ယောဘ 4
Então respondeu Eliphaz o temanita, e disse:
2 ၂ ငါတို့သည် သင် နှင့် နှုတ်ဆက် စမ်း လျှင်၊ သင်သည် စိတ်ပျက် ကောင်းပျက်လိမ့်မည်။ သို့ သော်လည်း၊ အဘယ် သူသည် စကား မ ပြောဘဲ နေနိုင် မည်နည်း။
Se intentarmos falar-te, enfadar-te-ás? mas quem poderia conter as palavras?
Eis que ensinaste a muitos, e esforçaste as mãos fracas.
As tuas palavras levantaram os que tropeçavam e os joelhos desfalecentes fortificaste.
Mas agora a ti te vem, e te enfadas: e, tocando-te a ti, te perturbas.
6 ၆ သင် ၏ရိုသေ သောသဘော၊ ယုံကြည် ကိုးစားသောသဘော၊ မြော်လင့် သောသဘော၊ တည်ကြည် သော သဘော၊ တရားသဖြင့် ကျင့်တတ်သောသဘောသည် အဘယ်မှာရှိသနည်း။
Porventura não era o teu temor de Deus a tua confiança, e a tua esperança a sinceridade dos teus caminhos?
7 ၇ အပြစ် နှင့်ကင်းလွတ်လျက်ပင်ပျက်စီး ခြင်းသို့ အဘယ်သူ ရောက်သနည်း။ ဖြောင့်မတ် သောသူသည် အဘယ် အရပ်၌ ဆုံးသနည်းဟု ဆင်ခြင် ပါလော့။
Lembra-te agora qual é o inocente que jamais perecesse? e onde foram os sinceros destruídos?
8 ၈ ငါသိ မြင်သည်အတိုင်း ၊ မ တရားသော လယ်ထွန် ခြင်းကို ပြုသောသူနှင့် အဓမ္မ မျိုးစေ့ကို ကြဲ သောသူတို့ သည် ထိုသို့နှင့်အညီစပါးရိတ် တတ်ကြ၏။
Como eu tenho visto, os que lavram iniquidade, e semeam trabalho segam o mesmo.
9 ၉ ဘုရား သခင်မှုတ် တော်မူသဖြင့် ၊ ထိုသူတို့သည် ပျက်စီး ၍ ၊ ရှုတော်မူသောအသက်ဖြင့်လည်း ဆုံးရှုံး ရကြ ၏။
Com o bafo de Deus perecem; e com o assopro da sua ira se consomem.
10 ၁၀ ခြင်္သေ့ ဟောက် ခြင်း၊ ကြမ်းတမ်းသော ခြင်္သေ့ အသံ မြည်ခြင်း၊ ခြင်္သေ့ ကလေးကိုက်ဝါး ခြင်း ငြိမ်းရ၏။
O bramido do leão, e a voz do leão feroz, e os dentes dos leõezinhos se quebrantam.
11 ၁၁ ဘမ်း ၍ စားစရာမ ရှိသောကြောင့်၊ ကြမ်းတမ်းသော ခြင်္သေ့ သည်သေ ၍၊ ခြင်္သေ့ မ၏သား ငယ်တို့သည် အရပ်ရပ်ကွဲပြား ရကြ၏။
Perece o leão velho, porque não há preza; e os filhos da leoa andam esparzidos.
Uma palavra se me disse em segredo; e os meus ouvidos perceberam um sussurro dela.
13 ၁၃ လူ တို့သည်ကြီးစွာ သော အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ရောက်၍ ၊ ထူးဆန်းသောရူပါရုံ ထင်ရှားရာ ကာလညဉ့် အချိန်၌ ငါအောက်မေ့စဉ်တွင်၊
Entre imaginações de visões da noite, quando cai sobre os homens o sono profundo;
Sobreveiu-me o espanto e o tremor, e todos os meus ossos estremeceram.
Então um espírito passou por diante de mim; fêz-me arrepiar os cabelos da minha carne;
16 ၁၆ ထိုဝိညာဉ်သည်ရပ် နေ၍၊ ပုံ သဏ္ဍာန်လည်း သေချာစွာ မထင်မရှားအရိပ်ကိုသာ ငါ မြင်ရ၏။ ငြင်း သော အသံရှိ၍ ငါကြား သောစကား သံဟူမူကား၊
Parou ele, porém não conheci a sua feição; um vulto estava diante dos meus olhos: e, calando-me, ouvi uma voz que dizia:
17 ၁၇ သေတတ်သောလူ သည် ဘုရား သခင့်ရှေ့မှာ ဖြောင့်မတ် ခြင်းရှိရသလော။ လူ သတ္တဝါသည် ဖန်ဆင်း တော်မူသောအရှင်ရှေ့မှာ သန့်ရှင်း ခြင်း ရှိရသလော။
Seria porventura o homem mais justo do que Deus? seria porventura o varão mais puro do que o seu criador?
Eis que nos seus servos não confiaria, e aos seus anjos imputaria loucura:
19 ၁၉ သို့ဖြစ်လျှင် မြေမှုန့် ၌ တည်၍ မြေ ထဲတွင် နေ တတ်သောသူတို့ကို အဘယ်ဆိုဘွယ်ရှိအံ့နည်း။ ထိုသူ တို့ကို ပိုးရွ ပင်နိုင်တတ်၏။
Quanto menos naqueles que habitam em casas de lodo, cujo fundamento está no pó, e são machucados como a traça!
Desde a manhã até à tarde são despedaçados: e eternamente perecem sem que disso se faça caso.
Porventura se não passa com eles a sua excelência? morrem, porém sem sabedoria.
