< မာကု 5 >

1 အိုင် တစ်ဘက် ၊ ဂါဒရ ပြည် သို့ ရောက် ကြ၍ ၊
ପାଚେ ଜିସୁ ଚେଲାହିର୍‌ ଗାଲିଲି ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ଆନ୍‌ଟି ପାଡ଼ାକା ଗରାସିୟର୍‌ ମାନି ନାସ୍ତ ଏକାତାର୍‌ ।
2 ယေရှု သည် လှေ ထဲက ထွက်ကြွ တော်မူသည် ခဏခြင်း တွင်၊ ညစ်ညူး သောနတ် စွဲ သောသူ သည် သင်္ချိုင်း တစပြင်မှ ထွက်လာ၍ ကိုယ်တော် ကိုခရီးဦးကြိုပြု လေ၏။
ଜିସୁ ଡଙ୍ଗାତାଂ ଜୁତି ଦାପ୍ରେ ର ବାନ୍ୟା ଜିବୁନ୍ ଆତାକାନ୍‌ ଦୁଗେର୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ହତ୍‌ତାନ୍ ଆରେ ହେୱାନିଂ ଗିଟା ଆତାନ୍‌ ।
3 ထိုသူ သည် သင်္ချိုင်း တစပြင်၌ နေ တတ်၏။ သူ့ ကို သံကြိုး နှင့်ပင် အဘယ်သူ မျှချည် ၍ မ နိုင် ။
ହେୱାନ୍‌ ଦୁଗେର୍‌ତ ବାହା କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌, ହେୱାନିଂ ଆରେ ଇନେର୍‌ ହିକ୍‌ଡ଼ିଂ ଗାଚ୍‌ଚେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡ୍‌ୱାଦାଂ ମାଚାର୍‌,
4 ခြေချင်း ၊ သံကြိုး အဖန် များစွာချည် စမ်းသော်လည်း ၊ သံကြိုး ကိုဆွဲဖြတ် ၍ ခြေချင်း ကိုဖြဲ တတ်၏။ သူ့ ကို ယဉ် စေခြင်းငှာအဘယ်သူ မျှမတတ်နိုင် ။
ହେୱାନ୍‌ ବେସିହଟ୍‌ ହିକ୍‌ଡ଼ିଂ ଆରେ କାଗଡ଼ା ଗାଚ୍‌ପିସ୍‌ ମାଚାର୍‌, ହେୱାନ୍‌ ହିକ୍‌ଡ଼ିଂ ନାଟ୍‌ଚି ଗନ୍ଦା ଗନ୍ଦା କିଜ଼ି ଡ୍ରିପ୍‌କିସ୍‌ ମାଚାନ୍‌, ଆରେ ହେୱାନିଂ ଇନେର୍‌ ଗାଚ୍‌ଚେଙ୍ଗ୍‌ ସାକ୍ତି ହିଲ୍‌ୱାତାତ୍
5 နေ့ ညဉ့် မပြတ် သင်္ချိုင်း တစပြင်၌ ၎င်း ၊ တောင် ပေါ်၌ ၎င်း ၊ ဟစ်ကြော် လျက်၊ ကျောက် စောင်းနှင့် ကိုယ် ကို ရှ စေလျက် နေ တတ်၏။
ହେୱାନ୍‌ ନାଣା ୱେଡ଼ା ସବୁ ୱେଡ଼ାଙ୍ଗ୍‌ ଦୁଗେର୍‌ ତାକେ ଆରେ ମାଡ଼ିଜପି ମାନ୍‌ଞ୍ଜି କିର୍‌ଡ଼ିପାଡ଼ି କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌, ପାଚେ କାଲ୍‌ହୁକେ ଜାର୍‌ ଗାଗାଡ଼୍‌ତିଂ ଗାୱାଦାୱ୍‌ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌ ।
6 ယေရှု ကိုအဝေး က မြင် လျှင် ၊ အထံ တော်သို့ ပြေးလာ ၍ ပြပ်ဝပ် လျက်၊
ହେୱାନ୍‌ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଦେହାତାଂ ହୁଡ଼୍‌ଜି ହନ୍‌ଚି ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଜୱାର୍‌ କିତାନ୍‌,
7 အမြင့်ဆုံး သော ဘုရားသခင် ၏သား တော်ယေရှု ၊ ကိုယ်တော် သည် အကျွန်ုပ် နှင့် အဘယ်သို့ ဆိုင် သနည်း။ အကျွန်ုပ် ကို ညှဉ်းဆဲ တော်မ မူမည်အကြောင်း ဘုရားသခင် ကိုအမှီပြု၍အကျွန်ုပ်တောင်းပန် ပါသည်ဟု ကြီး သောအသံ နှင့် အော်ဟစ် ၍ လျှောက် လေ၏။
ଆରେ ଗାଜା କାଟ୍‌ତାଂ କିକିରାଡିଂ ଆଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, “ଏ ସତ୍‌ତି ଗାଜା ଇସ୍ୱର୍‌ ମେହି ଜିସୁ! ନି ହୁଦାଂ ନାଦି ଇନାକା ମାନାତ୍‌? ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ତର୍‌ଦାଂ ରାଣ୍‌ ହିଦ୍‌ନାଙ୍ଗା, ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ କସ୍ଟ ହିଦ୍‍ମା!”
8 လျှောက်သည်အကြောင်းကား၊ ညစ်ညူး သောနတ် ၊ ထိုလူ မှ ထွက်သွား လော့ဟု မိန့် တော်မူခဲ့ပြီ။
ଲାଗିଂ ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ହାଲ୍‌ଜି ମାଚାନ୍‌, “ଆଡ଼େ ବାନ୍ୟା ପୁଦା, ଇ ମାନାୟ୍‌ ତାକେଣ୍ଡାଂ ହସି ହାଲା!”
9 ကိုယ်တော်ကလည်း၊ သင် သည် အဘယ် အမည် ရှိသနည်း ဟုမေး တော်မူလျှင် ၊ အကျွန်ုပ် အမည် ကား၊ လေဂေါင် ဖြစ်ပါ၏။ အကျွန်ုပ်တို့သည် အများ ဖြစ် ကြပါ၏ဟု လျှောက် ပြီးမှ ၊
ଆରେ, ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ୱେନ୍‌ବାତାନ୍‌, “ନି ତର୍‌ ଇନା ତର୍‌? ହେୱାନ୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, ନା ତର୍‌ ‘ବାହିନି’ ଲାଗିଂ ଆପେଂ ହେନି!”
10 ၁၀ ထို ပြည် ထဲက အခြားသို့မ နှင် ပါမည့် အကြောင်းများစွာ တောင်းပန် လေ၏။
ପାଚେ, ହେୱାନ୍‌ ହେଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ହେ ବାର୍‌ତ ଅଲ୍‌ଗା ନାସ୍‌ ପକ୍‌ୱାଦାଂ ମାଚାନ୍‌, ହେଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନ୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ବେସି ଗୱାରି କିତାନ୍‌ ।
11 ၁၁ ထို အရပ်၌ တောင် ပေါ်မှာ များစွာ သော ဝက် အစု သည် ကျက်စား လျက်ရှိ ၏။
ହେବେ ମାଡ଼ି କନାତ ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ ର ମାନ୍ଦା ହାରା ଆଜ଼ି ମାଚିକ୍‌ ।
12 ၁၂ နတ်ဆိုးအပေါင်းတို့လည်း၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် ထို ဝက် ထဲသို့ ဝင် ရပါမည်အကြောင်း စေလွှတ် တော်မူပါ ဟု တောင်းပန် ပြန်လျှင် ၊
ଆରେ, ହେୱାଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇଚିକ୍‌, “ହେ ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‍ ବିତ୍ରେ ହଣିକାଜିଙ୍ଗ୍‍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ତା ତାକେ ପକ୍‌ତା ।”
13 ၁၃ ယေရှု သည် ချက်ခြင်းအခွင့် ပေးတော်မူ၏။ ညစ်ညူး သောနတ် တို့သည် ထွက် ၍ ဝက် ထဲသို့ ဝင် သဖြင့် ဝက်အစု သည် အိုင် ကမ်းစောက် ကို တဟုန်တည်းပြေးဆင်း ၍ အိုင် ၌ အသက် ဆုံးကြ၏။ အရေအတွက်အားဖြင့်နှစ်ထောင် လောက် ရှိ၏။
ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ ହେଲ ହିତିଲେ, ବାନ୍ୟା ଜିବୁନିଙ୍ଗ୍‌ ହସି ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ ବିତ୍ରେ ହଟିକ୍‌; ହେବେ ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେ ମାନ୍ଦା ବେସି ତାନ୍ଦ୍ରାତାଙ୍ଗ୍ ହନ୍‍ଚିହାଲ୍‍ଜି ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ଗୁଟିତାଂ ଆର୍ଜି ମୁନ୍ଞ୍ଜି ହାତିଙ୍ଗ୍‌ । ୱିଜ଼ୁ ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ ଆନ୍‌ମାନ୍‌ତାଂ ରି ହାଜାର୍‌ ମାଚିକ୍‌ ।
14 ၁၄ ဝက်ကျောင်း သောသူ တို့သည် ပြေး ၍ မြို့ ရွာ တို့၌ သိတင်းကြားပြော လျှင် ၊ လူများတို့သည် ထို အမူအရာ တို့ကို ကြည့်ရှု အံ့သောငှာထွက်လာ ကြ၏။
ହେୱାକାଂ ହାରାଇ କିଜ଼ି ମାଚି ମାନାୟ୍‌ ହଞ୍ଚି ହାଲ୍‌ଜି ଗାଡ଼୍‌ଦ ଆରେ ନାସ୍‌କୁକାଂ ୱେଚ୍‌ଚାର୍; ହେବେ ଲକୁ ଇନାକା ଗିଟା ଆତାତ୍‌ନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ହୁଡ଼ୁଗା ୱାତାର୍ ।
15 ၁၅ အထံ တော်သို့ ရောက် သောအခါ ၊ နတ်ဆိုး လေဂေါင် စွဲ သောသူ သည်အဝတ်ကိုဝတ် ၍ ပကတိ စိတ် နှင့် ထိုင် နေသည်ကိုမြင် လျှင် ၊ ကြောက်ရွံ့ ခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။
ଆରେ, ହେୱାର୍‌ ଜିସୁ ତାକେ ୱାଜ଼ି ହେ ପୁଦା ଡୁୟାଆତାକାନ୍‍, ଇଚିସ୍‌, ଇନେରିଂ ହିଗ୍‌ଦ ବାହିନି ପୁଦା ଡୁଜ଼ି ମାଚାତ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପିସ୍‌ ହାର୍ଦି ମାନ୍ତ କୁଚ୍‌ଚି ମାନାକା ହୁଡ଼୍‌ଜି ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆତାର୍‌ ।
16 ၁၆ နတ်ဆိုးစွဲ သောသူ ၌၎င်း ၊ ဝက် တို့၌၎င်း၊ အဘယ်သို့ ဖြစ် သည်ကို သိမြင် သောသူ တို့သည် နောက်လာ သောသူ တို့အား ပြန်ကြား ပြီးမှ ၊
ଆରେ, ଇନେର୍‌ ହୁଡ଼୍‌ଜି ମାଚାର୍‌, ହେୱାର୍‌ ହେ ପୁଦା ଆହ୍‌ୟା ଆତାକାନ୍‌ କାଜିଂ ଇନାକା ଗିଟା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌, ହେଦାଂ ଆରି ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ ବିସ୍ରେ ହେୱାର୍‌ ତାକେ ହାଲ୍‌ଜି ବେରଣ୍‌ ୱେଚ୍‌ଚେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌ ।
17 ၁၇ မိမိ တို့ပြည် က ထွက်သွား တော်မူမည်အကြောင်း တောင်းပန် ကြ၏။
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱେର୍‌ ହେୱାର୍‌ ହାନ୍ଦିତାଂ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଗୱାରି କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌ ।
18 ၁၈ လှေ ထဲသို့ ဝင် တော်မူသောအခါ နတ်ဆိုးစွဲ ဘူးသောသူ သည် ကိုယ်တော် နှင့်အတူ ရှိ ပါမည်အကြောင်း တောင်းပန် လျှင် ၊
ପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ଡଙ୍ଗାତ ଦୁମ୍‌ନି ୱେଡ଼ାଲିଂ, ଇମ୍‌ଣି ମାନାୟ୍‌ତିଂ ଆଗେ ପୁଦା ଆସ୍ତି ମାଚାତ୍‌, “ଜିସୁ ତା ଲାହାଂ ମାନି କାଜିଂ ଚାନେକ୍‌ ଚାନେକ୍‌ ଗୱାରି କିତାନ୍‌!”
19 ၁၉ ကိုယ်တော်သည် အခွင့် မ ပေး။. သင်သည် ကိုယ် အိမ် သို့ သွား လော့။ ထာဝရ ဘုရားသည် သနား ခြင်းစိတ် တော်နှင့် သင် ၌ အဘယ်မျှလောက် ကျေးဇူးပြု တော်မူသည်ကို သင် ၏အဆွေအမျိုး တို့အား ပြန်ကြား လော့ ဟု မိန့် တော်မူလျှင် ၊
ମାତର୍‌ ଜିସୁ ହେଲ ହିୱାଦାଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ମି ଇଞ୍ଜ, ମି ୱାସ୍କିନିକାର୍‌ ତାକେ ହାଲା, ପାଚେ ମାପ୍ରୁ ନି କାଜିଂ ଇନା ଇନାକା କାମାୟ୍‌ କିତାତ୍‌ନା ଆରି ନି କାଜିଂ ଇମ୍‌ଣି ଦୟା ଚଚାତାତ୍‌ନା, ହେ ସବୁ ହେୱାରିଂ ୱେଚା ।”
20 ၂၀ ထိုသူသည် သွား ၍ ၊ ယေရှု သည် အဘယ်မျှလောက် ကျေးဇူးပြု တော်မူသည်ကို၊ ဒေကပေါလိ ပြည် တွင် သိတင်းကြားပြော သည်ဖြစ်၍ ၊ ခပ်သိမ်း သောသူတို့သည် အံ့ဩ ခြင်းရှိကြ၏။
ତା ପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ହାଲ୍‌ଜି, ଜିସୁ ହେୱାନ୍‌ କାଜିଂ ଇମ୍‌ଣି ଇମ୍‌ଣି କାମାୟ୍‌ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌, ହେ କାମାୟ୍‌ ଦେକାପଲି, ଇଚିସ୍‌ ଦସ୍‌ଗଟା ଗାଡ଼୍‌ତ ସୁଣାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌, ହେବେ ୱିଜ଼ାକାର୍‌ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି କାବା ଆତାର୍‌ ।
21 ၂၁ ယေရှု သည် ကမ်းတစ်ဘက် သို့ ကူး ပြန် ၍ အိုင် နား မှာ ရှိ တော်မူစဉ်၊ များစွာ သောလူ အပေါင်းတို့သည် အထံ တော်၌ စုဝေး ကြ၏။
ଜିସୁ ଡଙ୍ଗାତାଂ ନାସି ଆରେ ରଗ ଉଲ୍‌ଟି ୱାତାନ୍‌, ତା ପାଚେ ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ଗୁଟିତ ମାନି ସମୁତ ବେସି ହେନି ଲକୁ ତା ଲାଗେ ରୁଣ୍ଡା ଆତାର୍‌ ।
22 ၂၂ ထိုအခါ ယာဣရု အမည် ရှိသော တရားစရပ်မှူး သည်လာ ၍ ကိုယ်တော် ကိုမြင် လျှင်၊ ခြေ တော်ရင်း၌ ပြပ်ဝပ် လျက် ၊ အကျွန်ုပ် ၏ သမီးငယ် သေ လုပါပြီ။
ହେ ପାଦ୍‌ନା ନାଟି କୁଟୁମ୍‌ ଇଲ୍‌ ମୁଣିକା ବିତ୍ରେ ଜାଇରସ୍‌ ତର୍‌ଦାକାନ୍‌ ରକାନ୍‌ ୱାଜ଼ି ହେୱାନିଂ ହୁଡ଼୍‌ଜି କାଲ୍‌କୁ ତାରେନ୍‌ ଡାଣ୍ଡାହାଣ୍‌ ମାକ୍‌ତାନ୍,
23 ၂၃ သို့သော်လည်းကိုယ်တော်သည်ကြွ ၍ သူ့ကို ကယ်တင် ခြင်းငှာ သူ၏အပေါ်၌လက် ကိုတင် တော်မူလျင် အသက် ရှင်ပါလိမ့်မည်ဟု များစွာ တောင်းပန် ၏။
“ଆରେ ବେସି ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, ନା ଗାଡ଼୍‌ ହାତିଲାକେ, ହେଦେଲ୍‌ ଇନେସ୍‌ ରାକ୍ୟା ପାୟାଜ଼ି ଜିନାତ୍‌, ହେଦାଂ କାଜିଂ ଏନେଙ୍ଗ୍‌ ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ କେଇ ଡୁୱା ।”
24 ၂၄ ကိုယ်တော်သည် သူ နှင့်အတူ သွား ၍ များစွာ သော လူ အပေါင်းတို့သည် ကိုယ်တော် ကို ခြံရံ လျက် ထိခိုက်တိုက်မိကြ၏။
ଇବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍‌ ତା ହୁଦାଂ ହାଚାନ୍‌, ଆରି ବେସିହେନି ମାନାୟ୍‌ ହେୱାନ୍‌ ପାଚେ ପାଚେ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌, ଆରେ ହେୱାର୍‌ ତା ଜପି କୁସ୍‌ପିସ୍‌ ମାଚାର୍‌ ।
25 ၂၅ ထိုအခါ တစ်ဆယ့်နှစ် နှစ် ပတ်လုံးသွေး သွန် အနာ စွဲ သောကြောင့် ၊
ହେ ପାଦ୍‌ନା ବାର ବାର୍ହୁ ପାତେକ୍‌ ଗାଗାଡ଼୍‌ ନାଡ୍‌ୱି ରଗ୍‌ନି ର କଗ୍‌ଲେ,
26 ၂၆ များစွာ သော ဆေးသမား တို့လက်၌ အလွန် ခံရ ၍ ၊ ဥစ္စာရှိသမျှ ကုန် သော်လည်း သက်သာ မ ရသည် သာမက ၊ အနာတိုး သော မိန်းမ တစ်ယောက်သည်၊
ଇନେସ୍‌କି ବେସି ଡାକ୍ତର୍‌ ତାଂ ବେସି ଦୁକ୍‌ପାୟା ଆଜ଼ି ଦାନ୍‌ ୱିସ୍ତିଲେପା ଅଲପ୍‍ ପା ହାରା ଆୱାଦାଂ ତାଦେଲ୍‌ ଆଦିକ୍‌ ବେମାର୍‌ ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌ ।
27 ၂၇ ယေရှု ၏သိတင်း တော်ကို ကြား သည်ရှိသော်၊
ହେଦେଲ୍‌ ଜିସୁ ବେରଣ୍‌ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ମାନାୟ୍‌ ବିତ୍ରେ ପାଚ୍‌ ବାଗାଙ୍ଗ୍‌ ୱାଜ଼ି ହେୱାନ୍‌ ହେନ୍ଦ୍ରାନି ଚେଲିଂ ଡୁତାତ୍‌, ଇନାକିଦେଂକି ହେଦେଲ୍‌ ଇଞ୍ଜି ମାଚାତ୍‌,
28 ၂၈ ငါသည် အဝတ် တော်ကိုသာ တို့ လျှင် ချမ်းသာ ရမည်ဟု ဆို သည်နှင့်၊ လူ အစုအဝေးထဲ၌ နောက် တော်သို့ လာ ၍အဝတ် တော်ကို တို့ လေ၏။
“ମାତର୍‍ଜେ ହେ ହେନ୍ଦ୍ରା ଡ଼ୁତାଂଚି ଆନ୍‌ ଉଜ୍‌ ଆନାଙ୍ଗ୍‌ ।”
29 ၂၉ ထိုခဏခြင်း တွင် အသွေး စုဝေး ရာခန်းခြောက် သည်ဖြစ်၍ ၊ ထို ရောဂါ နှိပ်စက်ခြင်းနှင့် ကင်းလွတ် ပြီဟု မိမိ ကိုယ် ၌သိ လေ၏။
ହେ ଦାପ୍ରେ ତା ନେତେର୍‌ ହନାକା ଟେବା ଆତାତ୍‌, ଆରେ ହେଦେଲ୍‌ ଜେ ରଗ୍‌ତାଂ ଉଜ୍‌ ଆତାତ୍‌ନ୍ନା, ଇଦାଂ ହେଦେଲ୍‌ ତା ଗାଗାଡ଼୍‌ତ ପୁଚାତ୍‍ ।
30 ၃၀ ယေရှု သည် မိမိ ကိုယ်မှ တန်ခိုး ထွက် သည်ကို ချက်ခြင်း သိ တော်မူလျှင် လူအစုအဝေး ၌ နောက်သို့လှည့် ၍၊ ငါ့ အဝတ် ကို အဘယ်သူ တို့ သနည်း ဟု မေး တော်မူ၏။
ହେ ଦାପ୍ରେ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗ୍‌ ସାକ୍ତି ହଜ଼ି ହାନାକା ମାନ୍ତ ପୁଞ୍ଜି, ମାନାୟ୍‌ ବିତ୍ରେ ଜେଣ୍‌ପାଡ଼୍‌କା ମାସ୍‌ଦି ଇଚାନ୍‌, “ଇନେର୍‌ ନା ହେନ୍ଦ୍ରା ଡୁତ୍‌ତାର୍‌?”
31 ၃၁ တပည့် တော်တို့က၊ လူ အစုအဝေးသည် ကိုယ်တော် အား ထိခိုက် ကြသည်ကိုမြင် လျက်ပင်၊ ငါ့ ကို အဘယ်သူ တို့ သနည်းဟုမေး တော်မူပါသည်တကားဟု လျှောက် ကြသော်လည်း ၊
ତା ଚେଲାହିର୍‌ ହେୱାନିଂ ଇଚାର୍‌, “ଏନେଙ୍ଗ୍‍ତ ହୁୁଡୁନାୟା, ମାନାୟାର୍‌ ନି ଜପି କୁସ୍‌ପା ଆଦ୍‌ନାରା, ଆରି ଏନ୍‌ ଇନାୟା, ଇନେର୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଡୁତ୍‌ତାର୍‌?”
32 ၃၂ ကိုယ်တော်သည် ထိုသို့ ပြု သောသူ ကိုမြင် ခြင်းငှာ၊ ပတ်လည် သို့ ကြည့်ရှုတော်မူ၏။
ମାତର୍‌ ଜେ ଇଦାଂ କିଜ଼ି ମାଚାତ୍‌, ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍‌ଦେଂ ହେୱାନ୍‌ ଚାରିବେଣ୍‌ତାଂ କାଣ୍‌କୁ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌ ।
33 ၃၃ ထို မိန်းမ သည်ကိုယ် ၌အဘယ်သို့ ဖြစ် သည်ကိုသိ သောကြောင့် ကြောက်ရွံ့ တုန်လှုပ် လျက် အထံ တော်သို့ လာ ပြီးလျှင် ၊ ပြပ်ဝပ် ၍ ထိုအကြောင်းရှိသမျှ ကို အဟုတ်အမှန် ကြားလျှောက် လေ၏။
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେ କଗ୍‌ଲେ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ସବୁ ଗିଟା ଆତାକା, ଆରେ ହେଦାଂ ପୁଞ୍ଜି ପାଣ୍ଡ୍ରୁତିଂ ତ୍ରିଗ୍‌ଜି ତ୍ରିଗ୍‌ଜି ୱାଜ଼ି ହେୱାନିଂ ଡାଣ୍ଡାହାଡ଼୍‌ ମାଗ୍‌ଜି ୱିଜ଼ୁ ହାତ୍‌ପା କାତା ହେୱାନିଂ ୱେଚ୍‌ଚାତ୍‌ ।
34 ၃၄ ကိုယ်တော်ကလည်း ၊ ငါ့သမီး ၊ သင် ၏ယုံကြည် ခြင်းသည် သင့် အနာကိုငြိမ်း စေပြီ။ ငြိမ်ဝပ် စွာ သွား လော့။ ရောဂါ နှိပ်စက်ခြင်းနှင့် ကင်းလွတ် စေ “ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ତା ପାଚେ ଜିସୁ ହେଦେଲିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଏ କଇ, ନି ପାର୍ତିତାଂ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଉଜ୍‌ କିଜ଼ି ମାଞ୍ଜ୍‌ନାତ୍ । ଏନ୍‌ ସୁସ୍ତାତାଂ ହାଲା, ଆରେ ନି ରଗ୍‌ତାଂ ଉଜ୍‌ ଆଜ଼ି ମାନା ।”
35 ၃၅ ထိုသို့ မိန့် တော်မူစဉ် တွင်တရားစရပ်မှူး အိမ် မှ လူလာ ၍ ၊ ကိုယ်တော် ၏သမီး သေ ပါပြီ။ အဘယ်ကြောင့် ဆရာ ကို နှောင့်ရှက် သေး သနည်းဟု ဆို ကြ၏။
ହେୱାନ୍‌ ଇ ବେରଣ୍‌ ଇନିହିଙ୍ଗ୍, ତା ନାଟି ମୁଣିକା ଇଞ୍ଜି ଲକୁ ୱାଜ଼ି ଇଚାର୍‌, “ନି ଗାଡ଼୍‌ ହାତାତେ । ଗୁରୁଙ୍ଗ୍‌ ଇନାକିଦେଂ ଆରେ କସ୍ଟ ହିନାୟା?”
36 ၃၆ ထို စကား ကို ယေရှု သည်ကြား လျှင်၊ မ ကြောက် ကြနှင့်။ ယုံကြည် ခြင်းစိတ်တခုသာ ရှိစေလော့ ဟု တရားစရပ်မှူး အား ချက်ခြင်းမိန့် တော်မူ၏။
ମାତର୍‌ ଜିସୁ ହେ ବେରଣ୍‌ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ୱେନ୍‌ୱିତି ଲାକେ ଆଜ଼ି ନାଟି ମୁଣିକାଂ ଇଚାନ୍‌, “ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆମା, ଜେ ମାତର୍‌ ପାର୍ତି କିୟା ।”
37 ၃၇ ပေတရု ၊ ယာကုပ် ၊ ယာကုပ် ၏ညီ ယောဟန် မှတစ်ပါး အဘယ်သူ ကိုမျှမ လိုက် စေ ဘဲ၊
ପାଚେ, ଜିସୁ ପିତର୍‌ ଜାକୁବ୍‌ ଆରେ ତା ଟଣ୍ଡାହି ଜହନ୍‌ ପିସ୍ତି ଆରେ ଇନେରିଂ ପା ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ହିୱାତାନ୍ ।
38 ၃၈ တရားစရပ်မှူး အိမ် သို့ ရောက် ၍ အုန်းအုန်းသဲသဲ ပြုကြသည်ကို၎င်း မြင် တော်မူလျှင် ၊
ହେୱାର୍‌ କୁଟୁମ୍‌ନି ମୁଡ଼୍‌ଦାକାନ୍‌ ଇଞ୍ଜ ୱାଜ଼ି, ହେୱାନ୍‌ ଇଞ୍ଜ ଆଡ଼ାକୁକା ଆନାକା ଆରେ ବିଲ୍‌କି ଆଜ଼ି ଆଡ଼୍‌ବାନାକା ହୁଡ଼୍‌ତାର୍‌,
39 ၃၉ အတွင်းသို့ဝင် ၍ သင်တို့သည် အဘယ်ကြောင့် အုန်းအုန်းသဲသဲ ပြု၍ ငိုကြွေး ကြသနည်း။ သူငယ် သေ သည်မ ဟုတ်အိပ်ပျော် သည်” ဟု မိန့် တော်မူသော်၊
ଆରି ବିତ୍ରେ ହାଲ୍‌ଜି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଇନାକିଦେଂ ଆଡ଼ାକୁକା ଆନାଦେରା? କଇହିମ୍‌ଣା ହାୱାତାତ୍‌ନା, ମାତର୍‌ ହୁଞ୍ଜ୍‌ନାତା ହେବେ ହେୱାର୍‌ ହେୱାନିଂ କିଜାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌!”
40 ၄၀ ထိုသူတို့သည် ပြက်ယယ်ပြု ကြ၏။ ထိုသူ ရှိသမျှ တို့ကို ပြင်သို့ ထွက် စေပြီးမှသူငယ် ၏ မိဘ တို့ကို၎င်း ၊ ကိုယ်တော် နှင့် ပါသောသူ တို့ကို၎င်း ခေါ် ပြီးလျှင် ၊ သူငယ် လျောင်း ရာအရပ် သို့ ဝင် ၍ ၊
ମାତର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ୱିଜ଼ାକାରିଂ ବାର୍ତ ହପ୍‌ଚି କଇହିମ୍‌ଣା ତେହିଙ୍ଗ୍‌ ଲାତ୍ରାହିଙ୍ଗ୍‌ ଆରେ ତା ହାଙ୍ଗ୍‌ଦା କାରିଂ ଅଜ଼ି ହାଲ୍‌ଜି, କଇହିମ୍‌ଣା ଇମେତାକେ ମାଚାତ୍‌, ହେ ବାହାତ ହଣ୍‌ଗାତାର୍,
41 ၄၁ သူငယ် ၏လက် ကို ကိုင် တော်မူလျှက် ၊ တလိသ ကုမိ ဟု မိန့် တော်မူ၏။ အနက် ကား၊ မိန်းမငယ် ထ လော့ ငါဆို ၏ဟု ဆိုလို သတည်း။
ଆରେ ହିମ୍‌ଣାତି କେଇ ଆସ୍ତି ହେଦେଲିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଟଲିତାକୁମ୍,” ଇଚିସ୍‌ “ଏ କଇ ହିମ୍‌ଣା, ଆନ୍‌ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଞ୍ଜ୍‌ନାଙ୍ଗା, ନିଙ୍ଗା!”
42 ၄၂ ထိုခဏခြင်း တွင် မိန်းမငယ် သည် ထ ၍ လှမ်းသွား ၏။ သူသည် တစ်ဆယ့်နှစ် နှစ် အရွယ်ရှိ ၏။ ထိုသူတို့ သည် အလွန် မိန်းမော တွေဝေခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။
ହେ ଦାପ୍ରେ କଇହିମ୍‌ଣା ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ବୁଲାଆଦେଂ ଲାଗାତାତ୍‌; ହେ କଇହିମ୍‌ଣା ବୟସ୍‍ ବାର ବାର୍ହୁ ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌ । ହେବେ ହେୱାର୍‌ ୱିଜ଼ାକାର୍‌ କାବା ଆଜ଼ି ହାଚାର୍‌ ।
43 ၄၃ ထို အမူအရာကို အဘယ်သူ မျှမသိ စေမည်အကြောင်း ၊ ထိုသူ တို့ကို ကျပ်တည်း စွာ ပညတ် တော်မူ၍ ၊ “သူ့ အား စားစရာ ပေး လော့ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ଆରେ, ଇନେର୍‌ପା ଜେ ଇ ବିସ୍ରେ ପୁନୁର୍‌, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ ଡାଟ୍‌କିଜ଼ି ବଲ୍‌ ହିତାନ୍‌, ଆରେ “ହେ କଇହିମ୍‌ଣାଂ ଇଚୁଟିଂ ତିନାକା ହିଦେଂ ୱେଚ୍‌ଚାନ୍‌ ।”

< မာကု 5 >