊ ထို တောင် ကို နေရာမှ ရွေ့ လော့ဟုဆို ကြသော်၊ နေရာမှ ရွေ့ လိမ့်မည်။ ယုံကြည်ခြင်းရှိလျှင် သင် တို့မ တတ်နိုင်သောအမှုမ ရှိ။
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ଅଲପ୍ ପାର୍ତି କାଜିଂ, ଇନାକିଦେଂକି ଆନ୍ ମିଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଜଦି ର ହାର୍ହୁ ମାଞ୍ଜି ଲାକେ ମି ପାର୍ତି କିନାକା ମାନ୍ଗାନାତ୍, ତା ଆତିସ୍ ଇ ମାଡ଼ିତିଂ ଇବେତାଂ ହେବେ ଗୁଚା ଇଞ୍ଜି ଇଚିସ୍ ହେଦାଂ ଗୁଚାଆନାତ୍, ପାର୍ତି ହୁକେ ଇନାକା ଆବ୍ଡ଼ୁ ଆକାୟ୍ ।”
21 ၂၁ သို့သော်လည်းဆုတောင်းခြင်း၊ အစာရှောင်ခြင်းမှတပါး အဘယ်သို့သောအားဖြင့်၊ ထိုအမျိုးသည် မ ထွက်တတ် ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ମାତର୍ “ପାର୍ତାନା ଆରି ଉପାସ୍ ପିସ୍ତି ବିନ୍ ଇନାକାପା ଉପାୟ୍ ଇ ବାନି ବୁତ୍ ହସି ହାଲୁତ୍ ।”
22 ၂၂ ဂါလိလဲ ပြည်၌ နေကြစဉ်တွင် ယေရှု က၊ လူ သား ကို လူ တို့လက် သို့ အပ်နှံ ရသောအချိန်နီး ပြီ။
ଚେଲାହିର୍ ୱିଜ଼ାର୍ ଗାଲିଲିତ ରୁଣ୍ଡାଆତି ପାଚେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ମାନାୟାର୍ କେଇଦ ଆହ୍ୟାଦେଂ ହାନାନା,
23 ၂၃ သူတို့သည် သတ် ကြလိမ့်မည်။ သုံး ရက်မြောက်သောနေ့ ၌ ထမြောက် လိမ့်မည် ဟု တပည့် တော်တို့အား မိန့် တော်မူ၏။ သူတို့သည်လည်း အလွန် ဝမ်းနည်း ခြင်းရှိကြ၏။
ହେ ମାନାୟାର୍ ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ଟୁଣାର୍, ମାତର୍ ତିନି ଦିନ୍ ପାଚେ ହେୱେନ୍ ଆରେ ନିଙ୍ଗ୍ନାନ୍,” ହେବେ ଚେଲାର୍ ବେସି ଦୁକ୍ ଆତାର୍ ।
24 ၂၄ ကပေရနောင် မြို့သို့ ရောက် သောအခါ ၊ ဗိမာန်တော်အခွန်တည်းဟူသောဒိဒြမ္မ ကိုခံ သောသူ တို့သည် ပေတရု ဆီသို့လာ ၍ သင် ၏ဆရာ သည်ဒိဒြမ္မ ကိုမ ပေး သလောဟု မေးမြန်းလျှင်၊ ပေး ပါသည်ဟု ပေတရုဆို ၏။
ଜିସୁ ଆରି ତା ଚେଲାହିର୍ କପର୍ନାହୁମ୍ ୱାତି ପାଚେ ଦେଉଡ଼୍ନି ସିସ୍ତୁଏନ୍ନାକାର୍ ପିତର୍ତିଂ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ମି ଗୁରୁ ଦେଉଡ଼୍ନି ସିସ୍ତୁ ହିନାନ୍ କି?”
25 ၂၅ ပေတရု သည် အိမ် သို့ ဝင် သောအခါ ၊ ယေရှု သည် တင်ကူး ၍၊ အချင်းရှိမုန် ၊ သင် သည်အဘယ်သို့ ထင် သနည်း။ လောကီ ရှင်ဘုရင် တို့သည် အဘယ်သူ မှာ အခွန် ကိုခံ ကြသနည်း။ မိမိ သား မှာ ခံကြသလော။ သူတစ်ပါး မှာ ခံကြသလော၊ ဟုမေး တော်မူလျှင်၊
ହେୱେନ୍ ଇଚାନ୍ “ଆଁ ହିନାନ୍ ।” ଆରେ ହେୱେନ୍ ଇଞ୍ଜ ୱାତିପାଚେ ଜିସୁ ଆଗେ ତାଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ସିମନ୍ ନି ବଲ୍ ଇନାକା? ପୁର୍ତିନି ରାଜାର୍ ଇନେର୍ କଚଣ୍ତାଂ ସିସ୍ତୁ କି ରାଜା ପାଦ୍ ଅନାର୍? ହେୱାର୍ ପାର୍ଜାତାଂ କି ବିଦେସ୍ନିକାର୍ତାଂ?”
26 ၂၆ ပေတရုက၊ သူတစ်ပါး မှာ ခံကြပါသည်ဟုလျှောက် သော်၊ ယေရှု ကလည်း သို့ဖြစ်လျှင် သား မူကားလွတ် ရ ၏။ သို့သော်လည်း ထိုသူ တို့သည် ငါတို့ကြောင့်မ မှားယွင်း မည်အကြောင်း ၊ အိုင် သို့ သွား ၍ ငါးမျှား ကိုချ လော့။
ପିତର୍ “ବିଦେସ୍ନିକାର୍ତାଂ ଇଞ୍ଜି ଇଚିଲେ,” ଜିସୁ ତାଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଲାଗିଂ ତ ହିମ୍ଣାଂ ମୁକ୍ଡ଼ା ଆତାର୍ଣ୍ଣା?
27 ၂၇ ရှေ့ဦးစွာ ရ သောငါး ကိုယူ ၍ ပစပ် ကိုဖွင့် လျှင် ၊ သတာတဲ တစ်ပြားကိုတွေ့ လိမ့်မည်။ ထို ငွေကိုယူ ၍ ငါ့ အဘို့ နှင့် သင့် အဘို့ ထိုသူ တို့အားပေး လော့ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ମାତର୍ ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ହେୱାର୍ତି ବାଦାନି କାରଣ୍ ଆମେତ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହାମ୍ଦୁର୍ତ ହାଲ୍ଜି ବାଣ୍ହି ଇଜ଼ାଟ୍ ଆରେ ପର୍ତୁମ୍ ଇମ୍ଣି ମିନ୍ କାପ୍ନାତ୍, ହେଦେଲିଂ ଅଜ଼ି ତା ୱେଇ ଏସ୍ତିସ୍ ର ରୁପା ଡାବୁଙ୍ଗ୍ ଗାଟାଆନାଦେର୍; ହେଦାଂ ଅଜ଼ି ନା କାଜିଂ ଆରି ମି କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ହିୟାଟ୍ ।”