< မဿဲ 17 >
1 ၁ ခြောက် ရက် လွန် သောအခါ ယေရှု သည် ပေတရု ၊ ယာကုပ် ၊ ယာကုပ် ညီ ယောဟန် တို့ကိုခေါ် ၍၊ မြင့် လှစွာသော တောင် ပေါ်တွင်ဆိတ်ကွယ် ရာအရပ်သို့ ဆောင်ကြွ တော်မူ၏။
୧ଜୀସୁ ସ଼ ଦିନା ଡା଼ୟୁ ପିତର, ଜାକୁବ, ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ତାୟି ଜହନଇଁ ଏଟ୍କା କିହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ର଼ ପାଡାଆ଼ତି ହ଼ରୁ ଲାକ ଅ଼ତେସି ।
2 ၂ သူ တို့ရှေ့ ၌ ထူးခြား သောအဆင်းအရောင်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ၊ မျက်နှာ တော်သည် နေ ကဲ့သို့ ထွန်းတောက် လျက် ၊ အဝတ် တော်သည် အလင်း ကဲ့သို့ ဖြူ လျက် ရှိ ၏။
୨ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରି ନ଼କିତା ତାନି ୱା଼ଣା ବାଦ୍ଲୱି ଆ଼ହାନା ତାନି ମୂମ୍ବୁ ୱେଡ଼ାଲେହେଁ ଉଜେଡ଼ି ଇଞ୍ଜାଁ ତାନି ହିମ୍ବରି ଉଜେଡ଼ି ଲେହେଁ ଦବ୍ଲା ଆ଼ତେ ।
3 ၃ မောရှေ နှင့် ဧလိယ သည် ထင်ရှား ၍ ကိုယ်တော် နှင့်အတူ စကား ပြောလျက်နေကြ၏။
୩ଇଞ୍ଜାଁ ମେହ୍ଦୁ ମ଼ସା ଅ଼ଡ଼େ ଏଲିୟ ଜୀସୁତଲେ କାତା ଆ଼ହିମାଚାଣି ମେସ୍ତେରି ।
4 ၄ ထိုအခါ ပေတရု က၊ သခင် ၊ ဤ အရပ်၌နေ ဘွယ်ကောင်း ပါ၏။ ကိုယ်တော် ဘို့တဲတစ် ဆောင်၊ မောရှေ ဘို့ တစ် ဆောင်၊ ဧလိယ ဘို့တစ် ဆောင်၊ တဲ သုံး ဆောင်ကို အလို တော်ရှိလျှင် အကျွန်ုပ်တို့သည် ဆောက်လုပ် ပါမည်ဟု လျှောက် လေ၏။
୪ଏମ୍ବାଟିଏ ପିତର ଜୀସୁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ପ୍ରବୁ ମା଼ର ଈ ଟା଼ୟୁତା ମାନାୟି ନେହେଁ; ନୀ ମ଼ନ ଆତିହିଁ ନା଼ନୁ ଇମ୍ବାଆଁ ତୀନିଗଟା ଗୂଡ଼ାୟାଁ କେ଼ପିଇଁ, ନିଙ୍ଗେତାକି ରଣ୍ତାଆଁ ମ଼ସାକି ରଣ୍ତାଆଁ ଇଞ୍ଜାଁ ଏଲିୟକି ରଣ୍ତାଆଁ ।”
5 ၅ ထိုသို့လျှောက် စဉ် တွင်၊ ထွန်းလင်း သောမိုဃ်းတိမ် သည် ထိုသူ တို့ကိုလွှမ်းမိုး ၍၊ ဤ သူသည် ငါနှစ်သက် မြတ်နိုးရာ၊ ငါ ၏ချစ် သား ပေတည်း ။ သူ ၏စကားကို နားထောင် ကြလော့ဟု မိုဃ်းတိမ် က အသံ တော်ဖြစ်လေ၏။
୫ଈ କାତା ୱେସ୍ପନିଏ ମେହ୍ଦୁ ଇଚାୟି ହା଼ଗୁ ୱା଼ହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ପ୍ଡିକ୍ହେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ ହା଼ଗୁଟି ଈ ହା଼ଡା ୱେ଼ଙ୍ଗିତେ, “ଈୱାସି ନା଼ ଜୀୱୁତି ମୀର୍ଏସି ଈୱାଣି ତା଼ଣେଏ ନା଼ ରା଼ହାଁ ମାନେ, ଈୱାଣି ବ଼ଲୁ ୱେଞ୍ଜୁ ।”
6 ၆ တပည့် တော်တို့သည် ကြား ရလျှင် ၊ ပြပ်ဝပ် ၍ အလွန် ကြောက်လန့် ခြင်းရှိကြ၏။
୬ଈ ହା଼ଡା ୱେଞ୍ଜାହାଁ ସୀସୁୟାଁ ମୁନୁ କୁତିହିଁ ରୀତେରି ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ରେକା ଆଜିତେରି ।
7 ၇ ယေရှု သည်လာ ၍ သူ တို့ကို လက်နှင့်တို့ တော်မူလျက် ၊ ထ ကြ၊ မ ကြောက် ကြနှင့် ဟု မိန့် တော်မူသော်၊
୭ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ୱା଼ହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ଡୀଗାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନିଙ୍ଗାଦୁ ମୀରୁ ଆଜାଆଦୁ ।”
8 ၈ သူ တို့သည် ကြည့်မြော် သဖြင့် ၊ ယေရှု တစ်ယောက်တည်း မှတစ်ပါး ၊ အဘယ်သူ ကိုမျှ မမြင် ကြ။
୮ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଲାକ ସିନିକିହାଲିଏ ଜୀସୁ ପିସ୍ପେ ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ମେହ୍ଆତେରି ।
9 ၉ တောင် ပေါ်မှ ဆင်း ကြသောအခါ ယေရှု က၊ လူ သား သည်သေ ခြင်းမှ မ ထမြောက် မှီတိုင်အောင်၊ သင်တို့ ယခုမြင်သော ရူပါရုံ ကို အဘယ်သူ အားမျှမပြော ကြနှင့်ဟု တပည့် တော်တို့ကို ပညတ် တော်မူ၏။
୯ଏ଼ୱାରି ହ଼ରୁ ଲାକଟି ରେ଼ଚା ୱା଼ହିମାଚାଟି ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ହୁକୁମି ହୀହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏସି ହା଼ତାରି ତା଼ଣାଟି ନିଙ୍ଗାଆ ପାତେକା ଈ ମେସାମାନି କାତା ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ୱେହ୍ଅତେରି ।”
10 ၁၀ ထိုအခါ တပည့် တော်တို့က၊ ဧလိယ သည် အရင် လာ ရ မည်ဟု ကျမ်းပြု ဆရာတို့သည် အဘယ်ကြောင့် ဆို ပါသနည်းဟု မေးလျှောက် ကြလျှင် ၊
୧୦ଏ଼ଦାଆଁତାକି ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେରି, “ଆତିହିଁ ନ଼କେଏ ଏଲିୟ ୱା଼ନାୟି ମାନେ ଇଞ୍ଜିଁ ମେ଼ରାପୁନାରି ଏ଼ନାଆଁତାକି ୱେସିମାନେରି?”
11 ၁၁ ယေရှု က၊ ဧလိယ သည်အရင်လာ ၍ အလုံးစုံ တို့ကို ပြုပြင် ရသည်မှန် ပေ၏။
୧୧ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ଏଲିୟ ୱା଼ହାନା ବାରେ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଇଟିନାୟି ସାତା”
12 ၁၂ ငါဆို သည်ကား၊ ဧလိယ ရောက်လာ ပြီ ။ လူများသည်သူ့ ကိုမ သိ သဖြင့် သူ့ အားပြုချင် သမျှ ကိုပြု ကြပြီ။ ထိုနည်းတူ လူ သား သည်လည်း ထိုလူ များလက်၌ ခံရ မည် ဟုမိန့် တော်မူသော်၊
୧୨ସାମା ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, “ଏଲିୟ ୱା଼ହା ରା଼ତେସିଏ, ସାମା ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପୁନାଆନା ଏ଼ନିକିହାଲି ମ଼ନ ଏଲେକିତେରି । ଏଲେକିହିଁଏ ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏସି ଜିକେଏ ଏ଼ୱାରି କେୟୁତା ଦୁକୁ ବେଟାଆ଼ହାଲି ହାଜିମାନେସି ।”
13 ၁၃ ဗတ္တိဇံ ဆရာယောဟန် ကို အမှတ် ပြု၍ မိန့် တော်မူကြောင်း ကို တပည့် တော်တို့သည် နားလည် ကြ၏။
୧୩ଏଚିବେ଼ଲା ଏ଼ୱାରାଇଁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀନି ଜହନତି କାତା ୱେସିମାନେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ସୀସୁୟାଁ ପୁଚେରି ।
14 ၁၄ လူအစုအဝေး ရှိရာ သို့ ရောက် ကြသောအခါ ၊ လူ တစ်ယောက်သည် အထံ တော်သို့ချဉ်းကပ် ၍ ဒူးထောက် လျက် ၊ သခင် ၊
୧୪ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାରି ଲ଼କୁତା଼ଣା ୱା଼ହାଲିଏ, ରଅସି ଜୀସୁ ତା଼ଣା ୱା଼ହାଁ ମେଣ୍ତାକୁତାନା ଏଲେଇଚେସି,
15 ၁၅ အကျွန်ုပ် ၏သား ကို ကယ်မ သနားတော်မူပါ။ ဝက်ရူးနာ စွဲ၍ ပြင်းစွာ ခံစား ရပါ၏။ မီး ၌ ၎င်း ၊ ရေ ၌ ၎င်း အကြိမ်ကြိမ် လဲ တတ်ပါ၏။
୧୫“ପ୍ରବୁ ନା଼ କକାଣାଇଁ କାର୍ମା ମେହ୍ମୁ, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି କାଟିୱେନି ନ଼ମେରି ତାକି ହା଼ରେକା କସ୍ତ ଆ଼ହିମାନେସି, ଏ଼ୱାସି ଏଚର ପା଼ଲି ହିଚୁତା ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୟୁଣାଁ ତର୍ଗା ହାଜିମାନେସି ।
16 ၁၆ တပည့် တော်တို့ထံသို့ဆောင်ခဲ့ ၍ သူတို့သည်ချမ်းသာ မ ပေးနိုင် ကြပါဟု လျှောက် လျှင် ၊
୧୬ନା଼ନୁ ମୀ ସୀସୁୟାଁ ତା଼ଣା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ତାଚାମାଚେଏଁ, ସାମା ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନେହିଁ କିହାଲି ଆ଼ଡାଆତେରି ।”
17 ၁၇ ယေရှု က၊ ယုံကြည် ခြင်းမရှိ၊ ဖောက်ပြန် သောအမျိုး ၊ ငါသည် သင် တို့နှင့်တကွ အဘယ်မျှ ကာလပတ်လုံးနေ ရမည်နည်း။ သင် တို့ကို အဘယ်မျှ ကာလ ပတ်လုံးသည်းခံ ရမည်နည်း။ သူငယ် ကို ငါ့ ထံသို့ယူခဲ့ ကြ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
୧୭ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆଡ଼େ ନାମାଆଗାଟି ଲାଗେଏ ପ଼ଲେଏ କାମା କିନି କୂଡ଼ାତାତେରି, ଏଚର କା଼ଲା ପାତେକା ନା଼ନୁ ମୀ ତଲେ ଡ଼ୟିଇଁ? ଏଚର କା଼ଲା ମୀ ଲେ଼ମ୍ବାନାଣି ଅ଼ର୍ହିଇଁ? କକାଣାଇଁ ଇମ୍ବାଆଁ ନା଼ ତା଼ଣା ତାଦୁ ।”
18 ၁၈ ယေရှု သည် သူ့ ကိုဆုံးမ တော်မူလျှင် ၊ နတ်ဆိုး သည် သူ မှ ထွက်သွား သဖြင့် ၊ ထို ခဏ မှစ၍ သူငယ် သည် ကျန်းမာ ပကတိဖြစ်လေ၏။
୧୮ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ ବୂତୁଇଁ ଦାକା ହୀହାଲିଏ, ବୂତୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପିସା ହାତୁସ୍ତେ, ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ କକାସି ନେହିଁଆ଼ତେସି ।
19 ၁၉ ထိုအခါ တပည့် တော်တို့သည် ဆိတ်ကွယ် ရာအရပ်၌ ယေရှု ထံတော်သို့ချဉ်းကပ် ၍၊ အကျွန်ုပ် တို့သည် ထိုနတ်ဆိုး ကိုအဘယ်ကြောင့် မ နှင်ထုတ် နိုင် ပါသနည်းဟု လျှောက် ကြသော်၊
୧୯ଏଚେଟିଏ ସୀସୁୟାଁ ମେଣେଏ ଜୀସୁ ତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ମ୍ବୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ଏ଼ ବୂତୁ ପିସ୍ପି କିହାଲି ଆ଼ଡାଆତମି?”
20 ၂၀ သင် တို့သည် ယုံကြည် ခြင်းမရှိသောကြောင့် မနှင်ထုတ်နိုင်ကြ။ ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ သင် တို့သည် မုန်ညင်း စေ့ ခန့်မျှလောက် သော ယုံကြည် ခြင်းရှိလျှင် ၊ ထို တောင် ကို နေရာမှ ရွေ့ လော့ဟုဆို ကြသော်၊ နေရာမှ ရွေ့ လိမ့်မည်။ ယုံကြည်ခြင်းရှိလျှင် သင် တို့မ တတ်နိုင်သောအမှုမ ရှိ။
୨୦ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀ ଊଣା ନାମୁ ତାକି, ଇଚିହିଁ ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ସାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ର଼ ହାର୍ସୁ ପା଼ଡ଼େୟି ସମାନା ମୀ ନାମୁ ମାଚିହିଁ, ଈ ହ଼ରୁତି ଇମ୍ବାଟି ଏମ୍ବାଆଁ ଗୁଚାଆ଼ମୁ ଇଚିହିଁ, ଏ଼ଦି ଗୁଚାଆ଼ନେ, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନାୟି ଜିକେଏ ଆ଼ଆଗାଟାୟି ହିଲେଏ ।
21 ၂၁ သို့သော်လည်းဆုတောင်းခြင်း၊ အစာရှောင်ခြင်းမှတပါး အဘယ်သို့သောအားဖြင့်၊ ထိုအမျိုးသည် မ ထွက်တတ် ဟု မိန့်တော်မူ၏။
୨୧ସାମା ପ୍ରା଼ତାନା ଅ଼ଡ଼େ ଉପାସା ପିସ୍ପେ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନି ଊପେୟିଟି ଇଲେତି ବୂତୁ ହ଼ଚା ହାଲେଏ ।”
22 ၂၂ ဂါလိလဲ ပြည်၌ နေကြစဉ်တွင် ယေရှု က၊ လူ သား ကို လူ တို့လက် သို့ အပ်နှံ ရသောအချိန်နီး ပြီ။
୨୨ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଗାଲିଲିତା ରୁଣ୍ତା ଆ଼ତି ବେ଼ଲାତା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେସ୍ତେସି, “ମାଣ୍ସି ମୀର୍ଏସି ମାଣ୍ସିୟାଁ କେୟୁତା ହେର୍ପି ଆ଼ହାଲି ହାଜିମାନେସି,
23 ၂၃ သူတို့သည် သတ် ကြလိမ့်မည်။ သုံး ရက်မြောက်သောနေ့ ၌ ထမြောက် လိမ့်မည် ဟု တပည့် တော်တို့အား မိန့် တော်မူ၏။ သူတို့သည်လည်း အလွန် ဝမ်းနည်း ခြင်းရှိကြ၏။
୨୩ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ୟିନେରି; ଅ଼ଡ଼େ ତୀନି ଦିନାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନେସି ।” ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ହା଼ରେକା ଦୁକୁ ଆ଼ତେରି ।
24 ၂၄ ကပေရနောင် မြို့သို့ ရောက် သောအခါ ၊ ဗိမာန်တော်အခွန်တည်းဟူသောဒိဒြမ္မ ကိုခံ သောသူ တို့သည် ပေတရု ဆီသို့လာ ၍ သင် ၏ဆရာ သည်ဒိဒြမ္မ ကိုမ ပေး သလောဟု မေးမြန်းလျှင်၊ ပေး ပါသည်ဟု ပေတရုဆို ၏။
୨୪ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି କପର୍ନାହୁମତା ୱା଼ହାଲିଏ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତି ସିସ୍ତୁ ରୀହ୍ନାରି ପିତରଇଁ ୱା଼ହାନା ୱେଚେରି, “ମୀ ଗୂରୁ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତାକି ସିସ୍ତୁ ହୀଅସିକି?”
25 ၂၅ ပေတရု သည် အိမ် သို့ ဝင် သောအခါ ၊ ယေရှု သည် တင်ကူး ၍၊ အချင်းရှိမုန် ၊ သင် သည်အဘယ်သို့ ထင် သနည်း။ လောကီ ရှင်ဘုရင် တို့သည် အဘယ်သူ မှာ အခွန် ကိုခံ ကြသနည်း။ မိမိ သား မှာ ခံကြသလော။ သူတစ်ပါး မှာ ခံကြသလော၊ ဟုမေး တော်မူလျှင်၊
୨୫ପିତର ଏଲେଇଚେସି, “ହାଅ ହୀନେସି ।” ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଇଜ ୱା଼ହାଲିଏ ଜୀସୁ ନ଼କେଏ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ସିମନ ନୀ ଅଣ୍ପୁ ଏ଼ନାୟି, ଦାର୍ତିତି ରାଜାୟାଁ ଆମ୍ବାଆରି ତା଼ଣାଟି ସିସ୍ତୁ ରୀହ୍ନେରି, ଏ଼ୱାରି ମୀର୍କା ତା଼ଣାଟି କି ଏଟ୍କା ଦେ଼ସାତି ଲ଼କୁ ତା଼ଣାଟି?”
26 ၂၆ ပေတရုက၊ သူတစ်ပါး မှာ ခံကြပါသည်ဟုလျှောက် သော်၊ ယေရှု ကလည်း သို့ဖြစ်လျှင် သား မူကားလွတ် ရ ၏။ သို့သော်လည်း ထိုသူ တို့သည် ငါတို့ကြောင့်မ မှားယွင်း မည်အကြောင်း ၊ အိုင် သို့ သွား ၍ ငါးမျှား ကိုချ လော့။
୨୬ଏ଼ୱାସି ଏଟ୍କା ଦେ଼ସାତି ଲ଼କୁ ତା଼ଣାଟି ଏଲେଇଞ୍ଜାଲିଏ, ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆତିହିଁ ମୀର୍କା ହିୟାଲି ଲ଼ଡ଼ାଆଏ ।”
27 ၂၇ ရှေ့ဦးစွာ ရ သောငါး ကိုယူ ၍ ပစပ် ကိုဖွင့် လျှင် ၊ သတာတဲ တစ်ပြားကိုတွေ့ လိမ့်မည်။ ထို ငွေကိုယူ ၍ ငါ့ အဘို့ နှင့် သင့် အဘို့ ထိုသူ တို့အားပေး လော့ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
୨୭ସାମା ମା଼ର ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ୱାରାକି ବା଼ଦା ହୀନାତାୟି ଆ଼ଆୟି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ସାମ୍ଦୁରିତା ହାଜାନା କା଼ଟା ମେତ୍ମୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ତଲିଏ ଆମିନି ମୀନୁ ଆହ୍ଦି, ଏ଼ଦାଣି ଆସାନା ତାନି ଗୂତି ଏ଼କ୍ହିସାରେ ର଼ ୱେଣ୍ତି ଟାକା ବେଟାଆ଼ଦି; ଏ଼ଦାଆଁ ଅ଼ହାନା ନାଙ୍ଗେ ଅ଼ଡ଼େ ନିଙ୍ଗେତାକି ଏ଼ୱାରାକି ହୀମୁ ।