လုကာ 12
1 ၁ ထိုအခါ အတိုင်းမသိ များစွာသော လူ တို့သည်စုဝေး ၍ အချင်းချင်း နင်းမိ မတတ် နေကြသည်ရှိသော်၊ ယေရှုသည် တပည့် တော်တို့အား မိန့် တော်မူသည်ကား၊ လျှို့ဝှက် ခြင်းတည်းဟူသောဖာရိရှဲ တို့၏ တဆေး ကို ရှေးဦးစွာ ကြဉ်ရှောင် ကြလော့။
ଇ ବିତ୍ରେ ଗାଦା ଲକ୍ମଃନ୍ ରୁଣ୍ଡି ତାକାର୍ ତାକାର୍ ଉହ୍ରେ ମାଡା ଚଃଗା ଅଃଉତି ରିଲାୟ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, “ପାରୁସିମଃନାର୍ କମିର୍ ହର୍ ହେଟ୍କପଟ୍ ବିସୟେ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅୟ୍ରିଆ ।
ମଃତର୍ ଜାୟ୍ରି ନଃଡିସେ ଇରଃକମ୍ ଡାହି ଅୟ୍ଲାର୍ କାୟ୍ରି ନାୟ୍, ଆର୍ ଜାୟ୍ରି ଜାଣା ନଃହେଳେ ଇରଃକମ୍ ଲୁକ୍ଲାର୍ କାୟ୍ରି ନାୟ୍ଁ,
3 ၃ မှောင်မိုက် ၌ သင်တို့ပြော သမျှသောအရာ များကို သူတစ်ပါး တို့သည်အလင်း ၌ နားကြား ကြလိမ့်မည်။ သင်တို့သည် အခန်း ထဲမှာ နား အပါး၌ ပြော သောအရာ များကို အိမ်မိုး ပေါ်မှာ ဟစ်ကြော် ကြလိမ့်မည်။
ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି ଅଃନ୍ଦାରେ କୟ୍ ଆଚାସ୍ ସେରି ସଃବୁ ସୁଣା ଅୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ଜାୟ୍ରି କାହାଟ୍ ଡାହ୍ଲା ବିତୁର୍ ବଃକ୍ରାୟ୍ ଲୁକ୍ଣେ କୟ୍ ଆଚାସ୍ ସେରି ଚାନି ଉହ୍ରେ ପର୍ଚାର୍ କଃରା ଅୟ୍ଦ୍ ।”
4 ၄ ငါ့ အဆွေ တို့၊ သင် တို့အား ငါဆို သည်ကား၊ ကိုယ်ခန္ဓာ ကိုသတ် ၍ နောက်တစ်ဖန်အလျှင်း မ ပြု နိုင်သော သူတို့ ကို မ ကြောက် ကြနှင့်။
“ମଃତର୍ ମର୍ ସଃଙ୍ଗୁଆଳି ଜେ ତୁମିମଃନ୍, ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ତୁମାର୍ ଗଃଗାଳ୍କେ ମଃର୍ନେ ମାରେଦ୍, ମଃତର୍ ତାର୍ହଃଚେ ଆର୍ କାୟ୍ରି କଃରୁ ନାହାରେ, ସେମଃନ୍କେ ଡିରା ନାୟ୍ ।
5 ၅ အဘယ်သူ ကို ကြောက် ရမည်နည်းဟူမူကား ၊ ကိုယ်ခန္ဓါကိုသတ် ပြီးမှ ငရဲ ထဲသို့ ချ နိုင် သောသူ ကို ကြောက် ကြလော့။ ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ ထို သူကို ကြောက် ကြလော့။ (Geenna g1067)
ମଃତର୍ କାକେ ଡିରାସ୍, ସେରି ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ଜାଣାୟ୍ଦ୍, ମଃର୍ନେ ମାର୍ଲା ହଃଚେ ନଃର୍କେ ହଃକାଉଁକେ ଜୁୟ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଅଃଦିକାର୍ ଆଚେ ତାକ୍ ଡିରିକଃରି ରିଆ । ହେଁ ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ ତାକ୍ ଡିରା ।” (Geenna g1067)
6 ၆ စာငှက် ငါး ကောင်ကို အဿရိ နှစ် ပြားအဘိုးနှင့် ဝယ် ရသည်မ ဟုတ်လော။ ထိုစာငှက် တစ် ကောင်ကိုမျှ ဘုရားသခင် မေ့လျော့ တော်မ မူ။
“ହାଁଚ୍ଗଟ୍ ଜଃଟ୍ୟା ଚେଳେ କାୟ୍ ଜଳେକ୍ କାସୁ ଡାବୁୟ୍ ବିକା ନଃଉତି? ଆର୍ ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍ ହେଁ ଇସ୍ୱର୍ ନଃହାସ୍ରେ ।
7 ၇ သင် တို့ ဆံပင် သည်လည်း အကုန်အစင် ရေတွက် လျက်ရှိ၏။ ထိုကြောင့် မ ကြောက် ကြနှင့်။ သင်တို့သည်စာငှက် အများ တို့ထက် သာ၍မြတ်ကြ၏။
ମଃତର୍ ତୁମିମଃନାର୍ ମୁଣ୍ଡାର୍ ସଃର୍ନେ ବାଳ୍ ହେଁ ଗଃଣା ଅୟ୍ଆଚେ । ଡିରା ନାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଗାଦେକ୍ ଗଃର୍ ଜଃଟ୍ୟା ଚେଳେ ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ବଃଡ୍ ।”
8 ၈ ငါဆို သည်ကား၊ အကြင်သူ သည် လူတို့ ရှေ့ မှာ ငါ့ ကိုဝန်ခံ အံ့။ ဘုရားသခင် ၏ ကောင်းကင် တမန်တို့ရှေ့ မှာ လူ သား သည် ထိုသူ ကိုဝန်ခံ မည်။
“ଆର୍ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ଜୁୟ୍ମାନାୟ୍ ଲକାର୍ ମୁଏଁ ମକ୍ କ୍ରିସ୍ଟ ବଃଲି କୟ୍ଦ୍, ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ହେଁ ଇସ୍ୱରାର୍ ଦୁତ୍ ମଃନାର୍ ମୁଏଁ ତାକେ ଜାଣି ଆଚି ବଃଲି କୟ୍ଦ୍ ।
9 ၉ အကြင်သူ သည် လူတို့ ရှေ့ မှာငါ့ ကိုငြင်းပယ် အံ့။ ဘုရားသခင် ၏ ကောင်းကင် တမန်တို့ ရှေ့ မှာထိုသူ ကို ငါငြင်းပယ် မည်။
ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ମାନାୟ୍ ଲକାର୍ ମୁଏଁ ମକ୍ ନଃଜାଣି ବଃଲେଦ୍, ମୁଁୟ୍ ହେଁ ଇସ୍ୱରାର୍ ଦୁତ୍ମଃନାର୍ ମୁଏଁ ତାକ୍ ନଃଜାଣି ବଃଲିନ୍ଦ୍ ।”
10 ၁၀ လူ သား ကို နှုတ် ဖြင့်ပြစ်မှား သောသူ မည်သည်ကား ၊ အပြစ်နှင့်လွတ် စေခြင်းအခွင့်ကို ရနိုင်၏။ သန့်ရှင်း သော ဝိညာဉ် တော်ကို ကဲ့ရဲ့ သောသူ မည်သည်ကား အပြစ်နှင့်လွတ် စေခြင်းအခွင့်ကို မ ရနိုင်ရာ။
“ଆର୍ ଜୁୟ୍ମାନାୟ୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ବିରଦେ କଃତା କୟ୍ଦ୍ ତାକ୍ କେମା ଦିଆ ଅୟ୍ଦ୍, ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ବିରଦେ ଲିନ୍ଦା କଃତା କୟ୍ଦ୍ ତାକେ କେମା ଦିଆ ନୟ୍ ।”
11 ၁၁ သင် တို့ကို တရားစရပ် သို့၎င်း ၊ အကဲအမှူး ၊ မင်း များရှေ့ သို့၎င်း၊ ပို့ဆောင် ကြသောအခါ အဘယ်သို့ ပြန်ပြော ရမည်ကို မ စိုးရိမ် ကြနှင့်။
“ଆର୍ ଜଃଡେବଃଳ୍ ସେମଃନ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରାର୍ ବଃଡ୍ ଲକ୍ ଆର୍ ଅଃଦିକାରି ଲକ୍ମଃନାର୍ ଚଃମେ ଆଣ୍ତି, ସଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗିନେ କଃନ୍କଃରି ଆର୍ କାୟ୍ ଉତୁର୍ ଦିଆସ୍ ଆର୍ କାୟ୍ରି କଃଉଆସ୍ ସେତାକ୍ ଚିତା କଃରା ନାୟ୍ ।
12 ၁၂ အကြောင်းမူကား ၊ ထို ခဏခြင်း တွင် အဘယ်သို့ ပြော ရ မည်ကို သန့်ရှင်း သောဝိညာဉ် တော်သည် အကြံပေးမည် ဟု မိန့်တော်မူ၏။
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ କାୟ୍ରି କଃଉଁକେ ଅୟ୍ଦ୍ ସେରି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ସଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିକେ ସିକାୟ୍ଦ୍ ।”
13 ၁၃ လူအစုအဝေး ၌ ပါ သော သူတစ်ယောက်က၊ အရှင် ဘုရား၊ အကျွန်ုပ် အစ်ကို သည် အမွေ ဥစ္စာကို အကျွန်ုပ် အား ဝေပေး ပါမည်အကြောင်း အမိန့် ရှိတော်မူပါဟု လျှောက် လျှင်၊
ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଗଟ୍ଲକ୍ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲା, “ଏ ଗୁରୁ, ମର୍ ବାୟ୍କ୍ ମର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଦାଦି ଅଃର୍ଜ୍ଲା ଦଃନ୍ ବାଟା କଃରୁକେ କଃଉ ।”
14 ၁၄ ကိုယ်တော်က အချင်းလူ ၊ အဘယ်သူ သည် သင် တို့အမှုကိုစီရင် ခွဲဝေ ပိုင်သောအခွင့်ကို ငါ့ အား အပ်ပေး သနည်း ဟု မေး တော်မူ၏။
ମଃତର୍ ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ବାୟ୍, କେ ମକେ ତୁମିମଃନାର୍ ଉହ୍ରେ ବିଚାର୍ କଃରୁକେ ଆର୍ ବାଟା କଃରୁକେ ଅଃଦିକାର୍ ଦିଲାଆଚେ?”
15 ၁၅ ထိုမှတစ်ပါးလောဘ လွန်ကျူးခြင်းကို သတိ နှင့် ကြဉ်ရှောင် ကြလော့။ အကြောင်းမူကား ၊ စည်းစိမ် ရှိသော်လည်း စည်းစိမ် ၌ အသက် မ တည် ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ଆରେକ୍ ସେ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଜଃଗ୍ରାତ୍ ସଃବୁ ରଃକମ୍ ଲଃବ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଦୁରିକ୍ ରିଆ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଗଟ୍ ଲକାର୍ ଜିବନ୍ ତାର୍ ଦଃନ୍ ବିତ୍ ଉହ୍ରେ ବଃର୍ସା ନଃକେରେ ।”
ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଇ କଃତା କୟ୍ଲା, “ଗଟେକ୍ ମାଜନ୍ ଲକାର୍ ହଃଦାୟ୍ ବୁତେକ୍ ତାସ୍ ଅୟ୍ଲି,
ସେତାକ୍ ସେ ମଃନେ ମଃନେ ଚିତା କଃରି କୟ୍ଲା, ‘କାୟ୍ କଃରିନ୍ଦ୍? କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତାସ୍ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ କଃରି ସଃଙ୍ଗାଉଁକେ ଟାଣ୍ ନାୟ୍ ।’
18 ၁၈ ပြု မည်အကြံမူကား၊ ငါ့ တိုက် များကိုဖျက် ၍ ကျယ် သောတိုက်တို့ကို တည် ပြီးမှ ၊ ငါ ၏ အသီးအနှံ ဥစ္စာ ရှိသမျှ တို့ကို သိုထား မည်။
ଆରେକ୍ ସେ କୟ୍ଲା, ‘ଇରି କଃରିନ୍ଦ୍, ମର୍ ଗଃଦ୍ୟା ସଃବୁ ବଃସ୍ଳାୟ୍ନ୍ଦ୍ ଆର୍ ବଃଡ୍ ବଃଡ୍ କଃରି ବାନ୍ଦିନ୍ଦ୍ ଆର୍ ସେତି ମର୍ ଗଅଁ ସଃବୁ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ନ୍ଦ୍ ।
19 ၁၉ ငါ့ ဝိညာဉ် အားလည်း ၊ အချင်းဝိညာဉ် ၊ သင်သည် နှစ် ပေါင်းများစွာ သုံးဆောင်ရန် ဥစ္စာ များ ကိုသိုထား လျက်ရှိ ပြီ။ ငြိမ်ဝပ် စွာနေလော့။ စား သောက် ခြင်း၊ ပျော်မွေ့ ခြင်းကို ပြုလော့။ ငါပြော မည်ဟု သူဌေးအကြံရှိ ၏။
ଆର୍ ମୁୟ୍ଁ ମର୍ ହଃରାଣ୍କେ କୟ୍ଦ୍, ରେ ହଃରାଣ୍, ବୁତେକ୍ ବଃର୍ସାର୍ ହାଁୟ୍ ତର୍ ଜଃବର୍ କାଦିକଣ୍ଡା ଆଚେ, ବିସାଉ, କାଆ, ଆର୍ ସଃର୍ଦାକଃର୍ ।’
20 ၂၀ ထိုသို့ အကြံရှိစဉ်တွင်ဘုရားသခင် က၊ အချင်းလူမိုက် ၊ ယနေ့ညဉ့် ပင် သင် ၏ဝိညာဉ် ကို ရုပ်သိမ်း ရာအချိန်ရောက်လိမ့်မည်။ သို့ဖြစ်၍ သင်သည် ပြင်ဆင် သိုထားသော ဥစ္စာ ကို အဘယ်သူ ပိုင် မည်နည်းဟု သူဌေး အား မိန့် တော်မူ၏။
ମଃତର୍ ଇସ୍ୱର୍ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, ‘ରେ ନିର୍ବୁଦିଆ ଆଜି ରାତି ତର୍ ହଃରାଣ୍ ତର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ନିଆ ଅୟ୍ଦ୍, ସେତାକ୍ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି ରୁଣ୍ଡାୟ୍ ଆଚ୍ସି, ସେରି ସଃବୁ କାର୍ ଅୟ୍ଦ୍?’”
21 ၂၁ ထိုအတူ ကိုယ် အဘို့ ဘဏ္ဍာများကိုဆည်းဖူး ၍ ၊ ဘုရားသခင် ရှေ့ တော်၌ ဆင်းရဲ သောသူ မည်သည်ကား၊ ထိုသူဌေးနှင့်တူသည် ဟု မိန့်တော်မူ၏။
“ଜେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗିନେ ଦଃନ୍ ଅଃର୍ଜେଦ୍, ମଃତର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଆକାୟ୍ ସେ ମାଜନ୍ ନାୟ୍, ତାକେ ଅଃନ୍କାର୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
22 ၂၂ တစ်ဖန် တပည့် တော်တို့အား မိန့် တော်မူသည်ကား၊ ထိုကြောင့် သင်တို့သည် အဘယ်သို့ စား ရမည်ဟူ၍အသက် အဘို့ မ စိုးရိမ် ကြနှင့်။ အဘယ်သို့ ဝတ် ရမည်ဟူ၍ကိုယ် အဘို့ မ စိုးရိမ်ကြနှင့်ဟု ငါဆို ၏။
ଜିସୁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, କାୟ୍ରି କାଉଁନ୍ଦ୍ ଇରି କୟ୍ କଃରି, ତୁମିମଃନାର୍ ଜିବନ୍ ଗିନେ ଆରେକ୍ କାୟ୍ରି ହିନ୍ଦୁନ୍ଦ୍, ଇରି କୟ୍ କଃରି ତୁମିମଃନାର୍ ଗଃଗାଳ୍ ଗିନେ ହେଁ ଚିତା କଃରା ନାୟ୍ ।
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ କାଦି ତଃୟ୍ହୁଣି ଜିବନ୍ ଆର୍ ବଃସ୍ତର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଗଃଗାଳ୍ ବଃଡ୍ ।
24 ၂၄ ကျီးကန်း များကို ကြည့်ရှု ဆင်ခြင်ကြလော့။ ထိုငှက်တို့သည်မျိုးစေ့ကိုမ စိုက် မကြဲ၊ စပါး ကိုမ ရိတ်၊ စပါးကျီ မ ရှိ ၊ ဘဏ္ဍာတိုက် မ ရှိ။ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင် သည် သူ တို့ကို ကျွေးမွေး တော်မူ၏။ ထိုငှက် တို့ထက် သင် တို့သည် အလွန် မြတ် သည်မဟုတ်လော။
ଚେଳେମଃନାର୍ କଃତା ବାବି ଦଃକା, ସେମଃନ୍ ନଃବୁଣ୍ତି କି ନଃକାଟ୍ତି, ଆରେକ୍ ସେମଃନାର୍ ତାସ୍ ଗଃଦ୍ୟା ଗଃର୍ ନାୟ୍, ଆର୍ ଇସ୍ୱର୍ ସେମଃନ୍କେ କାଦି ଦେଉଁଲା, ତୁମିମଃନ୍ ଚେଳେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି କଃତେକ୍ ଅଃଦିକ୍ ବଃଡ୍,
ଆରେକ୍ ତୁମିମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କେ ଚିତା କଃରି କଃରି ଅଃହ୍ଣାର୍ ଆୟ୍ଁସ୍ କଃଣ୍ଡେକ୍ ବାଡାଉଁ ହାରେ?
26 ၂၆ ထိုသို့ အငယ်ဆုံး သောအမှုကိုမျှ မတတ်နိုင် လျှင် ကြွင်း သောအမှု ကို အဘယ်ကြောင့် စိုးရိမ် ကြသနည်း။
ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ସଃବ୍କେ ଗଟେକ୍ ସାନ୍ କାମ୍ ହେଁ କଃରୁ ନଃହାରାସ୍, ତଃବେ ବିନ୍ ସଃବୁ ବିସୟ୍ ଚିତା କାୟ୍ତାକ୍ କଃରୁଲାସ୍?
27 ၂၇ နှင်းပင် တို့သည် အဘယ်သို့ သောအားဖြင့်ကြီးပွား သည်ကို ကြည့်ရှု ဆင်ခြင်ကြလော့။ ထိုအပင်တို့ သည် အလုပ် လည်းမ လုပ်၊ ချည် ဖြစ်စေခြင်းငှာမ ငင်မဝင့်။ သို့သော်လည်း ဘုန်းကြီး သော ရှောလမုန် မင်းကြီးအဝတ်သည် ထို အပင်တ ပင်မျှ ၏အဝတ်ကို မ မှီဟု ငါဆို ၏။
ବଃନ୍ ହୁଲ୍ମଃନାର୍ କଃତା ବାବି ଦଃକା, ସେରିମଃନ୍ କଃନ୍କଃରି ସୁତା ନଃକାଟ୍ତି କି ସେମଃନାର୍ ଗିନେ ବଃସ୍ତର୍ ନଃବୁଣ୍ତି, ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ସଲ୍ମନ୍ ରଃଜା ହେଁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ସଃର୍ନେ ଦଃନ୍ ରଃୟ୍କଃରି, ଗଟେକ୍ ହୁଲ୍ ହର୍ ହେଁ ସୁନ୍ଦୁର୍ ବଃସ୍ତର୍ ହିନ୍ଦି ନଃରିଲା ।
28 ၂၈ ယုံကြည် အားနည်းသောသူတို့၊ ယနေ့ အသက် ရှင်လျက်၊ နက်ဖြန် မီးဖို ထဲသို့ ရောက် သော တော မြက်ပင် ကို ဘုရားသခင် သည် ထိုသို့သော အဝတ် နှင့် ဖုံးလွှမ်းတော်မူလျှင် ၊ ထိုမျှမက သင် တို့ကို အဝတ်နှင့် ဖုံးလွှမ်းတော်မူမည်မဟုတ်လော။
ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ରଃନ୍ ଆଜି ହଃଦାୟ୍ ଆଚେ ଆର୍ କାଲି ଚୁଲି ବିତ୍ରେ ହଃକା ଅୟ୍ଦ୍, ତାକ୍ ଜଦି ଇସ୍ୱର୍ ଅଃନ୍କାର୍ ବେସ୍ ଦେଉଁଲା, ତଃବେ ଏ ଅଃଳକ୍ ବିସ୍ୱାସିମଃନ୍ ସେ ତୁମିକେ କଃତେକ୍ ଅଃଦିକ୍ ନଃଦେୟ୍ ।”
29 ၂၉ ထိုကြောင့် အဘယ်သို့ စား ရအံ့နည်း။ အဘယ်သို့ သောက် ရအံ့နည်းဟူ၍မ ရှာဖွေ ကြနှင့်။ သောက မွှေနှောက်ခြင်းလည်း မ ရှိကြနှင့်။
“ଆରେକ୍ କାୟ୍ରି କାହାସ୍ ଆର୍ କାୟ୍ରି ହିଉଆସ୍, ସେରିମଃନ୍ ଲଳି ବୁଲା ନାୟ୍ ଆର୍ ଚିତା ହେଁ କଃରା ନାୟ୍ ।
30 ၃၀ ထို အရာများကို လောကီသား အမျိုးမျိုး တို့သည် ရှာဖွေ တတ်ကြ၏။ ထို အရာများကို သင်တို့သည် အသုံးလို ကြောင်း ကို သင် တို့အဘ သိ တော်မူ၏။
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜଃଗତାର୍ ଅଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନ୍ ଇରିମଃନ୍ ଲଳି ବୁଲ୍ତି, ମଃତର୍ ଇ ସଃବୁ ବିସୟ୍ ଜେ ତୁମିମଃନାର୍ ଲଳା ଆଚେ ସେରି ତୁମିମଃନାର୍ ସଃର୍ଗାର୍ ଉବାଦି ଜାଣେଦ୍ ।
31 ၃၁ သင်တို့မူကား ဘုရားသခင် ၏ နိုင်ငံ တော်ကို ရှာ ကြလော့။ နောက်မှ ထို အရာများကို ထပ် ၍ပေးတော်မူလတံ့။
ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜ୍ ଲଳା, ଆର୍ ଇ ସଃବୁ ବିସୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଦିଆ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
32 ၃၂ သိုးစု ငယ် ၊ သင်တို့သည် မ ကြောက် ကြနှင့်။ သင် တို့အဘ သည် သင် တို့အား နိုင်ငံ ကိုပေး ခြင်းငှာအလိုရှိ တော်မူ၏။
“ଏ ସାନ୍ ଦଃଳ୍, ଡିରା ନାୟ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ତାର୍ ରାଇଜ୍ ଦେଉଁକେ ତୁମିମଃନାର୍ ସଃର୍ଗାର୍ ଉବାଦିର୍ ବଃଡେ ସଃର୍ଦା ।
33 ၃၃ သင် တို့ဥစ္စာ များကို ရောင်း ၍ ဆင်းရဲသားတို့အား စွန့်ကြဲ ကြလော့။ မ ဆွေးမဟောင်းတတ် သော အိတ် တို့ကို ကိုယ် သုံးဘို့ လုပ် ကြလော့။ သူခိုး မ ရောက် ၊ ပိုး များမ ဖျက်ဆီး ရာအရပ် ၊ ကောင်းကင် ဘုံ၌ မကုန်မဆုံး နိုင် သော ဘဏ္ဍာ ကို ဆည်းဖူးကြလော့။
ତୁମିମଃନାର୍ ଜାୟ୍ରି ଆଚେ ସେରି ବିକିକଃରି କଃରି ଗଃରିବ୍ମଃନ୍କେ ଦାନ୍ କଃରା, ଜାୟ୍ରି ନଃସ୍ଟ୍ ନଃହୟ୍ ଅଃନ୍କାର୍ ମଣା ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗିନେ ତିଆର୍ କଃରା, କୁୟ୍ତି ଚର୍ ଚଃମେ ନାସେ ଆର୍ ଅଳ୍ମା ନଃସ୍ଟ୍ ନଃକେରେ ଅଃନ୍କାର୍ ସଃର୍ଗେ ନଃସ୍ଟ୍ ନଃଉତା ଦଃନ୍ ଅଃର୍ଜା;
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜୁୟ୍ତି ତୁମାର୍ ଦଃନ୍, ସେତି ତୁମାର୍ ମଃନ୍ ।”
“ତୁମିମଃନ୍ ଅଃଟାବିଳା ବାନ୍ଦି ଅୟ୍ରିଆ, ଆର୍ କୁପି କଃଚ୍ତି ରେଅ,
36 ၃၆ သခင် သည် မင်္ဂလာဆောင်ပွဲ မှ ပြန်လာ ၍ တံခါးကိုခေါက် သောအခါ ချက်ခြင်း ဖွင့် ခြင်းငှာ သခင် လာ မည်ကို မြော်လင့် ၍နေသောကျွန် ကဲ့သို့ ရှိနေကြလော့။
ଆର୍ ମାପ୍ରୁ ବିବା ବଜି ତଃୟ୍ହୁଣି ବାଉଳି ଆସି କଃହାଟେ ମାର୍ଲା ଦାହ୍ରେ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତାର୍ ଗିନେ ତଃତ୍କାଣ୍ କଃହାଟ୍ ଉଗାଳୁକ୍ ଜାଗି ରେତି, ତୁମିମଃନ୍ ସେମଃନାର୍ ହର୍ ଅୟ୍ରିଆ ।
37 ၃၇ အကြင် ကျွန် တို့သည် စောင့် လျက်နေသည်ကို သခင် သည်ပြန်လာ ၍တွေ့ ၏။ ထို ကျွန်တို့သည် မင်္ဂလာ ရှိကြ၏။ ငါအမှန် ဆို သည်ကား၊ သခင်သည် ခါးပန်းစည်း လျက် ကျွန် တို့ကို စားပွဲ ၌ လျောင်းစေပြီးမှ၊ ကိုယ်တိုင်လာ ၍သူ တို့အားလုပ်ကျွေး လိမ့်မည်။
ମାପ୍ରୁ ଆସି ଜୁୟ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକ୍ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ରିଲାର୍ ଦଃକେଦ୍, ସେମଃନାର୍ ବାୟ୍ଗ୍, ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ସେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଅଃଟା ବାନ୍ଦି କଃରି ସେମଃନ୍କେ କାଉଁକେ ବଃସାୟ୍, ଚଃମେ ଜାୟ୍ ସେବା କଃରେଦ୍ ।
38 ၃၈ နှစ်ချက်တီး အချိန်ဖြစ်စေ ၊ သုံးချက်တီး အချိန်ဖြစ်စေ ၊ သခင် သည်လာ၍ ထိုသို့ တွေ့ လျှင်၊ ထို ကျွန်တို့ သည် မင်္ဂလာ ရှိ ကြ၏။
ଆର୍ ସେ ଜଦି ମଃଜାରାତି କି କୁକ୍ଳାବାସେ ହେଁ ଆସି ସେମଃନ୍କେ ସେନ୍କାର୍ ଦଃକେଦ୍, ତଃବେ ସେ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ମଃନାର୍ ବାୟ୍ଗ୍ ।
39 ၃၉ အိမ်ရှင် သည် သူခိုး လာ မည်အချိန်နာရီ ကို သိ ရလျှင် ၊ မိမိ အိမ် ကို မ ထွင်း မဖောက်စေခြင်းငှာစောင့်နေလိမ့်မည်ကို သင်တို့သိ ကြ၏။
ମଃତର୍ ଇରି ଜାଣିରିଆ କୁୟ୍ ବେଳାୟ୍ ଚର୍ ଆସେଦ୍ ଇରି ଗଃରାର୍ ସାଉକାର୍ ଜାଣି ରିଲେକ୍, ତାର୍ ଗଃରେ ସିନ୍ଦ୍ ମାରୁକ୍ ନଃଦିଲା ହୁଣି ।
40 ၄၀ ထိုကြောင့် သင် တို့သည် ပြင်ဆင် လျက်နေ ကြလော့။ အကြောင်းမူကား ၊ သင်တို့မ ထင်မှတ် သောအချိန် ၌ လူ သား သည် ကြွလာ လိမ့်မည် ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ତୁମିମଃନ୍ ହେଁ ଜଃଗ୍ରାତ୍ ଅୟ୍ରିଆ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜୁୟ୍ ବେଳାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍ ମଃନେ କଃରି ନଃରିଆସ୍ ସେ ବେଳାୟ୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ଆସେଦ୍ ।”
41 ၄၁ ပေတရု ကလည်း ၊ သခင် ၊ ဤ ဥပမာ ကို အကျွန်ုပ် တို့အား သာ မိန့် တော်မူသလော။ လူအပေါင်း တို့အား မိန့်တော်မူသလောဟု မေးလျှောက် လျှင်၊
ସେତାକ୍ ପିତର୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ ତୁୟ୍ ଅଃମିମଃନ୍କ୍ ହଃକା ଇ କଃତା କଃଉଁଲିସ୍, କି ସଃବୁ ଲକ୍କେ କଃଉଁଲିସ୍?”
42 ၄၂ သခင် ဘုရားက၊ အိမ်ရှင်သည် မိမိအိမ်သားတို့အား အချိန်တန် လျှင် အစားအသောက် တို့ကို ဝေဖန် စေခြင်းငှာအအုပ်အချုပ် ခန့်ထား ၍ သစ္စာ နှင့်၎င်း၊ သတိပညာ နှင့်၎င်းပြည့်စုံသောကျွန် ကား အဘယ်သူ နည်း။
ଜିସୁ ମାପ୍ରୁ ଉତୁର୍ ଦିଲା, “ଇତାକ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗଃରାର୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍କେ ସଃମାନ୍ ବେଳାୟ୍ ଟିକ୍ ଅୟ୍ରିଲା ହଃଳିବାତ୍ୟା ଦେଉଁକେ ସାଉକାର୍ ଜାକେ ସେମଃନାର୍ ଉହ୍ରେ ବାଚେଦ୍, ଇବାନ୍ୟା ସଃତ୍ ବୁଦିକାରି ଗୁମୁସ୍ତା କେ ଆଚେ?
ସାଉକାର୍ ଆସି ତାର୍ ଜୁୟ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକ୍ ସେରଃକମ୍ କାମ୍ କଃର୍ତି ରିଲାର୍ ଦଃକେଦ୍, ତଃବେ ସେ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାର୍ ବାୟ୍ଗ୍ ।
ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ସାଉକାର୍ ସେ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକେ ତାର୍ ସଃବୁ ସଃମ୍ପତି ଉହ୍ରେ ଅଃଦିକାର୍ ଦଃୟ୍ଦ୍ ।
45 ၄၅ သို့မဟုတ် မူကား ၊ အကြင် ကျွန် က၊ ငါ့ အရှင် လာ ခဲ လိမ့်မည်ဟု စိတ် ထဲ၌ အောက်မေ့သည် နှင့်ကျွန်ချင်း ယောက်ျားမိန်းမ တို့ကို ရိုက်ပုတ် လျက်၊ စား သောက် ယစ်မူး လျက် နေ၏။
ମଃତର୍ ଜଦି ସେ ଗୁମୁସ୍ତା ମର୍ ସାଉକାର୍ ଆସ୍ତାର୍ ବିଲମ୍ ଆଚେ ବଃଲି ମଃନେ ମଃନେ କୟ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ଦଃଙ୍ଗ୍ଳିମଃନ୍କେ ମାରୁକ୍ ଆର୍ କାଉଆ ହିଉଆ କଃରି ମାତୁକ୍ ମୁଳ୍ୟାୟ୍ଦ୍,
46 ၄၆ ထို ကျွန် မ ကြည့် မမျှော်သောနေ့ရက် ၊ မ ကြား မသိသောအချိန် နာရီ၌ သခင် သည် ရောက်လာ လျှင်၊ ထိုကျွန် ကို ပြင်းစွာဆုံးမကွပ်မျက် ၍ သစ္စာ မရှိသောသူ တို့နှင့်တကွ နေရာချ လတံ့။
ସେବାନ୍ୟା ଅୟ୍ଲେକ୍ ସେ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ଜୁୟ୍ ଦିନ୍ ଜାଗି ନଃରେୟ୍ ଆର୍ ଜୁୟ୍ ବେଳା ସେ ଜାଣି ନଃରେୟ୍, ସେଦିନ୍ ଆର୍ ସେ ବେଳାୟ୍ ତାର୍ ସାଉକାର୍ ଆସେଦ୍, ସାଉକାର୍ ତାକ୍ ଜଃବର୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ଦଃୟ୍, ହଟ୍କାର୍ ଲକାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ତାର୍ ବାଗ୍ ସଃମାନ୍ କଃରେଦ୍ ।”
47 ၄၇ အကြင် ကျွန် သည် မိမိ သခင် ၏ အလို ကိုသိ လျက်နှင့် အသင့် မ နေ၊ သခင် ၏အလို ကိုမဆောင် ၊ ထိုကျွန် သည် များစွာ သောဒဏ် ကိုခံရ၏။
“ଆର୍ ଜୁୟ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ଅଃହ୍ଣାର୍ ସାଉକାରାର୍ ମଃନ୍ ଜାଣି ତିଆର୍ ଅୟ୍ ନଃରେୟ୍, କି ତାର୍ ମଃନ୍କେ ଗଃଲା ହର୍ କାମ୍ କଃରି ନଃରେୟ୍, ସେ ଜଃବର୍ ମାଡ୍କାୟ୍ଦ୍ ।
48 ၄၈ သခင်၏အလိုကို မ သိ ဘဲလျက်၊ ဒဏ် ခံထိုက် သောအမှုကို ပြု မိသောသူ မူကား ၊ အနည်းငယ်သော ဒဏ် ကိုသာ ခံရ၏။ အကြင်သူ သည် များစွာ သောကျေးဇူး ကိုခံ၏။ ထိုသူသည်အများ ကိုဆပ် ရ၏။ အကြင်သူ ၌ များစွာ သောဥစ္စာကို အပ်နှင်း ၏။ ထိုသူ ကို များစွာ တောင်း လိမ့်မည်။
ମଃତର୍ ଜେ ନଃଜାଣି ମାଡ୍ କାତା ହାୟ୍ଟି କଃରି ରଃୟ୍ଦ୍ ସେ ଅଃଳକ୍ ମାଡ୍ କାୟ୍ଦ୍, ଜାକେ ବୁତେକ୍ ଦିଆ ଅୟ୍ଆଚେ ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବୁତେକ୍ ମାଗା ଅୟ୍ଦ୍, ଆର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜାକେ ବୁତେକ୍ ଦଃୟ୍ ଆଚ୍ତି ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବୁତେକ୍ ମାଗ୍ତି ।”
49 ၄၉ မြေ ပေါ်၌ မီး လောင် စေခြင်းငှာငါလာ သတည်း။ ထိုမီး မညှိမှီတိုင်အောင်ငါ၏အလို မပြည့်စုံ။ ဗတ္တိဇံ တစ်ခုကိုလည်း ငါခံ စရာရှိ၏ ။
“ମୁଁୟ୍ ହୁର୍ତିବିଏ ଜୟ୍ ଲାଗାଉଁକେ ଆସି ଆଚି, ସେରି ଜଦି ଲାଗ୍ଲିନି, ତଃବେ ମର୍ ଆର୍ କାୟ୍ ମଃନ୍ ଆଚେ?
ମଃତର୍ ମକ୍ ଗଟେକ୍ ବାପ୍ତିସମେ ବାପ୍ତିସମ୍ ନେଉଁକେ ଅୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ସେରି ନଃଉତା ହଃତେକ୍ ମୁଁୟ୍ କଃନ୍କଃରି କଃସ୍ଟ୍ ହାଉଁଲେ ।
51 ၅၁ မြေ ပေါ်၌ ငြိမ်သက် ခြင်းကို ပေး အံ့သောငှာငါလာ သည်ဟု ထင် ကြသလော။ ထိုသို့သောအလိုငှာ ငါလာ သည်မ ဟုတ်။ အချင်းချင်းကွဲပြား စေခြင်းငှာငါလာသည်ဟု ငါဆို ၏။
ମୁଁୟ୍ ହୁର୍ତିବିଏ ସୁସ୍ତା ଦେଉଁକେ ଆସି ଆଚି ବଃଲି କାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍ ମଃନେ କଃରୁଲାସ୍? ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ନାୟ୍, ମଃତର୍ ବେଗଳ୍ କଃରୁକେ ଆସିଆଚି ।
52 ၅၂ အဘယ်သို့ နည်းဟူမူကား၊ ယခု မှစ၍ အိမ် တ အိမ်၌ နေသော လူငါး ယောက်တို့သည် နှစ် ယောက်တစ်စုသုံး ယောက်တစ်စုအချင်းချင်းကွဲပြား လိမ့်မည်။
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଆଜି ହଃତେକ୍ ଗଟେ ଗଃରେ ହାଁଚ୍ ଲକ୍ ରିଲେକ୍ ଦୁୟ୍ଲକ୍ ବିରଦେ ତିନିଲକ୍, ଆର୍ ତିନିଲକ୍ ବିରଦେ ଦୁୟ୍ଲକ୍ ବିନ୍ ବିନ୍ ଅଃଉତି ।
53 ၅၃ အဘ နှင့် သား ၊ အမိ နှင့် သမီး ၊ ယောက္ခမ နှင့် ချွေးမ အချင်းချင်းကွဲပြား လိမ့်မည် ဟု မိန့် တော်မူ၏။
ହୟ୍ସି ବିରଦେ ଉବାସି, ଉବାସିର୍ ବିରଦେ ହୟ୍ସି, ଜିସି ବିରଦେ ଆୟ୍ସି, ଆୟ୍ସି ବିରଦେ ଜିସି, ବୁଆରି ବିରଦେ ସଃତୁର୍ସି, ସଃତୁର୍ସି ବିରଦେ ବୁଆର୍ସି ବିନ୍ ବିନ୍ ଅଃଉତି ।”
54 ၅၄ တစ်ဖန် လူ အစုအဝေးတို့အား မိန့် တော်မူသည်ကား၊ သင်တို့သည် အနောက် မျက်နှာ၌ မိုဃ်းရိပ် တက် သည်ကို မြင် သောအခါ မိုဃ်း ရွာ မည်ဟု ချက်ခြင်း ဆို တတ်၏။ ဆိုသည်အတိုင်း လည်း ဖြစ် တတ်၏။
ଆରେକ୍ ଜିସୁ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ହେଁ କୟ୍ଲା, “ବୁଡ୍ତି ଦିଗ୍ ବାଟ୍ୟା ମେଗ୍ ଉଟ୍ତାର୍ ଦଃକ୍ଲେକ୍, ସେଦାହ୍ରେ ତୁମିମଃନ୍ କଃଉଆସ୍, ବଃର୍ସା ମାରେଦ୍ ଆର୍ ସେବାନ୍ୟା ଅୟ୍ଦ୍ ।
ଆରେକ୍ ଦଃକିଣ୍ ଦିଗ୍ ବାଟ୍ୟା ବାଉ ଅଃଉତାର୍ ଦଃକ୍ଲେକ୍, ତୁମିମଃନ୍ କଃଉଆସ୍, ବଃଡେ କଃରା ଅୟ୍ଦ୍, ଆର୍ ସେବାନ୍ୟା ଅୟ୍ଦ୍ ।
56 ၅၆ လျှို့ဝှက် သောသူတို့၊ သင်တို့သည် မြေကြီး ၏မျက်နှာနှင့် မိုဃ်းကောင်းကင် ၏မျက်နှာကို ပိုင်းခြား ၍ သိ နိုင်ကြ၏။ ယခု ကပ်ကာလ ကို အဘယ်ကြောင့် ပိုင်းခြား ၍ မ သိ နိုင်ကြသနည်း။
ରେ ହେଟ୍କପଟ୍ୟା, ତୁମିମଃନ୍ ହୁର୍ତିବି ଆର୍ ଅଃଗାସ୍ ଉହ୍ରେ ଚିନ୍ ସଃବୁ ଦଃକି ବୁଜୁ ହାରୁଲାସ୍, ମଃତର୍ ଇ କାଳାର୍ ଚିନ୍ ସଃବୁ କଃନ୍କଃରି ବୁଜୁ ନଃହାରୁଲାସ୍?”
“ଆର୍ ତୁମିମଃନ୍ ନିଜେ ନିଜେ କାୟ୍ତାକ୍ ଟିକ୍ ବିଚାର୍ ନଃକେରୁଲାସ୍?
58 ၅၈ သင်သည်တရားတွေ့ဘက် နှင့်အတူ မင်း ထံသို့ သွား သောအခါ အမှုပြေ စေခြင်းငှာလမ်း ၌ ကြိုးစား လော့။ သို့မဟုတ် တရားတွေ့ဘက်သည်တရားသူကြီး ရှေ့ သို့ဆွဲ မည်။ တရားသူကြီး သည် လုလင် ခေါင်း၌အပ် ၍၊ လုလင် ခေါင်းသည် ထောင် ထဲ၌ လှောင် ထားမည်။
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମାର୍ ବିରଦି ସଃଙ୍ଗ୍ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଅଃଦିକାରି ଚଃମେ ଜାତା ବଃଳ୍, ବାଟେ ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ମୁକ୍ତ୍ ଅଃଉଁକେ ରାଜିରାମା ଅଃଉଆ, ଚଃନେମଃନେ ସେ ତୁମିକେ ସେ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଅଃଦିକାରି ହାକ୍ ଜିକି ନଃୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଅଃଦିକାରି ତୁମିକେ ସଃଇନ୍ମଃନାର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦଃୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ସଃଇନ୍ମଃନ୍ ତୁମିକେ ଜଃଇଲେ ହୁରାଉତି ।
ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ତୁମି ସଃରା ସଃରି ଗଟେକ୍ କାସୁ ହେଁ ନଃସୁଜ୍ତା ହଃତେକ୍ ସେ ଜଃଗାୟ୍ ହୁଣି କଃନ୍କଃରି ହେଁ ମୁକ୍ଳି ଆସୁ ନଃହାରାସ୍ ।”
