ဝတ်ပြုရာ 18

1 ၁ အဝတ်ကို မ လျှော် ရေ မ ချိုးလျှင် ၊ ကိုယ် အပြစ် ကို ကိုယ်ခံရ မည်ဟု ထာဝရဘုရား သည် ပညတ် တော်မူ ၏။

וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃

2 ၂ တဖန် မောရှေ အား ထာဝရဘုရား က၊

דַּבֵּר֙ אֶל־בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל וְאָמַרְתָּ֖ אֲלֵהֶ֑ם אֲנִ֖י יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיכֶֽם׃

3 ၃ သင်သည် ဣသရေလ အမျိုးသား တို့အား ဆင့်ဆို ရမည်မှာ ၊ ငါ သည် သင် တို့၏ ဘုရား သခင်ထာဝရဘုရား ဖြစ်၏။

כְּמַעֲשֵׂ֧ה אֶֽרֶץ־מִצְרַ֛יִם אֲשֶׁ֥ר יְשַׁבְתֶּם־בָּ֖הּ לֹ֣א תַעֲשׂ֑וּ וּכְמַעֲשֵׂ֣ה אֶֽרֶץ־כְּנַ֡עַן אֲשֶׁ֣ר אֲנִי֩ מֵבִ֨יא אֶתְכֶ֥ם שָׁ֙מָּה֙ לֹ֣א תַעֲשׂ֔וּ וּבְחֻקֹּתֵיהֶ֖ם לֹ֥א תֵלֵֽכוּ׃

4 ၄ သင်တို့နေ ဘူးသော အဲဂုတ္တု ပြည် ၏ အကျင့် ကို၎င်း၊ သင် တို့ကို ငါ ပို့ဆောင် လတံ့သော ခါနာန် ပြည် ၏ အကျင့် ကို၎င်း၊ သင်တို့သည် မ ကျင့် ၊ သူ တို့ တရား လမ်းသို့ မ လိုက် ရကြ။

אֶת־מִשְׁפָּטַ֧י תַּעֲשׂ֛וּ וְאֶת־חֻקֹּתַ֥י תִּשְׁמְר֖וּ לָלֶ֣כֶת בָּהֶ֑ם אֲנִ֖י יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיכֶֽם׃

5 ၅ ငါ စီရင် ချက်ရှိသည်အတိုင်း ကျင့်၍၊ ငါ့ ပညတ် တရားလမ်းသို့ လိုက် ခြင်းငှါ စောင့်ရှောက် ရကြမည်။ ငါ သည် သင် တို့၏ ဘုရား သခင်ထာဝရဘုရား ဖြစ်၏။

וּשְׁמַרְתֶּ֤ם אֶת־חֻקֹּתַי֙ וְאֶת־מִשְׁפָּטַ֔י אֲשֶׁ֨ר יַעֲשֶׂ֥ה אֹתָ֛ם הָאָדָ֖ם וָחַ֣י בָּהֶ֑ם אֲנִ֖י יְהוָֽה׃ ס

6 ၆ ထိုကြောင့် ငါ့ စီရင် ထုံးဖွဲ့ချက်တို့ကို စောင့်ရှောက် ရကြမည်။ ထိုအကျင့် ကို ကျင့် သောသူ သည် ထိုအကျင့်အားဖြင့် အသက် ရှင်လိမ့်မည်။ ငါ သည် ထာဝရဘုရား ဖြစ်၏။

אִ֥ישׁ אִישׁ֙ אֶל־כָּל־שְׁאֵ֣ר בְּשָׂר֔וֹ לֹ֥א תִקְרְב֖וּ לְגַלּ֣וֹת עֶרְוָ֑ה אֲנִ֖י יְהוָֽה׃ ס

7 ၇ သင်တို့တွင် အဘယ်သူ မျှကိုယ် ပေါက်ဘော်တော်သောသူ ကို ချဉ်း ၍ သံဝါသ မ ပြုရ။ ငါ သည် ထာဝရဘုရား ဖြစ်၏။

עֶרְוַ֥ת אָבִ֛יךָ וְעֶרְוַ֥ת אִמְּךָ֖ לֹ֣א תְגַלֵּ֑ה אִמְּךָ֣ הִ֔וא לֹ֥א תְגַלֶּ֖ה עֶרְוָתָֽהּ׃ ס

8 ၈ သင် ၏ အဘ နှင့်သာဆိုင်သောသင် ၏ အမိ ကို မချဉ်းရ။ ကိုယ် အမိ ဖြစ်သောကြောင့်သံဝါသ မ ပြုရ။

עֶרְוַ֥ת אֵֽשֶׁת־אָבִ֖יךָ לֹ֣א תְגַלֵּ֑ה עֶרְוַ֥ת אָבִ֖יךָ הִֽוא׃ ס

9 ၉ ကိုယ် အဘ ၏ မယား မည်သည်ကို မ ချဉ်း ရ။ အဘနှင့်သာဆိုင်၏။

עֶרְוַ֨ת אֲחֽוֹתְךָ֤ בַת־אָבִ֙יךָ֙ א֣וֹ בַת־אִמֶּ֔ךָ מוֹלֶ֣דֶת בַּ֔יִת א֖וֹ מוֹלֶ֣דֶת ח֑וּץ לֹ֥א תְגַלֶּ֖ה עֶרְוָתָֽן׃ ס

10 ၁၀ တအိမ် တည်း၌ မွေးဘွား သည်ဖြစ်စေ ၊ အခြား သော အရပ်၌ မွေးဘွား သည်ဖြစ်စေ၊ သင် ၏ နှမ ကို မ ချဉ်း ရ။

עֶרְוַ֤ת בַּת־בִּנְךָ֙ א֣וֹ בַֽת־בִּתְּךָ֔ לֹ֥א תְגַלֶּ֖ה עֶרְוָתָ֑ן כִּ֥י עֶרְוָתְךָ֖ הֵֽנָּה׃ ס

11 ၁၁ ကိုယ်ရင်သွေးဖြစ်သောသင် ၏မြေးကို မ ချဉ်း ရ။

עֶרְוַ֨ת בַּת־אֵ֤שֶׁת אָבִ֙יךָ֙ מוֹלֶ֣דֶת אָבִ֔יךָ אֲחוֹתְךָ֖ הִ֑וא לֹ֥א תְגַלֶּ֖ה עֶרְוָתָֽהּ׃ ס

12 ၁၂ အမိခြားသော်လည်းတဘတည်းဖြစ်သော နှမ ကို မ ချဉ်း ရ။

עֶרְוַ֥ת אֲחוֹת־אָבִ֖יךָ לֹ֣א תְגַלֵּ֑ה שְׁאֵ֥ר אָבִ֖יךָ הִֽוא׃ ס

13 ၁၃ သင့် အဘ ၏ ပေါက်ဘော် ရင်းဖြစ်သော အဘ ၏ နှမ ကို၎င်း၊

עֶרְוַ֥ת אֲחֽוֹת־אִמְּךָ֖ לֹ֣א תְגַלֵּ֑ה כִּֽי־שְׁאֵ֥ר אִמְּךָ֖ הִֽוא׃ ס

14 ၁၄ သင့် အမိ ၏ ပေါက်ဘော် ရင်းဖြစ်သော အမိ ၏ ညီအစ်မ ကို၎င်း၊

עֶרְוַ֥ת אֲחִֽי־אָבִ֖יךָ לֹ֣א תְגַלֵּ֑ה אֶל־אִשְׁתּוֹ֙ לֹ֣א תִקְרָ֔ב דֹּדָֽתְךָ֖ הִֽוא׃ ס

15 ၁၅ အဘ ၏ ညီအစ်ကို နှင့်သာဆိုင်သော မိကြီး မိထွေးဖြစ်သော အဘ၏ ညီအစ်ကိုမယား ကို၎င်း၊

עֶרְוַ֥ת כַּלָּֽתְךָ֖ לֹ֣א תְגַלֵּ֑ה אֵ֤שֶׁת בִּנְךָ֙ הִ֔וא לֹ֥א תְגַלֶּ֖ה עֶרְוָתָֽהּ׃ ס

16 ၁၆ သား ၏မယား တည်းဟူသောချွေးမ ကို၎င်း၊

עֶרְוַ֥ת אֵֽשֶׁת־אָחִ֖יךָ לֹ֣א תְגַלֵּ֑ה עֶרְוַ֥ת אָחִ֖יךָ הִֽוא׃ ס

17 ၁၇ ညီအစ်ကို နှင့်သာဆိုင်သော ညီအစ်ကို ၏ မယား ကို၎င်း မ ချဉ်း ရ။

עֶרְוַ֥ת אִשָּׁ֛ה וּבִתָּ֖הּ לֹ֣א תְגַלֵּ֑ה אֶֽת־בַּת־בְּנָ֞הּ וְאֶת־בַּת־בִּתָּ֗הּ לֹ֤א תִקַּח֙ לְגַלּ֣וֹת עֶרְוָתָ֔הּ שַׁאֲרָ֥ה הֵ֖נָּה זִמָּ֥ה הִֽוא

18 ၁၈ ကိုယ်မယား၏ ပေါက်ဘော်ရင်းဖြစ်သော မယား၏သမီး၊ မယား၏ မြေးကို မချဉ်းရ။ မတရားသောအမှုဖြစ်၏။

וְאִשָּׁ֥ה אֶל־אֲחֹתָ֖הּ לֹ֣א תִקָּ֑ח לִצְרֹ֗ר לְגַלּ֧וֹת עֶרְוָתָ֛הּ עָלֶ֖יהָ בְּחַיֶּֽיהָ׃

19 ၁၉ ကိုယ်မယားကို နှောင့်ရှက် ခြင်းငှါ သူ အသက် ရှင်စဉ် တွင်သူ ၏ ညီအစ်မ ကို မ သိမ်း ရ။

וְאֶל־אִשָּׁ֖ה בְּנִדַּ֣ת טֻמְאָתָ֑הּ לֹ֣א תִקְרַ֔ב לְגַלּ֖וֹת עֶרְוָתָֽהּ׃

20 ၂၀ ဥတု ရောက်၍ မ စင်ကြယ်သော မိန်းမ ကို လည်း မ ချဉ်း ရ။

וְאֶל־אֵ֙שֶׁת֙ עֲמִֽיתְךָ֔ לֹא־תִתֵּ֥ן שְׁכָבְתְּךָ֖ לְזָ֑רַע לְטָמְאָה־בָֽהּ׃

21 ၂၁ ကိုယ်ကို ညစ်ညူး စေလျက် ၊ သူ့ မယား ကို မ ပြစ်မှား ရ။

וּמִֽזַּרְעֲךָ֥ לֹא־תִתֵּ֖ן לְהַעֲבִ֣יר לַמֹּ֑לֶךְ וְלֹ֧א תְחַלֵּ֛ל אֶת־שֵׁ֥ם אֱלֹהֶ֖יךָ אֲנִ֥י יְהוָֽה׃

22 ၂၂ သင် ၏ သား သမီးတို့ကို၊ မောလုတ် ဘုရားအား မီးဖြင့်မ ပူဇော် ရ။ သင် ၏ ဘုရား သခင်နာမ တော်ကို မ ရှုတ် မချရ။ ငါ သည် ထာဝရဘုရား ဖြစ်၏။

וְאֶ֨ת־זָכָ֔ר לֹ֥א תִשְׁכַּ֖ב מִשְׁכְּבֵ֣י אִשָּׁ֑ה תּוֹעֵבָ֖ה הִֽוא׃

23 ၂၃ မိန်းမ နှင့် ပေါင်းဘော် သကဲ့သို့ယောက်ျား ချင်း မ ပေါင်းဘော် ရ။ ရွံရှာ ဘွယ်အမှုဖြစ်၏။

וּבְכָל־בְּהֵמָ֛ה לֹא־תִתֵּ֥ן שְׁכָבְתְּךָ֖ לְטָמְאָה־בָ֑הּ וְאִשָּׁ֗ה לֹֽא־תַעֲמֹ֞ד לִפְנֵ֧י בְהֵמָ֛ה לְרִבְעָ֖הּ תֶּ֥בֶל הֽוּא׃

24 ၂၄ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ညစ်ညူး စေ၍ တိရစ္ဆာန် နှင့် မ ပေါင်းဘော် ရ။ မိန်းမ သည်လည်း မိမိ နှင့် တိရစ္ဆာန် ၏ ပေါင်းဘော် ခြင်းကို မ ခံရ။ ရွံရှာဘွယ်သော ရောနှောခြင်းဖြစ်၏။

אַל־תִּֽטַּמְּא֖וּ בְּכָל־אֵ֑לֶּה כִּ֤י בְכָל־אֵ֙לֶּה֙ נִטְמְא֣וּ הַגּוֹיִ֔ם אֲשֶׁר־אֲנִ֥י מְשַׁלֵּ֖חַ מִפְּנֵיכֶֽם׃

25 ၂၅ ထိုသို့ သော အမှုအားဖြင့် ကိုယ်ကို ကိုယ် မ ညစ်ညူး စေရ။ သင် တို့ရှေ့ မှာ ငါ နှင်ထုတ် သော လူ အမျိုးမျိုး တို့သည်၊ ထိုသို့ သောအမှုကို ပြု၍ ညစ်ညူး ကြ၏။

וַתִּטְמָ֣א הָאָ֔רֶץ וָאֶפְקֹ֥ד עֲוֹנָ֖הּ עָלֶ֑יהָ וַתָּקִ֥א הָאָ֖רֶץ אֶת־יֹשְׁבֶֽיהָ׃

26 ၂၆ သူတို့ ပြည် သည်လည်း ညစ်ညူး ၏။ ညစ်ညူးသော အပြစ် ကြောင့် ငါဆုံးမ ၍ ၊ ထိုပြည် သည် မိမိ သား တို့ကို အော့အန် လိမ့်မည်။

וּשְׁמַרְתֶּ֣ם אַתֶּ֗ם אֶת־חֻקֹּתַי֙ וְאֶת־מִשְׁפָּטַ֔י וְלֹ֣א תַעֲשׂ֔וּ מִכֹּ֥ל הַתּוֹעֵבֹ֖ת הָאֵ֑לֶּה הָֽאֶזְרָ֔ח וְהַגֵּ֖ר הַגָּ֥ר בְּתוֹכְכֶֽם׃

27 ၂၇ သင် တို့မူကား ၊ ငါ့ စီရင်ထုံးဖွဲ့ ချက်တို့ကို စောင့်ရှောက် ရကြမည်။ ထိုပြည် သည်သင် တို့ရှေ့ ၌ရှိသော လူအမျိုးမျိုး တို့ကို အော့အန် သကဲ့သို့ တဖန်ညစ်ညူး ခြင်းကိုခံ၍ ၊ သင် တို့ကို မ အော့အန် စေခြင်းငှါ ၊ ကိုယ်အမျိုးသား ဖြစ်စေ ၊ သင် တို့တွင် တည်းနေ သောတပါးအမျိုးသား ဖြစ်စေ၊ ထိုသို့သော ရွံ့ရှာဘွယ် အမှုတို့ကိုမ ပြု ရ။ သင် တို့ရှေ့ ၌ ရှိသော ပြည်သား တို့သည်၊ ထိုသို့သော ရွံ့ရှာဘွယ် အမှုတို့ကိုပြု သောအားဖြင့် သူတို့ပြည် သည်ညစ်ညူး ခြင်းရှိ၏။

כִּ֚י אֶת־כָּל־הַתּוֹעֵבֹ֣ת הָאֵ֔ל עָשׂ֥וּ אַנְשֵֽׁי־הָאָ֖רֶץ אֲשֶׁ֣ר לִפְנֵיכֶ֑ם וַתִּטְמָ֖א הָאָֽרֶץ׃

28 ၂၈

וְלֹֽא־תָקִ֤יא הָאָ֙רֶץ֙ אֶתְכֶ֔ם בְּטַֽמַּאֲכֶ֖ם אֹתָ֑הּ כַּאֲשֶׁ֥ר קָאָ֛ה אֶת־הַגּ֖וֹי אֲשֶׁ֥ר לִפְנֵיכֶֽם׃

29 ၂၉ ထိုသို့ သော ရွံ့ရှာ ဘွယ်အမှုတို့ကို ပြု သော သူ မည်သည် ကား၊ သူ ၏အမျိုး မှ ပယ်ရှင်း ခြင်း ခံရမည်။

כִּ֚י כָּל־אֲשֶׁ֣ר יַעֲשֶׂ֔ה מִכֹּ֥ל הַתּוֹעֵב֖וֹת הָאֵ֑לֶּה וְנִכְרְת֛וּ הַנְּפָשׁ֥וֹת הָעֹשֹׂ֖ת מִקֶּ֥רֶב עַמָּֽם׃

30 ၃၀ သို့ဖြစ်၍ သင် တို့ရှေ့ ၌ ပြု ဘူးသော ထိုရွံ့ရှာ ဘွယ် ထုံးစံ ဓလေ့သို့ သင်တို့သည် လိုက် ၍ ၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မ ညစ်ညူး စေခြင်းငှါ၊ ငါ့ ပညတ် တရားကို စောင့်ရှောက် ရကြမည်။ ငါ သည် သင် တို့၏ ဘုရား သခင်ထာဝရဘုရား ဖြစ်၏ဟု မိန့် တော်မူ၏။

וּשְׁמַרְתֶּ֣ם אֶת־מִשְׁמַרְתִּ֗י לְבִלְתִּ֨י עֲשׂ֜וֹת מֵחֻקּ֤וֹת הַתּֽוֹעֵבֹת֙ אֲשֶׁ֣ר נַעֲשׂ֣וּ לִפְנֵיכֶ֔ם וְלֹ֥א תִֽטַּמְּא֖וּ בָּהֶ֑ם אֲנִ֖י יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיכֶֽם׃ פ