ယောဘ 6
Y respondió Job, y dijo:
2 ၂ ငါ ဝမ်းနည်း ခြင်းအကြောင်းကို သေချာစွာ ချိန်တွယ် ပါစေ။ ငါ ခံရသောဒုက္ခ များကိုလည်း ချိန်ခွင် ၌ စု ထား ပါစေ။
¡Oh si se pesasen al justo mi queja y mi tormento, y fuesen alzadas igualmente en balanza!
Porque [mi tormento] pesaría más que la arena de la mar: y por tanto mis palabras son cortadas.
4 ၄ အနန္တ တန်ခိုးရှင်ပစ်တော်မူသောမြှား တို့သည် ငါ ၌ စွဲ၍၊ အဆိပ် အတောက်ဖြင့် ငါ့ ဝိညာဉ် ကိုမွန်း စေ၏။ ဘုရား သခင်ပြတော်မူသောကြောက်မက် ဘွယ်အရာတို့သည် ငါ့ ရှေ့မှာ စီ လျက်ရှိကြ၏။
Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, cuyo veneno bebe mi espíritu; y terrores de Dios me combaten.
¿Por ventura gime el asno montés junto a la yerba? ¿O brama el buey junto a su pasto?
¿Comerse ha lo desabrido sin sal? ¿o habrá gusto en la clara del huevo?
Las cosas que mi alma no quería tocar antes, ahora por los dolores son mi comida.
¡Quién me diese que viniese mi petición, y que Dios me diese lo que espero!
9 ၉ တောင့်တ သောအရာဟူမူကား ၊ ဘုရား သခင်သည် ငါ့ ကိုဖျက်ဆီး တော်မူပါစေ။ လက် တော်ကိုဆန့် ၍ ငါ့ ကိုဆုံး စေတော်မူပါစေ။
¡Y que Dios quisiese quebrantarme; y que soltase su mano, y me despedazase!
10 ၁၀ ထိုသို့ ဖြစ်လျှင်ငါ သည် သက်သာ ရ၏။ ငြိုငြင် သော်လည်းသည်းခံ မည်။ ငါ့ကိုနှမြော တော်မ မူပါစေနှင့်။ သန့်ရှင်း တော်မူသောသူ၏စကား တော်ကို ငါမ ငြင်း မဆန်ပြီ။
Y en esto crecería mi consolación, si me asase con dolor sin tener misericordia: no que haya contradicho las palabras del Santo.
11 ၁၁ ငါမြော်လင့် စရာအခွင့်ရှိရမည်အကြောင်း ၊ ငါ့ ခွန်အား ကားအဘယ် သို့နည်း။ ငါသည်ကိုယ် အသက် ကို စောင့် ရမည်အကြောင်း ၊ နောက်ဆုံး ခံရသောအကျိုးကား အဘယ် သို့နည်း။
¿Qué es mi fortaleza, para esperar aun? ¿Y qué es mi fin, para dilatar mi vida?
¿Mi fortaleza, es la de las piedras? ¿o mi carne, es de acero?
¿No me ayudo cuánto puedo? ¿y con todo eso el poder me falta del todo?
14 ၁၄ ဆင်းရဲ ခြင်းသို့ရောက်သောသူ၏ အဆွေ ခင်ပွန်းသည် သနား အပ်၏။ မသနားလျှင် အနန္တ တန်ခိုးရှင်ကို ကြောက်ရွံ့ သောသဘောနှင့်ကင်းလွတ် ၏။
El atribulado es consolado de su compañero: mas el temor del Omnipotente es dejado.
15 ၁၅ ငါ့ ညီအစ်ကို တို့သည် ချောင်း ရေကဲ့သို့ လှည့်စား ၍၊ ချိုင့် ၌စီးသောရေကဲ့သို့ ရွေ့သွား ကွယ်ပျောက် တတ်ကြ၏။
Mis hermanos me han mentido como arroyo; pasáronse como las riberas impetuosas,
Que están escondidas por la helada, y encubiertas con nieve,
Que al tiempo del calor son deshechas; y en calentándose, desaparecen de su lugar.
Apártanse de las sendas de su camino, suben en vano, y se pierden.
19 ၁၉ တေမန် အမျိုးသားအစု အဝေးတို့သည် ရှာ ကြ၏။ ရှေဘ ပြည်မှ ခရီး သွားသောသူအစုအဝေးတို့သည် မြော်လင့် လျက် လာကြ၏။
Miráron las los caminantes de Temán, los caminantes de Sabá esperaron en ellas:
Mas fueron avergonzados por su esperanza; porque vinieron hasta ellas, y se hallaron confusos.
Ahora ciertamente vosotros sois como ellas: que habéis visto el tormento, y teméis.
¿Héos dicho: Traédme, y de vuestro trabajo pagád por mí,
Y librádme de mano del angustiador, y redimídme del poder de los violentos?
Enseñádme, y yo callaré; y hacédme entender en que he errado.
¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! ¿y qué reprende, el que reprende de vosotros?
26 ၂၆ ငါစကား ပြောရုံကာမျှကို အပြစ် တင်မည်ကြံစည် ကြသလော။ မြော်လင့် စရာမရှိသောသူ ပြောသော စကား သည် လေ သက်သက်ဖြစ်၏။
¿No estáis pensando las palabras para reprender; y echáis al viento palabras perdidas?
También os arrojáis sobre el huérfano; y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.
Ahora pues, si queréis, mirád en mí: y ved si mentiré delante de vosotros.
29 ၂၉ ပြန် ၍ဆင်ခြင်ကြပါ။ မ တရားသဖြင့်မ ပြု ကြပါ နှင့်။ ပြန် ၍ဆင်ခြင်ကြပါ။ ဤအမှု၌ ငါ သည် ဖြောင့်မတ် ပါ၏။
Tornád ahora, y no haya iniquidad; y volvéd aun a mirar por mi justicia en esto:
30 ၃၀ ငါ့ လျှာ ၌ ကောက် သောသဘောရှိ သလော။ ငါ သည် မြည်းစမ်း ၍ အပြစ် ပါသောအရာကို ပိုင်းခြား မ သိနိုင်သလော။
Si hay iniquidad en mi lengua: o si mi paladar no entiende los tormentos.
