မာကု 15
1 ၁ နံနက် အချိန်တွင် ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့သည် မ ဆိုင်းမလင့်ဘဲ လူ အကြီးအကဲ၊ ကျမ်းပြု ဆရာ၊ လွှတ် အရာရှိအပေါင်း တို့နှင့် တိုင်ပင် ခြင်းကိုပြု၍၊ ယေရှု ကိုချည်နှောင် ပြီးလျှင် ၊ ပိလတ် မင်းထံသို့ဆောင်သွား ၍ အပ် လိုက်ကြ၏။
୧ଲା଼ଇ ୱେ଼ୟାଲିଏ ବେ଼ରଣି ମାଣ୍ତାତାରି, ଇଚିହିଁ ଲ଼କୁତି କାଜାରି ଇଞ୍ଜାଁ ମେ଼ରା ପୁନାରି ତଲେ କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ବେ଼ରଣି କିହାନା କାତା ଆ଼ତେରି । ଜୀସୁଇଁ ଦସ୍ପା ଅ଼ହାନା ପିଲାତ କେୟୁତା ହେର୍ପିତେରି ।
2 ၂ ပိလတ် မင်းက၊ သင် သည် ယုဒ ရှင်ဘုရင် မှန် သလောဟု ကိုယ်တော် ကိုမေး လျှင် ၊ မင်းကြီး မေး သည်အတိုင်းမှန်သည်” ဟု မိန့် တော်မူ၏။
୨ପିଲାତ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେସି, “ନୀନୁ କି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି ରାଜା?” ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁଏ ଏଲେ ଇଞ୍ଜିମାଞ୍ଜି ।”
୩ଇଞ୍ଜାଁ କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଜୀସୁ କ଼ପାଟି ହା଼ରେକା କାତାୟାଁ ୱେସ୍ତେରି ।
4 ၄ တစ်ဖန် ပိလတ် မင်းက၊ သင်သည် တစ်ခွန်း ကိုမျှပြန် ၍ မ ပြောသလော။ သင့် တစ်ဘက်၌ အဘယ်မျှလောက် သက်သေခံ ကြသည်ကို ကြည့် ပါဟု မေးမြန်း ပြောဆို သော်လည်း ၊
୪ଏମ୍ବାଟିଏ ପିଲାତ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ୱେଚେସି, “ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ୱେସିମାଞ୍ଜଅତି? ମେହ୍ମୁ ଈୱାରି ନୀ କ଼ପାଟି ହା଼ରେକା କାତା ଜ଼ଲିମାନେରି ।”
୫ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ନି ହା଼ଡା ଜ଼ଲାଆତେସି, ଏଚେଟିଏ ପିଲାତ କାବା ଆ଼ତେସି ।
6 ၆ ထိုပွဲ ၌ မြို့ဝန်မင်းသည် အကျဉ်း ထားသောသူတို့တွင်၊ လူများတောင်း သောသူ တစ် ယောက်ယောက်ကို လွှတ် တတ်၏။
୬ସାମା ପାର୍ବୁ ବେ଼ଲାତା ଲ଼କୁ ଆମିନି କାୟିଦିତା ମାଚାଣାଇଁ ରୀସିମାଚେରି, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପିଲାତ ଏ଼ୱାରି ତାକି ପିସିମାଚେସି ।
7 ၇ ထိုအခါ ပုန်ကန် ၍ လူအသက်ကိုသတ် သော အပြစ်သင့် သော ဗာရဗ္ဗ အမည် ရှိသောသူ တစ်ယောက် သည်၊ ပုန်ကန် သောအပေါင်းအဘော်တို့နှင့်တကွ အကျဉ်းခံ လျက်ရှိ၏။
୭ଆମିନି ଗଡ଼୍ହା ଗାଟାରି ଗଡ଼୍ହା ବେ଼ଲାତା ଲ଼କୁଣି ପା଼ୟାମାଚେରି, ଏ଼ୱାରିତଲେ ବାରବା ଦ଼ରୁଗାଟାସି କାୟିଦିତା ମାଚେସି ।
୮ଏ଼ଦାଆଁତାକି ତାନି ମେ଼ରା ଲେହେଁ କିହାଲି ପିଲାତଇଁ ବାତିମା଼ଲିତେରି ।
୯ଏମ୍ବାଟିଏ ପିଲାତ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁ ଅଣ୍ପିମାଞ୍ଜେରି? ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେତାକି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି ରାଜାଇଁ ପିସାହିୟାଇଁ?”
10 ၁၀ အဘယ်ကြောင့် ဤသို့မေးသနည်းဟူမူကား၊ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့သည် မနာလို သောစိတ်နှင့် ယေရှု ကိုအပ်နှံ ကြောင်း ကိုသိ ၏။
୧୦ଇଚିହିଁ କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଡା଼ହାରା ତଲେ ହେର୍ପାମାଚେରି, ଏ଼ଦାଆଁ ଏ଼ୱାସି ପୁଚେସି ।
11 ၁၁ ပိလတ်မင်းသည် ယေရှုကိုမလွှတ်၊ ဗာရဗ္ဗ ကို လွှတ် စေခြင်းငှာ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့သည် လူအစုအဝေး ကို နှိုးဆော် ကြ၏။
୧୧ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ୱାରି ତାକି ବାରବାଇଁ ପିହ୍ନେସି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଲ଼କୁଣି ୱେସ୍ତେରି ।
12 ၁၂ တစ်ဖန် ပိလတ် မင်းက၊ ယုဒ ရှင်ဘုရင် ဟု သင်တို့ခေါ်ဝေါ် သောသူ ကိုအဘယ်သို့ ပြု ရမည်နည်းဟု မေးမြန်း သော်၊
୧୨ସାମା ପିଲାତ ୱେଣ୍ତେ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆତିହିଁ ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି ରାଜା ଇଞ୍ଜିଁ ମାଞ୍ଜେରି, ଜୀସୁଇଁ ନା଼ନୁ ଏ଼ନାଆଁ କିଇଁ?”
୧୩ଲ଼କୁ ବାରେ କା଼ଲ୍ୱି ଆ଼ହାନା ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ସି ଏକ୍ଦୁ ।”
14 ၁၄ ပိလတ် မင်းကလည်း၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း၊ အဘယ် အပြစ် ကို ပြု ဘိသနည်းဟု မေး လျှင်၊ ထိုသူ ကိုလက်ဝါးကပ်တိုင် မှာ ရိုက်ထားပါဟု လူ များတို့သည်သာ၍ ဟစ် ကြ၏။
୧୪ଏମ୍ବାଟିଏ ପିଲାତ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେଚେସି, “ଏ଼ନାଆଁତାକି ଏ଼ୱାସି ଏ଼ନି ଦ଼ହ କିହାମାନେସି?” ସାମା ଏ଼ୱାରି ଗାଡି କା଼ଲ୍ୱି ଆ଼ହାନା ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ସି ଏକ୍ଦୁ ।”
15 ၁၅ ပိလတ် မင်းသည်လည်း လူ များတို့၏စိတ်ကို ပြေစေခြင်းငှာအလိုရှိ ၍၊ ဗာရဗ္ဗ ကို သူ တို့အား လွှတ် လေ ၏။ ယေရှု ကိုကား၊ ရိုက် ပြီးလျှင် လက်ဝါးကပ်တိုင် မှာ သတ်စေခြင်းငှာ အပ် လိုက်လေ၏။
୧୫ଏଚେଟିଏ ପିଲାତ ଲ଼କୁଣି ରା଼ହାଁ କିହାଲି ମ଼ନ କିହାନା ଏ଼ୱାରି ତାକି ବାରବାଇଁ ପିସ୍ତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁଇଁ ସା଼ଟ୍ଣି ତଲେ ୱେ଼ପି କିହାନା ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଏକ୍ହାଲି ହେର୍ପିତେସି ।
16 ၁၆ ထိုအခါ စစ်သူရဲ တို့သည် ကိုယ်တော် ကို ပြဲတောရိရုံး တည်းဟူသောအိမ်တော်ဦး အတွင်း သို့ဆောင်သွား ၍၊ စစ်သူရဲ တတပ်လုံးကို စုရုံး စေပြီးမှ ၊ ကိုယ်တော် အား နီမောင်း သောအဝတ်ကိုဝတ် စေ၍ ၊
୧୬ଏମ୍ବାଟିଏ କ଼ସ୍କା ଜୀସୁଇଁ ଆଂଗେଣିଟି ମେ଼ଡ଼ା ଇଲୁ ବିତ୍ରା ଅ଼ହାନା ବାରେ କ଼ସ୍କାଣି ହା଼ଟାନା ରୁଣ୍ତା କିତେରି ।
୧୭ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହେୟାଁ ୱା଼ଣା ହିମ୍ବରି ହୁଚିକିତେରି ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ପ୍କା ଟ଼ପେରି ଆଲାନା ଏ଼ୱାଣି ତା଼ର୍ୟୁଁତା ତୁର୍ୱି କିତେରି;
୧୮ଅ଼ଡ଼େ “ଏ଼ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି ରାଜା ଜହରା” ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନିନ୍ଦାକିତେରି ।
19 ၁၉ ခေါင်း တော်ကို ကျူလုံး နှင့် ရိုက် ခြင်း၊ တံထွေး နှင့်ထွေးခြင်း၊ ရှေ့တော်မှာ ဒူး ထောက် ၍ ပြပ်ဝပ် ခြင်း ကိုလည်း ပြုကြ၏။
୧୯ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ର଼ ବାଡ଼୍ଗା ଆସାନା ଏ଼ୱାଣି ତା଼ର୍ୟୁଁତା ୱେ଼ତେରି ଇଞ୍ଜାଁ ମେଣ୍ତାକୁତାନା ଜହରା କିତେରି ।
20 ၂၀ ထိုသို့ ကိုယ်တော် ကို ပြက်ယယ်ပြု သည်နောက် ၊ နီမောင်း သောအဝတ်ကိုချွတ် ၍ အဝတ် တော်ကို ဝတ် ပြန်စေပြီးလျှင် ၊ လက်ဝါးကပ်တိုင် မှာ ရိုက်ထားခြင်းငှာ ထုတ်သွား ကြ၏။
୨୦ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଲାଜାକିହିଁ କାକ୍ହି ଡା଼ୟୁ, ଏ଼ ହେୟାଁ ୱା଼ଣାଗାଟି ହିମ୍ବରି ହୁକ୍ହା ଅ଼ହାନା ତାନି ହିମ୍ବରି ହୁଚିକିତେରି । ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଏକ୍ହାଲି ପାଙ୍ଗାତା ଅ଼ତେରି ।
21 ၂၁ အာလေဇန္ဒြု နှင့် ရုဖု ၏ အဘ ရှိမုန် အမည်ရှိသော ကုရေနေ ပြည်သားတစ်ယောက်သည်၊ တောရွာ မှ လာ ၍ လမ်း၌သွား သည်ကို သူတို့သည်တွေ့လျှင်၊ အနိုင်ပြု ၍ လက်ဝါးကပ်တိုင် တော်ကို ထမ်း စေကြ၏။
୨୧ଏଚିବେ଼ଲା ଆଲେକ୍ଜାଣ୍ତାର ଇଞ୍ଜାଁ ରୁପତାମି ଆ଼ବା ସିମନ ଦ଼ରୁଗାଟି ର଼ କୁରିଣିୟ ଲ଼କୁ ନା଼ୟୁଁଟି ୱା଼ହାନା ଏ଼ ଜିରୁଟି ହାଜିମାଚେସି; ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଜୀସୁତି ପା଼ସିମୁଣ୍ତା ଡେ଼କାଲି ବାଲାମାତମି କିତେରି ।
୨୨ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଗଲ୍ଗତା ଇଚିହିଁ “ତା଼ର୍ୟୁଁଗିର୍ପା” ଇନି ଟା଼ୟୁତା ତାତେରି ।
୨୩ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାକି ପୁଲା ଆଣ୍ତିତି ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ଗସାଲି ହୀତେରି, ସାମା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାଆଁ ଗହ୍ଆତେସି ।
୨୪ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଏକ୍ହେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଆମ୍ବାଆସି ଏ଼ନାଆଁ ବେଟା ଆ଼ନେସି, ଏ଼ଦାଆଁ ପାଦି କିହାନା ତାନି ହିମ୍ବରିକା ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁ ବା଼ଟି କିହାନା ଅ଼ତେରି ।
୨୫ଦିନା ନ଼ ଗଂଟା ବେ଼ଲାତା ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଏକ୍ହେରି ।
୨୬ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣିଲାକ ଇଲେଇଞ୍ଜିଁ ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାଚେ, “ଈୱାସି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି ରାଜା ।”
27 ၂၇ ကိုယ်တော် နှင့်တကွ ဓားပြ နှစ် ယောက်တို့ကို လက်ျာ တော်ဘက်၌ တစ် ယောက်၊ လက်ဝဲ တော်ဘက်၌ တစ် ယောက်၊ လက်ဝါးကပ်တိုင် မှာ ရိုက်ထားကြ၏။
୨୭ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣି ଟିଃନିୱାକି ରଅଣାଇଁ ଅ଼ଡ଼େ ଟେ଼ବ୍ରିୱାକି ରଅଣାଇଁ, ଇଲେକିହିଁ ରୀ ସ଼ର୍କାଣି ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣିତଲେ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଏକ୍ହେରି ।
28 ၂၈ ထိုသို့ မတရားသောသူတို့နှင့် ရေတွက်ဝင်ခြင်း သို့ရောက်သည်ဟုဆိုသော ကျမ်းစာချက်သည် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်သတည်း။
୨୮ଏଚେଟିଏ ଦାର୍ମୁ ପତିତି କାତା ସାତା ଆ଼ତେ, ଏ଼ୱାସି ପା଼ପୁ ଗାଟାରି ତଲେ ଲେକା କିୱିଆ଼ତେସି ।
29 ၂၉ လမ်းမှာသွား သောသူ တို့ကလည်း ၊ ဟဲ့ ၊ ဗိမာန် တော်ကို ဖြိုဖျက် ၍ သုံး ရက် အတွင်း တွင် တည်ဆောက် ပြန်သောသူ ၊
୨୯ଏ଼ ଜିରୁଟି ହାଜିମାନି ଲ଼କୁ ତାମି ତା଼ର୍କା ଗୁଟ୍କିକିହିଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନିନ୍ଦାକିହିଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଆବା, ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତି ଡିକ୍ନାତି ଇଞ୍ଜାଁ ତୀନି ଦିନାଟିଏ ଏ଼ଦାଆଁ କେ଼ପିନାତି,
30 ၃၀ ကိုယ်ကိုကိုယ် ကယ်တင် လော့။ လက်ဝါးကပ်တိုင် မှ ဆင်း လော့ဟု မိမိ တို့ခေါင်း ကိုညိတ် ၍ ကဲ့ရဲ့ သော စကားနှင့် ပြောဆို ကြ၏။
୩୦ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାଟି ରେ଼ଚାୱା଼ହାନା ନିଙ୍ଗେ ଗେଲ୍ପା କଡାମୁ ।”
31 ၃၁ ထိုနည်းတူ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီး၊ ကျမ်းပြု ဆရာတို့က၊ ဤသူသည် သူတစ်ပါး တို့ကို ကယ်တင် တတ် ၏။ ကိုယ် ကိုမ ကယ်တင် နိုင် ပါတကား။
୩୧କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଜିକେଏ ଏଲେକିଁ ମେ଼ରାପୁନାରି ତଲେ ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନିନ୍ଦାକିହିଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ୱାସି ଅ଼ର ଲ଼କୁଇଁ ଗେଲ୍ପିତେସି, ସାମା ତାଙ୍ଗେ ଗେଲ୍ପାଲି ଆ଼ଡିହିଲଅସି ।
32 ၃၂ ငါတို့ မြင်၍ ယုံကြည် စေခြင်းငှာ ၊ ဣသရေလ ရှင်ဘုရင် တည်းဟူသောခရစ်တော် သည် လက်ဝါးကပ်တိုင် မှ ယခု ဆင်း ပါလော့ဟု အချင်းချင်း ပြက်ယယ်ပြု ၍ ပြောဆို ကြ၏။ ကိုယ်တော် နှင့်တကွ လက်ဝါးကပ်တိုင် မှာ ရိုက်ထားသောသူ တို့သည်လည်း ကဲ့ရဲ့ ပြစ်တင်ကြ၏။
୩୨ଇସ୍ରାୟେଲତି ରାଜା କ୍ରୀସ୍ତତି ଇଚିହିଁ ଦେବୁଣିଏ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାଟି ରେ଼ଚା ୱା଼ମୁ, ଏ଼ନିକିଁ ମା଼ମ୍ବୁ ଏ଼ଦାଆଁ ମେସାନା ନାମାନମି ।” ଇଞ୍ଜାଁ ଆମିନି ଗାଟାରାଇଁ ଜୀସୁତଲେ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଏକ୍ହା ମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନିନ୍ଦାକିତେରି ।
୩୩ବା଼ର ଗଂଟା ବେ଼ଲା ଏ଼ ଦେ଼ସା ଆନ୍ଦେରି ଆ଼ହାନା ତୀନି ଗଂଟା ପାତେକା ଡ଼ୟିତେ ।
34 ၃၄ သုံးချက်တီး အချိန် ၌ ယေရှု က၊ ဧလိ ၊ ဧလိ ၊ လာမ ရှာဗခသာနိ ဟု ကြီး သောအသံ နှင့် ကြွေးကြော် တော်မူ၏။ အနက် ကား၊ အကျွန်ုပ် ဘုရား ၊ အကျွန်ုပ် ဘုရား ၊ အဘယ်ကြောင့် အကျွန်ုပ် ကိုစွန့်ပစ် တော်မူသနည်းဟု ဆိုလို သတည်း။
୩୪ତୀନି ଗଂଟା ବେ଼ଲାତା ଜୀସୁ କାଜା ହା଼ଡାତଲେ ହା଼ଟାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଏଲହି ଏଲହି ଲାମା ସାବକ୍ତାନି?” ଇଚିହିଁ “ଏ଼ ନା଼ ମାହାପୂରୁ ଏ଼ ନା଼ ମାହାପୂରୁ ନୀନୁ ନାଙ୍ଗେ ଏ଼ନାଆଁତାକି ପିସ୍ତାତି?”
୩୫ଈ ହା଼ଡା ୱେଞ୍ଜାନା ଦାରିତା ନିଚାମାନି ଲ଼କୁ ଆମ୍ବା ଆମ୍ବାଆରି ଏଲେଇଚେରି, “ମେହ୍ଦୁ ଏ଼ୱାସି ଏଲିୟଇଁ ହା଼ଟି ମାନେସି ।”
36 ၃၆ လူတစ် ယောက်သည် ပြေး ၍ ရေမှို တထွေးကို ပုံးရည် နှင့် ပြည့် စေပြီးလျှင် ၊ ကျူလုံး ဖျား၌တပ် ၍ ကိုယ်တော် အား သောက် စိမ့်သောငှာပေးလျက်၊ ရှိ စေတော့။ ဧလိယ သည် သူ့ ကိုချယူ ခြင်းငှာလာ မည်မလာမည်ကို ကြည့် ကြကုန်အံ့ဟုဆို ၏။
୩୬ଇଞ୍ଜାଁ ରଅସି ହଟିହିଁ ହାଜାନା ର଼ ଡ୍ରାଃଆଲି ପୁଲା ଅଙ୍ଗୁରି ରାସାତା ମେତ୍ହାନା ଏ଼ଦାଆଁ ର଼ ବାଡ଼୍ଗାତା ରୂପାନା ଏ଼ୱାଣାକି ଗସାଲି ହୀହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ହେଣ୍ତୁ ଏଲିୟ ଈୱାଣାଇଁ ଗେଲ୍ପାଲି ୱା଼ହିମାନେସି କି ଆ଼ଏ ସିନିକିନ ।”
୩୭ସାମା ଜୀସୁ କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ଜ଼ଲାନା ହା଼ତେସି ।
୩୮ଇଞ୍ଜାଁ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା ଲେଚାମାନି ହିମ୍ବରି ଲାକଟିଏ ଡ଼଼ଇ ପାତେକା ଗେଞ୍ଜାନା ରୀ ବା଼ଗା ଆ଼ତେ ।
39 ၃၉ ထိုသို့ ကြွေးကြော်၍ အသက် ချုပ်တော်မူကြောင်း ကိုရှေ့ တော်၌ရပ် နေသော တပ်မှူး သည်မြင် လျှင်၊ စင်စစ် ဤ သူ သည် ဘုရားသခင် ၏သား တော်မှန် ပေ၏ဟုဆို ၏။
୩୯ଏ଼ୱାଣି ନ଼କିତା ନିଚାମାନି ପା଼ସାକ଼ଡ଼ି କ଼ସ୍କା ମୁହେଁ କାଜାସି ଏ଼ୱାଣି ଇଲେତି ହା଼ତାଣି ମେସାନା ଏଲେଇଚେସି, “ସାତେଏ, ଈୱାସି ମାହାପୂରୁତି ମୀର୍ଏସି ମାଚେସି ।”
୪୦ଏଚେକା ଇୟାସିକା ଜିକେଏ ହେକଟି ସିନିକିହିମାଚୁ; ଏ଼ୱାସିକା ବିତ୍ରାଟି ମଗ୍ଦଲିନି ମରିୟମ, ଊଣା ଜାକୁବ ଇଞ୍ଜାଁ ଜସିତି ଇୟା ମରିୟମ, ଅ଼ଡ଼େ ସାଲମି ମାଚୁ;
41 ၄၁ ထို မိန်းမတို့တွင် ကိုယ်တော်သည် ဂါလိလဲ ပြည်မှာ ရှိတော်မူ စဉ် ၊ နောက် တော်သို့ အလုပ်အကျွေး လိုက် သော မာဂဒလ မာရိ ၊ ယာကုပ် ငယ် နှင့် ယောသေ ၏ အမိ ဖြစ်သောမာရိ နှင့် ရှာလုံ တို့မှစ၍ နောက်တော်၌ ယေရုရှလင် မြို့သို့ လိုက် လာသောအခြား မိန်းမများ လည်း ပါကြသတည်း။
୪୧ଏ଼ୱାସି ଗାଲିଲିତା ମାଚାଟି ଏ଼ୱି ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚ ହାଜାନା ଏ଼ୱାଣି ସେ଼ବା କିହିମାଚୁ; ଏ଼ୱାସିକା ତଲେ ଜିରୁସାଲମତା ୱା଼ହାମାନି ହା଼ରେକା ଇୟାସିକା ସିନିକିହିମାଚୁ ।
୪୨ୱେ଼ଡ଼ା ହାଜିମାଚାଟି, ଏ଼ ଦିନା ତିୟାରା ଆ଼ନି ଦିନା ଇଚିହିଁ ଜ଼ମିନି ଦିନାତି ନ଼କିତି ଦିନା ମାଚାକି,
43 ၄၃ အသရေ ရှိသော လွှတ် အရာရှိ၊ အရိမသဲ မြို့သားယောသပ် သည်၊ ဘုရားသခင် ၏နိုင်ငံ တော်ကို မြော်လင့် သောသူ ဖြစ် သည်နှင့် ၊ ပိလတ် မင်းထံသို့ ရဲရင့် စွာဝင် ၍ ယေရှု ၏အလောင်း တော်ကို တောင်း လေ၏။
୪୩ହାରାମାତିୟାତି ଜସେପ ଦ଼ରୁଗାଟି କାଜା ବେ଼ରଣିମାଣ୍ତାତି ମା଼ନି ଗାଟାସି ମାଚେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଆମିନିଗାଟାସି ତା଼ନୁଏ ମାହାପୂରୁତି ରା଼ଜି କା଼ଚିମାଚେସି, ଏ଼ୱାସି ସା଼ସାତଲେ ପିଲାତ ତା଼ଣା ହାଜାନା ଜୀସୁତି ଆଙ୍ଗା ରୀସ୍ତେସି ।
44 ၄၄ ယေရှုသည်ယခုပင် သေ သည်ကို ပိလတ် မင်းသည် အံ့ဩ ခြင်းရှိသဖြင့် တပ်မှူး ကိုခေါ် ၍၊ သေ သည်ကား ကြာ ပြီလောဟုမေး ၏။
୪୪ସାମା ଏ଼ୱାସି ହା଼ତେସିଏ ଈ କାତା ପିଲାତ ୱେଞ୍ଜାନା କାବା ଆ଼ତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ପା଼ସାକ଼ଡ଼ି କ଼ସ୍କା ମୁହେଁ କାଜାଣାଇଁ ଡାଗେ ହା଼ଟାନା ୱେଚେସି, “ଏ଼ୱାସି ହା଼ହାନା ହା଼ରେକା ବେ଼ଲା ଆ଼ତେୟିଏ?”
୪୫ପା଼ସାକ଼ଡ଼ି କ଼ସ୍କା ମୁହେଁ କାଜାଣି ତା଼ଣାଟି ଏ଼ କାତା ପୁଞ୍ଜାନା ଆଙ୍ଗାତି ଅ଼ହାଲି ଜସେପଇଁ ହେଲ ହୀତେସି ।
46 ၄၆ ယောသပ်သည် ကိုယ်တော် ကိုချ ၍၊ မိမိဝယ် ခဲ့သော ပိတ်ချော နှင့်ပတ်ရစ် ပြီးလျှင် ၊ ကျောက် ၌ ထွင်း သော သင်္ချိုင်း တွင်းထဲမှာ ထား ၍ တွင်း ၌ ကျောက် ကိုလှိမ့် ထားလေ၏။
୪୬ଏ଼ୱାସି ର଼ ପା଼ତାଡ଼ା ହିମ୍ବରି କଡାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ରେ଼ପ୍ହା ତାଚାନା ଏ଼ ହିମ୍ବରି ରୂପିତେସି ଇଞ୍ଜାଁ ହ଼ରୁତା କା଼ର୍ହାମାନି ମାଡ଼୍ହା ମୁହ୍ନି ଟା଼ୟୁତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଇଟାନା ଦୁୱେରିତା ର଼ କାଜା ୱାଲି ଊସି କିତେରି ।
୪୭ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆମିନି ଟା଼ୟୁତା ଇଟ୍କି ଆ଼ହାମାନେ, ଏ଼ଦାଆଁ ମଗ୍ଦଲିନି ମରିୟମ ଇଞ୍ଜାଁ ଜସି ତାମି ଇୟା ମରିୟମ ମେସାମାଚୁ ।
