< မာကု 9 >

1 ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ ဘုရားသခင် ၏ နိုင်ငံ တော်သည် တန်ခိုး နှင့်တကွတည် ကြောင်းကို ဤ အရပ်၌ ရှိ သောသူ အချို့ တို့သည် မ မြင် မှီသေ ခြင်းသို့ မ ရောက် ရကြ ဟုမိန့် တော်မူ၏။
ଜିସୁ ସେମଃନ୍‌କେ ଆରେକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ମୁଁୟ୍‌ ତୁମିମଃନ୍‌କେ ସଃତ୍‌ କଃଉଁଲେ, ଇସ୍ୱରାର୍‌ ରାଇଜ୍‌କେ ସଃକ୍ତି ସଃଙ୍ଗ୍ ନାସ୍ତା ହଃତେକ୍‌ ଇତି ଟିଆ ଅୟ୍‌ରିଲା ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ କଃତେକ୍‌ ଲକ୍‌ କଃନ୍‌କଃରି ହେଁ ନଃମେର୍ତି ।”
2 ခြောက် ရက် လွန် သောအခါ ယေရှု သည် ပေတရု ၊ ယာကုပ် ၊ ယောဟန် တို့ကိုခေါ် ၍ ၊ အခြား သူမပါဘဲမြင့် လှစွာသော တောင် ပေါ်တွင်ဆိတ်ကွယ် ရာအရပ်သို့ ဆောင်ကြွ တော်မူ၏။ သူ တို့ရှေ့ ၌ထူးခြားသော အဆင်း အရောင်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ ၊
ଚଅ ଦିନ୍ ଗଃଲା ହଃଚେ, ଜିସୁ ପିତର୍‌, ଜାକୁବକ୍‌ ଆର୍‌ ଜହନ୍‌କେ ସଃଙ୍ଗେ ଦଃରି ଗଟେକ୍‌ ବଃଡ୍ ଉଚ୍ ଡଙ୍ଗୁର୍‌ ଉହ୍ରେ କୁଦି ନିଲା ।
3 အဝတ် တော်လည်း ပြောင်လက် လျှက်၊ ဤမြေ ၌ အဘယ်ခဝါသည် မျှ မ တတ်နိုင် အောင် မိုဃ်းပွင့်ကဲ့သို့ အလွန် ဖြူ လျက်ရှိ၏။
ଆର୍‌ ତାକାର୍‌ ମୁଏଁ ଜିସୁ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଗଃଗାଳାର୍‌ ରୁହ୍‌ ବାଦ୍‌ଲାୟ୍‌ଲା, ତାର୍‌ ବଃସ୍ତର୍‌ ଇବାନ୍ୟା ଉଜାଳ୍‌ ଆର୍‌ ଚିଟ୍‌ ଦବ୍‌ ଅୟ୍‌ଲି, ହୁର୍ତିବିର୍‌ କୁୟ୍‌ ଦବା ହେଁ ସେବାନ୍ୟା କଃରି ଆକାଳୁ ନାହାରେ ।
4 မောရှေ နှင့် ဧလိယ သည် ထင်ရှား ၍ ယေရှု နှင့်အတူ စကားပြောလျက် ရှိ ၏။
ସଃଡେବଃଳ୍‌ ମସା ଆର୍‌ ଏଲିୟ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ କଃତାବାର୍ତା ଅଃଉତି ରିଲାର୍‌ ସେମଃନ୍ ଦଃକ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
5 ထိုအခါ ပေတရု က အရှင် ဘုရား၊ ဤ အရပ်၌ နေ ဘွယ်ကောင်း ပါ၏။ ကိုယ်တော် ဘို့ တဲတစ် ဆောင်၊ မောရှေ ဘို့တစ် ဆောင်၊ ဧလိယ ဘို့တစ် ဆောင်၊ တဲ သုံး ဆောင်ကို အကျွန်ုပ်တို့ ဆောက်လုပ် ပါရစေဟု လျှောက် လေ ၏။
ତାର୍‌ହଃଚେ ପିତର୍‌ ଜିସୁକେ କୟ୍‌ଲା, “ଏ ଗୁରୁ, ଅଃମିମଃନ୍‌ ଇଟାଣେ ଆଚୁ ଇରି ବଃଲ୍‌ କଃତା; ଅଃମିମଃନ୍‌ ତିନିଗଟ୍‌ କୁଳିଆ ବାନ୍ଦୁନ୍ଦ୍, ଗଟେକ୍‌ ତର୍‌ ଗିନେ, ଗଟେକ୍‌ ମସାର୍‌ ଗିନେ ଆରେକ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଏଲିୟର୍‌ ଗିନେ ।”
6 တပည့် တော်တို့သည် အလွန်ကြောက် သောကြောင့် ပေတရုသည် ယောင်ယမ်း ၍ ထိုသို့လျှောက် သတည်း။
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ପିତର୍‌ ଜିସୁକେ କାୟ୍‌ କଃତା କୟ୍‌ନ୍ଦ୍ ବଃଲି ଜାଣି ନଃରିଲା, ଆର୍‌ ସଃଡେବଃଳ୍‌ ଚେଲାମଃନ୍ ବେସି ଡିରି ଜାୟ୍‌ରିଲାୟ୍‌ ।
7 ထိုအခါ မိုဃ်းတိမ် သည် သူ တို့ကိုလွှမ်းမိုး ၍ ၊ ဤသူ သည်ငါ ၏ချစ် သား ပေတည်း ။ သူ ၏စကားကို နားထောင် ကြလော့ဟု မိုဃ်းတိမ် က အသံ တော်ဖြစ် လေ၏။
ଆରେକ୍‌ ସଃଡେବଃଳ୍‌ କଃଣ୍ଡେକ୍‌ ମେଗ୍ ଆୟ୍‌ଲି ଆର୍‌ ତାକାର୍‌ ଉହ୍ରେ ଡାହି ଅୟ୍‌ଲି, ଆର୍‌ ସେ ମେଗ୍ ବିତ୍ରେହୁଣି ଗଟେକ୍‌ ସଃବଦ୍‌ ସୁଣ୍‌ଲାୟ୍‌, “ଇରି ମର୍‌ ଲାଡାର୍‌ ହଅ, ତାର୍‌ କଃତା ସୁଣା ।”
8 ထိုခဏခြင်း တွင် တပည့်တော်တို့သည် ပတ်လည်သို့ကြည့်ရှု လျှင်၊ မိမိ တို့နှင့်အတူ ယေရှု တယောက်တည်း မှတပါး အဘယ်သူ ကိုမျှ မ မြင် ကြ။
ତାର୍‌ହଃଚେ ସେମଃନ୍ ଚାରିହାକ୍‌ ଦଃକ୍‌ଲାୟ୍‌, ମଃତର୍‌ ତାକାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ଚାଡି କାକେ ହେଁ ନଃଦେକ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
9 တောင် ပေါ် မှဆင်းကြွ သောအခါ ကိုယ်တော်က၊ လူ သား သည် သေ ခြင်းမှ မ ထမြောက် မှီတိုင်အောင်သင်တို့ ယခုမြင် သောအရာ ကို အဘယ်သူ အားမျှ မကြား မပြောကြနှင့်” ဟု တပည့် တော်တို့ကို ပညတ် တော်မူ၏။
ସେମଃନ୍ ଡଙ୍ଗ୍ରେହୁଣି ଉତ୍ରି ଆସ୍ତାବଃଳ୍‌ ଜିସୁ ସେମଃନ୍‌କେ ନିକ କଃରି କୟ୍‌ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ଜୁୟ୍‌ରି ସଃବୁ ଦଃକି ଆଚାସ୍‌, ସେରି ମଃଲା ଲକାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ନଃରାର୍‌ ହୟ୍‌ସି ନୁଟ୍‌ତା ହଃତେକ୍‌ ଇ କଃତା କାକେ ହେଁ କଃଉଆ ନାୟ୍‌ ।”
10 ၁၀ တပည့်တော်တို့သည် ထိုစကား ကို မှတ်မိ ၍ သေ ခြင်းမှ ထမြောက် ခြင်းသည် အဘယ်သို့ ဆိုလို သနည်း ဟု အချင်းချင်း ဆွေးနွေးမေးမြန်းကြ ၏။
ସେତାକ୍‌ ଜିସୁ କୟ୍‌ଲା କଃତାକ୍‌ ଦଃରି ସେମଃନ୍ କଃତାବାର୍ତା ଅଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍‌, “ମଃରିକଃରି ଆରେକ୍‌ ଉଟ୍‌ତାର୍‌ କାୟ୍‌ରି?”
11 ၁၁ ထိုအခါ တပည့်တော်တို့က၊ ဧလိယ သည် အရင် လာ မည်ဟု ကျမ်းပြု ဆရာတို့သည် အဘယ်ကြောင့် ဆို ပါသနည်းဟု မေးလျှောက် ကြလျှင် ၊
ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍‌, “ଏଲିୟ ନିଜ୍‌କଃରି ହଃର୍ତୁ ଆସେଦ୍‌ ବଃଲି ଦଃର୍ମ୍‌ ଗୁରୁମଃନ୍‌ ଇ କଃତା କାୟ୍‌ତାକ୍‌ କଃଉଁଲାୟ୍‌?”
12 ၁၂ ကိုယ်တော်က၊ ဧလိယ သည် အရင် လာ ၍ အလုံးစုံ တို့ကို ပြုပြင် ရသည် မှန် ပေ၏။ လူ သား သည်လည်း အလွန် ဆင်းရဲ ၍ ကဲ့ရဲ့ ပယ်ထားခြင်းကို ခံရမည်ဟု ကျမ်းစာ လာ၏။”
ଜିସୁ ସେମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲା, “ଏଲିୟ ଆସିକଃରି ସଃବୁ କଃତା ଟିକ୍‌ଟାକ୍‌ କଃର୍ତା କଃତା ସଃତ୍‌, ତଃବେ ନଃରାର୍‌ ହୟ୍‌ସି ସଃବୁ ଦୁକ୍‌ କଃସ୍ଟ୍‌ ହାୟ୍‌ଦ୍‌ ଆର୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ତାକ୍‌ ଲିନ୍ଦା କଃର୍ତି ବଃଲି କାୟ୍‌ତାକ୍‌ ତାର୍‌ କଃତା ଲେକା ଅୟ୍‌ଆଚେ?
13 ၁၃ ငါဆို သည်ကား၊ ဧလိယ သည် ရောက် လေပြီ။ သူ ၏အကြောင်း ကို ကျမ်းစာရေး ထားသည်အတိုင်း လူ များသည် သူ့ အားပြုချင် သမျှ ကို ပြု ကြပြီ” ဟုမိန့် တော်မူ၏။
ମଃତର୍‌ ମୁଁୟ୍‌ ତୁମିମଃନ୍‌କେ କଃଉଁଲେ, ଏଲିୟ ବାବ୍‌ବାଦି ଆସି ସଃର୍ଲାନି, ଆର୍‌ ତାର୍‌ କଃତା ଜାୟ୍‌ରି ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଆଚେ, ସେବାନ୍ୟା ଲକ୍‌ମଃନ୍ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜାୟ୍‌ରି ମଃନ୍ କଃଲାୟ୍‌ ସେରି କଃଲାୟ୍‌ ।”
14 ၁၄ တပည့် တော်တို့ရှိရာ သို့ ရောက် တော်မူသောအခါ များစွာ သောလူ အစုအဝေးသည် သူ တို့ကို ဝိုင်း လျက် ၊ ကျမ်းပြု ဆရာတို့သည် သူ တို့နှင့် ဆွေးနွေး မေးမြန်းကြသည်ကို မြင် တော်မူ၏။
ଇତାର୍‌ହଃଚେ ଜିସୁ ଆର୍‌ ବିନ୍ ଚେଲାମଃନ୍ ତାର୍‌ ଚେଲାମଃନାର୍‌ ଚଃମେ ଆସି ଦଃକ୍‌ଲାୟ୍‌ ଜେ, ତାକାର୍‌ ଚାରିବେଳ୍‌ତ୍ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ରୁଣ୍ଡି ଆଚ୍‌ତି ଆର୍‌ କଃତିଗଟ୍‌ ଦଃର୍ମ୍‌ଗୁରୁ ତାକାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ କଃତା ଦଃରାଦଃରି ଅଃଉତି ରିଲାୟ୍‌ ।
15 ၁၅ စုဝေး လျက်ရှိသော လူအပေါင်း တို့သည် ကိုယ်တော် ကိုမြင် လျှင် ချက်ခြင်း အံ့ဩ မိန်းမောခြင်းရှိလျက် အထံ တော်သို့ ပြေး ၍ နှုတ်ဆက် ကြ၏။
ଆର୍‌ ସଃଡେବଃଳ୍‌ ସେ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଦଃକ୍‌ଲା ଦାହ୍ରେ କାବା ଅୟ୍‌ଗଃଲାୟ୍‌ ଆର୍‌ ଜିସୁର୍‌ ଲଃଗେ ଦଃବ୍‌ଳି ଆସି ତାକ୍‌ ଜୁଆର୍‌ କଃଲାୟ୍‌ ।
16 ၁၆ ကိုယ်တော်ကလည်း ၊ သင်တို့သည် သူ တို့နှင့် အဘယ်သို့ ဆွေးနွေး မေးမြန်းကြသနည်း ဟု ကျမ်းပြု ဆရာ တို့ကို မေး တော်မူလျှင်၊
ଜିସୁ ତାର୍‌ ଚେଲାମଃନ୍‌କେ ହଃଚାର୍ଲା, “କାୟ୍‌ତାର୍‌ ଗିନେ ତୁମିମଃନ୍ ସେ ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ କଃତାୟ୍‌ ଦଃରାଦଃରି ଅଃଉତି ରିଲାସ୍‌ ।”
17 ၁၇ လူ အစုအဝေး၌ ပါသော သူ တယောက် က၊ အရှင် ဘုရား၊ အ သောနတ် အစွဲခံရ သော အကျွန်ုပ် ၏သား ကို အထံ တော်သို့ ဆောင်ခဲ့ ပါပြီ။
ସେ ଲକ୍‌ ମଃନ୍ଦାର୍‌ ବିତ୍ରେହୁଣି ଗଟେକ୍‌ ମାନାୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ଏ ଗୁରୁ, ମର୍‌ ହଅକେ ଗୁଲା ବୁତ୍‌ ଦଃରିଆଚେ, ଆର୍‌ ସେ ଟଣ୍ଡ୍ ଅଃଉଁକେ ନଃହାରୁଲା ଲାଗି ମୁଁୟ୍‌ ତାକ୍‌ ତର୍‌ ଲଃଗେ ଆଣି ରିଲେ ।
18 ၁၈ နတ်သည် ဘမ်းစား လေ ရာရာ၌ သူ့ ကိုမြေပေါ်မှာလှဲ ၍ ၊ သူ သည်လည်း ခံတွင်း မှ အမြှုတ်ထွက်လျက် ၊ အံသွား ခဲကြိတ် လျက် ၊ ပိန်ခြောက် လျက်နေရပါ၏။ ထိုနတ် ကို နှင်ထုတ် ပါမည်အကြောင်း တပည့် တော်တို့အား အကျွန်ုပ်လျှောက် ၍ သူတို့သည် မ တတ်နိုင် ကြပါဟု လျှောက် သော်၊
ଆର୍‌ ଜଃଡେବଃଳ୍‌ ତାକ୍‌ ଜୁୟ୍‌ତି ବୁତ୍‌ ଦଃରେଦ୍‌, ତାକ୍‌ ତଃଳେ ଅଦ୍ରାୟ୍‌ ଦଃୟ୍‌ଦ୍‌ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଟଣ୍ଡେହୁଣି ହେହୁଲ୍‌ ବାର୍‌ କଃରେଦ୍‌ ଆର୍‌ ସେ ଦାତ୍‌ କିଟ୍‌କିଟ୍‌ କଃରେଦ୍‌, ସେ ସୁକି ଜଃଉଁଲା । ସେ ବୁତ୍‌ ଚାଡାଉଁକେ ମୁଁୟ୍‌ ତର୍‌ ଚେଲାମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲେ, ମଃତର୍‌ ସେମଃନ୍ ଚାଡାଉଁ ନାହାର୍ଲାୟ୍‌ ।”
19 ၁၉ ကိုယ်တော်က၊ ယုံကြည် ခြင်းမရှိသောအမျိုး ၊ ငါသည် သင် တို့နှင့်တကွ အဘယ်မျှ ကာလ ပတ်လုံးနေ ရ မည်နည်း။ သင် တို့ကို အဘယ်မျှ ကာလ ပတ်လုံးသည်းခံ ရမည်နည်း။ သူငယ် ကို ငါ့ ထံသို့ ယူခဲ့ ကြ” ဟု မိန့် တော်မူသည်အတိုင်း ၊ယူခဲ့ ကြ၏။
ଜିସୁ ସେମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲା, “ଏ ଅବିସ୍ୱାସି ଜାତି, ମୁଁୟ୍‌ ତୁମାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ କଃତେକ୍‌ ଦିନ୍ ରଃୟ୍‌ନ୍ଦ୍, ମୁଁୟ୍‌ ତୁମାର୍‌ କାମ୍‌ ଦଃକି କଃତେକ୍‌ କାଳ୍‌ ସଃମ୍ବାଳିନ୍ଦ୍; ସେ ହିଲାକ୍‌ ମର୍‌ ଲଃଗେ ଆଣା!”
20 ၂၀ ထိုနတ် သည် ကိုယ်တော် ကိုမြင် လျှင် ချက်ခြင်း သူငယ် ကို တောင့်မာ စေသဖြင့် သူငယ်သည် မြေ ပေါ်မှာ လဲ ၍ အမြှုတ် ထွက်လျက် ကိုယ်ကို လှိမ့် လျက်နေ၏။
ସେ ହିଲାକ୍‌ ଜିସୁର୍‌ ଲଃଗେ ଆଣ୍‌ଲାୟ୍‌ । ତାକ୍‌ ଡଃସିରିଲା ବୁତ୍‌ ଜିସୁକେ ଦଃକିକଃରି ସେ ହିଲାକ୍‌ ବୟ୍‌ଙ୍କାର୍‌ ବାବେ ମଳିକଃରି ମାଟାୟ୍‌ ଅଦ୍ରାୟ୍‌ଲି ଆର୍‌ ତାର୍‌ ମୁଏଁ ହେହୁଲ୍‌ ତୁମା ବାର୍‌କଃରି ସେ ହିଲା ଡୁଳ୍‌ଗୁଣ୍ଡୁଳ୍‌ ଅଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା ।
21 ၂၁ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ ဤသို့ ဖြစ် သည်ကား၊ အဘယ်မျှလောက် ကြာ ပြီနည်း” ဟု သူငယ် ၏အဘ အား မေး တော်မူလျှင် ၊ အဘက၊ ငယ် သောအရွယ်ကပင် ဖြစ်ပါ၏။
ଜିସୁ ସେ ହିଲାର୍‌ ଉବାସିକ୍‌ ହଃଚାର୍ଲା, “ଇ ହିଲାକ୍‌ କଃବେ ହୁଣି ଇବାନ୍ୟା ଅଃଉଁଲି?” ଉବାସି କୟ୍‌ଲା, “ହିଲାବଃଳ୍‌ ହୁଣି;
22 ၂၂ သူငယ် ကို သေ စေခြင်းငှာ မီး ၌ ၎င်း ၊ ရေ ၌ ၎င်း အကြိမ်ကြိမ် လဲ စေတတ်၏။ သို့သော်လည်း ကိုယ်တော်သည် တတ်နိုင် တော်မူလျှင် အကျွန်ုပ် တို့ကို သနား ၍ကယ် တော်မူပါဟု လျှောက် လေ၏။
ଇ ବୁତ୍‌ ହିଲାକ୍‌ ମଃରାଉଁକେ କଃତିତର୍‌ ଜୟ୍‌ ଲଃଗେ ଆର୍‌ କଃତିତର୍‌ ହାଣି ଲଃଗେ ଅଦ୍ରାୟ୍‌ ଆଚେ, ମଃତର୍‌ ତୁୟ୍‌ ଜଦି ବଃଲ୍‌ କଃରୁ ହାର୍ସି, ତଃବେ ଅଃମାର୍‌ ଉହ୍ରେ ଦଃର୍ମ୍‌ କଃର୍ସି ।”
23 ၂၃ ယေရှု ကလည်း ၊ သင်သည် ယုံကြည်နိုင်သလော။ ယုံကြည် သောသူ ဖြစ် လျှင် ခပ်သိမ်း သောအမှုတို့ကို တတ်နိုင် သည်” ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ଜିସୁ ତାକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “କାୟ୍‌ରି କଃଉଁଲିସ୍‌? ଜଦି କଃରୁ ହାର୍ସି! ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃର୍ତା ଲକାର୍‌ ଗିନେ ସଃବୁ ଅଃଉଁ ହାରେ ।”
24 ၂၄ သူငယ် ၏အဘ သည် ချက်ခြင်း ဟစ်ကြော် ၍ အကျွန်ုပ်ယုံကြည် ပါ၏သခင်။ မယုံကြည် သည်ကို မစ တော်မူပါဟု မျက်ရည်နှင့် လျှောက် ပြန်လေ၏။
ସେ ହିଲାର୍‌ ଉବାସି ସେଦାହ୍ରେ ଟଣ୍ଡ୍ ହୁଟାୟ୍‌କଃରି କୟ୍‌ଲା, “ହେଁ, ମୁଁୟ୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃରୁଲେ, ମକ୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ତଃୟ୍‌ ବାଡୁକେ ଉହ୍‌କାର୍‌ କଃର୍‌ ।”
25 ၂၅ ထိုအခါ လူ များတို့သည် စုဝေး လျက် ပြေးလာကြသည်ကို ယေရှု သည်မြင် လျှင်၊ နားပင်း ၍ စကား အ သောနတ် ၊ သူငယ် မှ ထွက် လော့၊ နောက်တစ်ဖန် မဝင် နှင့် ငါ အမိန့် ရှိ၏ ဟု ထိုညစ်ညူး သောနတ် ကို ဆုံးမ ၍ မိန့် တော်မူသဖြင့် ၊
ଆର୍‌ ଜଃଡେବଃଳ୍‌ ଜିସୁ ହାକ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଦଃବ୍‌ଳି ଆସ୍ତିରିଲାର୍‌ ଦଃକି, ଜିସୁ ସେ ବିଟାଳ୍‌ ଆତ୍ମାକେ ଦଃମ୍‌କାୟ୍‌କଃରି କୟ୍‌ଲା, “ଏ ଗୁଲା ଆର୍‌ ବଃୟ୍‌ରା ବୁତ୍‌, ମୁଁୟ୍‌ ତକେ କଃଉଁଲେ, ଇ ହିଲାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ବାରାୟ୍‌ ଜାଆ, ଆର୍‌ କଃବେ ହେଁ ଇ ହିଲାର୍‌ ବିତ୍ରେ ହୁର୍ନାୟ୍‌ଁ ।”
26 ၂၆ နတ်သည် အော်ဟစ် ၍ အလွန် တောင့်မာ စေပြီးမှ ထွက်သွား ၏။ သူငယ်သည် သေ သကဲ့သို့ ဖြစ် ၏။ သေ ပြီဟု လူများ ဆို ကြ၏။
ତାର୍‌ହଃଚେ ସେ ବୁତ୍‌ କିର୍‌କିରି କଃରି ସେହିଲାକ୍‌ ଜଃବର୍‌କଃରି ମଳିହଃକାୟ୍‌ ତାର୍‌ ବିତ୍ରେ ହୁଣି ବାରାୟ୍‌ଗଃଲି, ଆର୍‌ ସେ ହିଲା ମଃଲା ହର୍‌ ଅୟ୍‌ଲା ଲାଗି ଲକ୍‌ମଃନ୍ ତାକ୍‌ କୟ୍‌ଲାୟ୍‌, “ସେ ତ ମଃରିଗଃଲା!”
27 ၂၇ ယေရှု သည် သူ၏ လက် ကိုကိုင် ၍ ချီကြွ တော်မူသဖြင့် သူသည်ထ လေ၏။
ମଃତର୍‌ ଜିସୁ ତାକ୍‌ ଆତେ ଦଃରି ଉଟାୟ୍‌ଲା, ଆର୍‌ ସେ ହିଲା ଉଟିକଃରି ଟିଆ ଅୟ୍‌ଲା ।
28 ၂၈ အိမ် သို့ ဝင် တော်မူပြီးမှ တပည့် တော်တို့က၊ အကျွန်ုပ် တို့သည် ထိုနတ် ကို အဘယ်ကြောင့် မ နှင်ထုတ် နိုင် ပါသနည်းဟု တိတ်ဆိတ် စွာမေးလျှောက် ကြသော်၊
ଜିସୁ ଜଃଡେବଃଳ୍‌ ଗଃରେ ଆୟ୍‌ଲା, ତାର୍‌ ଚେଲାମଃନ୍ ଲୁକ୍‌ଣେ ତାକ୍‌ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍‌, “କାୟ୍‌ତାର୍‌ ଗିନେ ଅଃମି ତାକ୍‌ ଚାଡାଉଁ ନଃହାର୍ଲୁ?”
29 ၂၉ ကိုယ်တော်က၊ ဆုတောင်း ခြင်း၊ အစာရှောင်ခြင်းမှတစ်ပါး အဘယ်သို့ သောအားဖြင့် ထို နတ်မျိုး သည် မ ထွက် နိုင် ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ଜିସୁ ସେମଃନ୍‌କେ ଉତୁର୍‌ ଦିଲା, “ଇବାନ୍ୟା ବୁତ୍‌ମଃନ୍‌କେ ପାର୍ତ୍‌ନାୟ୍‌ ଚାଡି ଆରେକ୍‌ କୁୟ୍‌ତି ହେଁ ଚାଡାଉଁକ୍‌ ହାରି ନୟ୍‌ ।”
30 ၃၀ ထို အရပ်မှထွက် ၍ ဂါလိလဲ ပြည်အလယ်၌ ရှောက်သွား ကြစဉ်တွင်အဘယ်သူ မျှသိ စေခြင်းငှာ အလို တော်မ ရှိ။
ଜିସୁ ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଚେଲାମଃନ୍ ସେଟାଣ୍ ଚାଡି ଗାଲିଲି ବାଟ ଅୟ୍‌ ଗଃଳାୟ୍‌ । ସେ ରେତା ଜଃଗାୟ୍‌ କେ ହେଁ ନଃଜାଣତ୍‌ ବଃଲି ଜିସୁ ମଃନ୍ କଃର୍ତିରିଲା,
31 ၃၁ အကြောင်းမူကား ၊ လူ သား သည် လူ တို့လက် သို့ အပ်နှံ ခြင်းကို၎င်း ၊ အသေ သတ်ခြင်းကို၎င်းခံရမည်။
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଜିସୁ ତାର୍‌ ଚେଲାମଃନ୍‌କେ ଇ କଃତା କୟ୍‌ ସିକ୍ୟା ଦେତିରିଲା, “ନଃରାର୍‌ ହୟ୍‌ସି ନଃର୍‌ମଃନାର୍‌ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଅୟ୍‌ଦ୍‌, ଆରେକ୍‌ ସେମଃନ୍ ତାକ୍‌ ମଃର୍ନେ ମାର୍ତି, ଆର୍‌ ସେ ମଃରି ତିନିଦିନ୍ ଅୟ୍‌ଲା ହଃଚେ, ଆରେକ୍‌ ଉଟେଦ୍‌ ।”
32 ၃၂ ခံပြီးမှ သုံး ရက်မြောက်သောနေ့ ၌ ထမြောက် လိမ့်မည်ဟူသော အကြောင်းများကို တပည့် တော်တို့အား ပြ တော်မူ၏။ ထိုအကြောင်း များကို သူ တို့သည် နားမလည် သော်လည်း ၊ ကိုယ်တော် ကို မမေး မ လျှောက်ဝံ့ကြ။
ମଃତର୍‌ ସେମଃନ୍ ଇ କଃତା ବୁଜୁ ନଃହାୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ଆର୍‌ ଜିସୁକେ ହଃଚାରୁକ୍‌ ଡିର୍ତି ରିଲାୟ୍‌ ।
33 ၃၃ ကပေရနောင် မြို့သို့ ရောက် ၍ အိမ် ၌ ရှိ တော်မူလျှင် ၊ သင်တို့သည် လမ်း ၌ အဘယ် အမှုကို အချင်းချင်း ငြင်းခုံ ကြသနည်းဟု မေး တော်မူသည်ကို၊
ତାର୍‌ହଃଚେ ଜିସୁ ଆର୍‌ ଚେଲାମଃନ୍ କପୁର୍ନାହୁମ୍‌ ଆୟ୍‌ଲାୟ୍‌, ଜିସୁ ଗଃରେ ହଚି ସେମଃନ୍‌କେ ହଃଚାର୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ବାଟେ ରିଲାବଃଳ୍‌ କାୟ୍‌ବଃଲି କଃତାବାର୍ତା ଅଃଉତି ରିଲାସ୍‌?”
34 ၃၄ သူ တို့သည် တိတ်ဆိတ် စွာနေကြ၏။ အကြောင်းမူကား ၊ အဘယ်သူ သည်သာ၍ ကြီးမြတ်အံ့နည်းဟု လမ်း ၌ အချင်းချင်း ငြင်းခုံ ကြ၏။
ମଃତର୍‌ ସେମଃନ୍ ତୁନ୍‌ହାଳି ରିଲାୟ୍‌, କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ସେମଃନ୍ ବାଟେ ରିଲାବଃଳ୍‌ ତାକାର୍‌ ତାକାର୍‌ ବିତ୍ରେ କେ ବଃଡ୍ ବଃଲି କଃତାବାର୍ତା ଅଃଉତି ରିଲାୟ୍‌ ।
35 ၃၅ ထိုအခါ ကိုယ်တော်သည် ထိုင် လျက် တစ်ကျိပ် နှစ်ပါးတို့ကိုခေါ် တော်မူ၍ ၊ အရင် အဦးဖြစ်လို သောသူ မည်သည်ကား နောက်ဆုံး ဖြစ် ရမည်။ အလုံးစုံ တို့၏ အစေခံ လည်း ဖြစ် ရမည်” ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ଜିସୁ ବଃସ୍‌ଲା ଆର୍‌ ତାର୍‌ ବାରଗଟ୍‌ ଚେଲାମଃନ୍‌କେ କୁଦିକଃରି କୟ୍‌ଲା, “ଜୁୟ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ସଃବ୍‌କେ ବଃଡ୍ ଅଃଉଁକେ ମଃନ୍ କଃରେଦ୍‌, ସେ ମାନାୟ୍‌ ସଃବ୍‌କେ ସାନ୍ ଅଃଉଅ ଆର୍‌ ସଃବ୍‌କାର୍‌ ସେବାକାରି ଅଃଉଅ ।”
36 ၃၆ သူငယ် တစ်ယောက်ကိုလည်း ယူ ၍ သူ တို့အလယ် ၌ ထား ပြီးမှ လက်တော်နှင့်ချီပိုက် လျက်၊
ତାର୍‌ହଃଚେ ଜିସୁ ଗଟେକ୍‌ ସାନ୍‌ ହିଲାକ୍‌ ଦଃରିକଃରି ସଃବୁ ଲକାର୍‌ ମଃଜାୟ୍‌ ଟିଆକଃଲା ଆର୍‌ ସେ ହିଲାକ୍‌ କଳେ ଦଃରି ସେମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲା,
37 ၃၇ အကြင်သူ သည် ငါ့ မျက်နှာ ကိုထောက်၍ဤကဲ့သို့ သော သူငယ် တစ်စုံတစ်ယောက် ကိုလက်ခံ ၏။ ထိုသူ သည် ငါ့ ကိုပင်လက်ခံ ၏။ ငါ့ ကိုလက်ခံ သောသူ သည်လည်း ငါ့ ကိုသာ လက်ခံ သည်မ ဟုတ်။ ငါ့ ကိုစေလွှတ် တော်မူသောသူ ကိုပင် လက်ခံသည်” ဟု မိန့် တော်မူ၏။
“ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ମର୍‌ ନାଉଁଏ ଇବାନ୍ୟା ସାନ୍ ହିଲାକ୍‌ ଦଃରେଦ୍‌, ସେମାନାୟ୍‌ ମକ୍‌ ଦଃରେଦ୍‌, ଜୁୟ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ମକ୍‌ ଦଃରେଦ୍‌ ସେ ମାନାୟ୍‌ ମକ୍‌ ନଃଦେରେ, ମଃତର୍‌ ସେ ମକ୍‌ ହଃଟାୟ୍‌ଲା ଉବାକ୍‌ ଦଃରେଦ୍‌ ।”
38 ၃၈ ယောဟန် ကလည်း၊ အရှင် ဘုရား၊ အကျွန်ုပ်တို့နှင့်အတူမလိုက်ဘဲလျက် ကိုယ်တော် ၏နာမ ကို အမှီပြု နတ်ဆိုး တို့ကိုနှင်ထုတ် သောသူတစ် ယောက်ကို အကျွန်ုပ်တို့ တွေ့ပါ၏။ သူသည်အကျွန်ုပ် တို့နှင့်အတူမ လိုက် သောကြောင့် အကျွန်ုပ်တို့သည် မြစ်တား ကြပါသည်ဟု လျှောက် လေသော်၊
ଜହନ୍‌ ଜିସୁକେ କୟ୍‌ଲା, “ଏ ଗୁରୁ, ଗଟ୍‌ଲକ୍‌ ତର୍‌ ନାଉଁଏ ବୁତ୍‌ ଚାଡାଉତାର୍‌ ଦଃକ୍‌ଲୁ, ଆର୍‌ ସେ ଅଃମାର୍‌ ଦଃଳାର୍‌ ଲକ୍‌ ନଃରିଲା ଲାଗି ଅଃମି ତାକ୍‌ ମଃନା କଃଲୁ ।”
39 ၃၉ ယေရှု က၊ ထိုသူ ကိုမ မြစ်တား ကြနှင့်။ ငါ့ နာမ ကို အမှီပြု လျက် တန်ခိုး ကိုပြ ၍ ငါ့ ကိုအလွယ်တကူ ကဲ့ရဲ့ နိုင် သောသူ တစ်ယောက်မျှ မရှိ ။”
ମଃତର୍‌ ଜିସୁ କୟ୍‌ଲା, “ତାକ୍‌ ମଃନା କଃରା ନାୟ୍‌; କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଇବାନ୍ୟା କୁୟ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ନାୟ୍‌, ଜେ କି ମର୍‌ ନାଉଁ ଦଃରି କାବା ଅଃଉତା କାମ୍‌ କଃରେଦ୍‌ ଆର୍‌ ସେଦାହ୍ରେ ମକ୍‌ ଲିନ୍ଦା କଃରେଦ୍‌ ।
40 ၄၀ သင်တို့၏ရန်သူ ဘက်၌မ ရှိ သောသူ သည် သင်တို့ ဘက် ၌ရှိ ၏။”
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌, ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ଅଃମାର୍‌ ବିରଦେ ନାୟ୍‌, ସେ ଅଃମାର୍‌ ଦଃଳାର୍‌ ଲକ୍‌ ।
41 ၄၁ သင်တို့သည်ခရစ်တော် နှင့် ဆိုင် သည်ဟု ငါ့မျက်နှာကိုထောက်၍အကြင်သူ သည် သင် တို့အား ရေ တခွက် ကိုမျှပေး ၏။ ထိုသူသည် အကျိုး ကို မ ရဘဲမ နေရာ၊ ငါအမှန် ဆို ၏။”
ମୁଁୟ୍‌ ତୁମିମଃନ୍‌କେ ସଃତ୍‌ କଃଉଁଲେ, ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ତୁମିମଃନ୍‌କେ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟର୍‌ ଲକ୍‌ ବଃଲି ମର୍‌ ନାଉଁଏ ଗଟେକ୍‌ ଗିନା ହାଣି କାଉଁକେ ଦଃୟ୍‌ଦ୍‌ ସେ ଲକ୍‌ ବାୟ୍‌ଦ୍‌ରେ ତାର୍‌ ପୁରିସ୍କାର୍‌ କଃବେ ଆରାୟ୍‌ ନଃକେରେ ।”
42 ၄၂ ငါ့ ကို ယုံကြည် သော ဤ သူငယ် တစ်စုံတစ်ယောက် ကို အကြင်သူ သည် မှားယွင်း စေ၏။ ထိုသူသည်လည်ပင်း ၌ ကြိတ်ဆုံ ကျောက်ကိုဆွဲ ၍ ပင်လယ် ၌ ချ ခြင်းကိုခံရလျှင် အနေသာ၍ ကောင်း ၏။”
ଜିସୁ ଆରେକ୍‌ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, “ଆର୍‌ ଜୁୟ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ମର୍‌ ଲଃଗେ ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃର୍ତା ଲକ୍‌କେ ବାଦା ଦଃୟ୍‌ଦ୍‌ ସେମାନାୟ୍‌କେ ଗଃଳାୟ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବଃଡ୍ ମଃଗ୍‌ନି ଜଃତା ଟେଳା ବାନ୍ଦିକଃରି ତାକ୍‌ ସଃମ୍‌ନ୍ଦେ ହଃକାୟ୍‌ଲେକ୍‌ ବଃଲ୍‌ ଅୟ୍‌ଲି ହୁଣି ।
43 ၄၃ သင် ၏လက် သည်သင့် ကိုမှားယွင်း စေလျှင် လက် ကိုဖြတ် လော့။”
ଆର୍‌ ତୁମାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଆତାର୍‌ ଗିନେ ତୁମି ହାହ୍‌ କାମ୍‌ କଃରୁଲାସ୍‌, ତଃବେ ତୁମି ସେ ଆତ୍‌କେ କାଟି ହଃବ୍ଳାଉଆ; କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଜଳେକ୍‌ ଆତ୍‌ ରଃୟ୍‌କଃରି ନଃର୍କେ, ବଃଲେକ୍‌ କଃବେ ନଃଲିବ୍‌ତା ଜୟେ ହଃଳ୍‌ତା ବାଦୁଲେ, ଗଟେକ୍‌ ଆତ୍‌ ରଃୟ୍‌କଃରି ଜିବନେ ଜାତାର୍‌ ତୁମାର୍‌ ଗିନେ ନିକ । (Geenna g1067)
44 ၄၄ ပိုးမသေ၊ မီးမငြိမ်းရာ၊ ငရဲ အတွင်း မငြိမ်းနိုင် သော မီး ထဲသို့ လက် နှစ် ဘက်စုံနှင့် ဝင် ရသည်ထက် ၊ လက် ချို့တဲ့ ၍ အသက် ရှင်ခြင်းသို့ ဝင်စား သော် သာ၍ ကောင်း၏။” (Geenna g1067)
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ନଃର୍କେ ଜୁୟ୍‌ କିଳାମଃନ୍ ଆଚ୍‌ତି, ସେ କିଳାମଃନ୍ କଃବେ ନଃମେର୍ତି, ଆର୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଜୟ୍‌ ଲାଗ୍‌ତି ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ସେ ଜୟ୍‌ କଃବେ ନଃଲିବେ ।
45 ၄၅ သင် ၏ခြေ သည် သင့် ကိုမှားယွင်း စေလျှင် ခြေ ကိုဖြတ် လော့။”
ଆର୍‌ ତୁମାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଗଡାର୍‌ ଗିନେ ହାହ୍‌ କାମ୍‌ କଃରୁଲାସ୍‌, ତଃବେ ତୁମି ସେ ଗଡ୍‌କେ କାଟି ହଃବ୍ଳାଉଆ; କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଜଳେକ୍‌ ଗଡ୍ ଦଃରିକଃରି ନଃର୍କେ ଜାତା ବାଟା, ଗଟେକ୍‌ ଗଡ୍ ଦଃରିକଃରି ଜିବନେ ଜାତାର୍‌ ତୁମାର୍‌ ଗିନେ ନିକ । (Geenna g1067)
46 ၄၆ ပိုးမသေ၊ မီးမငြိမ်းရာ၊ ငရဲ အတွင်း မငြိမ်းနိုင်သောမီးထဲသို့ ခြေ နှစ် ဘက်စုံနှင့်ချ ခြင်းကို ခံရသည်ထက် ၊ ခြေ ချို့တဲ့၍ အသက် ရှင်ခြင်းသို့ ဝင်စား သော် သာ၍ ကောင်း၏။” (Geenna g1067)
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ନଃର୍କେ ଜୁୟ୍‌ କିଳାମଃନ୍ ଆଚ୍‌ତି, ସେ କିଳାମଃନ୍ କଃବେ ନଃମେର୍ତି, ଆର୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଜୟ୍‌ ଲାଗ୍‌ତି ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ସେ ଜୟ୍‌ କଃବେ ନଃଲିବେ ।
47 ၄၇ သင် ၏မျက်စိ သည်လည်း သင့် ကိုမှားယွင်း စေလျှင် မျက်စိ ကိုထုတ် လော့။”
ଆର୍‌ ତୁମାର୍‌ ଆକି ଜଦି ହାହ୍‌ କଃରାଉଁଲି ତଃବେ ସେରି କାଡି ହଃକାଉଆ ଜଳେକ୍‌ ଆକି ରଃୟ୍‌ ନଃର୍କେ ଜାତା ବାଦୁଲେ ଗଟେକ୍‌ ଆକି ନଃୟ୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ରାଇଜେ ଜାତାର୍‌ ନିକ । (Geenna g1067)
48 ၄၈ ပိုး မ သေ ၊ မီး မ ငြိမ်း ရာ ၊ ငရဲ မီးထဲသို့ မျက်စိ နှစ် ဘက်စုံနှင့်ချ ခြင်းကို ခံရသည်ထက် ၊ မျက်စိ တစ်ဘက်နှင့် ဘုရားသခင် ၏နိုင်ငံ တော်သို့ ဝင်စား သော် သာ၍ ကောင်း၏။” (Geenna g1067)
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ନଃର୍କେ ଜୁୟ୍‌ କିଳାମଃନ୍ ଆଚ୍‌ତି, ସେ କିଳାମଃନ୍ କଃବେ ନଃମେର୍ତି, ଆର୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଜୟ୍‌ ଲାଗ୍‌ତି ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ସେ ଜୟ୍‌ କଃବେ ନଃଲିବେ ।”
49 ၄၉ ယဇ်ကောင်ရှိသမျှတို့၌ ဆားခတ်ရသကဲ့သို့ခပ်သိမ်း သောသူတို့သည် မီး ဆား ခတ်ခြင်းကို ခံရကြမည်။”
“ନଣ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜଃନ୍‌କଃରି ହୁଜା ଦେତାର୍‌ ନିର୍ମୁଳ୍‌ ଅୟ୍‌ଦ୍‌, ହଃତି ଲକ୍‌ ସେବାନ୍ୟା ଜୟ୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ନିର୍ମୁଳ୍‌ ଅଃଉତି ।”
50 ၅၀ ဆား သည်ကောင်း ၏သို့သော်လည်း အငန် ကင်းပျောက်လျှင် ၊ ငန်သောအရသာ ကို အဘယ်သို့ ရပြန်မည်နည်း။ သင် တို့၌ ဆား ရှိ စေကြလော့။ အချင်းချင်း အသင့်အတင့် နေကြလော့ ဟု မိန့်တော်မူ၏။
“ନଣ୍ ବଃଡେ ନିକ, ମଃତର୍‌ ନଣ୍ ଜଦି ଅଃଲଣା ଅୟ୍‌ଦ୍‌, ତଃବେ ତାକ୍‌ କଃନ୍‌କଃରି ଆରେକ୍‌ ସୁଆଦ୍‌ କଃରୁକେ ଅୟ୍‌ଦ୍‌?” “ତୁମିମଃନ୍ ନଣ୍ ହର୍‌ ନିକ ଗୁଣ୍ ଦଃରି ରିଆ, ଆର୍‌ ତୁମାର୍‌ ବିତ୍ରେ ମିସିବିଳିକଃରି ସୁସ୍ତାୟ୍‌ ରିଆ ।”

< မာကု 9 >