မာကု 14
1 ၁ ထိုနောက် နှစ် ရက် လွန် လျှင် ပသခါ အဇုမ ပွဲရှိ ၏။ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့နှင့် ကျမ်းပြု ဆရာတို့သည် ကိုယ်တော် ကို အဘယ်သို့ ပရိယာယ် အားဖြင့် ဘမ်းဆီး ၍ သတ် ရအံ့နည်းဟု ရှာကြံ ကြ၏။
ନିସ୍ତାର୍ ହଃର୍ବ୍ ଆର୍ କମିର୍ ନଃମିସ୍ଲା ମୁକ୍ଳାଉଁଣି ହଃର୍ବ୍ ଅଃଉଁକେ ଦୁୟ୍ ଦିନ୍ ରିଲି, ସଃଡେବଃଳ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍, ଜିଉଦି ଆର୍ ଦଃର୍ମ୍ ଗୁରୁମଃନ୍ ଜିସୁକେ କଃନ୍କଃରି କୁଟ୍କଃରି ମଃର୍ନେ ମାର୍ତି, ସେତାକ୍ ଉପାୟ୍ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
2 ၂ သို့သော်လည်း လူ များတို့သည် ရုန်းရင်းခတ် ဖြစ် မည်ကို စိုးရိမ် ၍ ပွဲ နေ့တွင် မ ပြုနှင့်ဦးဟုပြောဆို ကြ၏။
ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ହଃର୍ବ୍ ଦିନ୍ ଜିସୁକେ ବାନ୍ଦୁ ନଃହାରୁ, ସେବାନ୍ୟା କଃଲେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ରିସାଅୟ୍ ଉରାଟୁ କଃର୍ତି ।”
3 ၃ ဗေသနိ ရွာတွင် ရှိမုန် အမည်ရှိသော လူနူ ၏အိမ် ၌ ကိုယ်တော် ရှိ တော်မူသည်ဖြစ်၍ ၊ မိန်းမ တစ်ယောက်သည် အဘိုး များစွာထိုက်သောနာဒု ဆီမွှေး စစ် နှင့်ပြည့်သော ကျောက်ဖြူ ခွက်တစ်လုံးကို ယူခဲ့ ၍ကိုယ်တော် သည် စားပွဲနားမှာ လျောင်း တော်မူစဉ်၊ ကျောက်ဖြူ ခွက်ကိုခွဲ ပြီးမှခေါင်း တော်ပေါ်၌သွန်းလောင်း လေ၏။
ବେତାନିଆ ଗାଉଁଆର୍ ବଃଡ୍ ରଗି ସିମନାର୍ ଗଃରେ ଜିସୁ କାଉଁକେ ବଃସି ରିଲାବଃଳ୍, ଗଟ୍ ମାୟ୍ଜି ତାର୍ ଟାଣେ ଆୟ୍ଲି, ସେ ଗଟ୍ କଣ୍ଡି ବଃର୍ତି ବଃଡେ ମଲାର୍ ବାସ୍ନା ଚିକଣ୍ ଆଣ୍ଲି, ଆର୍ ସେ ଚିକଣ୍ ନିର୍ମୁଳ୍ ଜଟାମାଂସି ଗଃଚାର୍ ରଃସେ ତିଆର୍ ଅୟ୍ରିଲି । ସେ ମାୟ୍ଜି କଃଣ୍ଡିର୍ ମୁଉଁ ବାଙ୍ଗିକଃରି ସଃର୍ତେ ଚିକଣ୍ ଜିସୁର୍ ମୁଣ୍ଡେ ଡାଳୁକେ ଦଃର୍ଲି ।
ସେରି ଦଃକି ସେତିରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍ କଃଉଆକଇ ଅୟ୍ଲାୟ୍, “ଇ ବାସ୍ନା ଚିକଣ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ହର୍ଚ୍ କଃରୁଲି?
5 ၅ ဒေနာရိ အပြားသုံးရာ မက သောအဘိုးနှင့်ရောင်း ၍ ဆင်းရဲ သောသူ တို့အား ပေး စရာကောင်းသည်ဟု ဆို၍ထိုမိန်းမ ကိုအပြစ်တင် ကြ၏။
ଇ ବାସ୍ନା ଚିକଣାର୍ ମଲ୍ ଗଟ୍ ଲକାର୍ ବଃର୍ସେକାର୍ କାମାଉଣି ସଃଙ୍ଗ୍ ସଃମାନ୍ । ଇରି ବିକ୍ଲା ଡାବୁ ନଃୟ୍ ବୁକାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଦେଉଁକେ ଅୟ୍ଲି ହୁଣି!” ଇବାନ୍ୟା ବଃଲି ସେମଃନ୍ ତାକ୍ ଲିନ୍ଦା କଃଲାୟ୍ ।
6 ၆ ယေရှု ကလည်း ထိုမိန်းမ ကိုရှိ စေတော့။ အဘယ်ကြောင့် နှောင့်ရှက် ကြသနည်း။ သူသည် ငါ ၌ ကောင်း သောအမှု ကို ပြု ပြီ။”
ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ସେ ମାୟ୍ଜିକେ ଚାଡା; କାୟ୍ତାକ୍ ତାକ୍ କଃସ୍ଟ୍ ଦେଉଁଲାସ୍? ସେ ମର୍ ଗିନେ ନିକ କାମ୍ କଃରିଆଚେ ।
7 ၇ ဆင်းရဲ သောသူ တို့သည် သင်တို့၌ အစဉ် ရှိ ကြ၏ သင်တို့ အလိုရှိသည်အတိုင်း သူ တို့အားကျေးဇူး ပြု နိုင် ၏။ ငါ မူကား သင်တို့၌အစဉ် ရှိ သည်မ ဟုတ်။”
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଗଃରିବ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତ ସଃବୁବଃଳ୍ ତୁମାର୍ ଚଃମେ ଆଚ୍ତି, ତୁମି ଜଃଡେବଃଳ୍ ମଃନ୍ କଃରାସ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ସେମଃନାର୍ ଉହ୍କାର୍ କଃରୁ ହାରାସ୍ । ମଃତର୍ ମୁଁୟ୍ ସଃବୁବଃଳ୍ ତୁମାର୍ ସଃଙ୍ଗେ ନଃରେୟ୍ଁ ।
8 ၈ ဤမိန်းမသည်တတ်နိုင် သမျှ ပြု ပြီ။ ငါ့အလောင်းကို သင်္ဂြိုဟ် မည်ဟု ပြင်ဆင် ခြင်းငှာ ၊ ငါ့ ကိုယ် ကို ဆီမွှေးနှင့် လူး နှင့်သတည်း။”
ଇ ମାୟ୍ଜି ମର୍ ଗିନେ ତାର୍ ହାରୁସଃକ୍ତି ହଃତେକ୍ କଃଲି ଆଚେ, ସେ ତହ୍ତା ଗିନେ ମର୍ ମଃଲା ଗଃଗାଳ୍କେ ଆଗ୍ତୁ ଚିକଣ୍ ହାଦାୟ୍ ଦିଲି ଆଚେ ।
9 ၉ “ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ ဧဝံဂေလိ တရားကို မြေ တပြင်လုံး တွင် ဟော သောအရပ်ရပ် တို့၌ ဤ မိန်းမကို အောက်မေ့ စရာဘို့ သူပြု သောဤအမှု ကို ကြားပြော ရကြလတံ့” ဟုမိန့်တော်မူ၏။
ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ଗୁଳା ଜଃଗତାର୍ ଜୁୟ୍ ଜୁୟ୍ ଜଃଗାୟ୍ ନିକ କବୁର୍ ପର୍ଚାର୍ ଅୟ୍ଦ୍, ସେ ଟାଣେ ଇ ମାୟ୍ଜିଟକିକ୍ ମଃନେ ହଃକାଉତା ଗିନେ ସେ କଃରି ରିଲା ଇ କାମାର୍ କଃତା ହେଁ କଃଉଆ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
10 ၁၀ ထိုအခါ တပည့်တော်တစ်ကျိပ် နှစ်ပါးအဝင် ဖြစ်သော ယုဒ ရှကာရုတ် သည် ကိုယ်တော် ကိုအပ် ခြင်းငှာ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့ထံသို့ သွား လေ၏။
ସେତାକ୍ ବାରଗଟ୍ ଚେଲାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଇସ୍କାରିଅତ୍ ଜିଉଦା ନାଉଁଆର୍ ଗଟ୍ ଚେଲା ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ମଃନାର୍ ଆତେ ଜିସୁକେ ସଃହ୍ରି ଦେଉଁକେ ସେମଃନାର୍ ଚଃମେ ଗଃଲା
11 ၁၁ ထိုသူ တို့သည် ကြား လျင်ဝမ်းမြောက်သောစိတ် ရှိ၍ ငွေ ပေး မည်ဟု ဝန်ခံ ကြ၏။ ထိုနောက် အဆင်သင့် သောအချိန်ကာလ၌ ကိုယ်တော် ကို အဘယ်သို့ အပ် ရမည်နည်းဟု ရှာကြံ လျက်နေ၏။
ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଜିଉଦାର୍ ଇବାନ୍ୟା କଃତା ସୁଣି ସଃର୍ଦା ଅୟ୍ଲା । ଜିସୁକେ ଦଃରାୟ୍ ଦିଲେକ୍ ଜିଉଦାକେ ଡାବୁ ଦେଉଁନ୍ଦ୍ ବଃଲି ସଃୟ୍ତ୍ କଃଲାୟ୍, ସେତାକ୍ ଜିଉଦା ଜିସୁକେ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ମଃନାର୍ ଆତେ କଃନ୍କଃରି ଦଃରାୟ୍ ଦେଉଁ ହାରେ ଇ ଉପାୟ୍ ଲଳୁକ୍ ଦଃର୍ଲା ।
12 ၁၂ ပသခါ သိုးငယ်ကို သတ် သောနေ့တည်းဟူသောအဇုမ ပွဲပဌမ နေ့ ၌ တပည့် တော်တို့သည် အထံ တော် သို့ ချဉ်းကပ်၍၊ ကိုယ်တော်သည် ပသခါ ပွဲကို စား တော်မူဘို့ရာအဘယ် အရပ်၌ အကျွန်ုပ်တို့သည် သွား ၍ ပြင်ဆင် စေခြင်းငှာအလိုရှိ တော်မူသနည်းဟု မေးလျှောက် ကြသော်၊
ତାର୍ହଃଚେ କମିର୍ ନୟ୍ଲା ରୁଟି କାତା ହଃର୍ବାର୍ ହଃର୍ତୁଦିନ୍, ଜୁୟ୍ଦିନ୍ ନିସ୍ତାର୍ ହଃର୍ବାର୍ ହୁଜାମେଣ୍ଡା ଦିଆ ଅୟ୍ଦ୍, ସେଦିନ୍ ଜିସୁର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଆସି ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ଅଃମିମଃନ୍ କୁୟ୍ଟାଣେ ତର୍ଗିନେ ମୁକ୍ଳାଉଁଣି ହଃର୍ବ୍ ବଜି କଃରୁନ୍ଦ୍ ବଃଲି ତୁୟ୍ ମଃନ୍ କଃରୁଲିସ୍?”
13 ၁၃ ကိုယ်တော် သည် တပည့် တော်နှစ် ယောက်တို့ကိုစေလွှတ် ၍ ၊ သင် တို့သည် မြို့ ထဲသို့ သွား ကြ။ ရေ အိုး ဆောင် သောသူ ကို တွေ့ လိမ့်မည်။ ထိုသူ နောက် သို့ လိုက်၍ ၊”
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ଜଳେକ୍ ଚେଲାକେ ଗଃଳ୍ ବିତ୍ରେ ହଃଟାୟ୍ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଗଃଳ୍ ବିତ୍ରେ ଜାହା, ଆର୍ ହାଣିଡକା ବୟ୍ ଜାତା ଗଟ୍ଲକ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ବେଟ୍ ଅୟ୍ଦ୍, ତୁମି ତାର୍ ହଃଚେହଃଚେ ଜାହା ।
14 ၁၄ သူဝင် သော အိမ်သို့ဝင်ပြီးမှ ၊ ငါသည် ငါ့ တပည့် တို့နှင့်တကွ ပသခါ ပွဲကို စား ရသောဧည့်သည်အခန်း ကား၊ အဘယ်မှာ ရှိ သနည်း။ ဆရာ က မေး သည်ဟု အိမ်ရှင် ကို ပြော ကြလော့။”
ସେ ଜୁୟ୍ ଗଃରେ ହୁରେଦ୍, ତୁମି ଜାୟ୍ ସେ ଗଃରାର୍ ମୁଳିକାକ୍ କଃଉଆ, ‘ଅଃମାର୍ ଗୁରୁ ହଃଚାରୁଲା, ମୁଁୟ୍ ଆର୍ ମର୍ ଚେଲାମଃନ୍ କୁୟ୍ ବଃକ୍ରାୟ୍ ମୁକ୍ଳାଉଁଣି ହଃର୍ବ୍ ବଜି କଃର୍ତାର୍ ଆଚେ ସେ ବଃକ୍ରା କୁୟ୍ତି ଆଚେ?’
15 ၁၅ ထိုသူ သည် အသင့် ပြင်ဆင် လျက်ရှိသောအထက်အခန်း ကြီး ကိုပြ လိမ့်မည်။ ထို အခန်း၌ ငါ တို့ဘို့ ပြင်ဆင် ကြလော့ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ସେ ଗଃରାର୍ ମୁଳିକା ତୁମିକେ ସୁନ୍ଦୁର୍କଃରି ସଃଜାୟ୍ଲାର୍ ଟିକ୍ଟାକ୍ ଅୟ୍ଲାର୍ ଉହ୍ରାର୍ ଗଟ୍ ବଃଡ୍ ବଃକ୍ରା ଦଃକାୟ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍ ସେତି ଅଃମାର୍ ଗିନେ ବଜି ତିଆର୍ କଃରା ।”
16 ၁၆ တပည့် တော်တို့သည်သွား ၍ မြို့ ထဲသို့ ဝင် လျှင် ၊ စကား တော်အတိုင်း တွေ့ ၍ ပသခါ ပွဲကို ပြင်ဆင် ကြ၏။
ତାର୍ହଃଚେ ଚେଲାମଃନ୍ ଗଃଳ୍ ବିତ୍ରେ ଗଃଳାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁ ଜଃନ୍କଃରି କୟ୍ରିଲା ସେତି ସେବାନ୍ୟା ଦଃକି ଚେଲାମଃନ୍ ମୁକ୍ଳାଉଁଣି ହଃର୍ବ୍ ଦିନାର୍ ବଜି ତିଆର୍ କଃଲାୟ୍ ।
ସଃଞ୍ଜ୍ ଅୟ୍ଲାକ୍ ଜିସୁ ବାରଗଟ୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ ଦଃରି ସେତି ଜାୟ୍ ହଚ୍ଲା ।
18 ၁၈ စားပွဲ၌လျောင်း ၍ စား နေကြစဉ်တွင်၊ ယေရှု က၊ ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ သင် တို့အဝင် ဖြစ်၍ ငါ နှင့်အတူ စား သောသူ တစ်စုံတစ်ယောက် သည် ငါ့ ကို အပ်နှံ လိမ့်မည်” ဟု မိန့် တော်မူလျှင်၊
ସେମଃନ୍ ମିସ୍ଣେ ବଃସି କାତାବଃଳ୍ ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ତୁମାର୍ ବିତ୍ରେ ଗଟ୍ ମାନାୟ୍ ମକ୍ ସଃତ୍ରୁର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦଃୟ୍ଦ୍ ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍ କି ମର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ବଃସି କାଉଁଲା ।”
19 ၁၉ တပည့်တော်တို့သည် ဝမ်းနည်း ၍ ၊ အကျွန်ုပ်လော၊ အကျွန်ုပ် လောဟု တစ် ယောက်နောက် တစ် ယောက် အသီးအသီးမေးလျှောက် ကြ၏။
ଚେଲାମଃନ୍ ମଃନ୍ଦୁକ୍ କଃରି ଏକ୍ଲା ଏକ୍ଲା ତାକ୍ ହଃଚାରୁକ୍ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ସେ କାୟ୍ ମୁଁୟ୍?”
20 ၂၀ ကိုယ်တော်ကလည်း ၊ တစ်ကျိပ် နှစ်ပါးအဝင်ဖြစ်၍ငါ နှင့်အတူ ပုကန် တွင် နှိုက် သောသူ သည် ငါ့ကို အပ်နှံလိမ့်မည်။”
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମି ବାର ଲକାର୍ ବିତ୍ରେ ଏକ୍ଲା, ଜେ କି ମର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କପାୟ୍ ଆତ୍ ବୁଡାୟ୍ ଆଚେ ।
21 ၂၁ ကျမ်းစာ လာသည်အတိုင်း လူ သား သည် သွား ရမည်။ သို့သော်လည်း လူ သား ကို အပ်နှံ သောသူ သည် အမင်္ဂလာ ရှိ၏။ ထို သူ သည် ဘွားမြင် ခြင်းကို မ ခံရလျှင် အနေသာ၍ကောင်း သည် ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ନଃରାର୍ ହୟ୍ସିର୍ କଃତା ଜଃନ୍କଃରି ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଆଚେ, ସଃନ୍କଃରି ସେ ମଃରୁକ୍ ଜଃଉଁଲା ସଃତ୍, ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ଲକାର୍ ଆତେହୁଣି ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ସଃହ୍ରି ଅଃଉଁଲା, ସେ ଅଃପର୍ବଳ୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ହାୟ୍ଦ୍, ସେମାନାୟ୍ ଜଃଲମ୍ ଅୟ୍ନଃରିଲେକ୍ ତାର୍ ଗିନେ ବଃଲ୍ ଅୟ୍ଲି ହୁଣି ।”
22 ၂၂ ထိုအခါ စား လျက်နေကြစဉ်တွင်ယေရှုသည်မုန့် ကိုယူ ၍၊ ကျေးဇူး တော်ကိုချီးမွမ်းပြီးမှမုန့်ကိုဖဲ့ ၍ ၊ ဤ မုန့် ကားငါ ၏ကိုယ် ဖြစ် ၏။ ယူ ၍စားကြလော့” ဟု မိန့် တော်မူလျက် တပည့် တော်တို့အား ပေး တော်မူ၏။
ସଃବୁଲକ୍ ବଃସି କାତାବଃଳ୍ ଜିସୁ ରୁଟି ଦଃରି ଆସିର୍ବାଦ୍ କଃଲା ଆର୍ ସେରି ବାଙ୍ଗାୟ୍ ଦଃୟ୍ କୟ୍ଲା, “ନିଆ, ଇରି ମର୍ ଗଃଗାଳ୍ ।”
23 ၂၃ ခွက် ကိုလည်း ယူ ၍ ကျေးဇူး တော်ကိုချီးမွမ်းပြီးမှသူ တို့အား ပေး တော်မူလျှင် ၊ ထိုသူရှိသမျှ တို့သည် သောက် ကြ၏။
ଆର୍ କପାୟ୍ ରିଲା ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ ଦଃରି ସେତାର୍ ଗିନେ ହେଁ ପାର୍ତ୍ନା କଃଲା ଆର୍ ସେମଃନ୍କେ ଦିଲା, ଆର୍ ସେମଃନ୍ ସେତିର୍ ଡୁକ୍ଲାୟ୍ ।
24 ၂၄ ကိုယ်တော်ကလည်း ၊ ဤ ခွက်ကား၊ ပဋိညာဉ် တရားသစ်နှင့်ဆိုင်၍၊ လူများ အဘို့ အလိုငှာ သွန်း သော ငါ ၏ အသွေး ဖြစ် ၏။”
ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଜୁୟ୍ ବିଦିର୍ ବଃନି ସଃବୁ ଲକାର୍ ଗିନେ ଦେଉଁଲେ, ଇରି ମର୍ ସେ ବଃନି ।
25 ၂၅ ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ ဤ စပျစ်ရည် မျိုးအသစ် ကို ဘုရားသခင် ၏နိုင်ငံ တော်၌ ငါမ သောက် မှီ နေ့ တိုင်အောင် ယခုမှစ၍တစ်ဖန်ငါမ သောက်ရ “ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ମୁଁୟ୍ ଜୁୟ୍ଦିନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜେ ନଃଉଆଁ କଃରି ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ ଡୁକିନ୍ଦ୍, ସେଦିନ୍ ହଃତେକ୍ ଇରି ଆର୍ କଃବେ ହେଁ ନଃଡୁକି ।”
ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଗିତ୍ କୟ୍ଲା ହଃଚେ ଜିତ୍ ଡଙ୍ଗ୍ରେ ଗଃଲାୟ୍ ।
27 ၂၇ ထိုအခါ ယေရှု ကလည်း၊ ကျမ်းစာလာသည်ကား၊ သိုးထိန်း ကို ငါရိုက်သတ် ၍ သိုး တို့သည် ကွဲလွင့် ရကြ လိမ့်မည်ဟု ရေး ထားသည်နှင့်အညီ ၊ ယနေ့ညဉ့်တွင် သင်တို့ရှိသမျှ သည် ငါ့ကြောင့် စိတ်ပျက် ကြလိမ့်မည်။”
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ମକ୍ ଚାଡି ହଃଳାଉଆସ୍, ଇରି ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଅୟ୍ଆଚେ, ‘ମୁଁୟ୍ ଗଃଉଳିଆକେ ମଃର୍ନେ ମାରିନ୍ଦ୍, ଆର୍ ମେଣ୍ଡାମଃନ୍ ଏଣେ ତେଣେ ହଃଳାଉତି ।
28 ၂၈ သို့သော်လည်း ငါ သည်ထမြောက် ပြီးမှ သင် တို့ရှေ့ ၊ ဂါလိလဲ ပြည်သို့ သွားမည် ဟု မိန့် တော်မူသော်၊2”
ମଃତର୍ ମୁଁୟ୍ ମଃରିକଃରି ଆରେକ୍ ଉଟ୍ଲା ହଃଚେ, ତୁମାର୍ ଆଗେ ଗାଲିଲିକେ ଜାୟ୍ନ୍ଦ୍ ।’”
ମଃତର୍ ପିତର୍ କୟ୍ଲା, “ସଃବୁ ଚେଲାମଃନ୍ ଚାଡି ଗଃଲେକ୍ ହେଁ ମୁଁୟ୍ କଃବେ ଚାଡି ନଃଜାୟ୍ଁ ।”
30 ၃၀ ယေရှု ကလည်း ၊ ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ ယနေ့ ညဉ့် တွင်ပင် ကြက် သည်နှစ်ကြိမ် မ တွန် မှီ သင်သည် သုံး ကြိမ်မြောက်အောင် ငါ့ ကိုငြင်းပယ် လိမ့်မည်” ဟု မိန့် တော်မူလျှင်၊
ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ତକେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ଆଜି ଇ ରାତି କୁକ୍ଳା ଦୁୟ୍ତର୍ ବାସ୍ତା ହଃର୍ତୁ ତୁୟ୍ ମକ୍ ନଃଜାଣି ବଃଲି ତିନିତର୍ କଃଉସି ।”
31 ၃၁ ပေတရုက၊ ကိုယ်တော် နှင့်တကွသေ ရ သော်လည်း အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော် ကိုမ ငြင်း မပယ်ပါဟု သာ၍ခိုင်ခံ့ သောစကားနှင့် လျှောက် ပြန်၏။ ထိုသူအပေါင်း တို့သည်လည်း ထိုနည်းတူ လျှောက် ကြ၏။
ମଃତର୍ ପିତର୍ ଇ କଃତା ସୁଣି ଅଃଟୁଆ କଃରି କୟ୍ଲା, “ମକ୍ ତର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମଃରୁକ୍ ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ମୁଁୟ୍ ତକେ ନଃଜାଣି ବଃଲି କଃବେ ନଃକୟ୍ଁ ।” ସଃବୁ ଚେଲାମଃନ୍ ହେଁ ସେବାନ୍ୟା କୟ୍ଲାୟ୍ ।
32 ၃၂ ထိုအခါ ဂေသရှေမန် အရပ် သို့ ရောက် ကြလျှင် ကိုယ်တော်က၊ ငါဆုတောင်း စဉ် တွင်သင်တို့သည်ဤ အရပ်၌ ထိုင် နေကြလော့” ဟု တပည့် တော်တို့အား မိန့်တော်မူ ပြီးမှ ၊
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ଆର୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଗେତ୍ସିମନି ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ ଟାଣେ ଆୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃର୍ତା ହଃତେକ୍ ଇତି ବଃସି ରିଆ ।”
33 ၃၃ ပေတရု ၊ ယာကုပ် ၊ ယောဟန် တို့ကိုခေါ်သွား ၍ မိန်းမော တွေဝေခြင်း၊ စိတ်ပူပန် ခြင်းသို့ ရောက်တော်မူ၏။
ଆରେକ୍ ଜିସୁ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ପିତର୍, ଜାକୁବକ୍ ଆର୍ ଜହନ୍କେ ନିଲା, ଆର୍ ଅଃପର୍ବଳ୍ କାବା ଅୟ୍ଲା ଆର୍ ବଃଡେ ଆର୍ଲା ଅୟ୍ଲା ।
34 ၃၄ ထိုအခါ ငါ သည်သေ လောက် အောင်စိတ် နှလုံးအလွန်ညှိုးငယ် ခြင်းရှိ ၏။ ဤ အရပ်၌ စောင့် နေ ကြလော့ ဟု တပည့် တော်သုံးယောက်တို့အား မိန့် တော်မူ၍၊
ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମର୍ ହଃରାଣ୍ ମଃର୍ତା ହର୍ ଉକ୍ଳି ଜଃଉଁଲି, ତୁମିମଃନ୍ ଇତି ରଃୟ୍ ଜାଗିରିଆ ।”
ଜିସୁ ସେମଃନ୍ ଚାଡି କଃଣ୍ଡେକ୍ ଦୁରିକ୍ ଜାୟ୍ ବୁୟେଁ ମାଣ୍ଡି କୁଟା ଟେସି ପାର୍ତ୍ନା କଃରି କୟ୍ଲା, “ଜଦି ଅଃଉଁ ହାରେ, ତଃବେ ଇ ବେଳା ମର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଗୁଚି ଜଃଉଅ ।”
36 ၃၆ ကိုယ်တော် သည် အလုံးစုံ တို့ကိုတတ်နိုင် တော်မူ၏။ ဤ ခွက် ကို အကျွန်ုပ် မှ လွှဲ တော်မူပါ။ သို့သော်လည်း အကျွန်ုပ် အလိုရှိ သည်အတိုင်းမ ဖြစ်ပါစေနှင့်။ ကိုယ်တော် အလိုရှိသည်အတိုင်းဖြစ်ပါစေသော ဟူ၍ထို အချိန် နာရီ သည် မိမိ နှင့် လွန်သွားနိုင် လျှင် လွန်သွား ပါမည်အကြောင်း ဆုတောင်း တော်မူပြီးမှ ၊
ଆରେକ୍ ସେ କୟ୍ଲା, “ଏ ମର୍ ଉବା, ତର୍ ଆତେ ସଃବୁ ଅଃଉଁ ହାରେ, ଇ କଃସ୍ଟାର୍ ଡୁକ୍ତା କପା ମର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଦୁର୍କଃର୍, ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ମର୍ ଇଚା ନୟ୍, ତର୍ ଇଚା ହୁରୁଣ୍ ଅଃଉଅ ।”
37 ၃၇ ပြန်လာ ၍ တပည့် တော်တို့သည် အိပ်ပျော် လျက် နေကြသည်ကိုတွေ့ တော်မူလျှင် ၊ ရှိမုန် ၊ သင်သည် အိပ်ပျော် သလော။ တစ် နာရီ ခန့်မျှစောင့် နေခြင်းငှာမ စွမ်းနိုင် သလော။”
ଆରେକ୍ ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ବାଉଳି ଆୟ୍ଲା ଆର୍ ତିନିଗଟ୍ ଚେଲା ନିଦଉତି ରିଲାର୍ ଦଃକିକଃରି ସିମନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ପିତର୍ ତୁୟ୍ କାୟ୍ ସୟ୍ଆଚ୍ସି? ଚଃନେକ୍ହେଁ କାୟ୍ ଚେତା ରେଉଁ ନାହାର୍ଲିସ୍?”
38 ၃၈ စုံစမ်း နှောင့်ရှက်ခြင်းနှင့် ကင်းလွတ် မည်အကြောင်း ဆုတောင်း လျက် စောင့် နေကြလော့။ စိတ် ဝိညာဉ် ကား စေတနာ ရှိငြားသော်လည်း၊ ကိုယ် မူကား အားနည်း သည် ဟု ပေတရု အားမိန့် တော်မူပြီးမှ ၊
ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ହାନ୍ଦାୟ୍ ଜଃନ୍କଃରି ତୁମିମଃନ୍ ନଃହେଳାସ୍, ସେତାର୍ଗିନେ ଜାଗିରଃୟ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃରା । ଆତ୍ମାର୍ ଇଚା ସଃତ୍, ମଃତର୍ ଗଃଗାଳ୍ ଦୁର୍ବୁଳ୍ ।”
ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ଜାୟ୍ ଆଗାର୍ ହର୍ କୟ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃଲା ।
40 ၄၀ ထိုနောက် တပည့်တော်တို့ရှိရာသို့ပြန် ၍၊ သူ တို့သည်မျက်စိ လေးလံ သဖြင့် တစ်ဖန် အိပ်ပျော် လျက်နေကြ သည်ကို တွေ့ တော်မူ၏။ သူတို့သည် အဘယ်သို့ လျှောက် ရမည်ကို မ သိ ကြ။
ତାର୍ହଃଚେ ଆରେକ୍ ବାଉଳି ଆସି ଚେଲାମଃନ୍କେ ସଇରିଲାର୍ ଦଃକ୍ଲା; କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେମଃନାର୍ ଆକି ଡାହି ଅଃଉତି ରିଲି, ଆର୍ ସେମଃନ୍ କାୟ୍ରି ଉତୁର୍ ଦେଉଁନ୍ଦ୍ ବଃଲି ଜାଣି ନଃରିଲାୟ୍ ।
41 ၄၁ သုံး ကြိမ်မြောက်အောင် သူ တို့ရှိရာသို့ ပြန်လာ လျှင် ၊ ယခု အိပ်ပျော် ၍ ငြိမ်ဝပ် စွာနေကြလော့။ အမှုလွန် ပြီ။ လူ သား ကို ဆိုး သောသူ တို့လက် သို့ အပ်နှံ ရသောအချိန် ရောက်လာ ပြီ။”
ଇ ସଃଙ୍ଗ୍ ତିନିତର୍ ଜିସୁ ବାଉଳି ଆସି ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଚଃନେକ୍ ସଇକଃରି ବିସାଉଆ; ବୁତେକ୍ ବେଳ୍ ଅୟ୍ଲି; ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ହାହିମଃନାର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଅଃଉତା ବେଳା ଅୟ୍ଲିନି ।
ଉଟା, ଅଃମିମଃନ୍ ଜୁଆଁ, ହଦେ ଦଃକା! ଜେ ମକ୍ ସଃତ୍ରୁର୍ ଆତେ ଦଃରାୟ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍ ସେ ମର୍ ଲଃଗେ ଆସି କେଟ୍ଲାବେ ।”
43 ၄၃ ထိုသို့ မိန့် တော်မူစဉ် တွင်ပင်တပည့်တော် တစ်ကျိပ် နှစ်ပါးအဝင် ဖြစ်သော ယုဒ ရှကာရုတ်နှင့်အတူ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီး၊ ကျမ်းပြု ဆရာလူ အကြီးအကဲများစေလွှတ်သောလူ အစုအဝေးအပေါင်းတို့သည် ဓား နှင့် ဒုတ် များကိုကိုင်လျက် ချက်ခြင်း လာ ကြ၏။
ଆର୍ ସେଦାହ୍ରେ ସେ କଃତା ଅଃଉତାବଃଳ୍ ବାରଗଟ୍ ଚେଲାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଜିଉଦା ନାଉଁଆର୍ ଚେଲା ଆର୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍, ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁ ଆର୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଲକ୍ମଃନ୍ କଃଣ୍ଡା ଆର୍ ଟେଙ୍ଗା ଦଃରି ଆୟ୍ଲାୟ୍ ।
44 ၄၄ ကိုယ်တော် ကိုအပ်နှံ သောသူ က၊ ငါနမ်း သောသူ သည်ယေရှု ပင်ဖြစ် ၏။ သူ့ ကိုဘမ်း ၍ လုံခြုံ စွာ ဆောင်သွား ကြဟု ထိုသူ တို့အား အမှတ် ပေး ခဲ့သည်အတိုင်း ၊
ଜିସୁକେ ସଃତ୍ରୁ ଆତେ ଦଃରାୟ୍ ଦେତା ଜିଉଦା ସେମଃନ୍କେ ଇ କଃତା କୟ୍ରିଲା, “ମୁଁୟ୍ ଜାକେ ଚୁମିନ୍ଦ୍ ସେ ହଃକା ଜିସୁ ତାକ୍ ଜଃତୁନେ ଦଃରି ନିଆ ।”
45 ၄၅ သူသည် ရောက် လျှင် ကိုယ်တော်ရင်းသို့ချက်ခြင်း ချဉ်းကပ် ၍ အရှင် ဘုရား၊ အရှင်ဘုရားဟုဆို လျက် နမ်း လေ၏။
ଇତାକ୍ ଜିଉଦା ହଚୁହଚୁ ଜିସୁର୍ ଲଃଗେ ଗଃଲା ଆର୍ “ଏ ଗୁରୁ!” ବଃଲି ଚୁମ୍ଲା ।
ଇତାର୍ ଗିନେ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ବାନ୍ଦ୍ଲାୟ୍ ।
47 ၄၇ အနား၌ ရပ် နေသောသူ တစ် ယောက်သည် ဓား ကို ဆွဲထုတ် ပြီးလျှင်၊ ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်း၏ ကျွန် တစ်ယောက်ကို ခုတ် သဖြင့် နားရွက် ပြတ် လေ၏။
ମଃତର୍ ଲଃଗେ ଟିଆ ଅୟ୍ରିଲା ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଗଟ୍ ମାନାୟ୍ କଃଣ୍ଡା ବାର୍କଃରି ମୁଳ୍ ଜାଜକାର୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାର୍ କାନ୍ କାଟି ହଃକାୟ୍ଲା ।
48 ၄၈ ယေရှု ကလည်း သင်တို့သည် ဓားပြ ကို ဘမ်းသကဲ့သို့ ငါ့ ကိုဘမ်း အံ့သောငှာဓား နှင့် ဒုတ် များကို လက်စွဲလျက်လာ ကြသည်တကား၊”
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଚର୍ମଃନାର୍ ବିରଦେ ବାରାୟ୍ଲା ହର୍ କଃଣ୍ଡା ଆର୍ ଟେଙ୍ଗା ଦଃରି କାୟ୍ ମକ୍ ଦଃରୁକ୍ ଆୟ୍ଲାସ୍?
49 ၄၉ ငါသည် ဗိမာန် တော်၌ နေ့ တိုင်း ဆုံးမ ဩဝါဒပေးလျက် ၊ သင် တို့အလယ်၌ ရှိ နေစဉ်အခါသင်တို့သည် ငါ့ ကို မ ဖမ်း မဆီးကြ။ ဤအကြောင်းအရာကား၊”
ମୁଁୟ୍ ଦିନେକେ ମନ୍ଦିର୍ ଗଃରେ ତୁମାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରଃୟ୍ ସିକ୍ୟା ଦେତି ରିଲେ, ମଃତର୍ ତୁମି ମକ୍ ଦଃରୁ ନଃଚ୍ଲାସ୍, ମଃତର୍ ସାସ୍ତର୍ ତଃୟ୍ଁ ଲେକା ଅୟ୍ଲା କଃତା ଜଃନ୍କଃରି ହୁରୁଣ୍ ଅୟ୍ଦ୍, ସେତାକ୍ ଇରି ଅଃଉଁଲି ।”
ତାର୍ହଃଚେ ସଃବୁ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଚାଡି ହଃଳାୟ୍ଲାୟ୍ ।
51 ၅၁ ထိုအခါ တပည့်တော်အပေါင်း တို့သည် ကိုယ်တော် ကိုစွန့်ပစ် ၍ ပြေး ကြ၏။ လုလင် တစ် ယောက်သည် စောင် တစ်ထည်ကိုသာဝတ် လျက် နောက်တော်သို့လိုက် သည်ဖြစ်၍ ၊ မင်းလုလင်တို့သည် ထိုလုလင် ကို ဘမ်းဆီး ကြ၏။
ମଃତର୍ ଗଟ୍ ବେଣ୍ଡ୍ୟା ମାନାୟ୍ ଡୁମ୍ଣ୍ଡା ଗଃଗାଳେ ଗଟ୍ ହଃଚ୍ୟା ହୁଙ୍ଗ୍ରି ଜିସୁର୍ ହଃଚେହଃଚେ ଜାତାର୍ ଦଃକି, ସେମଃନ୍ ସେ ବେଣ୍ଡ୍ୟା ମାନାୟ୍କେ ଦଃରୁକ୍ ମୁଣ୍ଡ୍ୟାୟ୍ଲାୟ୍ ।
ମଃତର୍ ସେ ତାର୍ ହାତୁଳ୍ ହଃଚ୍ୟା ହିଙ୍ଗିକଃରି ଡୁମ୍ଣ୍ଡା ଗଃଗାଳେ ହଃଳାୟ୍ଲା ।
53 ၅၃ ထိုသူတို့သည် ယေရှု ကို ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်းထံသို့ ဆောင်သွား ကြ၏။ ထိုမင်းထံ၌ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီး၊ လူ အကြီးအကဲ၊ ကျမ်းပြု ဆရာအပေါင်း တို့သည် စည်းဝေး ကြ၏။
ତାର୍ହଃଚେ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ମୁଳ୍ ଜାଜକ୍ ଲଃଗେ ନିଲାୟ୍, ଆରେକ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍, ପାରାଚିନ୍ମଃନ୍ ଆର୍ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁମଃନ୍ ଆସି ରୁଣ୍ଡ୍ଲାୟ୍ ।
54 ၅၄ ပေတရု သည်လည်း ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်း၏ အိမ်ဦး အတွင်း သို့ တိုင်အောင် ကိုယ်တော် နှင့် ဝေး စွာ လိုက် ပြီးလျှင် ၊ မင်း လုလင်တို့နှင့်အတူ ထိုင် ၍ မီး လှုံ လေ၏။
ପିତର୍ ଦୁରିକ୍ ରଃୟ୍ ତାକାର୍ ହଃଚେହଃଚେ ଜାୟ୍ ମୁଳ୍ ଜାଜକାର୍ କୁଆଳେ ହୁରି ଜାଗୁଆଳିମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜୟ୍ ଚେକୁକ୍ ବଃସ୍ଲା ।
55 ၅၅ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးတို့နှင့် လွှတ် အရာရှိအပေါင်း တို့သည် ယေရှု ကို သတ် ရမည်အကြောင်း သက်သေ ကို ရှာ သော်လည်း မ တွေ့ ကြ။
ସଃଡେବଃଳ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ଜିଉଦି ବଃଡ୍ କୁଟୁମାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ମଃର୍ନେ ମାରୁକ୍ ତାର୍ ବିରଦେ ସାକି ଲଳୁକ୍ ଦଃର୍ଲାୟ୍, ମଃତର୍ ହାଉଁ ନଃହାୟ୍ଲାୟ୍ ।
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜଃତେକ୍ ଲକ୍ ତାର୍ ବିରଦେ ମିଚ୍ ସାକି ଦିଲେକ୍ ହେଁ କାର୍ କଃତା କାକେ ନଃମିସ୍ଲି ।
ତାର୍ହଃଚେ କଃତିଲକ୍ ଟିଆଅୟ୍ ତାର୍ ବିରଦେ ସାକି ଦେଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍,
58 ၅၈ ဤ ဗိမာန် တော်ကို ငါ ဖြိုဖျက် ၍ လူတို့ လက်ဖြင့် မလုပ်သောဗိမာန်တော်တဆူကို တည်ဆောက် မည်ဟု ပြောဆို သည်ကို အကျွန်ုပ် တို့ကြား ရပါပြီဟု သက်သေခံ ကြ၏။
“ଅଃମି ଇ କଃତା ତାର୍ ଟଣ୍ଡେହୁଣି କଃଉତାର୍ ସୁଣିଆଚୁ, ‘ମୁଁୟ୍ ମାନାୟ୍ ଆତେ ବାନ୍ଦ୍ଲା ମନ୍ଦିର୍କେ ବଃସ୍ଳାୟ୍କଃରି, ତିନିଦିନ୍ ବିତ୍ରେ ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍ ମାନାୟ୍ର୍ ଆତ୍ ତିଆର୍ ନଃକେର୍ତା ମନ୍ଦିର୍ ତିଆର୍ କଃରିନ୍ଦ୍ ।’”
ମଃତର୍ ଇ କଃତା ହେଁ ସାକି ଲଃଗେ ନଃମିସ୍ଲି ।
60 ၆၀ ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်းသည် အလယ် ၌ မတ်တပ်ထ ၍၊ သင်သည် တခွန်းမျှ ပြန် ၍မ ပြောသလော။ ဤ သူတို့သည် အဘယ်သို့ သက်သေခံ သနည်းဟု ယေရှု ကိုမေး လျှင်၊
ସେତାର୍ଗିନେ ମୁଳ୍ ଜାଜକ୍ ଉଟି ମଃଜାୟ୍ ଟିଆ ଅୟ୍ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲା, “ତର୍ ବିରଦେ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜୁୟ୍ ସାକି ଦେଉଁଲାୟ୍, ତାର୍ କାୟ୍ ଉତୁର୍ ନଃଦେଉଁଲିସ୍?”
61 ၆၁ ကိုယ်တော်သည် တခွန်းမျှ ပြန်ပြော တော်မ မူဘဲတိတ်ဆိတ်စွာ နေ၏။ တစ်ဖန် ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်းက၊ သင် သည် ခရစ်တော် တည်းဟူသောမင်္ဂလာ ရှိသောဘုရားသခင်၏သား တော် မှန် သလောဟု မေး ပြန်လျှင် ၊
ମଃତର୍ ଜିସୁ ତୁନ୍ହାଳି ରିଲା, କାୟ୍ହେଁ ଉତୁର୍ ନଃଦିଲା ମୁଳ୍ ଜାଜକ୍ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ହଃଚାର୍ଲା, “ତୁୟ୍ କାୟ୍ ଉହ୍କାର୍ କାରି ଇସ୍ୱରାର୍ ହୟ୍ସି କ୍ରିସ୍ଟ?”
62 ၆၂ ယေရှု က၊ မှန် ၏။ နောင်ကာလ၌ လူ သား သည် တန်ခိုး တော်၏လက်ျာ ဘက်၌ ထိုင် လျက်၊ မိုဃ်း တိမ် ကို စီး၍ ကြွလာ သည်ကို သင်တို့မြင် ရကြလတံ့ ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ଜିସୁ ତାକ୍ ଉତୁର୍ ଦିଲା, “ହିଁ ମୁଁୟ୍ ସେ, ଆର୍ ତୁମିମଃନ୍ ମୁଁୟ୍ ଜେ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି, ସଃବ୍କେ ବଃଡ୍ ସଃକ୍ତିମାନାର୍ କାତାବାଟ୍ୟା ବଃସ୍ତାର୍ ଆର୍ ଅଃଗାସ୍ ମେଗ୍ମାଳେ ଆସ୍ତାର୍ ଦଃକାସ୍ ।”
ମୁଳ୍ ଜାଜକ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଆଙ୍ଗି ଚିରି କୟ୍ଲା, “ଅଃମିକ୍ ଆରେକ୍ ଅଃଦିକ୍ ସାକିର୍ କାୟ୍ ଲଳା ଆଚେ?
64 ၆၄ ဘုရားကို လွန်ကျူး၍ပြောသောစကားကို သင်တို့ကြား ရပြီ။ အဘယ်သို့ ထင်မှတ် ကြသနည်းဟု မေးမြန်း လျှင် ၊ ကိုယ်တော် သည် အသေခံ ထိုက် ကြောင်းကို ထိုသူ အပေါင်း တို့သည် စီရင် ကြ၏။
ତୁମିମଃନ୍ ଇସ୍ୱର୍କେ ଲିନ୍ଦା କଃର୍ତାର୍ ସୁଣ୍ଲାସ୍, ତୁମାର୍ ମଃନେ କାୟ୍ ବିଚାର୍ କଃରୁଲାସ୍?” ସେତାକ୍ ସେ ମଃର୍ନ୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ହାଉଅ ବଃଲି ସଃବୁଲକ୍ ଦସି କଃଲାୟ୍ ।
65 ၆၅ ထိုအခါ အချို့ တို့သည် ကိုယ်တော် ကို တံတွေး နှင့်ထွေးကြ၏။ မျက်နှာ တော်ကိုဖုံး ပြီးလျှင် လက်သီးနှင့် ထိုး လျက် ၊ ပရောဖက် ပြု၍ ဟောတော်မူပါဟုဆို ကြ၏။ မင်း လုလင်တို့သည်လည်း ပါး တော်ကို လက်နှင့်ပုတ် ကြ ၏။
ଆରେକ୍ କେ କେ ଜିସୁର୍ ଉହ୍ରେ ତୁକୁକ୍ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ସେମଃନ୍ ତାର୍ ମୁୟେ ତୁଆଲ୍ ବାନ୍ଦ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ବିଦା ମାରି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ତୁୟ୍ ତ ଗଟେକ୍ ବାବ୍ବାଦି, ତକ୍ କେ ମାର୍ଲା କଃଉ? ଇବାନ୍ୟା କୟ୍ ଜାଗୁଆଳିମଃନ୍ ଚାହୁଳ୍ ମାରିମାରି ତାକ୍ ଦଃରି ନିଲାୟ୍ ।”
ସଃଡେବଃଳ୍ କୁଆଳେ ପିତର୍ ରିଲାବଃଳ୍, ମୁଳ୍ ଜାଜକାର୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳି ପିତର୍କେ ଜୟ୍ ଚେକ୍ତାର୍ ଦଃକ୍ଲି ।
67 ၆၇ ပေတရု သည် မီးလှုံ လျက်နေသည်ကို မြင် သောအခါသူ့ ကိုစေ့စေ့ကြည့် ၍၊ သင် သည်လည်း နာဇရက် မြို့သားယေရှု နှင့် ပေါင်းဖေါ်သောသူဖြစ် သည်ဟု ဆို လျှင် ၊
ଆର୍ ପିତର୍କେ ନିକ କଃରି ଦଃକି କୟ୍ଲି, “ତୁୟ୍ ହେଁ ନାଜରିତ୍ ଜିସୁର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରିଲିସ୍ ।”
68 ၆၈ ပေတရုက၊ သင် ပြော သောအရာ ကိုငါမ သိ ၊ နား မ လည်ဟု ငြင်းခုံ ပြီးမှ အိမ်ဦး ရှေ့သို့ ထွက် သော် ကြက် တွန် လေ၏။
ମଃତର୍ ପିତର୍ ନାୟ୍ ବଃଲି କାୟ୍ଲା, “ତାକ୍ ମୁଁୟ୍ ନଃଜାଣି ଆର୍ ତୁୟ୍ କାୟ୍ ବଃଲି କଃଉଁଲିସ୍ ମୁଁୟ୍ ନଃବୁଜୁଲେ ।” ଇରି କୟ୍ ସେ ହଃଦା ବାଟ ବାରାୟ୍ ଗଃଲା । ଆର୍ ସଃଡେବଃଳ୍ ହଃକା କୁକ୍ଳା ଡାକ୍ଲି ।
69 ၆၉ နောက်တစ်ဖန် အစေအပါး မိန်းမသည် ပေတရု ကိုမြင် လျှင် ၊ အနား၌ ရပ် နေသောသူ တို့အား၊ ဤသူ သည် ထိုသူ တို့ အဝင် ဖြစ် သည်ဟုဆို သော်။
ଆରେକ୍ ସେ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳି ତାକ୍ ଦଃକି ଲଃଗେ ଟିଆ ଅୟ୍ରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲି, “ଇ ଲକ୍ ହେଁ ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଏକ୍ଲା ।”
70 ၇၀ ပေတရု သည် တစ်ဖန် ငြင်းခုံ ပြန်၏၊ ထိုနောက်များမကြာ အနား၌ ရပ် နေသောသူ တို့က၊ အကယ်စင်စစ် သင်သည် ထိုသူ တို့အဝင် ဖြစ် ၏။ သင်သည် ဂါလိလဲ လူဖြစ် ၏။ သင်စကားလည်းတူ၏ဟု ပေတရုကိုဆို ကြလျှင် ၊
ମଃତର୍ ପିତର୍ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ନାୟ୍ ବଃଲି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା । ଚଃନେକ୍ ରିଲାହଃଚେ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ତାର୍ ଲଃଗେ ଟିଆ ଅୟ୍ରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ପିତର୍କେ କୟ୍ଲାୟ୍, “ବାୟ୍ଦ୍ରେ ତୁୟ୍ ହେଁ ସେ ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଏକ୍ଲା, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁୟ୍ ତ ଗାଲିଲିର୍ ଲକ୍ ।”
ମଃତର୍ ସେ ନିଜ୍କେ ସାୟ୍ପ୍ ଦଃୟ୍ ଆର୍ ହଃର୍ମାଣ୍ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍ର୍ କଃତା କଃଉଁଲାସ୍ ତାକ୍ ମୁଁୟ୍ ନଃଜାଣି ।”
72 ၇၂ တစ်ဖန် ကြက် တွန် လေ၏။ ယေရှု က၊ ကြက် သည် နှစ်ကြိမ် မ တွန် မှီ သင်သည်သုံး ကြိမ်မြောက်အောင် ငါ့ ကို ငြင်းပယ် လိမ့်မည် ဟု မိန့် တော်မူသောစကား ကို၊ ပေတရု သည် သတိရ သဖြင့် ခေါင်း ကိုခြုံ၍ငိုကြွေး လေ၏။
ସେଦାହ୍ରେ ଦୁୟ୍ତର୍ କୁକ୍ଳା ବାସ୍ଲି, ସଃଡେବଃଳ୍, “ଦୁୟ୍ତର୍ କୁକ୍ଳା ବାସ୍ତା ଆଗ୍ତୁ ତୁୟ୍ ମକ୍ ନଃଜାଣି ବଃଲି ତିନିତର୍ କଃଉସି,” ଇ କଃତା ଜିସୁ ପିତର୍କେ କୟ୍ରିଲା, ସେ କଃତା ତାକ୍ ଏତୁହଃଳ୍ଲି, ଆର୍ ସେ କଃତା ଏତାୟ୍ କାନ୍ଦୁକ୍ ଦଃର୍ଲା ।
