မာကု 3
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁଃ ପୁନ ର୍ଭଜନଗୃହଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟସ୍ତସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ଶୁଷ୍କହସ୍ତ ଏକୋ ମାନୱ ଆସୀତ୍|
2 ၂ ဥပုသ်နေ့ ၌ သူ ၏ရောဂါကိုငြိမ်း စေမည် မငြိမ်းစေမည်ကို ထိုသူတို့သည် ကိုယ်တော် ၌ အပြစ်တင် ခွင့်ကို ရှာ၍ချောင်းကြည့် ကြ၏။
ସ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ତମରୋଗିଣଂ କରିଷ୍ୟତି ନୱେତ୍ୟତ୍ର ବହୱସ୍ତମ୍ ଅପୱଦିତୁଂ ଛିଦ୍ରମପେକ୍ଷିତୱନ୍ତଃ|
ତଦା ସ ତଂ ଶୁଷ୍କହସ୍ତଂ ମନୁଷ୍ୟଂ ଜଗାଦ ମଧ୍ୟସ୍ଥାନେ ତ୍ୱମୁତ୍ତିଷ୍ଠ|
4 ၄ ဥပုသ်နေ့ ၌ ကျေးဇူး ပြုအပ် သလော၊ သူ့အကျိုးကိုဖျက်ဆီး အပ်သလော၊ အသက် ကို ကယ် အပ်သလော၊ သတ် အပ်သလော ဟု ပရိသတ် တို့အား မေး တော်မူလျှင် ၊ ထိုသူတို့သည် တိတ်ဆိတ် စွာနေကြ၏။
ତତଃ ପରଂ ସ ତାନ୍ ପପ୍ରଚ୍ଛ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ହିତମହିତଂ ତଥା ହି ପ୍ରାଣରକ୍ଷା ୱା ପ୍ରାଣନାଶ ଏଷାଂ ମଧ୍ୟେ କିଂ କରଣୀଯଂ? କିନ୍ତୁ ତେ ନିଃଶବ୍ଦାସ୍ତସ୍ଥୁଃ|
5 ၅ ထိုအခါ အမျက် တော်နှင့် သူ တို့ကို ပတ်လည်ကြည့်ရှု ၍ သူ တို့စိတ် နှလုံးမိုက် သောကြောင့် ဝမ်းနည်း တော်မူခြင်းရှိလျက်၊ သင် ၏လက် ကိုဆန့် လော့ ဟု ထိုသူ အား မိန့် တော်မူ၍ သူသည် မိမိလက်ကိုဆန့် လျှင် ၊ ထို လက် သည် လက်တစ်ဘက်ကဲ့သို့ပကတိ ဖြစ်လေ၏။
ତଦା ସ ତେଷାମନ୍ତଃକରଣାନାଂ କାଠିନ୍ୟାଦ୍ଧେତୋ ର୍ଦୁଃଖିତଃ କ୍ରୋଧାତ୍ ଚର୍ତୁଦଶୋ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍ ତଂ ମାନୁଷଂ ଗଦିତୱାନ୍ ତଂ ହସ୍ତଂ ୱିସ୍ତାରଯ, ତତସ୍ତେନ ହସ୍ତେ ୱିସ୍ତୃତେ ତଦ୍ଧସ୍ତୋଽନ୍ୟହସ୍ତୱଦ୍ ଅରୋଗୋ ଜାତଃ|
6 ၆ ထိုအခါ ဖာရိရှဲ တို့သည်ထွက် ၍ ကိုယ်တော် ကို အဘယ်သို့ ဖျက်ဆီး ရအံ့နည်းဟု ဟေရုဒ် တပည့်တို့နှင့် ချက်ခြင်း တိုင်ပင် ကြ၏။
ଅଥ ଫିରୂଶିନଃ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ତଂ ନାଶଯିତୁଂ ହେରୋଦୀଯୈଃ ସହ ମନ୍ତ୍ରଯିତୁମାରେଭିରେ|
ଅତଏୱ ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ସ୍ଥାନଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସହ ପୁନଃ ସାଗରସମୀପଂ ଗତଃ;
8 ၈ ယေရုရှလင် မြို့မှစသော ယုဒ ပြည်၊ ဣဒုမဲ ပြည်၊ ယော်ဒန် မြစ်တစ်ဘက် မှ လာကြသောလူ များ အပေါင်း တို့နှင့် တုရု မြို့၊ ဇိဒုန် မြို့ ပတ်ဝန်းကျင် အရပ်တို့မှ လာကြသော လူများ အပေါင်း တို့သည် ပြု တော်မူသမျှ ကို ကြား လျှင် အထံ တော်သို့ လာ ကြ၏။
ତତୋ ଗାଲୀଲ୍ୟିହୂଦା-ଯିରୂଶାଲମ୍-ଇଦୋମ୍-ଯର୍ଦନ୍ନଦୀପାରସ୍ଥାନେଭ୍ୟୋ ଲୋକସମୂହସ୍ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଗତଃ; ତଦନ୍ୟଃ ସୋରସୀଦନୋଃ ସମୀପୱାସିଲୋକସମୂହଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ମହାକର୍ମ୍ମଣାଂ ୱାର୍ତ୍ତଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତସ୍ୟ ସନ୍ନିଧିମାଗତଃ|
9 ၉ လူ များတို့သည် ကိုယ်တော် ကိုဝန်းရံ၍ မ ထိခိုက် စေမည်အကြောင်း ၊ ကိုယ်တော် ၏အနီးအပါးတွင် လှေ တစင်းကို အမြဲရှိ စေခြင်းငှာ တပည့် တော်တို့အား အမိန့် တော်ရှိ၏။
ତଦା ଲୋକସମୂହଶ୍ଚେତ୍ ତସ୍ୟୋପରି ପତତି ଇତ୍ୟାଶଙ୍କ୍ୟ ସ ନାୱମେକାଂ ନିକଟେ ସ୍ଥାପଯିତୁଂ ଶିଷ୍ୟାନାଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
10 ၁၀ အကြောင်းမူကား ၊ လူများ တို့အား ချမ်းသာ ပေးတော်မူသောကြောင့် ၊ ရောဂါ ဝေဒနာ နှိပ်စက် သောသူ ရှိသမျှ တို့သည် ကိုယ်တော် ကို တို့ ခြင်းငှာ တွန်း ကြ၏။
ଯତୋଽନେକମନୁଷ୍ୟାଣାମାରୋଗ୍ୟକରଣାଦ୍ ୱ୍ୟାଧିଗ୍ରସ୍ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତଂ ସ୍ପ୍ରଷ୍ଟୁଂ ପରସ୍ପରଂ ବଲେନ ଯତ୍ନୱନ୍ତଃ|
11 ၁၁ ညစ်ညူး သောနတ် တို့သည်လည်း ကိုယ်တော် ကိုမြင် သောအခါ ပြပ်ဝပ် ၍၊ ကိုယ်တော် သည် ဘုရားသခင် ၏သား တော်ဖြစ် တော်မူသည်ဟု ဟစ်ကြော် ကြ၏။
ଅପରଞ୍ଚ ଅପୱିତ୍ରଭୂତାସ୍ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତଚ୍ଚରଣଯୋଃ ପତିତ୍ୱା ପ୍ରୋଚୈଃ ପ୍ରୋଚୁଃ, ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରଃ|
କିନ୍ତୁ ସ ତାନ୍ ଦୃଢମ୍ ଆଜ୍ଞାପ୍ୟ ସ୍ୱଂ ପରିଚାଯିତୁଂ ନିଷିଦ୍ଧୱାନ୍|
13 ၁၃ ထိုအခါ ကိုယ်တော်သည် တောင် ပေါ်သို့ တက် ၍ အလို တော်ရှိသောသူ တို့ကို ခေါ် တော်မူလျှင် ၊ အထံ တော်သို့ လာ ကြ၏။
ଅନନ୍ତରଂ ସ ପର୍ୱ୍ୱତମାରୁହ୍ୟ ଯଂ ଯଂ ପ୍ରତିଚ୍ଛା ତଂ ତମାହୂତୱାନ୍ ତତସ୍ତେ ତତ୍ସମୀପମାଗତାଃ|
ତଦା ସ ଦ୍ୱାଦଶଜନାନ୍ ସ୍ୱେନ ସହ ସ୍ଥାତୁଂ ସୁସଂୱାଦପ୍ରଚାରାଯ ପ୍ରେରିତା ଭୱିତୁଂ
15 ၁၅ နတ်ဆိုး တို့ကို နှင်ထုတ် နိုင်သောအခွင့် နှင့် စေလွှတ် ခြင်းငှာ ၎င်း၊ တစ်ကျိပ် နှစ်ပါးသောသူ တည်းဟူသော၊
ସର୍ୱ୍ୱପ୍ରକାରୱ୍ୟାଧୀନାଂ ଶମନକରଣାଯ ପ୍ରଭାୱଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯିତୁଞ୍ଚ ନିଯୁକ୍ତୱାନ୍|
ତେଷାଂ ନାମାନୀମାନି, ଶିମୋନ୍ ସିୱଦିପୁତ୍ରୋ
17 ၁၇ မိုဃ်းကြိုး သား ဟု ဆိုလို သော ဗောနေရဂက် အမည် သစ်ကို ပေး တော်မူသော ဇေဗေဒဲ ၏သား နှစ် ယောက်ယာကုပ် နှင့် ယောဟန် ၊
ଯାକୂବ୍ ତସ୍ୟ ଭ୍ରାତା ଯୋହନ୍ ଚ ଆନ୍ଦ୍ରିଯଃ ଫିଲିପୋ ବର୍ଥଲମଯଃ,
ମଥୀ ଥୋମା ଚ ଆଲ୍ଫୀଯପୁତ୍ରୋ ଯାକୂବ୍ ଥଦ୍ଦୀଯଃ କିନାନୀଯଃ ଶିମୋନ୍ ଯସ୍ତଂ ପରହସ୍ତେଷ୍ୱର୍ପଯିଷ୍ୟତି ସ ଈଷ୍କରିଯୋତୀଯଯିହୂଦାଶ୍ଚ|
ସ ଶିମୋନେ ପିତର ଇତ୍ୟୁପନାମ ଦଦୌ ଯାକୂବ୍ୟୋହନ୍ଭ୍ୟାଂ ଚ ବିନେରିଗିଶ୍ ଅର୍ଥତୋ ମେଘନାଦପୁତ୍ରାୱିତ୍ୟୁପନାମ ଦଦୌ|
20 ၂၀ ထိုသူ တို့သည် အိမ် သို့ ဝင် ကြလျှင် ၊ အစာ ကို မ စား နိုင် သည့်တိုင်အောင် လူ များတို့သည် တစ်ဖန် စုဝေး ကြပြန်၏။
ଅନନ୍ତରଂ ତେ ନିୱେଶନଂ ଗତାଃ, କିନ୍ତୁ ତତ୍ରାପି ପୁନର୍ମହାନ୍ ଜନସମାଗମୋ ଽଭୱତ୍ ତସ୍ମାତ୍ତେ ଭୋକ୍ତୁମପ୍ୟୱକାଶଂ ନ ପ୍ରାପ୍ତାଃ|
21 ၂၁ ကိုယ်တော် ၏ အဆွေအမျိုး တို့သည်ကြား လျှင် ၊ သူသည် အရူး ဖြစ်၏ဟုဆို ၍ ကိုယ်တော် ကို ဘမ်းဆီး ခြင်းငှာထွက်သွား ကြ၏။
ତତସ୍ତସ୍ୟ ସୁହୃଲ୍ଲୋକା ଇମାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ସ ହତଜ୍ଞାନୋଭୂଦ୍ ଇତି କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ତଂ ଧୃତ୍ୱାନେତୁଂ ଗତାଃ|
22 ၂၂ ယေရုရှလင် မြို့မှ လာ သော ကျမ်းပြု ဆရာတို့ကလည်း ၊ သူသည် ဗေလဇေဗုလ စွဲ သောသူဖြစ်၏။ နတ်ဆိုး မင်း ကို အမှီပြု ၍ နတ်ဆိုး တို့ကို နှင်ထုတ် သည်ဟု ဆို ကြ၏။
ଅପରଞ୍ଚ ଯିରୂଶାଲମ ଆଗତା ଯେ ଯେଽଧ୍ୟାପକାସ୍ତେ ଜଗଦୁରଯଂ ପୁରୁଷୋ ଭୂତପତ୍ୟାବିଷ୍ଟସ୍ତେନ ଭୂତପତିନା ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯତି|
23 ၂၃ ကိုယ်တော်သည် သူ တို့ကိုခေါ် ၍ ဥပမာ ကို ဆောင်တော်မူလျက်၊ စာတန် သည် စာတန် ကို အဘယ်သို့ နှင်ထုတ် နိုင် သနည်း။”
ତତସ୍ତାନାହୂଯ ଯୀଶୁ ର୍ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତୈଃ କଥାଂ କଥିତୱାନ୍ ଶୈତାନ୍ କଥଂ ଶୈତାନଂ ତ୍ୟାଜଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
କିଞ୍ଚନ ରାଜ୍ୟଂ ଯଦି ସ୍ୱୱିରୋଧେନ ପୃଥଗ୍ ଭୱତି ତର୍ହି ତଦ୍ ରାଜ୍ୟଂ ସ୍ଥିରଂ ସ୍ଥାତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
ତଥା କସ୍ୟାପି ପରିୱାରୋ ଯଦି ପରସ୍ପରଂ ୱିରୋଧୀ ଭୱତି ତର୍ହି ସୋପି ପରିୱାରଃ ସ୍ଥିରଂ ସ୍ଥାତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
26 ၂၆ စာတန် သည် မိမိ တစ်ဘက် ၌ ထ ၍ မိမိနှင့် မသင့်မတင့်ကွဲပြား လျှင် မ တည် နိုင် ဘဲ ဆုံး ခြင်းသို့ ရောက် လိမ့်မည်။”
ତଦ୍ୱତ୍ ଶୈତାନ୍ ଯଦି ସ୍ୱୱିପକ୍ଷତଯା ଉତ୍ତିଷ୍ଠନ୍ ଭିନ୍ନୋ ଭୱତି ତର୍ହି ସୋପି ସ୍ଥିରଂ ସ୍ଥାତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି କିନ୍ତୂଚ୍ଛିନ୍ନୋ ଭୱତି|
27 ၂၇ သူရဲ ကို ရှေးဦးစွာ မ ချည် မနှောင်လျှင် ၊ သူ၏ အိမ် သို့ ဝင် ၍ သူ ၏ဥစ္စာ ကို အဘယ်သူ မျှမလု မ ယူနိုင် ။ သူရဲ ကိုချည်နှောင်ပြီးမှ သူ ၏အိမ် ကို လုယူ နိုင်၏။”
ଅପରଞ୍ଚ ପ୍ରବଲଂ ଜନଂ ପ୍ରଥମଂ ନ ବଦ୍ଧା କୋପି ତସ୍ୟ ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଲୁଣ୍ଠଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି, ତଂ ବଦ୍ୱ୍ୱୈୱ ତସ୍ୟ ଗୃହସ୍ୟ ଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଲୁଣ୍ଠଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
28 ၂၈ ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ ပြစ်မှား သောအပြစ် အမျိုးမျိုး ၊ ဘုရားကို ကဲ့ရဲ့ သောအပြစ်အမျိုးမျိုးရှိသမျှ တို့နှင့် လွတ်စေခြင်းအခွင့်ကို လူ သား တို့သည် ရနိုင်ကြ၏။”
ଅତୋହେତୋ ର୍ୟୁଷ୍ମଭ୍ୟମହଂ ସତ୍ୟଂ କଥଯାମି ମନୁଷ୍ୟାଣାଂ ସନ୍ତାନା ଯାନି ଯାନି ପାପାନୀଶ୍ୱରନିନ୍ଦାଞ୍ଚ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତେଷାଂ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱେଷାମପରାଧାନାଂ କ୍ଷମା ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି,
30 ၃၀ အဘယ်ကြောင့် ဤသို့ မိန့်တော်မူသနည်းဟူမူကား၊ ကိုယ်တော်သည် ညစ်ညူး သောနတ် စွဲ သောသူ ဖြစ်သည်ဟု ဆို ကြသတည်း။
ତସ୍ୟାପୱିତ୍ରଭୂତୋଽସ୍ତି ତେଷାମେତତ୍କଥାହେତୋଃ ସ ଇତ୍ଥଂ କଥିତୱାନ୍|
31 ၃၁ ထိုအခါ မယ်တော် နှင့် ညီ တော်တို့သည်လာ ၍ ပြင် မှာရပ် နေလျက် ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူကို ကိုယ်တော် ထံသို့ စေလွှတ် ၍ ခေါ် ကြ၏။
ଅଥ ତସ୍ୟ ମାତା ଭ୍ରାତୃଗଣଶ୍ଚାଗତ୍ୟ ବହିସ୍ତିଷ୍ଠନତୋ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରେଷ୍ୟ ତମାହୂତୱନ୍ତଃ|
32 ၃၂ ခြံရံ လျက်ထိုင် သောသူများ တို့က၊ မယ်တော် နှင့် ညီ တော်တို့သည် ကိုယ်တော် ကိုရှာ လျက် ပြင် မှာရှိကြပါ၏ဟုလျှောက် လျှင် ၊
ତତସ୍ତତ୍ସନ୍ନିଧୌ ସମୁପୱିଷ୍ଟା ଲୋକାସ୍ତଂ ବଭାଷିରେ ପଶ୍ୟ ବହିସ୍ତୱ ମାତା ଭ୍ରାତରଶ୍ଚ ତ୍ୱାମ୍ ଅନ୍ୱିଚ୍ଛନ୍ତି|
ତଦା ସ ତାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ ମମ ମାତା କା ଭ୍ରାତରୋ ୱା କେ? ତତଃ ପରଂ ସ ସ୍ୱମୀପୋପୱିଷ୍ଟାନ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ପ୍ରତି ଅୱଲୋକନଂ କୃତ୍ୱା କଥଯାମାସ
ପଶ୍ୟତୈତେ ମମ ମାତା ଭ୍ରାତରଶ୍ଚ|
ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟେଷ୍ଟାଂ କ୍ରିଯାଂ କରୋତି ସ ଏୱ ମମ ଭ୍ରାତା ଭଗିନୀ ମାତା ଚ|
