ယောဘ 6
Then Job answered and said,
2 ၂ ငါ ဝမ်းနည်း ခြင်းအကြောင်းကို သေချာစွာ ချိန်တွယ် ပါစေ။ ငါ ခံရသောဒုက္ခ များကိုလည်း ချိန်ခွင် ၌ စု ထား ပါစေ။
Oh that my vexation were but weighed, and my calamity laid in the balances together!
For now it would be heavier than the sand of the seas: therefore have my words been rash.
4 ၄ အနန္တ တန်ခိုးရှင်ပစ်တော်မူသောမြှား တို့သည် ငါ ၌ စွဲ၍၊ အဆိပ် အတောက်ဖြင့် ငါ့ ဝိညာဉ် ကိုမွန်း စေ၏။ ဘုရား သခင်ပြတော်မူသောကြောက်မက် ဘွယ်အရာတို့သည် ငါ့ ရှေ့မှာ စီ လျက်ရှိကြ၏။
For the arrows of the Almighty are within me, the poison whereof my spirit drinketh up: the terrors of God do set themselves in array against me.
Doth the wild ass bray when he hath grass? or loweth the ox over his fodder?
Can that which hath no savour be eaten without salt? or is there any taste in the white of an egg?
My soul refuseth to touch [them]; they are as loathsome meat to me.
Oh that I might have my request; and that God would grant [me] the thing that I long for.
9 ၉ တောင့်တ သောအရာဟူမူကား ၊ ဘုရား သခင်သည် ငါ့ ကိုဖျက်ဆီး တော်မူပါစေ။ လက် တော်ကိုဆန့် ၍ ငါ့ ကိုဆုံး စေတော်မူပါစေ။
Even that it would please God to crush me; that he would let loose his hand, and cut me off!
10 ၁၀ ထိုသို့ ဖြစ်လျှင်ငါ သည် သက်သာ ရ၏။ ငြိုငြင် သော်လည်းသည်းခံ မည်။ ငါ့ကိုနှမြော တော်မ မူပါစေနှင့်။ သန့်ရှင်း တော်မူသောသူ၏စကား တော်ကို ငါမ ငြင်း မဆန်ပြီ။
Then should I yet have comfort; yea, I would exult in pain that spareth not: for I have not denied the words of the Holy One.
11 ၁၁ ငါမြော်လင့် စရာအခွင့်ရှိရမည်အကြောင်း ၊ ငါ့ ခွန်အား ကားအဘယ် သို့နည်း။ ငါသည်ကိုယ် အသက် ကို စောင့် ရမည်အကြောင်း ၊ နောက်ဆုံး ခံရသောအကျိုးကား အဘယ် သို့နည်း။
What is my strength, that I should wait? and what is mine end, at I should be patient?
Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
Is it not that I have no help in me, and that effectual working is driven quite from me?
14 ၁၄ ဆင်းရဲ ခြင်းသို့ရောက်သောသူ၏ အဆွေ ခင်ပွန်းသည် သနား အပ်၏။ မသနားလျှင် အနန္တ တန်ခိုးရှင်ကို ကြောက်ရွံ့ သောသဘောနှင့်ကင်းလွတ် ၏။
To him that is ready to faint kindness [should be shewed] from his friend; even to him that forsaketh the fear of the Almighty.
15 ၁၅ ငါ့ ညီအစ်ကို တို့သည် ချောင်း ရေကဲ့သို့ လှည့်စား ၍၊ ချိုင့် ၌စီးသောရေကဲ့သို့ ရွေ့သွား ကွယ်ပျောက် တတ်ကြ၏။
My brethren have dealt deceitfully as a brook, as the channel of brooks that pass away;
Which are black by reason of the ice, [and] wherein the snow hideth itself:
What time they wax warm, they vanish: when it is hot, they are consumed out of their place.
The caravans [that travel] by the way of them turn aside; they go up into the waste, and perish.
19 ၁၉ တေမန် အမျိုးသားအစု အဝေးတို့သည် ရှာ ကြ၏။ ရှေဘ ပြည်မှ ခရီး သွားသောသူအစုအဝေးတို့သည် မြော်လင့် လျက် လာကြ၏။
The caravans of Tema looked, the companies of Sheba waited for them.
They were ashamed because they had hoped; they came thither, and were confounded.
For now ye are nothing; ye see a terror, and are afraid.
Did I say, Give unto me? or, offer a present for me of your substance?
Or, Deliver me from the adversary’s hand? or, Redeem me from the hand of the oppressors?
Teach me, and I will hold my peace: and cause me to understand wherein I have erred.
How forcible are words of uprightness! but what doth your arguing reprove?
26 ၂၆ ငါစကား ပြောရုံကာမျှကို အပြစ် တင်မည်ကြံစည် ကြသလော။ မြော်လင့် စရာမရှိသောသူ ပြောသော စကား သည် လေ သက်သက်ဖြစ်၏။
Do ye imagine to reprove words? seeing that the speeches of one that is desperate are as wind.
Yea, ye would cast [lots] upon the fatherless, and make merchandise of your friend.
Now therefore be pleased to look upon me; for surely I shall not lie to your face.
29 ၂၉ ပြန် ၍ဆင်ခြင်ကြပါ။ မ တရားသဖြင့်မ ပြု ကြပါ နှင့်။ ပြန် ၍ဆင်ခြင်ကြပါ။ ဤအမှု၌ ငါ သည် ဖြောင့်မတ် ပါ၏။
Return, I pray you, let there be no injustice; yea, return again, my cause is righteous.
30 ၃၀ ငါ့ လျှာ ၌ ကောက် သောသဘောရှိ သလော။ ငါ သည် မြည်းစမ်း ၍ အပြစ် ပါသောအရာကို ပိုင်းခြား မ သိနိုင်သလော။
Is there injustice on my tongue? cannot my taste discern mischievous things?
