ယောဘ 41
Kan du trække Krokodillen op med Krog og binde dens Tunge med Snøre?
Kan du mon stikke et Siv i dens Snude, bore en Krog igennem dens Kæber?
Mon den vil trygle dig længe og give dig gode Ord?
4 ၄ သင် နှင့် ဝန်ခံခြင်း ပဋိညာဉ် ကို ပြု လိမ့်မည်လော။ သင်၏အမှု ကို အစဉ် ဆောင်ရွက်စေခြင်းငှါ သူ့ ကို ခန့်ထား မည်လော။
Mon den vil indgaa en Pagt med dig, saa du faar den til Træl for evigt?
5 ၅ ငှက် နှင့်ကစားသကဲ့သို့ သူ နှင့် ကစား မည်လော။ သင် ၏မိန်းမ ကလေးတို့အဘို့ သူ့ ကိုချည်နှောင် မည်လော။
Han du mon lege med den som en Fugl og tøjre den for dine Pigebørn?
6 ၆ သင်၏အပေါင်း အဘော်တို့သည် သူ့ ကိုဝိုင်း၍ စားသောက် ပွဲခံကြလိမ့်မည်လော။ ကုန်သည် တို့တွင် ဝေ ကြလိမ့်မည်လော။
Falbyder Fiskerlauget den og stykker den ud mellem Sælgerne?
7 ၇ သူ ၏အရေ ကို မှိန်း နှင့် ၎င်း ၊ သူ ၏ခေါင်း ကို ငါး ထိုးသောလှံ နှင့် ၎င်း၊ အနှံ့အပြား ထိုးဖောက်နိုင် သလော ။
Mon du kan spække dens Hud med Kroge og med Harpuner dens Hoved?
Læg dog engang din Haand paa den! Du vil huske den Kamp og gør det ej mer.
Det Haab vilde blive til Skamme, alene ved Synet laa du der.
Ingen drister sig til at tirre den, hvem holder Stand imod den?
11 ၁၁ ငါသည် ကျေးဇူး တုံ့ပြုရမည်အကြောင်း အဘယ်သူ သည် ငါ ၌ ကျေးဇူး ပြုဘူးသနည်း။ မိုဃ်း ကောင်းကင်အောက် ၌ ရှိရှိသမျှ တို့သည် ငါ ၏ ဥစ္စာဖြစ်ကြ၏။
Hvem møder den og slipper fra det hvem under hele Himlen?
Jeg tier ej om dens Lemmer, hvor stærk den er, hvor smukt den er skabt.
Hvem har trukket dens Klædning af, trængt ind i dens dobbelte Panser?
14 ၁၄ သူ ၏မျက်နှာ တံခါး ကို အဘယ်သူ ဖွင့် လိမ့်မည်နည်း။ သူ ၏ သွား တန်းတို့သည် ကြောက်မက် ဘွယ် ဖြစ်ကြ၏။
Hvem har aabnet dens Ansigts Døre? Rundt om dens Tænder er Rædsel.
Dens Ryg er Reder af Skjolde, dens Bryst er et Segl af Sten;
de sidder tæt ved hverandre, Luft kommer ikke ind derimellem;
de hænger fast ved hverandre, uadskilleligt griber de ind i hverandre.
Dens Nysen fremkalder straalende Lys, som Morgenrødens Øjenlaag er dens Øjne.
Ud af dens Gab farer Fakler, Ildgnister spruder der frem.
Em staar ud af dens Næsebor som af en ophedet, kogende Kedel.
Dens Aande tænder som glødende Kul, Luer staar ud af dens Gab.
Styrken bor paa dens Hals, og Angsten hopper foran den.
Tæt sidder Kødets Knuder, som støbt til Kroppen; de rokkes ikke;
fast som Sten er dens Hjerte støbt, fast som den nederste Møllesten.
25 ၂၅ သူ ထ သောအခါ ခွန်အား ကြီးသောသူတို့သည် ကြောက်လန့် ကြ၏။ ကြောက်လန့်အားကြီးသောကြောင့်အရူးကဲ့သို့ဖြစ်ကြ၏။
Naar den rejser sig, gyser Helte, fra Sans og Samling gaar de af Skræk.
Angriberens Sværd holder ikke Stand, ej Kastevaaben, Spyd eller Pil.
Jern regner den kun for Halm og Kobber for trøsket Træ;
28 ၂၈ လေး နှင့်ပစ်၍ သူ့ ကိုမ ပြေး စေနိုင်။ လောက်လွှဲ နှင့်ပစ်သောကျောက်ခဲ တို့သည် သူ ၌ အမှိုက် ကဲ့သို့ ဖြစ် ကြ၏။
Buens Søn slaar den ikke paa Flugt, Slyngens Sten bliver Straa for den,
Stridskøllen regnes for Rør, den ler ad det svirrende Spyd.
Paa Bugen er der skarpe Rande, dens Spor i Dyndet er som Tærskeslædens;
Dybet faar den i Kog som en Gryde, en Salvekedel gør den af Floden;
bag den er der en lysende Sti, Dybet synes som Sølverhaar.
33 ၃၃ မြေ ပေါ် မှာသူ နှင့်ခိုင်းနိုင်သော တိရစ္ဆာန်မ ရှိ။ ပကတိအားဖြင့်ကြောက် တတ်သောသဘောနှင့်ကင်းလွတ် ၏။
Dens Lige findes ikke paa Jord, den er skabt til ikke at frygte.
34 ၃၄ ကြီး မြင့်သောအရာရှိသမျှ တို့ကို မထီမဲ့မြင်ပြုတတ် ၏။ မာန ထောင်လွှားသောသူအပေါင်း တို့အပေါ် ၌ မင်း ဖြစ်သည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
Alt, hvad højt er, ræddes for den, den er Konge over alle stolte Dyr.
