မာကု 8
ததா³ தத்ஸமீபம்’ ப³ஹவோ லோகா ஆயாதா அதஸ்தேஷாம்’ போ⁴ஜ்யத்³ரவ்யாபா⁴வாத்³ யீஸு²: ஸி²ஷ்யாநாஹூய ஜகா³த³, |
லோகநிவஹே மம க்ரு’பா ஜாயதே தே தி³நத்ரயம்’ மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸந்தி தேஷாம்’ போ⁴ஜ்யம்’ கிமபி நாஸ்தி|
3 ၃ “အချို့ တို့သည် အဝေး က လာ သည်ဖြစ်၍ ၊ အစာမစားမှီ သူ တို့အိမ် သို့ ငါလွှတ် လျှင် လမ်း ခရီး၌ မော ကြ လိမ့်မည် ဟု မိန့် တော်မူ၏။
தேஷாம்’ மத்⁴யே(அ)நேகே தூ³ராத்³ ஆக³தா: , அபு⁴க்தேஷு தேஷு மயா ஸ்வக்³ரு’ஹமபி⁴ப்ரஹிதேஷு தே பதி² க்லமிஷ்யந்தி|
4 ၄ တပည့် တော်တို့ကလည်း ၊ ဤ တော အရပ်၌ ဤသူ တို့ကို အဘယ်သို့ ဝ စွာကျွေး နိုင် မည်နည်းဟု လျှောက် ကြသော်၊
ஸி²ஷ்யா அவாதி³ஷு: , ஏதாவதோ லோகாந் தர்பயிதும் அத்ர ப்ரந்தரே பூபாந் ப்ராப்தும்’ கேந ஸ²க்யதே?
5 ၅ ကိုယ်တော်က၊ သင်တို့တွင် မုန့် ဘယ်နှစ် လုံး ရှိ ပါသနည်း ဟု မေး တော်မူလျှင် ၊ မုန့်ခုနှစ် လုံးရှိပါသည်ဟု လျှောက် ကြ၏။
தத: ஸ தாந் பப்ரச்ச² யுஷ்மாகம்’ கதி பூபா: ஸந்தி? தே(அ)கத²யந் ஸப்த|
6 ၆ ထိုအခါ “လူ အစုအဝေးကို မြေ ပေါ်မှာ လျောင်း ကြစေ ဟု အမိန့် တော်ရှိ၏။ မုန့် ခုနစ် လုံးကိုလည်း ယူ ၍ ကျေးဇူး တော်ကို ချီးမွမ်းပြီးမှမုန့်ကိုဖဲ့ ၍ လူများတို့ရှေ့၌ ထည့် စေခြင်းငှာ တပည့် တော်တို့အား ပေး တော်မူသည် အတိုင်း သူတို့သည် ထည့် ကြ၏။
தத: ஸ தால்லோகாந் பு⁴வி ஸமுபவேஷ்டும் ஆதி³ஸ்²ய தாந் ஸப்த பூபாந் த்⁴ரு’த்வா ஈஸ்²வரகு³ணாந் அநுகீர்த்தயாமாஸ, ப⁴ம்’க்த்வா பரிவேஷயிதும்’ ஸி²ஷ்யாந் ப்ரதி த³தௌ³, ததஸ்தே லோகேப்⁴ய: பரிவேஷயாமாஸு: |
7 ၇ အနည်းငယ် မျှသော ငါး ကောင်ကလေးလည်း ရှိ သည်ဖြစ်၍ ၊ ကျေးဇူး တော်ကို ချီးမွမ်းပြီးမှ လူများရှေ့၌ ထည့် စေခြင်းငှာမိန့် တော်မူ၏။
ததா² தேஷாம்’ ஸமீபே யே க்ஷுத்³ரமத்ஸ்யா ஆஸந் தாநப்யாதா³ய ஈஸ்²வரகு³ணாந் ஸம்’கீர்த்ய பரிவேஷயிதும் ஆதி³ஷ்டவாந்|
8 ၈ ထိုသူတို့သည် စား ၍ ဝ ကြပြီးမှ ကြွင်းရစ် သောအကျိုးအပဲ့ ကို ကောက်သိမ်း ၍ ခုနစ် တောင်း အပြည့် ရကြ၏။
ததோ லோகா பு⁴க்த்வா த்ரு’ப்திம்’ க³தா அவஸி²ஷ்டகா²த்³யை: பூர்ணா: ஸப்தட³ல்லகா க்³ரு’ஹீதாஸ்²ச|
ஏதே போ⁴க்தார: ப்ராயஸ்²சது: ஸஹஸ்ரபுருஷா ஆஸந் தத: ஸ தாந் விஸஸர்ஜ|
அத² ஸ ஸி²ஷ்ய: ஸஹ நாவமாருஹ்ய த³ல்மாநூதா²ஸீமாமாக³த: |
11 ၁၁ ထိုအခါ ဖာရိရှဲ တို့သည် ထွက်လာ ၍ ကိုယ်တော် နှင့် ဆွေးနွေး ငြင်းခုံသည်တွင် စုံစမ်း နှောင့်ရှက်ခြင်းငှာ၊ မိုဃ်း ကောင်းကင်က ဖြစ်သော နိမိတ် လက္ခဏာကို တောင်း ကြ၏။
தத: பரம்’ பி²ரூஸி²ந ஆக³த்ய தேந ஸஹ விவத³மாநாஸ்தஸ்ய பரீக்ஷார்த²ம் ஆகாஸீ²யசிஹ்நம்’ த்³ரஷ்டும்’ யாசிதவந்த: |
12 ၁၂ ကိုယ်တော် သည် စိတ် နှလုံးညည်းတွား သံကို ပြုတော်မူလျက် ဤ လူမျိုး သည်နိမိတ် လက္ခဏာကိုအဘယ်ကြာင့် တောင်း သနည်း။ငါအမှန် ဆို သည်ကားဤ လူမျိုး အား နိမိတ် လက္ခဏာကို မ ပြ ရ ဟု မိန့် တော်မူပြီးလျှင်၊
ததா³ ஸோ(அ)ந்தர்தீ³ர்க⁴ம்’ நிஸ்²வஸ்யாகத²யத், ஏதே வித்³யமாநநரா: குதஸ்²சிந்ஹம்’ ம்ரு’க³யந்தே? யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ ப்³ரவீமி லோகாநேதாந் கிமபி சிஹ்நம்’ ந த³ர்ஸ²யிஷ்யதே|
அத² தாந் ஹித்வா புந ர்நாவம் ஆருஹ்ய பாரமகா³த்|
14 ၁၄ တပည့်တော်တို့သည် မုန့် ကိုယူ ခြင်းငှာမေ့လျော့ ကြသဖြင့် ၊ လှေ ပေါ်မှာ သူ တို့၌ မုန့် တစ်လုံးတည်း သာ ရှိ ၏။
ஏதர்ஹி ஸி²ஷ்யை: பூபேஷு விஸ்ம்ரு’தேஷு நாவி தேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ பூப ஏகஏவ ஸ்தி²த: |
15 ၁၅ ကိုယ်တော်ကလည်း ၊ ဖာရိရှဲ တို့၏တဆေး ကို၎င်း ၊ ဟေရုဒ် ၏တဆေး ကို၎င်း၊ သတိ နှင့်ကြဉ်ရှောင် ကြ ဟု ပညတ် တော်မူ၏။
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாந் ஆதி³ஷ்டவாந் பி²ரூஸி²நாம்’ ஹேரோத³ஸ்²ச கிண்வம்’ ப்ரதி ஸதர்கா: ஸாவதா⁴நாஸ்²ச ப⁴வத|
16 ၁၆ တပည့်တော်တို့ကိုလည်း ၊ ငါတို့၌ မုန့် မ ပါ သောကြောင့် ဤစကားကို မိန့်တော်မူသည်ဟု အချင်းချင်း ဆွေးနွေး ပြောဆိုကြ၏။
ததஸ்தே(அ)ந்யோந்யம்’ விவேசநம்’ கர்தும் ஆரேபி⁴ரே, அஸ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ பூபோ நாஸ்தீதி ஹேதோரித³ம்’ கத²யதி|
17 ၁၇ ယေရှုသည် သိ တော်မူလျှင် ၊ သင်တို့၌ မုန့် မ ပါ သည်ကိုထောက် ၍ အဘယ်ကြောင့် အချင်းချင်းဆွေးနွေး ပြောဆိုကြသနည်း။ ယခုတိုင်အောင်နှလုံး မ သွင်း၊ နား မ လည်ကြသလော။ သင် တို့ စိတ် နှလုံးမိုက် သေး သလော။”
தத்³ பு³த்³வ்வா யீஸு²ஸ்தேப்⁴யோ(அ)கத²யத் யுஷ்மாகம்’ ஸ்தா²நே பூபாபா⁴வாத் குத இத்த²ம்’ விதர்கயத²? யூயம்’ கிமத்³யாபி கிமபி ந ஜாநீத²? போ³த்³து⁴ஞ்ச ந ஸ²க்நுத²? யாவத³த்³ய கிம்’ யுஷ்மாகம்’ மநாம்’ஸி கடி²நாநி ஸந்தி?
ஸத்ஸு நேத்ரேஷு கிம்’ ந பஸ்²யத²? ஸத்ஸு கர்ணேஷு கிம்’ ந ஸ்²ரு’ணுத²? ந ஸ்மரத² ச?
19 ၁၉ မုန့် ငါး လုံးကို လူငါးထောင် အား ငါဖဲ့ သောအခါ အကျိုးအပဲ့ ဘယ်နှစ် တောင်း ကောက်သိမ်း သနည်း ဟု မေး တော်မူလျှင်၊ တစ်ဆယ့်နှစ် တောင်းကောက်သိမ်းပါသည်ဟု လျှောက် ကြ၏။
யதா³ஹம்’ பஞ்சபூபாந் பஞ்சஸஹஸ்ராணாம்’ புருஷாணாம்’ மத்⁴யே ப⁴ம்’க்த்வா த³த்தவாந் ததா³நீம்’ யூயம் அவஸி²ஷ்டபூபை: பூர்ணாந் கதி ட³ல்லகாந் க்³ரு’ஹீதவந்த: ? தே(அ)கத²யந் த்³வாத³ஸ²ட³ல்லகாந்|
20 ၂၀ “မုန့်ခုနစ် လုံးကို လူလေးထောင် အား ငါဖဲ့သောအခါ အကျိုးအပဲ့ ဘယ်နှစ် တောင်း ကောက်သိမ်း သနည်း ဟု မေးတော်မူလျှင်၊ ခုနစ် တောင်းကောက်သိမ်းပါသည်ဟု လျှောက် ကြ၏။
அபரஞ்ச யதா³ சது: ஸஹஸ்ராணாம்’ புருஷாணாம்’ மத்⁴யே பூபாந் ப⁴ம்’க்த்வாத³தா³ம்’ ததா³ யூயம் அதிரிக்தபூபாநாம்’ கதி ட³ல்லகாந் க்³ரு’ஹீதவந்த: ? தே கத²யாமாஸு: ஸப்தட³ல்லகாந்|
ததா³ ஸ கதி²தவாந் தர்ஹி யூயம் அது⁴நாபி குதோ போ³த்³வ்வும்’ ந ஸ²க்நுத²?
22 ၂၂ ဗက်ဇဲဒ မြို့သို့ ရောက် တော်မူလျှင် ၊ လူကန်း တစ်ယောက်ကို အထံ တော်သို့ဆောင်ခဲ့ ၍ ၊ ထိုသူ ကို တို့ တော်မူမည်အကြောင်း တောင်းပန် ကြ၏။
அநந்தரம்’ தஸ்மிந் பை³த்ஸைதா³நக³ரே ப்ராப்தே லோகா அந்த⁴மேகம்’ நரம்’ தத்ஸமீபமாநீய தம்’ ஸ்ப்ரஷ்டும்’ தம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரிரே|
23 ၂၃ ကိုယ်တော်သည် လူကန်း ကိုလက် ဆွဲ ၍ မြို့ ပြင် သို့ ထွက် ပြီးမှ ၊ သူ၏ မျက်စိ ကို တံထွေးနှင့်ထွေး ၍ သူ့ အပေါ်မှာလက် တော်ကိုတင် လျက်၊ သင်သည် တစ်စုံတစ်ခု ကို မြင်သလော ဟု မေး တော်မူ၏။
ததா³ தஸ்யாந்த⁴ஸ்ய கரௌ க்³ரு’ஹீத்வா நக³ராத்³ ப³ஹிர்தே³ஸ²ம்’ தம்’ நீதவாந்; தந்நேத்ரே நிஷ்டீ²வம்’ த³த்த்வா தத்³கா³த்ரே ஹஸ்தாவர்பயித்வா தம்’ பப்ரச்ச², கிமபி பஸ்²யஸி?
24 ၂၄ ထိုသူသည် ကြည့်မျှော် လျှင် ၊ လူ တို့သည် သစ်ပင် ကဲ့သို့ ဖြစ်၍ လှမ်းသွား သည်ကို အကျွန်ုပ်မြင် ပါသည် ဟု လျှောက် ၏။
ஸ நேத்ரே உந்மீல்ய ஜகா³த³, வ்ரு’க்ஷவத் மநுஜாந் க³ச்ச²தோ நிரீக்ஷே|
25 ၂၅ နောက်တစ်ဖန် သူ၏ မျက်စိ ပေါ်မှာ လက် တော်ကိုတင် ၍ ကြည့်မျှော် စေတော်မူလျှင် ၊ သူသည် ပကတိ အဖြစ်သို့ ရောက်၍ အလုံးစုံ တို့ကို ရှင်းလင်း စွာမြင် လေ၏။
ததோ யீஸு²: புநஸ்தஸ்ய நயநயோ ர்ஹஸ்தாவர்பயித்வா தஸ்ய நேத்ரே உந்மீலயாமாஸ; தஸ்மாத் ஸ ஸ்வஸ்தோ² பூ⁴த்வா ஸ்பஷ்டரூபம்’ ஸர்வ்வலோகாந் த³த³ர்ஸ²|
26 ၂၆ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ မြို့ ထဲသို့ မ ဝင် နှင့်။ မြို့၌ အဘယ်သူကိုမျှမပြောနှင့် ဟု မိန့် တော်မူ၍ သူ့ ကို မိမိ နေရာ သို့ လွှတ် လိုက်လေ၏။
தத: பரம்’ த்வம்’ க்³ராமம்’ மா க³ச்ச² க்³ராமஸ்த²ம்’ கமபி ச கிமப்யநுக்த்வா நிஜக்³ரு’ஹம்’ யாஹீத்யாதி³ஸ்²ய யீஸு²ஸ்தம்’ நிஜக்³ரு’ஹம்’ ப்ரஹிதவாந்|
27 ၂၇ ယေရှု သည် ဖိလိပ္ပု ကဲသရိ မြို့၏ ကျေးလက် သို့ တပည့် တော်တို့နှင့်တကွ ကြွ တော်မူစဉ် ၊ လမ်း ခရီး၌ လူ များတို့သည် ငါ့ ကို အဘယ်သူ ဖြစ် သည်ဆို ကြသနည်း ဟု တပည့် တော်တို့ကို မေးမြန်း တော်မူလျှင်၊
அநந்தரம்’ ஸி²ஷ்யை: ஸஹிதோ யீஸு²: கைஸரீயாபி²லிபிபுரம்’ ஜகா³ம, பதி² க³ச்ச²ந் தாநப்ரு’ச்ச²த் கோ(அ)ஹம் அத்ர லோகா: கிம்’ வத³ந்தி?
28 ၂၈ လူအချို့က၊ ကိုယ်တော်သည် ဗတ္တိဇံ ဆရာယောဟန် ဖြစ်သည်ဟူ၍၎င်း၊ အချို့ က ဧလိယ ဖြစ်သည် ဟူ၍၎င်း ၊ အချို့ က ပရောဖက် တပါးပါး ဖြစ်သည်ဟူ၍၎င်း ဆို ကြပါ၏ဟု လျှောက် ကြသော်၊
தே ப்ரத்யூசு: த்வாம்’ யோஹநம்’ மஜ்ஜகம்’ வத³ந்தி கிந்து கேபி கேபி ஏலியம்’ வத³ந்தி; அபரே கேபி கேபி ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம் ஏகோ ஜந இதி வத³ந்தி|
29 ၂၉ သင် တို့လည်း ငါ့ ကို အဘယ်သူ ဖြစ် သည် ဆို ကြသနည်း ဟု မေးမြန်း တော်မူလျှင် ၊ ပေတရု က၊ ကိုယ်တော် သည် ခရစ်တော် ဖြစ် တော်မူသည်ဟု လျှောက် လေ၏။
அத² ஸ தாநப்ரு’ச்ச²த் கிந்து கோஹம்? இத்யத்ர யூயம்’ கிம்’ வத³த²? ததா³ பிதர: ப்ரத்யவத³த் ப⁴வாந் அபி⁴ஷிக்தஸ்த்ராதா|
தத: ஸ தாந் கா³ட⁴மாதி³ஸ²த்³ யூயம்’ மம கதா² கஸ்மைசித³பி மா கத²யத|
31 ၃၁ ထိုမှတစ်ပါး၊ လူ သား သည်များစွာ ခံရ မည်။ လူ အကြီးအကဲ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီး၊ ကျမ်းပြု ဆရာတို့၏ ငြင်းပယ် ခြင်းကို၎င်း ၊ အသေ သတ်ခြင်းကို၎င်းခံရမည်။ သုံး ရက်မြောက် သောနေ့ ၌ ထမြောက် လိမ့်မည် ဟူသော အကြောင်းများကို တပည့် တော်တို့အား ပြ စ ပြုတော်မူ၏။
மநுஷ்யபுத்ரேணாவஸ்²யம்’ ப³ஹவோ யாதநா போ⁴க்தவ்யா: ப்ராசீநலோகை: ப்ரதா⁴நயாஜகைரத்⁴யாபகைஸ்²ச ஸ நிந்தி³த: ஸந் கா⁴தயிஷ்யதே த்ரு’தீயதி³நே உத்தா²ஸ்யதி ச, யீஸு²: ஸி²ஷ்யாநுபதே³ஷ்டுமாரப்⁴ய கதா²மிமாம்’ ஸ்பஷ்டமாசஷ்ட|
32 ၃၂ ထိုသို့အတည့်အလင်း ပြတော်မူသောကြောင့် ပေတရု သည် ကိုယ်တော် ကို မိမိ နှင့်အတူခေါ် ၍ အပြစ်တင် သောစကား ကို လျှောက် သော် ၊
தஸ்மாத் பிதரஸ்தஸ்ய ஹஸ்தௌ த்⁴ரு’த்வா தம்’ தர்ஜ்ஜிதவாந்|
33 ၃၃ ကိုယ်တော်သည် မျက်နှာတော်ကိုလှည့် ၍ တပည့် တော်တို့ကိုကြည့်ရှု လျက်၊ အချင်းရန်သူ ၊ ငါ့ နောက် သို့ ဆုတ် လော့။ သင်သည် ဘုရားသခင် ၏အရာ ကို စိတ်မ စွဲလမ်း ၊ လူ တို့၏အရာ ကိုသာ စွဲလမ်းသည် ဟူ၍ပေတရု ကို ဆုံးမ တော်မူ၏။
கிந்து ஸ முக²ம்’ பராவர்த்ய ஸி²ஷ்யக³ணம்’ நிரீக்ஷ்ய பிதரம்’ தர்ஜயித்வாவாதீ³த்³ தூ³ரீப⁴வ விக்⁴நகாரிந் ஈஸ்²வரீயகார்ய்யாத³பி மநுஷ்யகார்ய்யம்’ துப்⁴யம்’ ரோசததராம்’|
34 ၃၄ ထိုအခါ တပည့် တော်တို့နှင့် ပရိသတ် များကို ခေါ် တော်မူပြီးလျှင်၊ အကြင်သူ သည် ငါ ၌ဆည်းကပ် ခြင်းငှာအလိုရှိ ၏။ ထိုသူသည် ကိုယ်ကိုကိုယ် ငြင်းပယ် ရမည်။ ကိုယ် လက်ဝါးကပ်တိုင် ကို ထမ်း ၍ ငါ့ နောက်သို့ လိုက် ရမည်။”
அத² ஸ லோகாந் ஸி²ஷ்யாம்’ஸ்²சாஹூய ஜகா³த³ ய: கஸ்²சிந் மாமநுக³ந்தும் இச்ச²தி ஸ ஆத்மாநம்’ தா³ம்யது, ஸ்வக்ருஸ²ம்’ க்³ரு’ஹீத்வா மத்பஸ்²சாத்³ ஆயாது|
35 ၃၅ အကြင်သူ သည် မိမိ အသက် ကို ကယ်ဆယ် ခြင်းငှာအလိုရှိ ၏။ ထိုသူသည် အသက် ရှုံး လိမ့်မည်။ အကြင်သူ သည် ငါ့ ကြောင့် ၎င်း ၊ ဧဝံဂေလိ တရားကြောင့်၎င်း အသက် ရှုံး ၏။ ထိုသူသည် မိမိ အသက် ကို ကယ်ဆယ် လိမ့်မည်။”
யதோ ய: கஸ்²சித் ஸ்வப்ராணம்’ ரக்ஷிதுமிச்ச²தி ஸ தம்’ ஹாரயிஷ்யதி, கிந்து ய: கஸ்²சிந் மத³ர்த²ம்’ ஸுஸம்’வாதா³ர்த²ஞ்ச ப்ராணம்’ ஹாரயதி ஸ தம்’ ரக்ஷிஷ்யதி|
அபரஞ்ச மநுஜ: ஸர்வ்வம்’ ஜக³த் ப்ராப்ய யதி³ ஸ்வப்ராணம்’ ஹாரயதி தர்ஹி தஸ்ய கோ லாப⁴: ?
நர: ஸ்வப்ராணவிநிமயேந கிம்’ தா³தும்’ ஸ²க்நோதி?
38 ၃၈ “မျောက်မထား သော ဤ လူမျိုး ဆိုး တွင် အကြင်သူ သည် ငါ့ ကို၎င်း ၊ ငါ့ စကား ကို၎င်းရှက် ၏။ လူ သား သည် မိမိ အဘခမည်းတော် ၏ ဘုန်း အာနုဘော်ကို ဆောင် လျက်၊ သန့်ရှင်း သော ကောင်းကင် တမန် အခြံအရံတို့နှင့် ကြွလာ သောအခါ ထိုသူ ကို ရှက် တော်မူလတံ့။
ஏதேஷாம்’ வ்யபி⁴சாரிணாம்’ பாபிநாஞ்ச லோகாநாம்’ ஸாக்ஷாத்³ யதி³ கோபி மாம்’ மத்கதா²ஞ்ச லஜ்ஜாஸ்பத³ம்’ ஜாநாதி தர்ஹி மநுஜபுத்ரோ யதா³ த⁴ர்ம்மதூ³தை: ஸஹ பிது: ப்ரபா⁴வேணாக³மிஷ்யதி ததா³ ஸோபி தம்’ லஜ்ஜாஸ்பத³ம்’ ஜ்ஞாஸ்யதி|
