ယောဘ 6
Entonces Job respondió:
2 ၂ ငါ ဝမ်းနည်း ခြင်းအကြောင်းကို သေချာစွာ ချိန်တွယ် ပါစေ။ ငါ ခံရသောဒုက္ခ များကိုလည်း ချိန်ခွင် ၌ စု ထား ပါစေ။
¡Oh, si se pesara mi angustia, y se pusiera igualmente en balanza juntamente con mi ruina!
¡Pesarían ahora más que la arena del mar! Por eso mis palabras fueron precipitadas,
4 ၄ အနန္တ တန်ခိုးရှင်ပစ်တော်မူသောမြှား တို့သည် ငါ ၌ စွဲ၍၊ အဆိပ် အတောက်ဖြင့် ငါ့ ဝိညာဉ် ကိုမွန်း စေ၏။ ဘုရား သခင်ပြတော်မူသောကြောက်မက် ဘွယ်အရာတို့သည် ငါ့ ရှေ့မှာ စီ လျက်ရှိကြ၏။
porque en mí están clavadas las flechas de ʼEL-Shadday. Mi espíritu sorbe su veneno, y terrores de ʼElohim me combaten.
¿Rebuzca el asno montés junto a la hierba? ¿Muge el buey junto a su pasto?
¿Se comerá lo insípido sin sal? ¿Hay sabor en la clara del huevo?
Las cosas que mi alma rehusaba tocar son ahora mi alimento nauseabundo.
¡Quién me diera obtener mi petición, y que ʼElohim me otorgue lo que tanto anhelo!
9 ၉ တောင့်တ သောအရာဟူမူကား ၊ ဘုရား သခင်သည် ငါ့ ကိုဖျက်ဆီး တော်မူပါစေ။ လက် တော်ကိုဆန့် ၍ ငါ့ ကိုဆုံး စေတော်မူပါစေ။
¡Que ʼElohim se digne aplastarme, que suelte su mano y acabe conmigo!
10 ၁၀ ထိုသို့ ဖြစ်လျှင်ငါ သည် သက်သာ ရ၏။ ငြိုငြင် သော်လည်းသည်းခံ မည်။ ငါ့ကိုနှမြော တော်မ မူပါစေနှင့်။ သန့်ရှင်း တော်မူသောသူ၏စကား တော်ကို ငါမ ငြင်း မဆန်ပြီ။
Eso sería mi consuelo, y aun en medio de mi dolor que no da tregua, saltaría de gozo, porque no negué las Palabras del Santo.
11 ၁၁ ငါမြော်လင့် စရာအခွင့်ရှိရမည်အကြောင်း ၊ ငါ့ ခွန်အား ကားအဘယ် သို့နည်း။ ငါသည်ကိုယ် အသက် ကို စောင့် ရမည်အကြောင်း ၊ နောက်ဆုံး ခံရသောအကျိုးကား အဘယ် သို့နည်း။
¿Cuál es mi fuerza para seguir esperando? ¿Cuál es mi propósito para que tenga aún paciencia?
¿Es mi fortaleza como la de las piedras, o mi cuerpo es de bronce?
¿Puedo sostenerme sobre nada? ¿No fue todo auxilio alejado de mí?
14 ၁၄ ဆင်းရဲ ခြင်းသို့ရောက်သောသူ၏ အဆွေ ခင်ပွန်းသည် သနား အပ်၏။ မသနားလျှင် အနန္တ တန်ခိုးရှင်ကို ကြောက်ရွံ့ သောသဘောနှင့်ကင်းလွတ် ၏။
Para el hombre desconsolado debe haber bondad de su amigo, a fin de que no abandone el temor a ʼEL-Shadday.
15 ၁၅ ငါ့ ညီအစ်ကို တို့သည် ချောင်း ရေကဲ့သို့ လှည့်စား ၍၊ ချိုင့် ၌စီးသောရေကဲ့သို့ ရွေ့သွား ကွယ်ပျောက် တတ်ကြ၏။
Mis hermanos me traicionaron como un torrente. Pasan como corrientes impetuosas
que van turbias a causa del deshielo, y la nieve que se deshace en ellas.
En el tiempo del calor se desvanecen. Al calentarse desaparecen, se extinguen de su lugar.
Se apartan de la senda de su rumbo, van menguando y se pierden.
19 ၁၉ တေမန် အမျိုးသားအစု အဝေးတို့သည် ရှာ ကြ၏။ ရှေဘ ပြည်မှ ခရီး သွားသောသူအစုအဝေးတို့သည် မြော်လင့် လျက် လာကြ၏။
Las caravanas de Temán fijan su mirada en ellas, los viajeros de Sabá tienen su esperanza en ellas,
pero son avergonzados en su esperanza, pues llegan hasta ellas y quedan defraudados.
En verdad ustedes son ahora como ellos. Ven un terror y temen.
¿Yo les dije: Tráiganme algo? ¿O: Paguen de su hacienda por mí?
¿O: Líbrenme de la mano del enemigo? ¿O: Rescátenme del poder del opresor?
Instrúyeme y me callaré. Hazme entender en qué erré.
¡Cuán dolorosas son las palabras honestas! ¿Pero qué prueba su reprensión?
26 ၂၆ ငါစကား ပြောရုံကာမျှကို အပြစ် တင်မည်ကြံစည် ကြသလော။ မြော်လင့် စရာမရှိသောသူ ပြောသော စကား သည် လေ သက်သက်ဖြစ်၏။
¿Piensan ustedes censurar palabras y los dichos de un desesperado que son como el viento?
Ustedes aun echan suertes sobre los huérfanos y regatean con su amigo.
Ahora pues, dígnense mirarme y opinen si miento delante de ustedes.
29 ၂၉ ပြန် ၍ဆင်ခြင်ကြပါ။ မ တရားသဖြင့်မ ပြု ကြပါ နှင့်။ ပြန် ၍ဆင်ခြင်ကြပါ။ ဤအမှု၌ ငါ သည် ဖြောင့်မတ် ပါ၏။
Les ruego que desistan. Que no haya iniquidad. Sí, que mi justicia aún permanezca.
30 ၃၀ ငါ့ လျှာ ၌ ကောက် သောသဘောရှိ သလော။ ငါ သည် မြည်းစမ်း ၍ အပြစ် ပါသောအရာကို ပိုင်းခြား မ သိနိုင်သလော။
¿Hay iniquidad en mi lengua? ¿Mi paladar no distingue lo destructivo?
