မြည်တမ်းစကား 3
I [am] the man [who] hath seen affliction By the rod of His wrath.
Me He hath led, and causeth to go [in] darkness, and without light.
Surely against me He turneth back, He turneth His hand all the day.
He hath worn out my flesh and my skin. He hath broken my bones.
He hath built up against me, And setteth round poverty and weariness.
In dark places He hath caused me to dwell, As the dead of old.
He hath hedged me about, and I go not out, He hath made heavy my fetter.
Also when I call and cry out, He hath shut out my prayer.
He hath hedged my ways with hewn work, My paths He hath made crooked.
10 ၁၀ ငါ့ ကို ချောင်းမြောင်း သောဝက်ဝံ ကဲ့သို့၎င်း ၊ မ ထင်ရှားသော အရပ်၌ နေသောခြင်္သေ့ ကဲ့သို့၎င်း ဖြစ် တော်မူ၏။
A bear lying in wait He [is] to me, A lion in secret hiding-places.
My ways He is turning aside, and He pulleth me in pieces, He hath made me a desolation.
He hath trodden His bow, And setteth me up as a mark for an arrow.
He hath caused to enter into my reins The sons of His quiver.
I have been a derision to all my people, Their song all the day.
He hath filled me with bitter things, He hath filled me [with] wormwood.
And He breaketh with gravel my teeth, He hath covered me with ashes.
17 ၁၇ ငါ ၏ဝိညာဉ် ကို ချမ်းသာ နှင့် ဝေး စွာ ရွေ့တော်မူသောကြောင့် ၊ ငါသည် မင်္ဂလာ အကြောင်းကို မေ့လျော့ ၏။
And Thou castest off from peace my soul, I have forgotten prosperity.
18 ၁၈ သို့ဖြစ်၍ ၊ ငါ သည် ထာဝရဘုရား ရှေ့တော်၌ အစွမ်း သတ္တိနှင့် မြော်လင့် စရာအကြောင်းပျက် လေပြီဟု ဆို ရ၏။
And I say, Perished hath my strength and my hope from Jehovah.
19 ၁၉ အကျွန်ုပ် ခံရသောဆင်းရဲ ငြိုငြင် ခြင်းကို၎င်း ၊ ဒေါန နှင့် သည်းခြေ အရည်ကို၎င်းအောက်မေ့ တော်မူပါ။
Remember my affliction and my mourning, Wormwood and gall!
Remember well, and bow down doth my soul in me.
This I turn to my heart — therefore I hope.
22 ၂၂ ထာဝရဘုရား သည် သနား တော်မူ၍ ကရုဏာ တော်သည် မ ကုန် သောကြောင့် ငါတို့သည် ဆုံးရှုံး ခြင်းသို့ မ ရောက်ဘဲနေကြ၏။
The kindnesses of Jehovah! For we have not been consumed, For not ended have His mercies.
New every morning, abundant [is] thy faithfulness.
24 ၂၄ ငါ့ ဝိညာဉ် ၏ သဘောဟူမူကား၊ ထာဝရဘုရား သည် ငါ ၏အဘို့ ဖြစ်တော်မူ၏။ ထိုကြောင့် ၊ ကိုယ်တော် ကို ငါမြော်လင့် ပါ၏။
My portion [is] Jehovah, hath my soul said, Therefore I hope for Him.
25 ၂၅ ကိုယ်တော် ကို မြော်လင့် သောသူနှင့် ကိုယ်တော် ကို ရှာ သောသူ၏ စိတ် ဝိညာဉ်အား ထာဝရဘုရား သည် ကျေးဇူး ပြုတော်မူ၏။
Good [is] Jehovah to those waiting for Him, To the soul [that] seeketh Him.
Good! when one doth stay and stand still For the salvation of Jehovah.
Good for a man that he beareth a yoke in his youth.
He sitteth alone, and is silent, For He hath laid [it] upon him.
He putteth in the dust his mouth, if so be there is hope.
He giveth to his smiter the cheek, He is filled with reproach.
For the Lord doth not cast off to the age.
For though He afflicted, yet He hath pitied, According to the abundance of His kindness.
For He hath not afflicted with His heart, Nor doth He grieve the sons of men.
To bruise under one's feet any bound ones of earth,
To turn aside the judgment of a man, Over-against the face of the Most High,
To subvert a man in his cause, the Lord hath not approved.
Who [is] this — he hath said, and it is, [And] the Lord hath not commanded [it]?
From the mouth of the Most High Go not forth the evils and the good.
39 ၃၉ အသက်ရှင် သောလူ သတ္တဝါသည် အဘယ် ကြောင့် မြည်တမ်း ရမည်နည်း။ မိမိ ဒုစရိုက် အပြစ်ကြောင့် မြည်တမ်းရမည်လော။
What — sigh habitually doth a living man, A man for his sin?
40 ၄၀ ငါ တို့သည်ကိုယ်လိုက်သောလမ်း တို့ကို စစ်ကြော စုံစမ်း၍ ၊ ထာဝရဘုရား ထံ တော်သို့ ပြန် သွားကြကုန်အံ့။
We search our ways, and investigate, And turn back unto Jehovah.
We lift up our heart on the hands unto God in the heavens.
We — we have transgressed and rebelled, Thou — Thou hast not forgiven.
43 ၄၃ အမျက် တော်ထွက်၍ မျက်နှာ လွှဲတော်မူ၏။ တဖန် အကျွန်ုပ် တို့ကိုလိုက် ၍ ကရုဏာ မ ရှိဘဲ ကွပ်မျက် တော်မူ၏။
Thou hast covered Thyself with anger, And dost pursue us; Thou hast slain — Thou hast not pitied.
44 ၄၄ အကျွန်ုပ်တို့ ပဌနာ စကားသည် အထံ တော်သို့ မပေါက် နိုင်အောင်၊ မိုဃ်းတိမ် ဖြင့် ကိုယ်ကို ကွယ်ကာ တော်မူ၏။
Thou hast covered Thyself with a cloud, So that prayer doth not pass through.
45 ၄၅ အကျွန်ုပ် တို့ကိုလူမျိုး တို့တွင် လှည်းပစ်သော တန်မြက်ချေး အမှိုက် ကဲ့သို့၎င်း ၊ ရွံစရာ အရာကဲ့သို့၎င်း ဖြစ် စေတော်မူ၏။
Offscouring and refuse Thou dost make us In the midst of the peoples.
Opened against us their mouth have all our enemies.
47 ၄၇ အကျွန်ုပ် တို့သည် ကြောက်လန့် ဘွယ်သော အရာထဲသို့၎င်း ၊ တွင်း ထဲသို့၎င်း ၊ သုတ်သင် ပယ်ရှင်းဖျက်ဆီး ခြင်းထဲသို့၎င်း ရောက် ကြပါပြီ။
Fear and a snare hath been for us, Desolation and destruction.
Rivulets of water go down my eye, For the destruction of the daughter of my people.
Mine eye is poured out, And doth not cease without intermission,
Till Jehovah looketh and seeth from the heavens,
My eye affecteth my soul, Because of all the daughters of my city.
Hunted me sore as a bird have my enemies without cause.
They have cut off in a pit my life, And they cast a stone against me.
Flowed have waters over my head, I have said, I have been cut off.
I called Thy name, O Jehovah, from the lower pit.
56 ၅၆ အကျွန်ုပ် ခေါ်သံ ကို ကြား တော်မူသည်ဖြစ်၍၊ အကျွန်ုပ် ညည်းတွားအော်ဟစ် သောအခါ နား တော်ကို လွှဲ တော်မ မူပါနှင့်။
My voice Thou hast heard, Hide not Thine ear at my breathing — at my cry.
57 ၅၇ အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော် ကို ဟစ်ခေါ် သောအခါ ၊ ကိုယ်တော်သည် ချဉ်းကပ် တော်မူ၍၊ မ ကြောက် နှင့် ဟု မိန့် တော်မူပြီ။
Thou hast drawn near in the day I call Thee, Thou hast said, Fear not.
58 ၅၈ အိုထာဝရ ဘုရား၊ ကိုယ်တော် သည် အကျွန်ုပ် အသက် နှင့် ဆိုင်သောအမှု ကိုစောင့် ၍ ရွေးနှုတ် တော်မူပြီ။
Thou hast pleaded, O Lord, the pleadings of my soul, Thou hast redeemed my life.
59 ၅၉ အိုထာဝရဘုရား ၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ် ခံရသောညှဉ်းဆဲ ခြင်းကို မြင် တော်မူပြီ။ အကျွန်ုပ် အဘို့ တရား စီရင် တော်မူပါ။
Thou hast seen, O Jehovah, my overthrow, Judge Thou my cause.
60 ၆၀ သူ တို့သည် အကျွန်ုပ် ကို ရန်ငြိုး ဖွဲ့သမျှ နှင့် မကောင်းသော အကြံ ရှိသမျှ ကို ကိုယ်တော်မြင် တော်မူပြီ။
Thou hast seen all their vengeance, All their thoughts of me.
Thou hast heard their reproach, O Jehovah, All their thoughts against me,
62 ၆၂ အကျွန်ုပ် တဘက်၌ ထ သောသူတို့၏ အပြစ်တင် ခြင်း၊ အကျွန်ုပ် တဘက် ၌ တနေ့လုံး ကြံစည် ခြင်းကို၎င်းကိုယ်တော်ကြား တော်မူပြီ။
The lips of my withstanders, Even their meditation against me all the day.
63 ၆၃ သူ တို့ထိုင် ခြင်း၊ ထ ခြင်းကိုကြည့်ရှု တော်မူပါ။ အကျွန်ုပ် သည် သူ တို့သီချင်း ဆိုစရာအကြောင်း ဖြစ်ပါ၏။
Their sitting down, and their rising up, Behold attentively, I [am] their song.
Thou returnest to them the deed, O Jehovah, According to the work of their hands.
Thou givest to them a covered heart, Thy curse to them.
66 ၆၆ အမျက် တော်ထွက်၍ သူ တို့ကို ညှဉ်းဆဲ သဖြင့် ၊ ထာဝရဘုရား ၏ မိုဃ်း ကောင်းကင်အောက် မှ သုတ်သင် ပယ်ရှင်းတော်မူပါ။
Thou pursuest in anger, and destroyest them, From under the heavens of Jehovah!
