ယောဘ 6
Men Job svarede og sagde:
2 ၂ ငါ ဝမ်းနည်း ခြင်းအကြောင်းကို သေချာစွာ ချိန်တွယ် ပါစေ။ ငါ ခံရသောဒုက္ခ များကိုလည်း ချိန်ခွင် ၌ စု ထား ပါစေ။
Gid min Harm maatte vejes, og man ligervis vilde lægge min Ulykke i Vægtskaaler!
Thi den er nu svarere end Sand i Havet; derfor bruse mine Ord frem.
4 ၄ အနန္တ တန်ခိုးရှင်ပစ်တော်မူသောမြှား တို့သည် ငါ ၌ စွဲ၍၊ အဆိပ် အတောက်ဖြင့် ငါ့ ဝိညာဉ် ကိုမွန်း စေ၏။ ဘုရား သခင်ပြတော်မူသောကြောက်မက် ဘွယ်အရာတို့သည် ငါ့ ရှေ့မှာ စီ လျက်ရှိကြ၏။
Thi den Almægtiges Pile ere i mig, min Aand inddrikker deres Gift; Guds Rædsler stille sig op imod mig.
Mon Vildæselet skryder, naar det har Græs? eller mon Oksen bøger, naar den har Foder?
Mon det vamle kan ædes uden Salt? eller er der Smag i det hvide om Æggeblommen?
Hvad min Sjæl vægrede sig ved at røre, det er blevet mig som en usund Spise.
Gid det, jeg begærer, maatte komme, og Gud vilde opfylde mit Haab!
9 ၉ တောင့်တ သောအရာဟူမူကား ၊ ဘုရား သခင်သည် ငါ့ ကိုဖျက်ဆီး တော်မူပါစေ။ လက် တော်ကိုဆန့် ၍ ငါ့ ကိုဆုံး စေတော်မူပါစေ။
og at Gud vilde knuse mig, at han vilde lade sin Haand løs og afskære mig!
10 ၁၀ ထိုသို့ ဖြစ်လျှင်ငါ သည် သက်သာ ရ၏။ ငြိုငြင် သော်လည်းသည်းခံ မည်။ ငါ့ကိုနှမြော တော်မ မူပါစေနှင့်။ သန့်ရှင်း တော်မူသောသူ၏စကား တော်ကို ငါမ ငြင်း မဆန်ပြီ။
Da havde jeg endnu Trøst og kunde glæde mig i Smerten, i hvilken han ikke skaaner; thi jeg har ikke fornægtet den helliges Tale.
11 ၁၁ ငါမြော်လင့် စရာအခွင့်ရှိရမည်အကြောင်း ၊ ငါ့ ခွန်အား ကားအဘယ် သို့နည်း။ ငါသည်ကိုယ် အသက် ကို စောင့် ရမည်အကြောင်း ၊ နောက်ဆုံး ခံရသောအကျိုးကား အဘယ် သို့နည်း။
Hvad er min Kraft, at jeg skulde haabe? og hvad Ende venter mig, at jeg skulde forlænge mit Liv?
Mon min Kraft er Kraft af Sten? mon mit Kød er af Kobber?
Sandelig, der er ikke Hjælp i mig, og Kraften er vegen fra mig!
14 ၁၄ ဆင်းရဲ ခြင်းသို့ရောက်သောသူ၏ အဆွေ ခင်ပွန်းသည် သနား အပ်၏။ မသနားလျှင် အနန္တ တန်ခိုးရှင်ကို ကြောက်ရွံ့ သောသဘောနှင့်ကင်းလွတ် ၏။
Den ulykkelige kan kræve Medynk af sin Ven, selv om han forlader den Almægtiges Frygt.
15 ၁၅ ငါ့ ညီအစ်ကို တို့သည် ချောင်း ရေကဲ့သို့ လှည့်စား ၍၊ ချိုင့် ၌စီးသောရေကဲ့သို့ ရွေ့သွား ကွယ်ပျောက် တတ်ကြ၏။
Mine Brødre have skuffet som en Bæk, som i Dalene Strømme, der fare forbi,
de, der ere mørke af Is, i hvilke Sneen skjuler sig.
Paa den Tid de optøes, da blive de borte; naar det bliver hedt, da forsvinde de fra deres Sted.
Rejsetog bøje af fra deres Vej, de drage op i Ørken og omkomme.
19 ၁၉ တေမန် အမျိုးသားအစု အဝေးတို့သည် ရှာ ကြ၏။ ရှေဘ ပြည်မှ ခရီး သွားသောသူအစုအဝေးတို့သည် မြော်လင့် လျက် လာကြ၏။
Rejsetog fra Thema skuede hen efter dem, vejfarende fra Seba satte Lid til dem.
De bluedes, at de havde forladt sig paa dem; de kom lige til dem og bleve skuffede.
Saaledes ere I nu blevne som intet; I se Rædsel og frygte.
Mon jeg har sagt: Giver mig og skænker for min Skyld noget af eders Formue?
eller redder mig af Fjendens Haand, og udløser mig af Voldsmænds Haand?
Lærer mig, og jeg vil tie, og viser mig, hvori jeg har faret vild.
Hvad ere Oprigtigheds Taler kraftige! Men hvad bevise eders Beviser?
26 ၂၆ ငါစကား ပြောရုံကာမျှကို အပြစ် တင်မည်ကြံစည် ကြသလော။ မြော်လင့် စရာမရှိသောသူ ပြောသော စကား သည် လေ သက်သက်ဖြစ်၏။
Agte I Ord for at være Bevis og den mistrøstiges Taler for Mundsvejr?
Ja, I kunne kaste Lod om en faderløs og grave Grav for eders Næste.
Og nu, om I ville, da vender Ansigtet til mig, og mon jeg skulde lyve for eders Ansigt?
29 ၂၉ ပြန် ၍ဆင်ခြင်ကြပါ။ မ တရားသဖြင့်မ ပြု ကြပါ နှင့်။ ပြန် ၍ဆင်ခြင်ကြပါ။ ဤအမှု၌ ငါ သည် ဖြောင့်မတ် ပါ၏။
Kære, vender om, lader Uretfærdighed ikke ske; ja, vender om, endnu skal min Retfærdighed kendes i denne Sag!
30 ၃၀ ငါ့ လျှာ ၌ ကောက် သောသဘောရှိ သလော။ ငါ သည် မြည်းစမ်း ၍ အပြစ် ပါသောအရာကို ပိုင်းခြား မ သိနိုင်သလော။
Mon der være Uret paa min Tunge? mon min Gane ikke skulde skelne, hvad ondt er?
