ယောဘ 6
Så tog Job til Orde og svarede:
2 ၂ ငါ ဝမ်းနည်း ခြင်းအကြောင်းကို သေချာစွာ ချိန်တွယ် ပါစေ။ ငါ ခံရသောဒုက္ခ များကိုလည်း ချိန်ခွင် ၌ စု ထား ပါစေ။
"Gid man vejed min Harme og vejed min Ulykke mod den!
Thi tungere er den end Havets Sand, derfor talte jeg over mig!
4 ၄ အနန္တ တန်ခိုးရှင်ပစ်တော်မူသောမြှား တို့သည် ငါ ၌ စွဲ၍၊ အဆိပ် အတောက်ဖြင့် ငါ့ ဝိညာဉ် ကိုမွန်း စေ၏။ ဘုရား သခင်ပြတော်မူသောကြောက်မက် ဘွယ်အရာတို့သည် ငါ့ ရှေ့မှာ စီ လျက်ရှိကြ၏။
Thi i mig sidder den Almægtiges Pile, min Ånd inddrikker deres Gift; Rædsler fra Gud forvirrer mig.
Skriger et Vildæsel midt i Græsset, brøler en Okse ved sit Foder?
Spiser man ferskt uden Salt, smager mon Æggehvide godt?
Min Sjæl vil ej røre derved, de Ting er som Lugt af en Løve.
Ak, blev mit Ønske dog opfyldt, Gud give mig det, som jeg håber
9 ၉ တောင့်တ သောအရာဟူမူကား ၊ ဘုရား သခင်သည် ငါ့ ကိုဖျက်ဆီး တော်မူပါစေ။ လက် တော်ကိုဆန့် ၍ ငါ့ ကိုဆုံး စေတော်မူပါစေ။
vilde d dog knuse mig, række Hånden ud og skære mig fra,
10 ၁၀ ထိုသို့ ဖြစ်လျှင်ငါ သည် သက်သာ ရ၏။ ငြိုငြင် သော်လည်းသည်းခံ မည်။ ငါ့ကိုနှမြော တော်မ မူပါစေနှင့်။ သန့်ရှင်း တော်မူသောသူ၏စကား တော်ကို ငါမ ငြင်း မဆန်ပြီ။
så vilde det være min Trøst - jeg hopped af Glæde trods skånselsløs Kval at jeg ikke har nægtet den Helliges Ord.
11 ၁၁ ငါမြော်လင့် စရာအခွင့်ရှိရမည်အကြောင်း ၊ ငါ့ ခွန်အား ကားအဘယ် သို့နည်း။ ငါသည်ကိုယ် အသက် ကို စောင့် ရမည်အကြောင်း ၊ နောက်ဆုံး ခံရသောအကျိုးကား အဘယ် သို့နည်း။
Hvad er min Kraft, at jeg skal holde ud, min Udgang, at jeg skal være tålmodig?
Er da min Kraft som Stenens, er da mit Legeme Kobber?
Ak, for mig er der ingen Hjælp, hver Udvej lukker sig for mig.
14 ၁၄ ဆင်းရဲ ခြင်းသို့ရောက်သောသူ၏ အဆွေ ခင်ပွန်းသည် သနား အပ်၏။ မသနားလျှင် အနန္တ တန်ခိုးရှင်ကို ကြောက်ရွံ့ သောသဘောနှင့်ကင်းလွတ် ၏။
Den, der nægter sin Næste Godhed, han bryder med den Almægtiges Frygt.
15 ၁၅ ငါ့ ညီအစ်ကို တို့သည် ချောင်း ရေကဲ့သို့ လှည့်စား ၍၊ ချိုင့် ၌စီးသောရေကဲ့သို့ ရွေ့သွား ကွယ်ပျောက် တတ်ကြ၏။
Mine Brødre sveg mig som en Bæk, som Strømme, hvis Vand svandt bort,
de, der var grumset af os, og som Sneen gemte sig i,
men som svandt ved Solens Glød, tørredes sporløst ud i Hede;
Karavaner bøjer af fra Vejen, drager op i Ørkenen og går til Grunde;
19 ၁၉ တေမန် အမျိုးသားအစု အဝေးတို့သည် ရှာ ကြ၏။ ရှေဘ ပြည်မှ ခရီး သွားသောသူအစုအဝေးတို့သည် မြော်လင့် လျက် လာကြ၏။
Temas Karavaner spejder, Sabas Rejsetog håber på dem,
men de beskæmmes i deres Tillid, de kommer derhen og skuffes!
Ja, slige Strømme er I mig nu, Rædselen så I og grebes af Skræk!
Har jeg mon sagt: "Giv mig Gaver, løs mig med eders Velstand,
red mig af Fjendens Hånd, køb mig fri fra Voldsmænds Hånd!"
Lær mig, så vil jeg tie, vis mig, hvor jeg har fejlet!
Redelig Tale, se, den gør Indtryk; men eders Revselse, hvad er den værd?
26 ၂၆ ငါစကား ပြောရုံကာမျှကို အပြစ် တင်မည်ကြံစည် ကြသလော။ မြော်လင့် စရာမရှိသောသူ ပြောသော စကား သည် လေ သက်သက်ဖြစ်၏။
Er det jer Hensigt at revse Ord? Den fortvivledes Ord er dog Mundsvejr!
Selv om en faderløs kasted I Lod og købslog om eders Ven.
Men vilde I nu dog se på mig! Mon jeg lyver jer op i Ansigtet?
29 ၂၉ ပြန် ၍ဆင်ခြင်ကြပါ။ မ တရားသဖြင့်မ ပြု ကြပါ နှင့်။ ပြန် ၍ဆင်ခြင်ကြပါ။ ဤအမှု၌ ငါ သည် ဖြောင့်မတ် ပါ၏။
Vend jer hid, lad der ikke ske Uret, vend jer, thi end har jeg Ret!
30 ၃၀ ငါ့ လျှာ ၌ ကောက် သောသဘောရှိ သလော။ ငါ သည် မြည်းစမ်း ၍ အပြစ် ပါသောအရာကို ပိုင်းခြား မ သိနိုင်သလော။
Er der Uret på min Tunge, eller skelner min Gane ej, hvad der er ondt?
